Ήθελα κάτι να σου πω (Από το "Πρωινό άστρο") -- Γιάννης Ρίτσος

Рет қаралды 20,872

6 жыл бұрын

Μουσική: Χρήστος Λεοντής
Τραγούδι: Μίλτος Πασχαλίδης
Απαγγελία: Ουρανία Μπασλή
✿ڿڰۣ-ڰۣڿڰۣ-ڰۣڿڰۣ-ڰۣڿڰۣ-ڰۣڿڰۣ-ڰۣڿڰۣ
Ήθελα κάτι να σου πω,
κάτι να τραγουδήσω.
Ξέχασα και σένα ξέχασα και μένα.
Με πήρε το τραγούδι στο καράβι του.
Μες τα νερά του τραγουδιού
μ’ έπνιξε το τραγούδι,
έμεινε μόνο το τραγούδι.
Θεέ μου,
τι κουτό πατέρα πού `χεις κοριτσάκι!
Πάνω στην καρδιά μου,
κάτω απ το σακάκι μου,
έχω φυλαγμένες
τις φωτογραφίες σου
κάνω τον αδιάφορο,
δεν μιλάω για σένα,
κάνω πως κοιτάω πέρα, τα βουνά,
κάνω πως χαζεύω τις βιτρίνες,
χαιρετάω τους φίλους μου ,
κουβεντιάζω,
γέρνω τη ματιά σ’ ένα βιβλίο,
κάνω πως κοιτάω τα παπούτσια μου,
μη με δούνε ,
μη με καταλάβουν
πως κοιτάζω μόνο εσένα,
πως δεν βλέπω κοριτσάκι παρά μόνο εσένα,
όμως κοίτα κοριτσάκι,
οι φωτογραφίες σου έχουν τυπωθεί στα ρούχα μου,
στάμπες στάμπες φως,
πάνω στο σακάκι μου,
πάνω στα μαλλιά μου και στα χέρια μου
μες τα μάτια μου
οι φωτογραφίες σου,
το παιδί μου,
το παιδί μου που γελάει,
το παιδί μου
στάμπες φως στην πόρτα μου
στάμπες φως στον αέρα
και το συννεφάκι πέρα,
στο βουνό,
στον ήλιο.
Όλοι με κατάλαβαν ,
κρύψε με στα χέρια σου.
Θεέ μου, τι κουτό πατέρα πού `χεις!
✿ڿڰۣ-ڰۣڿڰۣ-ڰۣڿڰۣ-ڰۣڿڰۣڰۣ-ڰۣڿڰۣ-ڰۣڿڰۣ-ڰۣڿڰۣ-ڰۣڿڰۣ
Αποποίηση: Το παρόν βίντεο δεν δημιουργήθηκε με σκοπό το κέρδος. Το ακουστικό περιεχόμενο δεν ανήκει σε εμένα. Οι φωτογραφίες είναι από το διαδίκτυο και δεν επιθυμώ να επωφεληθώ από τα πνευματικά δικαιώματα των δημιουργών.

Пікірлер: 8

@pythais 6 жыл бұрын

Ο Ρίτσος αποτέλεσε για μένα, αλλά και για ολόκληρη τη γενιά μου, τον φωτοδότη ήλιο, που η ποίησή του τροφοδότησε με το φως της, τον στοχασμό της, τον αγώνα, την ανθρωπιά και την αλληλεγγύη, την ευαισθησία και την τρυφερότητα, όλους εμάς, ή εν πάσει περιπτώσει, όσους από εμάς, θέλαμε και πιστεύαμε στην αλλαγή του κόσμου με άλλα χαρακτηριστικά. Την ποίησή του θα μπορούσε να την χαρακτηρίσει κανείς σαν «ένα παράθυρο ανοιχτό στη λιακάδα!» όπως λέει ο ίδιος στο ΚΑΠΝΙΣΜΕΝΟ ΤΣΟΥΚΑΛΙ. Όσο ο χρόνος κυλάει, όλο και περισσότερο αναδεικνύονται και αναβλύζουν οι αρετές αυτές που σήμερα ιδιαίτερα τείνουν να καταβαραθρωθούν… Το ΠΡΩΙΝΟ ΑΣΤΡΟ είχε τραβήξει την προσοχή μου πολλά χρόνια πριν. Με την ευκαιρία των 100 χρόνων από την γέννηση του ποιητή (1909) ήρθε η στιγμή και της δικής μου συνεισφοράς σ’ αυτή την επέτειο, που αποτελεί και την πιο πρόσφατη συνθετική εργασία μου. Ο ποιητής εδώ μέσα από το φίλτρο του νέου πατέρα περνάει όλη την τρυφερότητα και την πληρότητα, τη χαρά και την ελπίδα του κάθε καινούριου που γεννιέται, που έρχεται να αναζωογονήσει και να συμπληρώσει το παλιό μέσα από την αγάπη και την ανθρωπιά που εδώ τις αισθάνεται κανείς σε όλο τους το μεγαλείο. «Που γύριζες κοριτσάκι πριν έρθεις εκεί που σμίγει η αγάπη της μητέρας και του πατέρα…» και παρακάτω: «Που γύριζες κοριτσάκι πριν έρθεις εκεί που σμίγει η αγάπη των ανθρώπων είν’ η πατρίδα σου…» Ο Ρίτσος μέσα από το ΠΡΩΙΝΟ ΑΣΤΡΟ εκφράζεται σαν ένας σύγχρονος Διόνυσος που φτάνει μέχρι και στον παραλογισμό. «Ήθελα κάτι να σου πω, ξέχασα και σένα, ξέχασα και μένα». Φαντάζεται κανείς την εικόνα ενός ανθρώπου που χορεύει ξέφρενα κάτω από τον καυτό μεσημεριανό ήλιο, κατακόκκινος, ξεμαλλιασμένος και έμπλεος από εκείνη τη μελαγχολία της χαράς και της αγωνίας παράλληλα για τον κόσμο που θα υποδεχτεί αυτή την καινούρια ζωή, την καινούρια ύπαρξη. Την ίδια στιγμή όμως δείχνει και την πορεία της καινούριας ζωής. «Γιατί δεν είναι κοριτσάκι να μάθεις μόνο εκείνο που είσαι εκείνο που έχεις γίνει είναι να γίνεις ό,τι ζητάει η ευτυχία του κόσμου… Άλλη χαρά δεν είναι πιο μεγάλη απ’ τη χαρά που δίνεις…» Μεγάλη τύχη για ένα λαό που από τα σπλάχνα του γεννιούνται τέτοιοι ποιητές. Και ο Ελληνικός λαός έχει πολλούς! Άπειρους… Αυτούς χρειάζεται ΤΩΡΑ. Αθήνα, 16 Ιουνίου 2011 ΧΡΗΣΤΟΣ ΛΕΟΝΤΗΣ

@user-lc4pp7tz3k 2 ай бұрын

❤

@xenixygaki6628 3 жыл бұрын

Είναι τέλειο,τρυφερό και αισθαντικό.

@lena1961-3 6 жыл бұрын

Ταξίδι στα ανοιχτά της καρδιάς!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!..Ευχαριστούμε

@pythais 6 жыл бұрын

Είναι αλήθεια... Το πιο όμορφο ταξίδι στ’ ανοιχτά της καρδιάς, το κάνει κανείς με τον ερχομό μιας νέας ζωής στον κόσμο. Τον ερχομό του παιδιού του. Ευλογημένοι όσοι το ζουν! Καλή δύναμη, καλή συνέχεια.... Με μπόλικη ποιητική διάθεση..!