Św. Rita
Urodziła się w 1381r. jako jedyne dziecko prostych ludzi - Antoniego i Amaty Lotti. Na chrzcie św. otrzymała imię Margarita, od którego włoskim zdrobnieniem jest Rita.
Jako mała dziewczynka nie stwarzała rodzicom problemów, była wesoła, pogodna i pracowita. Od najmłodszych lat rozumiała, że prawdziwym pięknem jest piękno duszy miłującej Pana Jezusa. Z wiekiem jej wiara pogłębiała się. Mimo jej pragnienia wstąpienia dozakonu, w wieku dwunastu lat została wydana za mąż za Pola Manciniego. Był on człowiekiem gwałtownym, rozpustnym i skłonnym do awantur, jednak Rita z pokorą znosiła upokorzenia i brutalne traktowanie ze strony męża. Urodziła dwóch synów: Jakuba Antoniego i Pawła Marię. Pomimo starań Rity synowie odziedziczyli charaktery po ojcu. Mimo że pod koniec życia Mancini za sprawą żony poprawił swój charakter, jego przyjaciele zdradzili go i Mancini został zamordowany. Tuż przed śmiercią przeprosił Ritę i poprosił Kościół o wybaczenie.
Po śmierci ojca synowie postanowili pomścić śmierć Manciniego. Rita wielokrotnie usiłowała im to wyperswadować. Na próżno. Rita poprosiła więc Boga, by zabrał jej synów do siebie, by nie musieli popełniać grzechu morderstwa. W rok później obaj synowie zmarli na zarazę. Po śmierci męża i synów Rita wstąpiła do klasztoru św. Marii Magdaleny w Cascii. Jako wdowa musiała znosić wiele upokorzeń, ponieważ tylko dziewice były dobrze widziane w klasztorach. Mimo wielu przykrości doznawanych od sióstr gorąco modliła się do Boga i rozważała Mękę Jezusa Chrystusa. Prośby o współcierpienie z Nim zostały wysłuchane i naznaczona została stygmatem rany na czole z korony cierniowej. Rana pozostała otwarta przez 15 lat, aż do śmierci Rity.
Już za życia Rita wsławiła się wieloma cudami, jakie zostały dokonane za jej wstawiennictwem. Zmarła w klasztorze w Cascii 22 maja 1457 r. Sarkofag z jej ciałem nienaruszonym do dziś znajduje się w Bazylice - Sanktuarium w Cascii. Według relacji świadków jej ciało emanowało słodkawym zapachem przez wieki, umieszczone jest w szklanej trumnie. Świadkowie twierdzą, że widywali świętą leżącą w wielu różnych pozycjach a jej oczy otwierały się i zamykały po śmierci. Papież Urban VIII w roku 1628 zatwierdził kult Rity. Uroczystej kanonizacji dokonał w roku 1900 papież Leon XIII.