เป็นเช่นนั้นจริงๆค่ะ เพราะเด็็กรุ่นใหม่ชอบใช้ชีวิตสบาย นิยมแต่งตัว shopping. ท่องเที่ยวเก่ง ชอบเที่ยวต่างประเทศ ชอบซื้อรถยนต์ตั้งแต่จบทำงานปีแรก มือถือก็ซื้อของแพงดูเท่ ชอบใช้เงินในอนาคตโดยผ่านบัตรเครดิต ชอบเที่ยวเล่นกิน แล้วpresents ชีวิตที่แสนดี้ดี. uploadผ่านโลกsocialให้คนอื่นๆคนที่รู้จัก รู้สึกอิจฉา

ไม่ต้องเจนใหม่หรอกจ้า เป็นกันทุกคนจ้า

จริงค่ะ..เด็กรุ่นใหม่เที่ยวเก่ง,ช้อปปิ้งเก่ง,ยุคนี้ของแพงค่ะ..

ใช่ค่ะ เคยใช้ชชีวิตแบบนั้นมาแล้ว ต้องรู้จักยับหยั้งการใช้เงิน การดูถูก การแข่งขัน อวดรวยทำทำให้อยู่ในวงเวียนการใช้เงินแบบไม่รู้จักคิด กินกาแฟแก้วเท่าไร รสนิยมตามเพื่อน

ประชานิยม ชอบเอาเงินอนาคตมาใช้ ชอบดึงดีมานต์อนาคตมาขาย ดึงรายได้ขั้นต่ำในอนาคตมาขึ้น ใช้ก่อนผ่อนทีหลัง พอเกิดวิกฤตขึ้นมาไม่มีแผนสำรอง พอบอกว่าเศรษฐกิจพอเพียง ก้อแซะว่า ถ่วงความเจริญ ตอนนี้ หนี้เจริญแซงรายได้ไปแล้ว หนี้สร้างแล้วต้องชดใช้ ใครไม่เคยมีภูมิคุ้มกัน ก้อเรียนรู้กันไป หนี้ครัวเรียน ไม่ใข่หนี้สาธารณะ อย่ามาอ้างว่าเกิดจากรัฐบาล เกิดจากตัวลูกหนี้ทั้งนั้น กู้เองใช้เองนักเลงพอ

การใช้ชีวิต ยุคปัจจุบัน..ต้องฉลาดคิด ต้องคิดแบบละเอียดทุกสิ่ง ทุกแง่มุม เพราะมีแต่รายจ่าย(แค่อยู่ในห้องเฉยๆยังต้องจ่าย ซื้อน้ำ-อาหารกิน ทุกมื้อ)..แล้วยิ่งออกไปเที่ยวโน่นนี่นั่นนอกห้องจะต้องจ่ายเพิ่มขึ้นหลายเท่าตัวขนาดไหน ?..ในเมื่อรายรับเท่าเดิม แทบไม่พอใช้..ใช้แทบไม่ถึงเดือน หนี้สินรุงรัง ฯลฯ ฉะนั้น คุณต้องคิดใหม่..ทำใหม่(ใส่ตะแกรง..ร่อนแล้ว..ร่อนอีก จนกว่าจะมีเงินเหลือ) เช่น 1.ต้องประหยัด(จ่ายเงินออกจากกระเป๋า..ยากๆ..หน่อย ห้ามสุรุ่ยสุร่าย ห้ามมักง่ายในการจ่าย..นึกอยากกินก็จะกิน นึกอยากเที่ยวก็จะไป(สองข้อคือ กินและเที่ยว..พาเงิน+ชีวิต ติดลบ !!! เป็นชีวิตบัดซบ(ขนาดตัวคนเดียวยังไม่พอจะกิน แล้วมีลูก มีผัว มีเมีย ?..ก้อเลยทะเลาะ..ฆ่ากันรายวันดุเดือดอย่างที่เป็นข่าวทุกหมู่เหล่า ? 1.กินประหยัด ราคาถูก อยู่ท้อง อิ่มนาน นาน เช่น ข้าวเหนียว ขนมปัง ข้าวสวย (ของแพงก้อ..อย่าไป ..แ - ก..ยกตัวอย่างง่ายๆเช่น(โค้ก แก้วเท่าไหร่ ไก่เคเอฟซี ฯลฯ ..ปาเข้าไปเท่าไหร่ ..หลับหูหลับตา.* ฉลาดน้อยกันอยู่ได้..แล้วก็มาเป็นโรคอ้วนต่างๆนานา *) 2.เที่ยว ..ไม่ได้เที่ยว จะตายไหม?( เผลอๆไปเที่ยว..ตายโหงอีก รถคว่ำ-รถหงายเอย โดนชิงทรัพย์เอย..ที่รู้ๆต้องจ่ายตลอด(กลับมากระเป๋าแบน..ไม๊?) 3. เสื้อผ้าอาภรณ์ของใช้จิปาถะ .. แพงให้โง่ทำไม? 4.ทีวีเอย..เน็ตเอย..หนังเพลง สารคดี สถานที่ต่างๆ เค้าก็ประเคนให้ดูที่หน้าจอในบ้านอยู่แล้ว..ยังจะดิ้นรน ขวนขวายออกไปให้เงินหมดเร็วขึ้นไปอีก ? นอนไขว่ห้างกระดิกขาพักผ่อนกินนอนอยู่กับบ้าน..ไม่ดีงัย ? 5.แบ่งเวลา..ซักผ้าเอง รีดผ้าเองดูบ้างดิ ( อะไร อะไรก้อจ้าง..อะไร อะไร ก็ต้องจ่าย..แล้วจะเหลืออะไร !?..(เออ เหลือซิ เหลือแต่ความขี้เกียจ..เหลือแต่ความจนงัย ? แล้วก็คิดออก เล่ห์ เพทุบาย ..ริเริ่มเป็นโจรงาล่ะ..เพราะเงินหมดแล้วนี่ ไม่มีตังค์ใช้จ่าย ? ) สรุป..ค่อยๆคิด..ลดรายจ่าย ลงไปเรื่อยๆ..ยังไม่ต้องอีโก้..รถมีรอบตัว ! (เงิน ไม่เหลือเฟือ..ไปซื้อใช้เพื่อ ? .(ฆ่าตัวตายผ่อนส่ง)..รถ มีแต่ ลด ! ไม่มีเพิ่ม ..ไหนจะน้ำมันเอย แก๊สเอย เปลี่ยนน้ำมันเครื่องเอย เฉี่ยวชนเอย ฯลฯ ซื้อมาทำไม? หาาา? ..อยู่ไกลที่ทำงาน ก็ย้ายไปอยู่ใกล้ๆ เดินไปเดินมา จิปาถะ..มีให้คิดประหยัดตั้งมากมายยย..เอาตัวให้..อยู่รอด..รายจ่ายอย่างอื่น อย่าเพิ่ง ..ช้าก่อน !?

อย่าสร้างหนี้ การมีหนี้ทําให้ทุกข์ ไม่มีหนี้ถึงเงินน้อยก็อยู่ได้

ดิฉันอายุ64 เกษียณต้นปีนี้ ตอนนี้ขายของชำอยู่ที่บ้าน มีรายได้วันละ 200กว่าบาท ดิฉันโสดอยู่คนเดียว ทำกับข้าวกินเอง ค่าอาหารวันละ50บาท ยังมีเหลือ150บาท สมัยก่อนไม่กินแพง ไม่เที่ยว มีเงินซื้อบ้าน ที่ขายของชำอยู่นี่ ยังอยู่ได้ค่ะ

ผม เจน x ครับ เด็กรุ่นใหม่ ขี้ิเกียจ เลือก งาน ใช้เงินเกินตัว ไม่มีการวางแผน ครับต้องยอมรับความจริง

เมื่อก่อนเครียดทั้งเงินและงาน ตอนนี้ไม่เครียดเรื่องอะไรเลย เพราะในอดีตเป็นคนประหยัด ไม่ฟุ่มเฟือย เก็บออมมาตลอด

คนรุ่นใหม่ ถ้ามีจิตใจเข้มแข็ง และฉลาด ตอนนี้คือสวรรค์ครับ เพราะมีคู่แข่งน้อย มีคนอ่อนแอเยอะครับ

การใช้จ่ายเกินตัวไม่ดูดประสิทธิภาพของตัวเองและครอบครัวเห็นคนอื่นมีรถกูก็เอาบ้างเห็นคนอื่นมีแบรนด์แพงๆกูก็เอาบ้างยากได้อะไรกูต้องได้ไม่ว่าของสิ่งนั้นจะถูกหรือจะแพงโดยที่ไม่มองถึงศักยภาพการเงินของตัวเองว่าเราอยู่ในระดับไหน...เขาเรียกว่าตามใจกิเลสจนขาดความยั้งคิดมันจึงเดือดร้อนไง

งานไม่ใช่ทั้งหมดของชีวิต แต่ เงินต้องใช้ตลอดชีวิต

รุ่นเจน y z เป็นลูกคนเดียว สองคน พ่อแม่ปู่ย่าตายาย ต่างแย่งเอาใจ ป้า ลุง น้า อา ไม่มีลูก ก็รุมตามใจ เป็นฮ่องเต้น้อย มรดกก็มาตกที่คนเดียว บ้านมีมากกว่าคนอยู่ ไปทำงานได้เงินน้อยนิดด้วยระบบทุนเหลื่อมล้ำ ทำเอสเอ็มอีก็แพ้ทุนผูกขาด จึงไม่มีแรงจูงใจให้ทำสิ่งต่าง

ใครที่ไม่มีลูกโคตรโชคดีเลย หาเงินเลี้ยงชีวิตดูแลพ่อแม่และหาความสุขให้ตัวเองไปเถอะ อย่ามีหนี้ และอย่าติดกับดักค่านิยมพ่อแม่ลูกที่สังคมยุคก่อนหลอกเราว่านี่แหละคือชีวิตที่สมบูรณ์แบบ นรกสิไม่ว่า (ยิ่งในยุคที่ทุกอย่างตกต่ำเช่นนี้)

เป็นกันหลายประเทศครับ เมื่อเช้าเพิ่งฟัง เกาหลีใต้ก็กำลังประสบปัญหาแบบนี้เช่นกัน

ชอบเรื่องนี้มาก สงสารตัวเองและรุ่นน้องๆ

เมื่อปี 2546 ผมเริ่มทำงานได้เงินเดือน 12,000 ปีนี้ 2566 เงินเดือนพนักงานเริ่มใหม่ ป.ตรี ยังได้ 12,000 ยุเลย ยี่สิบปีที่ผ่านมา เงินเดือนเท่านี้จะทำอะไรได้ ต้องเดือนชนเดือนแน่นอน

สวัสดปีใหม่ 2566 แด่ คุณบัญชา และครอบครัวค่ะ ขอให้ท่าน และครอบครัวสุขกาย สุขใจ สุขภาพแข็งแรงตลอดไปเทอญ ขอบพระคุณท่านค่ะ

ข้อมูลคลิปนี้ถูกต้องมาก เด็กจบใหม่จำนวนไม่น้อยเริ่มทำงานได้ไม่ถึงปี ท้อใจไร้อนาคตประหยัดแค่ไหนก็แค่้ดือนชนเดือนจึงลาออกจากงานตามคำขอร้องของพ่อแม่มุ่งหน้ากลับบ้านเกิด #งานหายาก ค่าจ้างไม่พอใช้ชีวิตประจำวันแบบพอเพียง ไร้เงินเก็บ #9ปีแห่งการสูญหายของอนาคตคนไทย

ผมเป็นคนรุ่นใหม่ครับ อยากลาออกเพราะ 1.ไม่ก้าวหน้าในหน้าที่การงาน ทำมา 2 ปีเงี้ย เงินเดือนไม่เพิ่มสักบาท โบนัสไม่มีสักแดง 2.บริษัทอยากให้ได้งานดีๆ แต่ไม่เคยคิดถึงเรื่องเงินเดือนหรือสวัสดิการพนักงานเลยสักนิด 3.หางานใหม่เงินเดือน สวัสดิการเพิ่มขึ้นมากกว่าจมอยู่ที่เดิมเยอะ เรื่องรายได้ใครๆ ก็เครียดเชื่อเหอะไม่ใช่แค่คนรุ่นใหม่ คนรุ่นเก่าก็เป็น คิดดูคนรุ่นเก่ายังเครียดเรื่องเงิน แล้วคิดดูคนรุ่นใหม่ที่เงินเดือนไม่ถึง 20000 เนี่ยจะไม่ให้เครียดได้อย่างไร เรื่องรถไม่ต้องงงครับว่าทำไมคนรุ่นใหม่ต้องออกรถ - คิดดูสิ เอาคนในกรุงเทพก็ได้ ขนส่งสาธารณะมันห่วยบรรลัยขนาดไหน ไม่ต้องนึกถึงต่างจังหวัดนะ ต่างจังหวัดไม่มีรถ = ชิบหาย ไม่ไหนไม่ได้ เข้าเมืองซื้อของอะไรไม่ได้เลย ไปโรงบาลไม่ได้ถ้าให้จ้างรถคนอื่นมีหลายพัน เผื่อพวกชาวกรุงไม่รู้นะครับว่าคนต่างจังหวัดไปหาหมอทีต่ำๆ หมดหลายพัน เรื่องการลงทุน ผมเชื่อว่าคนรุ่นใหม่รู้ว่าควรลงทุนอะไรยังไง แต่ถามหน่อย แค่ลำพังเงินเดือนก็ไม่พอแล้วยังเอาเงินที่ไหนไปลงทุน คนรุ่นใหม่ทุกวันนี้ไม่ใช่ความอดทนต่ำ แต่คนรุ่นใหม่แค่รู้สึกว่าทำไมต้องทนกับอะไรห่วยๆ แบบคนรุ่นก่อนด้วยแค่นั้น

ค่าไช้จ่ายขอบคนทำงานยุคใหม่ 30% เป็นค่าเดินทางไม่ก็ค่าน้ำมันรถ ของแพงขึ้นยังมีทางแก้ใขแต่ค่าเดินทางมันลดไม่ได้จริงๆครับ ผมก็เจอปัญหานี้อยู่เหมือนกันครับ

เพิ่มการสอนเรื่องการเงินในโรงเรียน ให้เด็กตระหนักรู้ถึงความสำคัญในการวางแผนการเงิน

เด็กทุกวันนี้เหยียบขี้ไก่ไม่ฝ่อหนักก็ไม่เบาก็ไม่เอาติดsocial ..น่ากลุ้ม

ได้ประโยชน์มาก ขอบคุณครับ

จริงคะ พอเงินเดือนออก ยังไม่พอ กินเลย หมดคะ ไม่คุ้มเลย กับทีเรียนจบ หมดไป เจ็ด แปดแสน เงินเดือนแค่ 10000 บาท ค่านำ้ ค่าไฟ เช่าบ้าน ถ้าไม่ทำงานเลย ก็อดคะ ไหน กู้ ก ย ศ อืก ตอนที ส่งลูกเรียน พ่อแม่ ก็เครียดแล้ว พอลุกเรียนจบ พ่อแม่ ก็ยิ่งเครียด ขื้นไปอีก เพราะมีหนี้ ท่วมหัว กว่าลูก จะเรียน จบ คิดว่าลูกเรียน จบแล้ว พ่อแม่ สบายแต่ ก็ไม่เป็นยังทีคิด เลย

ยี่สิบปีที่แล้วเงินแปดพันต่อเดือนเหลือเก็บ เพราะไม่ต้องจ่ายค่าโทรศัพท์เนตเดือนละพัน ใช้รถประจำทาง อยู่บ้านพักที่ทำงาน ไม่กินข้าวร้านอาหารคาเฟ่ห้างบ่อยๆ ไม่ใช้แบรนเนม คนสมัยนี้ใช้ชีวิตสุขสบายเกินไปตั้งแต่ตั้งตัวแล้วก็บอกว่าเงินไม่พอใช้

📚.... 🤔ลักษณะ​ คุณสมบัติ​ที่ยอดเยี่ยม ของ​ ผู้นำ​ ที่ไม่ใช่​ ผู้นำ ผมมองจากความหวังดี​ จริง​.ผมชอบ​ และชื่นชมครับ🤭🤗🤗🙂.. 👍📚

ผมคนเจนใหนไม่รู้​อายุ57ละ​แต่เข้าใจคนรุ่น ใหม่​ นะ​แนวคิด​ work life balance ของพวกเขาน่ะ​ เค้าขอมีความสุขทุกวันของชีวิตม​ ถ้าเทียบกับคนรุ่นก่อนๆ​ มุ่งมั่นตั้งหน้าหาเงิน​ สุดท้ายเงินก็เอาไว้รักษาตัวเองตอนแก่​สุดท้ายตาย แค่นั้น​

ผมคนรุ่นเก่า เอาเป็นว่าไปกรุงเทพปีละครั้ง บอกได้เลยมีเด็กNทุกถนนในกรุงเทพ 2Kก็ทานหอยกับเธอได้แล้ว สาวพม่าทำงานขายฝีมือแก่ตัวลงมีฝีมือติดตัวไป สาวThaขายหอยแก่ตัวลงไม่รู้จะมีฝีมืออะไรรึเปล่า แต่งานสาวพวกนี้เงินมันดี ถ้ารู้จักเก็บก็จะสบาย

ประเด็นเรื่องลาออกผมมีเหตุผลเดียวครับ ถ้าสภาพคล่องทางการเงินไปต่อไม่ไหวก็จำเป็นต้องเปลื่ยนฐานครับ เรื่องงานหนักยังไงก็ไม่ลาออกครับ 😂 คนตกงานปัจจุบันนี้มีเยอะกว่าเมื่อก่อนมาก คนที่ยังมีงานที่มั่นคงทำอยู่ยังถือว่าโชคดีมากๆครับ

อาม่า อากง อยู่แถวบ้าน เลี้ยงลูก9-10คน ใช้ชีวิต เดือนชนเดือนตลอด ทุกวันนี้ลูกแก่ร่ำรวยกันหมด มันอยู่ที่ตัวเราว่า"พอเพียง" หรือเปล่า ก็แค่นั้น

ทั้งเงินและงานมันขึ้นอยู่กับการจัดการของคน ถ้ารู้จักวางแผน ไม่เดือดร้อนแน่นอน

จริงครับ เงินเก็บไม่มีอยากได้อะไรก็ซื้อแบบไม่คิด

ขณะที่รุ่นเรา สบายๆ เพราะ วางแผน ทุกเย่าง และอยู่แบบไม่ติดวัตถุนิยมเลย กฏเหล็กคือมีเงินเก็บเงินลงทุน 30 % เงินประกัน 10% ตลอด

หลายคนจึงอยากย้ายไปทำงานตปทที่มีรายได้ดีกว่า เหมือนรุ่นพ่อแม่ที่เคยไปทำงานซาอุ เกาหลีมาก่อน

ความอดทนของคนรุ่นใหม่มีน้อย เห่อของมากกว่าความมั่นคง ไม่ค่อยคิดผลของการใช้เงินแบบประหยัดอีก ยืมได้ยืม

คนสมัยก่อน (ไดโนเสาร์ X ถอยหลังลงไป) เขาใช้ เศรษฐกิจแบบ "อดออม" เขาไม่ได้โตมากับหน้าจอ เขาเรียนรู้การหักห้ามใจ เพราะสมัยก่อน ร้านรวงใน เมืองหลวง ปิดตั้งแต่ 2 ทุ่ม ทีวี รายการแรก ดูได้ ตอน 4 โมงเย็น เวลาวันหนึ่งๆ ผ่านไปช้ามาก เหลือเวลาทำอะไรมากมาย อยู่กับครอบครัว สิ่งเหล่านี้ ทำให้คนสมัยก่อน รู้สึกว่า การใช้เงินไปกับการกินเที่ยวรายวัน เป็นเรื่องไร้สาระ (มีเหลือจาก ปัจจัย 4 ก็เก็บออมดีกว่า) - คนสมัยใหม่ มีอะไรกิน ทำ 24 ชม. ทีนี้ พอไม่มีอะไรจะทำ มันก็ "เหงา" ต้องหาเรื่องใช้เงิน ขยับตัวที ก็มีแต่เรื่องจ่ายออกๆ พอจะหาเงินมาเติมฝัน มันก็ไม่เท่ากับที่ ใช้จ่ายไปเรื่อยๆ ตลอดเวลา เพื่อทำลายความ "เหงา" ให้ผ่านไปให้ได้ วันๆ - ถมเท่าไหร่ ก็ไม่เต็ม เพราะตัณหาเยอะ สุดท้ายก็ต้องหาเงินด้วยการคดโกง เอารัดเอาเปรียบ แล้วบางคนก็ไปทำบุญตามวัด จากเงินสกปรก เพื่อความสบายใจว่า ถึงจะโกง ก็ไปสวรรค์ได้ (หารู้ไม่ พระชั่ว ก็มาพร้อมกับโลกเสื่อม หากนรก มีจริง ก็ตามๆ กันไป)... มันก็เท่านี้แหละครับ กฎแห่งกรรม ...

เด็กรุ่นใหม่ออกมาพูดเองตัวเองเงินเดือน 50,000 บาทยังบอกไม่พอใช้เลย เพราะใช้เงินเกินรายได้อยากมีอยากได้ทุกอย่าง ต่างกับคนรุ่นเก่าเก็บเล็กผสมน้อยมีเงินเหลือค่อยซื้อ

เอาจริงๆ บอกยากว่าเขาติดกับจริงไหม ต้องเอากลุ่มตัวอย่างมาว่ากัน โดยเฉพาะในไทย คนรุ่นใหม่ก็ไม่ได้มีรายได้พอกันทุกคน อันนี้ต้องดูถิ่นที่อยู่ การงาน ทัศนคติ การใช้ชีวิต เพราะผมเคยเห็นทั้งคนเงินเดือนหลายๆ หมื่นก็ไม่พอใช้ กับ คนเงินเดือนไม่กี่พัน 2 คน มีลูก กระเหม็ดกระแหม่ใช้ ก็ยังมีเงินเก็บ

เด็กๆรุ่นใหม่ที่มีรายได้เขาทำกันยังงัยอยากให้เด็กที่หารายได้เป็นมาสอนรุ่นน้องตามโรงเรียนค่ะ มันสอนกันได้นิมันเรียนแบบกันได้นิก็รายจ่ายมันมากกว่ารายได้ คนหาเงินออนไลน์เป็นเด็กบางคนก็หาเงินไม่เป็นทั้งๆที่ครูคนเดี๋ยวกัน

ปัญหลักคือไม่รู้จักการพอประมาณ เรื่องที่1ของมันต้องมี 2 ต้องเที่ยวเพื่อความสุขปล่อยเกิน 3กินต้องหรูให้รางวัลกับตัวเอง (บ่อย) 4รสนิยมชอบใช้ของแบเนม แค่4เรื่องนี้ก็คือคำตอบอนาคตแล้ว ว่าจะมีกี่คนรอด

สิ่งงที่คนรุ่นใหม่ชอบที่สุดคือดื่มเสพ ไม่คิดถึงอนาคต ก่อปัญหา

ติดแบรนด์แข่งหรูเวอร์เวิน จะหาเงินด้วยวิธีใดก็ได้ที่จะเอามาบำรุงบำเรอสิ่งฟุ้งเฟ้อเหล่านี้ ไม่ว่าวิธีนั้นจะเทาๆหรือน่าอายก็จะทำ เรื่องจริงค่ะ เด็กรุ่นใหม่หมดยางอายไม่สนโลก รักเสรีภาพสุดๆไปเรยย

อยู่อย่างพอเพียง ก็มีความสุขแล้วครับ ไม่โลภ พอใจในสิ่งที่ตนมี

สอนให้รู้จักความพอเพียง หรือพอดี กับรายได้ ไม่ฟุ้งเฟอ

เลี้ยงอยู่นี่3คน ดีนะไม่แต่งงาน เอาหลานมาให้เลี้ยง เพราะขู่ถ้าแต่ง ออกไปสร้างครอบครัวตัวเองเลยไม่ช่วย ทุกวันนี้แม่ออกค่าน้ำค่าไฟทุกอย่างในบ้านหมด ก็ลูกนะให้เก็บเงินน้ำพักน้ำแรงของเขาเอง เขาจะได้มีกำลังใจทำงานหาเงิน

สิ่งอำนวยความสะดวกมากเกินไป แต่ก่อนไม่มีกาแฟแก้วละ60-70ไม่มีของฟุ่มเฟือยมากมายแบบทุกวัน ติดกับสินค้าฟุ่มเฟือย

โจทน์ ที่ควรผุดขึ้นในใจ คือ เรื่องแบบนี้เกิดขึ้นได้อย่างไร และทางแก้ไขปัญหา ควรทำอย่างไรบ้าง? ถ้าคำถามแบบนี้ไม่เกิดขึ้นในใจ เพื่อเชื่อมต่อไปสู่การเปลี่ยนแปลง เสียเวลาพูด พูดไปก็ฉลาดเท่าเดิม เพราะไม่นำไปสู่การเปลี่ยนแปลงในทางที่ดีขึ้นเลย

คนไทยรุ่นใหม่ๆ รักสบาย (อันนี้ก็ไม่แปลก เป็นปกติทั่วโลก) แต่มีความอดทนต่ำ ทำงานถ้างานหนักหน่อยก็ไม่ค่อยเอาแล้ว เด็กญี่ปุ่นจบใหม่จริงๆ ก็ไม่ค่อยต่างจากเด็กไทย แต่เขาอดทนกว่า เงินเดือนจบใหม่ไม่พอใช้เช่นกัน ก็พกอาหารไปกิน ประหยัด อดออม และอดทนไป 4-5 ปี ก็ผ่านชีวิตช่วงเริ่มต้น พอเงินเดือนสูงขึ้นก็มีเงินออมหน่อยนึงแล้ว ขณะที่เด็กไทยพอผ่านไป 4-5 ปี เงินเดือนสูงขึ้น แต่หนี้สินรุมเร้ากันก็เยอะ เงินเดือนเริ่มต้นสำหรับเด็กไทย 13-15000 จริงๆ ก็พอจะใช้ขีวิตได้ไม่ลำบากมาก เพราะค่าใช้จ่ายที่ไม่สูงก็หาได้ไม่ยาก ไม่ต้องถึงขนาดกับพกข้าวไปกิน

พูดถูกมากๆเลย😄

จริง บางคนใช้หมดทุกบาททุกสตางค์ แม้แต่เงิน 10 บาทก้ไม่มีติดบัญชี น่าเป็นห่วงจริงๆ ค่านิยม ของมันต้องมี ที่เป็นส่วนหนึ่งที่ทำให้คนยอมเป็นหนี้ แต่ไม่ยอมเสียหน้า ค่ะ

ใช้คำว่าติดกับ หรือ ทุกอย่างในประเทศมันไม่สอดคล้องกัน เห้ออออ ตอนรุ่นตัวเองทำงาน เดือนนึง ได้ทองบาทนึง ตอนนี้ได้ไหม

ขยัน ไม่เลือกงาน ประหยัด มีวินัยการเงิน ไม่เคลียดสักอย่างครับ

เมกากลายเป็นประเทศที่มีคนไร้บ้านเยอะมาก​ เหลือเชื่อ​ จริงๆ​ 5550

พวกเขารับแรงกดดันสูง หมดหวังกับอนาคต กับโครงสร้างที่โตยาก การแข่งขันสูง ทำงานหนักและเครียดกว่าคนรุ่นเก่ามาก รูปแบบการหาความสุขเพื่อสมดุลชีวิตจึงเปลี่ยนไป

คติพจน์ของเด็กรุ่นใหม่ ไม่ได้อยากได้เงินเก็บแต่อยากกินกาแฟแก้วละ100+ 🤣🤣🤣

ยุคนี้ เขาชอบสบายความอดทนไม่มีและขอบลงของกิน ที่พัก เวอร์ๆๆเกินตัวและก่อหนี้ง่าย สรุปใช้จ่ายเกินตัวค่ะ

ไม่แปลกครับยิ่งคนรุ่นใหม่สมัยนี้ชอบอวดลงเฟซลงติ้กต้อกแข่งกัน

แต่ก่อนผมทำงานเป็นลูกจ้างไม่เคยมีเงินเหลือแต่ออกงานมาทำงานอิสระรองทำไปหลายๆอย่างครับจะพบงานที่ถูกกับเราสิ่งสำคัญต้องกล้าทำทุกงานที่คิดว่าหน้าจะดีต่อเรา

มันไม่ผิดหรอกที่เด็กอยากรวยแต่ต้องรวยอย่างมีคุณภาพ รวยคุณธรรม รวยอย่างสุจริต เราคนเจน Y ทำเป็นหลายอย่างแต่โดนเจ้านายกดค่าแรง อยากได้คนดีมีคุณภาพแต่ไม่ให้เงินเขาไม่ให้เขารวย แล้วใครจะอยากเป็นคนดี? ทีนี้รู้ปัญหาสังคมยังคะ พวกคนเจน X

ก็พ่อแม่เลี้ยงมาแบบตามใจไง ลูกฉันจะต้องดูดีต้องมีทุกอย่าง ลูกฉันต้องมีทันเพื่อน

ยุคนี้ถือว่ายังดีนะเดือนชนเดือน วัยรุ่นยุค90'นี่หาเช้ากินค่ำครับ เรื่องจริง.

เขาทำตัวเองไม่มีใครช่วยได้หรอกใช้ชีวิตอยู่กับกิเลส ความอยาก ความบ้า หลานเราจบปริญญาตรี ทำงานบริษัทสื่อสารใหญ่ดัง ได้เงินหลายหมื่น มีบ้านยายอยู่ไม่ต้องซื้อต้องเช่า ให้ยายเดือนละห้าร้อยแม่ไม่ให้พ่อแยกกับแม่แล้ว ทำงานมาห้าหกปีมีหนี้ล้านกว่า มีบัตรเครดิดเป็นปึกๆ มีเสื้อผ้าสวยๆล้นตู้ มีรองเท้านับไม่ได้มันเยอะกองกันอยู่ วันหยุดวันว่างก็คิดว่าจะไปเที่ยวไหนดี คอยดูว่าอะไรที่ไหนดีสนุก อาหารอร่อย สวยงาม ประเทศเพื่อนบ้านไปมาเกือบหมดแล้ว มาเล สิงโปค์ เวียตนาม ไปไหนมาไหนแต่งตัวสวยแบบจัดเต็ม เงินเดือนไม่พอใช้พยายายามจะขายบ้านยายโดยไม่คิดเลยว่ายายจะแม่จะไปอยู่ไหน แต่หน้าตายิ้มแย้มแจ่มใส ดูเหมือนไม่มีทุกข์ร้อนอะไรสบายๆ มีแต่คนรอบข้างที่เป็นห่วงกังวลตอนนี้หลอกให้ยายยกบ้านให้แล้ว ขายไม่ได้ แต่อาจเอาไปจำนำได้ไม่มีปัญญาถ่ายถอนแน่ๆจะเอาคืนก็เสียค่าโอนแพง กำลังนอนผวาอยู่

มีส่วนค่ะ​ รุ่นพ่อแม่สร้างไว้ให้หมด-พอลูกๆทำงานมีเงินก็ลั้นลาๆๆ​ ห่วงอนาคตพวกเขาค่ะ

กังวลเรื่องเงินครับ..ของก็แพง..รัฐก็ขึ้นภาษี,ขึ้นค่าไฟ, น้ำมันแพง,แก๊สแพง,ข้าวแพง..จะทนกันได้ถึงไหนไม่รุ้

เยี่ยมมากครับ

ฟังตั้งนานแต่ไม่มีบทสรุปว่าอะไรคือสาเหตุค่ะ.. คำตอบจบที่..รัฐสวัสดิการ!!...เท่านั้น แก้ปห. เรื่องความเหลื่อมล้ำและทุกคนสามารถใข้ชีวิตตามฝันไม่ต้องมาคอยกังวลค่ารักษาพยาบาล การศึกษา ภาษีที่เราเสียไปต้องได้คืนมาในรูปแบบรัฐสวัสดิการ

ขอบคุณค่ะ

งาน งานที่ดี เจ้านายและองค์กรที่ดีและตรงกับ passion ของเราจะส่งเสริมให้เราต่อยอด มีเงินเดือนที่สูงขึ้น ไม่ว่าจากการย้ายองค์กรหรือมีโอกาสในการสร้างธุรกิจตนเองด้วยประสบการณ์ที่ได้ เงินจะไหลมาอย่าง exponentiial ไม่ใช่ linear อย่ามองแค่เงินปัจจุบัน ต้องมองสิ่งที่ได้ในแต่ละวัน วันเวลาผ่านไป เงินเดือนขึ้นช้า แต่ประสบการณ์คือสิ่งที่จะต้องรีบตักตวง มันจะมีมูลค่ามหาศาลกว่างานที่มีแต่เงิน มีแต่ profile แต่ไม่ให้ประสบการณ์ที่มากพอในเวลาอันสั้น สุดท้ายหาก deliver ให้องค์กรไม่ได้ เขาก็แค่เปลี่ยนคน เราต่างหากที่ไม่ได้อะไรเลย มันแค่ฉาบฉวย ไม่ใช่แก่นแท้

ไม่ใช่เรื่องแปลก เป็นทุกยุคทุกสมัย ยิ่งเศรษฐกิจแบบนี้ด้วย

การแสวงหาประโยชน์ในระบบสาธารณูปการทำให้ค่าใช้จ่ายพื้นฐานในการดำรงชีวิตสูงมาก การแปรรูปจึงเป็นภัยร้ายต่อความมั่นคงในการดำรงชีวิต ...วิสาหกิจรัฐเป็นกิจการไม่แสวงหากำไร .... เมื่อการแปรรูปมุ่งแสวงหากำไรจึงบั่นทอนคุณภาพชีวิตประชาชน

ผมไม่เครียดทั้งเงินและงานเพราะอยู่แบบสมถะ

ส่วนตัวไม่เครียดนะ ใช้เท่าที่จำเป็น ไม่ใช้ของฟุ่มเฟื้อยราคาแพง ทำงานเก็บเงินแบบเป็นสัดส่วน

อายุเยอะแล้ครับเงินงานก้าวข้ามมาแล้ว ปัญหาที่สุขภาพ

ไม่แปลกเลยค่ะ รุ่นนี้ของเยอะกว่ารุ่นปู่ย่าพ่อแม่มาก ของกิน ของใช้ ที่เที่ยว จะพอได้ยังไง รุ่นเก่าแทบไม่มีอะไรยังไม่พอเลยค่ะ

บริษัทใหญ่ๆในไทยพยายามผูกขาดและกินรวบธุรกิจ ทำให้คนรุ่นนี้หากินยากขึ้นมาก

🙏 ทำใจเถอะ ครับ ปัจจุบัน กับ ยุค 2525 ต่างแค่ สิ่ง ปลูกสร้างครับ ปัจัยการ การเงิน สินค้าครองชีพ..👮‍♂️🧘‍♂️🙏

มันเป็นแบบนี้มานานผมทำงานมาเอาสัก40ปีมันก้อเป็นแบบนี้ มันอยู่ที่การวางแผนจริงๆผมว่าปกติไม่เห็นแปลกเพราะสมัยนี้ใครดีใครได้สาวได้สาวเอาเล่เหลี่ยมมากมายในแต่ละนายจ้าง

ต้องให้ความรู้เด็กตั้งแต่อนุบาล ไปเลย การใช้เงินและรูดบัตรกันเพลิน โดยไม่มีการวางแผนการเงิน ทำให้ เป็นหนี้เงินกับงาน ต้องมาคู่กัน

คนรุ่นใหม่ติดเกมส์+การพนันออนไลน์..

คนยุคนี้ เน้นความสุข ณ บัดนาว พอมีรายได้ ก็ใช้จ่ายเพื่อซื้อความสุขในปัจจุบัน ทั้งวัตถุ การท่องเที่ยวหาประสบการณ์ฯ มากกว่าการสะสมเพื่อความมั่นคงในชีวิต/อิสระการเงิน เลยมีเงินเก็บน้อย อายุมากขึ้นก็เลยไม่มีหลัก/ฐาน

กำลังจะไปทำเกษตร ตจว. แต่อยากชักชวนคนโสด วัยสัก 45-60 มาช่วยงาน แต่พอนึกถึงเรื่องหนี้ แล้ว ไม่รู้จะแกะพวกเขาออกมาจาก หนี้ได้อย่างไร ครับ

เราโชคดีที่เกิดในยุคที่ไม่มีสื่อโซเชียล ทำให้ไม่เคยต้องมาเห็นคนอื่นมีแล้วอยากมีกระเสือกกระสนไปกับกระแสวัตถุนิยม สมัยก่อนไปโรงเรียนกับละแวกบ้านเพื่อนที่คบก็จะมีแต่คนที่ฐานะพอกันเลยไม่ได้รู้สึกว่าเราด้อยกว่าใคร คนรวยเค้าก็อยู่คนละสังคมกับเราไม่ได้ต้องข้องเกี่ยวรับรู้ เลยไม่มีเรื่องให้มาเปรียบเทียบกับตัวเองเท่าไหร่ เด็กสมัยนี้เกิดมาในยุคโซเชียลเห็นทุกอย่างของทุกคนเป็นธรรมดาที่จะอยากได้อยากมีเหมือนคนอื่นเค้าเดี๋ยวน้อยหน้าไม่มีสตอรี่ไปอวดเพื่อน555

ที่พูดมานี่ทำเองด้วยนะ เดือนนึงมีงบใช้จ่าย 7,500บาท อยู่ได้ค่ะ ขายของชำอยู่กับบ้าน ไม่มีค่ารถ ค่าหอ

เงินคืองานๆคือเงิน!!!

ทำงานมากกว่ารายได้ทางเดียว ยังเดือนชนเดือน ถ้าให้คิดตามปัจจัย ค่าค่าครองชีพกับรายรับไม่สมดุล ไม่ว่าคนรุ่นก่อนหน้าหรือรุ่นปัจจุบัน ปัญหาคนจนมันมีอยู่แล้ว แต่ คนจนรุ่นนี้น่าจะลำบากขึ้นเพราะ ถ้าให้คิดตามค่าแรงที่ได้ กับ ค่าใช้จ่ายพื้นฐาน หักลบแทบไม่เหลือเก็บ ยิ่งคนที่ไม่ต้นทุนที่พักอาศัย ต้องเช่า ต้องผ่อน มันเป็นปัจจัยที่เป็นส่วนหนึ่งในค่าใช้จ่ายพื้นฐาน ยกตัวอย่าง คำนวณ เงินเดือน 15,000 ทำงาน กทม หรือ ปริมลฑล เขตอุตสาหกรรมภาคตะวันออก ต้องพัก รอบนอก ค่าเช่าห้องพัก 3,500~4,500 จ่าย ปกส. 750 ค่าอาหาร 3,000 ค่าเดินทาง 3,000 ค่าจิปาถะ 2,000 เหลือเงินยังไม่เกิน 2,000~5,000 เลยมั้ง ยิ่งบางคนส่งให้คนรุ่นพ่อแม่ที่บ้านใช้ด้วยคือหมด ปรับเงินเดือน 3~5% ก็ขึ้นที่ละ 450~750 กว่าพอให้สภาพการเงินมันคล่อง ก็วัยใกล้ 30 หรือ 30 กว่าทั้งนั้น เงินเดือนขึ้น เงินเฟ้อก็ขึ้น ประเมินแค่นี้ยังเหนื่อย คนที่รับค่าแรง 330~360 ยิ่งเหนื่อยกว่าไปอีก นี่ยังไม่ได้พูดถึงโครงสร้าง เงินเดือน 12,000 ค่าส่วนต่าง 3,000 เพื่อรวมให้ค่าแรงถึง 15,000 แต่เวลาคำนวณปรับเงินเดือนใช้ฐาน 12,000 คิด ซึ่ง 3~5% ก็จะขึ้นแค่ 360~600 แทน

ส่วนใหญ่ล้มเหลวทางการเงินครับเพราะไม่สามารถควบคุมการใช้จ่ายได้ครับ ส่วนเรื่องจนรวย ส่วนใหญ่เรารู้ตอนเขารวยแล้วแต่ก่อนหน้านี้เราไม่รู้ จะว่าเขาเอาเปรียบก็ไม่ถูก เพราะมันเป็นเรื่องทุนเสรี

เราเลือกจะไม่ซื้อบ้าน ไม่มีลูก เพราะนี้คือค่าใช้จ่ายสูงสุด

ผม ว่า คนไทย ติดพนันออนไล ครับ

ตอบคำถาม ตอนนี้เครียดเรื่องงานครับ เงินเดือนได้ 25,000-32,000 แต่ว่างานเครียดดดด คิดอยากลาออกอยู่ทุกวัน แต่รอเก็บเงินได้สักหน่อยพอไม่เดือดร้อนมากก่อนครับ

เกลียดนักกับคำโคดนาของพวกธุรกิจที่ทำเพื่อตัวเองไว้ก่อน กับคำว่า ของมันต้องมี ถุ้ย ตุไม่มีสิ่งนั้นมาตั้งแตเกิด ตอนนี้ก้ไม่จำเปนต้องมี ก้ได้ กลยุทการเล่นคำในการโคดนาทุกวันนี้เหลี่ยมกันเหลือเกิน ต่างใช้กลยุทกระชากอารมคนดู ผุ้มีจิตและสติปัญญาที่แขงแกร่งเท่านั้นที่ไม่ตกเปนเหยื่อ ใช้ชีวิตให้อยุ่เหนือคำโคดนาให้ได้ แล้วแล้วจะไม่ตกเปนทาสของพวกธุรกิจ หรือตกเปนทาสของกิเลส เขาไม่ได้บังคับไห้เราซื้อเราใช้ก้จริง แต่การหลอก การตอกย้ำบางอย่าง ทุกๆวัน บางทีก้เปลี่ยนความคิดเราเหมือนกันจนชักจุงจมุกให้เราไปเปนสาวกของมันโดยเราไมรุ้ตัว สินค้าที่เหนชัดเจน เช่น ไอโฟน เดก ประถม มัธยม มหาลัย หลายคนบอกว่า ชั้นต้องมีไอโฟน เพื่อไห้คนอื่นมายกย่องเราในรุปแบบต่างๆ ไม่ยอมเอายี่ห้ออื่นที่ถุกกว่าหลายเท่า แต่คุณภาพเท่านั้น เหนรึยัง ว่า เมื่อใด อารม ตกอยุ่ใต้เหตผล เมื่อนั้นละ คุนจะจน ไปตลอดชาต

พูดวนไปวนมา ฟังแล้วเวียนหัว ครับ

ฟุ่มเฟือยกันเกินไป เท่าที่เห็นนะครับ เข้าจากปากซอยจนท้ายซอยซ้ายขวามีวงเหล้าเป็นสิบ กินกันทุกวัน เศรษฐกิจดีหรือไม่ดีก็ตาม

ทั้งสองอย่างทั้งเงินทั้งงาน

เพราะงั้นแหละครับ คนรุ่นใหม่เขาถึงไม่อยากมีลูก เศรษฐกิจแบบนี้ มันใช้ชีวิตยาก เดือนชนเดือน ยังพอว่า แต่ส่วนใหญ่จะติดลบ และเข้าเป็นหนี้กันเยอะ

ใช่ครับ...ผมเองก็เป็น

คนรุ่นใหม่เชื่อแต่ข้อมูลเท็จ

มีงานวิจัยใหม่ออกมาว่า Boomer คือเจนที่ได้รับนโยบายสวัสดิการช่วยเหลือเยอะที่สุดจนตั้งตัวได้ง่าย แต่พออายุมากขึ้นและมีจำนวนเสียง vote เยอะด้วย ก็ออกนโยบายให้ตัดสวัสดิการคนรุ่นหลัง ทำให้คนรุ่นหลังสร้างตัวยากขึ้น แต่มาบ่นว่าเด็กสมัยนี้ไม่เอาไหน เอาเด้

เพิ่งมีคลิปลูกสาวอยากได้ ไอโฟน13max ให้แม่ไปผ่อนให้ไง แต่แม่เงินผ่อนไม่พอ ร้านเสนอรุ่นที่ถูกลง แต่สาวน้อยไม่สนใจไปร้านอื่นแทนไม่ใช่เพิ่งมีเคสนี้ ลองไปดู นร มัธยมต้นใช้โทรศัพท์รุ่นไหนกันบ้าง