Οι «Μπαλάντες» τού Μίκη Θεοδωράκη σε ποίηση Μανόλη Αναγνωστάκη είναι από τους πιο αγαπημένους μου εδώ και χρόνια ελληνικούς κύκλους τραγουδιών. Όλα τα τραγούδια τής συλλογής είναι υπέροχα, ίσως οι «Δρόμοι παλιοί» να είναι εκείνο που ακούστηκε περισσότερο, σήμα κατατεθέν για την Μαργαρίτα Ζορμπαλά, αλλά εγώ έχω αδυναμία και στο «Όταν μιαν άνοιξη», από την πρώτη στιγμή που το άκουσα. Και αυτό σάς προτείνω και τώρα να ακούσουμεόπως το ερμήνευσαν η Μαργαρίτα Ζορμπαλά και ο Πέτρος Πανδής στην Φρανκφούρτη το 1977, τότε που ο Μίκης Θεοδωράκης έκανε για δύο μια μεγάλη περιοδεία στην Γερμανία κι όλον τον κόσμο. Η ηχογράφηση είχε κυκλοφορήσει τότε και σε δίσκο μόνο στη Γερμανία. Από κει παίρνουμε κι εμείς τώρα τον ήχο. «Κάποιο τρένο τη νύχτα σφυρίζω ή ένα πλοίο μακρνό κι απροσδόκητο, θα σε φέρει μαζί με την νιότη μας και τα όνειρά μας, παλιέ μου φίλε. Κι ίσως τίποτα αλήθεια δεν ξέχασες, μα ο γυρισμός πάντα αξίζει περσότερο, από κάθε μου αγάπη κι αγάπη σου κι αγάπη μου, παλιές μου φίλε, παλιές μου φίλε» Ο Μίκης Θεοδωράκης διευθύνει την ορχήστρα.