Wprowadzenie zamiaru, tak, korpomowa przeszkadza mi w odbiorze przekazu, każdy ma co innego, co mu przeszkadza. Mam złe doświadczenia z korpo i odruch wymiotny na ten bełkot. Demotywuje mnie to, a nie motywuje do doskonalenia. Warto wziąć pod uwagę to, że może to przeszkadzać. A jak wiadomo, dajemy sygnał zwrotny jak coś nam przeszkadza, a nie gdy wszystko jest ok. Stawianie tezy, że tylko na tym się skupiam jest manipulacją.

Słabych masz widzów, jeśli trzeba im to przypominać za każdem razem :)

Ja też, ale można w końcu się przełamać, karta musi się w końcu odwrócić, a przynajmniej warto o to powalczyć.

Witam w klubie 😂

@@MrJanek91 nic sie nie odwróci

@@ksiazefarma212 Przynajmniej w teorii wszystko jest możliwe.

Byłaś mniej zestresowana, bo mało spałaś. Dlaczego? Mam odwrotnie.

No nie powinno się spać za dużo, to prawda, sądzę jednak, że śpiący zbyt długo to naprawdę marginalny promil promila promila naszych społeczeństw.

No test miał tylko jedną piankę więc nie bardzo było jak dziecko zapchać :D

Dla chcącego nic trudnego. Zawsze można koledze piankę zabrać. Jak to zrobili, że nikt nikomu nie zabrał, nie wiadomo. 🤷‍♀

Ale na jaki temat? Na temat potrzeby kontrolowania wszystkiego? Pełna zgoda, chorobliwe dążenie do zapanowania nad wszystkimi elementami procesów nad którymi realnie kontroli nie mamy jest szkodliwe. A jeśli pytasz o rozszerzenie myśli o tym ćwiczeniu z "tresowaniem", to jest to konsekwencja tego, że często brakuje nam wewnętrznej motywacji, dlatego też alternatywnie możemy stymulować się zewnętrzną motywacją, nagrodami. One nie zawsze budują zdrowe nawyki, ale pomagają w trudnych chwilach osiągać oczekiwane rezultaty. A już na pewno w jakimś stopniu zastępują brak wewnętrznej motywacji.

Nie można być nadmiernie restrykcyjnym wobec siebie....raz na jakiś czas paczka ptasiego mleczka w 2 dni pomaga się zmotywować do pracy nad sobą😂

Przecież jedno drugiego nie wyklucza. Cierpliwość w dobrze działającym modelu działania i prokatywność to są złote cechy. Ot choćby właśnie umiejętność poczekania aż z nabytych znajomości coś się wykluje, czesto trzeba na to sporo poczekać.

Zgadzam się, ale w ramach zdrowego rozsądku, bo równie dobrze można się na tym także przejechać :) Jest to ważna cecha, ale nie postawiłabym jej w pierwszej trójce. U mnie jest taka hierarchia (teraz ja świadomie złożyłam) 1. Odwaga/zdecydowanie/inicjatywa - z doświadczenia wiem że potrafi zdziałać cuda 2. Zdrowy egoizm w dążeniu do celu, ponieważ czasem trzeba podjąć trudną decyzje 3. Obserwacja/wiedza, w celu przewidzenia działanie-skutek, potrzeby na "rynku" w którym działamy, pomaga tez w tym intelignecja emocjonalna Później bym dała cierpliwosć ^^ Dziękuje, bardzo ucieszyła mnie odpowiedź i fajny odcinek, bardzo lubię Twoje filmiki :D

Da się, oczywiście, że silną wolę, samokontrolę i skupienie można wyćwiczyć. Pomaga w tym plastyczność naszego mózgu.

Da się. Wszystko się da, to nie magia

A co się obcymi ludźmi tak interesujesz, hę? :D

Jeżeli ktoś mówi o sobie poniekąd, dobrze mieć kontekst.

Ok, trzymam za słowo.

Nie ma formalnego przełożenia frazy implementacja intencji, a jest to wyraźnie opisana technika o tej nazwie, więc wprowadzałbym zamieszanie mówiąc np wdrożenie intencji, albo zagnieżdżenie intencji. Co do reszty serio masz problem z paroma słowami? Na tym się skupiasz w filmie, który miał charakter motywujący?

Może być np. 'wprowadzenie zamiaru', nawet 'wprowadzenie intencji' już nie brzmi tak przeszkadzająco. Ktoś kiedyś wprowadził taki 'mądrze' brzmiący zwrot. Tak, mam problem z odwracającymi moją uwagę od wykładu słowami. Mam złe doświadczenia z korpo i zwracam uwagę na klarowność języka. Teza, że głównie na tym się skupiam się w filmie jest nadużyciem, zwracam uwagę na coś, co mi przeszkadza w odbiorze. Być może tylko mnie, a być może większej liczbie odbiorców. To informacja zwrotna do autora. Co z nią zrobi, to już nie moja sprawa.

@@macmroz oczywiście, mogłoby brzmieć to lepiej, ale jak mówię nie ma formalnego przełożenia z Angielskiego na Polski ćwiczenia "Implementation Intentions", a użycie czegoś innego mogłoby wprowadzić zamieszanie tych, którzy chcieliby sobie to w oryginalne wyszukać. A co do reszty - jeśli cała Twoja informacja zwrotna skupia się na detalu, który Ci przeszkadza, a który nadal nijak ma się do meritum filmu, to nie dziw się, że można odebrać taką recenzję jako małostkową, a autora jako czepialskiego. W szczególności, że proaktywność jest raczej normalnym słowem, obecnym w Polskim od dawna i naturalnie używanym zarówno w języku potocznym jak i w akademii choćby w zagadnieniach z zakresu zarządzania, a implementację intencji już wyjaśniałem.

Ocenianie (czepialski, małostkowy), jakkolwiek paradoksalnie to zabrzmi, brzmi słabo. :) To czym się różni 'proaktywność' od aktywności 'zwyczajnej'? To nadaktywność?

Myślę, że poradzisz sobie doskonale z prostym googlowaniem fraz, które są dla Ciebie niezrozumiałe.

Tak na etacie można się rozwijać. Nikt nie powiedział, że nie można. Myślę jednak, że nie dostrzegasz różnicy potencjałów między etatem, a własną działalnością. Zarówno potencjału do porażki (tak, zgoda - etat jest nieco bezpieczniejszy), ale nie dostrzegasz potencjału do sukcesu, gdzie możesz osiągać po przyłożeniu odpowiedniego wysiłku w odpowiednim miejscu niesamowite wyniki finansowe, nieporówywalne do etatu. Komentarz w filmie wprost odnosił się do tego, że praca na etacie często nie jst należycie doceniana, a etatowcy lubią sobie mydlić oczy obietnicami.

Problem w tym, że ja tą kwestię o "mydleniu oczu" i wielkim sukcesie we własne działalności widzę w dużej części materiałów. Natomiast to nie jest takie proste i zero-jedynkowe. Nie każdy nadaje się do własnej działalności, nie każdy też osiągnie w niej sukces, nawet mimo starań. Żeby prowadzić biznes trzeba mieć zestaw cech, które na pewno znasz bo nie raz je wymieniasz, jednak nie każdy je ma i będzie w stanie wypracować. Myślę, że materiał byłby bardziej uniwersalny, gdyby wspomnieć zamiast tylko o pułapce etatu, także o tym, że rozwój tam jest tylko inny, w innych sferach można osiągnąć sukces. I Przedstawić obie ścieżki, bez wskazywania lepszej/gorszej. Po prostu, etat to mniejsze szanse na duży sukces ale za to mniejsze obowiązki i większa stabilność, za to własny biznes to większe ryzyko ale i możliwości na duży sukces. I w żadnej z tych dróg nie ma nic złego, nie ma tu lepszego i gorszego wyjścia, co przebijało z materiału (tego i innych), bo i tak wszystko zależy od tego, gdzie człowiek chce być. I po takim przedstawieniu nie ma problemu by dalej skupić się na drodze z własną działalnością i ją dokładniej rozwinąć bo w tym się jak zauważyłem specjalizujesz.

Chyba pierwszy raz słyszę o takim czymś. Jaka jest definicja i gdzie ją przeczytam?

Chodzi chyba o efekt utopionych kosztów

Skąd taka teoria? Uważam że jest wprost przeciwnie. Wielu singli ma ciekawe pasje bo po prostu może sobie na nie pozwolić, czasowo i finansowo.

Lvl sam się nie w wbije

@@lordangelo2945 i za to z Tobą wypiję. Polać mu!

Przerwij to błędne koło. Najprościej znajdź inna pracę i pnij się po szczeblach sukcesu... Np Spawacz Wózek widłowy operator Itd ....

Musisz w takim razie spróbować otwierać piwo łukiem brwiowym