✍ اثبات الهی بودن قرآن کریم و حقانیت نبوت پیامبر بزرگوار اسلام (ص) تیر خلاص بر قلب سیاه میمون های فرگشت یافته 🟢 کسی که ادعای پیامبری میکند، شخصیت وی از دو حال خارج نیست؛ یا او در گفتارش صادق بوده و به راستی شخصیت مُلهَمی می‌باشد که در نتیجه از راستگو ترین انسانهاست. یا اینکه این شخص به دروغ چنین ادعایی کرده و در نتیجه از دروغگو ترین انسانهاست. فاصله‌ی این دو حالت، بین راستگوترین یا دروغگوترین آدم بودن، به حدی واضح و روشن است که تفکیک آن کار بسیار ساده ایست. 🔵 حال ما میخواهیم شخصیت پیامبر اسلام را با این مقدمات عقلانی بررسی نمائیم تا ببینیم که این شخصیت، میتواند جزو کدام دسته از این دو مورد قرار بگیرد؟ میدانیم که پیامبر اسلام تا قبل از بعثت، حدود چهل سال در شهر کوچکی به نام مکه زندگی میکرد. بنا به قول مشهور تمام تواریخ، پیامبر اسلام، در میان مردم شخصیتی بسیار محبوب و دوست داشتنی بود و آنچنان به صداقت و راستگویی و امانت داری شهرت داشت که مردم به ایشان لقب #محمد_امین داده بودند! ✔️ به علاوه، آن بزرگوار بعد از اعلام نبوت خود، حدود بیست و سه سال در میان مردم زندگی کرد و تا انتهای حیاتش همواره در کنار مردم بود و با توجه به موقعیت خاصی که داشت، نسبت به هر انسان دیگری، اعمال و رفتار و حتی سخنان وی شدیداً زیر ذره بین مردم، اعم از دوستان و دشمنانشان قرار داشته است. اصحاب و یاران او، شب و روز با ایشان ارتباط داشتند و به قطع میتوان گفت که این شخصیت، به هیچ عنوان نمی‌توانست که هیچ حیات خلوت و اتاق فکر و یا زندگیِ سرّی و خصوصی برای خود داشته باشد.✔️ 🟠 این موقعیت خاص، میتوانست سنگ محک بسیار طلایی باشد برای سنجش صداقت پیامبر اسلام؛ چرا که فقط کافی بود تا یک دروغ ، گاف یا هر مورد این‌چنینی اشتباهاً از ایشان سر بزند تا شود بهترین برگ برندهٔ مخالفان اسلام برای تخریب ایشان. اما با وجود همهٔ این موارد، تا انتهای حیات پیامبر اسلام، هرگز در جایی دیده نشده که احدی از مردم، بتواند سوژه ای بر علیه ایشان پیدا کند تا بدین وسیله بساط اسلام برای همیشه برچیده شود. به گونه ای که ما می‌بینیم، حتی نزدیک ترین و بهترین یاران پیامبر هم که شب و روز در کنار ایشان حضور داشتند، چنان به صداقت و گفتار پیامبر یقین داشته اند که حاضر شدند همه چیزشان را در راه اسلام فدا کنند و تا آخرین لحظهٔ عنرشان، به نبوت ایشان یقین داشتند. 🟣 حتی باهوش ترین انسان روی زمین هم قطعاً نمیتواند چنین ظاهرسازیِ موفقی آنهم به مدت بیست و سه تمام داشته باشد و حداقل برای یک بارم که شده در این مدت مدید، لو خواهد رفت. اما برای پیامبر اسلام چنین موضوعی محقق نشد. این درحالی بود که مشرکان همواره منتظر بودند که بتوانند روزی یک حجت و دلیل منطقی علیه پیامبر اکرم پیدا کنند. اما نه تنها هرگز چنین امری محقق نشد، بلکه خود مشرکان هم، چنانچه تواریخ آورده اند، به صداقت و درستکاری و حسن نیت پیامبر اسلام اعتراف داشتند. 👈 برای نمونه قضیه‌ی مشهوری از ابوسفیان در حبشه نقل شده است که روزی نجاشی پادشاه حبشه به ابوسفیان و همراهانش گفت: «آیا به راستی شما تاکنون دروغ یا فریبکاری از محمد دیده اید؟ ابوسفیان نخست به صورت دوستانش نگاهی انداخت، سپس سرش را بالا آورد و گفت: خیر! وقتی دوستانش از او پرسیدند: چرا چنین گفتی؟ او پاسخ داد: من شرم دارم در حضور دوستانم دروغ بگویم!» 👈 این موضوع، حتی برای مستشرقان و اسلام شناسان غیر مسلمان هم امری محرز و اثبات شده ایست. برای مثال، دکتر توماس کارلایل، مورخ مشهور معاصر اروپا، در یکی از آثار خود به نام قهرمانان(الابطال) نام صد انسان برتر تاریخ را ذکر میکند که یکی از آنها، محمد (ص) پیامبر مسلمانان است. او صریحاً در مورد شخصیت پیامبر اسلام اعتراف میکند که من هیچ شکی ندارم که او انسان صادق و راستگویی بوده است. 🟤 فلذا در نهایت با اثبات اینکه پیامبر اسلام چه قبل و چه بعد از نبوت، شخصیتی صادق بود و در میان همه‌ی مردم به صداقت و امانتداری شهرت داشت و از آنجا که مدعیِ دروغین نبوت، طبق برهان عقلی، چناچه شب و روز درحال دروغ گفتن است، هرگز نمیتواند به صداقت و درستکاری شناخته شده باشد، پس نتیجه میگیریم که پیامبر اسلام در گفتارش صادق بوده و چنانچه ادعا میکرده است، پیامبری از سوی خداوند متعال می‌باشد.✔️

✍ اثبات الهی بودن قرآن کریم و حقانیت نبوت پیامبر بزرگوار اسلام (ص) تیر خلاص بر قلب سیاه میمون های فرگشت یافته 🟢 کسی که ادعای پیامبری میکند، شخصیت وی از دو حال خارج نیست؛ یا او در گفتارش صادق بوده و به راستی شخصیت مُلهَمی می‌باشد که در نتیجه از راستگو ترین انسانهاست. یا اینکه این شخص به دروغ چنین ادعایی کرده و در نتیجه از دروغگو ترین انسانهاست. فاصله‌ی این دو حالت، بین راستگوترین یا دروغگوترین آدم بودن، به حدی واضح و روشن است که تفکیک آن کار بسیار ساده ایست. 🔵 حال ما میخواهیم شخصیت پیامبر اسلام را با این مقدمات عقلانی بررسی نمائیم تا ببینیم که این شخصیت، میتواند جزو کدام دسته از این دو مورد قرار بگیرد؟ میدانیم که پیامبر اسلام تا قبل از بعثت، حدود چهل سال در شهر کوچکی به نام مکه زندگی میکرد. بنا به قول مشهور تمام تواریخ، پیامبر اسلام، در میان مردم شخصیتی بسیار محبوب و دوست داشتنی بود و آنچنان به صداقت و راستگویی و امانت داری شهرت داشت که مردم به ایشان لقب #محمد_امین داده بودند! ✔️ به علاوه، آن بزرگوار بعد از اعلام نبوت خود، حدود بیست و سه سال در میان مردم زندگی کرد و تا انتهای حیاتش همواره در کنار مردم بود و با توجه به موقعیت خاصی که داشت، نسبت به هر انسان دیگری، اعمال و رفتار و حتی سخنان وی شدیداً زیر ذره بین مردم، اعم از دوستان و دشمنانشان قرار داشته است. اصحاب و یاران او، شب و روز با ایشان ارتباط داشتند و به قطع میتوان گفت که این شخصیت، به هیچ عنوان نمی‌توانست که هیچ حیات خلوت و اتاق فکر و یا زندگیِ سرّی و خصوصی برای خود داشته باشد.✔️ 🟠 این موقعیت خاص، میتوانست سنگ محک بسیار طلایی باشد برای سنجش صداقت پیامبر اسلام؛ چرا که فقط کافی بود تا یک دروغ ، گاف یا هر مورد این‌چنینی اشتباهاً از ایشان سر بزند تا شود بهترین برگ برندهٔ مخالفان اسلام برای تخریب ایشان. اما با وجود همهٔ این موارد، تا انتهای حیات پیامبر اسلام، هرگز در جایی دیده نشده که احدی از مردم، بتواند سوژه ای بر علیه ایشان پیدا کند تا بدین وسیله بساط اسلام برای همیشه برچیده شود. به گونه ای که ما می‌بینیم، حتی نزدیک ترین و بهترین یاران پیامبر هم که شب و روز در کنار ایشان حضور داشتند، چنان به صداقت و گفتار پیامبر یقین داشته اند که حاضر شدند همه چیزشان را در راه اسلام فدا کنند و تا آخرین لحظهٔ عنرشان، به نبوت ایشان یقین داشتند. 🟣 حتی باهوش ترین انسان روی زمین هم قطعاً نمیتواند چنین ظاهرسازیِ موفقی آنهم به مدت بیست و سه تمام داشته باشد و حداقل برای یک بارم که شده در این مدت مدید، لو خواهد رفت. اما برای پیامبر اسلام چنین موضوعی محقق نشد. این درحالی بود که مشرکان همواره منتظر بودند که بتوانند روزی یک حجت و دلیل منطقی علیه پیامبر اکرم پیدا کنند. اما نه تنها هرگز چنین امری محقق نشد، بلکه خود مشرکان هم، چنانچه تواریخ آورده اند، به صداقت و درستکاری و حسن نیت پیامبر اسلام اعتراف داشتند. 👈 برای نمونه قضیه‌ی مشهوری از ابوسفیان در حبشه نقل شده است که روزی نجاشی پادشاه حبشه به ابوسفیان و همراهانش گفت: «آیا به راستی شما تاکنون دروغ یا فریبکاری از محمد دیده اید؟ ابوسفیان نخست به صورت دوستانش نگاهی انداخت، سپس سرش را بالا آورد و گفت: خیر! وقتی دوستانش از او پرسیدند: چرا چنین گفتی؟ او پاسخ داد: من شرم دارم در حضور دوستانم دروغ بگویم!» 👈 این موضوع، حتی برای مستشرقان و اسلام شناسان غیر مسلمان هم امری محرز و اثبات شده ایست. برای مثال، دکتر توماس کارلایل، مورخ مشهور معاصر اروپا، در یکی از آثار خود به نام قهرمانان(الابطال) نام صد انسان برتر تاریخ را ذکر میکند که یکی از آنها، محمد (ص) پیامبر مسلمانان است. او صریحاً در مورد شخصیت پیامبر اسلام اعتراف میکند که من هیچ شکی ندارم که او انسان صادق و راستگویی بوده است. 🟤 فلذا در نهایت با اثبات اینکه پیامبر اسلام چه قبل و چه بعد از نبوت، شخصیتی صادق بود و در میان همه‌ی مردم به صداقت و امانتداری شهرت داشت و از آنجا که مدعیِ دروغین نبوت، طبق برهان عقلی، چناچه شب و روز درحال دروغ گفتن است، هرگز نمیتواند به صداقت و درستکاری شناخته شده باشد، پس نتیجه میگیریم که پیامبر اسلام در گفتارش صادق بوده و چنانچه ادعا میکرده است، پیامبری از سوی خداوند متعال می‌باشد.✔️

✍ اثبات الهی بودن قرآن کریم و حقانیت نبوت پیامبر بزرگوار اسلام (ص) تیر خلاص بر قلب سیاه میمون های فرگشت یافته 🟢 کسی که ادعای پیامبری میکند، شخصیت وی از دو حال خارج نیست؛ یا او در گفتارش صادق بوده و به راستی شخصیت مُلهَمی می‌باشد که در نتیجه از راستگو ترین انسانهاست. یا اینکه این شخص به دروغ چنین ادعایی کرده و در نتیجه از دروغگو ترین انسانهاست. فاصله‌ی این دو حالت، بین راستگوترین یا دروغگوترین آدم بودن، به حدی واضح و روشن است که تفکیک آن کار بسیار ساده ایست. 🔵 حال ما میخواهیم شخصیت پیامبر اسلام را با این مقدمات عقلانی بررسی نمائیم تا ببینیم که این شخصیت، میتواند جزو کدام دسته از این دو مورد قرار بگیرد؟ میدانیم که پیامبر اسلام تا قبل از بعثت، حدود چهل سال در شهر کوچکی به نام مکه زندگی میکرد. بنا به قول مشهور تمام تواریخ، پیامبر اسلام، در میان مردم شخصیتی بسیار محبوب و دوست داشتنی بود و آنچنان به صداقت و راستگویی و امانت داری شهرت داشت که مردم به ایشان لقب #محمد_امین داده بودند! ✔️ به علاوه، آن بزرگوار بعد از اعلام نبوت خود، حدود بیست و سه سال در میان مردم زندگی کرد و تا انتهای حیاتش همواره در کنار مردم بود و با توجه به موقعیت خاصی که داشت، نسبت به هر انسان دیگری، اعمال و رفتار و حتی سخنان وی شدیداً زیر ذره بین مردم، اعم از دوستان و دشمنانشان قرار داشته است. اصحاب و یاران او، شب و روز با ایشان ارتباط داشتند و به قطع میتوان گفت که این شخصیت، به هیچ عنوان نمی‌توانست که هیچ حیات خلوت و اتاق فکر و یا زندگیِ سرّی و خصوصی برای خود داشته باشد.✔️ 🟠 این موقعیت خاص، میتوانست سنگ محک بسیار طلایی باشد برای سنجش صداقت پیامبر اسلام؛ چرا که فقط کافی بود تا یک دروغ ، گاف یا هر مورد این‌چنینی اشتباهاً از ایشان سر بزند تا شود بهترین برگ برندهٔ مخالفان اسلام برای تخریب ایشان. اما با وجود همهٔ این موارد، تا انتهای حیات پیامبر اسلام، هرگز در جایی دیده نشده که احدی از مردم، بتواند سوژه ای بر علیه ایشان پیدا کند تا بدین وسیله بساط اسلام برای همیشه برچیده شود. به گونه ای که ما می‌بینیم، حتی نزدیک ترین و بهترین یاران پیامبر هم که شب و روز در کنار ایشان حضور داشتند، چنان به صداقت و گفتار پیامبر یقین داشته اند که حاضر شدند همه چیزشان را در راه اسلام فدا کنند و تا آخرین لحظهٔ عنرشان، به نبوت ایشان یقین داشتند. 🟣 حتی باهوش ترین انسان روی زمین هم قطعاً نمیتواند چنین ظاهرسازیِ موفقی آنهم به مدت بیست و سه تمام داشته باشد و حداقل برای یک بارم که شده در این مدت مدید، لو خواهد رفت. اما برای پیامبر اسلام چنین موضوعی محقق نشد. این درحالی بود که مشرکان همواره منتظر بودند که بتوانند روزی یک حجت و دلیل منطقی علیه پیامبر اکرم پیدا کنند. اما نه تنها هرگز چنین امری محقق نشد، بلکه خود مشرکان هم، چنانچه تواریخ آورده اند، به صداقت و درستکاری و حسن نیت پیامبر اسلام اعتراف داشتند. 👈 برای نمونه قضیه‌ی مشهوری از ابوسفیان در حبشه نقل شده است که روزی نجاشی پادشاه حبشه به ابوسفیان و همراهانش گفت: «آیا به راستی شما تاکنون دروغ یا فریبکاری از محمد دیده اید؟ ابوسفیان نخست به صورت دوستانش نگاهی انداخت، سپس سرش را بالا آورد و گفت: خیر! وقتی دوستانش از او پرسیدند: چرا چنین گفتی؟ او پاسخ داد: من شرم دارم در حضور دوستانم دروغ بگویم!» 👈 این موضوع، حتی برای مستشرقان و اسلام شناسان غیر مسلمان هم امری محرز و اثبات شده ایست. برای مثال، دکتر توماس کارلایل، مورخ مشهور معاصر اروپا، در یکی از آثار خود به نام قهرمانان(الابطال) نام صد انسان برتر تاریخ را ذکر میکند که یکی از آنها، محمد (ص) پیامبر مسلمانان است. او صریحاً در مورد شخصیت پیامبر اسلام اعتراف میکند که من هیچ شکی ندارم که او انسان صادق و راستگویی بوده است. 🟤 فلذا در نهایت با اثبات اینکه پیامبر اسلام چه قبل و چه بعد از نبوت، شخصیتی صادق بود و در میان همه‌ی مردم به صداقت و امانتداری شهرت داشت و از آنجا که مدعیِ دروغین نبوت، طبق برهان عقلی، چناچه شب و روز درحال دروغ گفتن است، هرگز نمیتواند به صداقت و درستکاری شناخته شده باشد، پس نتیجه میگیریم که پیامبر اسلام در گفتارش صادق بوده و چنانچه ادعا میکرده است، پیامبری از سوی خداوند متعال می‌باشد.✔️

✍ اثبات الهی بودن قرآن کریم و حقانیت نبوت پیامبر بزرگوار اسلام (ص) تیر خلاص بر قلب سیاه میمون های فرگشت یافته 🟢 کسی که ادعای پیامبری میکند، شخصیت وی از دو حال خارج نیست؛ یا او در گفتارش صادق بوده و به راستی شخصیت مُلهَمی می‌باشد که در نتیجه از راستگو ترین انسانهاست. یا اینکه این شخص به دروغ چنین ادعایی کرده و در نتیجه از دروغگو ترین انسانهاست. فاصله‌ی این دو حالت، بین راستگوترین یا دروغگوترین آدم بودن، به حدی واضح و روشن است که تفکیک آن کار بسیار ساده ایست. 🔵 حال ما میخواهیم شخصیت پیامبر اسلام را با این مقدمات عقلانی بررسی نمائیم تا ببینیم که این شخصیت، میتواند جزو کدام دسته از این دو مورد قرار بگیرد؟ میدانیم که پیامبر اسلام تا قبل از بعثت، حدود چهل سال در شهر کوچکی به نام مکه زندگی میکرد. بنا به قول مشهور تمام تواریخ، پیامبر اسلام، در میان مردم شخصیتی بسیار محبوب و دوست داشتنی بود و آنچنان به صداقت و راستگویی و امانت داری شهرت داشت که مردم به ایشان لقب #محمد_امین داده بودند! ✔️ به علاوه، آن بزرگوار بعد از اعلام نبوت خود، حدود بیست و سه سال در میان مردم زندگی کرد و تا انتهای حیاتش همواره در کنار مردم بود و با توجه به موقعیت خاصی که داشت، نسبت به هر انسان دیگری، اعمال و رفتار و حتی سخنان وی شدیداً زیر ذره بین مردم، اعم از دوستان و دشمنانشان قرار داشته است. اصحاب و یاران او، شب و روز با ایشان ارتباط داشتند و به قطع میتوان گفت که این شخصیت، به هیچ عنوان نمی‌توانست که هیچ حیات خلوت و اتاق فکر و یا زندگیِ سرّی و خصوصی برای خود داشته باشد.✔️ 🟠 این موقعیت خاص، میتوانست سنگ محک بسیار طلایی باشد برای سنجش صداقت پیامبر اسلام؛ چرا که فقط کافی بود تا یک دروغ ، گاف یا هر مورد این‌چنینی اشتباهاً از ایشان سر بزند تا شود بهترین برگ برندهٔ مخالفان اسلام برای تخریب ایشان. اما با وجود همهٔ این موارد، تا انتهای حیات پیامبر اسلام، هرگز در جایی دیده نشده که احدی از مردم، بتواند سوژه ای بر علیه ایشان پیدا کند تا بدین وسیله بساط اسلام برای همیشه برچیده شود. به گونه ای که ما می‌بینیم، حتی نزدیک ترین و بهترین یاران پیامبر هم که شب و روز در کنار ایشان حضور داشتند، چنان به صداقت و گفتار پیامبر یقین داشته اند که حاضر شدند همه چیزشان را در راه اسلام فدا کنند و تا آخرین لحظهٔ عنرشان، به نبوت ایشان یقین داشتند. 🟣 حتی باهوش ترین انسان روی زمین هم قطعاً نمیتواند چنین ظاهرسازیِ موفقی آنهم به مدت بیست و سه تمام داشته باشد و حداقل برای یک بارم که شده در این مدت مدید، لو خواهد رفت. اما برای پیامبر اسلام چنین موضوعی محقق نشد. این درحالی بود که مشرکان همواره منتظر بودند که بتوانند روزی یک حجت و دلیل منطقی علیه پیامبر اکرم پیدا کنند. اما نه تنها هرگز چنین امری محقق نشد، بلکه خود مشرکان هم، چنانچه تواریخ آورده اند، به صداقت و درستکاری و حسن نیت پیامبر اسلام اعتراف داشتند. 👈 برای نمونه قضیه‌ی مشهوری از ابوسفیان در حبشه نقل شده است که روزی نجاشی پادشاه حبشه به ابوسفیان و همراهانش گفت: «آیا به راستی شما تاکنون دروغ یا فریبکاری از محمد دیده اید؟ ابوسفیان نخست به صورت دوستانش نگاهی انداخت، سپس سرش را بالا آورد و گفت: خیر! وقتی دوستانش از او پرسیدند: چرا چنین گفتی؟ او پاسخ داد: من شرم دارم در حضور دوستانم دروغ بگویم!» 👈 این موضوع، حتی برای مستشرقان و اسلام شناسان غیر مسلمان هم امری محرز و اثبات شده ایست. برای مثال، دکتر توماس کارلایل، مورخ مشهور معاصر اروپا، در یکی از آثار خود به نام قهرمانان(الابطال) نام صد انسان برتر تاریخ را ذکر میکند که یکی از آنها، محمد (ص) پیامبر مسلمانان است. او صریحاً در مورد شخصیت پیامبر اسلام اعتراف میکند که من هیچ شکی ندارم که او انسان صادق و راستگویی بوده است. 🟤 فلذا در نهایت با اثبات اینکه پیامبر اسلام چه قبل و چه بعد از نبوت، شخصیتی صادق بود و در میان همه‌ی مردم به صداقت و امانتداری شهرت داشت و از آنجا که مدعیِ دروغین نبوت، طبق برهان عقلی، چناچه شب و روز درحال دروغ گفتن است، هرگز نمیتواند به صداقت و درستکاری شناخته شده باشد، پس نتیجه میگیریم که پیامبر اسلام در گفتارش صادق بوده و چنانچه ادعا میکرده است، پیامبری از سوی خداوند متعال می‌باشد.✔️

✍ اثبات الهی بودن قرآن کریم و حقانیت نبوت پیامبر بزرگوار اسلام (ص) تیر خلاص بر قلب سیاه میمون های فرگشت یافته 🟢 کسی که ادعای پیامبری میکند، شخصیت وی از دو حال خارج نیست؛ یا او در گفتارش صادق بوده و به راستی شخصیت مُلهَمی می‌باشد که در نتیجه از راستگو ترین انسانهاست. یا اینکه این شخص به دروغ چنین ادعایی کرده و در نتیجه از دروغگو ترین انسانهاست. فاصله‌ی این دو حالت، بین راستگوترین یا دروغگوترین آدم بودن، به حدی واضح و روشن است که تفکیک آن کار بسیار ساده ایست. 🔵 حال ما میخواهیم شخصیت پیامبر اسلام را با این مقدمات عقلانی بررسی نمائیم تا ببینیم که این شخصیت، میتواند جزو کدام دسته از این دو مورد قرار بگیرد؟ میدانیم که پیامبر اسلام تا قبل از بعثت، حدود چهل سال در شهر کوچکی به نام مکه زندگی میکرد. بنا به قول مشهور تمام تواریخ، پیامبر اسلام، در میان مردم شخصیتی بسیار محبوب و دوست داشتنی بود و آنچنان به صداقت و راستگویی و امانت داری شهرت داشت که مردم به ایشان لقب #محمد_امین داده بودند! ✔️ به علاوه، آن بزرگوار بعد از اعلام نبوت خود، حدود بیست و سه سال در میان مردم زندگی کرد و تا انتهای حیاتش همواره در کنار مردم بود و با توجه به موقعیت خاصی که داشت، نسبت به هر انسان دیگری، اعمال و رفتار و حتی سخنان وی شدیداً زیر ذره بین مردم، اعم از دوستان و دشمنانشان قرار داشته است. اصحاب و یاران او، شب و روز با ایشان ارتباط داشتند و به قطع میتوان گفت که این شخصیت، به هیچ عنوان نمی‌توانست که هیچ حیات خلوت و اتاق فکر و یا زندگیِ سرّی و خصوصی برای خود داشته باشد.✔️ 🟠 این موقعیت خاص، میتوانست سنگ محک بسیار طلایی باشد برای سنجش صداقت پیامبر اسلام؛ چرا که فقط کافی بود تا یک دروغ ، گاف یا هر مورد این‌چنینی اشتباهاً از ایشان سر بزند تا شود بهترین برگ برندهٔ مخالفان اسلام برای تخریب ایشان. اما با وجود همهٔ این موارد، تا انتهای حیات پیامبر اسلام، هرگز در جایی دیده نشده که احدی از مردم، بتواند سوژه ای بر علیه ایشان پیدا کند تا بدین وسیله بساط اسلام برای همیشه برچیده شود. به گونه ای که ما می‌بینیم، حتی نزدیک ترین و بهترین یاران پیامبر هم که شب و روز در کنار ایشان حضور داشتند، چنان به صداقت و گفتار پیامبر یقین داشته اند که حاضر شدند همه چیزشان را در راه اسلام فدا کنند و تا آخرین لحظهٔ عنرشان، به نبوت ایشان یقین داشتند. 🟣 حتی باهوش ترین انسان روی زمین هم قطعاً نمیتواند چنین ظاهرسازیِ موفقی آنهم به مدت بیست و سه تمام داشته باشد و حداقل برای یک بارم که شده در این مدت مدید، لو خواهد رفت. اما برای پیامبر اسلام چنین موضوعی محقق نشد. این درحالی بود که مشرکان همواره منتظر بودند که بتوانند روزی یک حجت و دلیل منطقی علیه پیامبر اکرم پیدا کنند. اما نه تنها هرگز چنین امری محقق نشد، بلکه خود مشرکان هم، چنانچه تواریخ آورده اند، به صداقت و درستکاری و حسن نیت پیامبر اسلام اعتراف داشتند. 👈 برای نمونه قضیه‌ی مشهوری از ابوسفیان در حبشه نقل شده است که روزی نجاشی پادشاه حبشه به ابوسفیان و همراهانش گفت: «آیا به راستی شما تاکنون دروغ یا فریبکاری از محمد دیده اید؟ ابوسفیان نخست به صورت دوستانش نگاهی انداخت، سپس سرش را بالا آورد و گفت: خیر! وقتی دوستانش از او پرسیدند: چرا چنین گفتی؟ او پاسخ داد: من شرم دارم در حضور دوستانم دروغ بگویم!» 👈 این موضوع، حتی برای مستشرقان و اسلام شناسان غیر مسلمان هم امری محرز و اثبات شده ایست. برای مثال، دکتر توماس کارلایل، مورخ مشهور معاصر اروپا، در یکی از آثار خود به نام قهرمانان(الابطال) نام صد انسان برتر تاریخ را ذکر میکند که یکی از آنها، محمد (ص) پیامبر مسلمانان است. او صریحاً در مورد شخصیت پیامبر اسلام اعتراف میکند که من هیچ شکی ندارم که او انسان صادق و راستگویی بوده است. 🟤 فلذا در نهایت با اثبات اینکه پیامبر اسلام چه قبل و چه بعد از نبوت، شخصیتی صادق بود و در میان همه‌ی مردم به صداقت و امانتداری شهرت داشت و از آنجا که مدعیِ دروغین نبوت، طبق برهان عقلی، چناچه شب و روز درحال دروغ گفتن است، هرگز نمیتواند به صداقت و درستکاری شناخته شده باشد، پس نتیجه میگیریم که پیامبر اسلام در گفتارش صادق بوده و چنانچه ادعا میکرده است، پیامبری از سوی خداوند متعال می‌باشد.✔️

✍ اثبات الهی بودن قرآن کریم و حقانیت نبوت پیامبر بزرگوار اسلام (ص) تیر خلاص بر قلب سیاه میمون های فرگشت یافته 🟢 کسی که ادعای پیامبری میکند، شخصیت وی از دو حال خارج نیست؛ یا او در گفتارش صادق بوده و به راستی شخصیت مُلهَمی می‌باشد که در نتیجه از راستگو ترین انسانهاست. یا اینکه این شخص به دروغ چنین ادعایی کرده و در نتیجه از دروغگو ترین انسانهاست. فاصله‌ی این دو حالت، بین راستگوترین یا دروغگوترین آدم بودن، به حدی واضح و روشن است که تفکیک آن کار بسیار ساده ایست. 🔵 حال ما میخواهیم شخصیت پیامبر اسلام را با این مقدمات عقلانی بررسی نمائیم تا ببینیم که این شخصیت، میتواند جزو کدام دسته از این دو مورد قرار بگیرد؟ میدانیم که پیامبر اسلام تا قبل از بعثت، حدود چهل سال در شهر کوچکی به نام مکه زندگی میکرد. بنا به قول مشهور تمام تواریخ، پیامبر اسلام، در میان مردم شخصیتی بسیار محبوب و دوست داشتنی بود و آنچنان به صداقت و راستگویی و امانت داری شهرت داشت که مردم به ایشان لقب #محمد_امین داده بودند! ✔️ به علاوه، آن بزرگوار بعد از اعلام نبوت خود، حدود بیست و سه سال در میان مردم زندگی کرد و تا انتهای حیاتش همواره در کنار مردم بود و با توجه به موقعیت خاصی که داشت، نسبت به هر انسان دیگری، اعمال و رفتار و حتی سخنان وی شدیداً زیر ذره بین مردم، اعم از دوستان و دشمنانشان قرار داشته است. اصحاب و یاران او، شب و روز با ایشان ارتباط داشتند و به قطع میتوان گفت که این شخصیت، به هیچ عنوان نمی‌توانست که هیچ حیات خلوت و اتاق فکر و یا زندگیِ سرّی و خصوصی برای خود داشته باشد.✔️ 🟠 این موقعیت خاص، میتوانست سنگ محک بسیار طلایی باشد برای سنجش صداقت پیامبر اسلام؛ چرا که فقط کافی بود تا یک دروغ ، گاف یا هر مورد این‌چنینی اشتباهاً از ایشان سر بزند تا شود بهترین برگ برندهٔ مخالفان اسلام برای تخریب ایشان. اما با وجود همهٔ این موارد، تا انتهای حیات پیامبر اسلام، هرگز در جایی دیده نشده که احدی از مردم، بتواند سوژه ای بر علیه ایشان پیدا کند تا بدین وسیله بساط اسلام برای همیشه برچیده شود. به گونه ای که ما می‌بینیم، حتی نزدیک ترین و بهترین یاران پیامبر هم که شب و روز در کنار ایشان حضور داشتند، چنان به صداقت و گفتار پیامبر یقین داشته اند که حاضر شدند همه چیزشان را در راه اسلام فدا کنند و تا آخرین لحظهٔ عنرشان، به نبوت ایشان یقین داشتند. 🟣 حتی باهوش ترین انسان روی زمین هم قطعاً نمیتواند چنین ظاهرسازیِ موفقی آنهم به مدت بیست و سه تمام داشته باشد و حداقل برای یک بارم که شده در این مدت مدید، لو خواهد رفت. اما برای پیامبر اسلام چنین موضوعی محقق نشد. این درحالی بود که مشرکان همواره منتظر بودند که بتوانند روزی یک حجت و دلیل منطقی علیه پیامبر اکرم پیدا کنند. اما نه تنها هرگز چنین امری محقق نشد، بلکه خود مشرکان هم، چنانچه تواریخ آورده اند، به صداقت و درستکاری و حسن نیت پیامبر اسلام اعتراف داشتند. 👈 برای نمونه قضیه‌ی مشهوری از ابوسفیان در حبشه نقل شده است که روزی نجاشی پادشاه حبشه به ابوسفیان و همراهانش گفت: «آیا به راستی شما تاکنون دروغ یا فریبکاری از محمد دیده اید؟ ابوسفیان نخست به صورت دوستانش نگاهی انداخت، سپس سرش را بالا آورد و گفت: خیر! وقتی دوستانش از او پرسیدند: چرا چنین گفتی؟ او پاسخ داد: من شرم دارم در حضور دوستانم دروغ بگویم!» 👈 این موضوع، حتی برای مستشرقان و اسلام شناسان غیر مسلمان هم امری محرز و اثبات شده ایست. برای مثال، دکتر توماس کارلایل، مورخ مشهور معاصر اروپا، در یکی از آثار خود به نام قهرمانان(الابطال) نام صد انسان برتر تاریخ را ذکر میکند که یکی از آنها، محمد (ص) پیامبر مسلمانان است. او صریحاً در مورد شخصیت پیامبر اسلام اعتراف میکند که من هیچ شکی ندارم که او انسان صادق و راستگویی بوده است. 🟤 فلذا در نهایت با اثبات اینکه پیامبر اسلام چه قبل و چه بعد از نبوت، شخصیتی صادق بود و در میان همه‌ی مردم به صداقت و امانتداری شهرت داشت و از آنجا که مدعیِ دروغین نبوت، طبق برهان عقلی، چناچه شب و روز درحال دروغ گفتن است، هرگز نمیتواند به صداقت و درستکاری شناخته شده باشد، پس نتیجه میگیریم که پیامبر اسلام در گفتارش صادق بوده و چنانچه ادعا میکرده است، پیامبری از سوی خداوند متعال می‌باشد.✔️

@@user-dx6tm2mg3f سید برو دنبال اینکه اجدادت کیا هستن اگه به جواب رسیدی اونموقع دفاع نمیکنی از دروغگویی به نام محمد طبق آیات قرانیق در ضمن شما مسلمون گراها اول الله رو اثبات کنید بعد از پیامبرش حرف بزنید مثل اینکه علمت هم خیلی ضعیفه وگرنه خودتو میمون فرض نمیکردی انقدر هم مطلب یجا نزار اینطور دروغ دینتو بدتر میکنی هروقت از علوم و زیست کره ی زمین و فرگشت تونستی کمی اطلاعات جمع کنی ادیگه اینطور جاهلانه حرف نمیزنی هرچند امثال تو فقط قصدتون دفاع از دینه چون یا ترسوین یا منفعت داره براتون وگرنه هیچ دلیل عقلانی که اثبات کننده باشه ندارین وگرنه الله رو اول اثبات میکردین

✍ اثبات الهی بودن قرآن کریم و حقانیت نبوت پیامبر بزرگوار اسلام (ص) تیر خلاص بر قلب سیاه میمون های فرگشت یافته 🟢 کسی که ادعای پیامبری میکند، شخصیت وی از دو حال خارج نیست؛ یا او در گفتارش صادق بوده و به راستی شخصیت مُلهَمی می‌باشد که در نتیجه از راستگو ترین انسانهاست. یا اینکه این شخص به دروغ چنین ادعایی کرده و در نتیجه از دروغگو ترین انسانهاست. فاصله‌ی این دو حالت، بین راستگوترین یا دروغگوترین آدم بودن، به حدی واضح و روشن است که تفکیک آن کار بسیار ساده ایست. 🔵 حال ما میخواهیم شخصیت پیامبر اسلام را با این مقدمات عقلانی بررسی نمائیم تا ببینیم که این شخصیت، میتواند جزو کدام دسته از این دو مورد قرار بگیرد؟ میدانیم که پیامبر اسلام تا قبل از بعثت، حدود چهل سال در شهر کوچکی به نام مکه زندگی میکرد. بنا به قول مشهور تمام تواریخ، پیامبر اسلام، در میان مردم شخصیتی بسیار محبوب و دوست داشتنی بود و آنچنان به صداقت و راستگویی و امانت داری شهرت داشت که مردم به ایشان لقب #محمد_امین داده بودند! ✔️ به علاوه، آن بزرگوار بعد از اعلام نبوت خود، حدود بیست و سه سال در میان مردم زندگی کرد و تا انتهای حیاتش همواره در کنار مردم بود و با توجه به موقعیت خاصی که داشت، نسبت به هر انسان دیگری، اعمال و رفتار و حتی سخنان وی شدیداً زیر ذره بین مردم، اعم از دوستان و دشمنانشان قرار داشته است. اصحاب و یاران او، شب و روز با ایشان ارتباط داشتند و به قطع میتوان گفت که این شخصیت، به هیچ عنوان نمی‌توانست که هیچ حیات خلوت و اتاق فکر و یا زندگیِ سرّی و خصوصی برای خود داشته باشد.✔️ 🟠 این موقعیت خاص، میتوانست سنگ محک بسیار طلایی باشد برای سنجش صداقت پیامبر اسلام؛ چرا که فقط کافی بود تا یک دروغ ، گاف یا هر مورد این‌چنینی اشتباهاً از ایشان سر بزند تا شود بهترین برگ برندهٔ مخالفان اسلام برای تخریب ایشان. اما با وجود همهٔ این موارد، تا انتهای حیات پیامبر اسلام، هرگز در جایی دیده نشده که احدی از مردم، بتواند سوژه ای بر علیه ایشان پیدا کند تا بدین وسیله بساط اسلام برای همیشه برچیده شود. به گونه ای که ما می‌بینیم، حتی نزدیک ترین و بهترین یاران پیامبر هم که شب و روز در کنار ایشان حضور داشتند، چنان به صداقت و گفتار پیامبر یقین داشته اند که حاضر شدند همه چیزشان را در راه اسلام فدا کنند و تا آخرین لحظهٔ عنرشان، به نبوت ایشان یقین داشتند. 🟣 حتی باهوش ترین انسان روی زمین هم قطعاً نمیتواند چنین ظاهرسازیِ موفقی آنهم به مدت بیست و سه تمام داشته باشد و حداقل برای یک بارم که شده در این مدت مدید، لو خواهد رفت. اما برای پیامبر اسلام چنین موضوعی محقق نشد. این درحالی بود که مشرکان همواره منتظر بودند که بتوانند روزی یک حجت و دلیل منطقی علیه پیامبر اکرم پیدا کنند. اما نه تنها هرگز چنین امری محقق نشد، بلکه خود مشرکان هم، چنانچه تواریخ آورده اند، به صداقت و درستکاری و حسن نیت پیامبر اسلام اعتراف داشتند. 👈 برای نمونه قضیه‌ی مشهوری از ابوسفیان در حبشه نقل شده است که روزی نجاشی پادشاه حبشه به ابوسفیان و همراهانش گفت: «آیا به راستی شما تاکنون دروغ یا فریبکاری از محمد دیده اید؟ ابوسفیان نخست به صورت دوستانش نگاهی انداخت، سپس سرش را بالا آورد و گفت: خیر! وقتی دوستانش از او پرسیدند: چرا چنین گفتی؟ او پاسخ داد: من شرم دارم در حضور دوستانم دروغ بگویم!» 👈 این موضوع، حتی برای مستشرقان و اسلام شناسان غیر مسلمان هم امری محرز و اثبات شده ایست. برای مثال، دکتر توماس کارلایل، مورخ مشهور معاصر اروپا، در یکی از آثار خود به نام قهرمانان(الابطال) نام صد انسان برتر تاریخ را ذکر میکند که یکی از آنها، محمد (ص) پیامبر مسلمانان است. او صریحاً در مورد شخصیت پیامبر اسلام اعتراف میکند که من هیچ شکی ندارم که او انسان صادق و راستگویی بوده است. 🟤 فلذا در نهایت با اثبات اینکه پیامبر اسلام چه قبل و چه بعد از نبوت، شخصیتی صادق بود و در میان همه‌ی مردم به صداقت و امانتداری شهرت داشت و از آنجا که مدعیِ دروغین نبوت، طبق برهان عقلی، چناچه شب و روز درحال دروغ گفتن است، هرگز نمیتواند به صداقت و درستکاری شناخته شده باشد، پس نتیجه میگیریم که پیامبر اسلام در گفتارش صادق بوده و چنانچه ادعا میکرده است، پیامبری از سوی خداوند متعال می‌باشد.✔️

@@user-dx6tm2mg3f خودتوبخواب زدی دیگه هیچکس نمیتونه بیدارت کنه

✍ اثبات الهی بودن قرآن کریم و حقانیت نبوت پیامبر بزرگوار اسلام (ص) تیر خلاص بر قلب سیاه میمون های فرگشت یافته 🟢 کسی که ادعای پیامبری میکند، شخصیت وی از دو حال خارج نیست؛ یا او در گفتارش صادق بوده و به راستی شخصیت مُلهَمی می‌باشد که در نتیجه از راستگو ترین انسانهاست. یا اینکه این شخص به دروغ چنین ادعایی کرده و در نتیجه از دروغگو ترین انسانهاست. فاصله‌ی این دو حالت، بین راستگوترین یا دروغگوترین آدم بودن، به حدی واضح و روشن است که تفکیک آن کار بسیار ساده ایست. 🔵 حال ما میخواهیم شخصیت پیامبر اسلام را با این مقدمات عقلانی بررسی نمائیم تا ببینیم که این شخصیت، میتواند جزو کدام دسته از این دو مورد قرار بگیرد؟ میدانیم که پیامبر اسلام تا قبل از بعثت، حدود چهل سال در شهر کوچکی به نام مکه زندگی میکرد. بنا به قول مشهور تمام تواریخ، پیامبر اسلام، در میان مردم شخصیتی بسیار محبوب و دوست داشتنی بود و آنچنان به صداقت و راستگویی و امانت داری شهرت داشت که مردم به ایشان لقب #محمد_امین داده بودند! ✔️ به علاوه، آن بزرگوار بعد از اعلام نبوت خود، حدود بیست و سه سال در میان مردم زندگی کرد و تا انتهای حیاتش همواره در کنار مردم بود و با توجه به موقعیت خاصی که داشت، نسبت به هر انسان دیگری، اعمال و رفتار و حتی سخنان وی شدیداً زیر ذره بین مردم، اعم از دوستان و دشمنانشان قرار داشته است. اصحاب و یاران او، شب و روز با ایشان ارتباط داشتند و به قطع میتوان گفت که این شخصیت، به هیچ عنوان نمی‌توانست که هیچ حیات خلوت و اتاق فکر و یا زندگیِ سرّی و خصوصی برای خود داشته باشد.✔️ 🟠 این موقعیت خاص، میتوانست سنگ محک بسیار طلایی باشد برای سنجش صداقت پیامبر اسلام؛ چرا که فقط کافی بود تا یک دروغ ، گاف یا هر مورد این‌چنینی اشتباهاً از ایشان سر بزند تا شود بهترین برگ برندهٔ مخالفان اسلام برای تخریب ایشان. اما با وجود همهٔ این موارد، تا انتهای حیات پیامبر اسلام، هرگز در جایی دیده نشده که احدی از مردم، بتواند سوژه ای بر علیه ایشان پیدا کند تا بدین وسیله بساط اسلام برای همیشه برچیده شود. به گونه ای که ما می‌بینیم، حتی نزدیک ترین و بهترین یاران پیامبر هم که شب و روز در کنار ایشان حضور داشتند، چنان به صداقت و گفتار پیامبر یقین داشته اند که حاضر شدند همه چیزشان را در راه اسلام فدا کنند و تا آخرین لحظهٔ عنرشان، به نبوت ایشان یقین داشتند. 🟣 حتی باهوش ترین انسان روی زمین هم قطعاً نمیتواند چنین ظاهرسازیِ موفقی آنهم به مدت بیست و سه تمام داشته باشد و حداقل برای یک بارم که شده در این مدت مدید، لو خواهد رفت. اما برای پیامبر اسلام چنین موضوعی محقق نشد. این درحالی بود که مشرکان همواره منتظر بودند که بتوانند روزی یک حجت و دلیل منطقی علیه پیامبر اکرم پیدا کنند. اما نه تنها هرگز چنین امری محقق نشد، بلکه خود مشرکان هم، چنانچه تواریخ آورده اند، به صداقت و درستکاری و حسن نیت پیامبر اسلام اعتراف داشتند. 👈 برای نمونه قضیه‌ی مشهوری از ابوسفیان در حبشه نقل شده است که روزی نجاشی پادشاه حبشه به ابوسفیان و همراهانش گفت: «آیا به راستی شما تاکنون دروغ یا فریبکاری از محمد دیده اید؟ ابوسفیان نخست به صورت دوستانش نگاهی انداخت، سپس سرش را بالا آورد و گفت: خیر! وقتی دوستانش از او پرسیدند: چرا چنین گفتی؟ او پاسخ داد: من شرم دارم در حضور دوستانم دروغ بگویم!» 👈 این موضوع، حتی برای مستشرقان و اسلام شناسان غیر مسلمان هم امری محرز و اثبات شده ایست. برای مثال، دکتر توماس کارلایل، مورخ مشهور معاصر اروپا، در یکی از آثار خود به نام قهرمانان(الابطال) نام صد انسان برتر تاریخ را ذکر میکند که یکی از آنها، محمد (ص) پیامبر مسلمانان است. او صریحاً در مورد شخصیت پیامبر اسلام اعتراف میکند که من هیچ شکی ندارم که او انسان صادق و راستگویی بوده است. 🟤 فلذا در نهایت با اثبات اینکه پیامبر اسلام چه قبل و چه بعد از نبوت، شخصیتی صادق بود و در میان همه‌ی مردم به صداقت و امانتداری شهرت داشت و از آنجا که مدعیِ دروغین نبوت، طبق برهان عقلی، چناچه شب و روز درحال دروغ گفتن است، هرگز نمیتواند به صداقت و درستکاری شناخته شده باشد، پس نتیجه میگیریم که پیامبر اسلام در گفتارش صادق بوده و چنانچه ادعا میکرده است، پیامبری از سوی خداوند متعال می‌باشد.✔️

@@user-dx6tm2mg3f دوست عزیز فرگشت یک فکت علمیست و خیلی وقت است که باثبات قطعی رسیده،بنابراین اگر داشتن نیای مشترک بین انسان و شامپانزه از نظر شما بد و توهین آمیز است پس شما با حقیقت طبیعت مشکل دارید. مضاف بر آن نیازی نیست شما در اینجا رمان بنویسید بلکه باید ادعای پیامبر بودن محمد را بصورت قطعی و یقینی ثابت کنید که محال میباشد!!

ما خدا را نخواهیم بخشید آنهم بخاطر بیعدالتیهای او،،،،،

✍ اثبات الهی بودن قرآن کریم و حقانیت نبوت پیامبر بزرگوار اسلام (ص) تیر خلاص بر قلب سیاه میمون های فرگشت یافته 🟢 کسی که ادعای پیامبری میکند، شخصیت وی از دو حال خارج نیست؛ یا او در گفتارش صادق بوده و به راستی شخصیت مُلهَمی می‌باشد که در نتیجه از راستگو ترین انسانهاست. یا اینکه این شخص به دروغ چنین ادعایی کرده و در نتیجه از دروغگو ترین انسانهاست. فاصله‌ی این دو حالت، بین راستگوترین یا دروغگوترین آدم بودن، به حدی واضح و روشن است که تفکیک آن کار بسیار ساده ایست. 🔵 حال ما میخواهیم شخصیت پیامبر اسلام را با این مقدمات عقلانی بررسی نمائیم تا ببینیم که این شخصیت، میتواند جزو کدام دسته از این دو مورد قرار بگیرد؟ میدانیم که پیامبر اسلام تا قبل از بعثت، حدود چهل سال در شهر کوچکی به نام مکه زندگی میکرد. بنا به قول مشهور تمام تواریخ، پیامبر اسلام، در میان مردم شخصیتی بسیار محبوب و دوست داشتنی بود و آنچنان به صداقت و راستگویی و امانت داری شهرت داشت که مردم به ایشان لقب #محمد_امین داده بودند! ✔️ به علاوه، آن بزرگوار بعد از اعلام نبوت خود، حدود بیست و سه سال در میان مردم زندگی کرد و تا انتهای حیاتش همواره در کنار مردم بود و با توجه به موقعیت خاصی که داشت، نسبت به هر انسان دیگری، اعمال و رفتار و حتی سخنان وی شدیداً زیر ذره بین مردم، اعم از دوستان و دشمنانشان قرار داشته است. اصحاب و یاران او، شب و روز با ایشان ارتباط داشتند و به قطع میتوان گفت که این شخصیت، به هیچ عنوان نمی‌توانست که هیچ حیات خلوت و اتاق فکر و یا زندگیِ سرّی و خصوصی برای خود داشته باشد.✔️ 🟠 این موقعیت خاص، میتوانست سنگ محک بسیار طلایی باشد برای سنجش صداقت پیامبر اسلام؛ چرا که فقط کافی بود تا یک دروغ ، گاف یا هر مورد این‌چنینی اشتباهاً از ایشان سر بزند تا شود بهترین برگ برندهٔ مخالفان اسلام برای تخریب ایشان. اما با وجود همهٔ این موارد، تا انتهای حیات پیامبر اسلام، هرگز در جایی دیده نشده که احدی از مردم، بتواند سوژه ای بر علیه ایشان پیدا کند تا بدین وسیله بساط اسلام برای همیشه برچیده شود. به گونه ای که ما می‌بینیم، حتی نزدیک ترین و بهترین یاران پیامبر هم که شب و روز در کنار ایشان حضور داشتند، چنان به صداقت و گفتار پیامبر یقین داشته اند که حاضر شدند همه چیزشان را در راه اسلام فدا کنند و تا آخرین لحظهٔ عنرشان، به نبوت ایشان یقین داشتند. 🟣 حتی باهوش ترین انسان روی زمین هم قطعاً نمیتواند چنین ظاهرسازیِ موفقی آنهم به مدت بیست و سه تمام داشته باشد و حداقل برای یک بارم که شده در این مدت مدید، لو خواهد رفت. اما برای پیامبر اسلام چنین موضوعی محقق نشد. این درحالی بود که مشرکان همواره منتظر بودند که بتوانند روزی یک حجت و دلیل منطقی علیه پیامبر اکرم پیدا کنند. اما نه تنها هرگز چنین امری محقق نشد، بلکه خود مشرکان هم، چنانچه تواریخ آورده اند، به صداقت و درستکاری و حسن نیت پیامبر اسلام اعتراف داشتند. 👈 برای نمونه قضیه‌ی مشهوری از ابوسفیان در حبشه نقل شده است که روزی نجاشی پادشاه حبشه به ابوسفیان و همراهانش گفت: «آیا به راستی شما تاکنون دروغ یا فریبکاری از محمد دیده اید؟ ابوسفیان نخست به صورت دوستانش نگاهی انداخت، سپس سرش را بالا آورد و گفت: خیر! وقتی دوستانش از او پرسیدند: چرا چنین گفتی؟ او پاسخ داد: من شرم دارم در حضور دوستانم دروغ بگویم!» 👈 این موضوع، حتی برای مستشرقان و اسلام شناسان غیر مسلمان هم امری محرز و اثبات شده ایست. برای مثال، دکتر توماس کارلایل، مورخ مشهور معاصر اروپا، در یکی از آثار خود به نام قهرمانان(الابطال) نام صد انسان برتر تاریخ را ذکر میکند که یکی از آنها، محمد (ص) پیامبر مسلمانان است. او صریحاً در مورد شخصیت پیامبر اسلام اعتراف میکند که من هیچ شکی ندارم که او انسان صادق و راستگویی بوده است. 🟤 فلذا در نهایت با اثبات اینکه پیامبر اسلام چه قبل و چه بعد از نبوت، شخصیتی صادق بود و در میان همه‌ی مردم به صداقت و امانتداری شهرت داشت و از آنجا که مدعیِ دروغین نبوت، طبق برهان عقلی، چناچه شب و روز درحال دروغ گفتن است، هرگز نمیتواند به صداقت و درستکاری شناخته شده باشد، پس نتیجه میگیریم که پیامبر اسلام در گفتارش صادق بوده و چنانچه ادعا میکرده است، پیامبری از سوی خداوند متعال می‌باشد.✔️

متأسفانه آقای سلیمانی امیری حریف عقیل هاشمی نشد و مردم ده برابر بیشتر عاشق دین اسلام شده‌اند یعنی در بین ما یک نفر پیدا نمی‌شود که جواب عقیل هاشمی را بدهد؟؟؟

✍ اثبات الهی بودن قرآن کریم و حقانیت نبوت پیامبر بزرگوار اسلام (ص) تیر خلاص بر قلب سیاه میمون های فرگشت یافته 🟢 کسی که ادعای پیامبری میکند، شخصیت وی از دو حال خارج نیست؛ یا او در گفتارش صادق بوده و به راستی شخصیت مُلهَمی می‌باشد که در نتیجه از راستگو ترین انسانهاست. یا اینکه این شخص به دروغ چنین ادعایی کرده و در نتیجه از دروغگو ترین انسانهاست. فاصله‌ی این دو حالت، بین راستگوترین یا دروغگوترین آدم بودن، به حدی واضح و روشن است که تفکیک آن کار بسیار ساده ایست. 🔵 حال ما میخواهیم شخصیت پیامبر اسلام را با این مقدمات عقلانی بررسی نمائیم تا ببینیم که این شخصیت، میتواند جزو کدام دسته از این دو مورد قرار بگیرد؟ میدانیم که پیامبر اسلام تا قبل از بعثت، حدود چهل سال در شهر کوچکی به نام مکه زندگی میکرد. بنا به قول مشهور تمام تواریخ، پیامبر اسلام، در میان مردم شخصیتی بسیار محبوب و دوست داشتنی بود و آنچنان به صداقت و راستگویی و امانت داری شهرت داشت که مردم به ایشان لقب #محمد_امین داده بودند! ✔️ به علاوه، آن بزرگوار بعد از اعلام نبوت خود، حدود بیست و سه سال در میان مردم زندگی کرد و تا انتهای حیاتش همواره در کنار مردم بود و با توجه به موقعیت خاصی که داشت، نسبت به هر انسان دیگری، اعمال و رفتار و حتی سخنان وی شدیداً زیر ذره بین مردم، اعم از دوستان و دشمنانشان قرار داشته است. اصحاب و یاران او، شب و روز با ایشان ارتباط داشتند و به قطع میتوان گفت که این شخصیت، به هیچ عنوان نمی‌توانست که هیچ حیات خلوت و اتاق فکر و یا زندگیِ سرّی و خصوصی برای خود داشته باشد.✔️ 🟠 این موقعیت خاص، میتوانست سنگ محک بسیار طلایی باشد برای سنجش صداقت پیامبر اسلام؛ چرا که فقط کافی بود تا یک دروغ ، گاف یا هر مورد این‌چنینی اشتباهاً از ایشان سر بزند تا شود بهترین برگ برندهٔ مخالفان اسلام برای تخریب ایشان. اما با وجود همهٔ این موارد، تا انتهای حیات پیامبر اسلام، هرگز در جایی دیده نشده که احدی از مردم، بتواند سوژه ای بر علیه ایشان پیدا کند تا بدین وسیله بساط اسلام برای همیشه برچیده شود. به گونه ای که ما می‌بینیم، حتی نزدیک ترین و بهترین یاران پیامبر هم که شب و روز در کنار ایشان حضور داشتند، چنان به صداقت و گفتار پیامبر یقین داشته اند که حاضر شدند همه چیزشان را در راه اسلام فدا کنند و تا آخرین لحظهٔ عنرشان، به نبوت ایشان یقین داشتند. 🟣 حتی باهوش ترین انسان روی زمین هم قطعاً نمیتواند چنین ظاهرسازیِ موفقی آنهم به مدت بیست و سه تمام داشته باشد و حداقل برای یک بارم که شده در این مدت مدید، لو خواهد رفت. اما برای پیامبر اسلام چنین موضوعی محقق نشد. این درحالی بود که مشرکان همواره منتظر بودند که بتوانند روزی یک حجت و دلیل منطقی علیه پیامبر اکرم پیدا کنند. اما نه تنها هرگز چنین امری محقق نشد، بلکه خود مشرکان هم، چنانچه تواریخ آورده اند، به صداقت و درستکاری و حسن نیت پیامبر اسلام اعتراف داشتند. 👈 برای نمونه قضیه‌ی مشهوری از ابوسفیان در حبشه نقل شده است که روزی نجاشی پادشاه حبشه به ابوسفیان و همراهانش گفت: «آیا به راستی شما تاکنون دروغ یا فریبکاری از محمد دیده اید؟ ابوسفیان نخست به صورت دوستانش نگاهی انداخت، سپس سرش را بالا آورد و گفت: خیر! وقتی دوستانش از او پرسیدند: چرا چنین گفتی؟ او پاسخ داد: من شرم دارم در حضور دوستانم دروغ بگویم!» 👈 این موضوع، حتی برای مستشرقان و اسلام شناسان غیر مسلمان هم امری محرز و اثبات شده ایست. برای مثال، دکتر توماس کارلایل، مورخ مشهور معاصر اروپا، در یکی از آثار خود به نام قهرمانان(الابطال) نام صد انسان برتر تاریخ را ذکر میکند که یکی از آنها، محمد (ص) پیامبر مسلمانان است. او صریحاً در مورد شخصیت پیامبر اسلام اعتراف میکند که من هیچ شکی ندارم که او انسان صادق و راستگویی بوده است. 🟤 فلذا در نهایت با اثبات اینکه پیامبر اسلام چه قبل و چه بعد از نبوت، شخصیتی صادق بود و در میان همه‌ی مردم به صداقت و امانتداری شهرت داشت و از آنجا که مدعیِ دروغین نبوت، طبق برهان عقلی، چناچه شب و روز درحال دروغ گفتن است، هرگز نمیتواند به صداقت و درستکاری شناخته شده باشد، پس نتیجه میگیریم که پیامبر اسلام در گفتارش صادق بوده و چنانچه ادعا میکرده است، پیامبری از سوی خداوند متعال می‌باشد.✔️

هیچ تناقضی در قرآن نیست. هرچی هست توهمات اذهان تناقض تراش و تناقض جوی شما میمون های فرگشتیه

@@user-dx6tm2mg3f خوب این‌ها را چرا به من می‌گویید؟ من شیعه هستم و از رسول‌الله صل‌الله‌علیه‌وآل‌وسلم اطاعت می‌کنم

یک مثال ساده میزنم،، خانواده قالیباف در این شرایط سخت معیشت،سفر تفریحی رفته و با کوله بار سوغات و سیسمونی برگشته، عکس و فیلم و مستندات هم هست!حالا هرچه اطرافیانش بگویند این خانواده دلسوز مردمند و پاکدامنندو.... در دزد بودن آنها خللی وارد میکنه؟؟! اخلاقیات و رفتار محمد قبل هجرت و بعدش، قبل فوت خدیجه و بعدش خیلی تفاوت داره! طبق همان متونی که قسمتهاییش را دست چین کردی!! قضایای مربوط به برخوردهاش با به اصطلاح مشرکان، بنی قریظه، دزدان گله شترها و و و. اینها قابل اغماض و چشم پوشی نیست، جز اینکه بگویید محمد هم حاکم عربستان بود همانطور که چنگیز یا اسماعیل صفوی حاکم جایی دیگر بودند و پیامبر نبود!!! یا محمد پیامبر خدایی بود که نه عادل نه صادق و کلا دارای این صفاتی که برمیشمرید نبوده!!!! این داستانهایی که شما برای ما میخوانید،چندین سال قبل خوانده ام! لیکن ادامه بده وبا عقل و منطق بیطرفانه بسنج، همه مطالب را در نظر بگیر ، از کتب اصلی و مرجع و دست اول استفاده کن، همانگونه که ازجوانی محمد تعریف شده از رفتارش در کهولت هم نوشته!!!برای ما لازم نیست، اما حداقل با خودت رو راست باش، فکر نکن چون اسم سید داری حتما از اولاد تازیان هستی!!! از این القاب قلابی تا دلت بخواد ریخته!! ما در اصفهان به آدمهای مسن حریص و پول پرست میگیم حجی(حاجی) ، این که نشونه حج رفتنش نیست!!!!

براوو کاملا درسته و اینی که گفتی کاملا منطبق بر اصول روانشناختی هستش. یعنی شما یا هر کس دیگری اگه بدون هیچ دلیلی نسبت به وجود پدیده ای صرفا ایمان داشته باشی، هر گونه دلیل منطقی دیگران برای نفی آن پدیده ایمانی را مضحک و خنده دار می یابی. چنانچه بخواهیم موضوعی رو بطور صحیح و عقلانی در بوته نقد بذاریم قبل از هر چیز باید از نگاه ایمانی به موضوع پرهیز کنیم چون نگاه ایمانی یا مبتنی بر ایمان بدون تردید با دگم و تعصب همراه است. موفق باشی

چه لزومی داره که حتما یک چیز رو جایگزین خدا الله کنیم؟ انسان برای انیان بودن و انسانیت هیچ نیازی به الله نداره. خودتو گول نزن. این خداباوره که به خودش دروغ میگه یا خداناباور؟

واقعا درست بیان کرده است تصویر جامعه امروز ما

@@user-wg7qv7tv5s ♧♤سپاس

درود بر شما ♢♡

خدا گفته ما همه کافران را از بین بردیم؟ خب چه لزومی داشت که همه کافران رو از بین ببره؟ مضحک و خنده دار نیست که یک خدا که بر همه چیز از گذشته تا حال و آینده وقوف مطلق داره و همه چیو میدونه موجودی رو خلق کنه در حالیکه میدونه این موجود بعدا کافر خواهد شد بعد همون خدا این کافر رو صرفا به دلیل اینکه عقیده ای خاص رو قبول نداره از بین ببره؟ پس اینکه خدا دانای مطلق هستش چی شد؟

واقعا چرا چشم بسته و کورکورانه از چیزی دفاع میکنید که جز شر نمیتوان در آن یافت؟ لطفا آیه 25 سوره انفال رو مطالعه کن بعد ببین دفاعی که از تازینامه کردی چقدر مقرون به صحت هستش : وّ اَتقوا فِتنه و لا تصیبن الذین ظلموا منکم خاصه و پروا کنید از فتنه و عذابی که چون درگیرد تنها به کسانی از شما که ستم کرده اند نمیرسد.

آیا در جریان واقعه غرانیق نیز از همین حد صداقتی که گفتی برخوردار بوده؟

خدایی که برای امتحان کردن مخلوقش جان او را میگیرد! مضحک تر از این داریم مگه؟ این چه خداییست که از مخلوق خود خبر نداره و باید اونو امتحان کنه؟ ایهاالناس شما قضاوت کنین چه مزخرفاتی به خوردمان میدهند! خدای ممتحن!!!

@@farhad279 جان را برای امتحان کردن نمی گیرد ، جان را برای امتحان می دهد ، وقتی امتحان به آخر رسید جان را می گیرد ، خدا از مخلوق خود خبر داره و برای اینکه مخلوق فردا در روز قیامت نگوید خدایا اگر برایم جان می بخشیدی طاعت و عبادت تو را بجا می آوردم ، خدا برایش جان می دهد توانایی می دهد و در روز قیامت ازش میپرسد ، چرا بنده من نشدی ؟ چرا ملحد شدی ؟ چرا منکر وجودم شدی ؟

@@ashalmayakunindaka7546 جان هر کی دوست داری مزخرف نگوووووووود

@@farhad279 مزخرف این سلیمانی گاو می گوید ! اصلن از دین خبر ندارد ، مزخرف می گوید ، فکر می کند مومنین به گفته های یک گاو باور می کنند ، طرفدارانی این گاو یک عده جاهل و ملحدین اند

انسان خردمند هیچ نیازی به دین ندارد

خاموش ! ، . . . اگر مطلب قابل اثبات و عرضه و یا دلایلی عامه پسند و جهان شمول پیرامون عدالت موهومی بنام الله در دست دارید ، پس چرا آنرا برای سایرین منتشر نمیکنید ؟ لذا تا زمانیکه پاسخی متقن برای استدلال کوبنده و غیر قابل انکار سخنران فرزانه جناب آقای ایمان سلیمانی امیری در چنته ندارید ، حق اعتراض و اهانت را هم نخواهید داشت .