Wielki szacunek dla Pana Augustyna. Bardzo dużo emocji, słuchając tego podcastu miałam łzy w oczach.

Nie wiem czy tylko ja to mam, ale czuć emocje.

Przeżycie b. trudne. dla całej rodziny, ale szczególne piętno odcisnęło na Tobie Augustynie. Dzięki za wartościowe świadectwo i podzielenie się tak emocjonalne częścią Twego życia. Wierzę, że Twój Tata nadal nad Tobą czuwa!

To jest prawdziwa Miłość i przyjaźń jak się oddaje życie za drugą osobę ❤

Nikt nie ma większej miłości od tej, gdy ktoś życie swoje oddaje za przyjaciół swoich. - z Ew.J 15,13

Ciekawy był ten temat podcast'u, a zarazem wzruszający. Interesująco opisał Augustyn to, jak zobaczył swojego Tatę niewyraźnie w tej chwili, gdy zaczął się topić tak, jakby zobaczył jego duszę. Bardzo smutna była ta historia i bardzo mi przykro, że stracił swojego Tatę, gdy miał niecałe 15 lat. Jednak cieszę się, że nie załamał się tak, jak niektórzy się załamują po stracie bliskiej osoby. Przynajmniej takie odnosił wrażenie podczas rozmowy. Życzę Augustynowi wszystkiego dobrego i aby udało mu, by jego życie z jego rodziną wyglądało tak, jak opisał. Pozdrawiam Dymitrze. ❤😃

Bardzo dojrzały chłopak. Twój tata jest z ciebie bardzo dumny.

Dymitr wielki szacunek że mimo braku wiary i wewnętrznych srzeczności prawdy to cieszę się bardzo (jako osoba wierząca) że nie negowałeś wypowiedzi, że była ta ciekawość, chęć zbadania sprawy, mimo że tylko z twojego punktu logigi zapewne ale nie narzucałeś zmiany toku myślenia zaproszonego. Oczywiście mam też nadzieje jako katolik że kiedyś, dzięki takim ludzią zobaczysz coś więcej oprócz wiary w tu i teraz :) Jak zwykle ciekawe pytania, duża umiejętność i delikatność w doborze słów, moim zdaniem sposób tego jak ten kanał prowadzisz wygrywa z innymi dziennikarzami prowadzącymi podobną tematyke kanałów na yt. Pozdrawiam.

wielki szacunek dla Augustyna :)

Wywiad na najwyzszym poziomie. Niesamowite, ze po tylu latach od tragedi, ten gość tak to przezywa. Ale rozumiem, stracił ojca. Czuc w pełni emocje, jakby to zdarzenie mialo miejsce dosłownie wczoraj. Wspolczuje straty ojca. PS. Moj Tata mial rozlegly zawal 2 miesiace temu i ciesze sie, ze nadal zycie.

Jest bardzo spięty i ta trauma cały czas jest w nim ,trzymaj się chłopaku

Mam az ciarki... wszystkiego dobrego dla Augustyna ❤

Pytania lekko nie na miejscu. Kłótnie w domu a topienie w baltyku. Mam wrażenie że prowadzący nie wie do czego zmierza i pyta o cokolwiek

Jak lubię Dymitra, ale niektóre pytania są poprosu nie na miejscu i nie smaczne, w kontekście sytuacji.

Dymitr przede wszystkim dzięki za te podcasty kazdy na swój sposób jest ciekawy, ale ten jest wyjątkowy 🥹 Augustyn jesteś wielki bardzo Ci współczuję sama straciłam rodziców w wieku 14 i 15 lat wiem co mogłeś czuć i co nadal czujesz w pewnych momentach naszego zycia, człowiek zastanawia sie jakby to było mieć tego rodzica przy sobie. 🥺 Mnie osobiscie w trudnych chwilach strata rodziców wzmacnia jakby to nie brzmiało... Bo jak mogę nie dac rady tym razem, skoro juz stracilam to co najcenniejsze i się nie poddałam wtedy. Pamietaj Tata jest i juz zawsze bedzie przy Tobie 🤗 Słychać w Twoim glosie emocje jak to po tylu latach nadal boli... Znam to i jestem z Tobą w tej tragedii, trzymaj sie. Wszystkiego co najlepsze dla Ciebie. Dziękuję za Twoją odwagę. Dymitr Tobie również dziękuję świetna robota jak zawsze😉

Spotkanie ze śmiercią wygląda strasznie. Sama doświadczyłam podobnej sytuacji, jest to wielka nauczka, daje do myślenia, refleksji a przede wszystkim uczy szacunku do żywiołu.

Podobną "przygode" przeżyłem w Ustce z dwoma synami(10 i 14 lat)..Nie da się tego opowiedzieć jak człowiek walczy z żywiołem i jest jedną nogą na tamtym świecie...Nam się udało jakimś cudem..pozdrawiam

Słuchając tego podcastu zdałam sobie sprawę, że razem z moją rodziną byliśmy świadkami tego zdarzenia. Przez te kilka dni lipca 2013 roku były bardzo niebezpieczne fale i kilka razy dziennie ratownicy wbiegali do morza- kilka osób wtedy utonęło.

Ja również straciłam tatę i tak samo jak Tobie śni mi się bardzo rzadko i nic do mnie nie mówi tylko krąży gdzieś wokół mnie. Mega ciężka historia, ogromny szacunek dla Ciebie Augustyn

Wysłuchałam rozmowy dopiero dzisiaj, gdyż teraz "odrabiam" hurtowo zaległości z niedawno zasubskrybowanego kanału. Emocje pana Augustyna i ich niemal dotykalny ciężar tak bardzo chwytają za serce, że prosiłam w myśli prowadzącego "Proszę, przestań. Nie dłub palcem w ranie!".

Temat poważny a prowadzący zachowuje się jak dziecko śmiechy, niepoważny ton. głosu masakra chłopie.

Kurcze Dymitr, jak Cię uwielbiam to w tym wywiadzie trochę wstydzę się za Twoje pytania.. trochę chybione, mało komfortowe i trochę tendencyjne. Chłopak przeżył coś strasznego a zarazem niesamowitego, cos co naznaczyło go na resztę życia a ten wywiad jest taki hmm no właśnie tendencyjny. Nie chciałam urazić, staram się nie pisać negatywnych komentarzy ale tutaj jakoś czułam się nieswojo słuchając tego wywiadu..

Nie wiem co w sobie mamy ale ja i moje siostry wszystkie umierałyśmy i wrcałysmy... Ja w wieku 9 lat po wczasie mózgu, moja starsza siostra na stole operacyjnym w wieku 17 lat a młodsza w dniu studniówki o mało się nie zaczadziła... A jemu współczuję straty taty

Historia niesamowita, wzruszająca i pięknie opowiedziana. Ale pytania nie na miejscu. Ja na miejscu Augustyna chyba bym po prostu wstała i wyszła, gdybym w tej sytuacji była zapytana o kłótnie/rozstanie rodziców, a tym bardziej o to, "czyja to była wina". Przy końcówce rozmowy, szczególnie przy "głupie dziesięć minut", miałam aż dreszcze. Szkoda, że rozmowa nie była prowadzona w innym kierunku i z większym wyczuciem. Sama straciłam ojca i byłoby mi przykro, gdybym trafiła na takiego oceniającego, nie rozumiejącego rozmówcę.

Moj syn miał w swoim życiu duże przeżycie ,pewnej nocy przeszedł przez niego jakby potężny prad wczasie gdy polozyl sie spać , zobaczył że on unosi się pod sufitem a jego ciało leży na kanapie w tym momencie ogarniał go strach gdzie on pójdzie ,powiedzal dlaczego mam się bać przecież Jezu ja do Ciebie należę , gdy to wypowiedział wszedł do swojego ciała , był osobą wierzącą ,po kilku latach odszedł do Pana

Ze Stegny do Gdanska jest 51km, 40min. Straszne przeżycie i moment bycia zawieszonym miedzy zyciem, a smiercia. Rozmowa z bliska osoba kto ma odejsc,a kto wraca do zycia. Zycze dużo spokoju wewnetrznego Panu Augustynowi.

Dzieki Augustyn, ze opowiedziales o tym❤

Masakra.. wtedy był nieprzyjazny front ,fale bardzo wysokie , codziennie ktoś się topil , byłem wtedy z teściami i moją żoną na tygodniowym wypadzie .. pamiętam jak dwóch młodych chłopaków ok 7 rano poszli się kąpać.. ich rodzice pod wydmą pili piwka .. to był moment . Chłopaki zaczęli się topić , bo weszli kolo falochronów . Przypadkowa osoba starsza zatrzymała się , zrzuciła z siebie rzeczy i w samej bieliźnie wskoczyła , niestety podmywała ją fala , ale nie zrezygnowała . Zaczęła głośno krzyczeć żeby ludzie dali gumowe materace , kółka do pływania cokolwiek , żeby utworzyć łańcuch . Chłopaki w tym momencie utrzymywali się na falochronie , całe nogi poranione od muszli .. na to ojciec tych chłopaków chciał wypity wejść i ich ratować to siłą go zatrzymali . I dzięki tej starszej osobie , zrobiliśmy łańcuch i wyciągnęliśmy ich jakoś . Tragedia i do tej pory to wspominam . Nie chodzić koło falochronów !

Boję się tego co usłyszę w tym podcascie...

Szczęść Boże dla całej twojej rodziny a tacie wiecznej szczęśliwości w niebie❤

Tak. Ateiści też mają takie doświadczenia. Mam wrażenie, że ten prowadzący jest cyniczny:/ Niefajne

Dymitr bez 2 zdań mega odcinek.Dobra robota ❤️👍

Pieknie i z szacunkiem mowi o rodzicach, pogratulowac. Doswiadczenie ktorego doznal jest mega traumatyczne, bardzo mi przykro ze go to spotkalo. Uwazam ze smierc kliniczna kazdy przechodzi na swoj sposob nie ma na to szablonu.

Starsi rodzice często sa lepszymi rodzicami, maja wiecej czasu, wiecej rozumieją..

Dziwne to zycie przychodzisz na plaze i niewiesz ze za chwile juz cie niebedzie

ale temat i gość wreszcie coś ciekawego i wartościowego ;)) 😇🙃💟❤‍🔥💪

Trudno opowiadać o takich strasznych przeżyciach. Dzięki Augustyn, powodzenia.

Matko, Dymitr... 🤦 Taki delikatny temat! Zamilcz czasem, bo poziom zażenowania twoimi komentarzami jest nieznośny 🤢

Słychać po Jego głosie, że mocno to nim wstrząsnęło, przeżył traumę. Opowiadając, można powiedzieć, że nie potrafi się wysłowić składnie, ale czuć te emocje w nim. Myślę, że to co się dzieję w życiu jest po coś. Dużo osób na świecie ratuję, oddaję życie, nikt nie ma wpływu na czyjąś decyzję. Myślę, że on tłumi trochę te emocje, żeby być silnym, ale może to wyjść kiedyś negatywnie. Mam wrażenie, że wyrzuty sumienia go zjadają, ale to nie była jego wina. Każdy z nas ma wybór, człowiek nie jest robotem, popełnia błędy. Ile dzieci, matek, ojcow, dziadkow zginęło, nie jesteśmy w stanie wszystkich uratować. Chodzi mi o to, że nie można wszystkiego przewidzieć, trzeba uznać tatę za bohatera, dziękować mu, modląc sie za Niego, i powiedzieć tak musiało być. Inaczej człowiek zwariuje. Jestem osobą wysoką wrażliwą i empatyczną, przeżywam wszystko dwukrotnie, ale staram się być silna. Ważne jest też żeby przeżyć stratę, te wszystkie emocje wydusić z siebie. Negatywne emocje zjadają człowieka, dlatego warto mieć nadzieję, i działać. Polecam Wszystkim film pt. ,,Chata" , pomaga spojrzeć na ciężkie chwile i stratę kogoś bliskiego inaczej, przywraca wiarę, że pomimo najbardziej potwornego doświadczenia można zmienić to życie na coś jest po coś i być dobrym człowiekiem i żyć

W pewnych sytuacjach włącza się nasza podświadomość i my jako ludzie pewne rzeczy też odczuwamy. Czasem w sytuacjach zagrożenia życia mozg pokazuje nam przeróżne obrazy, często to, czego jakąś część nas się obawia. Ludzie stworzyli zjawiska religijne, by wytłumaczyć sobie owe sytuacje. Dla naszej podwiadomosci istnieje prawdopodobieństwo, że wszystko może się wydarzyc.

Mocne, świetne, szacunek przyjacielu 👊💛

Bardzo wartosciowy wywiad, dziekuje bo wierzę, że jest ciężko o tym mówić 😔

W wieku 17 lat mialam wypadek samochodowy, gdyby nie szybka reakcja mojego brata (resuscytacja) mysle ze nie byłoby mnie tutaj teraz. Nie pamietam praktycznie nic z tego calego dnia. Mialam duzo szczescia poniewaz przypadkowo przejezdzala karetka i oni mnie przejeli ale pamietam (juz bedac w szpitalu) ze unosilam/latalam i z gory widzialam siebie lezaca na lozku, pelno osob obok mnie (lekazy, pielegniarki) czulam wtedy blogos, brak bolu powiedzialabym nawet ze szczescie. Do okola nas bylo ciemno swiatlo bardzo wyrazne "swiecilo" od zarowki bardzo podobnej to tych ktore sa na salach operacyjnych. Nagle bol powrocil i zobaczylam swoja mame ktora prosila mnie zebym walczyla. Od tego czasu minelo 14 lat a ja nadal bardzo wyraznie to pamietam.

Oooo kurde! szacunek za ten materiał...

Bałtyk jest bardzo niebezpiecznym morzem. Nie każdy wie o prądach morskich w Bałtyku. .Czasami nie warto przeć do brzegu, ale człowiek w panice nigdy nie myśli racjonalnie. Co do przeżyć innych nie wypowiadam się.

Tak naprawdę to co postanowią Tam, dzieje się tu, gdyz nasz swiat jest odbiciem świata prawdziwego lub jak kto woli bardzo dla nas realną symulacją z konsekwencją na Wieczność! Och jakże mała jest wasza wiara i wyobraźnia....

Współczuję tragedii Jednak to było do przewidzenia. Skoro mówisz ..."Nie umiem pływać"".... to nie wchodz do tak niebezpiecznej wody jakim jest morze W życiu nie pozwoliła bym mojemu dziecku nie umiejącemu pływać wejść do morza bez zabezpieczenia. To jest żywioł. Rodzice zlekceważyli niebezpieczeństwo.

Witam . Boje się pisać , bo będzie to z cyklu " elaborat" . Sama doświadczyłam traumy topienia się w wieku 7 lat. W miejscu tym byłam sama z koleżanką. W oddali był młody mężczyzna który łowił ryby . Przybiegł i uratował mi życie. Nie wiem jak dlugo byłam pod wodą . Pamiętam tylko jak moje długie włosy w wodzie się poruszały na wszystkie strony . Mozg działał na wysokich obrotach przeleciały mi historie z niekrótkiego życia i pojawił się " On" ...było stromo ...wyciągał do mnie swą dłoń , a ja w jego kierunku ... schodził nizej do wody po osuwającym się terenie ( bo byłam jakby w takiej dziurze) po paru próbach podania mi ręki wkoncu mnie złapał i wydostał. Nie wiem co się działo gdy mnie wyciągnął , byłam przytomna , ale z paniki nie pamiętam jak mężczyzna wyglądał i nie pamiętam tego czy mu podziękowałam ....czasem myślę o tej sytuacji , że był człowiek prawdopodobnie po 20 tce który uratował mi życie. Jestem mu bardzo wdzięczna , bo gdyby nie on nie byłoby mnie . W wieku 11 lat gdy pojechałam na kolonię byłam zmuszana wejść do basenu przez opiekunkę ( kolejna trauma) do dziś nie umiem pływać . W dorosłym życiu wszelkie próby wejścia do basenu po szyję wody duszę się i wpadam w panikę , więc szacun Augustyn , że Ty uporałeś się z lękiem. Dwa lata temu kolega od syna utopił się nad jeziorem gdyż ratownicy z niewiadomych przyczyn nie zareagowali był młody bo w wieku obecnym Augustyna . Mój punkt widzenia na tę sprawę , bo troszkę interesuję się tematami energi która nas otacza , życiem po śmierci . Pojawił się duch śmierci , który dał jasne i wyraźne wskazówki tacie , że jeden z nich musi odejść i nie ma odwrotu . Dusze dwie opuściły swe ciało na ten czas dlatego Augustyn widział pierw duszę taty a później juz wrota ze światłem kiedy opuscił sam swe ciało . Szacun za odwagę dla Augustyna ponieważ wykazał się dojrzałością mimo wieku i dawał Tacie argumenty dlaczego on powinien odejść a nie Tata . Jednakże Tata również nie wykazywał cech egoizmu i przekonał syna. W momencie kiedy to podieli wspólnie decyzje ( dogadali się telepatycznie ) Augustyn powrócił do swego ciała i funkcje życia zostały przywrócone ...natomiast Tata odszedł. Skoro Tata nie pojawia się w ich życiu dzisiejszym to znak , że jest mu dobrze tam gdzie jest obecnie , lub odrodziła się jego dusza w innym ciele - krotko mówiąc jesli ktoś wierzy w reinkarnację. Kontaktuję się z duszami zmarłych , więc życie po śmierci jest i nie tylko . Dziękuję pięknie za ten wywiad który wzruszył bardzo . Pozdrawiam serdecznie i życzę wszystkim dużo uśmiechu i zdrowia 🙂

Przeżyłam i wiem, że coś istnieje po śmierci

Ehhh mogłem być w podobnej sytuacji, ale moj tata umiał plywać i mimo prądów wstecznych jakims cudem dal rade wrocic i mnie przyciągnąć. Trwalo to długo, pamietam jego skrajne zmeczenie po dotarciu do miejsca gdzie czuł dno...

Zastanawiam się, po co wyciąganie tematów publicznie typu "jaką byliście rodziną, czy było blisko do rozwodu czy nie" etc. Zauważyłam, że mężczyźni lubią ploty. Życie prywatne nie może być świadomie wplatane w jakiekolwiek tematy, bo to nie wizyta u terapeuty. Mnie kojarzy się po prostu z plotkowaniem, wyciąganiem publicznym czyjegoś życia dla jakiegoś celu. Nawet w podkaście o tematyce "Bez tajemnic" powinno się zachować jakieś granice prywatności.

Głupszych pytań prowadzący już nie mógł zadawać? Prowadzący kompletnie nie przygotowany do rozmów o takim charakterze i tematyce. Pytania żenujące, aż się dziwię że gość zachował taki spokój. Pozdrawiam serdecznie Augustyna.

Taka sama sytuacją jak u mnie .. Rok 2010. Super ze podjąłeś temat :)

Prądu nie widać a w niego wierzymy...nie trzeba porażenia prądem...a Bóg i tak przyjdzie jak ten prąd, aby przynieść sprawiedliwość...Kto w Niego uwierzył został już zbawony a kto nie ten zostanie potępiony....Jesteśmy duchami w ciele, nic tego nie zmieni...Składamy się z ciała duszy i Ducha od Boga...Mnie dziwi, że innych nadal dziwi świat duchowy....Cieszę się, żę coraz wiecej ludz mówi tu o prawdzwiym Bogu tym bardziej, że Słowo Boże wypełnia sie na naszych oczach...

Chciałabym być wewnętrznie pogodzona ze śmiercią mamy,która zmarła pół roku temu...ale nie wiem czy kiedykolwiek to się stanie. Chciałabym wierzyć w życie pozaziemskie, jednak nie bardzo mi to wychodzi...

Ja będąc nad morzem, miałam wtedy 12-13 lat, poszłam w morze ( nie umiałam pływać), próbowałam "pływać" , a raczej moczyć się w nim tak aby właśnie dotykać dna, tata stał na brzegu i mnie obserwował, w pewnym monecie zaczęły przykrywać mnie fale .Do tej pory pamiętam widok zielonej wody i dużo bąbelków. Później okazało się że byłą wywieszona czerwona flaga że są wysokie fale. Zaczęłam tonąć, nie wiem jak to określić, pamiętam jak co chwile mnie przykrywały fale, zaczęłam krzyczeć w przerwach kiedy fale mnie nie uderzały aby mnie ktoś ratował, nikt nie słyszał. Pamiętam że przepływał jakiś "Pan" powiedziałam żeby mnie ratował bo nie umiem pływać......... a On....... przypłyń do mnie .... i mnie tak zostawił. Wpadłam na pomysł aby po uderzeniu fali złapać powietrze i zanurzyć się pod wodę, to wtedy fale wypchną mnie na brzeg. I tak się stało po kilku takich próbach. A tata .... nic nie zauważył, pamiętam jak wyszłam na brzeg i powiedziałam mu że tonęłam. Do tej pory nawet pod prysznicem jak zachłysnę się wodą, mam panikę

Szacun Augustyn ❤

Prowadzacy chyba nie ma dzieci. Mysle, ze dla wiekszosci rodzicow decyzja taty jest oczywista. Augustyn, mowisz, ze jestes wierzacy. Zycze ci aby twoja wiara nie slabla a wprost przeciwnie. Wzrastaj w wierze. Sa wspolnoty ludzi swieckich dzialajace ‘przy Kosciele’. Piekne rzeczy sie tam dzieja (ludzie sie nawracaja, sa uzdrowienia ciala ale przede wszystkim dusz). ❤

ja z moim przyjacielem obiecalismy sobie ,ze gdy ktores z nas umrze da znac tej drugiej osobie jesli jest zycie po smierci. Rok pozniej moj przyjaciel zmarl. Ja o tej obetnicy nie pamietalam lecz on mi przypomnial

Jesli sa tu osoby, ktore nie sa pewne czy sa wierzace czy nie lub ktore uwazaja, ze sa wierzace ale moze sa ‘niepraktykujace’ to prosze was zacznijcie zglebiac temat. Internet daje wam teraz dostep do wielu swiadect ludzi, ktorzy sie nawrocili. Dajcie sobie szanse na zycie wieczne. Jezuz was kocha i czeka na was❤ ale dostaliscie wolna wole wiec pierwszy krok nalezy do was.

Kazde takie wydarzenie na pograniczu smierci najbardziej zbliża nas do Boga. Byc moze spotkania z takimi osobami beda mialy wplyw na prowadzacego. Moze kiedys ta ciekawosc przyblizy go do wiary... bo zycie po smierci jest , to wiem.

Ale super odcinek ❤❤❤❤. Dziekuje za te historie❤❤❤❤

10 - 20 metrów od lądu? W Świnoujściu ok. 100 metrów od brzegu jest woda po kolana, ale pomiędzy jest głęboko tak na ok. 1,7 metra. Jeszcze dalej jest nagłe pociemnienie koloru wody co może sugerować, że jest jeszcze głębiej niż 2 metry. Sam pamiętam, że przy dużym wietrze 100 metrów od brzegu były 2 metrowe fale. Tak sobie myślę, że dokładnie to samo mogło mnie spotkać...

No przepraszam - co za pytanie : ",czy to był nieszczęśliwy wypadek?".Chyba opowiedziana sytuacja wyjaśniła wszystko.

Mocny materiał, historia Augustyna to kolejny dowód dla mnie, że dusza istnieje. Ogólnie przykra sprawa ale polecam zainteresować się tematem wędrówki dusz/reinkarnacji a można dowiedzieć się z relacji świadków dlaczego niektórzy umierają w młodym wieku, dlaczego jedni oddają życie za innych i po co dusze inkarnują np. w dzieci które umierają zaraz po porodzie. Ogólnie rozległy temat ale relacji świadków NDE (near death experience) są miliony na całym świecie i wszyscy którzy to pamiętają mówią to samo. Pozdrawiam

Dymitr tak jak Cię bardzo lubie na kanale Sprawdzam jak, który robisz po prostu mega...tak tutaj jakbyś był zupełnie innym człowiekiem. Już któryś raz brak Ci taktu, empatii a góruje wścibskość i jakaś taka chęć szukania sensacji. Są tematy bardzo wrażliwe do których trzeba umieć podejść a widze, że starasz się zadać jak najwięcej pytań, szukasz "smaczków" no ale kurcze bez przesady...To moja opinia ale może nie każdy nadaje sie do prowadzenia tego typu wywiadów. Lecz tak jak mówię- na drugim kanale działasz świetnie. Może warto skupić się bardziej na tym co się dobrze robi. Pozdrawiam

Miałam wypadek samochodowy w wieku 20 lat .W pięć sekund całe życie przeszlo mi przed oczami .Całkowicie wierzę w to co mówi

Dobra historia na krótką opowieść rozwlekana na siłę do godziny. Ja tez topilam sie w Bałtyku mając 19 lat. Znam to okropne uczucie naglego braku gruntu pod nogami. Wyciągnął mnie chłopak, ktory wcześniej sam zaproponował, zebysmy poplyneli do boi bo do tego miejsca jest płytko. Dwa metry dzielily mnie od płycizny, ale w panice nie miałam takiej świadomości, ze wystarczy zbliżyć się tylko dwa metry, zeby normalnie stanąć w wodzie. W dodatku będąc pod wodą nie wiedziałam, w która stronę jest plaża. Bezkresna woda i czarno przed oczami, takie to uczucie .

Patrzę na te niektóre komentarze i się zastanawiam czy nikt nigdy z Was nie oglądał żadnych materiałów dotyczących np śmierci ofiar porwania etc. W wielkości prowadzący zadaje pytanie rodzinie np zamordowanego dziecka „myślicie ze co byście teraz zrobili inaczej”, „co byście przekazali innym rodzicom” etc.. pytania są bardzo na miejscu i mają na celu uporządkowanie bardzo emocjonalnej (nie ma dziwne) rozmowy. Co do osoby która zaczęła pisać, ze w tamtym okresie było bardzo dużo utopień - daj link do informacji z tamtego okresu bo akurat takie informacje są na piśmie tak samo jak informacje o czerwonych flagach nad wodą. Jeżeli podważasz czyjąś wypowiedź wypada podać jakiś konkretny argument. Życzę wielu osobom aby nie tylko słyszały o tym o czym rozmawiają goście ale też aby słuchały co jest mówione

to byla wina ojca ... nie dosc ,ze sam zginal to omc nie narazil swojgo syna na smierc przez utopienie. Ludzie nie zdaja sobie sprawy jak grozny jest zywiol morski gdzie nawet w ladna pogode i umiejac plywac mozesz byc ofiara tzw pradow wstecznych na morzu. Juz bedac 6 letnim dzieckiem bedac na koloniach w Gdansku Brzeznie bylem swiadkiem jak wyciagnieto z morza dwoch plywakow z reprezentacji Polski ... obaj nie zyli ... plywac nauczylem sie sam chodzac z kolegami nad rzeke Warte w Polsce ... najpierw byl to piesek , pozniej boczkiem i na plecach a w koncu crawlem ... skakalismy z brzeguch na glowe ale tylko w miejscach glebokich i uprzednio sprawdzonych ... nawet plywajac na basenach olimpijskich zawsze wybieralem pas najblizszy do btonowego brzegu basenu bo zdawalem sobie sprawe ,ze w wypadku gdy zlapie mie bolesny kucz w miesniach nogi bede w stanie sie uratowac ... nigdy w zyciu nie przepadalem i nie chcialem jezdzic w gory i nie rozumialem tych co czuli potrzebe zdobywania wysokich szczytow ...

Takie rzeczy się dzieją, ja w To wierzę 🙏, a prowadzący za bardzo się wtrąca!

Nauczylam sie plywac jak na wiejskiej sadzawce wpadlam do ukrytej tam studzienki i jakimś cudem wyplynelam do gory.Byla to szkolna wyprawa nad wodę.

"Wierzacy w co jest tutaj" to jest rzeczywistosc nie wiara. Szukajcie Pana, bo niedlugo przyjdzie.

szukalem ale nie moge znalezc artykułu z tego wypadku ma ktos moze jakis link?

Bardzo ciekawy odcinek Morze Bałtyckie jest bardzo zdradliwe właśnie ze względu na nierówne dno i fale wsteczne które zabierają pływającego w głąb morza jednym słowem morze tak jak i góry uczą nas pokory

Nie umiałem pływać to po jaką cholerę wchodzisz do morza to nie basen ze nie ma fal i prądów

Augustyn przytuliłabym Cię gdybym mogła! Gesty Twoich rąk chyba celowo sa nie pokazane,rozumiem😢dziękuję za Twoje szczere emocje ❤

Jestem pod ogromnym wrażeniem Pana Augustyna historii. Ja osobiście bym płakał opowiadając to .Pozdrawiam

Taka myśl mnie natchnęła po obejrzeniu tego materiału, może zwieńczeniem tego materiału było by zaproszenie do podcastu Darka Sugier, mogło by to być mega mocne.

Ciekawi mnie Augustyn jak postrzegałeś siebie kiedyzobaczyles wszystko z góry ?

Jestem z gdanska I moim dzieciom chociaż umieją dobrze pływać w basenie to w morzu pozwalam wchodzić tylko do pasa 😏

Dymitr ,mam wrazenie ,ze nie masz empatii. Pytania jakie zadajesz przyprawiają mnie o zażenowanie. Moze i masz talent do prowadzenia rozmowy, ale brakuje Ci duszy w tym wszystkim. Widac ,ze brakuje Ci umiejetnosci postawienia sie na miejscu Twojego rozmowcy. Zauwazylam to juz w innym wywiadzie. Jestes wyprany z uczuc.

Bardzo ciekawa historia

Ciekawe, czy obaj byliście u komunii tego dnia. Ciekawa jestem po prostu... Myślę, że obaj bylibyście na tamten moment zbawieni. Może dziwnie to zabrzmi, ale myślę, że... potrzebna była komuś w Waszej rodzinie śmierć kogoś bliskiego, by dokonała się w tym kimś, kto został na ziemi jakaś zmiana... nie wiem jak to wytłumaczyć. Czasem tylko takie wydarzenia w nas (w tych, co zostają na ziemi) coś zmieniają. Tutaj może potrzebna była zmiana u mamy, sióstr, czy innych bliskich osób... Wolną wolę zachował u Was Bóg do końca. Kochany Tata...w tej opowieści. Ty, Augustynie, zmieniasz tą historią wiele w ludzkich sercach. Na korzyść - oczywiście. Dzięki...

Wyglada na to ze jednak sa swiaty rownolegle podobno wystepuje 12 wymiarow tak twierdza naukowcy zajmujacy sie fizyka Kwantowa

Ciezka sprawa czuje się gdybym to byl ja .. tez straciłem ojca nagle

Nie usluszalem ważnego pytanie. Czy ojciec umiał pływać?

Dlatego utrzymam soe na wodzie,ale mam duzy respekt do niej. Bedac w ciepłych krajach i zwoedzajac tzw blekitne laguny tam gdzie później mozna popływać mam kamizelkę. Za duzo osob umiacych pływać, osob ratujacych utopiło się, a topielec wyszedl na brzeg.

Jeszcze są artykuły w internecie o tym utonięciu w lipcu 2013 roku...

To nie ty zadecydowałeś kto ma żyć , myślę , że to Bóg wybrał, bo taka była jego wola. Nie powinieneś się nigdy za to obwiniać. Pozdrawiam.

Bardzo lubię oglądać Twoje wywiady, ale chciałabym się lekko przyczepić do samego początku odcinków. Jestem osobą wysoko wrażliwą, w tym bardzo wrażliwą na dźwięki. Każdy odcinek od pierwszej sekundy zaczyna się tak nagle i bardzo głośno w porównaniu do chociażby reklam, które lecą wcześniej. Szczerze mówiąc jest to dla mnie pewnego rodzaju bariera już na samym początku. Staram się pamiętać o tym, aby włączając odcinek znacznie ściszyć dźwięk, ale czasem zapominam i po takim dobitnym wstępie, jak najszybciej zatrzymuję film. Czasem jest to dla mnie tak trudne, że nawet odechciewa mi się słuchać całej rozmowy. Zostawiam tę uwagę do przemyślenia. Może można by było dać cichą chociaż sekundę czy dwie na początku filmu, aby osoby takie jak ja miały tę chwilkę na ściszenie filmu? Może jakieś drobne ostrzeżenie? Cokolwiek? :)

Kto normalny wchodzi do baltyku gdy jest czerwona flaga

Straszne 😢

W następnym podkaście chciałabym usłyszeć, jak wyglada sprawa księży którzy uczciwie zrezygnowali dla miłości z sutanny. Czy są obi grzesznikami, czy nie dostają rozgrzeszenia?

Dymitr nie dowiedzieliśmy sie czy ojciec umiał pływać...sam kiedyś przeżyłem taką akcje koleżanka tracąc grunt pod nogami zaczęła panikować, a ja byłem przekonany że robi sobie jaja, umie pływać...masakra...

11:20 ❤ spotkanie z nieznanym

Byłam i widziałam- czysta prawda❤

ja nie wiem czy tylko ja tak mam ale ten prowadzący to jest jakiś dziwny ?? sorki ale musiałem 🤔🤨😛👽💟💪

💚💙💜

Dla statystyk