Większość procesów czarownic jak i działań inkwizycji jest po średniowieczu

Bo to bajka żeby propagandowo złagodzić ich zbrodnie.

Podaj źródła tej informycji, proszę.

@@wodnik2531 Nie masz dostępu do internetu?

@@stefanszechter7839 W przeciwieństwie do ciebie, nie piszę czegoś czego nie sprawdzę.

@@wodnik2531 Widzę że musisz jeszcze duużo sprawdzić..

Dziękuję :)

A Ty nie wierzysz w czarownice? :) :) :)

Dziękuję :)

Złożył się na to głównie natłok spraw zawodowych :)

O ile w latach 1552-1771 w Wielkim Księstwie Litewskim odbyło się 112 spraw o czary , o tyle w Koronie w latach 1501-1794 doszło do 867. Istotne rozbieżności występują także w liczbie oskarżonych o czary mężczyzn (Litwa - blisko 40%; Korona - około 10%) (Pilaszek, s. 470), Wśród 1316 osób oskarżonych o czary życie straciło 558, co stanowi 42% ogółu. Sądy znacznie surowiej wyrokowały w procesach kobiet. W śród oskarżonych o czary kobiet (1174) skazano na śmierć 535, co stanowi około 45%. W procesach wytaczanych przeciw mężczyznom ginął zaś co szósty oskarżony - wśród 142 oskarżonych skazano na śmierć zaledwie 23 osoby (16%). W brew temu, co sugerował Baranowski, według którego 90% oskarżonych trafiło na stos, osoba podejrzana o czary nie stała na z góry straconej pozycji i mogła ujść z życiem. Zaobserwowana przeze mnie częstotliwość zasądzania wyroków śmierci upodabnia zatem Polskę do reszty Europy, gdzie na około 110 000 procesów przypada około 60 000 egzekucji. Baranowski podobnie jak inni starsi przedstawiciele historiografii fascynował się ilością przelanej krwi (Pilaszek, s. 293).

Miło mi, że zainteresował się Pan moim materiałem. Podczas jego tworzenia korzystałem z pracy pani Pilaszek wymienionej w opisie filmu (pełnego opracowania nie znalazłem w lokalnej bibliotece). Uważam, że chociaż taka syntetyczna wersja powinna być dołączana do opracowania p. Baranowskiego wznowionego niedawno przez wydawnictwo Replika (zawierającego wiele przeinaczeń i przekłamań). Wydaję mi się, że dość uczciwie opisałem cały proceder, uwzględniając w tym także postulaty wyżej wymienionej: 1. Sama p. Pilaszek przyznaje, że ustalenie liczby procesów to "chodzenie po grząskim gruncie" - ja liczb nie podaję, ograniczam się do stwierdzenia, że tego typu procesy nie były "niczym nadzwyczajnym" - i uważam, że nie były, skoro do dzisiaj dysponujemy setkami źródeł na ich istnienie. O 10 tysiącach spalonych nie mówię, dość wyraźnie podkreślam, że zjawisko to nie miało takiej skali jak na zachodzie. Ale już na marginesie (poza filmem) przyznaję, że teza "kraju bez stosów", choć bardzo piękna i romantyczna, nie ma nic wspólnego z rzeczywistością. 2. Uniewinnienia: dość jasno zaznaczam, że wyroki skazujące korelowały ze stanem społecznym, co jest faktem. Ile z opisywanych przez Pana uniewinnień dotyczyło osób z marginesu, a ile szlachcianek czy bogatych mieszczek? Pozdrawiam :)

@@DarekRybacki 1. procesy czarownic były w Polsce dosyć rzadkie. Rocznie dochodziło do raptem kilku-kilkunastu w całej Rzeczpospolitejw czasie największego natężenia procesów (w latach 1681-1700 średnio 18, 5 procesu na rok, w latach1701-1720 15 procesów). To nie są duże liczby. Choć oczywiście trzeba pamiętać, że istniały olbrzymie różnice między poszczególnymi terenami (prawie 59% to procesy w Wielkopolsce i Prusach Królewskich). Najwięcej procesów było w niemieckich miastach - Toruniu, Elblągu czy Gdańsku. Za to w WKL praktycznie ich nie było. Ta niewielka liczba czarownic straconych w Polsce koresponduje z najciekawszym elementem polowań na czarownice - było to doświadczenie najmocniej związane z Niemcami (ponad połowa straconych w Europie czarownic była Niemkami)- tak w niemieckich krajach protestanckich jak katolickich (o braku różnic konfesyjnych w Niemczech zwracał uwagę Wijaczka). Procesów o czary było mało nie tylko w Rzeczpospolitej, ale też Italii, Hiszpanii, Portugalii, czy Hiszpanii. Jest to o tyle ciekawe, że w czary wierzono wszędzie, w większości miejsc nie prowadziło to jednak do masowych polowań. Niezależnie, czy istniała inkwizycja, która szybko kończyła epidemie oskarżeń o czary (Hiszpania, Portugalia czy Italia), czy chodziło o sądy miejskie 2. Po pierwsze szlachcianki nie stawały przed sądami o czary. W przypadku kar wobec oskarżonych było wiele czynników - wytrzymanie tortur, odwoływanie się do czarów przez oskarżane (część kobiet wierzyła, że są czarownicami, choć dziś raczej uznalibyśmy je za wariatki, lub za oszustki, które naciągały łatwowiernych na kasę oferując nieistniejący produkt). Jeżeli kobieta z własnej woli się przyznawała do magii to ratunku nie miała 3. W tym miejscu warto przypomnieć też o nowożytnych procesach wilkołaków. Ludzie byli za to traceni, choć oczywiście w wilki się nie zamieniali. To nie znaczy, że nie byli niewinni - wśród straconych za wilkołactwo byli pedofile czy mordercy dzieci. łatwiej było skazać kogoś za wyimaginowane wilkołactwo niż przyznać się, że ktoś mógł dokonać zbrodni które były niewyobrażalne Wśród straconych czarownic było sporo zielarek, które współpracowały z aptekarzami (ci zresztą też byli oskarżani o czary). Część oskarżonych sądzono nie tylko za czary, ale też za trucicielstwo 4. Trzeba jeszcze pamiętać o łatwości z jaką wydawano wyroki śmierci w epoce wczesnonowożytnej. Z badań wynika, że w przypadku blisko połowy osób skazanych za kradzież, sąd wymierzał najwyższy wymiar kary - karę śmierci. W Krakowie blisko 75% osób sądzonych za kradzież skazywano na śmierć. W Poznaniu, gdzie taki wyrok wymierzono w przypadku 30% skazanych. W Koronie co analizował Kamler w drugiej poł. XVI i I poł XVII wieku 35 cudzołożników i cudzołożnic, 11 bigamistów - to coś koło 8% straconych czarownic w Polsce

Pozwolę sobie zauważyć i docenić wysoką kulturę polemiki Panowie. W internetach nie jest to powszechna praktyka, więc tym bardziej miło się czyta gdy ludzie niezgadzając się ze sobą szanują się na wzajem a dyskusja ma oparcie w literaturze. Pozdrawiam

@@waldekwasak Kiedyś pisano o milionach straconych czarownic w Europie. Dopiero drobiazgowa analiza źródeł pokazała, że prawdopodobnie stracono ok. 60 tys. czarownic, z czego połowa przypadała na Niemcy. Tu dochodzimy do pierwszej kwestii - czemu Niemcy (a szerzej kraje germańskie i tereny pod wpływem niemieckim). W Europie południowej również wierzono w istnienie czarownic, ale nie prowadziło to do prześladowań na dużą skalę. Przy czym w Niemczech palono czarownice zarówno w krajach katolickich jak protestanckich (co dobrze pokazał Wijaczka), więc to nie jest kwestia luteranizmu. W Polsce większość czarownic sądzono w Wielkopolsce i Prusach Królewskich, czyli terenach pod wpływami kultury niemieckiej. Druga rzecz ciekawa - o ile Wielkie księstwo Litewskie weszło w orbitę katolicyzmu i świata zachodniego, to procesy o czary przypominają tam Rosję - procesów było niezwykle mało a udział mężczyzn wśród oskarżonych był większy. Po trzecie procesy czarownic w Polsce nie przybrały nigdy masowego charakteru. Nawet w końcu XVI i początku XVII wieku, kiedy tracono u nas aż mniej niż 20 osób za czary. Nawet w Gdańsku procesy o czary stanowiły niewielki procent (a raczej między promilem a procentem) procesów. Na podstawie analizy źródeł takich pytań nasuwa się kilka. Niestety źródła są do bólu stereotypowe i trudno na ich podstawie odpowiedzieć na część pytań

Korzystałem z: Procesy czarownic w Polsce w XVII i XVIII wieku, Bohdan Baranowski Procesy czarownic w Polsce w XVI-XVIII w. Nowe aspekty. Uwagi na marginesie pracy B. Baranowskiego, Małgorzata Pilaszek Konstytucja 1543 r. i początki procesów o czary w Polsce, Michael Ostling Złoczyńcy, Marcin Kamler Nauki tajemne w dawnej Polsce. Mistrz Twardowski, Ryszard Bugaj www.wilanow-palac.pl/zniesienie_tortur_i_procesow_o_czary_na_sejmie_roku_1776.html przekroj.pl/nauka/tajemnica-procesu-w-doruchowie-adam-weglowski chalupy.pl/blog/ostatnia-czarownica-w-polsce-krystyna-ceynowa-z-chalup

@@DarekRybacki praca Baranowska jest bardzo słaba, można ją pominąć jako zabytek historiografii, a nie pracę aktualną naukową

@@robertsuski2355 Bzdury opowiadasz.. Jest to jedna z najlepszych prac oparta na potwierdzonych źródłach.. Ehh kustoszu amatorze..

@@norbertpytel8746 Praca Baranowskiego jest zła pod każdym względem i jest skażona czasami w których powstała. Niestety pseudoobliczena Baranowskego długo uchodziły za wiarygodne. Dopiero praca Pilaszek pokazała jak mocno różni się historyczna rzeczywistość od fantazji Baranowskiego

Wiedźma to nie czarownica

​@@danielzawisza1971 dokładnie wiedźma ma wiedzę jak sama nazwa wskazuje

To ja dziękuję - i pozdrawiam! :)

Dokładnie. Antykatolicka propaganda. Warto poszukać głębiej. To było kilkanaście do kilkudziesięciu osób, w zależności od źródła.

Pan Konik jest zdeklarowanym katolikiem. Wzór obiektywizmu.

@@waclawpieta7493 czytałeś ta książkę?

​@@adamtrukawka3408 antykatolicka propaganda...członki opadają.Ksieza na księżyc ,wcześniej wykastrować i pozbawić mienia.

I racja. To komunistyczna propaganda, bo oni sami mordowali setkami tysięcy i milionami.

Fajny pomysł, choć myślę że gdyby to było popularne byłoby znane. Szlachta robiłaby sobie np herby.

Pochodzę z Rumi k. Gdyni, "urbeksami" się nie zajmuje, turystyką krajoznawczą - bardzo chętnie :)

Bo były niewygodne dla władzy koscielnej

W Prusach*

Na zamku w Reszlu, można przeczytać informacje na ten temat.

Nie mam pojęcia, mam ją od 15 lat :)

@@DarekRybacki Szkoda,bo naprawde wymiata...

może tam jest coś co by przeczyło dwóm pierwszym

@@niemamnicku1359 Nie jest to książka zakazana przez Watykan i opowiada jak znajdować czarownice wśród ludzi

A były takowe? :-)

Rode wireless go i Rode lavalier go

Oczywiście, inkwizytorzy to byli dobroduszni panowie, którzy chcieli dobrze dla "heretyków, a że czasem kogoś skazali na śmierć? Cóż, gdzie drwa rąbią...

@@waclawpieta7493 w 1998 r. Jan Paweł II odtajnił watykańskie archiwa inkwizycji - ciesząca się najbardziej ponurą sławą inkwizycja hiszpańska w latach 1540-1700 przeprowadziła 44 674 procesy z oskarżenia o zdradę świętej wiary katolickiej. Na karę śmierci skazano w nich dokładnie 1,8 proc. oskarżonych, matematykę zostawiam Tobie, są bardzo szerokie opracowania z listą akt a warto dodać że te 1,8% skazanych to złodzieje, zabójcy, etc

@@zako16 Ocena inkwizycji, na podstawie watykańskich dokumentów. Dobre sobie.

Porywanie dzieci to kielecka herezja na ktorej ub oparło swój mit, a nkwd wykonało wtedy misję na kierunku żydowskim w sposób doskonały. Prawdopodobnie i tutaj.

We Wrocławiu jest ulica nazwana imieniem pewnego katolickiego świętego, Jana Kapistrana. We Wrocławiu zasłynął jednym czynem o dużym rozgłosie. Wzmianki znalazłem w Muzeum Architektury i w piwnicy Synagogi pod Białym Bocianem. Swoim przemówieniem oprócz palenia książek osiągnął pogrom Żydów, jeśli jacyś przeżyli to odebrano im na zawsze małe dzieci celem chrystianizacji. Nie powiem, "święty" godny tej organizacji...

Żydów palono głównie z oskarżenia, że potajemnie praktykują nadal swoją religię - Odnosiło się do do tych, których wcześniej przymuszono by przyjęli rzymską religię. Natomiast czarownice - według podręcznika "Młot na czarownice" - to po prostu kobiety stosujące ziołową antykoncepcję. A że władcy zawsze chcą mieć jak największą dzietność - czyli niewolników i mięsa armatniego - więc usłużny kościół szatana - oczywiście nie za free - zrobił swoje.

@wesolekcleaner W Dokładnie. Właśnie wyżej skrótowo opisałem te racjonalne powody.

@@Michrou01 tak przeczytałem w kilku żródłach życiorys tego świętego i w żadnym nie było wzmianki o jakiś pogromach. Najlepiej oprzeć swoją "wiedzę" na jednym i coś napisać, oczywiście jedynym słusznym- żydowskim, pewnie w/g ciebie w Jedwabnem Polacy spalili w stodole 1600 żydów botak podają żydowskie żródła

Bardzo bym chciał, ale nagrywam samodzielnie i z reguły nie mam dużo czasu, więc ustawianie lampy do kadrów to dla mnie trochę za dużo roboty. Jak kanał się rozwinie to zorganizuje sobie pomoc i wtedy będzie ok :-)

Ale za to dodałem rycinę przedstawiającą czarownicę całującą diabła w tyłek :)

Hanno masz rację, w Salem zabito kilka kobiet, ale nie wiadomo dzisiaj czy były prawdziwymi czarownicami. Salem to miasto w Ameryce północnej, nie wiadomo czy dotarła tam wiara chrześcijańska. Także ludzie mogli zbłądzić i skazać niewinne kobiety na śmierć. Dziś by chyba nikt nie skazał na śmierć jako czarownicy na obcej ziemi.

Dlatego takimi tłumami napływali do nas z tolerancyjnej reszty Europy, chcieli być prześladowani i zabijani :P

@@OldEnder Wiesz z porównaniem z np Hiszpania to mieli spokój. Ale to taki spokój przeplatany z małymi pogromami i mordami, nieraz jakieś wypędzenie. Wiadomo, jak coś się działo złego to Żydzi, dziecko zmarło czyli Żydzi zabili go na krew.

Niektóre mogły wierzyć w to, że popełniając zbrodnie, uprawiają czary ;)

@@DarekRybacki Aa, chyba, że tak.

Niewiele, bo inkwizytorzy kościoła szatana bali się tu zapuszczać.

Zbyt wiele.

Drugi ! :)

Jaki kościół ?

Dopiero teraz wychodzi co ci zboczeńcy robią z dziećmi

T

Bez tortur?

@@rebuzz6866 Tortury są przeciwskuteczne, bo podsądni konfabulują z bólu. Warto przywrócić sądy Boże, ordalia.

Polecam Arabię Saudyjską czy inny nawiedzony religijnie kraj jak Ci pasuje skazywanie ludzi za rzekome czary.

Choć Arabia Saudyjska się ostatnio mocno zliberalizowała.

👎🙈

Tak ten pan dobrze mówi.

Czarnoksiężnik Tusk 😅

@@winstonblue1376 Z krainy Oz 😁😁😁

A to ziemie dawnej Rzeczpospolitej? :)

Do pierwszego rozbioru należał do Polski Wikipedia podaję, że to było 1811

A, w tym sensie: w okresie porozbiorowym na dawnych ziemiach Rzeczpospolitej ostatnią czarownicą była pani Ceynowy, pani Zdunk została zabita wcześniej :)