0:00 เริ่มรายการ 00:31 หนี้ครัวเรือนโตเร็วกว่า GDP 02:47 หนี้รถลามหนี้บ้าน 07:44 ไม่ใช่วิกฤตเศรษฐกิจ แต่เป็นวิกฤตการดำเนินชีวิต 10:51 แก้หนี้ครั้งนี้ยากกว่าวิกฤตต้มยำกุ้ง

คนผ่อนบ้าน 70% โดนยึดทั้งนั้นคับ อยู่ที่ว่าจะโดนตอนไหน เพราะการผ่อนบ้านสัญญา 20 -30 ปีเราไม่รู้เลยว่าเราจะล้มตอนไหน ไหนจะตกงาน เจ็บป่วยอีก

เงินที่ได้เท่าเดิม แต่ของแพงขึ้นๆ จะไปพอกินอะไร น่าแปลกดีที่ไทยมีของกินผลิตเองได้ทุกอย่าง แต่เรากลับซื้อของแพง รัฐควรทันมาจัดการกับเรื่องนี้ ไม่ให้ค่าครองชีพสูงเกินไป

ผมก้าวผ่านเรื่องหนี้ธนาคารมามากพอแล้ว ทรมานมาก สงสารทุกคนที่เป็นหนี้ คุณต้องใช้ความอดทนต่อเนื่องหลายสิบปี ห้ามตกงาน ห้ามเจ็บป่วย ฝากถึงคนที่จะเป็นหนี้ให้คิดไตร่ตรองให้ดี ว่าจะดำเนินชีวิตอย่างไร

เหมือนจงใจไม่แก้ปัญหา ต้องการให้ ปชช อยู่อย่างลำบากต่อไปยังไงก็ไม่รู้ / รู้สึกถอยหลังลงคลองมากขึ้นทุกวัน

ผมไม่มีหนี้ ผมเช่าบ้านอยู่ ขับรถราคาหลักแสน ที่เหลือเก็บเงินไว้ไปอยู่บ้านนอกต่างจังหวัด ดีที่สุด😊😊

โชคดีค่ะ หมดหนี้บ้านแล้ว ผ่อนมาล้านห้าเอาไปยกให้เพื่อนผ่อนต่อเองเพราะตกงานผ่อนไม่ไหว เลยหมดหนี้ ใครจะซื้อบ้าน ขอเตือนสติว่า คิดเยอะๆ เพราะถ้าผ่อนตามที่ธนาคารบอก บ้านจะไม่มีทางเป็นของเรา เมื่อ 7 ปีที่แล้ว เราจ่ายดอกเบี้ย 77 % ไม่ใช่ 7% หรือ 8% อย่างที่ธนาคารบอก มันคือ 77% ของจริง หมดเวรกรรมกับบ้านแล้วค่ะ

ผมคน กทม บังเอิญถูกไล่จาก กทม.ได้มาทำงาน ตจว. คิดว่าไม่กลับ กทม. แล้ว เลยซื้อที่ปลูกบ้านสวนหลังไม่ใหญ่ พออยู่ได้ ราคาไม่แพงมาก ปลูกพืชผักพอได้กิน เสาร์วันหยุดก็ไปเปิดท้ายขายของหารายได้พิเศษ วันอาทิตย์ปั่นจักรยานออกกำลังกายบนเขา อากาศดีครับ บ้านในเมืองหลังใหญ่ราคาเลยแพง ดอกเบี้ยดูต่ำแต่ไม่ต่ำจริง ไหนจะผ่อนระยะยาวอีก ดูธนาคารสิครับกำไรหลักหมื่นล้าน ปี66 หลายธนาคาร

ยุคสังคมนิยม ต้องแต่งงาน ต้องมีลูก ต้องมีบ้าน ต้องมีรถ ผลก็ออกมาอย่างที่เห็น โชคดีที่ผมไม่คิดจะสร้างอะไร นอนบ้านหลังเล็กๆมีรถกะบะเก่าๆ ไว้ใช้1คัน

"เพราะคนไทยใช้จ่ายกันไม่รู้จักพอ" คำนี้ยังใช้ได้อยู่งั้นหรือ ในยุคนี้ กับการทำงานได้ค่าเเรง 300++ อาหารตามสั่งจานละ 75 บาท

9:11 คนที่ชอบพูดว่า ใช้ชีวิตแบบ พอเพียง มักจะมีเงินเดือน เกิน 200,000 บาท ทั้งนั้น ให้พวกนี้ได้เงินเดือน 6,000 บาท แบบค่าแรงขั้นต่ำ ทำงาน 20 วัน/เดือน พวกมันก็เอาชีวิตไม่รอดเหมือนกันแหละ

ชอบบทสรุป สำหรับผมปัญหาจริงๆคือ การหารายได้ มันยากขึ้นมากๆไม่ว่าเราจะออกแบบผลิตภัณฑ์หรือบริการดีอย่างไร คนไม่มีกำลังใช้จ่ายมันก็ไม่เกิดการสร้างงาน สร้างโอกาส

จากประสบการณ์ที่ผ่อนบ้านหมด ก่อนจะผ่อน เราควรมีเงินเก็บออม ซัก ครึ่งนึง ของราคาบ้าน เป็นอย่างน้อยครับ

รายได้มันตามค่าครองชีพไม่ทันแล้วครับ ซึ่งมันส่งผลกระทบไปทุกสิ่งเลย แค่ลำพังเลี้ยงดูตัวเองก็ลำบากมากแล้ว ถ้ามีลูกยิ่งหนัก บางคนมีพ่อแม่ต้องดูแล มีคนเจ็บป่วยๆ หนักๆ ขึ้นมาทีแทบล้มละลาย และลืมไปได้เลยเรื่องเก็บเงินไว้ตอนเกษียณมันยากมากๆ

ปัจจุบันนี้ดอกเบี้ยบ้านแพงมาก เพิ่งผ่อนเข้าปีที่ 2 ดอกพุ่งไป 7 บาท จ่ายแบงค์เดือนล่ะ 20,000 ตัดเงินต้น 4,000 อีก 16,000 คือดอกเบี้ย น้ำตาจะไหลเสียดายเงินมาก😰

ผมเป็นคนนึง ที่ตั้งใจให้ถูกยึด เพราะคิดว่าพลาดที่ซื้อบ้านเงินผ่อน เพราะผ่อนหมดแก่พอดี แล้วใช้เงินที่เหลือซื้อที่ทำบ้านสวน ต่อมาก็ปล่อยรถเงินผ่อนราคาแพง หลังจากปล่อยบ้านถูกยึด แล้วหาซื้อรถใช้งานราคาถูกลง ตัดภาระทุกอย่าง เริ่มใหม่แบบไม่มีภาระ สบายใจขึ้นเยอะครับ

น่าจะเป็นหนึ่งในประเทศที่รัฐบาล ชนชั้นสูง ทำนาบนหลังชนชั้นกลาง-ล่าง มากที่สุดประเทศนึง เอาจริงๆประเทศเราศักยภาพสูงมากโดยเฉพาะในอาเซียน แต่ gap เราก็กว้างมากเช่นกัน ทุกอย่างเกี่ยวพันกันหมด ทั้งค่าครองชีพ รายได้ การเข้าถึงบริการสาธารณะ คุณภาพชีวิตในภาพรวม การศึกษา

บีบให้คนชั้นกลางทิ้งบ้านแล้วรอให้นายทุนมากว้านซื้อไปทำคอนโด ทำห้าง ให้คนชั้นกลางเช่า คนไทยจะมีกิน มีใช้ มีเกียรติ มีศักดิ์ศรี ไปพร้อมๆกันจ่ะ

ดีนะผมเกิดมาจนสามารถอยู่รอดทุกสถานการณ์ไม่ว่ายังไงรับได้ต้องท่องไว้.ขยันประหยัดอดทน เปลี่ยนการใช้ชีวิตทุกอย่างเหล้ายาปลาปิ้งเลิกเด็ดขาดกินแบบประหยัดเลิกเที่ยวเลิกเล่น สบายๆเชื่อผม.

มีกินมีใช้ ไป พร้อม พร้อม กันค๊าาาาาาาาา

เท่าที่ผมเห็นส่วนมากชอบทำตามคนอื่นด้วยครับ เห็นคนอื่นเค้ามีรถมีบ้านมีคอนโดแล้วก็อยากมีบ้าง กลัวน้อยหน้าคนอื่น ดูไม่เป็นผู้ใหญ่ แต่ไม่ได้ดูว่าจริงๆ คนอื่นต้องแบกรับภาระการผ่อน แล้วตัวเองผ่อนไหวจริงๆ รึเปล่า มันจำเป็นจริงๆ สำหรับเรารึเปล่า หอพักเช่ารายเดือนก็มีข้อดีครับ ยิ่งยุคนี้ย้ายงานกันบ่อยมาก ถ้าหลงไปซื้อบ้านซื้อคอนโดไปแล้ว เกิดย้ายงานไปที่ไกลๆ ก็ลำบากเสียเวลา เสียค่าเดินทางอีก รถสาธารณะก็มีข้อดี ไม่ต้องมานั่งขับเอง หลับได้ระหว่างเดินทาง เกิดอุบัติเหตุ เราก็ไม่ต้องรับผิดชอบ ไม่ต้องเสียค่า maintenance รถ เวลาเดินทางถ้าเป็นใน กทม เผลอๆ ก็เท่าๆ กันกับรถส่วนตัว แต่คนชอบมองว่ามีรถส่วนตัวมันดูดีกว่า หลายๆ คนก็เลยซื้อเพราะซื้อตามคนรอบตัว คนอื่นบอกจำเป็น ตัวเองก็เลยจำเป็นตาม สุดท้ายไม่รู้ผ่อนไหวรึเปล่า 😅😅😅

อาแค่น้ำมันนะครับ ที่อเมริกาเทียบราคาต่อลิตรประมาณ 0.8 ดอลล่าร์ต่อลิตร สรุปคือคนไทยค่าเงินถูกกว่า รายได้น้อยกว่าหลายเท่า แต่ต้องเติมน้ำมันแพงกว่าคนอเมริกัน

ตอนนี่ทำงานที่กทมเข้าปีที่ 8 อายุ 33 เงินเดือน 50k อาชีพมั่นคงตกงานยากมาก ส่วน lifestyle คือ minimalist สุดๆ กินข้าวแกง ชอบใช้ของมือสอง เช่น เสื้อผ้า เฟอร์นิเจอร์ รายได้ส่วนใหญ่คือเน้นเก็บ 60% ออมทอง แล้วก็ DCA สำคัญมากคืออย่าลืมทำประกันสุขภาพ สำหรับรายจ่ายมีแค่ค่าน้ำมันรถ jeep มือสองเก่าๆที่กินน้ำมันมาก ค่าหอพัก ค่าโทรศัพท์ ค่าอาหารแมวส้ม ปล.ไม่คิดมีเมียมีลูก ส่วนบ้านที่ดินพ่อแม่มีให้ครบหมดแล้วและไม่ต้องการอะไรนอกจากตอนตัวเองแก่ไปไม่เป็นภาระของญาติพี่น้องพอ

ระดับอิชิทเขาไม่แคร์คนในประเทศแล้ว เขาไปหาแหล่งจากเมืองนอกหมดแล้วครับ หมดหวังแล้วคนไทย เขากดให้จน จะได้แจก จะได้เป็นบุญคุณ จะได้ลุกขึ้นมาสู้เขาไม่ได้

คือตอนนี้ปรับชีวิตกินข้าว2มือ ทำมานาน2ปีแล้ว แต่ก็มิได้ผอมลง555 หัวเราะทั้งน้ำตา😢😢😢 อายุก็มากขึ้นทำอะไรก็ได้น้อยลง ภาระทั้งข้างบน(พ่อแม่)ข้างล่าง(ลูกเมีย) ..ขนาดข้าวร้านตามสั่งทั่วไปข้างทางยังไม่ค่อยได้กินเลย เดี๋ยวนี้จานละ50-60บาท 3มื้อ4คน+น้ำ ต่อวันก็200x4=800 ต่อเดือนก็24,000 นี่คือค่าอาหารผัดกระเพราโง่ๆข้างทางนะครับ ก็ตรงตามในคริป รายได้ต่อครัวเรือนที่ต่ำกว่า60,000 จะตายยกแก๊งก็คราวนี้

ใครจะบอกว่าให้รีเทนชั่นรีไฟแนนซ์ ธนาคารมันไม่โง่ครับมันจะให้ซื้อประกันทำนู่นทำนี่ แล้วฟิกเรทก็ให้แค่สั้นๆ มันพร้อมจะฟันหัวแบะ

เป็นกำลังใจให้คนมีหนี้นะครับ ผมผ่านมาแล้วจุดนั้น เมื่อสามปีที่แล้ว แต่ตอนนี้จ่ายหมดแล้วครับ เหมือนได้ชีวิตใหมเลย คนที่จะสร้างหนี้สมัยนี้คิดให้ดีๆนะครับ

โลกนี้มีแต่คนจน กับคนรวย ชนชั้นกลางเป็นชนชั้นมโน เพราะคนที่ไม่มี ก็ คือ คนจน คนที่มี ก็คือ คนรวย 😂 และการรวยก็ไม่ใช่เพราะมีธนบัตรเยอะๆด้วย คนรวย คือ คนที่มีเครื่องจักรผลิตสินค้า-บริการ และเครือข่ายการค้าของตนเองที่ทรงประสิทธิภาพต่างหาก คนจน (หรือ ชนชั้นกลาง) คือ แรงงานในระบบ ที่ถูกบังคับให้เรียนหนังสือมาหลายๆปี เพื่อเป็นแรงงานที่มีความรู้ ในระบบของคนรวย แต่เมื่อเกษียณอายุ ก็มีจำนวนมากที่ไม่มีเครื่องจักรผลิตสินค้า-บริการเป็นของตนเองเลย และตกสู่ความยากจนเพราะขาดรายได้ 😂

ผ่อนบ้านต้องดูกำลังตัวเองครับ ผ่อนเยอะๆ หมดไวๆ เพราะเราไม่รู้อนาคตจะเป็นอย่างไร ส่วนใหญคนมักจะผ่อนน้อยๆยาวๆ เน้นสบาย พอเกิดปัญหาก็ไม่มีเงินผ่อน

เป็นจังหวะของคนซื้อ เก็บเงินสดรอได้เลยครับ ทั้งบ้านมือสอง และรถยนต์มือสอง มีอีกเพียบ

ติดกับดักผ่อนดีกว่าเช่า เนื่องจากการหนีไปทำงานในเมืองใหญ่ ผมผ่านไปบ้านนอกบ้านนา ถ้าไม่ร้างก็เหลือแต่คนแก่กับเด็ก ผมขับรถเก่า ( Almera ปี 2010 ) ผ่อนหมดแล้ว ไม่คิดซื้อใหม่ บ้านเก่าจากแม่ ตกแต่งรีโนเวทไปตามเรื่อง โสด ลูกสาว 1 คน เงินเดือน 2 หมื่น งานนอกนานๆมาที ไม่มีหนี้สิน คุมรายจ่ายไม่ให้สูง ขอบอกว่าชีวิตมีความสุขมากๆๆ ผมถือว่าผมจนนะ ไม่มีเก็บแต่ก็ไม่เดือดร้อน อยากกินอะไรก็ได้กิน

บางทีก็ไม่ดูตัวเองนะ มีน้องคนนึงเงินเดือนหมื่นห้าไปผ่อนไอโฟน 15 ไปผ่อนฟีลาโน่ตัวใหม่ พอไปเตือนว่าอย่าทำไรเกินตัว ก็พูดสวนกลับมาว่าเงินหนูไม่ได้ขอใคร ทุกวันนี้เห็นข้าวเที่ยงแทบจะไม่กินกินแต่ขนมเล็กๆน้อยบอกว่าลด ทำไมต้องพยามตัวเองให้รวยด้วยก็ไม่รู้

ทำงานครั้งแรกได้ ง.ด 9000 บ. ตอนนั้นน้ำมันแก๊สโซฮอล์91 ลิตรละ18-19บ. ทองบาทละ น่าจะ หมื่นนิดๆ ผ่านมา..17-18 ปี .ย้ายงาน ตอนนี้ ง.ด 10000 ทอง34-35k น้ำมัน 35-36 ค่าแรงกับค่าครองชีพสวนทางกันยิ่งนานยิ่งแย่

ผมเคยแสดงความเห็นไว้แล้วว่ายุคลุง จะทำให้ชนชั้นกลางกลายเป็นคนจนในอนาคต เป็นจริงๆ ❤

เพราะคนไทยใช้เงินเกินตัว ไม่รู้จักเก็บ ไม่อัพสกิลมองหาโอกาสใหม่ๆ คนไทยทุกคนเป็นแบบนั้นจริงๆ หรือ ? หลายคนโชคดีได้เกิดมาในครอบครัวที่พร้อมให้การศึกษา บางคนเกิดเป็นลูกชาวนาที่พ่อแม่ต้องจำนองที่นามาส่งให้เรียน หนี้บางก้อนมันเกิดมาตั้งแต่รุ่นพ่อรุ่นแม่แล้ว พอมารุ่นลูกก็ต้องมาตามใช้หนี้ที่เอานาไปจำนองต่อ กว่าจะผ่อนหมดพ่อแม่ก็แก่ชรา พอผ่อนเอาที่คืนมาได้ เงินเดือนขึ้น พอมีเงินเก็บพ่อแม่ที่ชราก็มาล้มป่วยต่ออีก ไม่ช่วยได้ไหม เพิกเฉยไม่แคร์ได้รึป่าว หมอลดค่ารักษาพยาบาลให้ไหม อย่าถามนะว่าทำไมไม่ทำประกันให้พ่อแม่ เพราะยิ่งแก่ค่าเบี้ยยิ่งแพง และบางบริษัทก็ไม่รับแล้ว มันมีปัญหาหลายอย่างเข้ามาในชีวิตคนเราได้ตลอด พยายามอย่าไปตัดสินหรือตำหนิใครแบบนั้นแบบนี้ หากคุณโชคดี สำเร็จ งานดี เงินมา ก็ดีใจด้วย รักษามันไว้ให้ดีๆ

ถ้าจะผ่อนบ้านอย่างเเรกเลยดูระยะยาวก่อน ต้องดูล่วงหน้าหลายๆ ปีด้วย ไม่ใช่เเค่ปีต่อปี ไม่งั้นไปไม่รอดเเน่นอน ยิ่งพอเห็นเงินต้นลดนิดเดียวมันจะยิ่งท้อ ตัวผมโชคดีหน่อยมีบ้าน 2 หลัง ซื้อถูกเเละผ่อนหมดมานานเเล้ว ซึ่งถ้าให้ผ่อนตอนนี้ก็คงรอดยากเหมือนกัน สิ่งล่อหูล่อตาเยอะเหลือเกิน ต่างจากเมื่อก่อนที่มีเท่าไหร่ก็เดินหน้าโปะอย่างเดียวไม่ต้องสนอะไร เเถมค่าใช้จ่ายก็ไม่ได้สูงลิ่วเเบบปัจจุบัน ทางรอดของตอนนี้ใช้ชีวิตห้ามประมาท ขยัน มีวินัย งดอบายมุขเเละสิ่งของที่ไม่จำเป็น อาจจะไม่ได้ร่ำรวย เเต่ยังไงก็อยู่ได้ครับ เอาใจช่วยให้ทุกคนอยู่รอดปลอดภัย

ความไม่มีหนี้ เป็นลาภอันประเสริฐ!

มีแต่คนบอกว่าให้พัฒนาตัวเอง บางคนไม่มีโอกาสเหมือนคนพูด หรอก โอกาสไม่ได้สร้างเองกันได้ทุกคน มันถึงต้องมีการช่วยเหลือกันบ้างให้โอกาสให้เขาได้มีเจองานทำดีๆ เพราะบางคนทำงาน มันเลือกไม่ได้คับ ไม่ใช่ว่าเขาทำงานไม่ดี แต่ด้วยปัจจัยในการทำงานมันไม่เหมือนกัน ไม่มีใครอยากโทษตัวเองหรอก ที่เขาบ่นว่าคนรวยไม่เข้าใจ เขาแค่ท้อ คับ ที่โอกาสเขาไม่มี ในทำงานก็มีแต่ปวดหัวปวดสมอง มันมีคับ ผมไปสัมผัสเจอมาเยอะ หัวหน้าไม่ดี เพื่อนรวมงานไม่ดี การเก็บเงินก็แย่แต่ทุกคนตั้งใจทำงานกันหมดคับ เพียงแต่การการเก็บเงิน การโดนรอบข้างดูถูก แต่ก็โดนคนรอบข้างดูถูกตลอดเวลาเพื่อนร่วมงาน ชิงดีชิงเด่นหัวหน้าไล่ออกไม่สนใคร ว่าใครทำงานไม่ดี ฟังแค่คนเก่า ใว้ก่อน มันมีนะ เพราะฉะนั้น ไม่ต้องว่าใครหรอก ช่วยไม่ได้ ก็ไม่ต้องไปว่าใคร จะพัฒนาตัวเองอะไรไม่ต้องไปสอนหรอก ให้กำลังใจกันดีกว่าคนไทยกันเอง

เจอมากับตัวเลยครับ ปีที่ 3 ทั้งที่อยู่ในโปรฯ ช่วง 3 ปีแรก ดอกกลับแพงกว่าปีที่ 2 ทั้งๆที่ต้นก็ลดไปแล้ว แต่ดอกเบี๊ยปรับขึ้น ทำให้ต้องจ่ายดอกมากกว่าปีก่อนหน้าตั้งหมื่นกว่าบาท (ทั้งทีโปะฯไปด้วยนะ เพราะจ่ายมากกว่าขั้นต่ำตลอด) ไม่ใช่เรื่องที่ดีเลยครับ ส่งตรงทุกงวด แต่ไม่ได้รับการช่วยเหลืออะไรเลย

จุดที่ดอกเบี้ยมากกว่าเงินต้น ส่งไปยอดก็ไม่ลด เป็นไปได้ช่วยลดอัตราดอกเบี้ยหน่อยก็ดีอย่างน้อยก็จะได้กระตุ้นเศรฐกิจ และเป็นการช่วยเหลือประชาชน

ผมเงินเดือน35000 ครับ ผ่อนบ้านเดือนละ 12000 ติดหนีคนใกล้ตัวอีก 5000 อีกคนอีก 5000 วินัยการเงินแย่เเท้

ผมทำงานตั้งแต่อายุ 15 ครับเข้า กทม.2/3ปี ก็กลับบ้านครับไม่สนุกอย่างที่คิด แล้วก็ทำงานที่จังหวัด สร้างบ้านตอนอายุ30ครับ บ้านอยู่ตจว ครับ ปัจจุบันก็หาได้พอกินพอใช้ครับ ส่งลูกเรียน กะว่าจบป.ตรีก็จะสร้างสวนเกษตรสวนผสมสัก2ไร่เลี้ยงปลา เลี้ยงไก่ พักแบบเต็มที่ครับ

แบ่งปันความแตกต่างที่เราอยู่ต่างประเทศไต้หวัน ซื้อบ้านหลังแรกตอนนี้ดอกเบี้ย1.9 ต่อปีผ่อนยี่สิบ เงินดาวน์20%ของราคาบ้าน คิดแล้วที่ไต้หวันถึงบ้านจะแพงแต่เราสามารถซื้อเป็นของตัวเองได้ ที่ไทยผ่อนหมดซื้อได้อีกหนึ่งหลัง ยอมกู้เงินจากต่างประเทศไปซื้อที่ไทยดีกว่า ไทยของแพงขึ้นแต่ค่าแรงคงที่มากก🥹

บ้าน และรถ เราจ่ายตรงมาตลอด5ปี พอปี67ปีสุดท้าย สภาพคล่องเราติดขัด ขอปรับโครงสร้าง เจ้าหนี้บอกไม่ได้ ไม่มีโครงการ อย่างไรก็ต้องจ่ายเต็มจำนวน ฉันนี่นั่งร้องโฮเลย😢

คนผ่อนบ้านแทบตายเพราะดอกเบี้ยสูง พอสิ้นปีธนาคารกำไรรวมกันสามแสนล้าน ( ถ้าธนาคารทำท่าจะมีปัญหาภาครัฐก็เข้ามาอุ้ม) ดูไม่ค่อยเป็นธรรม แต่คนจะกู้ก็อย่ากู้เกินตัว ผ่อนหลายอย่างพร้อมๆกัน หนี้เพิ่มแต่รายได้ไม่เพิ่มอันนี้ก็ต้องเปลี่ยนพฤติกรรม

เราเป็นแม่ค้า ผ่อนบ้าน 2.5 ล.ผ่อน5 ปี 6 เดือน หมด ผ่อนรถ 2 คันหมด ใน 4 ปี เรามีลูก 3 คน เรียน รร รัฐบาลค่ะ เราไม่เที่ยวไม่ติดเล่นสักอย่าง เชื่อว่าการใช้ชีวิตปีะหยัดลงเล็กน้อยจะทำให้ชีวิตดีขึ้นค่ะ เป็นกำลังใจให้คนกำลังท้อนะคะ

ยุคนี้ถ้ารายได้น้อยๆ แต่จำเป็นต้องทำงานต่างจังหวัด หรือจากบ้านเกิดบ้านพ่อแม่ เพื่อเข้ามาทำงาน ควรหาห้องเช่า หรืออยู่อพาร์ทเม้นท์ เป็นคำตอบที่ดีที่สุด เพราะการหาบ้านยุคนี้ ต้องเตรียมตัวผ่อนหนักเอาการ ส่วนเรื่องที่จะซื้อเลยนั้น เลิกคิดได้เลย

ขอบคุณ​คุณ​สุรพล มาก​ๆค่ะ เป็นปากเสียง​ให้กับคนเดือดร้อน​

"สร้างก่อน ก็มีก่อน" เป็นคำที่คนบางกลุ่ม ใช้ยกฐานชีวิตตัวเอง แต่ความมั่นคงในระยะยาว ไม่แน่นอน สู้กับคนบางกลุ่ม ไม่รีบ แต่เก็บเงินเก่ง ใช้แค่พอตัว แบบนี้เขาเรียกประสบความสำเร็จครับ👍🏻

- Developerขายบ้าน ขายราคาล่วงหน้า 5 ปี รถขายราคาเกินจริงไปแล้ว (โดนฝันกำไรรอบแรก) - ธนาคารคิดดอกแบบ mrr เป็นแบบลอยตัวทบต้นเป็นกำไรธนาคาร แต่ค่าใช้จ่ายเงินกู้ (โดนฝันกำไรรอบสอง) - ตอนโดนยึดขายทอดตลอดธนาคารตีราคาประมูลบ้าน รถ ราคาแค่ 60-70% (โดนฝันกำไรรอบสาม) *** สรุปเราซื้อของในราคาอนาคต และเราก็ขอยืมเงินธนาคารโดนการขอสินเชื่อเหมือนเรายืมเงินอนาคตของตัวเองมาซื้อ ถ้าเอามาทำธุรกิจให้เงินที่กู้มาสร้างรายไดชนะเงินเฟ้อปีละ 8% ได้ถือว่าโอเคร แต่ถ้าซื้อมาแล้วไม่ได้สร้างรายได้ทุกเดือนค่อนข้างเป็นภาระไม่ว่าบ้าน หรือรถ ***

รายการดีมาก ชอบลักษณะการพูดฟังดูง่ายๆ ขอใจง่าย

ทุกการตัดสินใจขึ้นอยู่กับเรา ไม่มีใครจะมาแก้ปัญหาได้ ถ้าทุกคนประหยัดทุกอย่างจะดีขึ้น เจ็บแต่จบ

เสียงน่าฟังมากชัดเจน ขอบคุณ❤

รายการนี้ดีมาก ค่ะ

หลัก ๆ มาจากพฤติกรรมการใช้จ่ายครับ ไม่จำเป็นต้องคิดทฤษฎีกันมาก ส่วนน้อย ๆ หรือนาน ๆ ทีที่มาจากผลกระทบเศรษฐกิจ สงคราม ยกตัวอย่างเลยพี่สาวผมเนี่ยตอนยังเรียนอยู่กู้ พอเรียนจบกู้มากขึ้น พอทำงานจะถามรายรับรายจ่ายนี่ไม่ได้เลย ปิดหมด ตอบทีชี้ปูชี้ปลา อ้าง กยศ. เราก็กู้ กยศ. นะเเต่เหมือนทั้งบ้านกู้ กยศ. อยู่คนเดียว ที่เห็น ๆ ก็มีผ่อนรถ โน๊ตบุ้ค iphone ipad รายได้สองหมื่นเนี่ยเเหละ นี่เฉพาะที่เห็นนะ ในห้องยังมี ?? อีก เราก็ไม่ได้อยากจะมอง เเต่ว่าของมันเต็มห้อง ล้นออกมา ชอบเที่ยวอีก เเล้วบ้านเนี่ยเเม่อายุมากเเล้วส่งอยู่ โดนโควิดไปส่งไม่ไหว ทีนี้ก็วิบัติกันยกบ้าน ทีนี้ก็ทะเลาะกันเเล้ว จึงปรับโครงสร้างหนี้ ปรับเเล้วก็ยังมีปัญหาอีก เเม่ก็พอ ๆ กันตอนพ่อตายเงินก้อนทิ้งไว้ ก็เเต่งบ้านก่อนเลย เงินไม่เหลือ เงินเดือนก็ผ่อนรถ ผ่อนเเอร์ ผ่อนโต๊ะ ผ่อนตู้ ผ่อนเครื่องซักผ้า ผ่อนสารพัด เเล้วก็ซื้อของจุกจิกอีก ซื้อเสื้อผ้าบ่อย จะเหลือเก็บไว้ตอนฉุกเฉินไม่ได้ ยอดรวมเป็น 0 ในบัญชีติดลบ เดือนไหนจ่ายไม่พอก็ค้างเอาไว้ ให้เป็นค่าดอก เเละค่าปรับ บางช่วงได้เงินมากหน่อย ก็ต้องส่งดอก ทีนี้ก็ไม่เหลือ ส่งไม่พอก็ต้องเดือดร้อนให้เขาโทรตาม เเล้วก็ตอบโทรศัพท์ด้วยความไร้ความสามารถว่า ก็เงินไม่พอ ไม่มีจ่าย จะเอาที่ไหนจ่าย มาก ๆ เข้าก็ไม่รับโทรศัพท์ ผมนี่โดนประจำเลย โทรทวงหนี้ จดหมายหนี้ ไม่ใช่หนี้เราเเท้ ๆ ตอนซื้อเราก็ไม่ได้จะให้ซื้อ บางอย่างก็ห้ามเสียด้วยซํ้า บางครั้งก็ซื้อมาเเล้วเราถึงพึ่งมารู้ เจ้าหนี้บางคนเขาก็โอนอ่อนผ่อนตาม เเต่มาก ๆ เข้า ส่งไม่ครบทุก ๆ เดือนเขาก็ต้องยึด เงินจะมากเเค่ไหน จะถูกหวยหลักหมื่นหลักเเสน ไม่ถึงมือผมหรอก เราก็ประหยัดทุกอย่าง ซื้อเฉพาะของกินของใช้ พอเห็นว่าในบ้านมันไม่พอก็ประหยัดขึ้นอีก ทุนการศึกษาเราก็เจียดให้เสมอ ในห้องเรียนนี่เป็นประจำเลยว่าไอนั่นไม่มี ไอนี่ไม่มี ไม่ซื้อของให้ตัวเอง ที่เป็นความสุขเล็ก ๆ น้อย ๆ เราก็ตัดเข้าเนื้อตนเอง กระนั้นนิสัยเสียไม่ได้จางหาย พอดีขึ้นก็ชะล่าใจ ที่มีเหลือไม่เคยเก็บ มีน้อยใช้ปรนเปรอเเบบน้อย มีมากก็ปรนเปรอตัวเองเเบบมาก พอไม่พอก็ว่าร้ายเรา บอกเราใช้จ่ายฟุ่มเฟือย ตอนเราเจ็บป่วยจะซื้อยาก็ว่าเรา ทีซื้อมาก็ว่าเราใช้ไม่ประหยัด ?? สุดท้ายผมก็เรียนไม่ไหว เเละเเม่ก็ยังเป็นหนี้ตาบจนทุกวันนี้ เพิ่ม เดี๋ยวนี้เด็กยุคใหม่นิสัยใช้จ่ายน่ากลัวมาก สั่งของเป็นตั้งเเต่ยังเด็ก เปิดดูนั่นดูนี่เเล้วก็วางเเผนเเล้วว่าจะซื้ออะไรในอนาคต(ไม่มีเงินนะ) ตอนเราเด็ก ๆ นี่พยายามจะใช้จ่ายให้นอยลง อะไรตัดได้ตัด เก็บได้เก็บ วางเเผนการใช้จ่ายคร่าว ๆ รึสามัญสำนึกมันเเตกต่าง ?? เเล้วก็เดี๋ยวนี้ เขาเข้าถึงเงินกู้กันได้ง่ายมาก เด็ก ๆ เวลาผ่อนของก็พวกสิ่งบันเทิงนั่นเเหละ ไม่ใช่สาระ สำคัญอะไร ไม่ยับยั้งชั่งใจ รึเพราะสินค้าๆ มันดึงดูด น่าหลงใหล ลูกพี่ลูกน้องผมมาบ้านครั้งนึง บ้านไม่รวยหรอก สั่งข้าวกล่องร้อย ให้ติปอีก ผ่อนของหลายชิ้น ส่วนพ่อเเม่รับจ้างหลังขดหลังเเข็ง

ธุรกิจธนาคารพาณิชย์ กำไร มหาศาล ภายใต้ ปชช.ล้มละลาย ส่งผลต่อการทำงาน สภาพจิตใจ ประเทศไทยต้องปรับ การคิดดอกเบี้ยใหม่

ดูแล้วได้สาระ เข้าใจง่ายมาก ๆ ขอบคุณที่นำเสนอครับ

นี่แหละระบบทุนนิยม บีบให้หนูถีบจักรไปเรื่อยๆ แต่ถ้าหนักไปหนูก็จะตายแล้วทำระบบล่มไปด้วย

คอนโด. ห้องเท่าแมว. ดิ้นตาย. ราคา เหยียบ2ล้าน. นี่แบบ. พื้นๆ. ชนชั้นกลาง จับต้องได้. 😢😢😢

รายการนี้ดี🙏

เป็นคอนเท้นที่ดีมากค่ะ

ฝีมือลุงตูบ และพรรคเพื่อใคร

ไปซื้อที่ต่างจังหวัดไว้อยู่ตอนแก่ แสนสองแสน สงบปลอดโปร่ง โล่งสบาย ระหว่างนี้ก็ซื้อกองทุนไว้ อย่างว่าแหละบางคนชอบสังคมเพื่อนมีเราต้องมีอะไรประมาณนี้

พูดไก้ถุกต้องที่สุดเลยคับ

ปท.จะเจริญ ฝ่ายอำนาจขวาง ปชช.ทำใจเถอะนะ☹️☹️☹️

ไม่ไหวอย่าฝืน เก็บเงินสดไว้ดำรงชีวิต เอาเงินทั้งชีวิตมาผ่อนบ้าน🏠 โธ่ คุณภาพชีวิตแย่ลง😂

อดทนเก็บเงิน10กว่าปีเพิ่งซื้อบ้านเดี่ยว110ตารางวา ด้วยเงินสด จากกรมบังคับคดีในราคาครึ่งเดียวของราคาตลาด. ในวิกฤตก็มีโอกาส ช่วงที่เค้ากู้ ผมยอมอดทนเก็บเงินไปเรื่อยๆทนอยู่หลังเล็กๆแคบๆไปก่อน ไม่ต้องแบกหนี้. เพราะก่อนหน้าหลังเล็กๆนี่ผ่อนจนรู้เลยดอกเบี้บมันโหดตอนปี41โดนร้อยละ10%fixed ได้ดีใจฝุดๆ. แต่ตอนนั้นดอกเบี้ยขาลงจุกๆครับ

ลูกเพื่อน เงินเดือน100k+ ขับรถโตโยต้าเก่าเกิน10ปี อาศัยอยู่บ้านพ่อแม่

จริงๆมันไม่ได้เกี่ยวอะไรกับ นายทงนายทุนเลย ผมไม่เห็นเดือดร้อนเลย เงินเดือนผม17k แค่นั้นละ เพราะอะไรรู้ไหมผมไม่ยึดตามวิถีชีวิตคนอื่น ที่ต้องรีบผ่อนบ้านผ่อนรถ เช่าเขาไม่ได้เสียดายต้องรีบกู้ซื้อบ้าน พวกที่เงินเดือนไม่ถึง30-50k สำหรับผมมองว่า ล้มเหลวหมดละถ้าคิดจะมีบ้านเอาไม่รอดหรอก 80เปอเซ็นอะ คำว่าสร้างครอบครัว ที่คนไทยหมายถึงคือ ต้องมีบ้าน มีรถ ทั้งๆที่รถ ความจำเป็นน้อยสุดบางคนมีแค่ขับไปเที่ยว บางคนมีแค่ขับไปทำงานเงินเดือนน้อยๆแต่ทะลึ่งออกเพราะอยากมี ไม่อดทนนั่งรถประจำทางแค่ตื่นเช้าแค่นั้นเองก็ทำกันไม่ได้ คนพวกนี้ต่อให้เศรษฐกิจดีก็เน่า โดนยึดเพราะการใช้ชีวิตของตัวเองนั้นละ ผมเจอคนเงินเดือน 12k ผ่อนรถ9000 เอากะมัน เพราะอะไร คำพูดคมๆ ไม่เป็นหนี้เราก็ไม่มีของสิต้องมีหนี้โน้นนี้นั้น คุณดูครอบครัวอบอุ่นๆหลายครอบครัว เขาก็อยู๋แฟลต บ้านเอื้ออาทรกันได้ไม่เห็นต้องทะลึ่งมีบ้านเลย อันนี้ผมหมายถึงพวกเงินเดือนน้อยๆนะ ส่งบ้านได้แค่ขั้นต่ำยังไม่มีจะส่ง เจอดอกเบี้ยบ้านไปสิกว่าจะหมดไม่รู้ตายแล้วหมดหรือเปล่า ติดกับดักความสมบูรณ์แบบไทย บ้าน รถ ถุ้ยชีวิต

ผ่อนเท่าไหร่เป็นดอกเบี้ยหมด เพราะบ้านราคาสูงมาก ปี 38 พี่สาวเราซื้อทาวเฮาส์ 2 ชั้น 18 ตร.วา 470,000 บาท ผ่อนธนาคารเดือนละ 3,800 บาท แต่ปัจจุบันราคาปรับขึ้นมาก

คุณสุรพลพูดดีมากค่ะ

อยากจะเห็นครับ ว่าถ้าธนาคารไม่แก้ปัญหา แล้วยึดบ้านที่จ่ายไม่ไหวทั้งหมดเลยจะเกิดอะไรขึ้น คงไม่กระทบขนหน้าแข้งของธนาคารหรอกมั้งครับ

ชอบมากครับ Key message ได้ความรู้รอบ แบบครบถ้วนในคลิปเดียว

มองอีกครั้ง คนเป็นหนี้ถือว่าโชคดี ส่วนไม่สามารถเป็นหนี้กับสถานบันการเงินได้เพราะ เป็นคนมีแต่ตัสและหัวใจ จึงไม่มีหน่วยงานใดๆ ให้กู้ยืม แม้แต่จะผ่อนมือถือ ก็ไม่อณุมัต่ให้ผ่อนเลย😢

รัฐมันสนใจเราที่ไหนพ่อมันได้กลับบ้านมันบรรลุแล้ว ประชาชนลำบากตรงไหนเคยลงมาดูบ้างไหม ใจรอก้าวไกลอย่างเดียว

ผมกลับมา​อยู่​บ้านสวนตั้งแต่​โควิดแล้วครับโชคดีที่ทำงานตั้งแต่อายุ15มีทุกอย่างก่อนคนอื่นก่อนอายุ25ปีตอนนี้ไม่มีหนี้​และเกษียณอายุ​งานประจำตอนอายุ38ปีอยากจะบอกว่าอะไรถ้าไม่จำเป็นอย่าพึ่งเอามาเป็นภาระนะครับเศรษฐกิจ​แบบนี้

คลิปคุณภาพอีกแล้วครับท่าน!! ❤❤🎉🎉

ปีนี้แย่จริง ทั้งรู้สึกและสัมผัสได้

ผมเงินเดือน 27,500บาท ไม่มีหนี้ และไม่คิดสร้างหนี้ อยู่แบบปกติไม่ฟุ้มเฟือย เก็บเข้าบัญชีธนาคารเดือนละ12,000บาท ไม่เคยมีปัญหาเรื่องเศรษฐกิจเลย

เรา มีแค่หนี้ กยศ ส่งให้แม่ ทุกเดือน เน้นใช้ชีวิต ไม่เน้น อยากได้อยากมี เหมือนคนอื่น มีเงินเก็บ มีเงินเที่ยว ❤❤❤ ใช้รถ สาธารณะ

อยากให้รายการ KEY MESSAGE มี caption ภาษาอังกฤษบ้างครับ พอดีมีเพื่อนต่างชาติที่อยากให้เค้าดูแล้วเข้าใจข่าว

ไปทำงานต่างประเทศค่ะ ไม่งั้นนั่งผ่อนจนแก่ก็ไม่หมด แถมอาจโดนยึด ไอ้ที่จ่ายๆไปกลายเป็น 0 แถมเงินชราภาพก็โคตรจะน้อย ณ จุดๆนี้ก็ตัวใครตัวมันจ้า เพราะ รบ ทำอะไรไม่ได้

ผมอายุ 36 เงินเดือน 33,000 ผ่อนรถ 1 คัน สถานะโสด เช่าห้องอยู่ยังทุลักทุเลเลยเก็บเงินยากมากยุคนี้อย่าหวังเรื่องซื้อบ้าน ขอเช่าอยู่แลบบาวๆแก่ตัวขอไปอยู่บ้านเกิดต่างจังหวัดดีกว่า ผมคนอีสานเลยไม่คิดจะซื้อบ้านที่กรุงเทพอยู่แล้ว

ขอบคุณครับ

ผมอายุ40 ขับรถมอไซค์ธรรมดา ไม่มีหนี้อะไรเลย ใช้ชีวิตปกติ อยู่ที่ทำงานผมทำตัวจนๆ พกตังส์น้อยๆ สร้างภาพลักษณ์ให้ดูลำบาก เพราะจะได้ไม่ใครมายุ่งกับผม และมันก็ได้ผลจริงๆ รุ่นน้องยัง สงสารผมเลย เห็นผมไม่ค่อยมี 555

ดูราคาบ้านสมัยนี้สิ คนไทยจะได้มีบ้านเมื่อไร

สูตร 50-30-20 คือการแบ่งรายได้สุทธิที่เราได้รับมาออกเป็น 3 ส่วน 50% NEEDs สำหรับการใช้จ่ายที่ “จำเป็น” เพื่อการดำรงชีพให้อยู่รอด 30% WANTs สำหรับการใช้จ่ายเพื่อความสุขส่วนตัว 20% SAVINGs สำหรับการเก็บออมและนำไปลงทุน

วัยทำงานจากต่างจังหวัดส่วนใหญ่ืงานที่รองรับเเละเงินเดือนที่พอใจจะมีแต่กรุงเทพหรือจังหวัดใหญ่ ทำให้ต้องเข้ามาทำงานในกรุงเทพ ต้องได้เช่าหรือ ซื้อบ้าน คอนโด อาจจะมีขนส่งสาธารณะที่ดี แต่ค่าเช่า ผ่อน ก็มัดตัวของรายได้ในแต่ละเดือน ต่างจังหวัดขนส่งสาธารณะไม่ดี แต่อาจจะไม่ต้อง เช่าบ้าน คอนโด ทำให้จำเป็นต้องซื้อรถส่วนตัว แต่ค่าผ่อนรถ ก็มัดตัวของรายได้ในแต่ละเดือนอยู่ดี ทางแก้คือ กระจายการลงทุน ความเจริญ การขนส่งสาธารณะไปให้ครอบคลุมเมืองใหญ่ไม่ใช่กระจุกอยู่แต่กรุงเทพ (สังเกตุได้หลังจาก สส.ต่างจังหวัดได้รับการเลือกตั้งแล้ว ในสภาเคยอภิปรายอะไรบ้าง ครบวาระแล้วมีผลงานอะไร ตอนยังอยู่ในตำแหน่งโผล่หน้าไปให้คนในพื้นที่เห็นกี่ครั้ง) บ้านเรา ผู้รับเหมาถนน ทางด่วน ธุรกิจน้ำมัน ปลีก ส่ง การผลิตรถยนต์ (ภาษีและราคารถยนต์ น้ำมันที่สูง) ล้วนมาจากนักการเมือง พ่อค้า ระบบที่ผูกขาดมาอย่างยาวนาน ประเทศเลยรวยเฉพาะคนชั้นบนที่เป็นนักลงทุนรายใหญ่ และนักการเมืองบางกลุ่ม คนชั้นกลาง ล่างยุคใหม่ จึงต้องขยันเพิ่มขึ้นอาจจะต้องมีอาชีพที่ 2,3 ทำควบคู่กัน

ก็ใช้ชีวิตเอง ผมจากเงินเดือน 9000 ใช่จ่ายวันละ 100 เหลือก็ออมไปลงทุนในทอง ในที่ดิน จ่ายค่าอาศัยเพื่ออยู่ ขับมอไชต์ไปทำงาน กลับต่างจังหวัดก็รถสาธารณะ ทุกวันนี้เงินเดือน 8-9 หมื่นก็ใช้เงินเหมือนเดิม สบายใจที่เหลือกินเหลือใช้ไม่เดือดร้อนเงิน ทอง

ได้กลิ่นความเจริญ

ราคาแพงหมดแทบจะทุกอย่างครับ แต่ที่ถูกแสนถูกคือค่าแรงและสวัสดิการต่างๆๆๆๆ 😄😓😓😓😄

คนไทยมีกิน มีใช้ มีเกียรติ มีศักดิ์ศรี

นี่คือส่วนหนึ่งที่คนรุ่นใหม่ ไม่อยากสร้างครอบครัว ไม่อยากมีลูกเพราะมองเป็นภาระ ทำให้วกวนกลับมาที่ประเทศจะเข้าสู่สังคมคนสูงอายุ ขาดแคลนแรงงานในทุกภาคส่วนในอนาคต แม้รัฐจะส่งเสริมการมีบุตรแต่ไม่มาตรการรองรับ ทั้งค่าใช้จ่ายทางการศึกษา และสุขภาพ

ธนาคารอย่างโหด โหดจัด

การประหยัดลดค่าใช้จ่ายขายทรัพย์ที่ไม่จำเป็นออกไป ขายได้ขายเลย ลดการกินการใช้ ทั้งหมดนี้เป็นอีกช่องทางหนึ่งที่ทำให้ผ่อนหนักเป็นเบา

โชคดีพึ่งผ่อนอาคารพาณิชย์เกือบหมด กู้ซื้อไว้3คูหายอด12ล้านดอกเบี้ย ประมาณเดือนล่ะ4หมื่นผ่อนเดือน ล่ะ8หมื่นพอตอนไหนมีรายได้เข้ามาเยอะ ก็โป๊ะยอดไปทีล่ะล้านหลายครั้ง5-6ครั้ง ปัจจุบันเลือแค่7แสนกว่าบาทผ่อน อีกแค่ ไม่กี่เดือนประมาณสิ้นปีนี้ก็น่าจะหมด

น้ำตาจิไหล😢😢😢

โชคดีที่หมดหนี้เมื่อปีที่แล้ว ซื้อบ้านปลายปี56พยายามโปะเท่าที่ทำได้ พอแล้วชีวิตไม่ขอเป็นหนี้อะไรอีกแล้ว เหนื่อยชิบหาย

รายจ่ายมากกว่ารายได้จริงๆ

ช่วงนี้มิจฉาชีพระบาดหนักมาก ช่วยด้วยครับ