Jakbyście myśleli o Camino to polecam 👉mypielgrzymi.com/ Kontynuowanie i rozwijanie mojej pracy możliwe jest dzięki Patronom. Tu można do nich dołączyć oraz dowiedzieć się o tym na co idą środki ze wsparcia oraz poczytać o planowanych kierunkach rozwoju kanału 👉 patronite.pl/Samolyk

Tu cały tekst brata Dino z La Faba: Chociaż bym przeszedł wszystkie drogi pokonując góry i doliny z zachodu na wschód Jeśli nie odkryłem wolności bycia sobą Nigdzie nie dotarłem Chociaż podzieliłbym się wszystkimi moimi dobrami z ludźmi innej kultury czy języka tworząc przyjaźnie z pielgrzymami z tysiąca szlaków lub dzieląc albergue ze świętymi lub ksìążętami Jeśli nie jestem zdolny do przebaczenia swojemu bliźniemu Nigdzie nie dotarłem Chociaż nosiłbym swój plecak od początku do końca czekając na każdego pielgrzyma potrzebującego zachęty. Chociaż oddałbym swoje łóżko temu który dotarł później i swoją butelkę wody w zamian za nic Jeśli po powrocie do domu nie jestem zdolny do stworzenia braterstwa I przekazywania radości jedności i pokoju Nigdzie nie dotarłem Chociaż każdego dnia miałbym jedzenie i wodę i cieszyłbym się z dachu nad głową i prysznica każdej nocy lub zatroszczyłbym się dobrze o swoje rany Jeśli nie odkryłem w tym wszystkim miłości Bożej Nigdzie nie dotarłem Chociaż widziałbym wszystkie zabytki kontemplował najpiękniejsze zachody słońca Chociaż nauczyłbym się pozdrowień w każdym języku lub spróbowałbym wody z każdego źródła Jeśli nie odkryłem kim jest autor tego piękna i pokoju Nigdzie nie dotarłem Jeśli od dziś nie będę kontynuował Twoich dróg szukając I żyjąc według tego co się nauczyłem Jeśli od dziś nie będę widział w każdym człowieku, przyjacielu lub wrogu, towarzysza drogi Nigdzie nie dotarłem

To jest tak piękne i głębokie, ale przede wszystkim szczere. Już dawno chciałam podziękować za Twoją pracę na tym kanale. Twoje świadectwo o tym, że przemiana duchowa to nie jest jedna, spektakularna chwila, niemal cud, ale praca na pełen etat otworzyło mi oczy. Zrozumiałam tak wiele. Bóg zapłać.

Tomku, byłem z żoną cztery na Camino, dwa razy z przyjaciółmi, dwa razy sami. To czas, który miał i ma duży wpływ na nasze 33 letnie małżeństwo, na naukę pokory i tolerancji na trud, zmęczenie, czasem nie zawsze miłych ludzi. Wczoraj podjęliśmy decyzje, że 1 maja 2024 wyruszamy z domu do Santiago. To będzie 4 miesiące drogi, którą chcemy ofiarować jako dziękczynienie miłości, którą się obdarzany, a która pochodzi od Boga. Słuchałem Twojego świadectwa z trwogą, jak Ci się mogło nie podobać, ale wtedy przypomniałem sobie pierwsze Camino z dziećmi i ich przemianę w drodze. Bóg zapłać za relacje

Dzięki Tomku za piękne świadectwo ❤️ jakoś w moim obecnym czasie strapienia takie proste świadectwa potrafią wlać w serce sporo nadziei że jeszcze będzie lepiej

Szanowny Tomaszku. Przeszłam Camino trasą Unesco od Cebreiro przez Galicje, górami drogami polnymi. Szliśmy tylko we dwoje z mężem. Pogoda była różna , msze w miejscach noclegów dla pielgrzymów z różnych krajów. Tak jak Ty płakałam po dojściu do Compostella z wdzięczności. Dziękuję za audycję

Dziękuję, to kwintesencja naszej wędrówki na spotkanie Twarzą w twarz ❤

Czyli wcale nie musimy się lubić, żeby się kochać. Wyjątkowo pocieszająca świadomość❤

Hahah jak ja uwielbiam sposób w jaki opowiadasz i montaż 🤣 genialne, życzę wszystkiego dobrego 😃

Bardzo rzadko komentuję na YT ale ten film poruszył totalnie moje ❤️ Dziękuję

Dla mnie również to najbardziej wzruszajacy film! Dziękuję.

Tak się osiąga pewien stopień pokory. Dziękuję za relację z pielgrzymki, której pan, panie Tomku nigdy nie zapomni.

Jest pod wrażeniem tej historii pielgrzymki i te momenty kiedy się aż tak uśmiałem opisem sytuacji i zdarzeń po prostu coś pięknego!!!

Cudowne ❤️ dziękuję, jedna z najpiękniejszych opowieść o camino. Dziękuję 💖

A ja słucham tego z rozrzewniem ☺ tak było! Wszystko się zgadza. Piękne wspomnienia. Polecam!

Dziękuję Tomku za piękny i szczery filmik .❤️

W tym roku udałem się na moją pierwszą w życiu pieszą pielgrzymkę. Już od dawna wiedziałem, że jeśli kiedykolwiek pójdę, to będzie to Pielgrzymka Dominikańska i tak też się stało. Życie tak się potoczyło, że zacząłem moją pielgrzymkową przygodę z dość wysokiego pułapu, bo zaangażowałem się w sprawy organizacyjne. Nie było to proste głównie ze względu na moje zerowe doświadczenie, ale koniec końców udało się wszystko doprowadzić do celu. Myśląc o pielgrzymce niczego nie zakładałem ani na nic się nie nastawiałem, chciałem jedynie sprawdzić czy ta forma jest dla mnie. Bywały momenty trudniejsze z uwagi na upał czy deszcz, ale droga jako taka była spokojna, a ja, przyzwyczajony do długich marszów przez kilkunastoletnie chodzenie po górach, nie męczyłem się za nadto i spędzałem czas na modlitwie i rozmowach. Przyszedł jednak dzień, który zupełnie zmienił moje życie. W sobotni wieczór w Myszkowie, po adoracji, Pan zechciał mi pokazać to, o czym już wiele słyszałem na kazaniach i tego typu przekazach, ale nie sądziłem, że kiedykolwiek może się wydarzyć w moim życiu. Pokazał mi i obdarował mnie ewangeliczną Miłością, dzięki której osoba znana mi od kilku miesięcy stała się dla mnie jak Brat. Od tamtej pory przez długie tygodnie moje życie wypełniała nieustanna wdzięczność i wielka radość. Przerodziło się to w autentyczną chęć dzielenia się tym, co mnie spotkało, dlatego też piszę ten komentarz widząc podobieństwo w Twoim, Tomaszu, doświadczeniu. Samo wejście do Częstochowy było ważnym doświadczeniem wspólnotowym, ale szczególnie zapadł mi w pamięć moment, w którym widząc klasztorną wieżę, jeszcze poza granicami miasta, przyklękliśmy na środku drogi a myśli w głowie wypowiadały jedynie "to tu!". Nawrócenie może się kojarzyć z nagłą zmianą stylu życia, przemianowaniem wartości, zawróceniem ze złej drogi itp., ale jeśli jest to zmiana myślenia, zwrócenie się ku większemu dobru, to bez wątpienia mogę nazwać te wydarzenia moim nawróceniem. Pan obdarował mnie Miłością, którą chcę wylewać dalej i dalej, a będąc mocno związanym z Dominikanami, pragnę to czynić wszędzie, wszystkim i na wszelkie sposoby. Cieszę się, że i Ty mogłeś doświadczyć tej wdzięczności, chciałbym by każdy mógł jej kiedyś doznać i żyć według niej. Mocy błogosławieństwa Bożego +

Pięknie prowadzisz tę historię, potrafię się wczuć w Twoje przeżycia, zwłaszcza to, że niektóre rzeczy rozumiemy na poziomie rozumu a nie serca. Dobrze, że pokazałeś swoją wkurzoną, sarkastyczną stronę, bo się ucieszyłam bo i ja tak mam 😂 Cieszę się że podróż Cię jednak pozytywnie zaskoczyła 😁 Pozdrawiam i mam nadzieję że będziesz jeszcze kiedyś w Gdańsku 😁😇

Tomaszu! To jest, moim zdaniem twój najpiękniejszy film. Jestem u rzeczony i cieszę się razem z Tobą twoim doświadczeniem. Jest ono dla mnie natchnieniem do szukania Boga. Dziękuję! 😀

Po obejrzeniu filmu przyszły mi na myśl trzy słowa: szczerość, naturalność i głębia. Niby wszystko proste, a tak niesamowite! ☺️

Super relacja, bardzo dziekuje i od samego poczatku sluchania wiedzialam, ze Pan wynagrodzi Ci te wszystkie udreki i zakonczenie bedzie w tym stylu, "to byl najszczesliwszy dzien w moim zyciu", pozdrawiam.

Jak bardzo ciesze sie, ze moglam Ciebie tutaj wysluchac! Nie pojde na zadna pielgrzymke piesza... moze pojade... Ale to co powiedziales tutaj dotknelo mojego serca... Tak! Jest noc... Czuje wdziecznisc! Dziekuje Ci ze podzieliles sie swoimi przezyciami....

Jutro mam próbną maturę z rozszerzonego polskiego. Jest 1 w nocy, a wstaje o 7. A ja oglądam Bożego łysolka, który na nowo odkrywa Boga. Boże jaki ty jesteś dobry, jaki słodki smak twojej obecności. Chwała Tacie za to co w Tobie zrobił Bracie! ♡

Piekne świadectwo❤️ zaskakujące jak różnie ludzie przeżywają Camino i jak różnie może być. Moje 2 Camino przeszłam w upale, w lipcu. Koniecznie muszę spróbować w październikowym deszczu. Wam polecam upalne słońce dla odmiany 😄

Serdeczne dzięki za Twoje świadectwo , tak prawdziwe . Dotarłeś na sam szczyt swojego człowieczeństwa, dzieki . Mam 62 lata i tylko w marzeniach i oglądaniu takich relacji mogę doświadczyć CAMINO. I to , ze zmienia się swoje serce a nie rzeczywistość , to jest najpiękniejsze w tym świadectwie i doświadczeniu CAMINO. Pozdrawiam serdecznie 🙏🌲🎅⚽️❤🇵🇱

Czekałam na tę relację już od dłuższego czasu. Nawet się zastanawiałam czy ostatecznie Pan nie zrezygnował. Ale takiej dramaturgii sie nie spodziewałam:)

Panie Boże zapłać za ten film. W sierpniu byłem na swojej pierwszej pielgrzymce na Jasną Górę diecezji włocławskiej, amaranty. Było cudownie. Bóg nie umarł, Jezus żyje!

Dzięki Tomek za wszystko co robisz, przyznam że Twój montaż i wstawki doprowadziły mnie do tego ze o mało nie posmarkałem się ze smiechu.

Świetne! 👍 Oglądałem cierpliwie do końca bo wiedziałem ze „będzie się działo”….Camino tak ma…. Sam przeszedłem Camino 5 lat temu w swoje 50 urodziny. W podziękowaniu za zdrowe, cudowne, spełnione życie którym obdarzył mnie Pan Bóg. 780 km od Saint-Jean-Pierre-de-Port. Szedłem 40 dni. Samemu choć w większości zawsze z kimś. To była jedna z najpiękniejszych przygód mojego życia. Jeśli nie najpiękniejsza. Bo „Camino dostarcza…”. Na trasie słyszałem to wciąż po angielsku: „Camino provides”.Każdemu. Tak czy inaczej. Mnie dało wszystko i jeszcze więcej.

Tomasz obejrzałam z ciekawością ten film. Dziękuję.

Ja mam taką małą, malutką, drobniutką prośbę - bardzo, ale to bardzo, bardzo proszę jakoś zaznaczyć czy uprzedzić, żeby nie jeść podczas oglądania materiału! Niewiele brakowało a Autor miałby mnie na sumieniu. O mało co, a udusiłbym się zaśmiewając się na całego! Chwilami nie mogłem złapać tchu! Rechocząc z jednego wątku, Autor przypuścił atak innym lub całą ich serią! Poprostu, zwyczajnie... nie uchodzi! Panie Tomaszu, gratuluję. I dziękuję.

Niesamowicie poruszający film. Stoję właśnie przed ważnym dla mnie wydarzeniem w życiu. Boję się, że odniosę porażkę i mimo, że bardzo bym jej nie chciała, to dzięki temu co obejrzałam, przypomniałam sobie, że co by się nie wydarzyło, Bóg mnie nie zostawi. Mam oczekiwania, ciężko się ich pozbyć, ale staram się ufać, że słońce wyjdzie we właściwym czasie.💛

Doskonale rozumiem twoje kryzysy. Jak pada , a w Galicji zazwyczaj pada , to jest baaardzo ciężko … Byłam na Camino 1x , mój mąż 4x i to on zabrał najpierw każde nasze dziecko , a na końcu mnie. Był to strzał w dziesiątkę - sam na sam ojca z młodym dorosłym dzieckiem . Były oczywiście kryzysy , ale były też piękne dni . Mogę śmiało powiedzieć , że Camino na nowo ukształtowało naszą rodzinę . Wszyscy je kochamy! Ja odnalazłam tam przede wszystkim wolność i nauczyłam się nie bać . Poczułam, że Jezus się o mnie troszczy. Każdy przeżywa to inaczej . Ale jedno jest pewne Duch Święty tam działa !

Piękne jest to jak bardzo jest Pan prawdziwy. I mądry Pan jest. Dziękuję. Oglądając Pana film poczułam wdzięczność że było nam wszystkim dane się urodzić i być w Kościele razem w tym konkretnym czasie historii ❤️

co za relacja! Najpierw plakalam ze smiechu, a potem ze wzruszenia ❤

Świetna, szczera opowieść :) Gratuluję tego wszystkiego, co przeżyłeś i odkryłeś dzięki temu, że się zdecydowałeś! I tak po prostu cieszę się, że miałeś też dobre przeżycia, że masz takich znajomych, taką żonę, że to doceniasz i tym żyjesz. Chwała Bogu za to wszystko!

💓💓💓Dzięki, czekałam na ten film🙂

Super tak bardzo przypomina mi moje Cami nóż przed 10 lat, dziękuję bardzo ☺️

Panie Tomku, bardzo miło się Pana słucha. Dziękuję.

Ta opowieść brzmi jak dobra książka, bardzo dobra książka o życiu i ludziach. O przygodach i wewnętrznych podróżach. Paulo Coelho, Eric-Emmanuel Schmitt... Tylko że to historia Tomka Samołyka i Pana Boga, w drodze z ludźmi...Pięknie się słuchało Tomku. Autentyczne i inspirujące. Dziękuję.

Ja miałem w tym roku podobnie w drodze do Częstochowy. Choć prawie nie padało i to ja najgłośniej chrapałem.

To było coś! Dzięki!

Tomku, dziękuję, dziękuję. To jest dla mnie. Podziwiam Twoją szczerość. Też potrzebuję przyjąć na poziomie serca, to co mam w rozumie. Najlepszy odcinek.

Spłakałam się 😂,jakbym słyszała historię mojego urlopu podczas ostatnich wakacji.... odebrałam porządna lekcję życia.Pan Bóg jest dobry.Pozdrawiam Pana,dalej marzę o Camino....

:):) ja też byłam na Camino w październiku, pogoda mi bardzo dopisała poza jednym dniem kiedy szłam w burzy i to było cudowne doświadczenie... Jak i każdy inny dzień na tej drodze... Piękne wspomnienia mimo trudu i bólu. Żałuję tylko,że już nie mogę tego powtórzyć . Ale mam w sobie dużo przeżyć , które są ze mną i do których wracam... polecam Camino dla duszy i ciała 🙂

Szedłem z Porto do Santiago w 2019. Pielgrzymka była pełna małych cudów. Nawet jak wpadałem w tarapaty otrzymywałem niespodziewanie pomoc. Koszt całkowity wyszedł 2200 zł ale można było to ograniczyc gdyby nie kupować śniadań tylko robić własne kanapki.

Super opowiedziane! Bardzo podobała mi się taka relacja. Dużo nadziei jest w tym filmie 🙃

Mimo, że nie nadajemy na tych samych falach katolickich to na camino byłam w tym roku. Chodziło ono za mną od ok 10 lat, czyli w czasach zaangażowania w wiarę i w KK. Chociaż z KK nie mam za wiele wspólnego to poszłam w tym roku. Nic to w moim życiu nie zmieniło, spełniłam marzenie życia. Coś więcej? Nic. Bez sensacji duchowych. Piękna droga, też szłam z Porto. Po drodze też zgubiłam tyle rzeczy, które potem okazało się, że nie są mi do niczego potrzebne. Droga sama zabierała mi to czego nie potrzebuję. To co było niesamowite to to, że w momencie gdy szłam w złą stronę to zawsze znajdował się ktoś kto mnie zawracał ze złej drogi. :) Miałam tylko jeden deszczowy dzień. Na chrapiących ludzi najlepsze stopery do uszu. Ratowały mi noce. Super znów zobaczyć tę trasę w deszczowej wersji. ;)

To ja napiszę szczerze o wczorajszym nabożeństwie okrycia płaszczem Maryi w mojej parafii. Nie mam zwyczaju chodzić na Msze poza niedzielą, moje życie jest dość zabiegane. Napierw walka z dzieckiem żeby się ubrało, potem w samochodzie rozebrało, znowu ubrało i w przedszkolu rozebrało. Odbieram go i jest to samo. Później zacięłam się w samochodzie o jakiś złuszczony kawałek plastiku na gałce. Później przyszedł kurier z łóżeczkiem ale nie miał terminala więc znowu ubieranie 🤡 szybko do bankomatu. Nasz skrót ktoś zastawił starymi kanapami i materacami więc leciałam z moim 3 latkiem dookoła. Oczywiście kurier zaczekał ale kot mi uciekł jak wstawiałam paczki do domu. Zaczęłam składać łóżeczko i przykrecilam najpierw odwrotnie ale wtedy zadzwonił szwagier czy ide na nabożeństwo. Przyjechał, pomógł mi złożyć łóżeczko po wielu perturbacjach spóźnieni poszliśmy ale zaczęła mnie boleć głowa a synek nadal walczył z czapką i kurtką a w kościele jeszcze z ławkami i ciszą 😀 w końcu dałam się okryć płaszczem ale ile mnie to kosztowało. Jakas pani zaopiekowala sie nami i zagadywała do synka wiec troche dal spokoju. Wracając zastała nas śnieżyca. Z bólu głowy bylo mi niedobrze ale jakoś udało się położyć dziecko do spania a tu została jeszcze nowenna pompejanska do odmówienia 🤣

Piękne. Panie Boże nadal błogosław Panu Tomkowi i jego najbliższym, bo że jesteś z nimi to pewne. Właśnie tak działa Bóg, kogoś spotykamy, wpada nam do ręki książka, w której jest odpowiedź na nasze pytania, idziemy na pielgrzymkę i wiemy na pewno ,że Bóg nas kocha.

Twoje emocje podczas drogi, wręcz nachalnie przypominają mi moje emocje w czasie macierzyńskiej drogi. Raz chcę uciec i nigdy nie wrócić, a raz za nic nie oddałabym takiego życia.

Tomasz,.... Ty fajny gosc jestes. Spotkania z Toba sa dla mnie jak.. Rekolekcje. Zawsze cos zlapie dla siebie .... Do serca. Pozdrawiam serdecznie. 🤗

Dziękuję za świadectwo

Trudno opisać wrażenia z camino, bo czasami nic się nie dzieje - ale coś się jakby stało.

Uśmiałam się, a potem wzrusz. Dziękuję Tomku. Dziękuję 👍❤

super, dzieki Tomek

Tomek, dobrze ze przywrociles swoj kanal, dobrze ze omowiles swoje ludzkie slabosci pielgrzymkowe a potem 'odrodzenie'! Kolor sweatshirt super 👌....pewnie dzielo zony artystki! Pozdrawiam z Kanady.

Piękne i wzruszające ❤️ Chwała Panu!

Dziękuję! Pełna prawdy i piękna opowieść.

Jak dla mnie to jeden z pięknieszych filmów, jakie kiedykolwiek Pan wrzucił! Dziękuję! ❤️

Jestem szczęśliwa, że otworzyłam ten filmik w proponowanych.Obejrzałam dwa razy, i dwa razy ryczałam ze wzruszenia. Tomku dziękuję Ci za to nagranie, genialnie zamontowane; Twoje szczere i prawdziwe wypowiedzi dogłębnie mnie wzruszyły, rozumiem Twoje liczne myśli i sposób przeżywania odnośnie wiary i naszego życia bo wiele razy miałam podobnie, na pielgrzymce też. A moim marzeniem jest pielgrzymka do grobu Świętego Jakuba, już 10 lat temu zaczęłam o tym myśleć, chciałabym, żeby mi się kiedyś udało, tak jak Tobie.Chwala Tobie Panie💓Tomku niech Ci Pan Bóg błogosławi 💓💓💓

To jest najlepszy odcinek jaki widziałem. Taki szczery, prawdziwy i dla mnie zrozumiały bo sam 8 razy odbyłem pielgrzymkę z Poznania do Częstochowy 320 km. Dzięki!

Dziękuję za Pana świadectwo! ❤️🙏

"Dwadzieścia parę osób w pokoju" - ech, widać, że Tomek nigdy nie pracował w kołchozie zagranicą xd

Przeogromnie dziękuję za napisy! 🙏

Dziekuje bardzo za ten materiał..Coś fantastycznego❤️

Córka szła pieszo ponad 500 km,sama.Byłam pełna podziwu.Dziękuję za szczerą wypowiedź.Daje do myślenia.

Mistrzostwo🏆😀 ostatnio tak się rozbawilam jak usłyszałam o chrześcijańskich dzieciach słodko piętrzących tęczą 😜 Dramaturgia filmu wspaniała. Finał ♥️👍👍👍👍

"pan nasz nawyki drobnomieszczańskie, kafelki duperelki, kraniki dywaniki" :)

Szczerze powiem ze dawno się tak nie uśmiałem. Padłem 🤣 Gratuluję humoru

Jesień w Hiszpanii zwykle najbardziej obfituje w opady deszczu

Też w tym roku szedłem portugalską trasą. Niedługo od hiszpańskiej granicy rozchorowałem się i nie byłem w stanie iść dalej; musiałem wrócić wcześniej. Ze wszystkich zakończeń drogi rozważanych przed wyjazdem nie brałem pod uwagę tego, że mi się nie uda - a tu taki psikus, który było bardzo (bardzo!) ciężko przyjąć - i którego nie umiałem zaakceptować. Nie miałem jednak wielkiego wyboru i wróciłem. Planuję wybrać się niedługo i dokończyć, jeśli mi się uda. Ale doceń, Tomaszu, możliwość złapania pełniejszego spektrum tego doświadczenia, bo czasem jest też i tak, że się jest zmuszonym zatrzymać na wciąż sceptycznym froncie :D

Ja z żonką też szedłem w październiku, z Lizbony przez Porto, przez 4 tygodnie. Przez pierwsze 2 tygodnie było mega gorąco, a przez kolejne 2 cały czas nasuwał deszcz. Plecak miałem odrobinę cięższy (13 kg), bo nie umiałem się spakować rozsądnie. Przemoczone skarpety przerobiłem. Najgorsza rzecz to zakładanie na siebie rano mokrych ciuchów, bo przez noc nie wyschły. Spanie w alberge to dla mnie nie był jakaś szczególna niedogodność, byłem przyzwyczajony do spania w zbiorowych salach, czy to w akademikach czy w hostelach, poza tym przeważnie byłem tak zmęczony, że natychmiast usypiałem. Moje wspomnienia są zupełnie inne. Po pierwsze, to była nasza podróż poślubna. Wszystko nas wtedy cieszyło, mamy takie zdjęcia, na których wyglądamy jak dwie zmokłe kury i śmiejemy się jak norki. Po drugie szliśmy we dwoje, a nie w grupie. To nam dawało poczucie ogromnego luzu. Jedyne co musieliśmy, to dotrzeć do wieczora do wyznaczonego na ten dzień celu. Po trzecie, nie miałem jakichś szczególnych oczekiwań duchowo-religijnych związanych tą wyprawą (żonka chyba też). Traktowaliśmy to bardziej jako wycieczkę niż pielgrzymkę. W ciekawszych miejscach mieliśmy zaplanowane dni postojowe na odpoczynek i zwiedzanie. Po czwarte, przed wyprawą przygotowywałem się kondycyjnie i nawet na etapach 35 km nie siadały mi nogi. To nieprawda, że idzie się w większości po asfalcie. Asfaltowe odcinki oczywiście też są, ale w większości szliśmy jakimiś polnymi drogami. No i miejscami jest naprawdę pięknie, pomimo, a może dzięki temu deszczowi. Pamiętam las, cały nasiąknięty wodą i we mgle i zwisające z konarów brody z porostów. Wspomnienia podobne do twoich z początku mam za to z pielgrzymki do Częstochowy: asfalt, deszcz, bąble, ból, oazowo-gitarowe piosenki, które po przepuszczeniu przez tubę megafonu zamieniają się w dziwną odmianę punk rocka i ja wlokący się na tyle grupy, klnący pod nosem :D

Dotykałeś Bracie namacalnie swoich granic akceptowania trudności, problemów, ograniczeń własnych i cudzych, czyli krzyża. Kurka, wyszedłeś ze strefy własnego komfortu, do którego już trochę przywykłeś. Ja to mam na codzień w domu (taka droga... (neokatechumenalna 😆). Cudne, że mogłeś w tym kryzysie doświadczyć! łaski Bożej.

Jestem w szoku, że tak wierząca osoba jak ty, nigdy nie była na polskiej pielgrzymce, co zakładam, skoro te wszystkie warunki Cię tak zdziwiły 😅😅

Ja kocham spać w tyle osób, dla mnie to dar hahaha

Dziękuję, Twój film dotknął mojego serca. ❤

Mam 42 lata i plan iść z mężem na Camino France na 45 urodziny. Rozmyślam o tym od lat, jednak dotąd były to plany snute na samotną wędrówkę. Tyle o tym już się nagadałam, że mój mąż się zaraził.. wiadomo jednak, na 3 tygodnie marszu trzeba mocno przeorganizować życie, więc dajemy sobie chwilę :) Obejrzałam już sporo videoblogów z drogi, przeczytałam książki, blogi i przemyślenia Pielgrzymów. Każdy "z Was" ma w sobie równowagę gdy przedstawia swoją historię. Każdy ma magnetyzm doświadczenia. Każdemu z Was z oczu bije piękno autentyczności. Rozbawiłeś mnie, poruszyłeś, zainspirowałeś. Dziękuję !

"Jakby mogła, to by spała w muszli św. Jakuba" - śmieszne 🤣 naprawdę śmieszne

Kohelet w praktyce 🙂

Dziękuję...piękne świadectwo.

ŚWIETNE!!!

Bardzo fajny film, czuje ,ze go potrzebowałam, dziekuje 💓

Doskonały relaks, i treść dla wzmocnienia ducha. Dzięki. Ciekawi mnie co Pan by powiedział o pielgrzymce do Medjugorje.. Nie dowierzam wciąż

Dzięki! ❤

mam depresję, nerwicę itp. zawsze w poprzednim życiu często się śmiałam od kilku lat mój śmiech wewnętrzny(nie licząc maski uśmiechu) zdarzył mi się kilka razy....tym razem śmiałam się szczerze...dzięki....kurde czasem/często podobnie przeżywam moją wiarę mega dzięki

Dzięki wielkie za to że jesteś! Za to, że pokazujesz jak pięknie być dzieckiem Boga! Mógłbyś być moim synem, a to ja od Ciebie się uczę tak wiele... Niech Cię Bóg błogosławi!!

Dzięki za ten film. Wzruszyłam się ♥️

Cudowny film! Dziękuję :-)

Wow! Mocne!

Jestem w drodze wlasnie na moim Camino ,jedna nieustajaca burza przez caly dzien a ja slucham tego filmu w sluchawkach I smieje sie jak dziecko. Film genialny . BIEN CAMINO

Nie bądź miętką pałką. Na pielgrzymce do Częstochowy śpi się na podłodze w hali z kilkodziesięcioma ludźmi. W ostatni dzień nawet w namiotach i wielu kąpie się w rzece (albo i wcale). Tutaj widzę komnaty lepsze niż w przeciętnym hostelu. Jakby co to na pieszej pielgrzymce najważniejsze są dobrze dobrane buty, reszta to już z górki.

Dziękuję za ten film Tomku!!

pieknie, dziekuje za podzielenie sie przezyciami!

Czekałem na ten odcinek

Najlepsza katecheza jaką słyszałam. Dziękuję.

Szczęśliwy Tomasz. 😇🙏... Gratki wielkie za wytrwałość 💪👍

Bardzo lubię Pana słuchać. Super! Dziękuję!

Jak ja cię rozumiem!!! Pozdrawiam i dziękuję za szczery materiał ;)

Dawno tak się radośnie nie śmiałam Dzięki 👏🏻👏🏻👏🏻 Jakoś tak wpadł ten filmik Dzięki