เรื่องอะไรอยู่ดีดีจะไปเป็นขี้ข้าให้เจ้าของแบรนด์ แถมต้องจ่ายเงินให้เขาอีก เจ้าของร้านโชวห่วยจำนวนมากดำเนินธุรกิจมานมนาน เลี้ยงลูกหลานจนมีการศึกษาสูงสูง รัฐบาลควรออกกฎหมายควบคุมพวกแบรนด์ดังไม่ให้มีการผูกขาด เปิดโอกาสให้ประชาชนทั่วไปได้ทำมาหากินๆ

ใครจะเปลี่ยนไปลงทุนหาข้อมูลดีๆก่อนนะ บทความนี้พูดถึงแต่ข้อดีล้วนๆๆ ยังกะยิงad 55

เป็นข้ออ้างก็เท่านั้นเองว่าจะช่วยโชว์ห่วย แต่เบื่องลึกแล้ว กินยิบย้อยทั้งค่าบริหารจัดการต้องจ่ายทุกเดือน สรุปคือ นายทุนมีแต่ได้อย่างเดียว. ร้านค้าเสียเปรียบทั้งหมด

เดี๋ยวนะ แบรนด์สีแดงนี้ที่มีคนมาแฉว่าหมดเนื้อหมดตัวกันไปหลายคนเลยนะคะ 😮

รู้สึกตกใจ,ไม่สบายใจกับคลิปนี้ขอวิงวอนทางรัฐต้องดูแลแล้วค่ะ ให้คนทั่วไป,คนในพื้นที่มีธุกิจของตัวเองบ้างค่ะ อยู่ในโลกใบเดียวกัน,ในประเทศเดียวกัน รัก เมตตา แบ่งปันกันเถิดค่ะ ช่วยๆกันไปดีกว่านะคะ❤

ทำไมผมได้ข่าวแต่ด้านลบ เช่น กำไรแบ่งกันก็จริง แต่ค่าน้ำ ค่าไฟ ภาษี เจ้าของร้านรับไป ทำนองนั้น

ชื่อแบรนด์ก็ชื่อของทุนใหญ่ *เงินทุนก็ของร้านค้า*ที่ดินก็ของร้านค้า*ร้านก็ของร้านค้า*ขนาดชื่อร้านยังตั้งเป็นชื่อตัวเองไม่ได้*แล้วบอกว่าช่วยร้านค้าในชุมชนให้ทันสมัย(กินรวบระบบหมดแล้ว)

เค้าเป็นช่องทางหาเงินทุนใหญ่ก็โดดคว้าหมดแหละครับ กินหมด

คำตอบอยู่ในเนื้อหาแล้วครับ ว่าร้านโชห่วยแนวโน้มลดลงเรื่อยๆและถ้ามีร้านทุนใหญ่ไปเปิดคนมักจะเข้าร้านทุนใหญ่ก่อนเสมอ เห็นแล้วเศร้าเลยครับ😢

1. หลังจาก CP เป็นเจ้าของ 7/11, Lotus, Makro นี่ผูกขาดกิจการค้าปลีกไปครึ่งประเทศแล้ว ใครไม่ขายของในร้านเค้า แทบจะไปหาที่ขายไม่ได้แล้ว 2. อย่าง ถูก ดี ไปฟังเจ้าของให้สัมภาษณ์ เค้าบอกสินค้าคาราบาวแดงเค้ายอดขายหลักอยู่ ที่ตู้แช่โชว์ห่วย แต่เค้าเห็นยอดร้านค้ามันลดลงเรื่อยๆ ดังนั้นเค้าเลยออกโมเดลธุรกิจมาช่วยร้านโชว์ห่วย 3. โมเดลธุรกิจของ ถูก ดี ไปดูรายละเอียดมาแล้ว ใช้เงินลงทุนน้อยกว่า 7/11 เยอะ และไม่ได้บังคับเปิด 24x7 เจ้าของทำเองในครอบครัวได้ ไม่ต้องจ้างลูกน้องสำหรับร้านเล็กๆ 4. สรุปเงินลงทุน ตกแต่งร้าน 1-3 แสนบาท เงินประกัน 2 แสนบาท แต่ไม่ต้องซื้อของเข้าร้านเอง เค้ามาวางของให้ กำไรถูกหัก 15% แต่มีระบบหลังบ้านให้หมดทั้ง POS, บัญชี, สถิติการขาย, การทำโปรโมชั่น, Training ปล. ไม่เคยเป็นลูกค้าคาราบาวแดงนะ แต่ฟังเจ้าของเค้าให้สัมภาษณ์มาหลายครั้ง และศึกษาโมเดลการลงทุนประกอบการตัดสินใจซื้อหุ้น เลยพอมีข้อมูล

ห้างใหญ่ เซเว่นล้อมรอบ เลยใช้วิธีเหมือนให้ซื้อแฟรนไชส์อ้อมๆ

กะจะเอาให้ทั้งหมดทุกอย่าง ให้sme มันตายคาที่ไม่ได้ผุดไม่ได้เกิดไปเลยใช่มั้ยไอ้พวกนายทุน😡😈

ได้ยินมาว่าตลาดทั่วไปคนไม่ค่อยไปแล้ว,ไปแต่ห้างใหญ่ๆแล้วก็เห็นดังนั้น...😢

ไม่ทำครับ ทำเองสบายใจกว่า

ร้านถูกดี มีอยู่ทุกหมู่บ้านในประเทศไทย 🙏🙏🙏👍👍👍

เอาที่เจ้าสัวทุกๆท่านสบายใจเลยครับ ไม่ต้องหั้ยคนเล็กคนน้อยเค้าโตหรอก ถ้าเป็นประเทศที่เค้าเจริญแล้วจะไม่เป็นแบบนี้เลย

ต่อไป ร้านโชห่วยเล็กๆ ที่ไม่มีจุดขาย อยู่ยากแน่นอน.. 😢

มันก็เหมือนเดิม กลุ่มทุนก็ผูกมัด ไม่ต่างครับ

ร้าน ถู/ก d33 เจ๊งรั่ว 555+

ไม่จำกัดโซนนิ่ง ร้านค้าห้างตลาดตายหมด อยู่กับนายทุนหมด🙄

อยากให้ใช้คำว่า...ร้านขายของชำ...แทนคำว่า..ร้านโชห่วย...เพราะคำว่า...ของชำ..ดูเป็นไทยมากกว่า

พูดซะดูดีเลยนะทุนใหญ่

ทำแบรนด์ขายส่งให้ร้านโชห่วยสะดีกว่า

เกมส์ของคนรวย

ประเด็น​ที่ควรเจาะ.. คือ​ ร้านโชห่วย​ ได้กำไร​มากกว่า​เดิม​ หรือเปล่า..? ถ้าได้กำไร​มากกว่า​เดิม, ดีกว่าเดิมม ก็ไม่ต้อง​ไปสนใจว่า​ ทุนใหญ่จะกินรวบหรือเปล่า..

เห็นแต่ 7-11 ไม่นับมินิบิ๊กซี มินิโลตัสนะ

อย่าเข้ามา คุณต้องแบกภาษีทุกอย่าง บังคับเปิดปิด ค่าไฟอย่างโหด

โลกมันเปลี่ยนไปเร็วตลอดใครไม่ปรับตัวจะตามคนอื่นไม่ทันพูดง่ายๆถูกทิ้งคุณไม่ทำคนอื่นทำมันทำให้การค้าขายการบริการมันรวดเร็วอะไรที่ช้ามันจะโตไมทันคนอื่นเวลามันมีค่าช้าไม่ได้

ร้านค้าต้องมีการออกแบบปรับตัวครับมีเอไอมาช่วย

ทำเอง เจ็บเอง สบายใจกว่า อิสระในการบริหารจัดการ

ร้านโชห่วย คือรูปแบบที่คนส่วนใหญ่คุ้นเคย ที่ต่างประเทศก็มีอยู่ครับ การเปลี่ยนแปลงไป ดีแค่ดู เสียอะไรที่เป็น ร้านโชห่วย ที่เป็นอยู่อย่างน่าเสียดาย

ขอเรียกว่า ทุนผูกขาด

เข้ามาครอบ เงินอย่างเดียว

ถ้าร้านๆ เล็กๆ กลาๆ ไมมีความจำเป็นต้อง มีระบบเสียเงินนะ หรือความสวย ไม่ใช่หัวใจสำคัญ คือความหลากหลาย ความเชื่อมั้นดีกว่า ข้อเสียของเเบนนายทุนคือ คุณเป็นลูกน้อง มีกฏคุม มีข้อดี ถ้าขายดี เเต่มีข้อเสียนะ ถ้าขายไม่ดี หักสารพัด เเต่คนที่รวยเเน่ๆ คือนายทุน เพราะขายได้เเล้ว2 เเสน

ความซวยบังเกิด

โยนหินตลอด

ข้อเดียวที่ผมไม่ชอบช่อง ของ work points แล้วไม่เคยดูจบสักคลิป เพราะบางเรื่องราวไปผูกกับการเมืองการบริหารประเทศตลอด แล้วหลายๆครั้งมันฟังดูเหมือนน้อยใจรึเปล่า อยากฟังข้อเสนอแนะที่เป็นธรรมต่อคนโดนรวม ใช่มันอาจจะมีเหตุผล แต่เหตุผลมันเจาะจงกลุ่มคนที่คาดหวังอยากทำธุรกิจให้กำไร แต่คิดว่าติดกับดักอยู่เลยไม่มีกำไรสักที ทำธุรกิจมันมีความเสี่ยงครับ คาดหวังได้แต่ไม่ใช่เพ้อฝัน มันมีทางครับ ที่เห็นมันแพงกว่า modern retailers 5-10% มันคือโลกเสรี มันคือประชาธิปไตย จะบังคับให้ โชห่วยยอมลดราคาสินค้าเหรอครับ หนือจะบังคับให้ modern retailers เพิ่มราคาเท่าโชห่วย อันไหนเรรได้ประโยชน์มากกว่า แค่อย่าคิดว่าเค้าสามารถรวบกิจการ แล้วมันต้องแพงแน่ๆ เพราะแทบจะเหมือน monopoly เป็นไปได้ไม่ได้ในระยะยาวครับ ถ้ามี margin ขนาดนั้น คู่แข่งจะเกิดขึ้นง่ายเป็นดอกเห็ด สุดท้ายก็แข่งกันจนตายไปข้าง ที่กู้มาก็เป็นภาระของธนาคาร แล้วก็ลงมาถึงเรา มันผ่านขบวนการทาง sully and demand มาหมดแล้วครับ ทำไมคุณยอมซื้อร้านโชห่วยที่แพงกว่า เพราะมันอยู่ติดบ้าน ไม่ต้องเดินไปร้านสะดวกซื้อ แต่ถ้าหลายๆชิ้น ยอมเดินไปซื้อย่อมคุ้มกว่า มันเรื่องของ ราคา ความสะดวก ซึ่งมาจาก supply and demand ล้วนๆครับ ไม่ต้องกลัว ถ้าเค้าขายแพง มันจะมีคู่แข่งเอง เค้าอยู่ไม่ได้เค้าก็ลดราคา ร้านโชห่วยที่ว่าก็อาจจะเป็นคู่แข่งที่ทำเค้าเจ๊งได้ตลอดเวลาเช่นกัน วลีที่พูดว่า พี่รับมาแพงยังใช้ได้ทุกวงการครับ

สรุป คือ เงินหนึ่งร้อย ต้องแบ่ง เงินให้partner หรือทุนใหญ่ 50%หรือเกินนั้น และต้องซื้อของเขา

แบ้วทำไมไม่ทำแบรนด์ตัวเอง ไปผูกแบบใหญ่เพื่อ มันก็หาผลประโยชน์เข้าบริษัทกูคนนึ่งไม่ยอมเป็นทาสนายทุน

เซเว่นก็คือร้านโชห่วย ติดเเอร์

แดกจนถึงระดับรากหญ้า

เป็นข้ออ้างก็เท่านั้นเองว่าจะช่วยโชว์ห่วย แต่เบื่องลึกแล้ว กินยิบย้อยทั้งค่าบริหารจัดการต้องจ่ายทุกเดือน สรุปคือ นายทุนมีแต่ได้อย่างเดียว. ร้านค้าเสียเปรียบทั้งหมด

พูดแต่แง่ดีแต่ไม่พูดความจริงข้อเสียคือจะเอาผลประชาชนที่ขายจริงเสียผลประโยชน์

พูดซะดูดีเลยนะทุนใหญ่

เป็นข้ออ้างก็เท่านั้นเองว่าจะช่วยโชว์ห่วย แต่เบื่องลึกแล้ว กินยิบย้อยทั้งค่าบริหารจัดการต้องจ่ายทุกเดือน สรุปคือ นายทุนมีแต่ได้อย่างเดียว. ร้านค้าเสียเปรียบทั้งหมด

เป็นข้ออ้างก็เท่านั้นเองว่าจะช่วยโชว์ห่วย แต่เบื่องลึกแล้ว กินยิบย้อยทั้งค่าบริหารจัดการต้องจ่ายทุกเดือน สรุปคือ นายทุนมีแต่ได้อย่างเดียว. ร้านค้าเสียเปรียบทั้งหมด

เป็นข้ออ้างก็เท่านั้นเองว่าจะช่วยโชว์ห่วย แต่เบื่องลึกแล้ว กินยิบย้อยทั้งค่าบริหารจัดการต้องจ่ายทุกเดือน สรุปคือ นายทุนมีแต่ได้อย่างเดียว. ร้านค้าเสียเปรียบทั้งหมด

เป็นข้ออ้างก็เท่านั้นเองว่าจะช่วยโชว์ห่วย แต่เบื่องลึกแล้ว กินยิบย้อยทั้งค่าบริหารจัดการต้องจ่ายทุกเดือน สรุปคือ นายทุนมีแต่ได้อย่างเดียว. ร้านค้าเสียเปรียบทั้งหมด