Op 7 juni 2024 werd er door de Veiligheidsregio Rotterdam-Rijnmond opnieuw een Veteranenmiddag georganiseerd voor oud Brandweerlieden van de Beroeps Brandweer Rotterdam. Dit soort bijeenkomsten geschiedt al een aantal jaren. De groep is ruim 200 personen groot en een ieder geniet van het weerzien en samenzijn.
Vorig jaar werd gekozen voor Beachbar en Bistro Storm Nesselande, wegens succes dit jaar geprolongeerd. Door inzet van Rinus Oosthoek, oud medewerker van de Technische Dienst en anderen, is het gelukt om maar liefst drie Ahrens Foxen aan de waterkant van de Zevenhuizer Plas te krijgen, waarvan 2 werkend.
Op 2 maart 1926 besloot het gemeentebestuur van Rotterdams op advies van de toenmalige directeur van de Gemeentelijke Vervoer- en Motordienst (GVMD) dr.ir. M.F. de Bruyne tot aanschaffing van modern auto-brandweermaterieel. Voor zeven autospuiten werd gezocht naar een type motorbrandspuit met een grote wateropbrengst en een hoge kwaliteit. Na oriëntatie viel de keuze op het Amerikaanse merk Ahrens Fox. Naast andere bekende merken brandweervoertuigen, zoals Seagrave en American-La-France, was Ahrens Fox uit Cincinnati in de staat Ohio een van de meest gerenommeerde fabrikanten van brandweermaterieel in de Verenigde Staten.
De Rotterdamse Ahrens Fox autospuiten waren uitzonderlijk in Europa.
De Ahrens Fox motorbrandspuiten werden gebouwd in de fabriek in Cincinnati. Het chassis met motor en pomp werd samengebouwd per stuk in een grote transportkist met onder meer het ss Rijndam van de Holland-Amerika Lijn naar Nederland verscheept en tussen februari en maart 1928 in Rotterdam afgeleverd. De wagens werden in eigen beheer afgebouwd en ingericht. Tussen december 1928 en februari 1929 kwamen de voertuigen in dienst. Enkele jaren later zouden vier van de zeven autospuiten nog een gesloten bestuurderscabine krijgen.
Behalve het uiterlijk van de voertuigen waren de technische prestaties opvallend. De zescilinder in lijn geplaatste motor was speciaal voor brandweerdoeleinden ontworpen. De maximumsnelheid bedroeg ongeveer 75 km/u. Deze motor was, zoals in de praktijk bewezen, bijzonder geschikt voor zogenaamd duurbedrijf. De pomp was uitgevoerd als dubbelwerkende vier-cilinderpomp met de sterk in het oog vallende zuig- en perswindketel. De maximale pompcapaciteit bedroeg ruim 1000 gallons (3875 liter) water per minuut bij 1100 omwentelingen per minuut van de motor, bij 80 meter opvoerhoogte. De pomp bestond uit twee helften, die beide of een van beide met de motor konden worden gekoppeld.
Een van de zeven wagens is op 10 mei 1940 verloren gegaan bij de luchtaanval op vliegveld Waalhaven. De overige zes Ahrens-Foxen bestaan nog steeds, de laatste heeft in Rotterdam dienstgedaan tot 1972.
In het Nationaal Brandweermuseum in Hellevoetsluis en in het Brandweermuseum Borculo zijn nog werkende exemplaren te zien, respectievelijk de A2 en A4. Roteb, de gemeentelijke dienst van Rotterdam die alle gemeentelijke voertuigen in onderhoud heeft, ook die van de brandweer Rotterdam-Rijnmond, beheert de gereviseerde en nog werkende A6 en A3. De A7 is opgenomen in het Louwman Museum in Den Haag. Een particulier verzamelaar bezat enige jaren twee gerestaureerde Ahrens-Foxen A3 en A5. De A3 is sinds 2014 als museumvoertuig teruggekeerd bij de Roteb, waarna in 2018 ook de A5 door de Brandweer Rotterdam weer in bezit kon worden genomen, naast de daar al aanwezige A6.