Najbardziej sprawiedliwy osąd to u Tyra ;) ale faktycznie praworządność prawdziwa neguje samosąd

Viconia to dość ciekawa postać. Jest wredna, chodź często raczej z przyzwyczajenia niż z zamiaru. Mimo płakania, że nie jest złą drowka to folguje złym uczynkom i męczy ja dobroć, ale np. dręczonemu żebrakowi pomogła i go kryła. Nie lubiła jawnej niesprawiedliwości i podwójnych standardów wobec prawa

Ja zawsze w BG oddaję ją rycerzowi Płomiennej Pięści. Oni jako charaktery praworządne dobre nie mogą kłamać, że zabiła. No, chyba, że się gra ekipą złożoną ze złych postaci. Wtedy z pewnością jest warta ocalenia.

Ale pętelka. Kiedyś ktoś fajne opowiadanie napisał o wyznawcy Malala, któremu magicznie zmienili wspomnienia, że myślał że jest łowcą czarownic. Właściwie nic się nie zmieniło

Lothar dzieki za uwagi. Mamy tez nagrany filmik o charakterze w dedekach - co oznacza i jaki stoi za tym koncept

Większość co nie gra w rpg nie rozumie, że Praworządny dobry to nie najbardziej dobry. Praworządny przestrzega prawa, nawet jeśli wydaje się to złe np. wsadzi do więzienia dzieciaka za kradzież, nie patrząc na to ze umierał z głodu. Najbardziej dobry wydaje się właśnie "Neutralny dobry" bo nie jest skrępowany sztywno prawem i potrafi spojrzeć z różnych punktów widzenia. Za to chaotyczny dobry to często gość typu białego rycerza, którymi uznaje, że jeśli prawo jest złe (w jego mniemaniu) to można je łamać. Idealistyczni buntownicy, których działania nie są często przemyślane i mogą na dłuższą metę doprowadzić do tragedii. A z resztą charakterów to wiadomo

Generalnie wszystko rozkłada się o punkt widzenia. Danej grupy/osoby, czy może te " kosmiczne " spojrzenie na to czym jest alignment. Myślę, że na oba trzeba zwrócić uwagę

Robin Hood to postać chaotyczna dobra lub chaotyczna neutralna wg mnie. Za nic ma prawo a jednak stara się pomagać lokalnej społeczności. Podobnie Janosik.

Publika może polubić gladiatora, który jest bardziej okrutny niż wymaga przedstawienie. Być w terenie bezlitosny wobec tych, którzy noszą broń. Lecz wobec np. dzieci być łagodny, tolerancyjny wobec religii. Brak litości w walce powoduje, że i uraz nie zapominasz. Nie musisz od razu bić tego, kto nazwie ciebie brzydkim, lecz możesz wypomnieć po jakimś czasie "czemu miałbym pomóc komuś, kto mnie tak nazwał?". Jeżeli stałeś się gladiatorem bo byłeś niewolnikiem - możesz popierać niewolnictwo i chcieć samemu polować na niewolników. Jako element prymitywnej selekcji naturalnej "arena zweryfikuje z jakiej gliny jesteś". Opcji masz kilka

Wydaje mi się, że właśnie dlatego chłopaki tak dużo uwagi poświęcają relatywizmowi pojęć dobra i zła ;)

Bardzo fajny komentarz! Dzięki! P.S. No pewnie ze Batman to CG! W ogóle bardzo często najfajniejsi protagoniści (wg mnie) są własnie CG - Han Solo, Robin Hood, Iron Man, Gandalf...

Poruszanie się na osi dobro-zło w RPG to pewien problem, dlatego uważam że na początku DnD charakter był opisany wyłącznie na osi prawo-chaos, czyli kategorii czysto społecznych. W ogóle czytając stare DnD okazuje się, że wiele pozornie losowych mechanik i elementów systemu było głęboko przemyślanych i spójnych - no może poza TraK0 :P.

@@H4nsas Co było nie tak z TraK0?

Nie rozumiem. Charakter nie ma nic wspólnego z byciem protagonistą - ani nie przeszkadza, ani nie pomaga :)

@@michabanas4920w sumie to odnosiłem się głównie do światów fantasy. Nie rozumiesz bo nie miałeś do czynienia z takimi graczami jakich ja znam/znałem :P. Ilekroć ktoś robił sobie złą postać to tworzył sobie takiego przejaskrawionego, jednowymiarowego, szwarccharaktera, brakowało tylko, super złego śmiechu i podkręcania wąsem. W momencie kiedy się puszczało jedną sesję lub parę przygód - w porządku. Problem pojawiał się wtedy kiedy na przykład, w takim Warhammerze, jeden zechciał być zły, jeden chciał być dobry, jednemu tam to w sumie wisiało i można było opowiadać dowcip: Łowca Czarownic, Nekromanta i Kapłanka Shallyi wchodzą do karczmy. Jest to do zrobienia, ale czasem rozmywa się przez to kampania prowadzącego i biedak poci się, żeby utrzymać wszystko do kupy. W takim Cyberpunku czy tam Wampirze (długo też można by rozprawiać o tym czym jest "człowieczeństwo" w tymże systemie :P) jest o wiele łatwiej (moim zdaniem) zrobić sobie dobrego i złego gliniarza, którzy muszą współpracować. W takich dedekach pojawia się problem kiedy gracze uczepią się charakteru (dzięki Bogu, piąta edycja już luźniej do kwestii charakteru podchodzi) i zaczyna się jatka, bo ja jestem zły i teraz to muszę pokazać jakim kutasem jestem. Nie wymagam od graczy, żeby przeczytali Karla Junga od deski do deski, zrozumieli swój Cień i tak dalej. Moim zdaniem, żeby zrozumieć zło trzeba być złym... a ja uważam, że "gracze fabularni" to dobrzy ludzie, dlatego zawsze odradzam im granie Legionem Zagłady i zachęcam do bycia Ligą Sprawiedliwych (przynajmniej w dedeczkach) P.S. Mam nadzieję, że rozumiesz mój punkt widzenia, piszę to rano przed pracą, nie piłem jeszcze kawy, więc może być chaotycznie (dobrze), chętnie poznam Twój punkt widzenia, jak rozwiązać wyżej wymienione problemy P.P.S Szacunek do Greyhawk tak zostałem wychowany!

@@RagabashBinBash - chodziło mi o to, że "protagonista" to słowo określające główną postać utworu, nie definiuje charakteru. Rozumie, o czym mówisz. Zła postać nie będzie dobrze funkcjonować w drużynie dobrych czy neutralnych bohaterów, nie wpisze się też w kampanię, który zakłada, że gracze będą generalnie czynić dobro. Dlatego jeśli gracze chcą grać złolami - to kampanię pisze się lub wybiera mając to założenie w głowie, a ze złoli tworzy się całą drużynę, która jest wewnętrznie spójna i jednolita. Granie złolami jest fajne. Po prostu niezbyt konwencjonalne, więc jako MG trzeba trochę zmienić mindset ;)

@@RagabashBinBash Na pewno granie złolem typu wyznawca chaosu w warhammerze może być meczące. Traktować jako odskocznie i rozgrywkę. Ciekawe jest za to zrobienie zło kontra zło. Np. Banda chaosiarzy, poszukuje artefaktu na pustkowiach chaosu i walczy z innymi wyznawcami chaosu. Taki motyw jest np. w książce Pałac Władcy Plag. Za to nie bycie szlachetną lub dobrą postacią jest jak najbardziej ok. Bez wymuszonego jestem zły i muszę napełnić pasek limitu zła, więc kopne szczeniaczki, i spalę dom zleceniodawców. Gracze mogą np. nie mieć skrupułów przed użyciem niemoralnych czynów, jak poświęcenie czyjegoś życia. Np. moi gracze, by uspokoić upiora, zamiast z nim walczyć, dokonali za niego zemsty, zabijając dla niego kilku jego dawnych towarzyszy (którzy nie byli złymi ludźmi) i przekazując mu ich głowy, by ten mógł torturować ich dusze. Ważne jest by zły gość np. Rycerz Bane'a miał jakiś honor i moralność. np. Chronił ludzi z wioski bo to jego własność i wierni poddani jego boga, albo był wrogiem bezprawia i chaosu. Ale jednocześnie z obrzydzeniem odmówi, jałmużny żebrakom, czy pomocy ubogim zbyt słabym, by semu zmienić swój los. Lub nie będzie widział nic złego w niewolnictwie. "Bo jeśli sam nie możesz znaleźć dla siebie miejsca, to lepiej by ktoś zrobił to za ciebie."

@@michabanas4920 racja, "złego" określenia użyłem.