ludzie wspierajcie i subskrybujcie

Moj zmarly maz prawdopodobnie mial dyslekcje. Wowczas nikt o ty. Nie slyszal.Nie mial niskuego poczhcia wartosci.

.

Trafiłam na ten kanał z powodu powyższego filmiku, a właściwie dyskusji jaka się na jego temat pojawiła w Internecie. Jestem bardzo zawiedziona tym, że kanał banuje kulturalne wypowiedzi, tylko dlatego, że podważają niektóre opinie gościa. Wstyd! To powinno być miejsce do dyskusji, gdzie zawsze można odeprzeć argumenty przywołując konkretne dane a nie domysły. Usuwanie komentarzy oznacza tylko tyle, że się nie ma argumentów, więc lepiej zamknąć usta tym co podważają przedstawione w wywiadzie opinie.

Po przeczytaniu Twojego komentarza, z ciekawości przelacialam komentarze i nie wyglada żeby ktoś je kasował… a moze powinien bo wiele jest chamskich i nie prowadzą do dyskusji a obrażają innych. Z własnego doświadczenia moge napisać, ze jeśli podajesz linki w komentarzu to czasem sam yt uważa to za spam i blokuje. Elo!

Aga Agusia...przeczytałam jednym tchem, chyba jestes z mego pokolenia, mialam.podobne dziecinstwo, bylo fajnie...dzieki, świetnie agus to opisałaś 😊😉🥰

@@lilia309 Dziękuję i pozdrawiam 🥰

Bez urlopu, bez chorobowego? To babcia jeszcze pracowała gdzieś zawodowo?

Ciekawe jaka babcia ma emeryture za ten nadludzki wysilek.

@@33karn Najniższą krajową, nad czym ubolewała trochę. Moja babcia była normalną kobietą, tak kiedyś ludzie żyli, to było normalne. Jakoś więcej czasu na wszystko było, a może umieli się lepiej zorganizować? Moje ciocie, jak urodziły dzieci, to też pieluchy na tarze prały. Moja mama kupiła pralkę automatyczną z NRD, a ludzie zwykłe "Franie" wirowe mieli. W latach 80tych jeszcze trzeba było nawet po nocach w kolejkach stać bo nic nie było w sklepach. Moja mama z ciociami się zmieniały w takiej nocnej kolejce. Ja jako dziecko tego nie odczuwałam mocno tylko pamiętam, ale myślę że ciężko było wszystkim w ten kryzysowy czas. Jednak jakoś się żyło🙂

Celna uwaga!

@@annaduda7260 to polecam wybrać się do parku. Ludzie tak jak nieempatycznie i nieodpowiedzialnie podchodzą do wychowania dzieci, tak nieempatycznie podchodzą do zwierząt. Nadal używa się kolczatek (w sposób obrzydliwy, absolutnie nawet niezgodny z założeniami tej metody) zamiast obroży i zamiast przywoływać krzyczy się na psa i potem złości się dlaczego zwierze nie chce podejść. Choć i tak na obu polach jest lepiej niż było, bo uważam że już lepiej żeby rodzice którym brakuje czasem siły/cierpliwości prali dzieciom głowy tymi demonizowanym smartfonami niż tak jak kiedyś używać przemocy fizycznej, która kiedyś była (nadal z resztą w dużym stopniu jest) społecznie akceptowalna. I nie dam sobie wmówić, że technologia wywrze większą traumę niż „wychowanie” przy pomocy ciągłej przemocy (psychicznej i fizycznej)

A tak jeszcze w temacie smartfonów dla psów - dokładnie tą samą funkcje pełnią wszelkie gryzaki i zabawki typu kong, także no psom daje się „smartfony” :)

@@annaduda7260 Chyba dlatego, że gdy psu powtórzy się polecenie dwa, trzy, cztery razy to już zapamiętuje …. Natomiast dzieci mają tendencję robić na złość, rodzicom czy dziadkom (aktualnie mam na czas wakacji trójkę takich urwisów)… zupełnie nie rozumiem dlaczego czasami tak się zachowują gdy większość czasu sa absolutnie grzeczni. Czy to próba sił???

Zwierzęta mogą wszystko robić bezmyślnie i to jest ok- zjeść kupę, a później pocałować opiekuna w usta. Nasikać na dywan, zrobić kupę na środku sklepu, no bo to jest tylko pies. Krzyczenie na niego nie ma sensu, bo nic nie rozumie.Komendy i komunikaty docierają jedynie do psów wyszkolonych, po kursach bechawioralnych za grube pieniądze.Te spotykane na ulicach to uczlowieczone kundle, którym wszystko wolno. Od dziecka, wraz z wiekiem i postępem rozwoju oczekujemy logicznego myślenia. Proste

Brawo 👏👏👏

Dziecko dwadzieścia miesięcy 5 dni i 2 godziny 😅🤣

Brawo Ty! Lepiej późno niż później. :)

ja bym nie wpadla na to zeby malemu dziecku dac smartfona. mowilo sie o moim pokoleniu, ze jestesmy pogarbieni i zly mamy wzrok, bo telewizor nam zepsul, a co dopiero cos tak blisko twarzy

Na Boga, jak można tak malutkiemu dziecku dać telefon!?

brawo, ja zawsze powtarzam ze swiadomy rodzic to wygrana w totka dla dziecka

Oesu ale brednie

@@MG-wt5rq żal mi Ciebie bo sprowadzili Cię tylko do świata materialnego. Nie masz pojęcia o sile dźwięku i wibracji. Pewnie wierzysz tylko w to co zobaczysz w tv.

A nie odpowiedziało nic pełnym zdaniem? 😜😎

@@ampulka20 no niestety nie pewnie gdybym do niego częściej mówił jak był w brzuchu to tak by było. Już wiem co robić przy drugim dziecku 😜

Też tak miałem. Łączę się z Tobą. Przed Wami wielka przygoda. Masz szczęście, że obejrzałeś ten film teraz, a właściwie Twój Wojtuś ma szczęście. Pozdrawiam. :)

Dokladnie , rodzic wychowany na Misiu Uszatku powinien być bardziej odpowiedzialny

Ale dzieci wychowane ze smartfonem mają dziś co najwyżej 15 lat. Z kim Ty porównujesz?

Zgadzam się do tego jak było kiedyś, teraz niby wiedzę mamy większą ale na wychowanie tak samo mało albo i mniej czasu ...I gdzie tu znalesc balans?

@@iwonaskaka5315 I tak było. Chociaż ojciec dzieci sporo zepsuł.

Zgadza się. Kiedyś prawie wogole nie poświęcano Dziecku czasu. Kobiety rodziły dużo więcej dzieci, a nie było takich udogodnień jak dziś. Nie sprawdziło się szybko rozkładu jazdy, nie zamówiło się online, raczej nie miało się samochodu. Więc nawet sama wyprawa na zakupy trwała dłużej. Jak matka miała 6 dzieci, to latały one samopas, zajmowały się jedne drugimi. Nikt z nimi nie obchodził się tak jak teraz (a może to zjesz, a może tamto, a może Ci za zimno, za gorąca, a może stopka boli, nie było czasu na zabawy sensoryczne, zabawianie dziecka, przewracanie na boczek, lezaczkowanie itd). Znam wiele osób, które uważa, że obecnie dzieci są bardziej inteligentne, madre. Bo jednak rodzice więcej im poświęcają uwagi niż dawne położenie do kołyski na pół dnia i pójście na wykopki.

rodzic małego dziecka mam na myśli

Zgadzam się z Panią. Nie zawsze każda metoda jest dobra. Krytyczne myślenie i dobranie metody dla dziecka są bardzo ważne. U mojego siostrzeńca "zadziałały" zajęcia z Integracji Sensorycznej. Tutaj, elementem kluczowym była osoba - Pani prowadząca ! Potrafiła dostosować zadania, wykonywane czynności do dziecka. Własna sala do terapii + zadania np. wykonywane na huśtawce pomogły bardzo mojemy siostrzeńcowi. Stymulacja sensoryczna ( wyszalenie się na sali) pomagały w lepszym skupieniu się siostrzeńca. Pozdrawiam :)

Tak, zgadzam się z takim pogladem. Też z kolei nie zgadzam sie w sumie ze stereotypem, że jak dziecko przezyło traumę w szkole, to potem lata :) po ulicach z kijem bejsbolowym. Ja jako dziecko w latach 60-tych miałam straszną traumę szkolną, ponieważ jak dowiedziałam się prawie pół wieku później jestem dyslektykiem. Wtedy w latach 60-tych nie było sie dyslektykiem tylko szkolnym osłem. Podstawówka była dla mnie horrorem, ale po ulicach nie goniłam za nikim.

To prawda , np dzieci z autyzmem nie powinny być uczone metodą krakowską....i nie jest to moja opinia bo ja nie jestem specjalistą, ale opinia terapeutów którzy pracują lata z dziećmi z tym zaburzeniem i zgodnie twierdzą że metoda krakowska bardziej szkodzi niż pomaga autystykom. Mój syn ma autyzm i nigdy metody krakowskiej na oczy nie widzieliśmy a mówi świetnie mając 5 lat robi ćwiczenia z zakresu pierwszej klasy szkoły podstawowej. Nie może być tak że jedna metoda dla wszystkich... gdzie każde dziecko ma inne trudności.

@@juga03 To brzmi jak reklama SI, a jak wiemy, też nie jest to dla wszystkich dzieci. Do tego stymulację sensoryczną to każdy rodzic może zrobić dziecku w domu.

@@eve8104 Jak można metody na oczy nie wiedzieć i ją krytykować?! Po udostępnieniu niniejszego wywiadu, dostałam mnóstwo wiadomości, że po wielu specjalistach od SI itp. pomogła dopiero Metoda Krakowska, że mnóstwo dzieci jeździ na turnusy do Krakowa i widać wielką poprawę. Najbardziej zachwyceni są rodzice dzieci autystycznych i z ZD.

18:58 ...🤔yyy...Eee...yyymm

Bez jąkania, płynnie? Może i wywiad wartościowy, ale nie mogłam go słuchać przez problem pani profesor z wypowiedzeniem jednego zdania w całości bez przerywania albo dziwnego zmieniania intonacji głosu

Zapraszam na drugą część rozmowy z Panią Profesor 😉 pozdrawiam ☺️

@@Tete_a_Tete już obejrzałam, dalej ZA MAŁO:)

Dokladnie

Ale takich nie będzie . Bo szkoła to program do tworzenia robotników . A nie uczenia wartości życiowych . Niestety . Mnie w szkole nikt niczego wartościowego nie nauczył . Ba . Nawet otarłam się o fanatyzm religijny na lekcji religii . Co zrozumiałam dopiero jako osoba dorosła . Bo jako nastolatka nie wiedziałam z czym się to wiąże . Więc trzeba bardzo uważać na dzieci i interesować się nimi. Czy bajkę się puści czy nie . Jeśli dziecko będzie bez uwagi rodzica to nic nie pomoże .

Wow👍🏻👍🏻

Ja również telewizor wprowadziłam późno, a smartfon dopiero gimnazjum. Wszystkie moje koleżanki były zdziwione i zazdrościły że moje dziecko czyta "tony" książek. Zaskoczyła mnie natomiast najbardziej moja rodzina😱, jej hejt że moje dziecko jeszcze nie ma smartfona😳.

Brawo Ty. Gratulacje! Wygląda na to, że na tym kanale poznam więcej ojców zaangażowanych niż na moim osiedlu. Pozdrawiam.

no tak. bo bez tych książek i szeregu ekspertów nie dałbyś rady dzieci wychowac 😂😂😂

👍👍👍♥️

To już dziewczynki są stare biologicznie, szczególnie na pierworództwo

@@Ja-fd9mq szczególnie na rodzenie takich pierworodnych pereł jak Pan

i jeszcze info o szczepionkach i wybór 🥰

@@Ja-fd9mq Ne rozumiem sensu tej wypowiedzi ?

@@Ja-fd9mq Skąd niby ten pomysł? Wykop czy IBZD? Statystycznie dopiero w drugiej połowie 30--tki szansa zajścia w ciąże spada do 65%. Dodatkowo wielu naukowców poleca ciąże w wieku 30 lat, ze względu na sytuację życiową i predyspozycje przyszłej matki.

Do Metody Krakowskiej przyklejono tyle mitów, że trudno ją lubić... dopóki nie zrobi się z niej szkolenia. Okazuje się, że ma solidne podstawy naukowe, oparte na rozwoju umysłu dziecka i nie ma.nic wspólnego z tym, co piszą o niej postronne osoby. Polecam kurs.

Racja! Brawo!

Podpisuję się pod Twoją wypowiedzią.30 lat pracy z maluchami i ich rodzicami dawno już pokazało mi,gdzie leży problem. Serdecznie pozdrawiam.

@@maridance7837 dziękuję, bardzo mi miło, ja nie pracuje akurat z dziećmi Ale wystarczy spojrzeć wokół siebie co się dzieje, przykre to wszystko bo dzieci po prostu potrzebują miłości i uwagi a okazuje się ,że jest to teraz najtrudniejsze bo jest tyle wygód dookoła plus ciągły bieg życia ,że rodzice zwyczajnie dla świętego spokoju dają dzieciom te wszystkie zdobycze technologiczne tylko że to się obróci przeciwko nim w każdym przypadku, widzę jak dzieci dostają zabawki z kosmosu a one leżą na półkach, można by tak gadać godzinami ,żal mi dzieci bo są po prostu opuszczone, pozdrawiam

Są dzieci z zaburzeniami neurologicznymi. Dyskusja z nabuzowanym dzieciakiem tylko nakręca emocje. Trzeba wtedy być przy nim i zaczekać aż ochłonie. To nie jest tak, że rodzic olewa wtedy dziecko. Zresztą łatwo się oburzać, trudniej być w skórze rodzica.

@@karolinamajewska5995 A co należy zrobić i jak reagowac kiedy takie zaburzone neurologicznie dziecko ma 19 lat i wymachuje kijem bejsbolowym? Być przy nim i czekać aż ochłonie?

@@Florka100 Tak.Powiedz usiądź. Zaproponuj pisanie listów. Wiesz.Moja młodsza córka jest dalej ode mnie ,bo mieszka w innym mieście. Mialam jej przesłać kartę bankową. Przeslalam normalnym listem. Napisałam też parę słów do złodzieja, gdyby nagle chciało się zajrzeć do środka zbyt głęboko. Zawinęłam w piękny list do mojej córki. Z tym.Na wstępie mojego listu chciałabym itd. Córka zadzwoniła i podziękowała mi za wspaniały list , karta do bankomatu dotarła szczęśliwie, a list pokazała swoim kolegom i koleżankom , którzy powiedzieli że " masz fajną mamę."☺💕 Bo to prawda.❤ Tylko oni nie chcieli tego zauważać. Mimo wszystko kocham ❤je i wspieram.Są moim skarbem. Ale bywa różnie. Uczyłam ich wielu mądrych rzeczy. Bo zawsze byłam taka i do tańca i do różańca. Czytałam dzieciom fajne bajki.Siadalam na pufie.Syn i córka obok mnie, na kolanach malutka córeczka. Było nam dobrze. Wieczorem zimową porą w popielniku piekłam im ziemniaczki, gasilismy światło i ok 2 godz siedzieliśmy wokół pieca , a ja im śpiewałam piosenki harcerskie i takie dziecięce np zespołu Gaweda.A i też bawiliśmy się w zgadywanki.Potem jedliśmy ziemniaki , dzieci bajkę a ja przygotowywalam je do szkoły. Byliśmy tak do 13 roku życia mojego syna, a potem był tylko strach , bo mąż przestał pracować i rządził nami. Światła nie można było zapalić żeby wyjść przed dom na chwilę. I jeszcze inne przez niego wymyślone sytuacje. Nikt nie wiedział , co mu kiedy do głowy strzeli. Potrafił tak nagle spychac tylko stojącą na czystym stole cukierniczke,a ja w popłochu ją łapałam.Bo tak nam nakazał, że cukierniczka ma stać na stole, bo nie będzie jej szukał po szafkach. Proszę sobie wyobrazić co te dzieci czuły. Stała ta moja 2 dzieci i patrzyła co on wymyśla. Posprzatane było, uprane , ugotowane. Mało tego do teściów w pole chodziłam, mąż nie.Może był tylko 2 razy.Więcej nie był. Mną pomiatal on jak i teściowie. Z teściami wygrałam walkę. Zniszczyli nasze małżeństwo na początku. A potem to jak w grze domino. Najstarsza córka miała 10 lat syn 11, młodsza miała 5 lat. Tak do 19 bawiliśmy się.(Wymyslalismy inne zabawy, graliśmy w chinczyka, bierki , pchelki i inne zabawy.) Potem była dobranocka. To był najpiękniejszy czas, bo ich tata był w delegacji w pracy. W piątek wszystko było inaczej jakoś dzieci były spięte, baly się. Ja też. Ale potem już wszystko zaczęło się psuć. Jakby ten corny wszedł do naszego domu.A zwłaszcza do serca męża i ojca. Choć mąż już zaraz po ślubie otwarł furtkę cornemu. Jest ciężko i teraz. Ale walczę , a czasem schodze z drogi i dzieciom też mówię , by raczej z nim nie wchodzili w relację gdy jest upity. Rzuca wtedy co ma pod ręką. To czy tak powinno być? Nie !!! Ale zawsze jest coś nie tak. My kobiety , chcemy jak najlepiej, ale to facetom odwala coś. Teraz jest nawalony i chodzi i utyskuje. Głowa boli.😓😓😒 Troszkę tekst mi uciekł i pomyliłam czasy, ale to można zrozumieć. Zawsze byłam przy dzieciach. Dziękuję Bogu, że mi wtedy nie dali pracy. Teściowa nie chciała zostawać z moimi dziećmi , więc Dobry Bóg wiedział co zrobić. Troszkę przez 2dni byłam z tego powodu chora, ale potem dotarło do mnie ,że to będzie najpiękniejszy mój czas z dziećmi.💕☺❤💖 Kiedy najmlodsza córka miała 6 lat poszłam do pracy, tak na zlecenie. Potem już sobie radzilysmy. Dać matce dzieci wędkę to ona złowi ryby. Mnie dawali tylko rybę a nie wędkę.Choć jak żadna inna matka tak nie wychodziła butów za pracą jak ja.

@@dropsiktofik6968 Cieszę się, że jesteś mimo wszystko spełniona i szczęśliwa. Szczerze. Nigdy jednak nie zrozumiem takich kobiet jak Ty. Moi rodzice nauczyli mnie poczucia własnej godności. Nikt, nigdy nie będzie mną pomiatał i nikomu nie będę schodziła z drogi! Straszne, że Twoje dzieci wychowane były w takiej atmosferze. Myślałam, że takie historie to działy się przed wojną a nie we współczesnej Polsce. Życzę Ci by Twoim dzieciom udało się stworzyć przyjacielską relację z tym z kim będą dzielić swoje życie.

@@Florka100 Dziękuję Ci.To jest trudne. Słuchasz podkastow kryminalnych? Ja myślałam ze miałam horror bo był, ale co usłyszałam w tych podkastach co mężowie robią z żonami to prawie , że umieralam. Olgi Herning i piekło jest tu. No okrutni potrafią być mężowie i partnerzy. Ale myślę ze sluchasz tez innych podkastow. Dziękuję serdecznie za odpowiedź i życzę wspaniałych dni.☺💕💖😇

Dokładnie. Niektórzy rodzice nawet nie wiedzą co lubi ich dziecko, czego nie lubi, co je martwi, smuci, sprawia radość. I to jest naprawdę bardzo smutne. Takie dzieci czują się nieważne, niedoceniane, nieszanowane, a przede wszystkim niekochane. Nic dziwnego, że szukają akceptacji poza domem. Zdarza się, że wpadają w nieodpowiednie towarzystwo i wtedy zaczyna się problem. A rodzice oczywiście "umywają ręce".

Wszystko prawda, jednak weź pod uwagę fakt, że rodzice często pracują po 10 godzin, plus dojazdy, plus zakupy itd. Sami padają na przysłowiowy ryj, nie mają już czasu i siły, aby twórczo spędzać go z dzieckiem. I nie mogą rzucić pracy, bo nie będzie gdzie mieszkać i co jeść. Taki mamy świat, niestety...

Wszystko co powiemy na każdy temat nie będzie miało wartości dopóki będziemy osobą i obywatelem. Żeby zdrowe dzieci w zdrowym systemie funkcjonowały powinny narodzić się na nowo wraz ze swymi rodzicami, ale nie mam na myśli chrztu czy innego rytuału,a jedynie stanie się żywą istotą...

@@aneta2194 Jeśli rodzice tyle muszą pracować, nie powinni mieć dziecka. Dziecko się ma, by je kochać i nauczyć je żyć. W dzisiejszych czasach ludzie zamiast kochać i wychowywać dzieci, zaczęli je posiadać i hodować.

@@j.b.7435 To w dzisiejszych czasach nikt by nie miał. Nie twierdzę, że tak jest w porządku, jednak świata nie zmienisz. Między innymi z takiego powodu mam tylko jedno dziecko.

Zgadzam się z panią i miałem to samo napisać. Patrząc na te komentarze, sami "eksperci". Muszę przyznać, że to jest żenujące, czytać komentarze rodziców, którzy usprawiedliwiają swoje metody wychowawcze i uciszają swoje wyrzuty sumienia. Jak to się mówi - najlepszą obroną jest atak i uderz w stół, a nożycę się odezwą. Jako rodzic, ten rodzic z nowego pokolenia posłuchałem i staram się wyciągnąć dla siebie lekcje.

@@darekczarny2075 Znowu się z Tobą zgadzam. "Spamuje" ten kanał, ale chciałbym obudzić jak najwięcej rodziców, by nie patrzyli na swoje kompleksy, ale wyciągali wnioski.

Piękne radzę wszystkim odsluchac. Widziałam niemowlęta mające w wozeczku smartfony

@@carokapron9368 W klasach wyższych, uczniowie stoją obok siebie, każdy z telefonem w rękach i grają lub oglądają filmy i filmiki, bez cenzury. Dzieci bez emocji na twarzy, bez kontaktu wzrokowego, bez relacji z człowiekiem. Czy tego chcemy dla naszych dzieci?!? Syn mi kiedyś opowiadał, że nauczycielka poprosiła ucznia o odłożenie telefonu po przerwie, a on na to, że musi jeszcze zabić kogoś tam, by przejść na wyższy poziom w grze. Warto nagłaśniać ten temat, który poruszyły obie Panie w rozmowie, bo inaczej przykra przyszłość nas czeka.

@@joannakarolina9563 Już nas czeka przykra przyszłość.. bo ten proces postępuje, a ludzie nabierają świadomości zazwyczaj po czasie (i to też część tylko) nie rozumiejąc czemu dzieci są takie a nie inne, co za tym idzie w dużej mierze pochłonął je 'postęp' zresztą to się tycz nie tylko dzieci ale również wielu innych dziedzin życia w których cyfryzacja, technologia, brak wartości czy też dobrych wzorców pochłania mniej lub bardziej właściwe normy i zachowania które przez stulecia choć w pewnym zarysie miały jakiś chronologiczny porządek ale niestety coraz częściej zanikają na rzecz ogłupienia, braku empatii względem innych w najprostszych sytuacjach i ogólnego bezrefleksjnego stylu życia..

Szanowna Pani, otóż nie! Bajka dla dziecka to nie jest konieczność. To wygoda. Najwyższy czas to zobaczyć. To już połowa sukcesu. Jestem ojcem czwórki dzieci, bez niań i babć i da się. Oczywiście, że czasem padam na twarz, łatwo nie jest, ale wiem, że warto.

Tak urodziły pozabierali innym😉

Wychowywanie to mit. Każdy ma swój rozum od początku, i i tak zrobi po swojemu.

Ja nawet się jeszcze nie spodziewam, a co najwyzej - rozważam i też oglądam. Niesamowita wiedza i świetnie przełożona.

rodzice nie maja teraz czasu na myślenie xD

Niesłychane:) Moja córka, także z niedosłuchem od urodzenia, w wieku 4,5 roku dzięki pracy pani pedagog pracującej metodą krakowską ogarnęła czytanie na tyle, że obecnie, będąc już lada moment drugoklasistką czyta płynnie najlepiej spośród swoich rówieśników. Fakt, że do 3. roku życia nie włączaliśmy jej telewizora. Bajki ma starannie dobrane i reglamentowane czasowo. Tabletem nie dysponujemy w ogóle, smartfon dostaje okazjonalnie. Może to jest klucz do tzw. sukcesu..? Mądrze pokierować od początku nie narażając na nadmiar bodźców audio i wizyjnych a następnie równie starannie określić inne kryteria pozyskiwania nowych umiejętności i kompetencji? Pozdrawiam Panią i Pani córeczkę:)

@@lesna3557 na z🤫i zaś i zaś a 2#$#s🙂 🤪😊🤪d

studia juz tez skonczyla😂😂😂

@@lesna3557 Myślę, że wszystko to, co Pani ujęła, ma znaczenie. Sukces to wynik wielu składowych, nieoceniona praca specjalistów oraz opiekunów dziecka również ma tu ogromne znaczenie 😊 Dziękuję i pozdrawiam Panią oraz córeczkę. Życzę dalszych wspaniałych sukcesów 🤗

@@dorotazesmalandii I po co ten sarkazm? Guma w majtach nerwy uciska? Spraw sobie dziecko może, a jak zdarzy się urodzić z jakąś niepełnosprawnością i będziesz musiała zawalczyć o wsparcie fachowców w jego wychowaniu, wtedy się powymądrzasz. Pozdrawiam, rozumu i empatii życzę. Gorąco.

Telewizja ma inne zadanie i nastawiona na inny cel. Pozdrawiam

@@beatachudzik100 zapraszam do Sfera TV. Nie każda telewizja jest taka sama :-) Nasz ostatni materiał : m.kzfaq.info/get/bejne/laefo5SZt5bae2Q.html&feature=share

W dodatku dzieciaki biegały boso, w samej koszulce więc nikt tam się z ubieraniem za bardzo nie męczył. Mówię oczywiście o dzieciach chłopskich, których było najwięcej na przestrzeni czasu.

Dokładnie

@@agnieszkatyszecka3373 Ja też :) Napisałam o ubieraniu bo taki przykład był podany w wywiadzie.

Amen

Nie zawsze kiedyś były rodziny wielopokoleniowe.

To pomyśl co byłoby z synkiem, gdybyś tego wszystkiego nie robiła.

znam to ??? sprawdż u dobrego laryngologa- operatora czy dziecko ma koniec języka, podcięcie wokól pomogło ,dziecko mówi jak lektor filmów lub spiker ,powodzenia

Bo niektore dzieci, szczegolnie plci meskiej, zaczynaja mowic pozniej. Ok 3 roku zycia. Przeciez to naturalne. Nikt nie powiedzial?

Nie wszystkie dzieci w wieku dwóch lat już mówią. Moja siostra ma trójkę. Najstarszy zaczął mówić dopiero po ukończeniu trzech lat. I to tylko pojedyńcze słowa. Córka mówiła pełne zdania, nawet deklamowała wierszyki zanim skończyła dwa latka. Wychowanie to samo. Żadnych uwag od lekarzy. Tyle że "niemowa" przed drugimi urodzinami jeździł rowerkiem bez bocznych kółek,a "spikerka" nauczyła się jeździć samodzielnie jako starszy przedszkolak. Teraz brat jest super sportowcem z sukcesami, a siostra utalentowana aktorsko. Najmłodszy zaś i szybko mówił, i fizycznie bardzo sprawny. Każde dziecko jak każdy człowiek jest indywidualnością. I to jest piękne! Dwa latka to chyba jeszcze nie powód do niepokoju. W grupie syna w przedszkolu był chłopiec, który nie mówił płynnie do 6 roku. Dziś gaduła, jakich mało.

@@katarzynakossowska1034 ty tak serio?

Rodzic jest winny. Dlaczego daje komputer dziecku? Gdyby nie dawali to by nie było problemu.

@@nitrokuka1190 domyślam się, że takim rodzicom chodzi o "dostanie chwili spokoju". Wiem, iż jest to szkodliwe przekonanie i wiele osób tego nie rozumie, co generuje słabe pokolenie młodych ludzi, potrzebujących ciągłej stymulacji.

@@nitrokuka1190 Komputer jeszcze nie jest aż taki zły bo gry na nim w przeciwieństwie do smartfonów i tabletów nie są aż tak ogłupiające.

najlepszy komentarz

👍

Pocieszające. A co z gestem pokazywania? Synek pokazywal?

Terence Tao - polecam poczytać o tym człowieku. On bajki oglądał

Dzis tez jestem dorosla i pamietam jak w wieku kilku lat sama nagrywalam sobie bajki na vhs. Nie zmarnowalam swojego dziecinstwa 😁

Dokladnie, wszystko przyjdzie w swoim czasie, bo przeciez kazde dziecko jest inne i uczy sie w swoim wlasnym tempie. Czasami nie warto sie stresowac na zapas. A tak poza tym, co do dyslektykow, znam ich naprawde wiele, 1/3 klasy w gimnazjum ,a moze nawet wiecej, wiekszosc osob w mojej rodzinie ma dyslekcje, ale co z tego, jesli w codziennym zyciu radza sobie naprawde dobrze. Nawet Tom Cruise ma dyslekcje.

U nas to samo. Syn zaczal mowic w wieku 3 lat. Dzis ma 7 lat i mowi w trzech jezykach.

Witam czy ma pani namiar na tą Panią profesor?

Myślę że nie można popadać ze skrajności w skrajność " w domu nie ma telewizji"- myślę że nie o to chodzi..... chodzi o to żeby korzystać z tego odp i z umiarem.Mozna też poświęcić czas,powyglupiac ,wyjść na plac zabaw..tylko spójrzmy prawdzie w oczy.Mama wracająca do pracy- ze względu na konieczność....w dzisiejszym świecie niestety...rzadko kto jest w stanie utrzymać się z jednej wyplaty- utrzymać się.. nie żyć luksusowo....podkreślam.Wracamy do pracy....z pracy wraz z czasem dojazdu wracamy około 16-17...20:00 kąpiel dziecko idzie spać.W między czasie obiad i obowiązki w domku.Ile tego czasu jesteśmy w stanie dziecku poświęcić? Wszystko pięknie brzmi w słowach tylko niestety sytuacja jaka nie jeden rodzic ma zmusza go do wielu rzeczy...choć chciałby inaczej.

@@nataliah.6030 Dziecko kilkuletnie owszem....dziecko dwu,trzy letnie poza posprzataniem zabawek....chyba nie bardzo.... wszystko jest piękne w teorii....w praktyce bywa niestety różnie...

Z przyjemnością zostałabym z dzieckiem w domu ale niestety realia są takie że na chleb też trzeba zarobić:( .....100% czasu tylko dzieci... choć staram się czas poświęcać to niestety nie jestem tego czasu poświęcić w 100%.... nie mam w domu sprzątaczki,kucharki a przecież dziecko musi mieć jeszcze obiad,być czyste...z przyjemnością zostałabym w domu z dziećmi ale na to niestety też nie mogę sobie pozwolić.Model rodziny tato za granicą żeby starczyło na wszystko ....i wtedy ja w domu bo mogą sobie na to pozwolić też nie jest ok.

@@nataliah.6030 Jeśli jestem w domku i mam dużo czasu w sobotę zgodze się....w tygodniu jak mam 3 godziny między końcem pracy a położeniem dziecka spać niestety nie sprawdzi się Pani teoria.... pomijam fakt że są jeszcze samotne mamy które muszą wszystko zrobic same od zarobienia pieniędzy po obowiązki domowe....poza tym robienia z 2 latkiem obiadu.....nigdy by tego obiadu nie było albo dziecko poparzone.Teorie są piękne zwłaszcza jak jesteśmy do pewnego momentu w domku...jeśli musimy podjąć pracę zawodową nie wszystko jest takie proste.

@@nataliah.6030 Pytanie czy pracowałaś codziennie do 16:00....wracalac i robiłaś obiad z 2 letnim dzieckiem- ten obiad byłby na 18:30 lub jeszcze później... W sobotę albo gdy jestem w domu owszem....w tygodniu co innego teoria co innego praktyka.Jesli siedzę w domu z dziećmi od rana owszem można pięknie rozplanować czas i spędzić z dziećmi czas,jeśli przychodzę z pracy i wszyscy głodni to chce jak najszybciej zrobić obiad i wszystkich nakarmić,w tym dziecko... W sobotę, niedzielę były różne rzeczy razem ale w tygodniu gdy wracam z pracy i niejednokrotnie muszę jeszcze coś doczytać, coś spojrzeć...to teoria a nie praktyka że można wszystko z dzieckiem- jeśli mąż na Ciebie pracował i starczało na wszystko to zazdroszczę,ja nie miałam tego dyskomfortu....dziś dzieci spędzają zbyt dużo czasu przed telewizorem ( choć ja bardzo starałam się pilnować czasu...) Kiedyś nikt dzieci nie pilnował 4-5 latki,nawet 3 latki biegały po osiedlu samopas,na relacje i czas spędzony z dziećmi wogole nie zwracalo się uwagi.....dobrze pamiętam te czasy z obserwacji.... nie mówmy że były takie cudowne bo nie były...

@Anastazja Ale ja chcę mieć ;] (jak sobie znajdę partnerkę ;D )

@Anastazja rozumiem, każdy ma prawo wyboru, wolną wolę

Dawniej też były zaburzenia tylko nikt tego nie diagnozował....

@@agataj3566 nadal góvvno wiedzą ale kiedyś jeszcze bardziej, Urodziłom się w 96 a diagnozę autyzmu postawiono w 2020 w tym czasie pojawiło się wtórne kalectwo no bo jeśli umiem mówić I mam 130 iq to po co mają sobie zawracać mną głowę

@@agataj3566 nieprawda! nie bylo tego tyle. niech pani nie pierdzieli

@@agataj3566Pani doktor w stanach , ogromna przeciwniczka szczepien w tak wczesnym dziecinstwie , czytaj od urodzenia do 2 r zycia, powiedziala w wywiadach- we are better in diagnosis because we see more of it, we didnt diagnoze it because we didnt see such cases. niech pani poczyta o ilosci rteci i aluminium w szczepieniach! i o wplywie metali ciezkich na mikroglej w mozgu

@@joannakalinowska3140 Oczywiście że bylo,wokół siebie miałam takich kolegów i koleżanki....nikt nie interesował się tym że np zaczyna mówić w wieku 4,5 roku,mniejsze było nastawienie na przedszkole,na diagnozowanie dzieci.... rzeczy na które wtedy nikt nie zwracał uwagi dziś byłyby diagnozowane w poradni psychologiczno pedagogicznej....

Akurat pogląd tej pani na temat dwujęzyczności bierze się z tego, że w Polsce nie jest to powszechne zjawisko, a jak się czegoś nie zna/nie rozumie, to na pewno jest "be". To musiałoby przecież oznaczać, że zachód Europy jest pełen osób upośledzonych. Tam są przecież rzesze ludzi, którzy wychowali się co najmniej wśród 2 języków. W Polsce Kaszubi czy Łemkowie też są najczęściej dwujęzyczni. Z nimi też jest coś nie tak? Sama pochodzę z wielojęzycznego środowiska (rodzice naprzemiennie używali 3 języków, które uznawali za ojczyste + polskiego nabytego w dorosłości). Dziś wiedzę specjalistyczną potrafię przekazać w tym języku, w którym jej potrzebuję i nie mam trudności z nabywaniem wiedzy. Klucz to pozwolić, żeby wszystko się działo naturalnie i nie nastawiać się, że dziecko będzie mówiło idealnie. Ciągłe strofowanie za błędy zniechęca do mówienia w ogóle. Jak już dziecko nabierze odwagi i zacznie samo z siebie mówić, to wtedy można zacząć je bardziej poprawiać. Ważne jest też dawanie dobrego przykładu, kontakt z innymi naturalnymi użytkownikami drugiego języka. Nie od razu Kraków zbudowano, moi rodzice też pewnie marzyli, żebym od razu czytała XIX-wieczne rozprawy filozoficzne, ale tak się nie da ;)

Podpisuję się pod powyższym. W obecnych czasach, prowadzący często chcą grać pierwsze skrzypce, przed swoim gościem, a z drugiej strony często nie znają tematu. Tutaj jest zupełnie inaczej. Również subskrybuję i czekam na kolejne ciekawe tematy. POWODZENIA!

Podpisuję się pod powyższym komentarzem. Prowadząca- klasa. Również daję suba i czekam na kolejne odcinki.