To z Pokemonami to jakaś pomyłka - na tym etapie można było złapać np. Nidorana i wytrenować go, by poznał "Double Kick" lub złapać Monkeya i chyba jeszcze szybciej wytrenować by był na odpowiednim poziomie. Typ "Walka" jest silny na "Kamień".

Jeden z najtrudniejszych etapów z gier dla dzieci to przekonanie starszego brata żeby zszedł z kompa :D

Numer 7: Kapitan Pazur. Cała gra.

Ktoś tu chyba nie grał w pentalogię Reksia. Niektóre zagadki logiczne były turbo trudne...

Jak nie będzie Reksia: Skarb Piratów to nie wiem co tam jest

"Starałem się wykorzystać chłopca najlepiej jak mogłem, no ale nie wyszło" XD

Najlepsze jest to, że taki Crash czy Rayman to gry uważane jako te dla dzieci, ale sami twórcy wiedzą jaka jest prawda, że wiele dorosłych gra, więc wciskają etapy, które jeśli chce się przejść to trzeba przejść etap czasem kilkanaście razy. Od Soulsów taki Rayman i jego nieliczne etapy różnią się tylko stylistyką, bo czasem trzeba się podobnie namęczyć

8:06 Amerykański żołnierz próbuje rozwiązać kody Enigmy. USA 1944 koloryzowane

Drób Chaosu. Reksio i czarodzieje. Pegi 7. Zdecydowanie dzieło szatana.

Te poziomy z ryman legends jako młodszy gracz przeszedłem za pierwszym razem. To był dla mnie przyjemny deserek po przejściu gry.

Już widzę tego Crash'a na miniaturce i wiem, że muszę to obejrzeć XDDD

Etap ze strusiem to akurat była naprawdę jedna z prostrzych rzeczy. Ostatnio jeszcze raz przechodziłem Króla Lwa. Ta gra była chora. Hieny musiałeś wyczuć perfekcyjnie, ogony hipopotamow perfekcyjnie, poziom Hakuna Matata to jakieś sadystyczne miejsce... Ogólnie gra genialna, przeszedł bym jeszcze raz. Polecam!

Kiedyś dzieci miały zdecydowanie lepiej, pracowały sobie spokojnie w kopalni i nie musiały się męczyć z takimi wyzwaniami.

Rayman 3 - ta jebana pustynia knaarenów

Ja, jak byłem mały, największy problem miałem z poziomem na Mustafar z "Lego Star Wars: The Complete Saga". Arcytrudne sekwencje ucieczki (jedna w strone ekranu, co utrudniało widoczność) ze zmieniającym się terenem, jedyny w całej grze obowiązkowy etap czasowy i jeden z dwóch, które można było przegrać, a na koniec prosty pojedynek PvP/PvE (w zależności od ilości graczy). Tak se teraz myślę, co by się stało, gdybym grał Anakinem i wygrał...

W pierwszym Potterze było kilka etapów, które kiedyś były dla mnie bardzo trudne. Ucieczka przed trollem, zbieranie składników do eliksiru no i oczywiście PELERYNA NIEWIDKA. Teraz ten etap jest całkiem prosty, ale kiedyś nie byłem w stanie ukończyć przez to gry. Przede wszystkim - był za długi. No i wymagał od nas ciągłego uciekania przed woźnym, a później jeszcze tym cholernym kotem (który czasami pojawiał się znikąd, bo z samego dołu potrafił skoczyć na najwyższą półkę). Dodajmy. że podczas rzucania zaklęć peleryna nie działała, więc pod koniec, gdy trzeba było używać Wingardium Leviosa na blokach, robiło się jeszcze trudniej.

Kao runda 2 misje pod wodą i słuchanie tego żółwia

Wszystkie gry z Reksiem powinny się tu pojawić

Undertale - Sans na genocide i Undyne the undying na genocide (w Undertale możesz pójść ludobójczo neutralnie lub pacyfistycznie i genocide to ludobójcz ścieżka) (wiem data)

W filmie pojawił się pokemon red, a ja pamiętam podróbę reda - platformówkę w której chodzimy Charmeleonem. Tam wiele było etapów, gdzie prawie nie dało się przejść ( np. podłoga z kolcami, nad nią opadający i wznoszący się fragment sufitu z kolcami, a na boku ruchomego stropu, pułapka zasysająca nas do siebie, którą musieliśmy wykorzystać tak, by przedłużyła nam skok, aby przeskoczyć nad kolcami w dole, ale też nie wciągnęła nas w te na suficie.) Do tego bossy, których ataków nie dało się uniknąć. Bodajże pierwszym było coś a'la burak, wrośnięte w sufit i walące z ruchomego ogona(korzenia?) pociskami. Jednej sekwencji nie dało się uniknąć. Ostatni boss do jakiego dotarłem to wielkie prostokątne coś, co pamiętam jako słonia, co potrafiło szarżować na nas, a było znacznie wyższe niż nasza możliwość skoku. Musieliśmy przyjąć ten dziwny body slam.

Pokazujecie ostatnia piosenkę z Rayman Legends a już wszyscy zapomnieli o krainie umarłych w Origin. Ciekawe kto TO przeszedł za pierwszym podejściem?

Najtrudniejsze etap był w Reksio i czarodzieje obrona murów przed drobiem chaosu ile mnie to nerwów kosztowało mimo wszystko dobrze wspominam :)

Był kiedyś licencjonowany Herkules na PS1. Gra nie była, aż tak skomplikowana, ale nie wyjaśniała zupełnie niczego. Najgorsze były walki z bossami, bo zaczynały się od razu z przytupem, a ty nie znałeś sposobu na wygraną. Rozgrywki nie umilał fakt, że gra nie posiadała save'ów. Musiałeś zbierać specjalne "znajdźki", które po zebraniu, dawały ci dostęp do kodu, który odblokowywał dany fragment gry. Jako dziecko, doszedłem do etapu z tytanami, kiedy lecisz na pegazie. Nie umiałem go przejść, za cholerę :D .

Capitan Claw, albo w polskiej wersji- Kapitan Pazur: Od poczatku do konca gra bardzo trudna, secrety niemalze niemozliwe do znalezienia. Nawet na kodach ciezko bylo ja przejsc, bo postep wtedy sie nie zapisywal.

Myslalem ze jestescie wartosciowym kanalem.. gdzie jest Reksio i Czarodzieje?

Pamietam ze "Kangurek Kao" w niektórych momentach był kurewsko wręcz trudny, a teraz po ponadz dekadzie... cholera dalej jest

Co do platformówki z Królem Lwem to ja bym tu się dopatrywał jeszcze innego problemu - nie poziom trudności, nie słabe sterowanie i nawet nie brak podpowiedzi, czyt rozłożenie checkpiontów. Dla mnie największym problemem były niedokładne hitboxy. Co mam na myśli. Grafika wskazywałaby, że należy sie złapać idealnie z\a koniec ogona hipopotama, a tu punkt, który musieliśmy chwycić był 2 picele w lewo i skok nam się nie udawał. A etap muzyczny z zakłóceniami w Raymanie wspominam bardzo cieplutko. Był trudny, ale bardzo sprawiedliwy, sterowanie bardzo responsywne i precyzyjne i mimo, że należało się czegoś nauczyć na pamięć, to nie powtarzało się tego w nieskończoność, a każdorazowa śmierć kilka metrów dalej już dawała satysfakcję, mimo, ze daleko jej było do końcówki przygody. Z kolei co ja bym dopisał do listy? Coś co pami ętają jedynie najstarsi górale - czyli serie MegaMan Battle Network i bossa o imieniu Bass. Tego z 3 części cyklu, bo spotykamy go też w części 6

Ostatnia walka w Raymanie 2 - liczyłam na to, że się tutaj znajdzie. To mój koszmar nie tylko dzieciństwa, ale i okresu sprzed około 3 lat, kiedy to ponownie przechodziłam tę fantastyczną przygodówkę. Raymana kocham całym sercem, ale bossa z drugiej części nigdy nie udało mi się pokonać. Dla mnie zadanie awykonalne, choćbym nie wiem jak próbowała. Pozostaje mi jedynie obejrzeć zakończenie w jakimś gameplay'u na KZfaq 😉

Poziomy 8bit z Raymana Legends nie były takie trudne! Co prawda było kilka miejsc, w których trzeba było np. zapamiętać gdzie skoczyć bo ekran się pikselizował albo był zbyt niewyraźny, ale przejście 8bit Grannies' World Tour (które uważam za najtrudniejsze) zajęło mi może godzinę. Za to ostateczny boss (nie pamiętam czy z tej części czy z Origins) - ten był ciężki, jeśli zrobicie drugą część KONIECZNIE GO TAM DAJCIE!

Do tego odcinka idealnie pasowałby Człowiek Warga z kanału "Przegryw", jako gość! :D

7:00 Z Raymana dla mnie najtrudniejsze były bonusowe etapy z uciekającymi skrzynkami, jak się nie było precyzyjny co do piksela to skubaniec nam uciekł. Ale fajnie wspominam ;)

W moim przypadku misja" bitwa na polach pelenoru" z LEGO władca pierścieni . Etap z władcą nazguli był prosty ale po nim nadchodził etap ze słoniami i tym by się dostać na ich grzbiet . Trzeba było legolasem strzelić w odpowiednie miejsce w nogach słoniach następnie skoczyć na strzały i wylądować na linie wspiąć się i pokonać przeciwników. Brzmi prosto lecz słoń cały czas szedł w kółko i kiedy zbliżył się do końca mapy odwracał się i strzały się resetowały przy okazji na dole atakowali cię inni przeciwnicy co utrudniało celowanie i to że ztych strzał i liny łatwo było przez pomyłkę zeskoczyć

"starałem sie wykorzystać chłopca najlepiej jak mogłem" hmm

Powinno tu być Labyrint zone z pierwszego sonica... I ten boss..... Rage gwarantowany....

Jak miałem 6/7 lat grałem w grę lego "Bionicle Heros" (to jest gra mojego dzieciństwa) ale jedna walka z bossem była piekielnie trudna dosłownie piekielnie bo polem walki był wulkan. Był to (chyba) przedostatni boss i miał cholernie długi pasek zdrowia

Walka z bossem w Raymanie 2 nie jest zbyt skomplikowana nawet dla młodszych jeżeli się wie jak wlecieć w ukryte pomieszczenie :D Chociaż wcześniej, gdy internet dopiero raczkował nie wiedziałem nawet o istnieniu czegoś takiego. A pustynia knareenów w R3 nie była jakoś specjalnie trudna - trudniejsze było szukanie wszystkich znajdziek typu te kryształki + robienie combo, żeby nabić te 100% etapu :D (Jeszcze gorsze były niektóre mini-gierki do odblokowania za pkt) Chociaż od malego byłem takim tryhardem i większość gier starałem się przechodzić na 100% (gdzie zamiast achievementów były np. takie lumsy w R2 czy punkty w R3), więc ciężko mi jest tu mówić o skali trudności, gdyż wszystko dało się zrobić i nie myślałem wtedy jakie to trudne, tylko cieszyłem się z grania i pokonywania przeszkód

Etapy muzyczne z Raymana Legends to była pesteczka X'D (no oprócz 8 bitowego Dragon Slayer... ;_; tu troszkę ciężej było, bo akurat przy dość ważnej części poziomu, klatki mi spadały, nic nie widziałam i no cóż... Wszystko od nowa :'D )

poziomy rytmiczne w raymanie legend są zajebiste mam wszystkie wymaksowane

Na tym moście w Crashu można wskoczyć na 'poręcz' linę łączącą cały etap i przebiec po niej hopsa do przodu omijając deski i przeciwników

#Rayman3 Pierwszy raz gdy podszedłem do tej gry za dzieciaka, gdy zapada sie pod Toba podłoga teoretycznie powinieneś znaleźć się w tunelach gdzie mieszkają knaareni. Jednak u mnie tak się nie stalo, nagle pojawiła się scenka, gdy Globox zabiera nas na ten śmieszny pojazd latający w wieży Leptysa i strzelamy do wrogich jednostek. Krótko mówiąc pominąłem ponad polowe gry. Dopiero moja ciocia mi to uświadomiła, gdy przeglądaliśmy dołączoną gazetkę z poradnikiem do gry. Ciekawa historia

*Reksio i wehikuł czasu level z jechaniem pomiędzy dinozaurami był hardcorowy*

Modi i Nana. Calutka gra

Heh. W Rayman 2 był sekret hak który pozwalał na zdobycie *nieskończonej* amunicji. Po prostu leciało się w sufit. Tak. W sufit. Trzymając kombinację klawiszy, bodajże skok i atak. Teleportowało to gracza do tunelu z rurami. Po wyminięciu wszystkich rur dostawało się bonus który dawał nieskończoną amunicję, ale wciąż trzeba było ją zebrać przynajmniej raz. Po tym się tylko naparzało w Razorbearda ile wlezie i kończyło bardzo szybko :) Oj ale masterowanie Raymana 2 mi dopiero wyszło w ostatnim roku XD. Szukanie klatek i lumków było naprawdę satysfakcjonujące w tej grze.

Ratchet & Clank na psp i ps3. Seria mojego dzieciństwa, która nieraz sprawiała mi duży problem (np. na NG++). Casualem nie byłam, więc nie ma tu mowy o braku umiejętności :P

Boże.... Król Lew całe moje dzieciństwo i płacz w dzieciństwie XD

3:30 jak bylem mały przechodzilem na ps 2 gre Kingdom Hearts 2, codziennie... A to z powodu tego ze brakowało mi miejsca na karcie pamięci czy cos takiego, wtedy tego nie wiedzialem i codziennie gre przechodzilem od nowa, w ogóle mnje to nie wkurzalo, grałem bo lubialem, wiec w t miejscu zgadzam sie z Tobą

Co do "Króla Lwa", jako kilkuletnie dziecko też odpadałam gdzieś na drugiej mapie. Całą grę przeszłam dopiero kilkanaście lat później. Najwięcej problemów miałam ze zrzuceniem Skazy ze skały (kombinacja klawiszów w odpowiednim momencie). Mapa, gdzie spotykało się wiele hien i wchodziło do jaskiń też była ciężka, jak się nie wykuło drogi na pamięć. Ale i tak cholernie kocham tę grę i jeszcze będę do niej wracać. :D

Z biegiem czasu każdy z tych poziomów dało się przejść. Ja nie znam NIKOGO, kto pokonał Omara, ostatniego przeciwnika w grze "Kapitan Pazur" bez pomocy cheatów. To było nie-do-zrobienia. Nawet mój tata, a radził sobie przez całą grę doskonale, nie dał mu rady i ile lat nie minęło, dalej Omar jest niepokonany 🌸

Genialny pomysł na gre Dark Souls Junior. Coś tam się tam wytnie coś doklei żeby zrobić gre 13+

Odnośnie pokemonów: (chyba wersja gold) gym typu normalnego i ten nieśmiertelny miltank :/

Harry Potter 1 i walka z Voldemortem - wspomnienia z dzieciństwa wróciły :)

Akurat ostatni boss z Rayman2 był łatwy. Z tego co pamiętam o wiele cięższe było Cave of Bad Dreams, które składało się z trzech różnych części czy Sanctuary of Lava and Rock, gdzie non stop trzeba było latać, a to wraz z toporną kamerą było torturą.

Jak ktoś mi powie, że soulsy to sprawiedliwa gra i wszystko jest tam tak jak powinno ty wyśmieję. Przeszedłem je całe i stwierdzam, że zbyt dużo momentów było totalnie losowych i niezależnych ode mnie. Wystarczy, że musisz się bić na 4 przeciwników naraz i już tak naprawdę twoim największym wrogiem staje się kamera i sterowanie. Apogeum nastąpiło przy nameless kingu, w którym przez całą pierwszą fazę walczysz nie z wrogiem, a z kamerą (polecam zobaczyć filmy z walki, jak ktoś nie widział). Po jego przejściu nawet nie czułem satysfakcji, jedynie ulgę, że nie musiałem się z tym więcej jebać.

A grał ktoś z was w Reksio i Czarodzieje? Polecam obronę murów

Oooo, problem z Voldemortem. Ale jak go pokonać odkryłem przypadkiem XD Głupiej było w kolejnej części, gdzie trzeba było pokonać Bazyliszka - nie skumałem, że trzeba przytrzymać lewy przycisk myszki i strzelać z miecza, a próbowałem nim uderzać XD Nim do tego dotarłem, spędziłem kilka posiedzeń przy komputerze (a było to może 1-2 w tygodniu) na chatach i forach dla fanów HP i tam się dowiedziałem w końcu od kogoś, jak przejść ten etap. To było w 2002 roku. Teraz jak jest problem z grą, jest prościej, nie brakuje turoriali na YT i poradników.

Little Big Planet 2- ostatni boss, drugi etap (ten ze skakaniem po platformach) sam z siebie był trudny, gdy próbowałem przejść poziom bez utraty życia to była masakra. Rayman Origins (jedyny Rayman w jakiego grałem), poziomy w których goniło się taką czerwoną skrzynię aby zdobyć czerwony ząb. Jedyny sposób na przejście poziomu to zapamiętać całą sekwencję na pamięć- było to zbyt dynamiczne żeby zrobić to za pierwszym podejściem.

Wieża Eiffla w Reksio i kapitan Nemo. XDDDD Męczyłem się 2 godziny

8 najlepszych traw w grach

W wersji yellow na samym początku łapało się nidorian (nwm czy dobrze piszę) żeńską wersję i rozwijało go do 20lvl, w wersji red jeżeli mięliśmy chalmandera to wystarczyło wbić mu skill "Metal Claw", który był typu stalowego i spokojnie robiliśmy większość przeciwników. Problem pojawiał się dopiero przy Misty. - Graliśmy w to będąc w 2 klasie podstawówki ;)

Z samymi poziomami 8-bitowymi nie miałem większego problemu (poza tym z Olympusa Maximusa). Większym wyzwaniem były raidy, gdzie trzeba było, w ciągu minuty (aby uratować wszystkie trzy małaki przywiązane do rakiet) , pokonać poziom najechany przez postaci z innych światów.

Pamiętam jak się bawiłam z 8-bitowymi poziomami, było całkiem fajnie ^^"

Po przejściu Raymana Legends na 100% mogę z czystym sumieniem stwierdzić że nie jest to najtrudniejsza gra. Wyróżnia sie ona dynamiką rozgrywki co dla oglądających z boku robi ją znacznie trudniejszą niż wygląda. Jak dla mnie dużo trudniejszy jest Cuphead.

Po latach producenci przyznali, ze drugi etap w królu lwie był taki trudny, bo im tak kazał wydawca. Ostatnio gdzieś na stronie cd Action to było napisane

Jak teraz o tym myślę. To zapomniano o Raymanie Origins I Świecie żywych umarlaków (chyba tak to się nazywa)

Ja to za dzieciaka się męczyłam strasznie z Croc: Legend of the Gobbos xD

Bez przesady z tym Raymanem 2 to było do ogarnięcia.

Moi rodzice kupili sobie kiedyś mario i tak sie wciagneli ze jak mieli prace na 8 to grali do 6 rano przez jakies 2 tygodnie xD teraz do dzis nienawidza dźwięku z tej gry

Te zasrane chmurki z 3 poziomu w Kangurku Kao 2. Kiedy grałem w pierwszy raz już nawet nie pamiętam ile lat temu nigdy nie potrafiłem przejść. Dopiero po latach, kiedy kupiłem wszystkie 3 części na jednej płycie w biedronce nareszcie mi się udało.

A pierwszy Rayman to jest gdzie?

W tytule widzę "gier dla dzieci". Sprawdzę za chwilę, czy w komentarze z tytułem pewnej gry... Edit: Są xD

Dla obeznanych w Crashu plansza: High Road Rage posiada jeden fajny bug ;)

Hej, cała magia planszy the high road w crashu polega na przebiegnięciu jej po linie :) wyćwiczenie tego zajmuje kilka sekund

A gdzie reksio ?¿

A pieprzycie z tymi pokemonami. Wystarczy mieć jakąkolwiek wiedzę o grze. W krzakach niedaleko gymu jest mankey, który kontruje jego onixa.

3:24 "Będąc naprawdę małym bajtlem". Piękny makaronizm ze śląskiego w wykonaniu Krakusa. I dla takich detali oglądam ten kanał. Co do tematyki, to trudniejsze etapy - między innymi te wskazane w materiale - to był też sygnał, by dać sobie kilka dni przerwy od tytułu. Po takiej pauzie zazwyczaj niemal od razu czyniło się oczekiwany postęp.

Ahaha, przy wstępie myślę sobie: "mnie zawszę strach i trwoga ogarniały na myśl o etapie na motorku i w samolocie podczas trzeciego Crasha, ale to pewnie tylko moja fanaberia i nikt inny by tak nie pomyślał". Cudowne uczucie zobaczyć ten fragment zaledwie kilka sekund po tej myśli xDD

Brakuje mi lodowego poziomu (tego ze ślizgawka) z Aladyna Zemsta Naziry xD

Brakuje mi Eggmanlandu z Sonic Unleashed... Jeden z największych koszmarów ;-;

A gdzie nieskończone próby doskoczenia do ananasa na palmie w Madagaskar (kij, że ananasy nie rosną na palmach)? I etap lodowej krainy w Modi i Nana. Raz matka przypadkowo skasowała mi save'a i musiała przechodzić kawał gry, żebym się nie skapnął...

W Raymanie 2 były jeszcze dwa najbardziej frustrujące momenty: 1) Dryfowanie po lawie na śliwce w poziomie "Świątynia kamieni i ognia" 2) Latanie na rakiecie w poziomie "Statek więzienny"

Starałem się wykorzystać chłopca najlepiej jak mogłem... XD

8:11 Michał ma rzeczywiście wiele wspólnego z muzyką. Polecam jego zespół Triada Poetica. Coś dla fanów Kaczmara :D | Szacunek w cholerę Michał! Ostatnio częściej słucham Was niż samego Jacka :D

Byłem pewny, że będzie etap z GTA: Vice City ze zdalnie sterowanym helikopterem xD A potem sobie przypomniałem, że mimo, iż grałem w tę grę w wieku 12 lat, to ona bynajmniej nie była dla dzieci xD

Była kiedyś taka polska gra Lew Leon - platformówka. Dla dziecka dosyć skomplikowana, ale w końcu dotarłem do etapu, który miał miejsce pod wodą i do tej pory nie mogę tego przejść :D

najtrudniejszym etapem z gier dla dzieci jest budowanie się w fortnite.

Kiedyś jak byłem mały zawsze myliłem spację z enterem.

6:58 pierwszy komentarz u gory 🤣😂 mistrz 💪 "Wszystkie etapy na czas i wszystkie etapy 8-bitowe z Rayman Legends. Mojemu synowi nie wystarczyło żeby gre po prostu przejść i musiałem ją wymaksować" 🤣😂💪

Ja pamiętam, że męczyłem się z Aladynem na Amidze a dokładnie z etapem na latającym dywanie i następnym po nim. Jak dobrze pamiętam najdalej dotarłem do etapu z Jakimiś jaskiniami i chyba Lawą. EDIT: W ogóle gry platformowe na Amige były TURBO HARD. Pamiętam jeszcze moje ukochane gry: Lionheard, GODS i Shadow of the Beast III których nigdy nie ukończyłem i dopiero na YT zobaczyłem zakończenia. [Dodam iż męczyłem te 4 gry ok. 5-6 lat do czasu aż nie dostałem pierwszego "pełnoprawnego" PC]

Wtf, nie wiem dla kogo mógł być trudny Voldemort :D Pamietam jak za dzieciaka to przechodziłem kilkukrotnie. Nie wiem czy może byłem starszy i miałem jakotakie pojęcie o grach czy po prostu jestem dobry w gre ^^ Osobiscie, cociaż nie wiem czy można podciągnać to pod gry dla dzieci ALE, Mysterio w Spider Manie 2, ile za dzieciaka ja się nakląłem przez tego złamasa. Kto kur## wymyślił, że jak się będzie chciało go uderzyć skałą to skała będzie wybuchać :C

heh. co do crasha to ja miałem 200IQ i po linach skakałem całą mapę bo szybciej xD

I za takie przypominkowe filmy was uwielbiam, pamiętam jak pożyczyłem od bratanicy Rayman'a 2 myslalem takie ładne kolorowe fajnie będzie... Po kilku poziomach doszedlem do momentu naparzania pięściami w klawiaturę xD niestety laptop tego nie przeżył... Z chęcią do niego wrócę 😎

Finałowy poziom muzyczny z Rayman Legends zrobiłem za pierwszym razem, a całą grę wymaksowałem w 100%

Najtrudniejszy moim zdaniem etap to... walka z szamanem z drugiej części Kangurka Kao.

dla mnie cały crash twinsanity XD

w serii przygód reksia z kapitanem nemo było kilka trudnych momentów ale również w innych odsłonach tego cyklu

Grałem w pierszego Raymana i w Rayman Uczy Angielskiego, ale uważam że 2 i 3 część to najlepsze części tej serii. Orgins i Legends robią dobrą robotę, ale dalej czekam na obiecanego na końcu Hoodlum Havoc Raymana 4 Kórliki traktuję jako luźny spin off który z resztą zgadza się tylko co do nazwy i głównego bohatera. Już mutliplayerowy Rayman M dawał więcej frajdy

Ja pamiętam dragon Ball supersonic warrior 2 na Nintendo ds gdzie (chyba arena albo walki) były 3 etapy łatwy, trudny, i bardzo trudny czy coś i właśnie ten ostatni był taki trudny 3 bossowie przy samym końcu: Cell (trudny i te jego lasery) Broly (też trudny karabin wybuchających kul) Goku super sayan (koszmar teleportację, kamehameha na cały ekran, i reszta ataków zabierając 1/10 HP. Like jeśli ktoś grał

Dla mnie najtrudniejszy etap z mojej ulubionej gry dzieciństwa to moment kiedy jechaliśmy za tym pociągiem w San Andreas

tak w sumie najtrudniejsza była dla mnie walka w jakimś tekenie fabularnym. jakaś babka z nożami która zabijała na combo. spędziłem w tej walce kilkanaście godzin, płakałem, wiele razy się poddawałem wiedząc że gdy ponownie będę chciał spróbować będę musiał zagrać z jeszcze jednym typem nie za łatwym żeby z nią walczyć... tak w sumie na tej walce zakończyłem swoją przygodę z tekenem. od lat nie wchodziłem na konsolę i wiem że ta walka gdzieś tam na mnie czeka xD

Cały materiał można by złożyć z 8-io i 16-to bitówek, bo spójrzmy prawdzie w oczy ilu z nas skończyło Contre, Mario, Ice Climbers, czy Adventure Island na pegazusach gdy byliśmy dziećmi. A co do pokemonów to Brock nigdy nie był aż takim problemem, aby trafić na tę listę. W pokemonach raczej Miltank Whitney był największa ścianą.