🙏🙏🙏กราบอนุโมทนาครับ...สาธุ สาธุ สาธุ

จากกรรมในอดีตชาติอย่าง๑ (ขออนุญาตตอบน่ะครับ)จากการละเว้นการ กำหนดปัจุบันอีกอย่าง๑ ที่สำคัญคือ สติ ; สัมปชัญญะ อ่อนกำลัง กิเลสจึงครอบงำได้ง่าย..วิบากกรรมส่งผลต่อเนื่อง..หากมีกำลังเข้มแข็ง..วิบากกรรมจะขาดลงๆเรื่อย (เว้นครุกรรมแม้ชาติสุดท้ายก็ไม่พ้น)จนไม่สามารถสร้างเวทนามากวนเราได้..

งงตรงไหน ก็แค่เลือกเอาที่ตนถนัดมาพิจารณา ก็จะเห็นสิ่งต่างๆ ตามความเป็นจริง

@@xsavaf นั่นมัน.สมถะ.ไม่ใช่วิปัสสนา

ไปเรียนมาใหม่@@alexy757

@@alexy757 ลองฟังธรรมมะจากหลวงพ่อพุธ ฐานิโย ดูนะครับ เข้าใจง่ายดีครับ

@@MrBishopz หลวงพ่อพุธ.. ท่านปฏิบัติจริง.. ไม่ได้สอน​ แบบนักวิชาการ.. พระที่ปฏิบัติจริง​ ตะเน้น​ การเจริญสติ​ ไม่อธิบาย​ เยิ่นเย้อ​ แบบนักวิชาการ

การพิจารณาไม่ใช่การคิดนะครับ การพิจารณาคือการมองดูของจริงด้วยจิตผู้รู้ในหลายๆแง่มุม การจะพิจารณารูป ให้ส่งจิตออกด้านนอกกำหนดลงที่รูปคือร่างกายทุกส่วน พิจารณาดูความจริงของรูปที่มันประกอบขึ้นมาเป็นร่างกาย พระพุทธเจ้าสอนว่ากายคือการปรุงแต่งของธาตุทั้ง 4 ดิน น้ำ ลม ไฟ ดูว่ามันจริงไหมตามที่ท่านสอน แล้ว ธาตุ 4 มันเป็นไตรลักษณ์อย่างไร ถ้าจะพิจารณานาม ให้ส่งจิตเข้าด้านใน จับที่ตัวจิต จิตคือผู้รู้ส่วนกลาง ไม่ว่าจะมีอะไรเป็นผัสสะ จิตที่เกิดดับตามอายตนะทั้ง 6 จิตมีหน้าที่รู้ ตรงนี้คือจุดเริ่ม เมื่อจิตผู้รู้ตั้งมั่นแล้ว ให้พิจารณาดู เวทนา สัญญา สังขาร และวิญญาณ ดูว่าเวทนา ทุกข์ สุข เฉยๆ ที่เกิดขึ้นหลังจากจิตรับรู้ผ่านอายตนะทั้ง 6 นั้นเป็นอย่างไร มันเที่ยงหรือไม่เที่ยง

🙏 กราบ อนุโมทนา สา ธุ

​@@PUDTAMAMAKA ​ คิดนี่ใครคิดกันล่ะ? ถ้าเรายังคิดอยู่นั่นเท่ากับว่ายังมีเจนาอยู่ วิตก วิจารณ์ เป็นเจตนาหรืแอารมณ์บัญญัตที่จิตกำหนดรู้ ตราบใดที่ยังมีเจตนาตั้งใจอยู่ก็ไม่ใช่วิปัสนา แต่ถ้าความคิดมันไหลไปเองแล้วมีจิตผู้รู้เฝ้ารู้อยู่นี่แหละที่ผมเรียกว่าการพิจารณา มันเป็นของมันเองให้เรารู้อยู่ ดูอยู่ สมถะกรรมฐานนี่ทำก็เพื่อให้จิตตั้งมั่น การมีจิตตั้งมั่นเป็นจุดเริ่มต้นของวิปัสนา สมถะ จิตตั้งมั่นรู้อยู่คู่กับอารมณ์ใดอารมณ์หนึ่งนานๆ ไม่สลับไปมา จิตจับอารมณ์เดียวไปจนกระทั่งอารมณ์มันระงับไป เช่น ลมหายใจ ดูลมจนละเอียดขึ้นๆก็ระงับลงไป ดูกายก็ระงับหายไป เกิดปิติ เกิดสุขขึ้นจิตก็จับจดดูอยู่จนมันระงับไปเช่นกัน เป็นต้น วิปัสนา มีจิตผู้รู้เกิดดับไล่ตามอารมณ์ไป อารมณ์เกิด 10 ครั้ง ผู้รู้เกิด 9 ครั้ง อารมณ์เกิด 100 ครั้ง ผู้รู้จะตามรู้ 99 ครั้ง สังเกตว่าทันทีที่จิตมันรู้ทันอารมณ์มันดับแล้วมันก็จะผุดขึ้นที่อื่นทันทีแบบแทบไม่มีรอยต่อ จิตที่ไปผุดรู้ทันอารมณ์ฝึกแรกๆจะไม่ค่อยทันอารมณ์หรอก

​@@PUDTAMAMAKA อนุโมทนาด้วยครับ

​@@right_here_waitingท่านเป็นผู้สนใจธรรมดีนะครับ มุตโตทัย โอวาทหลวงปู่มั่นนั้นก็เป็นข้อปฏิบัติให้ถึงความดับแห่งกองทุกข์ครับผม

@user-ub3ts9mh5x สมเด็จพระพุทธโฆษาจารย์ (ป.อ. ปยุตโต) ท่านได้บรรพชาเป็นสามเณรขณะมีอายุ 13 ปี จนสอบได้นักธรรมชั้นเอกและเปรียญธรรม 9 ประโยค ขณะยังเป็นสามเณร นับเป็นรูปที่ 2 ในรัชกาลพระบาทสมเด็จพระมหาภูมิพลอดุลยเดชมหาราช บรมนาถบพิตร (รัชกาลที่ 9 ) และเป็นรูปที่ 4 ในสมัยรัตนโกสินทร์ ได้รับการอุปสมบทเป็นนาคหลวงในพระบรมราชูปถัมภ์ ณ วัดพระศรีรัตนศาสดาราม โดยมีสมเด็จพระอริยวงศาคตญาณ (ปลด กิตฺติโสภโณ) สมเด็จพระสังฆราช เป็นพระอุปัชฌาย์ สมเด็จพระพุทธโฆษาจารย์ เป็นพระนักวิชาการ นักคิด นักเขียน ผลงานทางพระพุทธศาสนารุ่นใหม่ มีผลงานทางวิชาการพระพุทธศาสนาเป็นจำนวนมาก มีผลงานเป็นที่รู้จัก เช่น พุทธธรรม เป็นต้น ท่านได้รับการยกย่องจากทั้งในและต่างประเทศ ด้วยผลงานของท่านทำให้ได้รับรางวัลและดุษฎีบัณฑิตกิตติมศักดิ์จากสถาบันทั้งในและต่างประเทศ โดยเฉพาะอย่างยิ่งการที่ท่านเป็นคนไทยคนแรก ที่ได้รับรางวัลการศึกษาเพื่อสันติภาพ จากยูเนสโก (UNESCO Prize for Peace Education) นอกจากนี้ยังเป็นพระภิกษุสงฆ์ชาวไทยที่ได้รับถวายปริญญาดุษฎีบัณฑิตกิตติมศักดิ์จากสถาบันต่าง ๆ มากถึง 20 สถาบัน ซึ่งนับว่ามากที่สุดในปัจจุบัน และในปี พ.ศ. 2549 ยังมีพระบรมราชโองการโปรดเกล้าแต่งตั้งเป็นราชบัณฑิตกิตติมศักดิ์อีกด้วย ปัจจุบันสมเด็จพระพุทธโฆษาจารย์ดำรงตำแหน่งเป็นศาสตราจารย์พิเศษ ประจำมหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย และเป็นเจ้าอาวาสวัดญาณเวศกวัน อำเภอสามพราน จังหวัดนครปฐม

🙏 สา ธุ ท่านผู้เจริญ

คุณลองไปศึกษาอย่างไม่มีอัคติใดๆใหม่ดูนะ ...สมถะ คืออารมร์จดจ่อกับสิ่งใดสิ่งหนึ่ง เท่านั้น เช่นคุณ กำหนด จิตไว้กับพระพุทธรูปอยู่แบบนั้น นั้นแหละคือสมถะ ส่วนการกำหนดอารมร์อยู่กับปัจจุบัณ นั้น วิปัสนา ลองศึกษาเพิ่มเติมดูใหม่อีกทีครับ

@@MrBishopz :อคติ(สังโยชน์) ผมยกทิ้งไปแล้วครับ เหลือแต่ยึดสุตตะของพระพุทธเจ้า(พุทธวจน) เราสามารถสนทนาธรรมกันได้นะครับ แต่ให้ยึดหลักมหาปเทส4 ที่พระพุทธเจ้า แนะนำไว้นะครับ สมถะ ที่คุณกล่าวคือการกำหนดจิตให้มีอารมณ์อันเดียว นั้นถูกต้อง ( แต่ ที่ควรเที่ยวของจิต ที่พระพุทธเจ้าตรัส คือ สติปัฏฐาน4)อย่างอื่น พระพุทธเจ้าไม่ได้แนะนำ ส่วนวิปัสนา คุณยังเข้าใจไม่ตรงกับพระศาสนาสอน (การอยู่กับปัจจุบัน) ไม่ไช่ วิปัสนา แต่เป็น สมถะ. วิปัสนา คือการเห็นการเกิดดับของจิต จากอารมณ์หนึ่ง ไปสู่อีกอารมณ์หนึ่ง คุณเข้าใจความหมาย ศัพท์ " อารมณ์" ของพระพุทธเจ้าหรือเปล่า ละ?

@@user-ub3ts9mh5x คุณน้ำล้นแก้วจริงๆอ้างแต่พุทธงวัจนะ ไม่ต้องพูดหรอหรอกครับ สมถะจดจ่อกับสิ่งใดสิ่งหนึ่งแค่นี้ วิปัสสนาปัจบัณขนะกีบอะไรก็รู้ที่เกิดในปัจจุบัน คุณน่าจะไปเจอสมเด็จท่านนะ คนแบบคุณอ้างหลักการนี้ ฝึกให้เกิดตามจริงอย่าอ่างแต่ทฤษฎีครับ