Μπράβο Παύλο, επειδή δούλευα συνέχεια αυτή την διαδρομή, έκανες το καλύτερο ρεπορτάζ. Έτσι θα μπορούσε να το παρουσιάσει μόνο εκείνος που έκανε αυτή την διαδρομή εκείνη την εποχή. Συγχαρητήρια.

Υπέροχο βίντεο γεμάτο αναμνήσεις!!!

Το 1978 στην κατηφορα στο Μέτσοβο προς Γιάννενα έχασα τον πατέρα μού επαγγελματία οδηγό ο πιο δύσκολος δρόμος στην Ελλάδα Αλέξανδρος.

Παύλο καλή σου μέρα. Τι μου θύμησες φίλε μου. Κουβαλούσα τότε πορτοκάλια από Άρτα με το VOLVO το 485. Χειμώνας, τα χιόνια δεξιά και αριστερά του δρόμου να σχηματίζουν τούνελ, κι εμείς να παλεύουμε με το χιόνι και τον πάγο να κρατηθούμε στον δρόμο. Να βάζουμε εφημερίδες μπροστά απ το ψυγείο για να έχουμε καλοριφέρ, και να τρέμει το φυλοκάρδι μας μην παγώσουν τα πετρέλαια αν και είχαμε αντιπαγωτικό μέσα. Να βάζεις αλυσίδες, κι αυτές να κολλάνε στα χέρια σου απ την παγωνιά. Κι όταν φτάναμε στον Προφήτη Ηλία πέρναμε μια ανάσα, για να συνεχίσουμε την Οδύσσειά μας. Ηρωικές εποχές, με ήρωες οδηγούς, και αυτοκίνητα που οι σημερινοί οδηγοί δεν γυρίζουν ούτε να τα κοιτάξουν. Συνέχισε έτσι να μας ταξιδεύεις σε δρόμους και εποχές που έχουν φύγει οριστικά, και όλοι οι παλαιότεροι θα σου είμαστε ευγνώμονες.

Το καλό μ αυτή τη διαδρομή είναι ότι μάθαμε να οδηγάμε,όσο μάθαμε τέλος πάντων 😀 και μάθαμε να βάζουμε κι αλυσίδες 😎😎 Πάντως η πιο ωραία εικόνα που χω δει είναι σε αυτόν τι δρόμο...2 η ώρα το πρωί με 1 μέτρο χιόνι αριστερά δεξιά, ξαστεριά με πανσέληνο και κατέβαινα με σβηστά φώτα, αντανακλούσε το φεγγάρι με το χιόνι κι ήταν μέρα κανονικά!!!Δεν τις πρόλαβα πολύ αλλά ήταν ωραίες εποχές γιατί υπήρχε αυτό που είπες στην αρχή,συναδελφικοτητα!!είχε δουλειά για όλους και δεν υπήρχε τόσο "φάγωμα" όπως σήμερα!!!

Ήταν αυτό πού λέμε αντρική διαδρομή.

Συγχαρητηρια κ.Παυλο... Αναμνησεις και συγκινηση...Οσο δυσκολη τοσο και ομορφη ηταν αυτη η διαδρομη.... Γιαννενα - Δρισκος - Μπαλντουμα - Μετσοβο - Καταρα - Παναγια - Κορυδαλλος Τρυγονα - Καλαμπακα - Τρικαλα -Καρδιτσα 4 ωρες χωρις κινηση...6 ωρες πισω απο νταλικες/καραβαν/ΚΤΕΛ και οτι αλλο εβγαινε απο Ηγουμενιτσα..... Δυσκολα αλλα ωραια χρονια τοτε....

Υπέροχο βίντεο γεμάτο αναμνήσεις. Αν μπορείς Παύλο κάνε κάτι αντίστοιχο και για άλλες παλιές εθνικές οδούς.

Συγχαρητήρια Παύλο οτι καλυτερο εχεις δείξει μεχρι τωρα περιμενουμε και αλλα

Το 1960 -62 κουβαλαγε πορτοκαλια απο την Αρτα στην Θεσσαλονικη ο πατερας μου με το scania το 56αρι καθε δρομολογιο και καημος μου ελεγε τον χειμωνα υπηρχε φυλακειο στον Αυχενα του στρατου με γκρειντερ και αρκουδες κατεβαιναν στον δρομο πολλα φορτηγα δεν ειχαν και καλοριφερ εκεινη την εποχη δραμα υποθεση μεροκαματο του πονου

Ωραίος φίλε!Δύσκολος ο δρόμος αυτός παλιά.Τώρα πλήρης εγκατάλειψη.Στον κάμπο του Δεσπότη περασμένα μεγαλεία και σε πιάνει θλίψη αν περάσεις τώρα..

Συγχαρητήρια τέλειο το βίντεο δύσκολος πραγματικά δρόμος το έκανα αρκετές φορές αλλά και συνάμα μαγευτική διαδρομή

Μεγάλη συγκίνηση... Ευχαριστούμε για το βίντεο.

1995-96 κάναμε αυτήν την διαδρομή όταν περνάμε άδεια από ΚΕΥΓ Άρτας και πηγαίναμε Θεσσαλονίκη.. Ωραία χρόνια. Τα φαγητά στον προφήτη Ηλία ήταν τέλεια . Κρίμα που ερημώνουν όλα 😢😢😢.

Τον Αύγουστο του 1991, στα 37 μου χρόνια, έκανα τη διαδρομή Γιάννενα - Μέτσοβο με αγωνιστικό ποδήλατο mercier (αρκετά φορτωμένο, πίσω, εμπρός και πλάγια, με σακκίδια) και διανυκτέρευση στο Μέτσοβο. Την άλλη μέρα από Μέτσοβο για Κατάρα, στροφή στη μεγάλη κατηφόρα μέχρι Χάνι-Μουργκάνι (λίγο πριν τη Καλαμπάκα), στροφή αριστερά και επάνω μέχρι τα Γρεβενά όπου και διανυκτέρευσα πάλι. Την επόμενη μέρα πάλι έφτασα στη Καστοριά το μεσημέρι. Είχα ξεκινήσει τη πρώτη μέρα από Ηγουμενίτσα για Γιάννενα, όπου και διανυκτέρευσα δίπλα στον Κωπηλατικό όμιλο. Και όλα αυτά χωρίς καμμιά βοήθεια από κανένα, με λίγα λεφτά και μόνος μου, σε 3,5 ημέρες. Τα αναφέρω, γιατί πολλοί, σήμερα πια, κάνουν αυτή τη διαδρομή με αυτοκίνητο, με μοτοσυκλέτα ή με ποδήλατα χωρίς να κουβαλούν το παραμικρό βάρος και με συνοδεία άλλου βοηθητικού αυτοκινήτου. Φυσικά υπάρχουν κι άλλοι ποδηλάτες που τα καταφέρνουν καλύτερα από εμένα.

Θερμά συγχαρητήρια. Μας θύμισες παλιές καλές εποχές με οδηγούς που έγραψαν ιστορία σέ αυτόν τον δρόμο.

Πολύ καλό video Παύλο, περιμένουμε το επόμενο

Πολυ ωραιο βίντεο,πολυ καλή δουλειά, Παύλο περίμενουμε βιντεο και για την παλιά εθνικη βεροιας-κοζανης.

Πολύ ωραίο το βίντεο..μπράβο σου..

Μπράβο Παύλο. συγχαρητήρια για το ρεπορτάζ. έκανα κάθε εβδομάδα αυτή τη διαδρομή από το 2005.

Παύλο σ ευχαριστούμε πολύ για το ωραίο βίντεο και για όλα τα οδοιπορικά που έχεις όλα αυτά τα χρόνια… 🙏🙏🙏🙏

Να είσαι πάντα καλά.. εύχομαι υγεία

Στο στρατό από Γιάννενα προς Λάρισα για σκηνακια στον Πηνειό.9 με 10 ώρες non stop με Ρεο.Αξεχαστη εμπειρία.

Παύλο ευχαριστούμε.

Αγαπητέ Παύλο μας γύρισες σε ωραίες εποχές και αναμνήσεις.Να είσαι καλά.

Πολύ καλό το ρεπορτάζ σου Παύλο.μπραβο που αναβιώνεις τέτοια δρομολόγια για τους παλιούς και να μαθαίνουμε και εμείς οι λάτρεις του επαγγέλματος

Μπράβο ρε Παύλο! Εμεις οι νέοι έχουμε ακούσει 1002 ιστορίες για αυτό τον δρόμο, που τον οποίο δεν φανταζόμασταν καν το πώς ήταν! Σε ευχαριστούμε που μας ταξιδεψες στο παρελθόν κ μας έδωσες μια εικονα!

Ωραίο βίντεο .Ήταν υπεροχη διαδρομή αλλά πολύ δυδκολη

αν και δεν ειμαι επαγγελματιας οδηγος σας παρακολουθω εδω και αρκετο καιρο και σας εκτιμησα γιατι εχεται εναν σεβασμο στο επαγγελμα αυτο και ενα αφηγηματικο ταλεντο μου εισται πολυ συμπαθης και θα συνεχισω να σας ακολουθω σας ευχαριστω πολυ

Ωραίο βίντεο Παυλάρα!! Νοσταλγικό

Πολύ καλή αφήγηση, η ιστορία της διαδρομής αυτής, σε μισή ώρα.Η πρώτη διάσχιση μου , ήταν με ένα παλιό Πεζώ 305 ,ακολουθούσα τριαξονικό και μετά από μένα ακολουθούσε λεοφωρείο του ΚΤΕΛ. Ετσι βγήκε το μεγαλύτερο μέρος της διαδρομής, Δεν ξεχνιέται. Να είστε καλά...!!.

Αξέχαστα χρόνια

ΕΝΑ VIDEO ΚΑΛΥΤΕΡΟ ΑΠ' ΤΟ ΑΛΛΟ!!!!!

Κάνε και για τη διαδρομή Μπράλος - Γραβιά - Ελαιώνας - Άμφισσα τη λεγόμενη διαδρομή 51 πάνω στα μεταλλεία

Μπραβο και παλι μπραβο!Απολυτη αποτυπωση του δρομου και των εντυπωσεων σε ολο το μηκος της διαδρομης.Ενα εντυπωσιακο θα προσθεσω.Με καλες συνθηκες καιρου με 40 τοννους σιδερο ..17,5 ωρες σερι Θεσ/νικη -ηγουμενιτσα.1985.Εννεα μηνες συνεχως 2-3 δρομ εβδομαδιαιως F12 επικαθ.Νασαι καλα

poly ωραιο βιντεο κ παρουσιαση

Συγχαρητήρια, το μόνο που μπορούμε να σου πούμε!!!!! Μπράβο σου!!!!😮😮😮

Δηλωνω φανερα συγκινημενοσ γιατιβγαζαμε μεροκαματο τρομου κουβαλουσα γαλα και περνουσα ολεσ τησ εποχεσ με χιονια και ζεστη

Σε ευχαριστώ πολύ για το πανέμορφο video. Κατάγομαι από το χωριό Κράψη αμέσως μετά την Μπαλντούμα στρίβεις δεξιά στην διαδρομή από Γιάννενα προς Μέτσοβο. Έκανα αυτή την διαδρομή σαν παιδί με τα λεωφορεία τα ιδιωτικά τότε δεν υπήρχε ΚΤΕΛ.

Ωραίο βίντεο φίλε μου, ξυπνάει αναμνήσεις. Τον έχω κάνει αυτόν τον δρόμο χιλιάδες φορές. Απο Μπαλντούμα μέχρι Μικρό Περιστέρι, οι χειρότερες στροφές. Απο Βοτονόσι μέχρι Μέτσοβο, απο προφήτη Ηλία μέχρι Παναγία δρόμος σχολείο για τα ΙΧ...

Στο ταβερνάκι 29,30 φιλε εμαθα να τρώω Ζυγούρη προβατινα φαντάρος τοτε 2005-6 πολυ ομορφο μαγαζακι. Καλησπέρα.

μπραβω για το βιντεο. πολυ δυσκολη πολυ επικηνδηνη διαδρομη ΑΛΛΑ ηταν και πολυ καλη σχολη οδηγον . εκει εκανεσ επεκταση δηπλοματοσ χορισ δασκαλο , με τισ χηροτερεσ σηνθηκεσ. Καλεσ διαδρομεσ σε παλεους και νεους !!!

Παλιές αναμνήσεις για τους παλιούς, και να βλέπουν οι νεοι τις συνθήκες και τις δυσκολίες που είχε τότε το συγκεκριμένο οδικό δίκτυο. Πολύ ωραίο το βίντεο σου Παύλε με παλιες διαδρομές και ωραία φύση. Αν θες και κανένα βιντεακι για Γκαζα.

Το ποιο ωραιο βιντεο που εχεις κανει !

Καλησπέρα Παύλο! Οι συνθήκες φυσικά έχουν αλλάξει και έχει χαθεί η συναδελφικότητα, αλλά εκείνη την εποχή εάν παθαινες κάποια ζημιά έμενες εκεί αβοήθητος. Σήμερα, με την ανάπτυξη των μέσων, με ένα τηλέφωνο μπορείς να κανείς τα πάντα (να καλέσεις βοήθεια από φίλο η συνεργείο)

Renault Perliet με μηχανή Scania 111. Αξέχαστη διαδρομή με το υπεραστικό ΚΤΕΛ Θεσπρωτίας. Έχω βάλει αλυσίδες στο λεωφορείο στο Μικρό Περιστέρι, και τις έβγαλα στο Πλαταμώνα!!!!!!

🎉 Μία φορά πέρασα την κατάρα καί από τότε είπα ποτέ πάλι αυτήν την διαδρομή.

Συγχαρητήρια για το βίντεο!!!! Όπως ακριβώς τα λέτε ήταν τα πράγματα. Προσωπικά συνονόματε κάνω τη διαδρομή Λάρισα Γιάννενα από το 1976 και με το ΙΧ από το 1984 ως σήμερα γιατί είμαι Γιαννιώτης την καταγωγή αλλά εργάζομαι και μένω Λάρισα. Τρεις σημειώσεις: 1. Το κατάστημα στον Προφήτη Ηλία είχε καλό φαγητό αλλά πολύ βρώμικες τουαλέτες. Από τον πολύ κόσμο που υπήρχε αυτό που τους ενδιέφερε ήταν μόνο το ταμείο δυστυχώς. 2. Η γέφυρα στο 15:25 τοποθετήθηκε όταν κάποια στιγμή είχε γίνει μια κατολίσθηση στο σημείο και μας εκτρέπανε πιο ψηλά στα χωριά Πέτρα και Δεμάτι. Τα φορτηγά μάλλον δεν χωρούσαν. 3. Επίσης το μεγάλο πρόβλημα ήταν με τα καραβάνια των Τούρκων μεταναστών που από την Ευρώπη πηγαίνανε Τουρκία μέσω Ελλάδας και αυτός ο δρόμος ήταν μαρτύριο λόγω του πολέμου στη Γιουγκοσλαβία! Επίσης εσείς οι επαγγελματίες βοηθούσατε στις προσπεράσεις με τα φλας. Α, κάτι τελευταίο: έχω κάνει τη διαδρομή το 1978 με το ΚΤΕΛ Ιωαννίνων από Λάρισα Γιάννενα (από το Φανταράκι στην Ιωαννίνων) σε 6 ώρες και 10 λεπτά.

Μπράβο σου για το αναμνηστικό βίντεο, μου θύμησες μια περίπτωση .Που ερχόμενοι από Θεσσαλονίκη εγώ και ο μακαρίτης αδερφός μου Βασίλης με της ζυζηγος μας περίπου το 2980 χειμώνα οδηγούσε οαδερφος μου .Και εγώ αρκετά μέτρα είσος 500,μ.προτου τον αυχένα και τόσα μετά τον αυχένα προς Μέτσοβο μπροστά εγώ τον καθοδηγουσα που είναι ο δρόμος διότι μπερδέβοταν με τα καντάρια που ειτανε κοντά στης μικρές στροφές . Για χαρά....

👍💘👍🇬🇷🇩🇪

Παύλο, ξεκίνησα το 1957 με ένα HENSEL, συνέχισα με ένα SCANIA VABIS [το μουράτο], κατόπιν με το MERCEDES ΤΟ 333, και μετά έγινα VOLVάκιας μέχρι το 2010 που βγήκα στην σύνταξη. Δούλευα στην γραμμή Αθήνα Θεσ/νίκη, αλλά τα τελευταία 20 χρόνια ήμουν στις Διεθνείς Μεταφορές . Πάντα έλεγα πώς οταν βγω στην σύνταξη, θα ακούω φορτηγό, και θα γυρίζω το κεφάλι απ την άλλη πλευρά. Το αίμα όμως δεν γίνεται νερό. Έτσι πιάνω πολλές φορές τον εαυτό μου να χαζεύει τα νέα εργαλεία που μόνον καφέ δεν σου φτιάχνουν όπως έλεγε και ο μακαρίτης ο Γιάννης με το 111 και τον μπλε μουσαμά. Αλλά ''το μεν πνεύμα πρόθυμο, η δε σαρξ ασθενής''. Αυτήν την απάντηση σου έστειλα στην ερώτησή σου αλλά δεν ξέρω γιατί δεν πέρασε. Όπως και η απάντηση σε έναν φίλο που ρωτούσε αν το 485 ήταν με μούρη. Του απάντησα πως ναι, αλλά δυστυχώς ούτε αυτό πέρασε.

στο χωριο Τρυγωνα στην πρωτη στροφη προς Μετσοβο εχει 3 βρυσες το νερο ειναι καταπληκτικο πρεπει να σταματησεις

Πολλές ψυχές χαμένες,σ αυτό το δρόμο

Χειμώνες 1999-2000 και 2006-2007. Καθε μερα διαδρομή Μέτσοβο - Κάμπος Δεσπότη , Σπίτι εργοτάξιο. Πλην σαββατοκύριακα. Είναι λυπηρό να μην πω εγκληματικο ο δρόμος αυτός να μην συντηρείται και να παρουσιάζει αυτήν την εικόνα. Να επισημάνω ότι αποτελεί τη μοναδική υπέργεια οδό πρόσβασης μεταξύ των μετώπων εισόδου και εξόδου σήραγγας Μετσόβου

Την έκανα την διαδρομή με κρεμαστά η κατάρα είχε το όνομα η μπαλντουμα και η καστανια ηταν δυσκολότερα βουνά.....καστανια 37 χιλιόμετρα κατηφόρα!

Κάνε βίντεο και για παλιά διαδρομή Αθήνα Καλαμάτα. Κολοσουρτης, Αχλαδόκαμπος, Τσακώνα.

Είσαι απολαυστικοτατος ομιλητής -παρουσιαστης. Μπράβο σου φίλε! Το έχεις και φαίνεται ότι το αγαπάς! Αναφέρθηκες στην αρχή για σπουδές... Τι έχεις σπουδάσει;

Παύλο σ έχω ζαλίσει με τα σχόλιά μου, αλλά αυτό το βίντεο με την Κατάρα μ έχει συγκλονίσει ,Ίσως γιατί τότε οι μεταφορές ήταν στα σπάργανα ακόμη, και τις ζήσαμε από πρώτο χέρι. Σήμερα πας Γερμανία πολύ πιο γρήγορα απ ότι πήγαινες τότε από Θεσ/νίκη στην Αθήνα. Να σου πω το δρομολόγιο; Θεσ/νίκη, Βέροια, Καστανιά, Κοζάνη, Σαραντάπορος, Ελασσόνα, Λάρισα, Φάρσαλα, Δομοκός, Λαμία, Μπράλος, Δαύλια [Δαδί για τους παλαιότερους], Λειβαδιά, Αλίαρτος, Θήβα, Κριεκούκι, Κάζα, Αγία Σωτήρα, Ελευσίνα, Αθήνα. Και όλα αυτά από δρόμους που το ένα αυτοκίνητο σταματούσε για να περάσει το άλλο. Η δε συναδελφικότητα στα ύψη. Δεν υπήρχε περίπτωση να δεις σταματημένο αυτοκίνητο ακόμη και Ι.Χ. και να μην σταματήσεις για βοήθεια. Ένα χαρακτηριστικό παράδειγμα; Τότε σταματούσαμε για μια σούπα η καφέ στο ''χάνι'' που ήταν στον Ραχμάναγα [Αγία Αικατερίνη το λένε σήμερα απ το ομώνυμο εκκλησάκι που σημειωτέον ήταν γεμάτο από εικόνες αφιερώματα των οδηγών]. Σε μια στιγμή λοιπόν ακούμε φωνές από κάποιον οδηγό. Κάποιος είχε πετάξει αναμμένο τσιγάρο στην καρότσα ενός ΟΜ που ήταν φορτωμένο με μπόλλες από βαμβάκι, κι αυτό άρχισε να σιγοκαίει. Πεταχτήκαμε όλοι έξω, πήραμε μαχαίρια απ το μαγαζί και κόψαμε τα σχοινιά που κρατούσαν τις μπάλλες με το βαμβάκι, ανεβήκαμε στην καρότσα και πετάξαμε τις μπάλλες που σιγόκαιγαν κάτω, και μετά με κουβάδες πέρναμε νερό απ την βρύση που έτρεχε ασταμάτητα δίπλα, και σβήσαμε το υπόλοιπο βαβμάκι σώζωντας το αυτοκίνητο [Ίσως και κάποιος παλιός οδηγός να ήταν εκεί και να το θυμάται]. Οι σε κουβέντες μεταξύ μας ήταν για τα κόμιστρα, για τα συνεργεία, και για τα προβλήματα που είχαν τότε τα αυτοκίνητα. Σήμερα οι κουβέντες μεταξύ των νέων συναδέλφων είναι τα άλογα που βγάζει το κάθε αυτοκίνητο, ποιό έχει καλύτερο βήμα, ποιό περπατάει καλύτερα στο ''καρφί'' της Πελασγίας, και το αν πήγε Θεσ/νίκη σε 5 ώρες και όχι σε 5 και τέταρτο. Όσο για αλληλεγγύη; Αυτό είναι ένα είδος προς εξαφάνιση.

Παύλο, παρέλειψα να σου δώσω μερικές ιδέες για διαδρομές που ίσως πρέπει να κάνεις για να δακρύζουν οι παλαιότεροι, αλλά και να μαθαίνουν οι νεότεροι πως ήταν τότε το επάγγελμα. Για παράδειγμα η διαδρομή Βέροια Πολύμυλος, η Δομοκός Λαμία απ την παλιά χάραξη [μικρή και μεγάλη Παλιοπούλια η Παλιοκούλια] που την κατέβαινες με δευτέρα και όταν έφτανες στο σανατόριο στην Λαμία, τα φερμουίτ των φρένων μύριζαν λες και τα είχες βάλει φωτιά. Η την διαδρομή Λαμία Αθήνα από Μπράλλο, διασταύρωση Αταλάντης όπου ηταν ο παλιός Λεβέντης στον οποίον ήταν μάγειρας [υπέροχος] ο Κώστας ο Στατήρης απ τον Τίρναβο τα παιδιά του οποίου έχουν το ομώνυμο ουζερί στην ίδια πόλη. Κι από κει Λειβαδιά, Θήβα, Κάζα με τις ψησταριές, Αγια Σωτήρα όπου πάντα ανάβαμε ένα κεράκι για καλούς δρόμους, Ελευσίνα, Αθήνα. Ένα ταξίδι που διαρκούσε απ την Θεσ/νίκη 12 με 13 ώρες, που φτιάχναμε μόνοι μας τα λάστιχα στον δρόμο, [ξεζαντάραμε, κολλούσαμε τις σαμπρέλες με ΤΙP TOP, , ζαντάραμε, φουσκώναμε με το κομφλέρ, και συνεχίζαμε το ταξίδι]. Και όλα αυτά με αυτοκίνητα που δεν είχαν ούτε RETARDER, ούτε αλλα βοηθήματα παρά μόνον κλαπέτο που τις περισσότερες φορές έκανε μόνον θόρυβο και όχι δουλειά. Γι αυτό κάτι τέτοια VIDEO θα κάνουν τους νεότερους συναδέλφους να καταλάβουν τι υπέφεραν οι προηγούμενοι, για να είναι σήμερα αυτοί οι'' άρχοντες των δρόμων''.

Πωπώ, φίλε τι μου θύμισες, από την δεκαετία του 80! Οι οδηγοί τότε ήταν ήρωες κι είχαν ζήσει καταστάσεις που μετά από 20-30 χρόνια τα έδειχνε το discovery channel για κάτι χώρες όπως η Ινδία ή το Πακιστάν! Όπως πολύ σωστά σχολίασαν κάποιοι, οι σημερινοί δεν έχουν ζήσει το μεροκάματο του τρόμου εκείνης της εποχής και σνομπάρουν τα αυτοκίνητα εκείνα, είτε φορτηγά, είτε λεωφορεία. Χαρακτηριστικά θυμάμαι επιστροφή με το ΚΤΕΛ, Φεβρουάριο του 86, όταν κάναμε 17 ώρες γι αυτήν τη διαδρομή από τα Γιάννενα μέχρι την Καλαμπάκα. Νά'σαι πάντα καλά!

Παύλο, θα μου επιτρεψεις μια μικρή διόρθωση μια και τότε ίσως να μην είχες γεννηθεί. Το VOLVO το 485 ήταν με μούρη, και ήταν το προηγούμενο μοντέλο από το Ν86 και Ν88. Έβγαινε σε 3 τύπους το 475 με 7,5 τόνους ωφέλιμο, το 485 με 10 τόνους, και το 495 που ήταν τριαξονικό. Δεν είχαν αυτά τα μοντέλα αργό γρήγορο, αλλά ήταν με βοηθητική ταχύτητα [όπως το λεωφορείο Ο302]. Μετά το Ν88 η VOLVO άρχισε να βγάζει τα LP με αρχή τα F88 και τα F89 με αργό γρήγορο και OVER . Είχε κάνει και μια προσπάθεια να βγάλει και τα 475, αλλά δυστυχώς δεν περπάτησαν στην Ελλάδα. Κυκλοφόρησαν μόνον πολύ λίγα αυτοκίνητα. To F16 πού αναφέρεσαι στην απάντηση σου στον φίλο μας, ήταν πολύ μεταγενέστερο μοντέλλο. Ήταν μετά το F12. Και πάλι χίλια συγγνώμην για την διόρθωση αυτή.

ο πατερας μου με το f89 ποσες φορες το εκανε το δρομολογιο και ποσες φορες ηταν μαρτυρας σε ατυχηματα συναδελφων...το πιο συχνο το καλοκαιρι αναβαν τα ταμπουρα και εχανες τα φρενα

εγω ειμαι νεος αλλα εδω και 3 χρόνια ντριφταρω την καταρα με ενα m3 φτιαγμενο 450 άλογα.ο καλυτερος δρόμος

Συγχαρητήρια Παύλο για την διαδρομή αλλά και για τα βίντεο που γυρίζεις στον συγκεκριμένο δρόμο τότε που γινόταν ο πόλεμος γιουγκοσλαβιας γινόταν χαμός με τους Τούρκους οδηγούς με κάτι LIAZ Και KAMAZ

*Σκανιάκιας είμαι μαζί σου μπράβο σου*

Τελευταία φορά που έκανα αυτή την διαδρομή ολόκληρη ήταν το 2004 την ημέρα του ατυχήματος με τις νταλίκας με τις μελαμίνες στα Τέμπη. Έπειτα μετά το σοκ δεν ξαναπέραστα απο εκει, στην αρχή έστριβα στον δρομο για την Μηλιά προς Γρεβενά και μετά, όταν ολοκληρώθηκε η εγνατία πήγαινα απο εκει. Είχα ακούσει κάποτε ότι σταμάτησε εντελω΄ς η συντήρηση του δρόμου. Ήταν τρεις γεμάτες ώρες απο τα Γιάννενα μέχρι την Καλαμπάκα.

Καλημέρα κυριε Παύλο.Με τι αυτοκίνητό κάνετε τωρα αυτην την διαδρομή;

Ήμουν 10 χρονών (το1965) και ήμουν στο αυτοκίνητό μας όταν μπροστά μας είδαμε 2 λεωφορεία του ΚΤΕΛ σε αντίθετη κατεύθυνση και για περάσουν από τον στενό δρόμο ο ένας οδηγός ξεβίδωσε τον καθρέπτη του κέρδισε πόντους και περάσανε.

Ομίχλη και βροχή με ι.χ. παρακαλαγα να με προσπεράσει φορτηγό με προβολείς για να ακουλουθησω! Ποτέ ξανα!

Το άρμα μάχης στο Μέτσοβο τι ρόλο παίζει;

Για πρώτη φορά την έκανα το 1965 με τρακτέρ αλωνιστικο συγκρότημα.πανω από 15 ώρες

Πολλές αναμνήσεις βλέπω το βίντεο με συγκίνηση πάνω κάτω με Scania 111/6c

Παυλο καλησπερα τι μου θυμησες πρωτο δρομολογιο νοβοπαν για κερκυρα απο βαλκαν τρεις ωρες δεσιμο και σκεπασμα το φορτηγο μαν 320 αστα τιν γραμμη πρωτη φορα φεβρουαριος αρχες καάμπακα 5 ηωρα απογευμα φουλαρσ πετρελαια 9 το πρωι στο μετσοβο απο αυτο το δρομολογιο βγηκα οδηγος

Ηδη μετά το 1980 το κομμάτι Μπαλντούμα -Βοτονόσι γλυστρούσε πάρα πολύ.

Πολλες αναμνήσεις απο τον συγκεκριμένο δρόμο, με τα λεωφορεία του κτελ αλλά και με το αυτοκινητο. Φυσικά θυμαμαι τα χιόνια που σκέπαζαν τα κολωνακια αριστερα και δεξια του δρομου, αλλά θυμάμαι και την υπεροχη δροσιά και την καταπρασινη φυση οταν πέρναγα αργα την ανοιξη και το καλοκαιρι απο την κατάρα

στο σαλέ θυμάμαι πηγαίναμε 3ημερη στα Γιάννενα από Θεσσαλονίκη και το λεωφορείο είχε πάθει λάστιχο...

7 ίδια περιστατικά που με έκαναν καλύτερο άνθρωπο.Νταλίκα(θεωρώ γνώστης της διαδρομής)-τουλάχιστον 10+μέτρα πίσω εγώ,γνώστης μέχρι και που ήταν οι λακούβες και πίσω κομβόι τούρκων.Βλέπω το πίσω βόδι να ετοιμάζεται να βγει να περάσει και όποιος γνωρίζει, έβγαινε ένας και μετά άλλοι 2-3,σε σημείο που ακολουθούσε στροφή να περάσει εμένα και την νταλίκα.Πατησα γκάζι πλησιάζοντας την νταλίκα, κλείνοντας το μισό αντίθετο ρεύμα να μην ξεκινήσει το κακό και γνωρίζοντας το πότε το έβαζα μέσα.Σε όλες αυτές τις περιπτώσεις ερχόταν αμάξι από την άλλη.Κουφέτα.Ευτυχώς όχι.

Το κομμάτι διασταύρωση Μηλιάς- αυχένας είναι όλο άσφαλτος?

Mαιο του 1998 αποφασισα να παω απο αθηνα στα γιαννενα, μεσω καταρας... με ενα XLR125 HONDA εντουρακι. τωρα θα μου πειτε,τρελος εισαι? γιατι δεν πηγες μεσω ριο αντιρριο ? απλα ημουν 23χρ κ μου αρεσαν τα δυσκολα :-) εφτασα λοιπον μετα απο 12 ωρες αφου περασα κ απο τα μετεωρα :-) δεν θα ξεχασω ποτε την καντινα στην καταρα κ το υφος του καντινιερη οταν με ειδε εμφανως ταλαιπωρημενο: απο που ερχεσαι εσυ ρε φιλε?? απο αθηνα! κ που πας? στα γιαννενα παω! κ γιατι ηρθες απο δω??? :-) :-) αξεχαστη εμπειρια ηταν επισης οι ατελειωτες συνεχομενες στροφες στην καταρα! οταν καποια στιγμη μετα απο 12 ωρες οδηγηση ειδα την λιμνη κ τα γιαννενα μου ηρθε να αναφωνησω σαν τους ελληνες του ξενοφωντα: θαλαττα θαλαττα!! :-)

Παύλο, γιατί δεν περνάνε οι απαντήσεις μου στις ερωτήσεις σας;

Το Κατάρ της Ελλάδας!

Αφού σας δώσω συγχαρητήρια για το βίντεο θα ήθελα να πω το εξής .δεν θα έπρεπε ο δρόμος έστω τιμής ένεκεν για την αίγλη του και μόνο να είναι πιο βάτος;;;; Χωρίς πέτρες και καθυζισεις;;;;;

ο κάμπος του δεσπότη που κοντα είναι ακριβώς;

Μπαλτουμα δεξιά στο βενζινάδικο Σταματουσαμε για,καύσιμα πάντα!!!! ερχόμενη από Ηγουμενίτσα Γιάννενα

Η Εγνατία είναι τεράστιο επίτευγμα!

Κόρινθος Πάτρα Πύργος - βόρεια Κρήτη - Πάτρα Ιωαννίνων και πόσοι άλλοι δρόμοι καρμανιόλες.Που να μετρήσεις τους νεκρούς και τραυματίες.Τους εχω περάσει όλους και μια προσευχή δε φτάνει

Και δεν πρεπει να,ξεχνάμε συνάδελφους Που έχασαν τη ζωή τους σε,αυτό το δρόμο Ξυπνάνε μνήμες σε,παλιούς συνάδελφους Για,να,μαθαίνουν νέοι συνάδελφοι

Απρίλιος του 2018. Ο δρόμος μετά την διασταύρωση της Μηλιάς ήταν σε πολλά σημεία χωματόδρομος από τις κατολισθήσεις και τις καθιζήσεις. Ξεχιονισμένος μέχρι τον αποχιονιστηκό σταθμό για τις ανάγκες συντήρησης των κεραιών στον αυχένα. Αναγκάστηκα να γυρίσω πίσω και να επιστρέψω από Μηλιά.

Αναμνησεις νεος οδηγος τοτε με 89αρι συρομενο. Κουβαλαγαμε μαρμαρα απο τρανοβαλτο κοζανης για γιαννενα. Ειτε πηγαιναμε απο γρεβενα καταρα ειτε απο πενταλοφο επταχωρι, ιδιο μανικι ειχε.

Ο μπαμπάς μου πέρναγε καθη. μέριμνα την κατάρα είχε πολλές δυσκολίες με τρία φορτηγα με τρία,,,

Άρτα - Καβάλα με SCANIA 111 με ελάχιστο χιόνι χωρίς αλυσίδες 12 ώρες χωρίς στάση

Θυμάμαι αυτή τη διαδρομή σαν φοιτητής στα Γιάννενα με ένα fiat uno 1100. Το τρομακτικό ήταν νύχτα που ενώ κατέβαινα από Μέτσοβο προς Γιάννενα , τριαξονικες νταλίκες κόλλαγαν από πίσω , άναβαν φώτα και έτρεχαν σαν τρελοί για να προλάβουν το καράβι για Ιταλία. Το τοπίο πάντως υπέροχο !!!

Κανάλι 13μονο φορτηγά από τότε πού βγήκε το κινητό γίναμε ξένοι

O πατέρας μου διώχθηκε επί Γεροπαπανδρέου, γιατί ψήφισε ΕΡΕ και προφανώς εκδηλώθηκε ..... Έτσι βρέθηκε να υπηρετεί στην Κοζάνη, στο εκεί Σώμα Στρατού. Μου περιέγραφε την ταλαιπωρία του στην χιονισμένη Κατάρα για να έρθει να δεί την οικογένειά μας στην Αθήνα με έναν σκαραβαίο ( πίσω κίνηση και μηχανή, ό,τι χειρότερο για πάγο).

Δεν χάθηκε το φιλότιμο. Άλλαξαν οι συνθήκες. Υπάρχει πολύ τρέξιμο για να προλάβουν. Δεν προλαβαίνουν να ασχοληθούν με κάτι άλλο . Ακόμη υπάρχει κίνδυνος πια μεγάλος . Δεν ξέρεις τι θα σου τύχει.

Φιλε μου δεν εκλεινε στα χιονια ο δρομος γιατι δεν υπηρχαν συμφεροντα ,τωρα κλεινουν οι δηθεν μοντερνοι δρομοι λογω χιονιου γιατι ειναι ιδιωτικοι πια!Σε αυτον τον δρομο ο πατερας μου πηγαιναν με φιλους στη ηγουμενιτσα για τη Ιταλια με ενα παλιο ασκονα πισωκινητο και κοντεψαν να φυγουν απο το δρομο λογω εντονης χιονοπτωσης ,εγω δυστυχως δεν εχω περασει το δρομο σε χιονια αλλα καλοκαιρι..

Τεροβο σαλονικη με αλυσίδες πριν το 2000χιλ

Κατάρα όνομα και πραμα

Αυτή ήταν η διαδρομή τότες,,Πάτρα καράβι για Ιταλία

Μακράν η δυσκολότερη διαδρομή στην Ελλάδα είναι Ανωπολη-Χανιά, λεωφορείο