ไๆ_ะ

ยุคสมัยนี้ถ้าใช้โซเชียลให้ประโยชน์ ให้คนรู้จักร้าน จัดโปรโมชั่นหรือชุดเซ็ต ทำเลก็เป็นเรื่องรอง

นอกจากทำเล ฝีมือ ฝีมือ ฝีมือ ต้องถึงด้วย ทำเลดีแต่รสชาด และคุณภาพไม่ได้เรื่องก็ จบ ...

มหหาากากา ก่ก่ดก่ด่กร มันคือเรื่องจิงค่ะ55

สุดยอดคะ

ปัญหาคือ เงินหมด

เงินสดหรือกู้คะ

อดออม บริหารจัดการการเงินเป็น 👍👍👍👍ชื่นชมค่ะ

อาชีพ

บช

ลองขายของออนไลน์ค่ะ มันไม่ต้องลงทุนมาก กำไรก็พอได้นะคะ เป็นอาชีพเสริม

อาชีพ

อาชีพ

อาชืพ

อาชีพ

อาชีพ

เด็กนิคม สุดแสบ ปัญหาคือ เงิน

จริงครับทำเลสำคัญมากกว่าสินค้าอีกครับ​ อร่อยยังไงถ้าทำเลไม่ดีก็อยู่ที่เดิม

ใจ

ใช่ค่ะ ของหนูก็เหมือนกัน ทำอร่อยแต่ทำเลไม่ได้เลย

ที่ว่าทำอหร่อย ต้องถามลูกค้านะ ไม่ใช่บอกว่าตัวเองอร่อยหินอร่อย แล้วลูกค้าละ

@@Johnny-ty4pn อ่านจบป่าวเนี่ย ? เขาก็บอกอยู่ว่ามีแต่คำชม มีแต่ลูกค้าหน้าเดิมมาซื้อ ถ้าไม่อร่อยคงไม่มีหน้าเดิมมาซื้อหรอ

สมัยนี้ ลูกค้าที่เค้าไม่ออกจากบ้าน มีเยอะขึ้นนะ หากมองให้เห็นมุมที่ไม่ใช่ปัญหา มันก็มีกลุ่มลูกค้ารอให้เราไปส่งถึงที่เยอะอยู่ ขึ้นอยู่กับว่า จะมีใครคิดทำให้จริงจังรึป่าว เพราะร้านที่ทำอร่อย ๆ เค้ามีไลน์แมน มีแกร๊บ มีบริการส่งอีกหลายเจ้าที่ไปรอเข้าคิว เค้ามีลูกค้าในร้าน ก็เยอะแล้ว หากผู้ทำอาหารขายแบบดิลิเวอรี่ทำให้อร่อยได้แบบไม่ซ้ำกับพวกมีหน้าร้าน เราว่า มันตัดปัญหาเรื่องทำเลไปเลย เพราะร้านอร่อย ๆ ทำเลดี ไม่ได้อยู่แถวบ้าน แกร๊บ ไลน์แมน เค้าก็ขับไปซื้อเอามาส่งถึงที่เหมือนกัน จุดเด่นของพวกทำดิลิเวอรี่อย่างเดียวคือ สั่งแล้วได้ไว ไม่ต้องไปแย่งกับลูกค้าตามร้าน ยิ่งใกล้อาคารสำนักงาน ยิ่งสบาย หาเด็กเดินส่งเองได้เลย เหมือนผูกปิ่นโต หากทำให้จริงจัง มีไลน์อาหารหลากหลาย ส่งถึงออฟฟิศ มีระบบจ่ายเงินแบบร้านค้าในห้าง มีเครื่องมือรับออร์เดอร์และโปรโมชั่นดี ๆ มันก็ติดตลาดได้นะ สำคัญที่การตลาดด้วย ฝีมือคนทำก็อีกส่วน ถ้าเอามารวมกันได้ มันก็เวิร์ค

ลืมแน่นอน ถังแก๊ซ 2,400 หัวเตาพร้อมขาตั้ง 1,000+ แต่นี้ก็เกิน 3,000 แล้ว

มันลืมแก๊ส

โต๊ะ ตะแกรง หม้อทอด สารพัด

เขาหมายถึงต้นทุนของ *วัตถุดิบ* ที่ต้องเอามาทำขาย..ที่ต้องไปจ่ายตลาดวันต่อวันน่ะค่ะ....... พวกโต๊ะ,ภาชนะ,ร่ม,แก๊ส..คงไม่ต้องลงทุนซื้อทุกวันหรอกคะ..ไม่น่า งง.....

เจอบ่อยมากพวกที่เม้นทำเลสำคัญมากๆ เขามาเเนะนำอาชีพไม่ได้มาแนะนำทำเล เขาให้พวกมึงไปหาเองอย่ามาเม้นโง่ๆว่า ทำเลดีกว่าอาชีพ ใช่มันก็ถูก แต่โปรดดูชื่อคลิปด้วย เขามาแนะนำอาชีพ ไม่ใช่ทำเล จบนะ

ทำเล+เวลาสะสมลูกค้าลูกค้าเพิ่มยอดขายเพิ่มกำไรเพิ่มต่อไปก็แค่ขยันคับ

ผมอยู่แถวตลาดวัดศรี ว่างๆจะไปอุดหนุน

ใช่แล้วค่ะต้นทุนแพงยุคนี้แย่มากประชาชนอดตายแน่

พอดีเลย กำลังหาคนลงทุน

ขอเฟสได้มั้ยคร๊าบ

มาๆๆครับกำลังขายเฟรนฟรายอยู่หาคนช่วยพอดีๆๆฮ่าๆๆ

มาติดตาม เราสิคะ มาๆ

มาติดตาม เราสิคะ ขอเบอร์ได้ป่าวค๊าบ

อย่ากลัวที่จะลองนะคะ...เป็นนายตัวเองเหนื่อยแต่มีความสุขมากๆคะ^^สู้ๆนะคะ

ความจริงกับความฝัน

@@user-eg9no7og5j ความฝันที่ลงมือทำคือความจริงค่ะ

ตอนนี้มีงานชลปะทานรายได้ขั้นตำ่สี่รอ้ยตอ่วันผู้หญิงสามแปดสูน

มีไครสนไจไหมครับงานมืทูกวัน

ตอนนี้มะละกอถุงละ350สงสรแม่ค้าเลยค่ะ ถูกสุดถุงละ220บาท ช่วงนี้มะนาวก็แพงด้วยตกลูกละ7บาท เราคนขายผัก

ก็จริงนะ แถวบ้านมีส้มตำร้านนึง ต้องฝ่าฟันมากกว่า่จะได้กิน คือเดินเข้าไปลึกสุด ๆ เกือบลงแม่น้ำเจ้าพระยาแล้ว ถามคนพาไปกิน ว่ารู้ได้ยังไง ว่ามีส้มตำอร่อย เค้าบอกเพื่อนพามากิน คนบอกต่อ ๆ กัน เรียกว่า ห่างจากถนนใหญ่เกือบสามป้ายรถเมล์ เดิน ๆ ๆ พอไปถึงก็หิวพอดี สั่งมาเต็มโต๊ะ กินกันจนแทบกลิ้งออกจากตรอกไม่ไหว ตอนเดินเข้ามา ไม่เห็นใครเดินมาด้วยนะ แต่ไปถึงร้าน โอ้โห คนแน่นตึ๊บ ต้องสั่ง แล้วนั่งรอนานอยู่กว่าจะได้กิน แต่ก็คุ้ม คืออร่อยจริง ๆ กินนานแล้ว จำไม่ได้ว่า มันอร่อยกว่าร้านริมถนนยังไง สงสัยว่า มันเดินไกลมั้ง หิวมากเลยรู้สึกว่า เอออร่อยจริง

ไม่จริงเสมอไปเพราะเราก็ขายของมันยุ่ที่ทำเร ต่อให้ฝีมือดี ก็ไม่ใช่จะขายดีต้องเผชิญกับเจ้าเก่า กว่าลุกค้าจะติดหลายเดือนมาก บางครั้งอร่อยแต่ลุกค้าติดเจ้าเก่า เจ้าใหม่อย่างเราก็มีแต่เจ้งอย่างเดียวการเป็นแม่ค้าไม่ใช่เรื่องง่ายๆนะคะ

@@user-wv1el9rx5u มันก็จริงอย่างคุณว่า ถ้าขายของที่คนอื่นเค้าก็ทำขาย แล้วขายดีอยู่ก่อน แค่ฝีมือดีกว่า แต่ทำเลไม่ดี มันก็ขายไม่ดี แต่จะบอกว่า ความจริงเรื่องฝีมือดี ไม่ง้อทำเล มันก็มีความจริงเหมือนกัน ยกตัวอย่างของกินที่่เราชอบมาก อย่าง ปั้นขลิบนึ่งไส้ปลา ของคุณกบ ทำแทบไม่ทันขาย ขนาดร้านยังไม่เปิด คนไม่ได้ไปที่ร้าน โทรไปสั่ง ก็ยังทำขายแทบไม่ทัน ปั้นกันไม่หวาดไหว เพราะฝีมือดีจริง สูตรคงที่ อร่อยสม่ำเสมอ คนโทรไปสั่งเป็นพัน ๆ กล่องต่อวัน ทั้งที่ขายก็ไม่ได้ถูก กล่องละสี่สิบมีเก้าตัว งานบุญงานศพงานเลี้ยงพระอะไร เค้าทำได้ดี คนวางใจในฝีมือ ลูกค้าส่วนใหญ่โทรสั่ง แทบไม่ได้ต้องไปเปิดร้านเลย อันนี้คือความจริงอย่างที่คุณว่า สำหรับแม่ค้าที่อยากขายปั้นขลิบนึ่งไส้ปลาอย่างที่เค้าขายมาก่อน ต่อให้ไปขายคลาดเดียวกับเจ้านี้ ก็ขายไม่ออก เพราะคนเค้าติดยี่ห้อและมาตรฐานของเจ้าเดิมไปแล้ว ถ้าไม่อ้างว่า เป็นลูกเป็นหลาน เป็นสาขาเดียวกัน ยังไงก็ไม่มีใครซื้อ ส่วนที่คุณว่าเรื่องทำเล เราเห็นจริงด้วยทุกประการ เพราะแถวบ้านเรานี่ คนผ่านไปมาเยอะ มีคอนโด อพาร์ตเม้นท์ สำนักงาน อยู่พอประมาณ สมัยก่อนจะมีคอนโดผุด แม่ค้าขาจรนั่งตบแมลงวันกันเพลิน ไม่มีคนเลยทีเดียว แต่สมัยนี้ สถานที่เดิม แต่คนเพิ่มขึ้น เพราะมีอาคารที่พักอาศัยเพิ่มขึ้น สิ่งที่พบสวนทางคือ ร้านอาหารเจ้าอร่อย เค้าไม่อร่อยเหมือนเดิม เพราะเห็นว่า ยังไงก็มีเค้าขายอยู่เจ้าเดียว ไม่มีใครมาขายแข่ง จะขึ้นราคาก็ยังมีคนกิน แต่ฝีมือถอยหลัง ไม่รักษามาตรฐาน เพราะความจริงข้อนี้นะ เค้าคิดว่า ทำเลดีซะอย่าง ขายอะไร ก็ขายได้ ฝีมือไม่เน้น หากเราต้องซื้อกิน ก็คงเซ็งเพราะจ่ายแพงกว่าเดิม เพิ่มเติมคือความไม่อร่อยเหมือนเดิม ที่เห็นคนมากิน ก็มีแต่ขาประจำ เค้าก็คิดว่ายังอร่อยเหมือนเดิม คนอื่นบอกต่อ ๆ กันมาก็มี จะว่าทำเล มันก็ยังไม่ใช่ซะร้อยเปอร์เซ็นต์ เพราะคนอื่นขายอย่างอื่น เค้าก็ยังขายไม่ดีเท่า ที่ว่ามาซะยาว ก็แค่จะบอกว่า อย่าไปยึดติดกับคำว่าทำเลต้องดี แม้จะมีมูลความจริงอยู่บ้าง แต่เหนือสิ่งอื่นใด พลังโลกโซเชียลสมัยนี้มีอิทธิพลมาก ตัวสินค้าและบริการสำคัญที่สุด แม่ค้าใจดี อัธยาศัยดี มีจุดขายที่ต่างจากคนอื่น ไม่ลอกเลียนแบบสินค้าเจ้าอื่นที่เค้าทำขายอยู่ก่อน แต่ขายอะไรที่เราทำเอง เป็นสูตรของเราเอง มีจุดเด่นในสินค้าของเราว่ามันแตกต่างจากเจ้าเก่าหรือเจ้าอื่นยังไง คนก็จะวิ่งมาหาสินค้านั้นเอง ทำเลไม่ได้สำคัญที่สุดอีกต่อไป แม้จะมีร้านในป่าหรือกลางทุ่งนา สมัยนี้ คนก็ยังไปกินได้เลย

ทำเลเค้าดีค่ะ เค้าคงพูดถึงในกทม เพราะเราเคยอยู่ มันขายได้จริงน่ะค่ะ 1คนซื้อ อย่างต่ำ2ฟัก เราไปสั่งและยืนรอมีคนมาสั่งพร้อมเราแล้วรวมๆ5-10คนในเวลาแค่5-10นาที คนมันเยอะค่ะ

ข้าวโพดต้มแถวซ.จรัญสนิทวงศ์37 ขายดีมากครับ เขาต้มอร่อยจริง ราคาไม่แพง และคุยกับลูกค้าดีมาก ผมกับแฟนซื้อกินกันบ่อย

ขอบคุณค่ะ

ใช่ครับ ..แต่ทั้งประเทศคงมีรายนี้อีกหนึ่ง ...

บ้านนอกก็ได้วัน 3000-4000 พันค่ะคุณ อยู่ที่ทำเลเด้อ

สนใจขายขนมฝักบัวไหมค่ะ ลงทุนน้อย กำไรเยอะ

พ่าม!!!!!🤣🤣🤣🤣😂โอ๊ยเนอะ

สู้ ๆ เห็นเค้าขายกัน กำไรดีแท้น๊อ สงสัยต้องขายให้ได้มากกว่าเดิม ถึงจะมีอะไรสักที

ผมเหมือนกัน ทั้งส้มตำ ทั้งยำ ลงแต่ทุน ขนาดออกขายตามตลาดนัดก็ยังไม่ค่อยดีเลย

😊

สู้ๆๆๆไปด้วยกัน😂😂

จริง เคยไปขายของที่ตลาดนัด สรุปกำไรวันสุดท้าย ลืมรวมค่าแก๊สพร้อมถัง พอคิดต้นทุนกำไรแล้ว เหลือแต่แก๊ส ที่ยกให้เพื่อนที่ขายด้วยกันไป ไม่มีเงินสดในมือ เพราะตอนขาย ไม่ได้เอาค่าแก๊สมารวมเป็นทุนก่อนตั้งราคา คิดกันแต่ค่ารถ ค่าของที่เอามาทำขาย ก็แทบไม่เหลือกำไรแล้ว สรุปว่า เราไม่มีอะไรเหลือ ยกแก๊สให้เพื่อนไป ตอนซื้อแก๊สเอาถังเพื่อนมา มันไม่มีแก๊สแล้ว เอามาเปลี่ยนถังใหม่จากร้าน ใส่แก๊สไปเต็ม ขายแค่ 7 วัน แก๊สที่เหลือให้เพื่อน คือกำไร เราก็ยังรู้สึกผิด แต่นั่นคือกำไรจริง ๆ เพื่อนได้มากกว่าเราอีก ส่วนเรา ไม่ขาดทุน ได้ขาย คิดแล้ว ก็แค่ขำ ๆ เออ สนุกดี แล้วขายดีด้วย ขายก๋วยเตี๋ยวลุยสวน วันนึงใช้แผ่นก๋วยเตี๋ยว 3 โล ขายแค่ครึ่งวัน ช่วง 10 โมงเช้า ถึง บ่ายสามเท่านั้น บ่ายโมงกว่า ๆ ก็ไม่มีของขายแล้ว ค่าเช่าที่มันเลยเอาไปกินหมด ถ้าจะกำไร ต้องขายให้ได้จบวัน ต้องใช้ก๋วยเตี๊ยวสักหกโล แต่เราทำไส้ไม่ไหว มันต้องเพิ่มไส้อีกเท่าตัว ไม่มีคนช่วย เวลาเตรียมไม่พอ ปัญหามีเยอะ ไปขายปีเดียว อีกปีเค้าเรียกไปก็ไม่ไปละ มันเหนื่อย ไม่คุ้มเท่าไหร่ ขายกล่องละสามสิบ ช่วงนั้น ผักแพงมาก เค้าขายกัน 40-45 นี่ยังไม่นับว่า แก๊สบ้านเราทำไปอีก ถังแก๊สที่เอาไปใช้ทีตลาดคือซื้อไปทำขนมปังหน้าหมูเท่านั้น มันต้องทอดสดถึงจะอร่อย ก็ขายดีมาก วันนึงทำได้แค่สองร้อยชิ้น ขายสามชิ้นสิบ กำไรดีกว่าลุยสวน เพราะผักลุยสวนแพง ๆ ทั้งนั้น มะนาวก็ใช้ของสด ไม่ใช้มะนาวขวดมาทำน้ำจิ้ม บางทีคนที่คิดจะทำให้ขายได้ ขายนาน ก็ต้องยอมขาดทุนหรือเท่าทุนในระยะแรก ๆ คนทนได้ มีใจรัก สักวันมันก็จะขายดี ขายได้กำไรมาก มองเห็นเงินสดที่เป็นกำไรในมือมากขึ้นได้ในที่สุด แต่เราคนเดียว ไม่ไหว ถ้ามีคนช่วยก็ไม่ยั่น

5555

เข้าทาง กำลังหาเสียงพอดี รอลุงตู่ดีกว่าสบายกว่าเยอะ🤣🤣🤣🤣🤣

เห็นด้วย..แม่ค้าตามตลาดและริมถนนแถวบ้านแต่ระคนเป็นหนี้รายวันเกือบทุกร้าน...ลงทุน ลงแรง แต่ถึงเวลา เขาจะขับรถมาเก็บทุกวัน

Kimhan Nititam จริงคะ กำไรที่ได้มา ลงไปอยู่ค่าที่หมดเลย จะท้อตรงค่าที่นิแหละ 555 เหนื่อยตาย ไปตกค่าที่หมด

งั้นก็เป็นลูกจ้างเขาต่อไปนะครับ

หมูกะทะ ร้านไหน ๆ ก็ไม่เหมือนกัน ร้านที่มีของสด น้ำจิ้มอร่อย บริการดี มีอาหารหลากหลาย ยังอยู่กันได้ แต่ไม่ค่อยเห็น 99 นะ ส่วนใหญ่ 139-159 มีกุ้ง มีหอย ปลาหมึก ขนมหวาน ติ่มซำ ของต้องมีพอขาย เติมได้ตลอด พวกที่เจ๊งคือ คนไปกินแล้ว ไม่เติมของ รอนาน อาหารไม่สด กินเหลือโดนปรับ อะไรแบบนั้น มักมีเรื่องกัน เป็นเหตุให้ต้องปิด ปัญหาเยอะ ร้านที่อยู่ได้คือผู้บริหารรู้จักปรับปรุงตลอด ดูทำเลดี เจอลูกค้าดี ๆ ไม่เรื่องมาก ไม่มีปัญหา อาหารก็หามาได้ครบ สดใหม่ ถ้าไม่มีอะไรขาด ทุกอย่างมันก็จะคุมให้กิจการไปต่อได้ ส่วนใหญ่ คนครัว คนสั่งอาหาร มักเป็นตัวปัญหา เจ้าของให้เอาของเกรดดี ไปเอาเกรดรอง แล้วเอาส่วนต่างเข้ากระเป๋า ทำบ่อย ๆ เจ้าของไม่รู้ คนกินรู้ เค้าก็ว่า คิดราคาแพง แต่ได้กินของห่วย ๆ ไปทำกินเองที่บ้านดีกว่า แบบนี้ ก็จะหายนะ ในที่สุด

@@user-pu9li3wt1z ใช่ จะเป็นเจ้าของกิจการ ต้องเหนี่อย และบริหารงานเป็น ต้องมีทุนมากพอ ทำเลดี มีจุดขายที่ไม่เหมือนใคร จุดเด่นต้องมี จุดอ่อนคืออะไรต้องรู้ ที่เค้าเม้นท์ คงบอกให้ระวัง เพราะคนขายกันเยอะ คนกินมีเท่าเดิม เผื่อใครคิดว่ามันง่าย ๆ จะซื้อเฟรนไชส์มาทำ แล้วคิดว่าจะได้กำไรดี มันอาจจะไม่รอดก็ได้

แล้วประเทศไหนรุ่งเริองในยุคนั้นล่ะ.

มันสำคัญหมดแหล่ะ แต่คนทำการตลาดไม่เป็น เราว่า มันก็ไม่รอด เห็นด้วย ว่ามีครบทุกอย่าง แต่ไม่รู้จักทำการตลาด มันก็แค่พออยู่ได้ ไม่รวย

คนอยากขายเฟรนไชส์ เค้าพูดให้คนอยากได้กำไร ยอมลงทุน ซื้อเฟรนไชส์เค้า บางเจ้าบอกว่า ดูแลให้ทุกอย่างจนถึงจุดคุ้มทุน แต่ใครจะรู้ ขายได้หรือไม่ได้ ปัญหาของคนซื้อเฟรนไชส์มาแล้ว คนขายเค้าไม่เกี่ยวด้วยละ ขายไม่ดี ก็ต้องหาทางแก้ไขเอาเอง ถ้าไม่ใช่ปัญหาที่ทำเล มันก็อาจพอหาทางแก้ได้ แต่ถ้าใช่ ก็ต้องถือว่าพลาดหนัก เปลี่ยนทำเล ทำได้ แต่ขายได้หรือไม่ ต้องเปลี่ยนอีกกี่ที่ อันนี้เจ้าของเฟรนไชส์เค้าจะดูแลแค่ไหน ก็ไม่มีใครรู้

จริงค่ะ.ตอนนี้ทุนหายกำไรหด งงใจ.ลงทุนไปทั้งหมด 30,000. ยังไม่ฟื้นเลยค่ะ.

ต้องเปลี่ยนเป็น ขายในบ้านมันซะเลย ขายหน้าบ้านโดนไล่ ก็ต้องลองทำในเขตบ้านตัวเองนี่แหล่ะ แถวบ้านเรามีอาหารตามสั่งอร่อยใช้ได้ เปิดขายในบ้าน เค้าเอาเมนูเคลือบพลาสติกแขวนไว้ที่รั้ว ติดป้ายติดรูปอาหารไว้นิดหน่อย บอกให้คนกดออด ถ้าสั่งอาหารก็กดออด จ่ายเงินไว้ นัดเวลากัน เอาเบอร์โทรไป เสร็จแล้ว จะให้เอาไปส่งหรือมารับเอง ก็ว่ากันไป ขายถูกด้วย มีแบบกล่อง แบบเอาปิ่นโตเรามาใส่เองก็มี สำคัญตรงที่มันอร่อย และราคาไม่แพง เหมาะจะกินเพื่อหาความอิ่มท้องและราคาย่อมเยา รสชาติอาหารไม่ได้แย่ ไม่ต้องรอนาน ไม่แพง พวกข้าวกระพราไก่หมู+ ไข่ดาว ยังมี 25-30 บาท ในขณะที่ของในตลาดและริมถนนแถวบ้าน มัน 35-50 กันหมดแล้ว

เค้าอยากให้เราอยู่แบบไม่มีรายได้จะได้แจก 300-500 มั้ง..😂😂😂

ขายหน้าบ้านตัวเองแต่กีดขวางการสัญจร แบบตั้งลุกล้ำพื้นที่ออกมาจากตัวบ้านเยอะก็สมควรโดนนะ ค้าขายอย่าเห็นแก่ตัว ตัวเองสะดวกแต่คนอื่นลำบาก พื้นที่ของเรามีแค่ในตัวบ้านเท่านั้น นอกนั้นเป็นทางที่ให้ร่วมกับคนอื่น นอกซะจากว่าคุณไปกว้านซื้อพื้นที่นอกบ้านะป็นของส่วนตัวอ่ะนะ 555

ไม่ใช่แบ่งแยกครับ.เขาไม่มั่นใจความสะอาดตามศาสนามากกว่า

ผมก้ออยู่มาเล

อิสลามแค่ต้องกินอาหารที่มี ตราฮาลาลคะ การผลิตทุกอย่างต้องมั่นใจว่าถูกหลัก ถึงจะซื้อมากินได้

ที่ไหนค่ะ

methee mala ยงต

รวยยัง

สกปรกจริงๆด้วย เห็นแล้วกินไม่ลงเลย ครกไม้เก่าๆ มีปะผุ ด้วยนะ

ใช่ครับ. ทำเลดีก็มักจะแพงอีก

ทำง่าย เค้าก็ทำกันเกลื่อนหมดแล้ว คนจะทำได้ ขายได้ ก็น่าจะสนใจเรื่องค้าขาย มีประสบการณ์การค้าขายมาก่อน ยิ่งการขายอาหาร ถ้าไม่เคยไปจับจองแผงตามตลาดนัด ไม่เคยตั้งโต๊ะเรียงสินค้า ไม่เคยเรียกลูกค้า ไม่รู้จักการค้าขาย อัธยาศัยไม่ดีหน้าตาไม่รับแขก พูดจาเชิญชวนไม่เป็น สินค้าไม่หลากหลาย ต่อให้ขายของเฟรนไชส์ไม่เคยเทรน นั่งเป็นใบ้ก็ขายไม่ออก ของที่ทำขายไม่ได้บ่อย ๆ กำไรหาย ทุนหาย ไม่นานก็เจ๊ง คนอยากขาย แต่ไม่มีฝีมือ เค้าเลยคิดว่า มันคงดี ถ้าได้ซื้อเฟรนไชส์ที่เค้าขายดีจริง ๆ แค่ขายอย่างเดียว ของเค้าทำสำเร็จมาแล้ว มาทำให้ร้อน แค่นี้ไม่ต้องใช้ฝีมือ มันก็ต้องมีทำเลดีจริง ๆ ถึงจะไปได้ พวกหน้าโรงเรียน ใคร ๆ ก็แห่กันไปขาย แย่งที่กันไม่ทัน

โรงเรียนชื่อไร

จริงค่ะแม่ค้าเก่าแทบจะอยุ่กันไม่ได้แล้ว แม่ค้าใหม่จะอยุ่ไหวยังไง

@@user-wv1el9rx5u เรื่องจริง คือแม่ค้าใหม่ ไม่คิดขายอะไรที่แตกต่าง มาทำของขายเลียนแบบคนขายอยู่ก่อน กลุ่มลูกค้าเดิมมีทางเลือกเพิ่ม ก็เรียกว่า ต้องแบ่งส่วนตลาดกัน ไม่ได้เรียกลูกค้ากลุ่มใหม่เข้ามา เรียกได้ว่า คนทำขายแข่งนี่ เห็นแก่ตัวสุด ๆ ตัดราคา ลดราคา เพื่อเอาชนะเจ้าเดิม ทำได้แน่ ๆ แต่เชื่อว่า อยู่ได้ไม่นาน เพราะสันดานแบบนี้ ไม่ช้าก็ต้องแพ้ภัยตัวเอง ความจริงอยู่ทีทุนเท่าไหร่ ขายเท่าไหร่ กำไรเท่าไหร่ หากมันเป็นของดีจริง ๆ จะเอาราคาถูกแค่ไหนมาทำคงยากจะแข่ง เพราะวัตถุดิบมันก็ราคาใกล้ ๆ กัน เว้นแต่ ปลูกผักเอง เลี้ยงหมูเลี้ยงไก่เอง มีฟาร์มไข่เป็นของตัวเอง คุมทุนต่ำได้แน่ คนจะมาขายตัดราคาก็ต้องเรียกว่า ขายขาดทุน ขายทำไมล่ะ เดี๋ยวมันก็ปิด ถ้าจะขายด้วยกัน ต้องอย่าขายซ้ำกัน แต่ให้เอื้อเฟื้อกัน เช่นว่า เราขายปลีกเบเกอรี่ ก็ขายไป อีกร้าน ขายส่งวัตถุดิบทำเบเกอรี่ เราก็ไปอุดหนุนเค้าได้ ขายใกล้ ๆ กัน เราไม่ต้องเดินทางไปไกล ขายแบบสุมหัวกัน รวมตัวกัน คิดทำอะไรที่สร้างสรร ดีกว่าแข่งกันตีหัวอีกเจ้า ขายแบบให้ลูกค้ามีส่วนร่วม ขายทั้งวัน ก็ทำเป็นจุดเรียนรู้ ให้ลูกค้าแต่งหน้าเค๊กเอง แจกสูตรให้ทำเองที่บ้านได้ มีวัตถุดิบให้ซื้อครบ ที่ร้านข้าง ๆ เรียกว่า มาร้านเรา แล้วไปอีกร้านต่อได้ กลุ่มเป้าหมายเป็นวัยรุ่น เป็นคนชอบอะไรเก๋ ๆ ตามตลาดชุมชนนี่ ไม่ต้องมาขายแข่งกัน เราอยู่ได้ เค้าอยู่ได้ ให้ไปดูคลิป ตามไปดูให้รู้ ของช่องไทยพีบีเอส เผื่อได้ไอเดีย ชุมชนนึง มีตลาด มีร้านค้า ไม่ขายของซ้ำกัน แต่ขายของในไลน์เดียวกัน ทำให้ได้ต้นทุนที่ต่ำลง เพราะมีระบบการอุดหนุนกันเองของผู้ค้าด้วยส่วนนึง แม้ลูกค้าจะน้อยลง แต่ทุกคนขายได้กันหมด ร้านขนมปัง ขายแต่ขนมปัง ทำอร่อยมาก กินแล้วหิวน้ำ ก็เดินไปร้านน้ำซึ่งมีจุดเด่นคือนม ขายนมหลากหลายรสชาติ ร้อนเย็นอะไรมีครบ มีไอติมด้วย เพราะอยู่ในไลน์เดียวกัน ซึ่งจะมีร้านที่ขายแต่นม ผลิตนมมาส่งให้รานขายขนมปัง และร้านไอติม คนจะไม่แข่งกันทำในสิ่งที่ตัวเองไม่ได้ทำมาก่อนแม้จะมีไลน์ ขายได้ เรียกว่า ร้านขนมปัง ก็ขายนมและไอติมในร้านเดียวได้ เป็นร้านที่ขายครบวงจรได้ แต่เค้าไม่ทำ เพราะทำแต่ขนมปังอย่างเดียว เวลาและทุนมันคุ้มกว่า ได้ของมากในเวลาน้อย ทุนต่ำ ขายถูก คนแห่มาซื้อกันจนทำไม่ทัน คนขายนมก็ขายดี ขายได้ เพราะส่งส่วนผสมให้ร้านขนมปังด้วย ส่วนร้านไอติมก็ขายดี เพราะคนมากินขนมปังแล้ว ไปกินไอติมต่อ เค้าไม่เป็นโมโนโพลี่ ไม่รวยคนเดียว แบ่ง ๆ กันไป ทุกคนอยู่ได้ ชุมชนมีความสุข พ่อค้าแม่ค้ามีความสุข มันอิ่มจากข้างใน ความคิดจะเห็นแก่ตัวก็ไม่มี เอาเวลาไปพัฒนาสูตร สินค้าตัวเองให้ดียิ่ง ๆ ขึ้น ผลิดอะไรใหม่ ๆ แปลก ๆ เรียกลูกค้ากลุ่มใหม่ ๆ ชุมชนก็อยู่กันได้ ไม่ต้องรวย แต่มีกินมีใช้กันทุกคน เงินมีเท่าเดิ่ม คนขายมีมากขึ้น คนกินก็เท่าเดิม วิถีชีวิตที่กระตุ้นให้คนอยากรวย มันทำให้คนเห็นแก่ตัวมากกว่าจะสามัคคีรักใคร่กัน เงินทองหาได้เท่าไหร่ ตายไปก็เอาไปไม่ได้ แต่ความเอื้อเฟื้อ แบ่งปัน ให้อยู่กินด้วยกันได้ มันคือความสุข ความเจริญ ที่เงินทองหาซื้อไม่ได้ ชุมชนไหนทำได้ ก็จะมีแต่ความสุข เงินทองไหลมาเทมาไม่ขาดสาย ไม่ต้องแข่งกันรวย แค่มีกินมีใช้ ไม่เดือดร้อน เจ็บไข้ได้ป่วย ช่วยเหลือกันได้

แล้วทำไมในชุปเปอร์มารคเก็ตพากันซื้อโครมๆทั้งที่บอกไม่มีเงินนะแปลกจริงๆ

ต้องถามว่า ขายแถวไหน ที่ไหน ใกล้อะไรบ้าง ตลาดเช้า หรือว่า ขายที่ตัวเอง หน้าบ้าน หรือมีร้าน หรือส่งออฟฟิศ อะไรยังไง กลุ่มคนกิน คือตลาด เค้าอยากกินอะไรกัน อะไรมีเยอะแล้ว เท่ากับคู่แข่งเยอะ ก็ต้องมีจุดขายที่แตกต่าง ไม่งั้นขายแข่งเจ้าเก่ามันยาก หาอะไรใหม่ ๆ คนกินอาหารเช้าต้องการความสะดวก รวดเร็ว ได้สารอาหาร ของสดใหม่ ราคาไม่แพง เก็บไว้ถึงกลางวัน ไม่บูดไม่เสียก็จะยิ่งดี เค้าจะได้ซื้อทีเดียวสองส่วนกินเช้ากับกลางวัน ขายได้มาก ขายได้ดี เหลือเราเก็บกลับกินเอง ก็ยังไม่เสีย

@@hungrynow55 ขอบคุณข้อมูลดีๆมากนะครับ

@@happymew7588 ยินดีมากถ้าข้อมูลที่ให้มันจะมีประโยชน์ เราเคยคิดขายเหมือนกัน มีฝีมือทำ แต่ไม่มีคนช่วย ถ้าจะทำ ก็ต้องดูกำลังด้วยนะ ไม่ใช่เรื่องเงิน หรือไอเดียอย่างเดียว ถ้ามีคนช่วย อย่างบางคนขายกับแฟน ขายกับเพื่อน มันก็ยังมีคนปรึกษา หาทางแก้ไขอะไรกันได้ ช่วยหยิบจับ คนละไม้คนละมือ สนุกดี บรรยากาศการขายดี คนซื้อก็จะอยากซื้อ ถ้าเป็นหนุ่ม ๆ หน้าตาดี หรือดูดีสะอาดสะอ้าน สักสองคน ช่วยกันขาย ลุกค้าผู้หญิงมีเยอะ รับรอง ขายอะไร ก็ขายดี ขอแค่มีทำเลที่คนผ่านเยอะ ๆ อย่างตลาดที่ใกล้จุดต่อรถ หรือ ทางลงท่าเรือง ทางออกรถไฟฟ้า อะไรประมาณนั้น คนขายคนเดียว ทำอะไรเองทุกอย่าง พอเหนื่อยมาก ๆ มันจะพาลเบื่อ และไม่อยากทำต่อ ทีนี้ข้าวของอุปกรณ์อะไร มันก็จะกลายเป็นของรกบ้าน หรือว่าต้องเอาไปเลหลังให้หรือขายต่อถูก ๆ ก่อนตัดสินใจซื้ออุปกรณ์อะไร ก็ต้องคิดอีกว่า ถ้าเลิกขาย เรายังจะได้ใช้มันอยู่รึป่าว ถ้าได้ใช้ ไม่ต้องเอาไปเลหลัง ก็ซื้อเลย ถือว่า ได้ใช้ ได้เอามาทำมาหากิน ไม่ขาดทุน

ถูกต้อง ตัดกันเละเทะ ไม่สนหน้าใดๆเลยเพลียจิต สายก๊อปนี่หนักมากร้านไหนขายดีก๊อปวางแม่งเฉยๆตัดราคาฉับฉับ

ผมโดนมากับตัวเลยเมื่อเดือนสองเดือนที่ผ่านมานี่เอง ขายตัดราคากันเป็นครึ่งต่อครึ่ง เจ้งหมดเลยตอนนี้

@@jeeraLT คนไม่ดี ก๊อปยังไงก็ไม่เหมือน สันดานมันจะบอก เว้นแต่มันเล่นของ ถ้าเราทำก่อน ทำดี รักษาความดีให้ได้ หาจุดแข็ง แก้จุดอ่อน มีโปรโมชั่นให้ลูกค้า สร้างความเชื่อมั่น ไม่ลดราคา แต่คงปริมาณหรือเพิ่มนิดหน่อย เพื่อเอาใจลูกค้า ก็น่าจะพอสู้ไหว พวกขี้ก๊อปมันไม่มีจุดยืน วันไหนขายไม่ดี มันก็หาก๊อปคนอื่นต่อ ส่วนพวกขายตัดราคานี่ ก็น่าจะพวกที่เอาของถูก ๆ มาทำให้เหมือนแพง แล้วขายถูก คนกินน่าจะรู้ ถ้ามันตัดราคาได้มากกว่าเราแล้วอยู่ได้ ก็ให้มันรู้ไป แถวบ้านเราก็มี ร้านเบเกอรี่ร้านนึงขายดี มีคนเอามาขายบ้าง แต่เป็นถาด ๆ นะ มาวางขาย คนเห็นถูกดี 10 บาท สามแถม 1 ร้านที่ขายดี เค้าก็ยังขายได้เหมือนเดิม เพราะสุดท้าย ร้านที่ขายถูก ๆ มันไม่มีคนซื้อกิน เลยเลิกขายไป เพราะมันถูกจริง แต่ไม่อร่อย

@@hungrynow55 จ

คนไม่สู้คนไง...คุณนะ

@@user-pu9li3wt1z แล้วถามว่าจะสู้ยังไงไหว ของกินนะทำไปแล้วไม่มีคนซื้อ=ของเสีย ของเสียแล้วเอามาขายใหม่ได้มั้ยละ เมื่อของกินขายไม่ได้ก็คือขาดทุนทันทีเลยนะคับ

@@Samskylab ของกินเยอะไปครับ...ถามจริงเคยขายหรือเปล่า...ไอ้ประเภทดูจากเน็ตแล้วมาทำขาย..ก็สมควรเจ๊งแล้วครับ...การค้าขายมากกว่าความอยากคือประสบการณ์และที่สำคัญอย่าดรียนแบบชาวบ้าน...ถ้าคิดจะแข่งกับชาวบ้าน...ไม่เท่าเขาก็ต้องเหนือกว่าเขา...ประเภทเรียนแบบเขาไม่ต้องทำครับเขาเรียกไม่มีความคิด

@@Samskylab อย่าสักแต่อยาก...ถ้าไม่ศึกษาและพัฒนาตัวเองเคยขายยังไงก็ดักดานขายแบบนั้นเป็น 10 ปี...มันก็เจ๊งละสมควรแล้ว...เพราะไม่พัฒนาตามคนกิน...ยุคนี้ มัน ไม่ใช่ยุคที่พวกคุณเกิดครับ...ที่จะทำไรก็ได้คนซื้อหมด...ลองไปเดินตลาดนะครับ...บางร้านทำหมาไม่แดกแต่กลับขายดี...บางร้านอร่อยแต่เจ๊ง...ไม่เคยลงสนามจริง...ไม่รู้หลอกครับ...ผมโตมาได้เพราะค้าขาย...ขายจนทำไม่ไหว...เลิกเพราะขายไม่ไหว...ไม่ใช่เลิกเพราะเจ๊ง...ก็แปลกพวกขายแล้วเจ๊งเหมือนกัน

@@user-pu9li3wt1z เรียนแบบไม่เรียนแบบไม่รู้ แต่ที่ผมขายนี่ผมกับแฟนเป็นคนเริ่มคิดสูตรเองทำเอง ขายจนมีคนมาเรียบแบบทำตัดราคากัน

อ้วน ดำ ไม่เข้าสเป๊กลูกค้า ก็ขายไม่ออกนะ

@@hungrynow55 555 เอ้อเนาะน่าคิด

ทำงานครับมีแน่ทุก 3 พันเอง

แสรดดดด

เออ..จริงว่ะถุยไอ้ห่า

ขายอะไรล่ะ ถ้าอร่อย ก็อยากซื้อนะ ช่วงนี้ เซเว่นมีแยมโรลออกใหม่ รสนมเย็น เราว่าอร่อยดี แต่แม่ว่าไม่อร่อย ซื้อมากินบ่อย ๆ แบ่งแม่กิน แม่ก็ว่า เออ อร่อยแระ งงอยู่ ว่ามันอร่อยจริง หรือว่า เพราะกินบ่อย เลยติด