Bu ülkede sanatçı olmak zor iş. Hele ki aykırı bir sanatçı olacaksan işin daha zor. Piyasaya oynamazsan
albümlerin satmaz. Parasız kalmayı, kötü şartları göze alacaksın hayallerine ulaşmak için.
Ve vazgeçmeyeceksin.
İşte o da vazgeçmeyenlerden. Bu ülkede iyi müzik yapmanın ne kadar zor olduğunu bilse de her şeyi
göze alanlardan.
Gerçek bir işte çalışmadı. Olgun insanların dünyasına girmedi. Bunların yerine kendi hayal dünyasını
yarattı.
En çaresiz kaldığı durumda bir reklam ajansına gireyim bari dedi. Hiçbir tecrübesinin olmamasına
rağmen CV’sine “beni şimdi almazsanız çok pişman olursunuz” yazacak kadar hayatı takmıyordu
aslında.
Gerçek kimliğini kendi hayal dünyasındaki karakterlerle oluşturdu.
En sevdiklerini küçük yaşta kaybetti. Babası, amcası, teyzesi, anneannesi, arkadaşları ve uzaktan
akrabası Erdal Eren’i… Zekeriya Önge ve Erdal Eren için İki Çocuk; Erdal Eren içinse On Yedi şarkısını
yazdı. Bu şarkıları yazarken ailesinin ne hissettiğini düşündü. Onların acısını, kendi ölüm acılarıyla
birleştirdi.