#ดับกรรม #พึ่งตนพึ่งธรรม #มรรคมีองค์8 #เจริญอานาปานสติ
00:00:51 กำลังของโสดาบัน 2 ประการ
00:01:37 พุทธวจน
00:05:04 พุทธวจน หรือ ตถาคตภาสิตา คำของตถาคตที่ภาษิต หรือบัญญัติไว้ เป็นสัจจะความจริงตลอดกาล
00:12:51 เรื่องของกรรม เรื่องของจิต มโน วิญญาณ
00:34:00 การจะสิ้นกรรมได้ ต้องถอนความยึดมั่นในขันธ์5
00:41:20 พวกเราคือใคร พวกเราถูกเรียกว่า ผู้ยึดติด
00:48:04 สิ่งนี้มี สิ่งนี้ย่อมมี พระองค์เรียกว่า อิทัปปัจจยตา
00:53:52 การจะดับกรรมได้ ก็ต้องดับความคิดก่อน เริ่มจากดับความคิดอกุศล..
01:01:23 อย่าพึ่งใคร นอกจากตนเอง และธรรมะ
01:02:31 การให้ทาน มีไม่เงินสักบาทก็ให้ทานได้ พระองค์บอกให้รักษาศีล 5 จัดเป็นมหาทานชั้นเลิศ
--------------------------
ให้พึ่งตน พึ่งธรรม
อานนท์ ! เราได้กล่าวเตือนไว้ก่อนแล้วมิใช่หรือว่า “ความเป็นต่างๆ ความพลัดพราก ความเป็นอย่างอื่น จากของรักของชอบใจทั้งสิ้น ย่อมมี; อานนท์ ! ข้อนั้น จักได้มาแต่ไหนเล่า : สิ่งใดเกิดขึ้นแล้ว เป็นแล้ว อันปัจจัยปรุงแล้ว มีความชำรุดไปเป็นธรรมดา, สิ่งนั้นอย่าชำรุดไปเลย ดังนี้; ข้อนั้น ย่อมเป็นฐานะที่มีไม่ได้”.
อานนท์ ! เปรียบเหมือนเมื่อต้นไม้ใหญ่ มีแก่นเหลืออยู่ ส่วนใดเก่าคร่ำกว่าส่วนอื่น ส่วนนั้นพึงย่อยยับไปก่อน, ข้อนี้ ฉันใด; อานนท์ ! เมื่อภิกษุสงฆ์หมู่ใหญ่มีธรรมเป็นแก่นสารเหลืออยู่, สารีบุตรปรินิพพานไปแล้ว ฉันนั้นเหมือนกัน. อานนท์ ! ข้อนั้น จักได้มาแต่ไหนเล่า : สิ่งใดเกิดขึ้นแล้ว เป็นแล้ว อันปัจจัยปรุงแล้ว มีความชำรุดไปเป็นธรรมดา สิ่งนั้นอย่าชำรุดไปเลย ดังนี้; ข้อนั้น ย่อมเป็นฐานะที่มีไม่ได้.
อานนท์ ! เพราะฉะนั้น ในเรื่องนี้ พวกเธอทั้งหลาย จงมีตนเป็นประทีป มีตนเป็นสรณะ ไม่เอาสิ่งอื่นเป็นสรณะ; จงมีธรรมเป็นประทีป มีธรรมเป็นสรณะ ไม่เอาสิ่งอื่นเป็นสรณะ.
อานนท์ ! ภิกษุ มีตนเป็นประทีป มีตนเป็นสรณะ ไม่เอาสิ่งอื่นเป็นสรณะ, มีธรรมเป็นประทีป มีธรรมเป็นสรณะ ไม่เอาสิ่งอื่นเป็นสรณะนั้น เป็นอย่างไรเล่า ?
อานนท์ ! ภิกษุในธรรมวินัยนี้ พิจารณาเห็นกายในกายเนืองๆ อยู่, พิจารณาเห็นเวทนาในเวทนาทั้งหลายเนืองๆ อยู่, พิจารณาเห็นจิตในจิตเนืองๆ อยู่, พิจารณาเห็นธรรมในธรรมทั้งหลายเนืองๆ อยู่; มีความเพียรเผากิเลส มีความรู้สึกตัวทั่วพร้อม มีสติ พึงกำจัดอภิชฌาและโทมนัสในโลกเสียได้.
อานนท์ ! ภิกษุอย่างนี้แล ชื่อว่ามีตนเป็นประทีป มีตนเป็นสรณะ ไม่เอาสิ่งอื่นเป็นสรณะ; มีธรรมเป็นประทีป มีธรรมเป็นสรณะ ไม่เอาสิ่งอื่นเป็นสรณะ เป็นอยู่.
อานนท์ ! ในกาลบัดนี้ก็ดี ในกาลล่วงไปแห่งเราก็ดี ใครก็ตามจักต้องมีตนเป็นประทีป มีตนเป็นสรณะ ไม่เอาสิ่งอื่นเป็นสรณะ; มีธรรมเป็นประทีป มีธรรมเป็นสรณะ ไม่เอาสิ่งอื่นเป็นสรณะ เป็นอยู่.
อานนท์ ! ภิกษุพวกใด เป็นผู้ใคร่ในสิกขา, ภิกษุพวกนั้น จักเป็นผู้อยู่ในสถานะอันเลิศที่สุด.
--📙 พุทธวจน-หมวดธรรม เล่มที่ ๓ พุทธวจน ก้าวย่างอย่างพุทธะ หน้าที่ ๘-๑๐
-- ลิ้งค์อ้างอิงพระสูตร etipitaka.com/...
--📙 พระไตรปิฎก ฉบับหลวง (ภาษาไทย) เล่มที่ ๑๙ สุตตันตปิฎก สังยุตตนิกาย มหาวารวรรค หน้าที่ ๑๗๙-๑๘๐ ข้อที่ ๗๓๗-๗๔๐
--------------------------
#คำพูดที่ตรัสมาทั้งหมดนับแต่วันตรัสรู้นั้น สอดรับไม่ขัดแย้งกัน
ภิกษุทั้งหลาย ! นับตั้งแต่ราตรี ที่ตถาคตได้ตรัสรู้อนุตตรสัมมาสัมโพธิญาณ จนกระทั่งถึงราตรีที่ตถาคตปรินิพพานด้วยอนุปาทิเสสนิพพานธาตุ, ตลอดเวลาระหว่างนั้น ตถาคตได้กล่าวสอน พร่ำสอน แสดงออก ซึ่งถ้อยคำใด ถ้อยคำเหล่านั้นทั้งหมด ย่อมเข้ากันได้โดยประการเดียวทั้งสิ้น ไม่แย้งกันเป็นประการอื่นเลย.
#แต่ละคำพูดเป็นอกาลิโก คือ ถูกต้องตรงจริง ไม่จำกัดกาลเวลา
ภิกษุทั้งหลาย ! พวกเธอทั้งหลายเป็นผู้ที่เรานำไปแล้วด้วยธรรมนี้ อันเป็นธรรมที่บุคคลจะพึงเห็นได้ด้วยตนเอง (สนฺทิฏฐิโก), เป็นธรรมให้ผลไม่จำกัดกาล (อกาลิโก), เป็นธรรมที่ควรเรียกกันมาดู (เอหิปสฺสิโก), ควรน้อมเข้ามาใส่ตัว (โอปนยิโก), อันวิญญูชนจะพึงรู้ได้เฉพาะตน (ปจฺจตฺตํ เวทิตพฺโพ วิญฺญูหิ).
--📙 พุทธวจน-หมวดธรรม เล่มที่ ๙ พุทธวจน ปฐมธรรม หน้าที่ ๒๔๘-๒๔๙
--------------------------
เสียงอ่านหนังสือ ตามรอยธรรม ฉบับที่ 1 ( 3 ชม.) • เสียงอ่านหนังสือตามรอย...
เสียงอ่านหนังสือ คู่มือโสดาบัน ฉบับที่ 2 ( 6 ชม.) • เสียงอ่านหนังสือคู่มือ...
เสียงอ่านหนังสือ ก้าวย่างอย่างพุทธะ ฉบับที่ 3 ( 5 ชม.) • เสียงอ่านหนังสือก้าวย่...
เสียงอ่านหนังสือ มรรควิธีที่ง่าย ฉบับที่ 4 ( 3 ชม.) • เสียงอ่านหนังสือมรรควิ...
เสียงอ่านหนังสือ แก้กรรม ฉบับที่ 5 (4.30 ชม.) • เสียงอ่านหนังสือแก้กรร...
เสียงอ่านหนังสือ อานาปานสติ ฉบับที่ 6 (4.30 ชม.) • เสียงอ่านหนังสืออานาปา...
เสียงอ่านหนังสือ ฆารวาสชั้นเลิศ ฉบับที่ 7 (3 ชม.) • เสียงอ่านหนังสือฆราวาส...
-------------------------