چمدان نخستین مجموعه داستان‌های کوتاه برجستهٔ بزرگ علوی است. داستان‌ «رقص مرگ» یکی از داستان های این مجموعه است.
کتاب رقص مرگ که در سال هزار و سیصد و هشتاد و هفت چاپ شده می باشد.این اثر نوشته هایی کوتاه از ورق پاره های داخل زندان است. در کل جهانبینی و دید و نظر علوی در رمانهایش با رویدادها و موقعیت های گوناگون همسو می‌گردد.برخی اوقات به حکایت اتفاقات در عصرش‌ از جمله معضلاتی و مشکلاتی که در اجتماع و یا سیاست و مملکت‌داری وجود داشته اند.و برخی اوقات نیز به تعریف حسی از عشق به گونه ی رمانتیک پرداخته است.او در فحاوی نوشته های خود دهها حرف و حدیث از حال و احوالات گوناگون موجود در جامعه‌اش صحبت می‌کند.در حال حاضر آنکه تفکرات و ایدئولوژی علوی در خصوص مرگ و نیستی در بعضی از رمانهایش خواهد توانست بازگوکننده جنبه‌ای دیگر از دیدگاه و نظرات او باشد.علوی به طور معمول نسبت به مرگ منطقی برخورد کرده و آن را حق هر آدمی که به وجود آمده می داند .او در این باره واقع‌بین می باشد. مرگ جسمانی را واقعیتی قلمداد کرده که سراغ تمام مردم خواهد رفت و هیچ موجودی از آن نمی تواند فرار کند .ولی واقعیت مرگ را تا دورانی زیادتر می‌پذیرفت که روال طبیعی‌اش را طی می نمود.به طور مثال اگر جوانی هم اکنون زندگی را تجربه نکرده بود و می‌خواست بمیرد واسه ی او کمی وحشتناک و غیرباور بود.
#داستان#داستان_صوتی#بزرگ_علوی