خلاصه:
در سال اول جنگ ایران و عراق، سپاه پاسداران انقلاب اسلامی نه از حمایت سیاسی تمام عیار برخودار بود و نه از پشتیبانی مالی کافی. نه آموزش نظامی لازم برای یک جنگ کلاسیک را داشت و نه یک ساختار نظامی معمول و جاافتاده. با این حال،‌ با شروع سال دوم جنگ و با عملیات ثامن الائمه، سپاه وارد همکاریهای موفقیت آمیزی با ارتش شد؛ همکاریهایی که در کمتر از یک سال به آزاد شدن تمامی اراضی اشغال شده انجامید. ترقی سپاه به درجه همکاری با ارتش و بالاتر از آن، معمولا به تحولات سیاسی سالهای نخست پس از انقلاب،‌ از جمله قدرت گرفتن حزب جمهوری اسلامی و برکناری بنی صدر از ریاست جمهوری نسبت داده میشود. اما اضافه شدن پشتیبانی سیاسی به معادله، پیشرفت سپاه در امور نظامی را به خوبی توضیح نمیدهد. در این مطلب به خود جبهه جنگ نگاه دقیقتری میاندازیم تا ریشه های سازمانی و خودجوش تحول سپاه در سال اول جنگ را بررسی کنیم-ریشه هایی که به تدریج به هویت سازمانی سپاه تبدیل شدند و امروزه هم میتوان رد آنها را در پس و پشت بوروکراسی عظیم سپاه یافت.
گزارش جلسه:
www.irancircle.org/post/sepah
معرفی:
مریم عالم زاده استاد تاریخ و سیاست ایران در دانشگاه آکسفورد است. او پیش از این پژوهشگر فوق دکترا در مرکز مطالعات خاورمیانه (Crown Center) در دانشگاه برندایز و مرکز مطالعات ایران در دانشگاه پرینستون بود. مریم دکترای خود را در جامعه شناسی از دانشگاه شیکاگو دریافت کرده است. پروژه اصلی او به تاریخ سازمانهای انقلابی در ایران و به ویژه سپاه پاسداران انقلاب اسلامی اختصاص دارد.
www.maryam-alemzadeh.com/
شبکه های اجتماعی حلقه ایران:
فیسبوک
theirancircle
تلگرام
t.me/theirancircle
اینستاگرام
theirancircle
توییتر
theirancircle
یوتیوب
/ theirancircle
TheIranCircle.com