Είμαι ένας γελοίος άνθρωπος. Τώρα τελευταία με αποκαλούν τρελό. Κι αυτό θα μπορούσε να πει κανείς ότι είναι κάποιας μορφής αναβάθμιση, αν δεν εξακολουθούσα να είμαι γι’ αυτούς το ίδιο γελοίος όπως και πριν. Όμως, τώρα πια δε θυμώνω, τους αγαπάω όλους ακόμη κι όταν γελάνε με μένα - και μην σου πω ότι τότε τους αγαπώ ακόμη πιο πολύ. Θα γέλαγα κι εγώ μαζί τους - όχι για να κοροϊδέψω τον εαυτό μου - αλλά έτσι, για συμπαράσταση, αν δεν μου ήταν τόσο θλιβερό να τους κοιτάω. Θλίβομαι γιατί αυτοί δεν ξέρουν την Aλήθεια, ενώ εγώ την ξέρω!
Το Όνειρο ενός γελοίου ανθρώπου είναι το πιο φωτεινό και το πιο αισιόδοξο διήγημα του Φιόντορ Ντοστογιέφσκι. Μέσα από μια συνύπαρξη αντιθέσεων φως και σκοτάδι, πραγματικό και φανταστικό, το χθες και το αύριο ο συγγραφέας μας ξεναγεί στην τυλιγμένη στην ομίχλη Πετρούπολη της εποχής του, για να μας μεταφέρει στη συνέχεια σ' ένα ηλιόλουστο, ειδυλλιακό ελληνικό νησί του μακρινού παρελθόντος και συνάμα του απώτερου μέλλοντος.
Διαβάσαμε απόσπασμα από τις εκδόσεις Ροές, σε μετάφραση Σταυρούλας Αργυροπούλου
Αφήγηση Μαρία Αράπογλου
Artwork : Dimitra C
Recording & mix : NRG Productions
Ακούστε και ακολουθήστε μας :
greads.gr/
Spotify podcasts
open.spotify.com/show/4UELn8P...
Apple podcasts
podcasts.apple.com/us/podcast...
Facebook
/ greadsgr
Instagram
/ greads_audiobooks