Рет қаралды 862,237
Pamięci Pawła Adamowicza.
The Sound Of Silence (Disturbed)
Gdańsk 14.01.2019
Zdjęcia i realizacja: Mirosław Koźbiał
@WMGVIDEO
Oglądaj i subskrybuj KZfaq WMG VIDEO
Witaj ciemności, stara przyjaciółko
Znów przyszedłem z tobą porozmawiać
Ponieważ jakaś wizja zakradając się cicho
Zostawiła swe nasiona gdy spałem
Wizja która została zasiana w mym umyśle
Wciąż pozostaje żywa, w dźwięku ciszy
W niespokojnych snach szedłem sam
Wąskimi wybrukowanymi uliczkami
W blasku ulicznej lampy postawiłem kołnierz
Aby się schronić przed zimnem i wilgocią
Kiedy moje oczy przeszył blask neonowego światła
Które rozdarło noc i dotknęło dźwięku ciszy
W tym nagim świetle ujrzałem
Dziesięć tysięcy ludzi, może więcej
Ludzi którzy rozmawiali nie mówiąc
Ludzi którzy słyszeli nie słuchając
Ludzi piszących pieśni, którymi nigdy nie podzielą się ze światem
I nikt nie ośmielił się zakłócić dźwięku ciszy
Głupcy rzekłem: „Nie rozumiecie”
Cisza rozrasta się jak nowotwór
Usłyszcie moje słowa, abym mógłbym was nauczać
Chwyćcie moje ręce, abym mógł was dosięgnąć
Lecz moje słowa jak ciche krople deszczu
Opadały i rozbrzmiewały w studniach ciszy
A ludzie kłaniali się i modlili się
Do neonowego bożka, którego sami stworzyli
A znak zozbłysł swym ostrzeżeniem
W słowach z których się składał
I szyld orzeka:
„Słowa proroków są
zapisane na ścianach metra
i klatkach kamienic
i szepcąc w dźwiękach ciszy”.