instagram : izzetlipide takip ederseniz mutlu olurum :)

Ölüler konuşamaz okuyanlar şimdi şarkıyı daha iyi anlıyorlar..

"Ne zormuş insanın sevildiğini sanması. Tırnaklarıyla kazıdığı bir aşkta, Tırnak kadar değerinin olmaması.." ~K. Tazeoğlu

_" Çığlıklarımı tüm dünyaya duyurmak istedim ama dudaklarımı bile kıpırdatamadım..."_ _ ..._ _"Ah Gökçe ölüler konuşamaz ki..."_

"teşekkür ederim." "ne için?" "Gerçekten gülümsediğin için" 《ÖLÜLER KONUŞAMAZ》

Matematiği yapamadan nedensizce seven öğrencilere gelsin ...

+Hayatta 3 Yanlışım Oldu Olric. -Ne Gibi Efendim? +Tanıdım, İnandım ve Güvendim Olric.. +Ama Birde Doğrum Oldu Olric. -Nedir Efendim? +Çok Sevdim Olric...Ama 3 Yanlış 1 Doğruyu Çoktan Götürdü.. ''Unutulanlar''

"Kimileri seviyorum der,çünkü ezberlemiştir.Kimileri diyemez,çünkü gerçekten sevmiştir..." -Can Yücel

Şu şarkının yorumları dertsiz insanı dert sahibi ediyor...

Umarım komşularım bu şarkıyı seviyorlardır.

2020 Pazartesi günü. Her zamanki gibi okula gidip istiklal marşı için sıraya girmiştim. Arkadaşlarımla şakalaşırken kafamı yana çevirdim ve onu gördüm. Gülüşü o kadar güzeldi ki , nasıl tarif ederim bilmiyorum. 1 hafta geçti 2 hafta geçti derken , kendimi sürekli ona bakarken buldum. O benim ona baktığımı görmüyordu . Bir gün göz göze geldik ve hemen kafasını çevirdi. Acaba oda beni mi izliyor diye bir izlenim oluştu. Tabi ki aptallık yapıp arkadaşlarıma sordum. Arkadaşlarım benim onu sevdiğimi bildikleri için sürekli bana küçük yalanlar söylüyorlardı. "Ahmet sana bakıyor, ohaa kanka sana bakıyor" gibi. Ben ise bunlara inanıp kendimi daha çok kaptırmıştım. 2 ay geçtikten sonra , Ahmet ile ortak arkadaşlarım oldu. Ama asla yan yana gelmiyorduk. Onun sınıfında olan bir erkek arkadaşıma "ben Ahmet'i seviyorum. Ona söyle ama lütfen kimse bilmesin" dedim ve ondan sonra Ahmet ile sürekli göz göze gelmeye başladık. O sürekli alaycı bir ifadeyle bakıyordu ama ben aşık olduğum için bunu daha yeni fark ediyordum. Ortak arkadaşlarımız sürekli bizi bir araya getirmeye çalışıyordu. Teneffüslerde bizi birbirimize itiyor, bir şekilde temas halinde bulunmamızı sağlıyorlardı. Hatta en sevdiğim hocam onu sevdiğimi biliyor, her onunla konuştuğunda beni yanına çağırıyordu. Okulda ki çoğu kişi bizim aramızı yapmaya çalışıyordu. O ise benim onunla ilgilenmem hoşuna gitmiş olacak ki, okulda sürekli benim hakkımda konuşuyor, kendi egosunu tatmin ediyormuş. Yağmurlu bir günde okuldan çıkarken herkes koşuyordu , ben ve kankam onun arkasından yavaş yavaş ilerliyorduk. Aynı yoldan eve gidiyorduk. Ben dayanamayıp arkasından bağırdım "seni sevdiğimi biliyorsun ve bilerek görmemezlikten geliyorsun" dediğimde arkasını döndü ve sadece güldü. Baskıcı bir ailesi vardı . Çoğu arkadaşı bana gelip , "o seninle çıkamaz dersleriyle ilgilenmek zorunda" gibi şeyler söylüyordu. Beni seviyormuydu yoksa sadece dalgaya mı alıyordu bilmiyorum. Onu son görüşüm karne günüydü. Onda da sadece göz göze geldik ve en sonunda dayanamayıp gözlerimi kaçırdım. Sonrasında ben Ankara'dan Sakarya'ya taşındım. Bir daha da onu görmedim. Kafanızı ağrıttım büyük ihtimalle yinede okuduğunuz, zaman ayırdığınız için teşekkür ederim.

Onun güzelliğini yalnız ben görüyorsam bu sevgidir. Yalnız ben biliyorsam bu aşktır . Hiç kimse görmüyorsa bu " yalnızlıktır". ( Özdemir Asaf)

"Gözlerini kapat" dedi kadına sürpriz yaparken, "gözlerini aç" dedi kadının cansız bedenine sarılırken

1 hafta sonra beni bırakıp gidecek .. çok özleyeceğim seni ..... her begenide dilerim

✨Kırmızı sana çok yakışmış dedi dans ederken, kırmızı sana hiç yakışmıyor dedi kanlı bedenime sarılırken✨

Yıllardan 2008 lise 2.sınıfa geçtim. İlk gün ve kimseyi tanımıyorum. Sınıfta soğuk ve kendinden güvensiz bir şekilde oturuyorum. Dersten hemen önce içerisi birdenbire huzurla doldu. Meğerse Sınıfa o girmiş. Bana o an tanımını yapamadığım bir şey oldu. Sevgi, Aşk, Tutku vs. adına ne derseniz diyebilirsiniz ya da bunların tümü. Dedim ya tanımını hala yapamıyorum. Meğerse o günden sonra o da içinde bir şeyler hissetmiş. Ona yakın olabilmek için aylarca arkadaş kardeş ayağı yaptım kendisine. Benden hoşlandığını, beğendiğini bilmiyordum bile. Onu güldürebilmeyi çok seviyordum o zamanlar. Taklitler, şakalar.. Ona yakın olabilmek benim için sanki bir nimetti. Huzur doluyordu içim. Bir gün çok yakın arkadaşı dedi ki Aykut, Özge seni çok seviyor ama söyleyemiyor. Senin de onu deliler gibi sevdiğini biliyorum. Artık gizlemeyin açılın birbirinize.. Başımdan aşağıya kaynar sular döküldü. Sanki çok kötü bir şey olacakmış gibi bir his uyandı içimde. Onu kaybetmekten çok korktum sanki içime doğmuşçasına. Bir gün geldi ve ben dayanamayıp yanına gidip her şeyi açıkladım. Sustu bekledi bir süre. Yüzünde bir gülümseme ve olmaz dedi. Kendisinin en yakın arkadaşı benden hoşlanıyormuş ve annesine bunu anlattığında annesi izin vermemiş bizim birlikte olmamıza. Lisenin de neredeyse çoğu, düzgün yada bozuk çocukları ondan hoşlanıyordu. Benim başıma bir şey gelsin istememiş. Başıma bela gelir diye korkmuş.. Ne kadar masumca değil mi ? Gerçekten de olmadı Lise boyunca.. Gün geldiğinde herkes mezun oldu ve iş bulanlar ya da üniversite okumaya gidenler oldu. Üniversitenin ilk yılı bitti mevsimlerden yaz.. Deniz kenarında biramı yudumlarken dertli dertli kendisine bir hayli uzun ve anlamlı mesaj yazdım facebook tan. Geri dönüş geldi. Umutlandım.. 1-2 ay konuşmaya devam ettik. Babamdan gizli arabanın anahtarını aldım evden ve apartmanlarının önüne gittim gecenin bir yarısı. O da market bahanesiyle yanıma indi. İlk defa yanağım ve dudağım arasına masum bir buse kondurdu. O gün başladık bitmesini hiç istemediğim sonsuza kadar sürmesini istediğim ilişkiye. Demiştim ya içime doğmuştu aslında onun benden hoşlandığını duyduğum ilk gün. Ailesi beni çok seviyordu hatta damadımız diyorlardı. Fakat benim mesleğim yoktu ve memur olmam ya da askere gitmem ardından bir işe girmem konusunda baskı yapmışlardı. Ben annemi dinledim. Sadece o bana güveniyordu. Bekle dedi oğlum derslerini çalış. Sen polis ya da asker olacaksın. Ama o beklemedi güzel dostlar. O korktuğum lanet gün geldi çattı. Benden saatlerce ağlaya ağlaya ayrıldı. Biliyordum kaybedeceğimi. Ve ben Türk Silahlı Kuvvetlerinde önemli bir mevkiye geldim. O ise Ege sahillerinde varlıklı bir aileye gelin gitti... Ama o ilk gün hissettiğim, tanımını yapamadığım şey içimden hiç çıkıp gitmedi...

İki gündür Teoman perileri beni rahat bırakmıyor. Normalde hiç adetim değildir Teoman dinlemek. Aşık mı olacağım ne.

_Sevgi anlaşmak değildir, nedensizde sevilir, bazen küçük bir an için ömür bile verilir.._

Daha 7.sınıfa yeni geçmiştim okulun tam emin değilim ama 3. günüydü sanırım,okul açıldığı için bir kutlama yapılacaktı okulun bahçesinde,pek sevinlen biri değilim o zamanlar,bir de güzellik algısına uymayınca çok dışlanırdım,o gün bu şarkı çalmıştı çok iyi hatırlıyorum onu ilk gördüğüm an bu şarkı çalmıştı,ilk onu gördüğümde içimde sanki birşeyler koptu,sonra her gün onu izlemeye başladım başta kabullenemedim ondan hoşlandığımı ama hoşlanıyordum işte,her tenefüs sahaya gider basketbol oynardı,pencereden izlerdim onu ,3'lük atışını her adımını ezberlemiştim,saçlarını tarayış şeklini,yüzünde ki beğenmediği benini,uzun boyunu,hafif kalın sesini,gülünce çıkardığı sese kadar, öğlen arasında eve gidip gelirdi beklerdim onu pencere de çok sevdiği bir tişörtü vardı hep onu giyerdi formasının üstüne,okul takım kaptanıydı çok iyi futbol da oynardı herkes severdi,çok sevilirdi, o zamanlar onun sayesinde futbol maçlarını izlerdim tabi, her maçında sahaya iner izlerdim onu,bir gün arkadaşım fark etti ondan hoşlandığımı,her gördüğünde söylerdi,onun sayesinde fark etti beni,sürekli göz göze gelmeye başladık,ama hep utanan taraf ben olurdum gülümseyip önüne dönerdi,günden güne umutlanmaya başlamıştım,sanki rutin haline gelmişti onu görüpte göz göze gelmek ,gerçekten çok hoşlanıyordum,bir gün bir dedikodu yayıldı takım kaptanın sevdiği biri var,yıkıldım o an yıkıldığıma yemin edebilirim,çok içime oturdu herşeyi en çokta umutlandığım göz göze gelişlerimiz çok oturdu içime,oysa ne çok umutlanmıştım aptal gibi,göz göze gelince gülümsemesi,bana bakması,onca kişi içinden benimle sıraya girmesi hepsi kendi kuruntularımmış,madem o kızı seviyordu nedendi o bakışlar nedendi o gülümsemeler nedendi o centilmenlikler,kuran okumayı çok severdi yarışmaya katılmıştı bizim sınıfta olacaktı yarışma tabi ben aptal gibi kırgınım daha beni tanımayan çocuğa,sınıfa girdi göz göze geldik yürüdü yürüdü ve yanıma oturdu,ve yine aptal ben umutlandım,ama o kadar çok hoşlanıyordum ki ondan her an yanımda olsun görsün beni istiyordum,sürekli bizim sınıfa gelir kapıdan içeri bakıp gitmeye başladı acaba dedim benden hoşlanabilir mi ama hayır bir hafta sonra öğrendim ki sevdiği kızla sevgili olmuşlar,o an anladım hiçbir zaman bu aptal kusurlarımla kimsenin beni sevmeyeceğini,aptalcaydı sevgi,belki de bana göre değildi belki de sevilmeyeceğim ama bu şarkı bana hep onu hatırlatır oldu,onun gülüşünü hâlâ ilk gün ki gibi hatırlıyorum,olsun bu da mutsuz bir anımdı ama olsun yine de iyi ki sevmişim sevilmesem de. Buraya kadar okuduysan teşekkürler evet biraz uzun biliyorum belkide aptalca ama anlatmak istedim bu şarkıyı bana hatırlaran herkese müteşekkirim.♡︎

Lise sondaydık öyle pek fazla buluşamazdık. Buluşmalarımızdan birinde başım omzumdayken bunu beraber dinlemiştik. Hep baştan başlatıp dinlerken sarılır mırıldanırdık. O benim saçımdan öperken ben onun kokusunu içime çekiyordum. Belki uzun zaman sonra yeniden uğradığımda bunu görürüm,umarım o anki mutluluğu yaşarım

Sıcak bir ağustos günüydü ben üniversite 4 sınıf öğrencisiydim. Ek gelir olsun diye kafede çalışıyordum o gün çilekli bez tacımı takmıştım en sevdiğim... Ve o gün o kahve içmeye geldi çok yalışıklıydı. Hemen içip gitti. Akşam dükkanı kapatmaya yakın bir cüzdan buldum onun cüzdanıydı. Ardından o geldi koşarak. O daha hiçbir şey demeden cüzdanını buldum dedim. İçinde anneainden yadigar bir altın kolye varmış ve bu yüzden ani bir refleks ile bana sarıldı ve hwmen özür dileyip kaçtı. Artık her gün gelmeye başladı günlük rutinine dahik etmişti. Bir gün kankkamı hastaneye kaldırdılar çok üzgündüm ve dayanamayıp onunla dertleştim. Böylece artık dost olmuştuk ve fark ettik ki ortak arkadaşlarımız varmış. Bunun üzerine bir gün toplanıp sinemaya gittik. Bana çok nazik davranıyordu. Bu birkaç ay böyle devam etti. Ardından bir akşam kafeye girmeden kapıdan bana seslendi. Biraz kenardaki bir banka oturduk ve bana dedi ki bence artık biliyorsun dedi. Çok şaşırmıştım ve merakla neyi diye sordum , ayağa kalktı ve bağırdı "SANA AŞIK OLDUĞUMU". Ona cüzdanını kaybettiğin gün kahve sipariş etmek istediğin andan beri seni seviyorum dedim. Çok mutluyduk. Mezuniyetimizden üç yıl sonra ailemle tanışmaya gelecek iken kaza yapmış. O artık yok. Ondan sonra bana çıkma teklif eden iki kişi daha oldu ama sevdim seni bir kere başkasını sevemem

Abi yorumlar.. Derdin olmasa bile boğazın düğümleniyor..

Herkesin ne güzel anıları var

Herkesin aklına dinlerken farklı şeyler geliyor. Benimde aklıma dinlerken dinim geldi. Özellikle “ deli diyorlar bana desinler değişmem “ kısmında. Birde “ bazen küçük bir an için ömür bile verilir” kısmında. Allah’ ın rızasını kazanmak için ömür bile verilir..❤

"Neden yeterince aramadın? Sen benim dostum değil miydin? ÖLÜLER KONUŞAMAZ

"Sevgi anlaşmak değildir nedensiz de sevilir" diyor ya Teoman. Ne kadar haklı birini sevmek için neden aramazsın "şöyle olsa severdim böyle olsa kesin severim" diyemezsin bütün kusurlarıyla seversin. Yazdıklarımı sevgili için yorumlamayın. Ben yavaş yavaş anlıyorum kendimi sevdirmek için ne çok uğraşmışım. Yapmadığım palyaçoluk kalmadı. Ama bırakın nedensiz sevilmeyi aileme nedenli bile sevdiremedim kendimi. Ve pes ettim içim de hiçbir zaman kapanmayacak bir yarayla pes ettim. Şimdi kulağım da kulaklık gözlerim de göz yaşı bu şarkıyı dinliyorum... ve bir gün göçüp gideceğim bu diyarlardan. Hiçbir zaman sevilmenin ne demek olduğunu bilmeden... 8 agustos 2021 03:50

hiç aşık olmadım. şiirlerden, şarkılardan öğreniyoruz ama hissedemiyorum. kalbimin atışını değiştirir belki bir gün biri. gözlerini seyretmekten zevk anladığım biri çıkarsa karşıma yine gelirim...

'Bazen bir kahve yudumlayıp, bir şarkı açarsın, susarsın ve o şarkı senin söylemek istediğin her şeyi söyler.' - Winged Creatures

"Sevgi anlaşmak değildir" kardeşlerim ve beni anlatıyor bu sözler

ortaokul 4. sınıftaydım aynı mahallede oturuyorduk . ailelerimiz bir gün aynı eve misafirliğe geldi , odada çocuklarla baş başakaldık hoş zaten bizde birer cocuktuk, oynamaktan yorulmuş bir halde minderlerin üzerinde oturuyorduk birden bana döndü ve sana bir sır vereyim ama kimseye söyleme annene ve babana bile dedi , çok heyecanlanmıştım onu seviyordum ama benden 1 yaş büyüktü o zamanlar aşkın sevmenin tam olarak ne olduğunu doğru düzgün bilmiyordum tabi , neyse o bana bakıyordu ama böyle derin derin bakıyordu bir kaç saniye konuşamadım tmm dedim söz kimseye söylemeyeceğim bana daha dikkatli bir şekilde bakarak söz mü diye bir daha sordu evet söz dedim (sozumdede durdum hoş zaten durmak zorundaydım) hafif bir tebessümle bana seni seviyorum dedi dondum kaldım daha sonra bir aptal gibi gülmeye başladım ben gülerken o beni pür dikkat izliyordu sonra durdum ve ona dönüp bende seni seviyorum dedim, bu sefer donma sırası ondaydı sonra bu küçük sır aramızda kaldı evet ben daha 4. sınıfa gidiyordum o da 5. sınıfa ama kendimi daha büyük hissediyordum sanki bir yetişkin gibiydim ve olgun davranıyordum . ( aptaldım işte çocukken çocukluğunu yaşamak varken yaptığıma bak ) günler haftaları haftalar ayları kovaladı, çok iyi anlaşıyorduk benimle karşılaştığı zaman güzel sözler söyler ve bazende benimle uğraşırdı hep bir bahane arayıp onun yanına gitmek isterdim çünkü onun yanında çok mutluydum . Benimle futbol oynardı bana şut çekmeyi vb şeyleri öğretmeye çalışırdı bazende kaleye geçer yalanciktan gol yerdi. aradan aylar aylar geçti. Kadınlar kendi arasında toplanıp gün yapıyorlardı o günkü günde onların evinde olacaktı çok sevdiğim kot pantolonumu ve mor tişörtümu giydim saçlarımıda at kuyruğu yaptım yani anlayacağınız onunla yine karşılaşacağım diye özenerek hazırlanıyordum neyse çıktık evden gittik onların evine sohbetler edildi çaylar hazırlandı sofralar kuruldu kadınların hepsi büyük sofraya otururken biz çocuklar küçük sofraya oturduk ( o zamanda ben 6. sınıfım o da 7. sınıf dı) neyse yemek yiyorduk hatta kısır yiyorduk o da tabletini aldı geldi sofraya yemeğimizi yedik sofrayı kaldırdık hepimiz onun yanına oturduk tabletinin düğmesine bastı karşısına şekilli şifre ekranı cıktı bende dikkatlice onu izliyordum bir baktım ki ne göreyim çizdiği şekil benim adımın ilk harfi o kadar mutlu olmuştum ki tarif edemem ben tebessüm ederken o garip bir şekilde yüzüme baktı biraz zaman geçtikten sonra tabletin not etme kısmına girdi ve bir şeyler yazmaya başladı sonra ekranı bana çevirdi keşke cevirmeseydi , ekranda benden nefret ettiği ve benden artık sıkıldığı yazıyordu neydi bu şimdi biz ayrilmismiydik yada biz hiç bir olmamismiydik, yazıyı okuduktan sonra ona doğru bakıp bu ne şimdi ne demek bu diye sordum gözlerimin içine bakıp sakince ne okuduysan o dedi , Kalbim paramparça olurken o beni dikkatle izliyordu sanki bir tepki bekler gibiydi, onun sakinliği karşısında biraz öfkeli biraz şaşkın ve fazlasıyla kırgın bir ses tonuyla şaka dedim bana baktı ve gülerek ne şakası kızım anlamıyor musun dedi , işte o zaman kırılan kalbim tuzla buz oldu. sessizce kalktım masadan tuvalete doğru gittim kapıyı üzerime kilitledim ve kırık kalbime sarılarak sessiz bir şekilde hıçkıra hıçkıra ağlamaya başladım ben onu çok severken o bana benden sıkıldığını söylüyordu bu çok kırıcıydı. biraz daha ağladıktan sonra elimi yüzümü yıkayıp çıktım lavabodan. doğruca anamın yanına gittim oradan ayrılıp hemen eve gitmek istiyordum . .. neyse haftalar geçti okulda karşılaşıyorduk sürekli o ne zaman yoluma çıksa görmezden gelmeye başladım böylesi benim için daha kolaydı ..... şimdi ise ben üniversite 3. sınıftaydım o ise askeri bir okulda okuyor ve onu görmeyeli, konuşmayali çoook uzun zaman oldu... Benim ilk sevdiğim ilk oyun arkadaşım ilk futbol koçum ilk sırdaşımdi kendisi unutmak kolay olmadı benim için . Hatta aklımda hala bir kaç parca da olsa ona dair hatıralar var ve ne yapsam silemiyorum hep o köşede duruyorlar ..... Şimdi kalbimde ona olan sevgimin yerinde nefret yatıyor Aslında daha çok büyük bir kırgınlık... Sarkidada dediği gibi sevgi anlaşmak değildir nedensizde sevilir bazen küçük bir an için ömür bile verilir ben de onu nedensiz sevmiştim onunla küçük bir an için omrumude adardım ona (ama eskidendi o )...... Hakkınızı helal edin zamanınızdan çaldım kusura bakmayın ♡

Birkaç Tavsiyem Var Bir şarkın olsun, Senin olsun, Hayatına her giren insana "bu benim şarkım bak" diye dinlet. Bir gün o kişinin hayatından çıktığında bir radyoda denk gelirse, seni hatırlasın. Tek bir parfümün olsun. Özdeşleşmek iyidir. Dünya bu illa ki bir tek sen kullanmayacaksın. Öyle bir sana ait olsun ki, bir yabancıda bile duysa "acaba burda mi" diye kokuyu duyanın gözü seni arasın. Bir tane en yakın arkadaşın olsun. Sadece kötü günde değil, iyi günde de aradığın ilk kişi olsun. Birlikte düşün, birlikte kalkın. Birbirinizi toparlayın. Yaralarınızı sarın. Herkes gittiğinde "şanssızlığınıza" biraz gülün, biraz ağlayın. Bir tane çok büyük aşkın olsun. Bir dönem çok sevmiş ol, bi dönem nefret etmiş. Her şey küllendikten sonra tebessümle hatırla. Biraz da bi yanin acıyarak, "O olsaydı nasıl olurdu acaba hayatım?" diye sorgulayarak, Artık bir şey hissetmesen de "başına bir şey gelse yine de ilk ben koşarım" diyecek kadar. Unutma, masallar mutlu sonla, efsaneler kavuşamamakla biter. Bir evlat edin. Bir kedi olur, bir köpek de. Ama olsun. Kapılarını aç. Senden olmayan ama senin ilgine bakımına muhtaç bir kalbin atışlarını ellerinde hisset. Bir canlının hayatını değiştirmek acayip bir şey. Birinin kahramanı olmak istersen bundan büyük fırsat olamaz. Sevmek çok güzel. Hele bir de her koşulda sevilmek. Bol bol kitap oku biri seni derinden etkileyene kadar oku. Onu bulduğunda kimseyle paylaşma, O hikaye senin. Beğenmediğin sayfayı yırt sevdiğin yerleri yıldızlarla donat. Başucunda dursun. Belki bir gün biri gizlice o sayfaları keşfeder. Seni daha iyi tanıma imkanı olur. Salaş bir restaurant edin. Patronundan garsonuna kadar tani, Kafan mı bozuk, mekan dolu mu, sana yer açacakları kadar müdavimi ol. Bir masan olsun hep oturduğun. Bir başına gitsen bile başına bir şey gelmeyeceğini bil. Bir gün belki kapanır ya da yıkılır. Ama sen önünden her geçtiğinde "Burda eskiden hep bi yerim vardı." dersin. Bir hobin olsun. Kaçmak için. Hiçbir şey düşünmediğin. Dünyadan uzaklaşabildiğin. Onunla övün. En iyi yaptığın şey olsun. İnsanlar şaşırsın. Senin icin çocuk oyuncağı olsun. Bir şey iste. İmkansız olsun, Peşinden koş. Yorul, Defalarca vazgeç. Defalarca dene. Susmanın çaresizliğini de yaşa bağırmanın da. Uykuların kaçsın. Düşündükçe saç diplerin bile uyuşsun. Her ne ise bu istediğin, aşk da olur iş de. Bağrına taş bas gerekirse. Yeter ki gece yatağına yattığında "ben elimden geleni yaptım” de. Bazen kazanamamış olsan da, yapabileceklerinin ya da bir şeyi delice istemenin limitini görmek de zaferdir. Vakit ayırdığın bir ailen olsun. Yarın kaybettiğinde keşke daha çok zaman ayırsaydım demeyeceğin. Pişmanlık kötüdür. Bir daha geri getirmeye gücünün yetmedikleri içinse, işkence. Kıymetini bil. Yarin ne olacağı belli degil. Kalp krizi dediğin bir kaç saniye. Kalp kırma. Sınırların olsun aşılamayacak. Duvarların olsun yıkılamayacak. Herkes bilsin. Ona göre davransın. Bir alanın olsun metre karesi dert değil. Kapısını kapattığında gercek sen olabildiğin. Dört duvardan birininin dibine çöküp ağlayabildiğin. Güçsüzlüğünü yaşayabildiğin. Sonra daha güçlü kalkabildiğin. Kaldığın yerden devam edebildiğin. İnsan en Çok kendini özlüyor çünkü. Bir sevdiğin olsun tabi. Rakıya sebep olsun. Belki hayallerindeki gibi olmaz koşullar ama bir şeyleri birlikte var etmenin tadı bi başka. Para amaç değil araç olsun mutluluğuna. Olmadığı zaman da elindekini cömertçe paylaşabil. En çok onla gül, Saatlerce muhabbet edebil. Birbirinize ulaşamadığınızda, "başka biriyle mi acaba" diye değil "başına bir şey mi geldi" diye endişelen. İlişkini başkalarıyla kıyaslama. Biri sevdiğini çok söyler, biri daha çok gösterir. Sen de biri eksikse bu seni daha az seviyor demek değildir. Telefon karıştırmakla ömür geçmez. Bir insan bir şey yapmak isterse yapar. Kalbin temizse, sen araştırmadan da karşına çıkar korkma. Sonuna kadar güven. Bir gün kırılırsa kalp yenisini inşa eder.

Onların aşkı mahşere kaldı :') Gökçe ve Alper...

-Teşekkür ederim -Ne için dans için mi? -Hayır gerçekten güldüğün için Alper&Gökçe Ölüler Konuşamaz

19/07/2021 Kuzenimi kaybettim kardeşim,her şeyim kelimelere dökemiyorum gerçekten ama öylesine derin bir acı ki..tek bir günümüz bile ayrı geçmezdi ama o artık toprağın altında çabuk üşürdü o, üşüyordur şimdi. Birsürü planımız vardı hiçbirini yapamadan gitti o.. nereye baksam o, Cennete beni bekliyor biliyorum, Seni çok seviyorum kuzen çok Allah rahmet eylesin

“Daha yolun başındasın değişir diyorlar, oysa sana çıkıyor bildiğim tüm yollar…” beni alıp uzaklara götürüyor bu cümle

Aşkın metamatiği farklıdır.. Lavinia, ikiden bir çıkınca sıfır kalır)

Her kesin ne kadar anısı varmış... Benim hiç öyle bir anım yok. Ne benden delice hoşlanan birisi, ne de benim delice hoşlandığım birisi. Sadece şarkı dinleyip çıkıcam dedim. Yorumlar yüzünden aşk acısı çekiyorum djkdmd

11 Eylül 2021 umarım tekrar geldiğim de sevdiğim adamla dinlerim :)

6 Eylül '21 9.sınıftım ve lisenin ilk günüydü ben onu gördüm siyah giyinmişti baştan aşağı aynı benim gibi.Saçları kıvır kıvırdı ve bütün gün ona bakmıştım oda bana bakmıştı ve bakışmıştık işte inkar edemezdi ki.Ama onu bir görseniz o kadar güzel ki...Ona bakınca sanki dünyam duruyordu bütün her şeyi unutuyordum her şey siliniyordu.Onu gülerken sadece bir kere gördüm ve o dört saniye onun gülmekten kırıldığı dersteki o dört saniye her gün benim aklımda canlanıyor.Onu sekiz kere rüyamda gördüm ve hâlâ etkisindeyim.Onun benimle göz göze gelmesi ne bileyim sanki bir an işte bir an acaba mı diyorsun...Ama farkediyorsun ki hepsi sadece senin hayal dünyan baktığı falan da yok.Benim onun her hareketine zaafım vardı ellerinde taktığı yüzüklerden sevdiği renge,ev adresine dinlediği,şarkılara hepsi aklımdaydı.Her gün girip whatsapp profiline bakardım acaba değiştirdi mi diye hep meraklanirdim.Sonra yanında bir kız gördüm hemde her hafta başka birini ama mutlu değildi ve ben bunu farketmiştim hiç gülmemişti bile çok üzgündü hep uyurdu.Ben müzik dersinde hep onun arkasına oturur bütün ders öylece onu izlerdim.Bir gün sınıftan biri onun okulu bırakacağını söyledi ve ben yıkıldım kalem elimden düştü herkes bana baktı bir şey diyemedim. Sonra bunun doğru olmadığı anlaşıldı ve sadece sarılmak istedim sadece onu öpmek istedim ama o çok uzaktı benimle alakası bile yoktu.Teneffüste onun o kızla oturmasını izlerdim acı çekerdim ama olsundu güzeldi.Şuan hâlâ aynı sınıftayız ve o bunu hâlâ bilmiyor. Seni çok seviyorum Burak keşke bilsen ... İnsan hiç konuşmadığı,dokunamadığı birini sevip onu özleyebilir mi? söyleyin bana bu aşk değil de nedir Güncelleme:bugün başka bir okula kayıt olduğunu öğrendik listede artık ismi yoktu ama yarın inatla onun olduğu en arka sıraya bakacağım gözlerim her gün onu arayacak... Bu arada Burak bu yorumu görürsen eğer sadece bil istedim bir beklentim yok olsa ne olur zaten? Güncelleme:Seni çok özledim Güncelleme:Seni unutamıyorum Güncelleme:Yine rüyamdaydın uyumak bile seni hatırlatıyor çaresizim Güncelleme:Seni unutmaya çalışıyorum ama hiç bir şey yaşamamamıza rağmen her şey bana seni hatırlatıyor Güncelleme: özledim işte deli gibi özledim hayatımda bir daha asla karşılaşmayacağım varlığımdan bile haberi olmayan hiç dokunamadığım elini bile tutmadığım birini deli gibi özledim dön artık lütfen dön Güncelleme: Bugün şehre ilk yağmur düştü seni umut ederek yağmurda ıslandım. Güncelleme: Herkesin seni unutmaya başlaması çok üzücü seni özledim Güncelleme: Bugün kütüphanede arkası dönük biri vardı ve sana o kadar benziyordu ki gözlerim doldu yanına gelip adını seslenecektim ama sen değildin bugünde yollarımız kesişmedi. Güncelleme: ben hayatımda birini hiç bu kadar özlemedim.Sana o kadar yazmak istiyorum ki ama yazamam keşke yüzüne söyleyebilseydim. 12 Ekim ilk iki saat coğrafya en son o zaman gördüm seni ama bilmiyordum Ki son olduğunu. Güncelleme: Bugün rüyamda yine seni gördüm sınıfa geri geliyordun ve ben o kadar mutlu oluyordum ki sana çok yaklaşıyordum bildiğin dibindeydim gerçeğe o kadar yakındı ki uyandığımda gülümsüyordum. Güncelleme:Sana o kadar yazmak istiyorum ki ama bir şey demeyeceksin eminim. Güncelleme: Bu özlemi dışarıya o kadar çok aktarıyorum ki artık herkes en yakın arkadaşım bile sormaya başladı ama anlatamam. Güncelleme:Herkes soruyor herkes anlıyor bir şeyler olduğunu. Zor içinde tutmaya çalışmak... Güncelleme: Sanırım bu hafta yazacağım Güncelleme: gerçekten yazacagim Güncelleme:yazamadım Güncelleme: Gel artık yollarımız kesişsin vakit geçiyor sevdiğim Güncelleme: Ben yine özledim Güncelleme: Aklıma seni gördüğüm son müzik dersi geliyor öyle uykuluydun ki sanki çok yorgun ve dinlenmeye ihtiyacın varmış gibi keşke gelip seninle konuşsaydım keşke sorsaydım keşke anlatsaydım pişmanım. Güncelleme: bugün onu kuzenlerimin telefonundan aradım ve sesi o kadar güzeldi ki o kadar özlemişim ki huzur doluydu hiç bitmesin isterdim kuzenim burdan biri sana platonik dedi ve suratımıza kapattı. Güncelleme: uyuyamıyorum Güncelleme: iki gündür düşünüyorum acaba aradıktan sonra düşündün mü hiç aklına ismim geldi mi? Güncelleme: mesajı yazdım ancak atmaya elim gitmiyor Güncelleme: ona yazdım kim olduğumu sordu cevap veremem Güncelleme: onun için ayırdığım zamana üzüldüm yazık bana. Güncelleme:onunla aynı okulda olan arkadaşım ile bugün koridorda karşılaşmışlar daha sonra da beden dersinde onun yanında biri olduğunu ve çok samimi olduklarını söyledi . Güncelleme: güncelleyecek bir şey kalmadı Güncelleme: her şeye rağmen bitmesi gerektiği halde ben hâlâ yüzünü unutmaktan korkuyorum. Güncelleme: vay be iki ay olmuş...sen gideli. Güncelleme: sen gittikten sonra 7 kilo aldım, saçlarım kısa ve perçem oldu,en sevdiğim yemekse hâlâ çiğköfte, yağmurların yağışını hâlâ çok seviyorum,ve seni hâlâ hatırlıyorum... Güncelleme: bugün bir gül kopardım kopardığıma değer mi bilmem, onu en sevdiğim kitabın içinde kuratacağım kuruyunca da unutacağım. Gerizekalı olmasam sana yazar mıyım Sevgilisinden ayrılmış Güncelleme: ilk defa Instagramına baktım ve sanırım unutamamışım görünce zor tuttum kendimi ama gece sonu yine ağladım,güzelliğine Gül hâlâ kurumadı evren seni hatırlamam için her şeyi yapıyor Kurudu. Ne dersin evren karşılaştırır mı bizi? Güncelleme:okul çıkışı bordo boğazlı Kazak ,gri pantolon, ve kolyeli birini gördüm sendin.Yol boyu aklımdan sen değildin değildin ben yanlış gördüm diye geçirip durdum ama insan uykusunu bölen , 4 ayını mahveden insanı tanımaz mı? Artık eskisi kadar vurmuyor beni.. unuttum diyemem aklıma geliyorsun ama eskisi kadar değil zaman her şeyin ilacı Dün beden dersinde birisi benden gelen topu istedi verdim okul çıkışı aynı kişiyi yine gördüm ve bugün yine gördüm senin olduğunu şuan düşünmeye başlamıştım kalbim yerinden çıkacak kadar hızlı atıyordu .Sana benzeyen birini görmeye takadim yok. Ödüm kopuyor tam her şeyi düzene koydum derken gelmenden.

Yıl 2017, doğum günümden 9 gün sonra mutlu bir şekilde uyumuştum, sevdiğim insanın hastalığının geçip beni kucaklaya bilmesi için dua ederek uyumuştum. Uyandığımda ise duyduğum ilk şey, annemin bana 'Baban vefat etti' demesi oldu, ıçerde komşularda vardı. Annem bana bunu diyince dayanamayıp ağlamışlardı. Ben hüngür hüngür ağlamak isterken yapamadım. Gözümden 2-3 yaş süzüldü anneme sarıldım kafamı omzuna gömdüm. Ağlama sakın, hiç üzülme derdi babam. Yanınada eklerdi, ağlarsan insanlar seni güçsüz bilir, sen güçsüzlüğünü sadece sana göster derdi. Benim zayıflığım o andan sonra bana sarılacak kolların bir daha beni elleyemecek olmasıydı. Her aklıma geldiğinde moralime yansır fakat ruhumu hiç değiştirmem, ama akşamları yastığımda ıslaklık eksik olmaz. Ama beni üzen asıl şey onun yanında olmaması değil, benim babam bu adam dediğimde göstere bileceğim kimse olmaması, zihnimde yaşayan bir adam olarak kalması. Değişemeyeceğini bildigim bir sevgi bu, değişemem ben, deli diyorlar bana desinler vazgeçemem...

Sevgi anlaşmaktır biliyor musunuz? Anlaşmadan olan sevgi sadece sizi yer,bitirir,sömürür başka da bir şey yapmaz...her şeyini verip hiçbir yere varamayan biri olarak yazıyorum.

Bir perşembe günüydü . Her zamanki gibi öğle arasında yemeğimizi yiyip aşağıya indik. Liseliler top oynuyorlardı. aralarında bir çocuğu gördüm çocukla göz göze geldik ve çocuk bana büyülenmiş gibi bakıyordu .Bende ondan çok hoşlanmıştım . Çok yakışıklıydı . Ben çocuğa odaklanınca kankamda dönüp çocuğa baktı ve o da etkilendi . Gözlerinden anlaşılıyordu . Sonrasında zil çaldı tam yukarıya çıkarken onunla çarpıştım . Bana o kadar güzel baktı ki tüm ders onu düşündüm, tüm gün , tüm hafta. Tenefüslerimiz uyuşmuyordu. Bu yüzden sürekli onu görmek için derse geç gidiyordum. Adını bile bilmediğim birine aşık olmuştum . Bir gün en yakın arkadaşımın ablasıyla aynı sınıfta olduğunu öğrendim ve hemen arkadaşıma adını falan sordum. sonra bana bakıp alaycı bir gülüş atarak o çocuk sana mı bakacak dedi . Bu bana çok koydu . O gün eve gittikden sonra tamamen tarzımı değiştirdim , saçlarım çok uzun ve açık olunca beni çok rahatsız etmesine rağmen açtım. Şu anda ise o çocukla sevgiliyiz ve benle dalga geçen arkadaşım bana aşık. Bu yüzden kendinizden vazgeçmeyin... Kusura bakmayın kafanızı şişirdim :)

sevgi anlaşmak değildir neden sizde sevilir diyor ya gerçekten de öyle

Bizim de hikayemiz vardı yaşım 27 idi onunki de Biz İleyna ile imam nikahı kıymıştık . Aileler tam olarak tanımadan resmi nikah kıymayın bir kaç ay bekleyin demişti, ama biz seviyorduk. 6 ay geçmişti ve annem hastalandığı için antalyaya onun yanına gittim . Bir ay orada kalacaktım , Antalya'da . Bir hafta kalmıştı ben İleynamın yayına gidecektim ve resmi nikah için tarih alacaktık. Sonra o beni aradı ve kanser haberi verdi. Hayır onu kanserden kaybetmedim devam ediyorum. Sakindik, hiçbir şey olmamıştı en azından biz öyle düşünüyorduk. O iyileşecekti resmi nikahı eline alacak ve ardından bir çocuk verecekti dünyaya . O umutlar bu vaatler geçti 1 sene yenmiştik kanseri ve o haberi aldığımız gibi bağırmaya başladık sevinçten ve resmi nikahı elimize aldık sonraki ay. O bir çocuğumuz olsun isterdi hep ve o gün gebelik testi yaptığında çift çizgiyi gördü. Bende gördüm. Biri bir kağıda iki tane küçücük çizgi çizsin ve bu iki çizgi ilerde seni sevinçten delirtecek desin. Katıla katıla gülerdim ama oldu işte . Sonraki vakitlerde 3 tane prensesimiz olacağını öğrendik. Ne de güzeldi . Kelimeler kifayetsiz kalır o mutluluğa . O kadar dikkatliydik ki tek bir şeye elini bile sürmesine izin vermiyorduk . 7. Ayın ortaları ben ve dört tane prenses arabaya binip eşyalar alacaktık miniklere. Elbiseler oyuncaklar . Cebimdeki son kuruşa kadar onlara harcıyacaktım onlara . Ben iş çıkışı mağazaya gittim. Eşimi ve kızlarımı da onun bir arkadaşı getirecekti . Bir aile dostumuz du kendisi. Bir saat geçti yok kimse yok. Aradım açan yok. Hiçbir şey yok, halam aradı beni ve kazayı söyledi. Direkt hastaneye koştum . Zaten benim kızlarım can verdi . Üçüde gitti. Tek umudum İleynamdaydı artık . Uyandı o dedi ki bir eksik var büyük bir eksik . Hiçbir şey demedi başka. O beş gün daha dayandı ama o da melek oldu. Ben 4 meleğimi gömdüm. 4 melek dile bile kolay değil kalbe hiç değil. Onu gömmeden önce suratını gördüm son kez . Her zaman olduğu gibiydi. Uyuyordu bebek gibi. Kızlarımı göremedim ama . Seda'mı Sema'mı ve Serra'mı göremedim . Zaten melekti onlar benim için . Ama melek olduklarını artık kimse inkar edemez. 3. Yaşınız kutlu olsun kızlarım. Seninde 30. Yaşına bir ay var İleynam...

Daha yolun başındasın değişirsin diyorlar Oysa ki sana çıkıyor bildiğim bütün yollar Bu cümlelerin anlamı o kadar değerli ki ❤️❤️❤️❤️❤️❤️

"Sevgi anlaşmak değildir nedensiz de sevilir, bazen küçük bir an için ömür bile verilir." Ömrümün sonuna kadar seni unutmayacağım sevgilim. Belki benden gittin, bu dünyadan gittin ama hâla kalbimdesin.. bu şarkıyı beraber dinlediğimiz günler geldi aklıma yine gözüm yaşlı dinliyorum bu şarkıyı senin için, bizim için :')

Bazen küçük bir an için ömür bile verilir ✨

Ne güzel anlatmış Teoman "bazen küçük bir an için ömür bile verilir" bu sözün anlamını herkes anlayamaz, sadece gerçekten aşık olmuş, gerçek sevginin ne olduğunu bilen insanlar anlayabilir. Birkaç dakika için bile insan bir ömrünü feda etmeyi göze alabiliyor, sırf sevdiğinin gözlerine bakabilmek için, işte bu sözün anlamı da bu kadar derin.

"Üzülme değmez demeyin, değmeyen şeylere üzülmem zaten. Sıkıntı üzüldüğüm şeylerin yüreğime değmesi..."

“-Elimde değil Olric. +Ne efendimiz? -Elleri Olric, elleri…”

*’Sevgi anlaşmak değil nedensizde sevilir’* sen bilmezsin nedensiz sevmeyi dinlemezsin.

Yorumları okuyunca kalbim bir buruklaştı sanki. Şu ana kadar 1 kere bile sevgili yapmadım aşk acısı da çekmedim ama insanların sevgilerinin büyüklüğünü görünce kalbim acıdı. Değmeyecek insanlar için kendilerini ne kadar üzmüşler kendilerini. Umarım hepsi bir gün doğru insanı bulurlar. 30.10.2021

"Daha yolun başındasın değişirsin diyorlar, oysa sana çıkıyor bildiğim bütün yollar..."

Kalbi kırık insanlar şarkı sözlerinde kendini arar, ve emin olun bulurlar..

Mücevher nasıl sürtünmeden parlamazsa, insan da sınanmadan mükemmelleşmez

Bu şarkıyı bir erkeğe değilde MATEMATİĞE armağan ediyorum -OYSA SANA ÇIKIYOR BİLDİĞİM BÜTÜN YOLLAR.. ahajajsahhwhshabhansjss

"İkimizde aşk acısı çekiyoruz ben ona karşı o başkasına" (Beyeninde fark edilem

Daha yolun başındasın değişirsin diyorlar Oysa sana çıkıyor bildiğim bütün yollar

Yıl 2017 9.siniftayim okula otobüs ile gidip geliyorum. Bizim okulun bir kaç durak ilerisinde de bir lise vardı. Bu yüzden otobüsler çok kalabalık olurdu. Özellikle okul çıkışında. Biz de kızlarla anlaşıp 93 numaralı otobüse biniyorduk. Yağmurlu bir günde otobüse bindik yine. Camlar buğulanmıştı arkdsim isimlerimizi yazdı falan kendi aramızda konuşuyor sessiz sessiz gülüyorduk. Tesadüfen açık tenli açık kahverengi saçlı uzun boylu bir erkeğin bize doğru baktığını gördüm. Benim baktığımı farkedince hemen önüne döndü ben de önüme döndüm. Tesadüftür diye düşündüm. Otobüsten inerken tekrar gözüm ona gitti bakıyor mu diye. Bakmıyordu çünkü cama yazdığımız isimlere bakıp telefonunu eline aldı. O akşam instagramdan istek bekledim. Fakat beni bulup istek atsabilse bile kabul edemezdim. Ailem çok baskıcıydı erkek arkdşm (knka) olmasını geçin takiplesmeme bile izin vermezlerdi. Diğer okul çıkışlarında da hep aynı otobüse biniyorduk. Fakat emin değildim yine de. Üstelik bana baktığı bile kesin değildi. Arkadaşlarıma da bakmış olabilirdi. Aradan 4-5 hafta geçti arkdsalrim bı oğlanın sürekli bana baktığını söyledi. Döndüm baktım ve gülümseyerek bana baktığını gördüm. Hemen önüne döndü. Ben de önüme döndüm. Arkdslarim güldü falan. Artık her otobüse bindiğim de elimde olmadan ona bakmaya başladım. Ama korkuyordum ailem telefonlarımı kontrol ederdi. Telefonla değil yüz yüze buluşup görüşsekte olmazdı çünkü konum takibi vardı. Ona umut vermemek için bakmamaya başladım. Ama elim de değildi. O yüzden kızlarla bu konuyu konuşup başka bir otobüse binme kararı aldık. Bir kaç gün sonra yine bindiğim otobüste gördüm ertesi gün de gördüm. Yine aynı otobüste denk geliyorduk. Tekrar değiştirdik derken bir kaç gün olmadan yine buldu. Sonra biz kızlarla her gün farklı bir otobüse binme kararı aldık. Önümüze gelene biniyorduk. Bir kaç ay böyle geçti arada denk gelsekte ona bakmamaya çalışıyordum. Fakat bu seferde indiğim durakta inip orda bekliyordu veya beraber orada iniyorduk. Bir kaç hafta sonra elin de bir mektupla geldi. Kalemin mürekkebi arkaya geçmiş ve kırmızı bir kalp gördüm. Alamadım. Babamdan korkuyordum. Kafamı hayır der gibi salladım emin misin dedi. Yüzümü başka tarafa çevirdim. Sessizce peki dedi yürürken mektubu bir kaç parçaya ayırıp yere fırlattı ilk gelen otobüse bindi gitti. Sessizce giden otobüsün arkasından baktım. Gözlerim dolmuştu otobüsün gidişini izlerken. Ama gerçekten böylesi daha iyiydi bizim için. Artık ben onu otobüste görebilmek için otobüs değiştirir olmuştum. Denk geldiğimizde de eskisi kadar sık bakmıyordu. Göz göze geldiğimiz zaman bana nefretle bakıyordu. İsmini bile bilmiyorum ama sana bir özür dilemeyi çok isterdim. Ben de seni sevmiştim ama ailem beni okuldan bile alabilirdi. Korkmuştum. Sevgiyle baktığın ve beni düşünerek yazdığın mektup için teşekkür ederim. Aynı zamanda bir korkak olduğumdan seni kırdım. Özür dilerim.

Çok zor.Karşılıksız sevgi çok zor .Onu bir başkasıyla görmek💔🖤.Her defa unuttum diyipte,unutamamak çok zor.ALLAH hiç kimseyi sevdiği insan ile sınamasın Amin🤲🥺

Daha yolun başındasın değişirsin diyorlar, oysa sana çıkıyor bildiğim bütün yollar 🌙

Bu şarkıyı kendisi bana söylemişti. Her zaman dinlerim. Onu çok özlüyorum..

"Gidenin arkasından noktayı koyki...!! Gelen büyük harfle başlasin..🥂

Seninle yağmur altında dinlemek için nelerimi vermezdim...Ama sen gittin.

Üniversite de tanıştık o Çankırı da yaşıyordu ben Gaziantep de pandemi dönemi araya girince mesafeler arttı uzaklaştık uzaklık çok zor geliyordu ufacık bir sebeple kavga çıkarıp ayrılmıştık 19 ay boyunca sürekli yanında olmayı hayal edip yolunu bekledim pandemi dolayısıyla şehir dışına çıkamıyorum 730 km mesafedeydik bir an için ömrümü verirdim ama şimdi çok şükür nasip oldu tekrar barıştık ve iki aydır nisanliyiz 1 sene sonra düğünümüz var şimdilik 2 ayda bir olsa bile görüşebiliyoruz demem o ki ne mesafe ne de ayrılık sevmeye engel değil tabi nasip diye birsey de var nasibinde yoksa hıcbirsey olmaz bunu okuyan arkadaşlara sesleniyorum sevdiğiniz kişiden asla vazgeçmeyin sabredin Allah bir şer veriyorsa onda bir hayır vardır.

"Sevgi Birbirine Değil, Birlikte Aynı Noktaya Bakmaktır." Antonie de Saint-Exupéry

"sevginin niçini olmaz ki efendim.. düşünsem belki mâkul bir sebep bulabilirim. fakat bu hakiki sebep olmaz. çünkü biz önce severiz, sonra sevdiğimiz şeyin güzel taraflarını bulmaya çalışırız." Hüseyin Nihal Atsız - Ruh Adam (ötüken yayınları, sf 41)

Eskisi gibi dinleyemiyorum seninle dinlediğimden beri.. Eskiden gülümseyerek söylediğim şarkıyı dinlerken şimdi aklıma geliyorsun , içimi garip bir hüzün kaplıyor o ana gidiyorum :((

ailem çok baskıcı ve sevgilim olmasını geçtim arkadaşlarıma bile karışıyorlardı hiç aşık olmamıştım ve sevgilimde olmamıştı sonra birgün onunla tanıştım onu çok seviyordum beni sevdiğini çok hissettiriyordu fark etmeden okadar bağlanmıştım ki... Ekmek almak çöp atmak gibi bahanelerle zar zor izin alıp buluşuyordum sesini duymak,birkaç dakika onu görmek için neler yapıyordum ama değiyordu çünkü ilk kez biri benimle bu kadar ilgileniyordu hayal bile edemeyeceğim türden birşeydi. birlikte çok güzel anılarımız oldu hayatımın en güzel zamanlarıydı. 2 yıl sürdü. birgün haber alamadım birşekilde ulaşırdık birbirimize hergün görüşürdük ama gelmedi diğer günde işi vardır dedim ama içten içe merak ediyordum 3 gün sabredebildim bir arkadaşı vardı öyle konuşmuşluğumuz pek yoktu ama başka gidecek biri gelmedi aklıma ona sordum söyleyemedi sonra kaza yaptı kurtulamadı dedi o an dünyam başıma yıkıldı sanki herşey bitmiş gibiydi motorcuydu ben istemiyordum ama çok seviyordu. Ondan sonra biri olmadı. en sevdiği şarkıydı arada açıp dinliyorum buraya kadar okuduysan ve vaktini aldıysam üzgünüm

7. Sınıfın başlarındayız okulda istiklal Marşı'nın okunmasını bekliyorum geç kaldık tabi okulun kapısında bekliyoruz ikimiz ben nedensizce kendime küfür ederken bana kasma birşey olmaz dedi o zamana kadar fark etmemiştim ama sonra çok yakışıklı olduğunu fark ettim ilk defa bir erkekle bu kadar samimi oldum diyebilirdim çünkü gerçekten baskıcı bir ailem vardı bende ona e geç kaldım dedim e bende geç kaldım dedi ve güldü neyse birinci dersten sonra onu koridorda yakaladım selam verdi bana bende ona selam verdim ve dışarı çıktım bir anda omzuma biri dokundu ve arkamı döndüğümde o olduğunu gördüm banka oturduk ve sohbet etmeye başladık sınıfımı öğrendi ve teneffüslerde sınıfın kapısına gelip beni çağırıyordu bende gidiyordum dışarda oturuyorduk hep sohbet ediyorduk 1 ay böyle geçti 1ayin sonunda bir gün bankta otururken Kübra sana birşey söyleyeceğim dedi ve tabi söyle dedim geç kaldığımız günden beri senin o kahverengi gözlerini gordukten sonra sana o kadar aşık oldum ki dedi. Aynı duygulari hissettiğinize sevinmiştim ki benimde öyle pek güzelliğim falan yoktu birgün yine onunla whaatsapta konuşurken babam odaya dalıp telefonumu aldı ve mesajları gördü,hepsini. O olaydan bir kaç ay sonra taşındık ve Bursa'ya geldik o zamandan beri onu göremiyorum ve babamdan nefret ediyorum. Okuldaki arkadaşlarımın dediğine göre beni hala unutmamış ve bende onu unutamıyorum. Kafanızı agrittiysam üzgünüm 💟

Oysa sana çıkıyor, bildiğim bütün yollar💜

Bu hafta sevdigim kiza acilicam sub gibi hergun bunu dinliyorum :’) rededilince soylerim begeninde hatirliyim

Teoman kadar dağınık bir insanın yazdığı ve aşkı tekrar düşündürecek etki yatrattığı şarkıların 20 yıldır durağımız olması ❤

"Oysa sana çıkıyor bildiğim bütün yollar.." Bu kelimenin, hatta bu şarkının anlamı çok büyük bende. Gerçekten bir düşünsenize sevmek için anlaşmak, sevmek için bir neden olması gerekir mi? Belki de bir kuş tüğüdür sevgi, aşk. Nedensiz kopar ve süzüle süzüle o kişinin üstüne yerleşir, sizde bağlanırsınız..nedensiz seversiniz, anlaşmadan, konuşmadan.

Ben onu nedensiz sevmiştim. Neden aramıştım ama yoktu. Onu sevdiğimi söylediğimde umruna gelmedi. Benimde bir gururum vardı. Bende bıraktım peşini. Ama hala aklımda ve kalbimde. Görmeyeceğini bildiğim halde bu şarkı benden ona olsun.

Üç gün önce yıllar sonra ilk defa görüştük oturduk kahve içtik tekrar görüşürmüyüz sanmam çokça dua ediyorum tekrar görüşüp konuşmak için Allahım nolur tekrar göreyim onu

Sevdiğim kadınla bunu dinlemek ♥️ İyi ki hayatımdasın🧚🧚‍♀️🧚‍♂️

Neden nefret diye bir şey vardır? Sorusuna Kierkegaard şöyle yanıt vermiş; "Çünkü nefret başarısızlığa uğramış sevgidir."

O başkalarıyla çıkıp ayrılırdı ama ben hâlâ onun beni sevdiğine inanırdım nasıl bir aşkmış

dertli dertli hayat hikalerini yazan arkadaşım var çok iyi lan aşk acısını okumak güzelmiş

Aşk acisindan daha cok acitan sey ne biliyor musunuz? DOST ACISI sadece çeken anlar....:(

Yıl 2013 ben 5 yaşındayım.Aynı mahallede oturduğum bi çocuk vardı adı Yusuf'tu. Yusuf çok kavgacı, sinirli biriydi. Ama bana karşı öyle değildi bana göz kırpıyordu, bana bakıp gülümsüyordu. Çok iyiydik arkadaştık. Zaten 5 yaşınsa arkadaştan başka bir şey olamazdık. Bir gün Yusuf arkadaşı Mansur ile kavga etmişti Mansur'un kafasını yarmıştı. Sonra Mansur'un annesi gelip Yusuf'u dövmeye çalışmıştı. O anı çok iyi hatırlıyorum Mansur'un annesi ayağından terliğini çıkarıp tam Yusuf'a atacakken Yusuf elimi tuttu ve beni de alıp kaçtı.. Bir mahalle arkaya gittik, birbirimize bakıp güldük. Ben o gün ona aşık olduğumu anlamıştım. Böyle ona bakınca içimde fırtınalar kopuyordu. Neyse birkaç ay geçti ben parkta oturuyorum Yusuf'u bekliyorum. Yusuf elinde bir meyve ile geldi. Meyvenin adını bilmiyordum ona meyvenin adını sordum. "Kayısı bu, ben bu meyvenin memleketine gidiyorum. Uzun bir süre gelmiyeceğim." dedi. O an dünyam başıma yıkıldı ama çaktırmadım. "Ne kadar uzun bir süre?" dedim. "Yaklaşık 3 ay" dedi. Neyse bana veda bile etmeden bir gün gitmiş. Gittikten sonra sürekli onların evinin önünden geçerken annesine gelip gelmediğini soruyordum. Annesi de her seferinde "Daha gelmedi kızım" diyordu. Benim tüm gün yaptığım şey onların evini gözetlemekti. Yıl 2017; ben 9 yaşındayım. Yusuf gideli 4 yıl olmuş. Artık gelmeyeceğinden emin bi haldeyim. Onu unutmaya çalışıyorum. Neyse uyuyorum saat sabahın 9'u annem büyük bi heyecanla uyandırdı Yusuf gelmiş kızım dedi.. Ben mutlulukla kalktım, onu çok özlemişim onunda beni özlediğinden eminim. Kahvaltı bile etmeden aşağı parka indim ona sarılmak istiyordum. Gittim Yusuf'un yanına banka oturdum. Yusuf beni unutmuştu belliydi. Selam bile vermemişti. Ben ağlayarak yanından uzaklaşmıştım. Ölmek istiyordum resmen. Onun veni unutma ihtimalini kabullenmiyordum. Yıl 2019; ben 11 yaşındayım. Hâlâ Yusuf'u seviyordum ama platonik olarak. Duygularımdan kimseye bahsetmiyordum. Sonra bir gün okulda beden dersinde "Doğruluk mu cesaret mi" oyununu oynarken şişenin soru kısmı bana, cevap kısmı arkadaşım Gamze'ye geldi. Bende öylesine "Sevdiğin var mı?" diye sordum. "Evet var 6/C'den Yusuf" dedi. Ben ilk başta benim sevdiğim Yusuf'tan bahsettiğini anlamamıştım başka bir Yusuf sanıyordum. Sonra Gamze'ye bana sevdiğin Yusuf'u göster dedim. Tenefüste bana benim sevdiğim Yusuf'u gösterip " Bak onu seviyorum" dedi. "Bende onu seviyorum hemde yıllardır" dedim. Sonra biz bu şekilde inatlaşmaya başladık. Bir gün Berjin geldi ve ikinizde itiraf edin hanginizi seçecek görelim dedi. Ben istemedim, sonra Berjin "Sen söylemek istemiyorsan bir kağıda yaz ben veririm." dedi. Yine istemedim. Sonra bi şekilde tehtid ederek bana "Aşk-ı İtiraf Mektubu" yazdırdı. Sonra tenefüste Yusuf'a gidip ikimizden de bahsetti. Benim o an kalbim çıkacak gibiydi yerimde duramıyordum. Sonra mektubu Yusuf'un arkadaşı Deniz'in alıp kaçtığını öğrendik. Koştuk peşinden çocuğun. En son Berjin'in dediğine göre Yusuf mektubumu okuyup buruşturup cebine koymuş.Tamda o gün deprem olmuştu. İstanbul'da 5.9'luk deprem olmuştu. Yusuf'ların evi depremde çok sarsıldığı için korkup dışarı çıkmışlardı. Bende dışarıdaydım. Yusuf'un bana öyle bi bakışı vardı ki kesin o da beni seviyor dedim içimden. Bu olayın üstünden bir hafta geçti. Gamze ağlayarak sınıfa geldi. "Yusuf benden ayrıldı" dedi Berjin'e. Bende dediklerine kulak misafiri oldum. "Yusuf mu? Sev- Sevgili miydiniz ki siz?" dedim. Gamze 1 haftadır sevgili olduğunu fakat bugün Yusuf'un ayrıldığını söyledi. Ben o gün hayatımda hiç ağlamadığım kadar çok ağlamıştım. Tüm gün hatta tüm hafta o şekilde ağlamıştım, gece hiç uyumuyordum. Gecenin 5'inde bile ağlıyordum. Nasıl olur diyordum. "Beni nasıl, neden sevmez ki? Yalan mıydı o bakışları?" diyordum. Yıl 2021; 13 yaşındayım.Berjin yine gidip benim onu sevdiğimi söylemiş. O da "Küçüklüğümden beri beni sevdiğni biliyorum ama söyle ona olmaz, ben başkasını seviyorum" demiş. Yaklaşık bir ay önce Berjin ile mesajlaşırken bana Yusuf'un instagram hesabını bulduğunu, istersem vereceğini söyledi. Bende tabiki anında kabul ettim ve Yusuf'a istek attım. Yusuf 10 dk. sonra isteğimi kabul etti. Ama nasıl mutluyum anlatamam.. Sonra Berjin bana Yusuf'un sevdiği kızın fotoğrafını attı. Daha yeni sevgili olmuşlar. Kızın fotoğrafına baktım. Kız gerçekten çok güzeldi. Sapsarı saçları, masmavi gözleri vardı. Bense siyah saçlı, kahverengi gözlü aşırı kilolu bir kızdım. Beni asla sevemezdi.. Berjin'e mesaj attım Berjin o kızı tanıdığını adının Zeynep olduğunu söyledi. Ve covid-19'a yakalandığı için karantinada olduğunu söyledi.Neyse sonra Zeynep denen kızla tanıştırdı Berjin beni. Zeynep' e sordum doğru mu sevgili misiniz? Dedim. O da "Hayır o benim kardeşim daha ötesi yok olamaz da" dedi. Mutlu oldum. Ama sonra "O benim arkadaşım Elvin'i seviyor" dedi. Bir an "Çüşş sevmediği kız kalmadı maşallah. Pınar mı Nehir mi Dilek mi demezsin hâttâ bir zamanlar Berjin'den bile hoşlanıyordu" dedim ve Zeynep'te şok geçirdi. Sonra hesabımdan bir akımı denemek istedim ona. Ve bi şarkının sözlerini yazdım. O da gerçek sanip "Neyse ya kapa konuyu ikimizin yolu da ayrı" dedi ve beni engelledi.. O gün yemin ettim onu unutucam diye ama olmadı. Unutamadım, ve asla unutmayacağım. Ama beni sevmesi için de uğraşmayacağım artık. Eskisi gibi değilim, normalde olsa o sevdiği Elvin denen kızı bulur tehtid ederdim ama artık içimden hiçbir şey gelmiyor. Tehtidlerim , aşk itiraflarım bir işe yaramıyor. Beni sevmeyen birini kalbimde tutamam artık. 8 yıllık aşkımdan bugün itibari ile vazgeçiyorum. Belki bu yorumu bir gün Yusuf'a yollarım. Buraya kadar okuduğunuz için teşekkürler...

Kimse okumayacak, bin yorum içinde karışıp gidecek olsa da yazmak istiyorum. Ortaokul birinci sınıfta üst mahallemize taşınıyoruz. Arkadaşlarımdan kopuyorum, ilk yılı yalnız bir şekilde geçiriyorum. Tabii o zamanlar fazlasıyla çirkinim, kenarları pembeli kare gözlüklerim, biçimsiz vücudumla tam da kimsenin istemeyeceği biriyim. Ortaokul ikinci sınıfta arkadaş ediniyorum ve onlarla birlikte yan komşumla yani onunla tanışıyorum. Akşamları oyunlar oynuyoruz hep birlikte. Çocuk oyunlarını bilirsiniz; saklambaç, ebelemece, karatahta vs. o kadar tatlı geliyor ki. Bir zaman geçiyor, arkadaşlarımdan biri, onun kuzeninden, diğeri ise arkadaşından hoşlanmaya başlıyor. O an başka birinin onu istemesinden çok korkuyorum ve zaten o zaman hoşlandığımı fark ediyorum. Çok yakındık biz, arkadaşlığımız çok hoştu. Saklambaçta birlikte saklanıyor, çoğu oyunda aynı takımda oluyorduk. Doktor oyununda ilk beni yakalamaya çalışıyor yakalayınca sinirlendiğim için gülüyordu. Neyse işte ben ona facebook'tan yazdım. Ondan çok hoşlandığımı, hatta çok sevdiğimi söylüyorum. Dalga geçtiğimi düşünüyor ilk, sonra arkadaş olarak gördüğünü söylüyor. Ben yikiliyorum. Küçük olduğum için olsa gerek, çok ağlıyorum. Bir yıla kalmadan arkadaşı arkadaşımla ayrıldığı için arkadaşlığımız bir anda bitiyor. Tabii, oyun oynuyoruz ara sıra ama asla eskisi gibi olamıyoruz. Mahallede sürekli karşılasıyoruz, göz göze geldiğimiz an yüzünü çevirip gidiyor. Çok iyi hatırlıyorum. Bir gün yakartop oynarken top bir kaç çocuğun önüne gidiyor ve içlerinden biri topu verirken gülümsüyor. Arkamı dönüp baktığımda ise bana sinirle baktığını görüyorum. O zamanlar 14 yaşlarındayım, onu seveli 2.5 yıl kadar olmuş. Umutlanıyorum tabii. Ona yazıyorum. İçim yana yana kanka olabilmeyi başarıyorum ama hala deli gibi seviyorum. Sonra bir sey oluyor ve tekrar ayrılıyor yollarımız. Sekizinci sınıfa geldiğimde tekrar yazıyorum. Biraz serpilmişim, eskisi kadar çirkin değilim. Önce soğuk davransa da sonra flört gibi olmaya başlıyoruz. Çok iyi anlaşıyoruz ama gerçekte yüzüne bile bakmaya korkuyorum. Utanıyorum. Beni görüp sevmezse diye hiçbir zaman karşısına çıkamıyorum. Şehir dışına taşındigimda flort olmak istedigini soyledi. Sevgili bile degil, flört. Çok sevinmiştim o zaman. Havalara uçuyordum. arkadaşlarım hata yaptığımı söylese de umursamayıp konusmaya devam ediyorum. Ilk askima kavusmusum sonuçta, kolay bırakmak gelmiyor içimden... Sıkıldım ya, aklıma gelirse devam ederim.

Hayatımın en zorlu dönemini atlatmaya çalışırken basit bir şekilde ama ruhu hiç de basit olmayan mükemmel biri çıkmıştı karşıma. Ve bu benim hatalarım,bizim aşkımız ve şu an ki durumumuzu anlatan bir yazı olacak.. Sadece içimi dökmek için yazıyorum. Ben daha önce ne doğru düzgün ne arkadaşlık ne de sevgililik açısından ilişkisi olmamış bir insanım,sevilmek nedir bilmesem de sevmeyi iyi bilirdim o zamanlar. Şimdi ise tüm sevgimi,ruhumu ve sabrımı yanlış kişilere harcadıktan sonra duygusuzluğa ulaşmış biri olarak hayatıma devam ediyorum. Onunla bir videoya,ülkemiz hakkında yaptığım bir yoruma yanıt vermesiyle karşılaştık. Ve bu yanıtına "Mutlu olmana sevindim" yorumuyla karşılık verdim,bu cevabıma şaşırmış çünkü onun yanıt verdiği yorumum bayağı agrasif tutumlu bir yorummuş,ona yumuşak yaklaşmama şaşırdığını daha sonraları söylemişti bana. Bana istek attı bir kaç saat sonra,kabul edip geri döndüm ona. "Mutlu olmana sevindim." yazdım mesaj olarak,o ise "Sevinmene sevindim yazdı." ve bayağı uzun bir paradoksa dönü olay. En sonunda sevgi paradoksu dedik. İyi zamanlardan geçmiyordu ve içini bana döktü o gece,aslında mutlu olmadığını ve yaşadığı kötü olayları bana güvenerek anlattı. Muhabbetimiz çok güzel ilerliyordu,konuşma ve kendini ifade ediş şekli mükemmeldi,çok fazla ortak yönümüz vardı,şarkı zevklerimiz,izlediğimiz diziler ve en önemlisi yaşadığımız olaylara verdiğimiz tepkiler.. İlk başlarda her şey mükemmel gidiyordu,çok şiirsel bir kişiliği vardı ve bu benim dünyadaki tek kız gibi hissetmeme neden oluyordu,çok güzel seviyordu. Onun aşkı beni başka bir diyarda gibi hissettiriyordu,her şeyimi anlatmıştım ona her zaman yanımda olmuştu. İlgisi çok hoşuma gitti ve şımardım sanırım..böyle bir sevgi görmemiştim daha önce çok güzel gelmişti ve bu beni şımarttı. Kavgalarımız olmaya başladı,en küçücük şeylere bile çok dikkat eden ve anlam yükleyen biriydi,ben ise umursamaz biriydim. Onun karakterini dikkate almamıştım yaptığım şeylerde ve bu da onu beni yanlış anlamaya itti. Hep alttan alıp özür diliyordu,çok hassas davranıyordu bana camdan bir bebekmişim ve en ufak şeyde parçalara ayrılacakmışımgibi. Tartışmalarımzın çoğu duygularımı ve kendimi ona anlatamıyor oluşumdan çıkıyordu,oysa o beni benden iyi tanıyordu.Hep barışıyorduk ama artık yorulduk,duygularına değer vermediğimi ve önemsemediğimi belirten bir yazı yazıp ilişkimizi bitirdi. Benden ayrıldıktan sonra haklı olduğunu ilmeme rağmen onu suçladım,asla gitmeyeceğim demişti ve o gittikten sonra çok kötü şeyler olmuştu o beni intihardan kurtarmıştı ve tekrardan kurtarılmaya ihtiyacım vardı o zamanlar. 4 ay hiç konuşmadık,her yerden engelledi ve engeli kaldırmadı,tüm hatanın bende olduğunun farkındaydım ve yüzsüzlük yapıp onu aramadım. Duman konserine gitme hayalimiz vardı,en yakın arkadaşımla birlikte o konsere gittim. İnstagram engelimi kaldırmış,o gece uzun bir paragraf yazdım anın etkisiyle,bir kaç gün sonra cevap verdi.. konuşmaya başladık arkadaş olarak,bir kaç gün sonra yine yazdım 5 gün bekledim,cevap vermedi. Whatsapp'tan yazdım ben de. İnstagramı sildiğini,iyi olduğunu ve endişelememe gerek olmadığını söyledi.Arkadaş olarak konuşmaya devam ediyorduk,bir gece haytımın en önemli olayı açığa çıktı,sevdiğim bir insan benim iznim dışında bunu anneme anlattı ve cidden çok kötüydüm o gece. Hıçkırarak ağlıyordum ve onu aradım,beni sakinleştirdi ve yanımda oldu 1 saat falan konuştuk,sevgilisi olduğu halde benim yanımda oluyor ve benimle ilgileniyor.. Sevgilisi onu aldatıyor sanırım,şüpheleniyoruz bundan. Umarım o kız da seni üzmez bebeğim,sana karşı hala içimde bir parça var ve hep olacak güzel ruhunu kaybetme hiç. Zamanınızı aldım kusura bakmayın :)

Gökçe gözlerini kapattı ve kendini şarkıya bıraktı.. Sonsuza dek burada kalıp bu şarkıyı dinleyebileceğini fark etti. Alper şarkıya devam ederken bir sonraki nakaratta Gökçede ona katıldı *Sevgi anlaşmak değildir ,nedensizde sevilir* *Bazen küçük bir an için ömür bile verilir* -Ölüler Konuşamaz ~ 10.06.2022 Gökçe ♾ Alper. 20.09.2005

Hoşlandığım çocuk bu şarkıyı attı az önce :)

Sevgi anlaşmak değildir nedensizde sevilir bazen küçük bir an için ömür bile verilir

ilkokulda onu çok seviyordum, aynı sınıftaydık ama sevdiğimi ona hiç söyleyemedim çünkü sınıftaki en yakın arkadaşım da onu seviyordu ve bana onu anlatıp duruyordu. sevgimi içimde yaşadım ve kimseye anlatamadım çocukluk aşkımı. onunla da çok yakın arkadaştık ve ilkokul mezuniyetinde de çok üzülmüştüm çünkü farklı okullara gidecektik. ona itiraf edemeden ortaokula geçtim, bir daha konuşmadık. çocukluk aşkım hep farklı bir yerdeydi benim için çünkü dediğim gibi, çocukluk ve ilk aşkım. sonra liseye geçtim. 9.sınıfın ilk haftası koridorda yürürken birden karşımda onu gördüm. göz göze geldik. dediğim gibi, ilkokulda yakın arkadaştık ama lisede onu görünce yanına gidip konuşamadım "belki tanımamıştır." diye düşündüm ve o yıl ne o benimle, ne de ben onunla konuştum. birbirimizin yanından geçip gidiyorduk iki yabancı gibi. sonra 11.sınıfta (bu yıl) alan seçimi oldu ve sınıflarımız karma oldu. okulun ilk günü sınıfta kimler var diye bahçede listeye baktım ve onun adını gördüm. aynı ilkokuldaki gibi aynı sınıftaydık ve çok heyecanlandım. okulun ilk 1 ayı sınıfta neredeyse herkesle kaynaşmıştım, o da aynı şekilde fakat birbirimizle hiç konuşmuyorduk. bir gün son ders arka sırama oturdu ve benimle ilk kez konuştu. ilkokuldan bahsedip durduk ve zil çalana kadar sohbet ettik. o günden sonra bu böyle devam etti. hep yanıma oturdu hep çocuk gibi davrandı, tıpkı ilkokuldaki gibiydi. bana 9.sınıfta okulda beni gördüğünde şaşırdığını söyledi ve eliyle "hep şu bankta oturuyordun." dedi. şimdi aramız hala iyi. konuşuyoruz, arkadaşız fakat ona yine söyleyemiyorum. arkadaşlığımız bozulur ve aramız eskisi gibi olmaz diye korkuyorum. umarım aylar sonra bu yoruma baktığım zaman bir şeyler iyi yönde değişmiş olur çünkü 1 ayda ona olan sevgim kat ve kat arttı. ilkokuldaki gibi pişmanlıkla son bulmasını istemiyorum ama karşılık alamamaktan da korkuyorum...

''Bazen Küçük Bir An İçin Bile Ömür Verilir..'' ne güzel söylemiş..

13.10.2021 18:14 Aslında garipti ilk tanışmamız. Kendisini tanımıyordum. Ortak arkadaşlar sayesinde tanıştık. Oyun oynarken ilk defa birlikte olduğumuz andı. İlk o zaman tanıştık onunla. İlk görüşte aşka inanmazdım, hatta aşka inanmazdım. Ama tipini, saçını, kokusunu, kendisini görmeden aşık olmuştum ona. 9. Sınıfa yeni başlamıştık. Bundan önce hiç ilişkim ve hiçte birine aşık olmamıştım. Bilseydim aşkı belkide böyle olmazdı. Ben bu yazıyı hıçkırarak sen ise sevdiğinle gülerek okuyorsundur. Yada belkide bu yazdığımı görmiceksin çünkü artık mutlu olduğundan dolayı buralara uğramıycaksın. Soğuk bir ocak akşamı arkadaşlarımla oyun oynarken oda yeni başlamıştı, yanında 2 tane de arkadaşı vardı bizde ise 2 kişiydik toplam ise 5 kişiydik. Kendisi çok konuşmazdı çünkü ailesi pek ona izin vermezdi. Oyundan sonra kendisine yazdım konuşmaya başladık. Sosyal Medyadan da takip etmeye başlayınca bi ona ve bi kendime bakınca pekte mümkün olmıycağını düşünmüştüm ikimizin birlikte olcağına. Konuşmaya devam ettik ve bana " x kankam" demeye başladı. O an hislerim belkide bitmişti o an belkide bir daha mutlu olamıycağımı anlamıştım. Ama ta ki 02.01.2021 e kadardı. Hakkımda kısmına güzel bir şarkı sözü yazmıştı. Ben ise meraktan sorup kim olduğunu söylemesini söylerse de kimseye söylemiyceğimi belirttim. Evet böyle bi durum olunca insan o yazıyı kendine yazıldığını anlaması güç oluyodu ama o yazıyı aslında bana yazmıştı. Bunu söyleyince kanım dondu ve ne yazcağımı bilemedim. Bir şaka bir dalga olduğunu düşünmüştüm ama öyle değilmiş. Cidden ve cidden bana aşıkmış. Kafam karışıktı, kendisini koruyamıycağımdan, altından ya kalkamazsam diye düşünmekten, ya kalbini kıracak çok şey yaparım diye düşünmekten çok korkuyordum. Bir kaç hafta sonra birlikte olduk. Beraber akşamları geceleri birbirimizle sesle konuşmaya eğlenmeye gülmeye başladık. Belkide ben şımarmıştım. Bu kadar ilgiyi bu kadar şevkati kaldıramamıştım. Üstüne çok gittim, çok üzdüm. O ise her seferinde naptı, hatasını kendinde olduğunu anlayıp özür dileyerek kenara çekilirdi. Ben ise hiç umursamazdım oyunumu oynardım. O ise "oyunu biterse bana yazar mı" , "acaba küstü mü", "konuşur muyuz" rehabetine kapılıyordu. Kavga ettiğimizin her gecenin sabahına barışalım mı diye mesaj atardı ben ise tınlamazdım. Çünkü belliydi şımardığım rahat rahat takılıyordum. Ama kendimi suçlamaktan yana hayatımın en güzel anlarıda onla geçti. Ailesi pek salmazdı pekte dışarı çıkamazdı birlikte olduğumuz zamanlar hiç buluşamamıştık ve ben bundan rahatsızdım. Empati kuramıyordum çünkü bilmiyordum. Bir gün okul çıkışı ailesinden zorla da izin almıştı. Ben ise hasta olduğum için evimde yatıyordum. Üzülür, endişelenir eğlencesini bozmim diye söylemedim. Beni arıyarak nerdesin bizle buluşmak ister misin demişti. İlk buluşmamız olcaktı. Apar topar hazırlandım atladım minibüse gittim yanına. Arkadaşlarımız vardı bi de kendisi vardı. Gözleri çim gibi yeşil, saçları böcek gibi kara, benim gibi ise zayıftı. Beraberdik şakalışıyorduk o an birbirimizi kırsakta hemen barışıyorduk çünkü birbirimize kıyamıyoduk. Kendisine özel yer açmıştı benim görmediğim. Günlük gibi üzüldüğü zaman mutlu olduğu zamanlar oraya kendi kendine konuşur kendisiyle dertleşirdi. İlişkimizin bitmeden önceki son 2 haftasında aramız soğumuştu. Oynadığım oyuna çok kapılmıştım ve vakit ayıramıyordum. Ama o da beni beklerdi konuşmak için. Çok saftı evet çok masumdu ama belkide onu güzelleştiren bu saf sevgisi bu saflığıydı. Kendisinden ben ayrılmıştım. Bütün geceleri ağlayıp fotoğraflarımızı siliyordu. Ben ise hiç takmayıp oyunumu oynuyordum. 1 ay sonra kendisine ulaştım. Nasıl olduğunu neler yaptığını sordum. Kendisi iyi olduğunu ve senden sonra toparladığımı söyledi. Evet ne kötü cümle demi senden sonra toparladım. Kendisiyle konuşmaya başladığımızda içimde bir şeyler olduğunu ve tekrardan birlikte olabilir miyiz diye söyledim. Kendisi ise bana zaman vermeni ve kafasının karışık olduğunu söyledi. Ben gereken zamanı verdim. Ama artık bizden olmıycağını hislerinin bana karşı bittiğini ve yeni birisinden hoşlandığını bana belirtti. Ben sessizliğimi korudum belli etmemeye çalıştım ama gözlerimden şıkır şıkır göz yaşları akıyordu. Anlayışla karşıladım biri benim ona yaptıklarımı bana yapsa aynı şeyleri bende yapardım. Şu an kendisi okulda dahil benle konuşmak istemiyo hatta yüzüme bile bakmak istemiyo. Mesajlarıma, telefonlarıma bile cevap vermiyo. Ve beni bütün her yerden engelledi. Şu an bu yazıyı okuyor musun bilmiyorum ama benim hislerim bitmedi eğer herşeye yeniden başlıyalım dersen çıt bile çıkarmam. Şu an en sevdiği aktivelerden biri kaykay sürmek. Eğer olur da yine birlikte olursak diye kaykay öğrenmeye başladım. Sevdiğinle mutluluklar dilerim her şeyden de özür dilerim kazanan sendin :) Şimdi ise ben bilgisayar oynadığım için o beni bıraktı ben ise bilgisayarı bıraktım. belkide artık sadece ona bakmak için giriyorumdur. Bende sizin gibi içimi dökmek istedim. İyi akşamlar

Uzaktan sevdiğim biri var hiç görmedim hiç kokusunu içime çekmedim sanırım hiç bı zamanda çekemiycem belki görür seni seviyorum ...

"Canın acıyor mu dedi elimi tutarken canın acıyor mu dedi mezarımın başında ağlarken..."

*«* *Bazen* *küçük* *bir* *an* *için* *ömür* *bile* *verilir* *»* çok doğru 😐💔

Yağmurda kalan duygular gerçekten yagmurdami kaldı duygularımız yoksa göz yaşlarimizdami...💔🌼

Tarihler 28 Eylül salı... Saat sabahın on biri. Mezun senemde YKS ye çalışırken karşıma çıktı video. Anlamsız gelecek belki ama sınavı kazandıktan sonra tekrar gelmek istiyorum 💕

Bi Perşembe günüydü ve cesaret edip yanına gittim.. Ona onu sevdiğimi söyledim ve beklentilerim vardı ama sadece "Tamam" demekle yetindi. Sınıfına girince içimde fırtınalar koptu. Benim kalbim onun için atmayı unuturken onun kalbimi eline alıp milyonlarca parçaya bölmesi bu dünyadaki en kötü şeydi. Sevdim seni bir kere başkasını sevemem Ege. Seni her gördüğümde kalbime batan o acı tarifsiz. Bilmiyorum belki ben yanlışlar yaptım ama insan insanı olduğu gibi sevmez mi zaten? Bazen keşke diyorum keşke diğer kızlar gibi olabilseydim.. O zaman beni severdin

'sevgi anlaşmak değildir nedensizde sevilir' ne güzel söylemiş teoman...

"Sen kalacaksın, kimse bilmeyecek ve kimseler görmeyecek seni. Yaşayacaksın gözlerimde ve düşlerimde..."

Daha yolun başındasın değişirsin diyorlar Oysa sana çıkıyor bildiğim bütün yollar Sevgi anlaşmak değildir nedensiz de sevilir Bazen küçük bir an için ömür bile verilir

Bersu için yazıyorum bunu. Ben üniversiteden mezun olmuş lokanta da yemek pişiriyor bazen de servis yapıyordum. O ve kardeşi restorana gelmişti. Dünyanın en güzel simasıydı benim için. Kardeşine yemek aldı ve kendi de "Kayısı Çayı" istedi. Getirdim o kadar güzeldi ki o yemeği önemsemiyor sadece çimen gözlerine bakıyordum onun. İş arkadaşım vardı Ahmet. Ahmet dedi ki "Hayret! Babası nasıl izin verdi Bersu dışarı çıksın?" . Bersu kim diye sordum ve çimen gözlümü işaret etti . O an sustum , gözbebeklerim büyüdü. Ama merak ettim ve sordum " Sen nereden onu tanıyorsun? Ve neden babası izin vermez dedin ki ?". Babası Bersu'yu dövüyormuş. Bir erkek ile selamlaştığını bile görse küplere biniyormuş. Ahmet de Bersu'yu kardeşinin ona tanıtması ile tanımış. Üzüldüm ona. Oysa ne de mutlu görünüyordu. Öğretmenim bana demişti ki "Güçlü kadınlar güler , içine ağlar. Ama hiç ağlamayan hep gülen bir kadın ağlıyorsa durum ciddidir." . O aralar ben ve geri kafam kadınları övmek için söylüyor sanardım. Ama doğruymuş . Çimen gözleri belki de yosundur kim bilir?. Zaman öyle böyle geçti ve birgün bir düğün oldu mahallede. Bersu babasından saatlerce izin alıp anca gelebildi düğüne. Onu görünce çok sevindim ve yine çimen mi yoksa yosun mu olduğunu anlayamadığım gözlerine bakıp onun melül melül bakışlarına daldım. Sonra küçük bir kız vardı düğünde ablasını kaybetmiş (bu kız sevda çiçeğimin kardeşiydi. O gün lokantaya gelen kız) . Tanıdım onu benden yardım isteyince onu ablasına götürdüm. Saatlerce ona bakmaktan başka bişey yapmadığım için yerini biliyordum onun. Bana teşekkür etmeden önce birkaç dakika ağzı yarım açık bana baktı. Meğer o da bana tutulmuş. Babası birkaç ay sonra muğlaya gitti iki seneliğine. Lokantaya geliyodu artık hergün . Bazen sadece su alıp beni izliyordu. Ben de onu tabiki. Ben o gün dayanamadım ve itiraf ettim sevdamı. O da bağıra bağıra kabul etti. Çok mutluyduk. Bir kaç ay ya lokantada ya da ara sokaklarda buluşuyorduk. Sonra ilk kez birlikte yatağa girdik . O gece çok uzun çok narin ve çok güzeldi. Sabaha kadar usul usul devam etmiştik. Babası burada olsaydı asla yapamazdık böyle şeyler. Annesi de arkadaşıyla buluştuğunu sanıyordu. Bir gün annesi bizi öğrendi ve hiçbir şey demedi aksine sevindi. Sonra bir gün ben dayanamayıp lokantada asıldım dudağına . Çok ani ve kısaydı ama olan olmuştu , sonumuz geldi sanmıştık. Manav bizi görmüş ve Bersu'nun babasına söylemiş. Babası ertesi gün yola çıktı ama fırtına vardı ve babası bıraktı bu alemi . Rahmetine ulaştı. Biz sevinmiştik . Ve sonra imam nikahı ile birlikte olduk. Bir ay sonra Bersu hamile kaldı . 9 ay öyle böyle geçti ve Arya'mızı kucağımıza aldık. Ne de güzeldi kızımız. Bir gün öğrendik ki Bersu kanserdi. yeneriz desekde olmadı . Melek oldu çimen gözlüm. Arya'yı da teyzesi aldı benim ona iyi bakamayacağımı düşünerek. Ben tekim Burada. Haa bir de senin adına yazdığım yirmi beş tane şiir. Seni seviyorum eşim. Kızın da iyi . Sen benim kalbimde tek değil heryerimdesin. Heryerimde seni usul usul hissediyorum .