Na mojej półce stoją dwie - "Sto dni bez słońca" oraz "Cudze słowa". Druga z nich wciąż siedzi mi w głowie, chociaż minął już ponad rok od jej przeczytania. Naprawdę warto!

Fuga.

Okoniu, dzięki za smakowity kawałek o Szostaku (w trakcie trochę się musiałam zmierzyć z dylematem wewnętrznym: "chcę wiedzieć więcej o autorze czy nie chcę." Żeby nie przykładać autora do książek. Ale w tym wypadku autorów jest wielu i nawet dwojga nazwisk, więc stwierdziłam, że i tak nic nie wiem, to spoko). Na regale mamy praktycznie wszystkie, bez "Sto dni bez słońca". W głowie wciąż się przesączają "Wróżenie z wnętrzności", "Poniewczasie", "Cudze słowa" i "Szczelinami". Lubię to drugie życie książek, kiedy rezonują. Jak byłam bardzo młodą osobą, odczuwałam silny niepokój, gdy zbliżałam się do końca książki. Zwłaszcza takiej, która mnie poruszyła. Bałam się momentu wychodzenia z książki. Dzisiaj wiem dokładnie, które książki, które słowa we mnie zostaną na dłużej, więc już się nie martwię. I tak to - książki Szostaka stoją na regale i stają się. Autorowi już nic do tego, ale niech wie ;-) A propos gotowania: polecam sałatkę z bobem , czereśniami i kalarepką: www.kwestiasmaku.com/przepis/salatka-z-bobem-czeresniami-i-kalarepka

"Sto dni bez słońca", "Wróżenie z wnętrzności", "Cudze słowa" i "Oberki do końca świata". Rewelacyjny filmik!

Żadnej. Za to w moim iPadzie…

Jestem za! Wiesław Myśliwski to mój ulubiony autor.