34 ออกจากงานเพราะเป็นซึมเศร้า กำลังล้มเลยค่ะ ล้มเหลวทุกทาง เป็นหนี้ ไม่มีรายได้ พ่อแม่เกษียญแล้ว ต้องขอเงินเกษียญพ่อแม่มาใช้ รอธนาคารฟ้อง ตอนนี้สิ่งเดียวที่ทำได้คือไม่ฆ่าตัวตาย ทำได้แค่กินยาหมอ แล้วหวังลมแล้งๆว่าอาการจะดีขึ้นจนพอหางานทำได้

ปีนี้ อายุ 30+ ปีแล้ว พอเริ่มเป็นวัยผู้ใหญ่ เจ็บช้ำกับความผิดหวัง ใจพังกับลาจาก เหนื่อยยากกับการทำงาน ซ้ำแล้วซ้ำเล่า ทั้งที่เราก็ตั้งใจใช้ชีวิตมาอย่างดี แต่ผลที่ได้กลับไม่เป็นอย่างหวังเลย ยอมรับว่าเหนื่อย เบื่อ หมดแรง หมดไฟ จริงๆ เพราะฉะนั้นทุกวันนี้เลยใช้ชีวิตไปตามหน้าที่และกำลังที่พอทำไหว และพร้อมจากโลกนี้ไปทุกวัน ไม่ยึดติด ไม่คาดหวัง ไม่เปรียบเทียบใดๆกับใครแล้ว กาปฏิทินทุกวัน รอวันที่จะลาออกก่อนกำหนด แล้วกินบำนาญ และใช้ชีวิตอย่างสงบ สบาย ธรรมดา ไปกับธรรมชาติ ขอแค่กินอิ่ม นอนหลับ และดับไปอย่างสงบ

โซเชียลนี่แหละตัวการทำให้คนที่ไม่ประสบผลสำเร็จในชีวิตกดดันตัวเองอยากจะมีชีวิตเหมือนคนที่มีชีวิตดีในโซเชียล....แทนที่ต่างคนต่างใช้ชีวิตปกติธรรมดาของตัวเอง

ปลงจริงค่ะ อายุ 34 ไม่มีลูก ไม่มีสามี แต่ อนาคตอันใกล้ก็ต้องดูแลพ่อแม่ แล้วยุคนี้อะไรก็ยากขึ้น แล้วเด็กก็เก่ง AI มันทำให้ทุกอย่างเร็วขึ้น ค่าครองชีพก็แพงขึ้นมาก แถมเวลาเหลืออีกไม่นาน วางแผนเกษียณ ก็ต้องทำตามแพลน 55555 เข็นทุกอย่างจิงค่ะ

ต้นตอของปัญหาที่สำคัญที่สุดคือการไม่ประสพความสำเร็จด้านการเงิน ความล้มเหลวด้านอื่นจะตามมา

ตอนนี้อายุ 28 ปี แต่ไม่ได้รู้สึกยินดียินร้ายอะไร แค่หวังว่าอายุ 40 อยากเกษียณแล้วออกไปใช้ชีวิต แต่ตอนนี้ยังไม่มีอะไรเลยค่ะ

จริงครับผม 31 ผมเปลี่ยนงานบ่อยมาก ยังหาตัวเองไม่เจอ ไม่ใช่ว่าทำงานเข้ากับเพื่อนร่วมงานไม่ได้ แต่เบื่อ เบื่องานและอยากลองทำอะไรใหม่ๆ แต่ก็หวังว่าสักวันจะมีที่ที่ผมจะได้หยุดสักทีที่ตรงนั้นอย่างมีความสุขจนเกษียณ

ถ้าเป็นหนี้ ไม่มีจ่ายจริงๆ เราจะปล่อยให้ยึดรถ ยึดบ้านไปเลยแล้วค่อยหาใหม่ ค่ะ ดีกว่ามานั่งเครียดจะหาฆ่าตัวตาย ไม่คุ้มเลยค่ะ เราค้นพบในวิธีของเราคือ การปล่อยวาง ทุกอย่าง ส่วนเรื่องเพื่อน มีแค่คนที่หวังดีกับเรา คนสองคนพอแล้วค่ะ เรื่องแฟน ไม่จำเป็นต้องมีค่ะ ขอบคุณโควิดที่ยังมีข้อดีข้อเดียวที่ทำให้ชินการไม่มีแฟน ไม่คาดหวังอะไรแล้วค่ะ ในชีวิต แค่มีสุขภาพที่ดี คนในบ้านไม่ป่วยพอแล้วแล้วค่ะ ไม่ต้องรวย ไม่ต้องอวดใคร มีชีวิตเรียบง่าย ส่วนใครจะเดินออกชีวิตเพราะเราไม่ได้รวย ก็ไปเถอะค่ะ ชีวิตไม่ได้ดั่งใจคิดเหมือนเราขีดเส้นหรอกค่ะ

จะ 40 แล้วแต่ยังมีความสุขกับชีวิตครับ แม้ไม่มีอะไรเลย รถ บ้าน ลูกเมีย เพราะได้พบเจอคนมากมายที่ร่ำรวย แต่แก่หง่อม ป่วยติดเตียง หรือจากไปด้วยอุบัติเหตุทั้งที่อนาคตสดใสรออยู่ เราที่ยังมีชีวิต มีเรี่ยวแรง มีกำลังใจ แม้จะจนชิบเป๋งแต่ก็ไม่เคยหมดไฟ สู้จนสุดทางครับ 😊

จริงค่ะ ไม่คิดว่าอายุ 33 จะปลงกับชีวิตได้ขนาดนี้

นี้ปลงตั้งแต่25 ละ พอเจออะไรหนักๆในชีวิตติดๆ กัน

ผม29ย่างเข้า30 ปลงกับทุกอย่าง ปลูกต้นไม้ พืชผัก ในตอนว่าง ผู้คนสมัยนี้ คบยาก

ผมเป็นคน สามสิบ คนหนึ่งนะ ที่พึ่งย่างก้าง เข้ามา ผมบอกแค่ 20 กับ 30 ความคิดคนละ เรื่อง 10++-20+++ จะ เริ่มมีไฟมีฟัน แต่เมื่อคุณทำทุกอย่างที่คุณฝันไปเรื่อยๆ แต่ไม่สำเร็จจนอายุ 30 มันจะเริ่มปลง คิดแค่ ว่า เออ ก็ยังอยากประสพความสำเร็จ นะ แต่ ที่ทำทุกวันนี้คือแค่อยู่รอดไหวันๆ

เอาเข้าจริง สำหรับเราเนี่ย 33 ก็ผ่านโควิด ตกงาน ล้มละลาย กลับไปทำงาน ทำงานที่ไม่ชอบจนเป็น Burn out, depression โดนให้ออกจากงาน ต่อสู้เพื่อความยุติธรรมของเราสำเร็จ ปัจจุบันพอได้ออกมาใช้ชีวิตงาน freelance ประทังชีวิตไปวัน ๆ แต่เราก็ได้อะไรกับงาน Freelance มาก ๆ ทุกสิ่งที่เจอแปลกใหม่เสมอ วันนี้มันก็พอใจนะ ถึงลึก ๆ เรารู้นะว่าเราก็ต้องกลับไปงานประจำอีกครั้ง สู้กับมันอีกครั้ง เพื่ออะไรบางอย่างที่เราต้องรู้แต่อธิบายตอนนี้ไม่ได้

ผมเจ็บปวดที่สุด43-46 ใช้เวลาดูรักษาสภาพจิตใจเกือบ3ปี จนตลอดนี้ตก ผลึกชีวิตหลายอย่าง จนอุปสรรคที่ผ่านมาคือเราแก้ปัญหามันได้ง่ายๆ ตอนนั้นแก้ได้ยากมาก

ผม 35ิมีทุกอย่างบ้าน และรถ สมบัติ มีเก็บพอสมควร เหล้าไม่กินไม่เที่ยว แต่ ไม่มี สาว ไม่กล้าจีบใคร เข้าหาใคร อยู่เหงาๆ เช้าเจอลูกน้อง คุยเฮฮา แต่ตกเย็น ไม่มีใคร มีแต่แมว ต้องเรียกว่า 35 มีพร้อมเกิบทุกอย่าง คนเหงา 30+มากองกันตรงนี้ครับ

จริงค่ะ พอ 30+ แล้ว มันไม่ใชางานที่เป็นปัญหา ความสัมพันธ์ต่อคนรอบข้างเป็นปัญหาที่มีผลต่อความทุกข์ความสุขในชีวิตมากกว่า

อยากให้ทุกคนจัดการการเงินให้ดี แล้วจะจัดการกับชีวิตที่มีปัญหาได้ | เพราะถ้ามีปัญหาเรื่องเงินเรื่องอื่นๆจะจัดการได้ยาก

คิดว่าคำว่าปลงกับยอมแพ้มันไกล้เคียงมาก เคยอยู่ในจุดที่คิดว่าตัวเองปลง แต่พอเข้าใจความเป็นมนุษย์เข้าใจธรรมชาติของคนจึงรู้ตัวเองว่าที่คิดว่าปลงแค่หลอกตัวเอง จริงๆแค่รู้สึกยอมแพ้ไม่อยากสู้เรื่องนั้นๆที่เราคิดว่าปลง ทำไมจึงเป็นแบบนั้น ยกตัวอย่างง่ายๆ การเงิน ถ้าเรามีหนี้หรือไม่มีแต่ก็ไม่ได้มีทรัพย์สินหรือการเงินดีขึ้นกว่าเดิม จนตัวเองรู้สึกท้อแท้ที่จะหาเพิ่มหรือลดละแล้วเก็บเพื่อมี จึงยอมแพ้แล้วใช้ชีวิตแบบคิดไปวันๆ วันต่อวันไม่คิดถึงอนาคต ไม่มีจุดหมาย ทั้งที่เคยมีหรือาจะไม่เคยมีแต่ก็ไม่หา โดยที่ชีวิตก็ยังไม่ดี สำหรับผมแบบนั้นไม่นับว่าปลงเพราะถ้าลึกๆในใจก็ยังอยากมี อยากหลุดพ้นปัญหา แปลว่าไม่ได้ปลง และปัญหาบางอย่างแก้ได้ไม่ใช่ต้องปล่อยวางอย่างเดียว ฉะนั้นต้องแยกและพยายามรู้ตัวเองให้ได้ว่าเราปลงหรือแค่ยอมแพ้เฉยๆ

ขอบคุณที่ทำคอนเทนท์นี้ค่ะ เราเองก็อยู่ในช่วงนี้เช่นกัน เคยล้มฟาดมาหลายครั้ง เคยถูกกลั่นแกล้งให้ออกจากงาน เคยอดทนทำงานกดดันสูงจนเป็นซึมเศร้าและแพนิค ค้าขายก็ถูกกลั่นแกล้งสุดท้ายก็เจ๊งเคยฆ่าตัวตาย ปัจจุบันล้มละลาย บ้านถูกยึด เหมือนว่ายน้ำลอยคออยู่กลางทะเล มองไม่เห็นฝั่งเลยค่ะ ฟังแล้วค่อยมีกำลังใจขึ้น ขอบคุณนะคะ

พ่อแม่คิดว่าเหมือนยุดตัวเอง เข็นรถเข็นก็สามารถซื้อตึกแถวได้ ฝากเงินได้ดอก 10%, เลี้ยงลูกเหมือนราชาตำราพ่อแม่รังแกฉัน กว่าจะรู้ตัวอีกทีอายุ 30ชักจะเริ่มช้าสร้างตัวลำบาก ระบบเศรษฐกิจมันไม่เหมือนยุคสมัยก่อน

ผม 43 อยากจะบอกน้องๆว่า อย่าแต่งงานไวครับ ผมแต่งงานตั้งแต่ 21 พยายามรักษาความสัมพันธ์มาตลอด ปัญหาชีวิตส่วนของความสัมพันธ์แย่มากๆ ถ้าย้อนกลับไปได้ อยากจะโสด เฮ้อ

35 ผิดหวังเรื่องความสัมพันธ์คู่ครอบครัว เป็นแพนิคหาย หนี้สินครอบครัว เลี้ยงดูพ่อแม่ โชคดียังมีงานทำเรื่มกลัวความไม่มั่นคง😂มองหาความสุขเล็กๆความสำเร็จเล็กๆ🤍

ผมอายุ 35 นะ ไม่มีหนี้สิน ไม่คิดซื้อรถ บ้านกินอาหารในห้างได้ตลอด รู้สึกกินอิ่มเต็มที่ กินของดี ไปร้านดีดี ร่างกาย รู้สึกดี มีเวลาอ่านหนังสือหลังเลิกงานได้ทุกวัน โชคดีที่เรื่อง mindset การเงินดี เลยยังสบายๆ ความกดดัน ผมว่า บางคนไม่ได้วางแผนโดยเฉพาะการเงิน ซึ่งมันเป็นเรื่องระยะยาวที่ต้องวางแผน ยิ่งยุคนี้ จากประสบการณ์ ไม่มีความรู้การเงิน บอกเลยหนักมาก มันจะเป็นเรื่อง ความเครียดสะสม สุขภาพไม่ดีอีก ต้องระวังเรื่องนี้มาก สิ่งที่ดีที่สุด ควรไม่มีหนี้ ตอนเริ่มทำงาน เพราะว่ามันจะมีปัญหาสะสมหลายๆอย่าง ส่วนตัวผมไม่มอง เป็น U นะคิดว่า เป็น L ส่วนใหญ่ คือ ต่ำ แล้วต่ำ อีก U เป็นส่วนน้อย ขอให้ทุกคนสู้

อยากตายทุกวัน ตั้งคำถามตลอดเกิดมาทำไม ทำไมมันยากลำบากจังนะ ทุกวันนี้ก็ยังรู้สึกว่าว่างเปล่า เงินที่ได้ก็ไม่เคยพอกับความต้องการ ยิ่งยากไปเรื่อย ๆ แต่พอจะมองเห็นแสงสว่างปลายอุโมงค์ของตัวเองละ มันคือการทำหน้าที่คือการทำให้สำเร็จด้วยสมองและสองมือ โยนทิ้งสิ่งไม่จำเป็นสำหรับตัวเอง และก็ต้องทำไปเรื่อย ๆ จนกว่าจะตาย

จริง อย่ายึดติดว่า 30 แล้ว ไปหาที่ๆพัฒนาตัวเองให้รอบด้าน คลิปนี้ดีมาก

ดีใจที่เปิดเข้ามาฟังค่ะ รู้สึกมีกำลังใจในการใช้ชีวิตต่อ จะใช้ชีวิตอย่างระมัดระวังมากขึ้นค่ะ ตอนนี้อายุ 34 เพิ่งโดนโกงไป 3 ล้านกว่า ตอนแรกหมดหวังมากค่ะ รู้สึกตัวเองทำผิดพลาด ได้แต่โทษตัวเอง แต่ตอนนี้พยายามตั้งสติ คิดว่าดีกว่าโดนโกงตอนเกษียณไม่มีแรงทำงานหาเงินแล้ว พยายามให้กำลังใจตัวเองทุกวันว่าเราต้องผ่านไปให้ได้

ปีนี้เข้า 32 ละครับ ล้มมาเยอะ ชีวิตโดนท้าทายมาตั้งแต่ 3 ขวบอะ แต่มันก็ผ่านมาได้เพราะหลากหลายปัจจัย ไม่ได้บอกว่าผมเก่งนะ บางทีก็มีคนช่วย บางทีก็โชคดี บางทีก็ทำอะไรบางอย่างช้าไปแต่ก็นับเป็นโชคดีเพราะมันทำให้เรามีโอกาสได้คิดหลังจากผิดพลาดไปแล้ว แบบไม่ต้องนับ "ความสำเร็จ" เลยนะ เอาแค่ชีวิตตัวเองเนี่ย ล้มลุกคลุกคลานมาตลอดโดยเฉพาะช่วง 21 ถึง 29 คือ "กูรอดมาได้ไงวะ" แบบนี้เลย แล้วก็ใช้เวลาตลอดช่วง 4 ปี ที่ผ่านมาเนี่ยแหละในการฟื้นฟูชีวิต เพิ่งจะมาโอเคตอนต้นปีนี้เอง ยังไม่ประสบความสำเร็จครับ แต่กราฟพุ่งขึ้นชัดเจน นี่คือชีวิตล้วนๆนะ ไม่ได้พูดถึงเงิน เพราะทุกวันนี้ก็ยังขอเงินคุณย่ากินอยู่ คือผมเริ่มจากตรงนี้อะ ทำงานทั่วไปไม่ได้เพราะเป็น "คนพิเศษ" ก็ต้องดิ้นรนทำโปรเจคของตัวเอง สิ่งที่กราฟกำลังพุ่งขึ้นก็คือตรงนี้แหละ จากคนที่ไม่มีปัญญาทำอะไร ก็พอจะเห็นวี่แววว่าจะทำอะไรบางอย่างออกมาได้แล้ว ส่วนจะขายได้รึเปล่า ประสบความสำเร็จทางการเงินรึเปล่า มันก็เป็นเรื่องของอนาคตครับ ผมรู้แค่ว่าตราบใดที่ผมยังไม่ตายและสามารถทำต่อไปได้ ผมก็จะพัฒนาขึ้นเรื่อยๆ เพื่อนรุ่นเดียวกันมีเงินเดือน กินเที่ยวช็อปเปย์ กันหนำใจแล้ว ผมยังแบบนั่งกัดฟันผลักดันตัวเองให้ทำงาน ค่าขนมที่ได้คือต้องเก็บเอาไว้ใช้ซื้อของจำเป็น อย่างตอนนี้โทรศัพท์มือถือผมเจ๊งก็ต้องเก็บเงินซื้อแบบถูกๆมาใช้ ถ้าไม่มีโทรศัพท์มือถือผมเหมือนปิดประตูกั้นตัวเองอะ สมัยนี้จะทำอะไรต้องยืนยันผ่านมือถือหมด กะว่าเครื่องสักสองพันกว่าเนี่ยแหละครับ ถูกกว่านี้คือของมือสองกลัวมันระเบิดใส่มือ อันตราย แล้วหลังจากนั้นผมก็ต้องเก็บเงินอีกอย่างน้อยห้าพันในการลงทุนเพื่อเปิดทางให้สามารถขายงานได้ ก็ค่อยๆทำไปครับ เราเสียเวลามาสิบกว่าปีละ ช้าอีกหน่อยก็ไมเป็นไร อย่างน้อยเราไมหลงทางอีกแล้ว รอดูอีกสัก 10 ปี เดี๋ยวก็รู้ว่าใครจะอยู่จุดไหน แต่ละคนมีกราฟการเติบโตที่แตกต่างกัน ถูกต้องครับ แต่บางคนเขาก็แบบปลงใจ ยอมแพ้ ไม่เติบโตแล้ว ไง เท่าที่เห็นจากสถิติและหลากหลายปัจจัยผมมองว่า คนส่วนใหญ่ก็เป็นงี้นะ ก็มีส่วนน้อยที่หันมาทำอะไรบางอย่าง และส่วนน้อยกว่านั้นที่จะประสบความสำเร็จทางการเงิน ถึงแม้ว่าคนราวๆ 30% จะสามารถนับได้ว่า "ประสบความสำเร็จ" ก็ตาม แต่ก็ต้องยอมรับว่า คนส่วนใหญ่คงจะยากที่จะ "ประสบความสำเร็จทางการเงิน" ในแง่มุมที่บริบทสังคมพูดกัน

คอนเทนดีครับ อ่านคอนเม้นแล้วตกใจว่า 20 กว่าก็เริ่มกันแล้วหรือนี่ จริงๆ 30 เป็นวัยกำลังเฟี้ยวเลย มีความเป็นเด็กผสมผู้ใหญ่ สนุกสนานที่รอบคอบ โลดแล่นที่ไม่บ้าบิ่น บางครั้งคนเราก็ควรเปิดโอกาสให้ช่วงวัยนำพาประสบการณ์และบทเรียนมาสู่ชีวิตบ้างก็ได้

ช่ายยยย สายตัวแทบขาด ใจแหลกสลายกับหลายๆอย่าง เจ็บเอง ดามใจเอง เรียนรู้เอง เริ่มต้นเอง แต่ผลลัพท์เพื่อทุกๆคน

กังวล กลัวไปหมดเลยค่ะ จริงอยู่ค่ะที่เรากลัวเพราะชีวิตเราไม่มั่นคง ไม่มีความมั่นคงทางใจและกายเลยค่ะ ขอบคุณมากนะคะ

ฟังแล้วมีกำลังใจมากๆเลยครับ ขอบคุณรายการดีๆแบบนี้นะครับ

ใจฟูเลยค่ะ ขอบคุณมากๆค่ะ🙏🥰

ขอบคุณสำหรับความรู้อันนี้มากๆคะ 🙏🏼✨

ขอบคุณสำหรับรายการดีๆแบบนี้ครับ จะติดตามต่อไปนะครับ

ขอบคุณสำหรับ ข้อคิด ดีดีค่ะ

เป็นคลิปที่ดีมาก ทำให้เข้าใจตัวเองมากขึ้น

ชอบเสียงคุณหมอมากค่ะ ฟังสบาย ทั้งที่เนื้อหาจริงจังนะแต่เสียงคุณหมอทำให้ฟังเรื่องจริงจังด้วยความรู้สึกผ่อนคลายได้

ดีมากค่ะคุณยู​ คนวัยนี้(เราเองนี่แหล่ะ) เหมือน​กำลัง​หลงทางกับชีวิต​ ห่วงหน้าพะวงหลัง​ สับสน​ไปหมด

เพิ่งเคยมาฟัง ชอบมากๆ เลยค่ะ อยากลองทำอะไรหลายๆ อย่างเลย

นำตาไหลไปด้วยดูไปด้วยเลยครับ เป็นclipที่มาถูกจังหวะชีวิตมาก❤😢

ยังไม่สามสิบเลย แต่ใกล้ๆแล้ว รู้สึกเหนื่อยกับชีวิตมากๆ จะตายหลายรอบ ทุกวันนี้ทำได้แค่พยายามทำใจให้ชินกับความผิดหวัง พยายามมองหาความสุขเล็กๆในชีวิตเพื่อให้ยังมีชีวิตต่อไปได้ ในวันที่ทุกอย่างรอบตัวมันยากไปหมด

เนื้อหาดีมาก ไม่ได้ตั้งใจเข้ามาฟัง แต่ฟังเพลินดี

ชอบคำนี้มากครับ “ การโอเคกับชีวิต “ รับรู้ เข้าใจ เรียนรู้ ประสบการณ์

เป็น ข้อคิดที่มีประโยชน์มากๆเลยครับ ขอบคุณมากที่เผยแพร่สิ่งๆ ออกสู่สังคมครับ

32 ค่ะ ถึงวันนี้รู้สึกว่า สังคมมีผลกระทบต่อคุณภาพชีวิต ไม่รู้เข้าใจถูกไหม

คลิปดี มีประโยชน์มากครับ 😊

แขกรับเชิญพูดได้ดีมากเลยค่ะ

ณ ปัจจุบัน ผมทำงานด้านพัฒนาบุคลากร ผมรู้ตัวเองว่าผมมีความสามารถด้านพูดคุยกับผู้คน สังเกตความรู้สึกคน ผมมักจะชอบงานสอน เพราะผมรู้สึกว่าเวลาที่ผมสอนมันผ่านไปเร็ว เวลาที่ได้เห็นแววตาคนอิ่มเอม เวลาที่เราถามคำถามเกี่ยวกับโค้ช ผมจะชอบ ส่วนที่ไม่ชอบเลยคืองานเอกสาร งานทำเอกสารส่งภาครัฐ แต่ก็ต้องทำ เพราะอย่างน้อยในงานเราก็ยังมีงานที่เราชอบงานสอน เอนเตอร์เทน งานจัดกิจกรรม งานจับไมค์ แต่ก็ยังคิดไม่ออกว่าจะต่อยอดกับมันอย่างไร ก็เลยทำมันไปก่อนสะสมประสบการณ์ไปก่อนครับ

ฟังแล้วมีกำลังใจมากครับ

เสียงพี่ก็ทุ้มเกิ้นนนน

ดีทีสุดเลยครับ รักนะ กตัญญู

ช่วง30-31ใหม่ๆ เป็นโรคหมดไฟสักพักหนึ่ง เพราะทำอะไรไม่สำเร็จเลยครับ โชคดีว่าที่รู้ตัวทัน เลยประคับประคองอาการมานานก่อนจะเป็นโรคซึมเศร้า

ยังไม่ถึงตอนจบอย่าเพิ่งนอย เราผู้เพิ่งเข้า40กรุ่นๆ ที่ในชีวิตทำงานเฉลี่ยงานละ3-4ปี เคยติดกับๆคำตำหนิว่าทำงานจับฉ่าย แต่พอจับทางได้ วันนี้บอกเลยว่าหลงรักสกิลความสามาถแนวราบ แนวกว้าง บอกงานมาเลย พร้อมทุกแนว เอนจอยมากทุกมิติ🥰🎉🎉🎉

ฟังเพลิน ย่อยง่าย เนื้อหาน่าสนใจมากค่ะ ติดตามนะคะ

ทำตนให้ Robust เข้าไว้ สู้กับชีวิต ล้มแล้ว ลุกขึ้นมาใหม่ ชีวิตขมๆเข้มๆและข้นๆ ขอบคุณแนวคิดดีๆ ทั้งพิธีกร และแต่ละคำ แต่ละประโยคที่นำมาถ่ายทอดจากประสบการณ์และการอ่านเยอะของดร.ครับ สุดยอดดดดครับ

The life is to short. ชีวิตมันสั้น ใช้ชีวิตทุกวันให้มีความสุข

ลองใช้วิธีคิดแบบมีเหตุ_มีผล_และมีผลสืบเนื่อง แบบนักบริหารที่เขาบริหารธุรกิจที่จะคิดวิเคราะห์เชิงระบบเชื่อมโยงทุกสิ่งอย่างเพื่อจะได้เห็นทิศทางที่ชัดเจนในอนาคต ซึ่งจะคล้ายๆกับการบริหารจัดการชีวิตเราจำเป็นต้องมองหรือใช้ชีวิตแบบมีเหตุมีผลให้มากๆ เหมือนว่าต้องมองรอบตัวแบบ360องศา ดูทุกสรรพสิ่ง จะทำให้ชีวิตเราไม่ติดกับดัก หรือติดเงื่อนไขบางอย่างที่ทำให้ชีวิตเดินต่อไม่ได้ ผมมองและใช้ชีวิตแบบนี้ก้าวข้ามผ่านมาถึงปัจจุบันมีความสุขตามอัตภาพของตนเอง "อย่าลืม" สุดท้าย_ท้ายสุด ไม่ว่าจะเป็น สุข-ทุกข์ ก็อยู่ที่ใจ_ที่เรากำหนดเอง รักตัวเองให้มากๆ ก่อน แล้วลำดับต่อมาคือพ่อแม่/พี่น้อง/ญาติ ส่วนเพื่อน,แฟน มาทีหลัง *เพื่อน/แฟน เอาไว้เรียนรู้ประสบการณ์ชีวิต "คนในครอบครัวสำคัญสุด" ครับ

เป็นบุคคลท่านที่2ที่ผมรู้สึกชอบมากๆเลยครับ อยากให้ทำคอนเท้นท์กับพี่ต้องอีกครับ หลายมุมมองน่าสนใจมากๆครับ😊😊😊

ดีมากเลยรายการนี้

สวัสดีค่ะ ส่วนตัว 30+ ผ่านมาเจอ vid clip รู้สึกเป็นเสียงพูดแทนมากค่ะ เก็บความรู้สึกแบบนี้มาตลอด กล้าที่จะเปิดเผยหรือแชร์ปสก ฟังเสร็จตอนนี้มีแรงบันดาลใจอีกทางสำหรับแน่วแน่กับความฝันแบบจริงจังโดยเฉพาะการงาน ขอบคุณค่ะ

เราชอบหัวข้อคุยและแขกรับเชิญของช่องนี้นะ พูดเก่งน่าฟังยาวๆ เลยคิดว่า host น่าจะปล่อยแขกพูดยาวๆ ได้เลย ไม่ต้องเสริมหรือแทรกมาก หลายครั้งมันเบรกโฟลว

พี่ครับ ผมชอบมุมพี่ในแบบมีสาระมาก(ผมขอนะครับ ผมอยากให้พี่ไปพูดคุยสอบถามพี่เต๋อ ฉีนทวิชช์ ในมุมมองความคิดการใช้ชีวิตของพี่เต๋อมาก ผมรู้สึกว่า mindset ของพี่เต๋อน่านำมาเป็นแนวทางการใช้ชีวิตมาก

ดีมากเลยครับ ช่องนี้ไปไกลแน่นอนเลย กล้องดี แสงดี บทดี

ได้มุมมองใหม่ดีมากเลยค่า ❤

37 แล้ว ตอนนี้ไปต่อไม่ถูก ไม่มีอะไรที่ทำแล้วสำเร็จ มีหนี้สินทั้งบ้าน ทั้งรถ ภาระเลี้ยงดูพ่อแม่ที่ไม่มีรายได้อีก ไม่รู้จะไปต่อทางไหน มีแต่คำเหนื่อยเต็มไปหมด

ขนาดผมอายุแค่ 30 ยังรู้สึกปลงเลยครับ รู้สึกเฟลไปหมดเลยครับ

ประสบการณ์ค่ะ

ขอบคุณครับ

คนอายุ 30-40 น่าสงสารมาก ลูกก็ต้องเลี้ยงใช้เงินเยอะ พ่อแม่ก็แก่ต้องดูแล

Shoot for the moon even if you miss, you'll land among the stars ครับ

พอเกิน 35 ปลงเรื่องชีวิตคู่เลยครับ ตอนนี้ 39แล้ว ใช้ชีวิตโสดแบบคงที่ ไปเรื่อยๆ

ถ้ามีคนฝัน หรือ มองเห็นโอกาส เหมือนเราหลายคน ถึงจะมีคู่แข่ง แต่อย่างน้อยก็พิสูจน์ว่ากูไม่ได้บ้า

ขอบคุณคลิปดีๆ มาเจอโดยบังเอิญ มีกำลังใจให้สู้ต่อ ผ่าน U Curve

มันต้องหางาน ที่สร้าง ชีวิตได้

มี reference งานวิจัยมั้ยครับ

ผมอายุตอนนี้35ปลงตอนอายุ27ต่างจากพ่อผม60+ท่านยังลั้ลลาอยู่เลย😂😂😂

เป็น podcast แรกที่ได้เข้ามาฟังในช่องนี้ และเป็น podcast ที่ดีมากๆค่ะ แต่เสียดายสั้นไปหน่อย

ดีใจที่ได้เจอคลิปนี้ ❤

เราไปอยู่ไหนมาเนี่ย ทำไมเพิ่งรู้จักช่องนี้

อายุ26 รู้สึกแก่มากทำไงดีครับ

จริงค่ะ อายุ 30 กลาง รู้สึกเจ็บเรื่องงาน

ช่วยทำต่อไปอีกหลายๆ ep เลยนะคะ

30ค่ะปลง การงานการเงินความรัก

ผมนี่30แล้วยังไม่มีอะไรเลยในชีวิตออกรถมาก็เมาขับไปชนพาหลานเสียชีวิต.แต่ผมก็เลิกไม่กินเหล้าเบียร์อีกเลย...เมียก็ไม่มีไม่มีใครเอาอยู่ตัวคนเดียวโดดเดียวเดียวดายๆไม่มีสังคมไม่มีเพื่อน..อยากมีบ้าน บ้านก็ไม่มีอยู่ อยากมีบ้านเป็นของตนเอง..❤

เสียงพี่ต้องเนี่ย ASMR ดีๆนี่เอง

คำถามนี้ตอบสั้นๆก็จบไม่เห็นต้องมาถกให้ยึดยาวเสียเวลา คือ30แล้วไม่รวยก็เลยเครียด ยังไม่เคยเห็นคน30 ที่รวยแล้วปลงกับชีวิต55

อายุ 55 ปีเวลาที่ผ่านมาชั่งเร็วเหมือนเพิ่งผ่านวัยเรียนมาเอง คิดมาเยอะแต่ได้แค่คิดชีวิตหวังจากพื้นฐานต้องมีนั้นต้องมีนี้ตอนนี้ขอแค่ร่างกายแข็งแรงใช้เงินชราอันน้อยของประกันสังคมพอ

เจอแล้วพอดแคสต์ดีดีที่ตามหา

มอบหนึ่งคำเลยว่า ดีย์

ต้องเจอทุกคน ... จะไปต่อก็หนักเหลือเกิน แต่ภาระคนข้างหลังก็มี

รู้สึกแย่จริง่ช่วง 30-39 พ่อแม่แก่ ลูกก็ยังเล็ก แบกความหนัก

ฟังเพลินนะครับพี่ยู

คนที่ทำตามฝันได้จริงๆ คือคนที่นอน

ตอบให้ครับ เพราะมองไปข้างหน้า เห็นอนาคตวัยเกษียร แบบ ? มองไปข้างหลังเห็น เด็ก GenY-Z ทั้งเก่งและมั่นใจ จนไม่อยากมีลูก กลัวลูกเป็นแบบ Gen Y-Z ครับ ก็แบบปลงๆครับ

อายุ 34 ฟังแค่ต้นคลิปน้ำตาก็ซึมแล้วครับ 555555

กำลังช้ำในและหัวเราะแบบโจ๊กเกอร์รุ่นวาคีม ฟินิกส์ ค่ะ

หลายครนนนนนนนนนนนน

ผ่านช่วงนั้นมาแล้ว มันเศร้ามาก หมดไฟ ไม่อยากทำอะไรเลย 😢

แฟนคลับ ดร. ต้อง จากมิสยูนิเวอร์สไทยแลนด์ค่ะ ❤