Data, verzameld door miljoenen 'camera's' van miljarden botsingen. De Large Hadron Collider van CERN is er maar druk mee. Of eigenlijk de mensen die het aansturen. Maar ook de hardware die het moet kunnen meten, software die het uit elkaar moet kunnen houden en dan ook nog die ene nuttige botsing eruit weten te filteren. Het moet allemaal leiden tot het vervolmaken van het standaardmodel en waarschijnlijk ook tot nieuwe natuurkunde.
In de eerste aflevering ging Tweakers vooral in op de basis, zoals het standaardmodel zelf. En natuurlijk de basis van de LHC zelf, de 27 kilometer lange ring met daarin de versnellerbuis en hoe de hele zaak tot bijna het absolute nulpunt afgekoeld wordt.
In deze aflevering zien we meer van alle hardware. En dat is nogal wat. Het aantal kabels, buizen, computers, meetinstallaties en wat al niet meer gaat je al snel duizelen. We gaan in op de bouw van een detector en het scheiden van de data en wat er vervolgens met die data gebeurt. Beter gezegd: wat gedaan wordt met de ruwe data. Als laatste nemen we een kijkje in een van de oudste datacentra ter wereld: het Cern Computing Centre uit 1972.
Trouwens, zelf het GRID volgen kan via Google Earth. Uitgebreide instructies zijn te vinden op de Worldwide CERN Computing Grid-site.