WESPRZYJ ZBIÓRKĘ - www.siepomaga.pl/wsparcie-dla-seniorow

Z jednej strony fajny sentymentalny odcinek, a z drugiej strony trochę smutny przez to przemijanie, pędzący czas i wizję że przyjdzie taki dzień w którym zabraknie w naszym życiu dziadków, i rodziców... 🙄

Dawno nikt nie wywołał u mnie łez tak jak oglądając ten materiał. Całe moje dzieciństwo z dziadkami wróciło. Dziekuje 🫶

Została mi tylko babcia, bo rodzice już odeszli. Nawet nie wiecie jaki jestem szczęśliwy , bo przyjechałem do niej na święta ❤

Jestem w dziwnej sytuacji, z jednej strony bardzo się cieszę że moje życie idzie do przodu, zaraz kończę szkołę, pójdę do pracy, czyli będę mieć własne pieniądze na spełnianie marzeń, mam plany, marzenia na przyszłość, nie doczekam się aż zacznę je spełniać. Z drugiej strony, chciałbym jeszcze raz doświadczyć beztroski i szczęścia z życia małego dziecka, gdzieś z tyłu głowy mam smutek że dawne, piękne czasy, dzieciństwo już nie wróci.

Mam obecnie 22 lata. Pozostały mi już tylko wspomnienia po dziadkach. W 2018 pożegnałem ostatniego z dziadków, dziadka Jana. Tamten okres za ich życia zajmuje specjalne miejsce w moim sercu. Wiele wspomnień z nimi jest w mojej głowie do dziś. Pamiętam, że byłem niegrzecznym urwisem XD

Cóż mogę powiedzieć, po prostu piękny film oparty na wspomnieniach, zdjęciach i archiwalnych materiałach VHS z wizyt u twoich wspaniałych dziadków ❤

Ja od dziecka mieszkałam z dziadkami i dzięki filmowi wspomnienia wróciły 😢

Zazdroszczę ludziom tych typowych dziadków i mają miłe wspomnienia. Ja miałam jedną babcię którą pamiętałam i zmarła 8 lat temu i mieszkała rzut beretem, ale niestety nie miało się takich fajnych relacji. Za to miałam, mam dobre wspomnienia z wujostwem i ciotkami.

Były to czasy specyficzne, legendarne, szalone, lecz takie gdzie sporo psycholi, zwyroli się kręciło po naszych ulicach, po lasach, parkach.

Takie odcinki od serca są najlepsze

Inni reklamują VPN i suplementy, ten reklamuje akcję charytatywną. Bardzo dobrze.

Myślałem, że tylko ja się tutaj popłaczę - jednak nie, nie jestem jedyny. Jak widać mamy podobne wspomnienia Turpacie - słucham i przypominam sobie, jak jeszcze będąc w przedszkolu uwielbiałem bywać u dziadków - zabierali mnie na weekendy. Lane kluseczki na mleku... potem tak się życie potoczyło że praktycznie to dziadkowie mnie wychowali. Dziadek - to on mi pokazał wiele rzeczy z mechaniki - śledziłem, jak naprawiał coś w małym fiacie, jak coś robił w piwnicy... Dziadek, który też pomagał mi w odrabianiu zadań domowych, a potem to już sam robiłem, ewentualnie korzystałem z encyklopedii. Widok dziadka, który rozwiązuje krzyżówki - jolki - a potem od niego wziąłem też sposób rozwiązywania krzyżówek. Babcia - zawsze sprawiałem jej radość, że miałem taki apetyt. Dodatkowo to ona ukształtowała moje młode poglądy religijne. Dziadek - z którym najlepiej się dogadywałem. To dzięki dziadkom w sumie uczyłem się gry na pianinie - zauwazyli, że mnie się to podoba, zapisali na lekcje pianina. Dziadek, który też pamięta moje nastoletnie miłości, w tym też jedną, na odległość. Dziadek, który też pozwalał mi na to, abym mógł trochę "pokręcić" na sucho w samochodzie. Od dziadków wziąłem też moje zamiłowania muzyczne do bardzo starych artystów. Miałem też swoją paczkę kolegów, jeździliśmy na rowerach, bawiliśmy się w różne zabawy - np. Inspektor Gadżet czy inne, wtedy inspirowane kreskówkami. Dzisiaj, kiedy dziadek podupadł na zdrowiu, a po samochodzie już dawno nie ma śladu, babcia, która miała niestety bolesny epizod poważnego Altzheimera... To boli. Jednocześnie od strony taty została tylko babcia, która też nie jest zawsze w najlepszej formie. Dziadka od strony taty zabrakło jak miałem 6 lat. Ostatnio przeglądałem stare fotografie z albumu i znalazłem takie zdjęcie: dziadek, mój tata, mój wujek i mały ja, była też wersja z babcią. Zdjęcie, gdyby dzisiaj powtórzyć, byłoby bolesne. Nie ma dziadka ani taty...

Sobie tak słucham Ciebie i czytam komentarze, jak to jest mieć tak wspaniałe dzieciństwo z dziadkami. W prawdzie to rodzice byli moimi dziadkami jednocześnie.😔

Miałem najwspanialszych dziadków jakich tylko mogłem mieć. Już przemineli. Podobnie jak rodzice. Wspomnienia zostają.

Dziękuje Ci za ten odcinek i za Twoją historię dzieciństwa jaką przeżyłeś wraz ze swymi dziadkami. To jest piękne zacytuje: "Śpieszmy się kochać ludzi tak szybko odchodzą zostaną po nich buty i telefon głuchy" ks. Jan Twardowski Masz wspaniałą społeczność. Dzięki Ci jeszcze raz z całego serca za to co robisz!

Też miałem super dzieciństwo. Często spędzałem czas u dziadków. Mam z tego czasu najlepsze wspomnienia. Koledzy, podwórko, zabawy, beztroska, jakby czas nie istniał. Czerpanie życia całymi garściami.:) (1993r.) :) Pozdrawiam.

Nasz słodki rudzielec. ♥️☺️

Przypomniałeś mi moje dzieciństwo i walacje u dziadków 😢 dziękuję ci za to!

JPRDL... Pamiętam to z lat 80-tych (wołanie przez okno bloku) Tomek , Tomek - do domu na obiad !!!! Tak wszystkie matki robiły - świat był wtedy piękny ! Dziś te matki byłyby obgadane przez sąsiadów za darcie ryja ;)

Mega uświadamiające i wzruszające

Smacznego dyngusa wszystkim

Człowiek rzadko łapie chwilę na takiej wspominki, a dzieki temu filmowi spłakałam sie jak bóbr za pięknymi czasami z moimi dziadkami. Ja akurat mam to szczęście, że moi dziadkowie nadla żyją, ale w dorosłości czlowiek często o bliskich nie pamięta i nie poświęca im takiego czasu, jakiego powinien... Dzięki Ci, że natchnąłeś mnie do odbycia podróży we własnych wspominkach i wydobyciu jak najwięcej cudownych, beztroskich chwil 🥰

Fajne wspomnienia i zazdroszczę że było dane ci tego doświadczyć. Ja niestety nie miałem tyle szczęścia bo gdy ja się urodziłem to wszyscy moi dziadkowie już nie żyli, została mi tylko babcia która zmarła jakieś parę lat temu i mam co do niej mieszane uczucia.

Prze piękny filmik. Pamiętam bardzo dobrze kiedy mój dziadek świętej pamięci Antoni zawsze się pytał czy mnie przywieźliście. Z kolei najwięcej czasu spędziłem z dziadkiem świętej pamięci Ludwikiem kierpcem i sporo opowiadaliśmy tyle tematów. A ja z bratem i dziadkiem chodziliśmy na bilarda do pana Baścika do knajpki na krakowskiej. Obecnie została mi tylko moja babcia Emilia od strony taty i w tym roku skończy 86 lat. A dwóch dziadków i babci Leonardy już nie mam. Na tomiast nie mam już brata Michała od 5 lat. ❤ Patryku? Dzięki za wspomnienia. I życzę wszystkiego najlepszego z okazji imienin i wesołych świąt i wesołego alleluja.❤❤❤ Pozdrowienia z Kęt dla ciebie Patryku?

Mi też została babcia która teraz ja się na starość opiekuje a kiedyś ona mną

Mam identyczne wręcz wspomnienia z wakacji u dziadków, szacun za ten odcinek !!! Muszę też przyznać że tęsknię za twoimi długimi włosami i krótszym zarostem, pasowala ci tamta stylowka

Stary, więcej takich odcinków, bardzo przyjemny odcinek. Po moich zostało tylko wspomnienie, tak na prawdę jeden dziadek i jedna babcia umarli przed moim porodem więc ich nie znałem, drugiego dziadka nie pamiętam a babci mi mega brakuję. Z najbliższej rodziny zostali mi tylko mama i brat.

Wzruszyłem się. Ostatnio uświadomiłem sobie, że zacząłem akceptować śmierć swojego dziadka. Przez lata starałem się wypierać go z pamięci, ale od jakiegoś roku zaczynam go wspominać z uśmiechem, wszystkie radosne i zabawne chwile. Tak jakbym uświadomił sobie, że zawsze będzie, w sercu, we wspomnieniach.

Super filmik jak zawsze, a odnośnie Spały to w podstawówce jeździłem tam ze szkołą na obóz pływacki więc też mam z tego miejsca jakieś wspomnienia :D Pozdro Turpat!

Lubie tutaj wracać, jak i do twoich starych odcinków z serii ,,posłuchajcie opowieści...'' jesteś jedynym z tych normalnych youtuberów i za to szacunek dozgonny, widać tą szczerość w oczach, jak o tym wszystkich opowiadadsz, a i po prostu dobroć też. Pozdrawiam z Holandii. Chciałbym kiedyś tak się ustatkować, jak ty mogę przyznać, że tego ci zazdroszczę ;) ale pozytywnie oczywiście bez negatywnych emocji.

Świetny odcinek, właśnie wracam do pięknych wspomnień z dzieciństwa :) „Dziadek, a opowiesz mi wesołą historyjkę przed spaniem” :)

U mnie kiedyś było biednie ale prawdziwe. Nikt nie chwalił się na Instagramie czy snapie, że jest u dziadków bo na szczęście nie było wtedy takich wynalazków. Samo przebywanie z nimi było takie ludzkie i naturalne, że nie potrzebowało uzewnętrznia się w mediach społecznościowych. Dziś została mi tylko babcia, która zaczyna się zapominać i tracić pamięć,🥺.

Było tak, że odwiedzaliśmy dziadków głównie przy okazji dnia babci i dziadka oraz świąt Wielkanocnych i Bożego Narodzenia i robimy to do dziś. Moi dziadkowie wciąż żyją, jednak dziadek miał udar i ledwo chodzi i mówi. Jeszcze w pierwszych latach mojego życia mieszkała w moim domu również babcia Irena, która zmarła 19 lat temu. PS. Takiego odcinka to ja się nie spodziewałam, no i tego, że założyłeś Turpacie skarbonkę w Siepomaga. Ja bym proponowała robić odcinki gimby nie znajo we współpracy z między innymi wtyczką Surfshark, twórcami gry "Match Masters", jakimś producentem olejków CBD czy dystrybutorem jakiegoś filmu, który niedługo trafi na ekrany kin.

ultramądry odcinek.

Super wartościowy koleś jesteś!

ambona, wpadanie do zamarzniętej rzeki po kolana, akordeon, ziemniaki z ogniska, gryzace pszczoły i babcia która opierdzielała dziadka, za te wszystkie "niebezpieczne" rzeczy, które powtarzaliśmy następnego dnia.. 😅 fajnie było ❤

Piękny wzruszający odcinek. Pozdrawiam.

Łzy mi poleciały nornalnie, bo przypomniales mi moje dzieciństo i naprawde niech to bedzie przeslanie dla tych ktorzy sa dziecmi zeby czerpali z tego jak najwiecej radosci. Super odcinek dzięki ❤️

Nikt nigdy nie wie, kiedy wyjdzie z pisakownicy na obiad i już do niej nie wróci.

Popłakałam się, moja babcia odeszla prawie 9 miesiecy temu i to wlasnie dzięki niej mialam cudowne dzieciństwo, o lepszym nis moglam sobie wymarzyć. Teraz jej nie ma, kazdego dnia bardzo za nią tęsknię. Była dla mnie jak mama.

Jak mieszkałem u babci oglądałem telewizję , jechaliśmy do Hajnówki fordem escort , wiśniowym. Bawiłem się w piaskownicy , jeździliśmy też do Jagodnik. Dużo zabawek wtedy nie było , ale u babci (mojej babci) bawiłem się karocą przywiezioną z Anglii. Wtedy miałem pięć lat. Było cudownie.

Wesołych świąt

Ja miałem dziadków na wsi i tam też się wychowałem bo co drugi dzień byliśmy u nich. Jazda na koniu i na wozie gdzie byl podpiety koń gdy dziadek był jeszcze zdrowy, wyprowadzanie krów na pastwisko, a potem dojenie i picie jeszcze ciepłego mleka. Moi dziadkowie już nie żyją, ale babcia mojej zony jest nadal z nami i te jej obiadki są nie do odtworzenia. Dziękuję za przypomnienie mi dzieciństwa z dziadkami. Pozdrawiam serdecznie, trzymaj się 😊

Dzięki tobie znalazłem kanal twojej żony i oglądam was oboje bo jesteście mega!!! Serdecznie was pozdrawiam kochani

mega nostalgiczny film. no i fajnie, że się podzieliłeś zdjęciami z dzieciństwa.

Moi dziadkowie mieszkali na wsi ( tak naprawdę peryferia miasta, ale było tam już dość wiejsko) i najpiękniejsze wspomnienia z dzieciństwa i wczesnej młodości związane właśnie z odwiedzinami u nich. Zwłaszcza święta (zwłaszcza Boże Narodzenie) oraz wakacje to były piękne przeżycia, do których nieraz wzdycham. Tak więc rozumiem doskonale Twój sentyment 😁 Wesołych świąt!

Ale sentymentalny odc, aż się wzruszyłem :(

Dziękuję Ci za ten odcinek ❤️ W najbliższym miesiącu minie rok odkąd odeszli moi dziadkowie, więc jest to dla mnie bardzo aktualny temat. Staram się doceniać i dbać o tych, którzy mi zostali, złapać jak najwięcej wspólnych chwil czy choćby nauczyć się babcinych przepisów. Też często wracam myślami do dzieciństwa i może dlatego tak poruszyło mnie to, o czym mówiłeś. Szkoda, że te czasy już nie wrócą. Ale było w nich tyle radości, miłości i beztroski, że same wspomnienia potrafią utulić.

No tak, to ta Spała... Miedzy innymi na foto widać Niebieskie Źródła. Znamte miejsca. Kiedyś było inaczej, weselej, spokojniej. Nasza bezstroska, która już przeminęła. Dziadkowie, to wspaniali ludzie. Pozdrawiam ✋

Chyba jeden z najlepszych odcinków Gimby nie Znają. Gratulacje drugiej córeczki, od ojca 3 letniej Amelki. Ja także super wspominam swoich dziadków. Mimo że mieszkali bardzo blisko, na tym samym podwórku. Zawsze można było u nich przenocować, zjeść pyszną jajecznicę na śniadanie. Babcia zawsze miała jakieś łakocie do zjedzenia. Dziadek potrafił zrobić gwizdek z kawałka blachy. Do babci chodziło się po ser biały czy mleko lub śmietanę. A jak byłem starszy można było porozmawiać na wiele tematów, czy też wysłuchać niekiedy niełatwych historii z dawnych lat.

Pamiętam bardzo dobrze moje dzieciństwo - wakacje i ferie, u dziadków :) To były czasy :D Czasem nawet mi się śniją :) Szkoda że została mi już tylko 1 babcia.

To były piękne czasy na wsi u dziadków.

Bardzo fajny materiał który przypomniał mi dziecięce lata spędzone z moimi dziadkami Z moich dziadków został tylko dziadek ale mam wiele wspomnień z nimi z czasów dzieciństwa. Jestem zdania że przekaz pod koniec odcinka najbardziej powinien być skierowany do dzisiejszych młodych którzy dużo czasu spędzają w telefonach i komputerach

Nie miałem specjalnie wybitnych relacji z dziadkami. Ci bliżej, to tak skupieni na sobie głównie i nie mieli głowy do bawienia dzieci. A dalej tylko babcia ale z nią, to raz w roku latem miałem kontakt. Miło nawet wspominam ale też na wsi żyjąc nie miała specjalnie czasu, by poświęcać czas na wnuka. Była bardzo zapracowana na gospodarstwie i jedyne co pamiętam, to wieczory. Krowę do obory odprowadziła i wracała spojrzeć na Wiadomości.

Piękny, a zarazem wzruszający odcinek! 🥲

Dziękuję za ten odcinek. To jeden z najlepszych na kanale!

Najlepsze wspomnienia! Już tak niestety nie ma. Już nie mam żadnej babci i dziadka. Ale spólne wspomnienia zawsze będą. Odcinek mocny 😭❤

Ja też miałem wspaniałych i bardzo kochających dziadków, pamiętam te piękne, beztroskie czasy spędzone z dziadkami, przyjaciółmi i kuzynostwem, chodzenie na grzyby z dziadkiem, oglądanie rtl7 z Dragon Ballem na czele, pyszne obiadki babci… te czasy już niestety nigdy nie wrócą, dziadkowie poumierali, przyszło dorosłe życie. Lata 90 i początek 21 wieku były bardzo magiczne. Teraz to my już dorośli ludzie zapewnijmy naszym dzieciom i wnukom tak wspaniałe czasy, jakie mieliśmy my jako dzieci

Dobry odcinek, ale ja wciąż czekam na kilka słów o serialu kobra: oddział specjalny💪 Pamiętam jak w dzieciństwie byłem wpatrzony w ten serial i czekałem na kolejny odcinek i jak końcem tamtego roku wróciłem do niego to aż łezka się w oku zakręciła

Ja mam zupełnie inne, ale również pozytywne wspomnienia z moimi dziadkami. Jednego dziadka nie pamiętam, zmarł zanim się urodziłem, z resztą zostawił mojego ojca i babcię, gdy Ojciec miał 3 lata. Babcia zaś zmarła prawie 20 lat temu więc jej nie pamiętam. Za to z dziadkami od strony mamy mam wspaniałe wspomnienia. Dziadek zaraził mnie pasją do motoryzacji, gdy razem naprawialiśmy jego Poloneza, a babcia zabierała mnie na wakacje na wieś do prababci, gdzie właśnie podobnie jak Ty, miałem zupełnie inny świat i zupełnie innych znajomych

Gratulacje z okazji narodzin córeczki :D Wszystkiego najlepszego .Niech się rybcia mała zdrowo chowa. Pozdrawiam.

Świetny film. Dzięki

Dzisiaj mam 34 lata, moja matka zmarła gdy miałem prawie 4, dziadkowie podobnie. Babcia zastępowała mi mamę przez długi czas. Czas leci tak szybko, że nawet nie zauważyłem kiedy stałem się wyższy, silniejszy od niej. Kiedy doszło do tego, że ona potrzebuje mojej pomocy. Dzisiaj ma już 89 lat, więc tak czy tak dobrze, że daje radę jeszcze funkcjonować normalnie. Szkoda, że czas musi tak zapierdzielać...

Fajne, że dodałeś te filmiki i zdjęcia bo z nimi film jest 100% autentyk a nie tylko suche gadanie. Oczywiście opowieść są fajne ale obrazy oddziałują na wyobraźnię.

Dziękuję za ten filmik

Bardzo piękny i wzruszający film❤ Kochajmy naszych dziadków póki są z Nami❤

Poczułem nostalgie i polało sie kilka łez. Gdy wspomniales o tym przemijaniu to zrobilo mi sie naprawdę smutno. Pamietam jak moi dziadkowie tryskali energia gdy byłem mały a teraz widzę jak co raz ciężej się im chodzi, jak brakuje im sił. Eh piękne czasy to były

Turpat, twoje filmy są super :D Wesołych zdrowychudanych Świąt Wielkiej Nocy :D propozycja: dom nie do poznania albo rocketpower :)

Ja byłem z tych, którzy zazdrościli innym dziadków. Moi dziadkowie odeszli dość wcześnie - pierwszy na 12 lat przed moimi narodzinami, drugi gdy miałem niecałe 8 miesięcy. Babcie zmarły później - gdy miałem 5 lat i 7. Mieszkały z nami i to też było inaczej - że babcia zawsze jest w domu, zrobi obiad, pobawi się, kupi wnuczkowi coś za rentę, pomoże się ubrać czy wyjaśni coś po swojemu. Jak przez mgłę pamiętam wizyty u jednej z nich, bo wprowadziła się do nas gdy ja miałem niecałe 4 lata. Ale pamiętam jej mieszkanie w kamienicy, zawsze miała w miseczce czekoladki a la gwiazdki Milky Way. Było tam dla mnie tak... fajnie i lubiłem to miejsce, miało specyficzny klimat. Po latach dowiedziałem się, że było po prostu stare i zapuszczone (dlatego było "inaczej"). Gdy zmarła ta pierwsza było to dla mnie... dziwne, że poszła do szpitala i nie wróciła. Przy drugiej było to trochę inne uczucie, bo już byłem bardziej świadomy i też bardziej to bolało. Wspominam je bardzo miło, choć po latach rodzina wspominała, że one same nie żyły ze sobą w zgodzie i jedna dominowała drugą czym przysparzała tej dużo stresu. Lubiła stawiać na swoim i potrafiła dopiec. Dla mnie była po prostu cudowna. To też pokazuje jak jako dzieci odbieramy świat - jest często inaczej niż w rzeczywistości.

Ten kanał ma prawie 200k subów. Każdy wpłaci 1zł i mamy cel zbiórki. :P

Odwiedź kiedyś Tomaszów Mazowiecki bo zmienił się diametralnie na plus. 🖐️

To chyba twój najbardziej nostalgiczny odcinek. Po samych zdjęciach widać miłość dziadków do ciebie ❤ Czasem zazdroszczę tym, którzy mieli/mają tego farta przyjść do babci na obiad i ploteczki. Sama nigdy nie miałam obu babć ani jednego dziadka, a z drugim nie mam bliskiego kontaktu (jest to tego typu sytuacja, że nie za bardzo mogę to zmienić).

Świetny odcinek

Fajnie miałeś. Ja takiego szczęścia nie miałam praktycznie miałam jedyną babcię która była jak mama czuwała, opowiadała o 2 wojnie światowej, karmiłam z nią kurki,razem spaliśmy w pokoju póki nie skończyłam 18lat. Dziadka nigdy nie poznałam bo zmarł przed moim urodzeniem a rodziców od strony ojca w sumie widziałam 2 razy w życiu ale nigdy nie interesowali się mną. I tak to było jedyną babcia zastępowała mi wszystkich. Niestety zdarzyła poznać swoich prawnuków i zmarła kilka lat temu.

Fajnie jakbyś nagrał odcinki o koloniach czy wycieczkach klasowych, i tych wakacyjnych z rodziną, lub ogólnie o czasie spędzanym w wakacje..

Turpat wrzucaj bez obróbki odcinki z historyjkami które pamiętasz. Zacząłem oglądać twój kontent właśnie od historyjek i smutno mi że porzuciłeś tą serię.

Przeglądanie szafy u dziadków ❤ dziękuję za te wspomnienia

Prawdziwy powrót do przeszłości. mega odcinek!

Oj taaaaaaaaaak... Jak byłem mały to rodzice zawsze mnie do dziadków do Radzynia Podlaskiego zawozili. Raz zawieźli na jakieś półtora miesiąca. WSZYSTKIE MEMY ŻE BABCIE KARMIĄ TO PRAWDA. Pojechałem dosłownie jako szkielet a wróciłem jako pączek 😂 I też chciałbym dodać, że większość podobnych wspomnień to ja mam akurat z podwórka... Często ta babcia przyjeżdżała do nas do Siedlec 🥺 A teraz? Teraz to już są tylko wspomnienia 😭

,,Ledwo wstaje z łóżka'', ,,sama nie umyje okien''. Celne. Kochajmy naszych dziadków i rodziców, tak krótko jest to nam dane.

Mój dziadek od strony taty jedyny jakiego poznałam umarł w 2013 (miałam 21 lat), moja babcia od strony taty 2016, a prababcia od strony mamy w wieku 96 lat w 2020 roku, została mi jedna babcia od strony mamy, dla mojego synka jest jego prababcią. Szkoda że te czasy już nie wrócą... A z dziadkiem tak wiele wspomnień jak mnie uczył jeździć na rowerze, motorowerze, samochodem, jak mnie znał na wylot i był moim najlepszym przyjacielem niestety cholerny rak płuc wrócił po ponad 10 latach i mi go zabrał. Teraz myślę że tam gdzie są wszyscy to się kłócą kto będzie trzymał moją córkę, jest tam z nimi. Gratulacje drugiej córeczki!

Piękny odcinek. Jesteśmy w podobnym wieku, więc doskonale Cię rozumiem tyle, że moje dzieciństwo spędzone było na wsi.❤

Prze piękny film ❤

Ale odcinek....koncowka bardzo prawdziwa, kalka mojego dziecinstwa chociaz jestem pare lat od Ciebie starszy. Moi dziadkowie pochodzili z Tomaszowa Maz., a w Spale tez czesto bywalem;)

Moi Dziadkowie mieszkali z nami w domu, a drudzy ok 5km dalej. Miałam wspaniałe dzieciństwo... Dziś mam 32 lata. I niedługo wracam do kraju na stałe i znowu na chwilę zamieszkam z Babcią (83lata) :) Drudzy Dziadkowie też żyją. Mam niebywałe szczęście bo w swoim życiu moglam poznać pradziadka i dwie prababcie, z których jedna pożegnałam "dopiero" jak miałam 17 lat. Dziadzio zmarł jak miałam 23 lata... I tylko żałuje, że nie poznał mojego Męża... Czas tak szybko ucieka... Nie ma co go marnować, tylko trzeba cieszyć sie czasem tu i teraz :) Pozdrawiam

To jest krzyk o więcej wolności. Dla nas i dla naszych dzieci. Teraz wszystko musi być pod kontrolą. To nie jest potrzebne! Ludzie mają swój musk!

A mnie było tak samo choć jestem dzieckiem lat 2000. Kiedyś miałam 2 dziadków i 2 babcie a teraz mam tylko 1 dziadka i babcia. Jedni mieszkali na wsi a drudzy w kamienicy powojennej❤

O chłopie co ruszyłeś moje wspomnienia... popłakałem sie jak myślałem o moich dziadkach i moim dziecinstwie

U mnie było tak, że mimo tego, że było nas 3 organizacja dnia była na poziomie perfekt Co sobotę na 9 przyjeżdżał duży samochód dwa chleby i 3 pączki cena za wszystko 9 zł Jadło się je przed telewizorem siedząc na dywanie ogólnie jak był czas na bajki Nie wiem czemu,ale woleliśmy siedzieć na dywanie Był czas na śniadanie,nauke tabliczki mnożenia,obiad,bajki,a na dworze byliśmy tyle ile dusza zapragnie Także wszystkiego po trochuJedyne co najbardziej wkurzało to tykający zegar,a że było ciepło to drzwi były otwarte, ale dla takich wspomnień można było przeboleć Zdarzało się, że jeszcze przyjeżdżali dorośli,bo było x kubków na kawe;chyba 13 Metoda na to była jedna Kolejność imion zawsze była taka sama,a każdy miał przydzielony kubek

Albo pierogi w piątek hehe ,ale tak jest nieraz sie wkurzałem o to i tamto , i może nieraz żałuje że cos się źle powiedziało itp. a teraz no niestety prosić o wybaczenie takze trzeba kochać dziadków czy rodziców tacy jacy są i no nie wykurzać się o byle co bo moze byc za późno aby przeprosić ze tak powiem

Babcia się mną zajmowała w latach żłobkowych, do dziś mamy dobre relacje

Moi poumierali gdy byłem mały i została mi jakoś powyżej wieku 9lat tylko babcia więc wspomnienia bardzo małe i też rzadko bywałem bo za daleko mieszkali. Ale z babcią przynajmniej miłe wspomnienia są bo więcej pamiętam.

Masz dokładnie to samo co ja, wiele dałbym za choćby jeden dzień z moimi dziadkami na gliniku, tak jak lat temu dużo. Pamiętam jak z dziadkiem bawiliśmy się w Drużynę A demolując taki kwietnik babci - ale jak to u babci - bez konsekwencji 😉 tęsknię za nimi bardzo

Piękne...

Moi dziadkowie zdecydowanie nie byli typowymi dziadkami, a przynajmniej nie dla mnie. Wizyta u dziadków to zawsze, powtarzam, zawsze była całorodzinna wizyta. Nigdy nie spałem u nich i zawsze bawiłem się ze starszą siostrą. Potem też z młodszą. Moi dziadkowie mieszkają w mieście, tym samym, co ja, ale w ciut spokojniejszej dzielnicy. Nie ma tu jednak żadnych kogutów czy zwierząt wiejskich. Co prawda ich kuchnia jest bardziej tradycyjna, dużo piekli itp, ale poza tym nie byli wcale jakoś super staromodni, że o, mieszkają na wsi i mają całe gospodarstwo czy coś. Podwórko było, ogród też i tyle. Piwnice mieli i po niej często chodzilismy ze starszą siostrą, pamiętam jak z walkie talkie się bawiliśmy. Also często wizyta u dziadków to taki całorodzinny grill po prostu. Jeśli mam powiedzieć, co mi się z nimi kojarzy, to na pewno wino (robią swoje i ogólnie często świętują raze z szampanem itp, na imieniny etc), grill, pieczony kurczak, wielkie spotkania rodzinne (często bywało tak, że jak my jechaliśmy, to wujek od strony taty z rodziną przyjeźdżał też + rodzice cioci). Ja kiedyś dostałęm od dziadka planszę do szachów. Nie wiem, gdzie ona teraz jest. A szkoda. Co prawda można grać online, ale jakoś fizyczne szachy są ciekawsze. To ja się cieszę, że ja miałęm kablówkę w domu za dzieciaka. Bo moi kuzyni (od strony mamy) nie mieli i nie mogli oglądać żadnych bajek. Trochę ironicznie, bo to właśnie moja rodzina była biedna, a to u nich bywały pe es iksy i inne gadżety, nawet komputer, gdy to była rzadkość. Ja miałem jedynie pegazusa, gdy oni mieli już PS2. Więc widac różnicę. Ale kablówki to z jakiegoś powodu nie posiadali. Dopiero później ją dostali. To, co opowiadasz o dziadkach, to bardziej właśnie było u cioci. Ona miała gospodarstwo. Co prawda nie miałą zwierząt, tylko psa, to właśnie mieszkała na wsi i wypady na jakies stawy czy inne takie to właśnie tam. U cioci często też spałem, pamiętam wstawanie o 4. Nikt mnie nie budził. Po prostu uwielbiałem. Zaczęło się to w sumie w podstawówce, gdy rozmowa z kolegą o tym, że on budzi się o tej i o tej, to ja postanowiłem, że będę się budził o 5/6. I tak było. Chyba powiedział mi wtedy, że on po prostu "zamierza" się obudzić o takiej i rzecztwiście wtedy się budzi. Jakaś autoperswazja czy coś? I to działało na mnie, bo od tego czasu zawsze się wcześnie budziłem. Wstawałem wręcz. Powietrze u cioci zawsze było inne. Zwłaszcza rankiem. Oj, to zabolało. Jak powiedziałeś, że nie da się odtworzyć tych czasów. Jestem okropnym nostalgikiem. I zawsze myślę o tym, co było. Nie pozwalam aby nostalgia mydliła mi oczy, ale lubię wspominać dawne czasy. Czasy beztroski i szczęścia. Coś, czego już nie ma od dawna. Wszyscy się zmienili. Wszyscy...

ogladam to 2 dni po śmierci dziadka

dzieciństwo i okres dojrzewania u dziadków na wsi super

super

Ale trafiłeś w setkę z tym odcinkiem