Witam Cię gorąco i dziękuję za niesamowite czytanie dla strzelca. To mój ascendent w księżycu bo w ogóle to jestem wagą 😊. A co do biegania to powiem Ci, że miałam podobnie. Dużo przytyłam i osłabiły mi się mięśnie, wszystkie dosłownie, i nogi i brzuch i ręce, plecy. Katastrofa. Zaczełam chorować, insulino oporność, uszkodzony nerw w nodze, więc podejrzenia o polineuropatie, kłopoty z anemią itd, itd. Moje życie było smutne, pełne stresu, a jestem i samotną matką. I powiem Ci, że w pewnym momencie poczułam bunt. Zanegowalam diagnozę o polineuropatie. Zaczełam ćwiczyć choć miałam bóle neurotyczne cały czas, skoki ciśnienia od byle ruchu. Ja też bałam się biegać, bo ciało uciekało mi bezwładnie do przodu. Nie rozumiałam tego. Mam skrzywienie w lędźwiach do przodu a miednica ucieka do tyłu. Zrozumiałam, że to mięśnie brzucha muszę wzmocnić bo to one wszystko trzymają. Na początku nie biegałam, nie umiałam, łapała mnie wciąż rwa kulszowa i czulam deskę w kręgosłupie. Ledwo chodziłam a co dopiero biegać. Zaczełam się odchudzać ale tak mądrze i ćwiczyć. Vwzmocnilam brzuch i wiesz, któregoś dnia będąc w lesie zaczekam lekko truchrać. Poczułam taki dziwny wewnętrzny stan radości, wdzięczności, że Bóg mi dał siłę do tych zmian, że aż zachciało mi się fruwać. I wtedy zaczęłam biegać, delikatnie truchrać. Jeju, poczułam taką wolność jakiej dawno nie czułam. I wiesz co, zrozumiałam w jednej chwili, że ta niemoc biegania, za walczenia o siebie to było odbicie mojego smutnego życia. To stanowilo blokadę na ciele. Czułam się w swoim życiu jak w więzieniu emocjonalnym więc moje ciało uwięzilo mnie fizycznie. Co wewnatrz to na zewnątrz. I to święta racja. Ja też przymierzam się do rozpoczęcia swojej pasji, malowania. Nie mogę znaleźć pracy więc to musi mi pomóc coś zarobić. Jestem plastykiem ale zawsze pracowałam w innych zawodach by zarobić na życie. Moja rodzina nie wspierała mnie nigdy w mojej pasji dlatego jestem z tym pomyslem sama. Stresuje się, mam 55 lat. Boję się wziąć pendzel i zacząć. Ale zawsze gdy myślę o malowaniu to czuję rozpuerajacą radość i tęsknotę. I to też jest stan gdy chce się fruwać czyli biegać 😊. Dlatego gdy słyszę, że planujesz zacząć swoją pasję to bardzo mnie to cieszy bo wiem, że Ty tez zapragniesz fruwać, czyli biegać. Zobaczysz, uda Ci się. A tym bardziej, że pogodziłaś się z tym, bo gdy coś odpuszczamy to Bóg nam to daje w odpowiednim dla nas czasie. Pozdrawiam Cię gorąco i życzę byś pofrunęła. A jak to się stanie to koniecznie nam i tym powiedz. Ja będę czekala ❤️💐🍀😊

Bardzo dziękuję za piękny film❤za przekaz który dodał mi wiary i nadziei że wszystko się ułoży ❤życzę dużo zdrowia i radości każdego dnia ❤

Strzelczyk serdecznie dziekuje za wspanialy przekaz i cieplo pozdrawiam

Dziekuje za czytanie oraz za to, ze podzielilas sie swoja osobista historia .. Ufam , iz nadejdzie czas kiedy zaczniesz znowu biegac i pewnie przebiegnieszz swoje kolezanki :) Widocznie tak mialo byc , widocznie masz sie nauczyc zyc tu i teraz a nie czakac az, nastapia odpowiednie warunki do tego ...:) Z chwila emocjonalnego odpuszczenia, przerobienia traumy po wypadku oraz calkowietej akceptacji, wrocisz do siebie ...do nowej wersji siebie :) Pozdraiwam ijeszce raz dziekje za czytanie :) Niech sie dzieje :)

Dziękuję za Twój, film, czytanie, szczerość i postawę. Życzę Ci wszystkiego dobrego, wspaniałej drogi. 🦋🍀❤

To co robisz ma bardzo duże znaczenie dla mnie i pewnie dla innych, którzy mieli na nie trafić. Ja chyba jestem z Tobą od początku i od pierwszego słuchania, wiedziałam, że do czynienia mamy z kimś bardzo głebokim. Dziękuję za Twoje czytania, powodzenia w dalszym rozwoju i przełamywaniu blokad,ciesze się, że jesteś z nami❤❤❤

❤Dziękuję 🧚🏹🧚‍♂️🐴😇🤗❤

❤