Τάκης Κανελλόπουλος (1933 - 1990)
Διαβάζει ο Σωτήρης Καρκαλάτος
Μουσική επιμέλεια: Σωτήρης Καρκαλάτος
ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΑ
00:00:00 Έναρξη - Του έρωτα και της αγάπης
00:00:22 Άντζελλα (Σαν ερωτική επιστολή)
00:22:15 Το τρελό διαμάντι
00:38:03 Για ενα Γερμανό στρατιώτη
00:51:05 Μια νύχτα φιλίας με τον Λούις Άρμστρονγκ
ΤΑΚΗΣ ΚΑΝΕΛΛΟΠΟΥΛΟΣ (1933-1990)
Γεννήθηκε στην Θεσσαλονίκη το 1933. Σπουδές στο Αμερικάνικο Κολλέγιο «ΑΝΑΤΟΛΙΑ», 1956-58, σπουδές στο Μόναχο της Γερμανίας. Επί ένα χρόνο μαθητευόμενος δημοσιογράφος στον «ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΒΟΡΡΑ». Βοηθός του Μιχάλη Κακογιάννη στα γυρίσματα της θρυλικής «ΣΤΕΛΛΑΣ». Το 1957 βοηθός στην ταινία του μεγάλου Γερμανού σκηνοθέτη Wolfgang Staudte «Rose Bernt». Το 1956-57, στην μποέμικη γειτονιά του Μονάχου - στο Σβάμπιγκ - ο φίλος του Carlos - Ισπανός Ζωγράφος - του μιλάει για την τέχνη, λέγοντας του, πως πρώτα από όλα, σημασία έχει η ψυχή. Θεωρούσε τους καλύτερους φίλους της ζωής του: Τον Ισπανό ζωγράφο Carlos, τον Ιταλό χαρτοπαίκτη Leo, τον Γερμανό Peter, αξιωματικό στο Στάλινγκραντ, το Νίκο Κούνδουρο και τον παιδικό του φίλο Χρήστο Γιαννούδη. Ενώ εκτιμούσε απεριόριστα την Ελένη Βλάχου της Καθημερινής που τον είχε βοηθήσει με περισσή ευγένεια στο ξεκίνημα της καριέρας του.
Πρώτη του ταινία το ντοκιμαντέρ «ΜΑΚΕΔΟΝΙΚΟΣ ΓΑΜΟΣ» (Βραβείο καλύτερης ταινίας μικρού μήκους στο Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης του 1960, 1ο Βραβείο στο Φεστιβάλ του Βελιγραδίου).
Το 1961 γυρίζει το δεύτερο ντοκιμαντέρ του «ΘΑΣΟΣ» (Ειδικός Έπαινος στο Φεστιβάλ της Μόσχας του 1961).
Το 1962, γυρίζει την πρώτη του ταινία μυθοπλασίας, το αντιπολεμικό αριστούργημα «ΟΥΡΑΝΟΣ» [Βραβείο Φωτογραφίας Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης 1963, Επίσημη συμμετοχή στο Φεστιβάλ των Καννών 1963, Κρατικό Βραβείο Σκηνοθεσίας και Παραγωγής 1964, Βραβείο Φωτογραφίας από ΠΕΚΚ (Πανελλήνια Ένωση Κριτικών Κιν/φου) 1964, Αργυρή Σειρήνα στο Φεστιβάλ Νάπολης 1963, 1ο Βραβείο στο Φεστιβάλ Νέας Υόρκης, Συμμετοχή (εκτός συναγωνισμού) στο Φεστιβάλ Βερολίνου 1963, Δεύτερο Βραβείο στο Φεστιβάλ της Μαδρίτης 1963, 1ο Βραβείο στο Φεστιβάλ του Λονδίνου. Ύμνοι της διεθνούς κριτικής. Η εφημερίδα OBSERVER του Λονδίνου την τοποθετεί στις 10 καλύτερες ταινίες του κόσμου. Ο Φελίνι που βλέπει την ταινία, δηλώνει πως είναι εξαιρετική. Οι κριτικοί και οι θεωρητικοί του κινηματογράφου την τοποθετούν ανάμεσα στις καλύτερες αντιπολεμικές ταινίες σε παγκόσμιο επίπεδο.]
Το 1966 γυρίζει την «ΕΚΔΡΟΜΗ» (Α’ Βραβείο Φωτογραφίας και τιμητική διάκριση στο 7ο Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης, για τη συμβολή του στην ανύψωση του ποιοτικού επιπέδου του Φεστιβάλ . Η Ένωση Κριτικής Αθηνών του απονέμει το βραβείο του «ΧΡΥΣΟΥ ΑΠΟΛΛΩΝΟΣ» σαν την καλύτερη ταινία της χρονιάς. Οι Ιταλοί κριτικοί χαρακτηρίζουν τον Τάκη Κανελλόπουλο, σαν τον πλέον μοντέρνο και λυρικό σκηνοθέτη της γενιάς του παγκοσμίως. Ο Βασίλης Ραφαηλίδης γράφει για την ταινία στην εφημερίδα Δημοκρατική Αλλαγή στις 27 Σεπτεμβρίου 1966. «[...] οι θαυμαστές πλαστικές αρετές της Εκδρομής, η υπερεκχειλίζουσα έντονη ποιητική προσωπικότητα του δημιουργού της και οι πετυχημένες εναλλαγές με το παράλληλο μοντάζ του παρόντος και του παρελθόντος κάνουν την Εκδρομή μία από τις καλύτερες ταινιες της χρονιάς. [...]».
Το 1968 γυρίζει την ταινία μυθοπλασίας «ΠΑΡΕΝΘΕΣΗ» (Βραβείο Παραγωγής, Φωτογραφίας, και καλύτερης Καλλιτεχνικής ταινίας και κριτικών μουσικής στο Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης του 1968).
Το 1969 γυρίζει το τρίτο του ντοκιμαντέρ «ΚΑΣΤΟΡΙΑ», με το οποίο αποσπά το Βραβείο καλύτερης ταινίας μικρού μήκους ντοκιμαντέρ στο Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης του 1969.
Το 1972 γυρίζει την τέταρτη ταινία μυθοπλασία «Η ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ ΑΝΟΙΞΗ». Η ταινία συμμετείχε στο Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης το 1972. Η ταινία χτυπιέται ανελέητα από του Έλληνες κριτικούς.
Το 1976, γυρίζει «ΤΟ ΧΡΟΝΙΚΟ ΜΙΑΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ». Επίσημη συμμετοχή στο Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης 1975 . Και αυτή η ταινία αντιμετωπίζεται με μεγάλη αγριότητα από την κριτική στην Ελλάδα. Ο Ιταλός κριτικός Ούγκο Καλιράκι με άρθρο του στον ιταλικό τύπο, χαρακτηρίζει την ταινία ως εκπληκτική, ενώ χαρακτηρίζει τον Τάκη Κανελλόπουλο, έναν μεγάλο σκηνοθέτη.
Το 1978, γυρίζει την ταινία μυθοπλασίας «ΡΟΜΑΝΤΙΚΟ ΣΗΜΕΙΩΜΑ». Συμμετοχή στο Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης του 1978. Πάλι η ελληνική κριτική αντιμετωπίζει την ταινία με αυστηρότητα και αρνητική διάθεση ("Φοβερή αποτυχία. Και εικόνες που είναι φθηνά πόστερς»). Χαρακτηριστικό της αντιμετώπισης είναι πως την βραδιά της προβολής της ταινίας στο Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης, οργανωμένες ομάδες γιουχάιζαν τον Τάκη Κανελλόπουλο καθόλη την διάρκεια της προβολής, (μετά από αυτό ο Τάκης Κανελλόπουλος, αποφάσισε να κόψει κάθε δεσμό με το Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης, πικραμένος και αηδιασμένος από την τοξικότητα των ανθρώπων που είχαν την ευθύνη της οργάνωσής του). Παράλληλα όμως υπήρξαν και εγκωμιαστικά σχόλια, όπως του κριτικού Χρήστου Χριστοδούλου, ο οποίος χαρακτηρίζει την ταινία «Το αληθινό έπος της νεότητας. Η καλύτερη ταινία του Τάκη Κανελλόπουλου».
Το 1980 γυρίζει την τελευταία του ταινία «ΣΟΝΙΑ», την οποία αρνήθηκε να προβάλει στο Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης.
Ο Τάκης Κανελλόπουλος πεθαίνει το 1990.