Âsitâne-i Hazret-i Nureddin Cerrâhî'de, bir zikir meclisinde okunmuşdur.
Vâsıl olmaz kimse Hakk'a cümleden dûr olmadan
Kenz açılmaz bir gönülde tâ ki pürnûr olmadan
Sür çıkar ağyârı dilden tâ tecellî ide Hakk
Pâdişâh konmaz sarâya hâne ma'mûr olmadan
"Mûtû kable en temûtu" sırrını fehm eyleyen
Haşr u neşri gördü bunda nefha-i sûr olmadan
Mest olanların kelâmı kendinden gelmez velî
Pes "ene'l hakk" nice söyler kişi Mansûr olmadan
Hakk cemâlin ka'besini kıldı âşıklar tavâf
Yerde Ka'be gökyüzünde beyt-i ma'mûr olmadan
Mest olub mestâne geldim tâ ezelden tâ ebed
İçdiler aşkın şarâbın âb-ı engür olmadan
Bir 'acâib derde düşmüş Şemsî yanıyor müdâm*
Hakk'a makbûl olmak ister halka menfûr olmadan
* Bu mısra bazı kaynaklarda "Bir 'aceb sevdâya düşmüş tutuşur Şemsî müdâm" şeklindedir.
Şemseddin Sivâsî Hazretleri