Dlaczego nie pozwalamy sobie przeżywać smutku czy straty? A o śmierci mówimy tak, jakby nas nie dotyczyła? Czemu trwająca ponad 2 tygodnie żałoba jest dla psychiatrów tożsama z epizodem depresyjnym? I co ma wspólnego moda na astrologię z odpowiedzialnością za własne życie?
O tym właśnie porozmawiałam z Tomaszem Stawiszyńskim, filozofem, publicystą, autorem książek, audycji radiowej w TOK FM i podcastu „Skądinąd". Pretekstem do naszego spotkania była książka Tomka, „Ucieczka od bezradności", która obnaża nasze mechanizmy radzenia sobie z niepewnością jutra czy niewygodnymi emocjami. Pojawia się więc wątek poczucia wyobcowania w żałobie i potrzeby rozumienia trajektorii własnego życia poprzez interpretację kosmogramu czy czytanie tarota. Tomek wyjaśnia, dlaczego nie potrafimy uznać tytułowej bezradności za coś potrzebnego i ważnego, zamiast tego uciekając w skrajnie indywidualistyczne hasła typu: „Wszystko zależy od Ciebie", „Jesteś odpowiedzialny za własne szczęście", albo w przerzucanie odpowiedzialności na gwiazdy i tranzyty planet. Zapraszam do refleksji i odsłuchu naszej rozmowy!
Strona internetowa Tomka: stawiszynski.org/
Książka „Ucieczka od bezradności": www.znak.com.pl/ksiazka/uciec...
Podcast „Skądinąd": open.spotify.com/show/63P6mjk...
Instagram Sznurowadeł: / sznurowadla.mysli
PATRONITE - Jeśli uważasz moje treści za wartościowe i pomocne, możesz wesprzeć dalszy rozwój Sznurowadeł, dołączając do grona Matronek i Patronów na Patronite. Zapraszam z całego serca. Szczegóły subskrypcji znajdziesz pod linkiem: patronite.pl/sznurowadla-mysli
Ukłony i podziękowania za realizację dźwięku należą się niezastąpionemu Piotrowi Sz.
Sznurowadeł możecie posłuchać na: Spotify, Apple Podcasts, KZfaq, Google Podcasts, Anchor, Breaker, Overcast, PocketCasts i RadioPublic.