دردود به تو امیر خان گل خودمون ، ممنون از تو برای تمام ویدیو هات ، پر انرژی و پر بیننده باشی 📽️🎥🌺🌹🙏🙏

دوردتان سپاس از زحمات شما امیر خان..

ممنون از زحماتتون جناب امیر جان 🍀🌹🌿 تهران ابدی ست ❤

سلام و عرض احترام خدمت شما امیر آقا 🌸 خسته نباشید خیلی خیلی خیلی خیلی خیلی ممنون بسیار عالی مثل همیشه 🌺🌸🌺🌸🙏💐🙏

سپاس فراوان مهربان امیر❤

سلام علیکم 🙋🏻‍♀️❤️ مثل همیشه عالی عالی عالی 🎉

دست شما درد نکنه. من توی این محله بزرگ شدم و مدرسه رفتم.‌البته نزدیک به بیست و پنج سال پیش. قدم به قدم این محله برای من خاطره هست. خوب و بد. ممنون.

ممنون از تبریکتون منم اردیبهشتی هستم 😊😊😊😊

This really is a beautiful neighbourhood with great architecture. Nicer than areas like Elahieh, in my opinion.

مرسی از پیاده روی و خسته نباشید.میدان بزرگ کندی .خیلی جالبه سیستم چراغ قرمز که بعضیها از وسط قیچی میکنند.برای همینه که ایرانیان دوست ندارند دنباله رو غرب باشند و ازادی دور زندن لذت ببرند.دم دولت مردان غیور جیز.😉

امیر جان درود بلوار کشاورز برای من بیش از چهل سال خاطرس و از قضا خاطرات زیبا دمت گرم ویدیو زیبایی بود شاد و سلامت باشی

🌷 🙏 🌷

خیلی ممنمون از ویدیوی جالبتون . خانه پدری ما انتهای خیابان فرصت شیرازی به طرف وزارت کار بود و تمام دوران کودکی ونوجوانی و حتی قسمتی از بزرگسالی را در همان حوالی رفت و آمد میکردیم. دبیرستانی که میرفتم در خیابان فرصت بعد از اسکندری بود. محل کارم هم تا مدتی خیابان جمالزاده بود. اسم سابق خیابان دکتر قریب را نمیدانم. ما اون منطقه را به نام جمشید آباد می شناختیم. و پر بود از فیلیپینی هایی که به عنوان خدمتکار به ایران می آمدند. شاد و کامروا باشید 🌹

ممنون امیر جان من آن منطقه را خوب به یاد دارم. . خیابان نصرت، خیابان پرچم و خیابان تاج و فرصت. من آنجا به مدرسه میرفتم, در نيم راه خيابان فرصت, مانند آن دانش آموزانی که نشان می دهید. پارک وی انتهای ساخته شهر بود. این یک بخش کاملاً جدید شهر مدرن بود. پارک وی فقط از بیابان عبور می کرد. یک بار من و همکلاسی ام از ونک تا میدان کندی راه رفتیم در یک بعد از ظهر گرم تابستان!! امروز چقدر خراب شده است. ممنون پسر گل

سلام‌امیر خان خسته نباشید جایی را نشان میدهید که کمتر کسی است که این مکان را نشناسدخا طرات بچگی هایمان تازه شد مرسی امیر جان خیلی خوب بود 🙏🌱

اگر اشتباه نکنم زمان شاه بهش میگفتن بیمارستان هزار تخت خوابی،منزل عمهٔ من روبری این بیمارستان بود سال ۱۳۱۵ افتتاح شد

ساعت فیلمتونو اعلام کنید ده صبح پنج عصر دارید قدم میزنید بجای اینکه از طرف نرده ها راه برید و هی نرده ببینیم از اون طرف که مغازه داشت حرکت می‌کردید .بهر حال ممنون خیلی خوب بود .❤

خواهر من چندین سال در این بیمارستان کار کرده بود ❤ بگذریم‌😅 منم اردببهشت ماهی نیستم 🎉

Bravo 🎉🎊 à toi ❤❤ Toujours top 👍 que des souvenirs ❤❤❤ Merci 🙏 encore