نویسنده در مورد شخصیت کاذبی که هر کس در درون خود می سازد صحبت می کند و توضیح میدهد چگونه ادمی ازتصورات فکری خود برای خود شخصیتی می سازد واین تصورات را به عنوان اجزاء شخصیتی خود قبول کرده و همیشه در ذهن حمل می کند و برای دوام این شخصیت چگونه اعمال و رفتارش بر اساس این تصورات شکل می گیرد.
ذهن ما عادت کرده است به اینکه جریانات و رویداد های زندگی را از دو جنبه و دید نگاه کند و با آنها دو نوع رابطه داشته باشد.یکی رابطه ی واقعی و دیگری ذهنی.دید ذهنی نه برای انسان ذاتی و طبیعی است و نه لازم.بلکه یک فعالیت زائد و غیر ضروری است که بر مغز انسان تحمیل شده است و مسائلی وخامت بار را بوجود می آورد.کودکان نیز بعد از آشنایی با این نوع تفکر یاد می گیرند که موضوعات را از جنبه ی دیگری نیز بررسی کنند و استنباط او از روابط عوض می شود.کودک می فهمد که در زندگی تنها واقعیت ها مطرح نیست بلکه هر واقعیت و جریان خاصی یک معنای خاص هم دارد.
وظیفه فکر بطور طبیعی و ذاتی چیست؟
آیا فکر در حد وظیفه ی ذاتی خودش عمل می کند؟
تنظیم رابطه ی انسان با عالم ماده وظیفه ذاتی فکر است و وظیفه آن اداره جنبه مادی زندگی انسان است.دخالت در امور غیر مادی وظیفه اضافه فکر است.
خواننده با این مطلب اشنا می شود که گذشته و اینده توهمات هویت فکری است که ادمی را از زندگی در سیلان هستی لحظه به لحظه غافل می کند.
#تفکر_زائد
#دکتر_محمد_جعفر_مصفا
#من_انسان
#خودشناسی
#Aaku
#آکو
#کتاب_صوتی_آکو