Witaj ,widze ze przesluchales wyklady pana Marcina wglebiajac sie w ich tresc ,wiec chcialabym ciebie zapytac ,bo mam nadzieje ze wiesz ,w ktorym wykladzie pan Marcin wspomina o ksiedze rodzaju 1 poemat stworzenia ,gdzie mowi ze ten pierwszy rozdzial o stworzeniu w orginale wcale nie byl pierwsza ksiega ,i porownuje stworzenie Adama do izraela .Moze moglbys mi w tym pomoc ,za co bede ci bardzo wdzieczna . Pozdrawiam serdecznie !

N

82:5.4 (918.4)Zaawansowane grupy ludzkie zawsze wracają do kojarzenia się pomiędzy krewnymi, gdy są w odosobnieniu. Przez ponad sto pięćdziesiąt tysięcy lat Nodyci byli jedną wielką grupą małżeństw zawieranych w obrębie plemienia. Całkiem niedawne obyczaje małżeństw z bliskimi krewnymi powstały pod silnym wpływem tradycji rasy fioletowej, w której na początku kojarzenie się następowało z konieczności pomiędzy bratem a siostrą. I te bratersko siostrzane małżeństwa zdarzały się często w dawnym Egipcie, Syrii, Mezopotamii i na ziemiach zajmowanych niegdyś przez Anditów. Egipcjanie długo praktykowali małżeństwa brata z siostrą dla zachowania czystej krwi królewskiej, obyczaj ten jeszcze dłużej utrzymywał się w Persji. U Mezopotamczyków, przed czasami Abrahama, małżeństwa kuzynów były obowiązkowe; w prawach małżeńskich kuzyni mieli pierwszeństwo do kuzynek. Sam Abraham pojął za żonę swą połowiczną siostrę, ale na takie związki nie pozwalały późniejsze obyczaje żydowskie. 82:5.5 (919.1)Małżeństwo brata z siostrą zaczęło zanikać pod wpływem obyczajów wielożeństwa, ponieważ siostra-żona mogła arogancko dominować na inną żoną lub żonami. Niektóre obyczaje plemienne zabraniały małżeństwa z wdową po zmarłym bracie, ale od żyjącego brata wymagały, aby spłodził dzieci zmarłemu bratu. Nie istnieje instynkt biologiczny, sprzeciwiający się zawieraniu jakiegokolwiek rodzaju małżeństwa pomiędzy bliskimi krewnymi; ograniczenia takie są wyłącznie sprawą tabu. 82:5.6 (919.2)Ostatecznie zapanowało małżeństwo z obcymi, ponieważ popierał je mężczyzna; wzięcie obcej żony dawało większą niezależność od teściów. Poufałość rodzi lekceważenie; kiedy więc czynnik indywidualnego wyboru zaczął dominować w procesie kojarzenia się, zwyczajem stało się wybieranie partnerów spoza plemienia. 82:5.7 (919.3)W końcu wiele plemion zabroniło małżeństw w obrębie klanu; inne ograniczyły kojarzenie się do pewnych kast. Tabu, zakazujące małżeństwa z kobietą z własnego totemu, zapoczątkowało zwyczaj kradzieży kobiet z sąsiednich plemion. Później małżeństwa kojarzono raczej odpowiednio do miejsca zamieszkania niż do pokrewieństwa. W ewolucji małżeństwa było wiele stopni, od tego, zawieranego pośród swoich, do współczesnych obyczajów małżeństwa z obcymi. Nawet po tym, gdy tabu zakazywało małżeństw wśród krewnych dla zwykłych ludzi, wodzowie i królowie mogli zawierać małżeństwa z krewnymi, aby zachować krew królewską skoncentrowaną i czystą. Obyczaje dawały zazwyczaj suwerennym władcom pewne przywileje w sprawach seksualnych. 82:5.8 (919.4)Istnienie późnych ludów andickich wywoływało u ras sangikowych coraz większe pragnienie kojarzenia się poza swoimi plemionami. Ale kojarzenie się pozaplemienne nie mogło zapanować powszechnie, dopóki sąsiadujące ze sobą grupy ludzkie nie nauczyły się żyć we względnym pokoju. 82:5.9 (919.5)Małżeństwo z obcymi, samo w sobie, było promotorem pokoju; małżeństwa między plemionami zmniejszały ich wzajemną wrogość. Małżeństwa z obcymi prowadziły do współpracy międzyplemiennej i sojuszów wojskowych; w końcu zapanowały one, ponieważ dawały coraz większą siłę, dzięki nim powstawały narody. Małżeństwa z obcymi były przeważnie preferowane w wyniku rozwijających się kontaktów handlowych; przygoda i eksploracja miały znaczny wpływ na poszerzanie granic obszaru zawierania małżeństw i znacznie ułatwiały krzyżowanie wzajemne kultur narodowych. 82:5.10 (919.6)Niewytłumaczalne skądinąd niekonsekwencje w plemiennych obyczajach małżeńskich pojawiają się głównie z powodu małżeństw z obcymi, wraz z towarzyszącą temu kradzieżą albo kupowaniem żon od plemion obcych - wszystko to w rezultacie dawało nakładanie się na siebie obyczajów odmiennych plemion. Tabu dotyczące małżeństw wśród bliskich krewnych były socjologiczne a nie biologiczne, co dobrze ilustruje tabu na małżeństwa, obejmujące wiele stopni pokrewieństwa ze strony żony czy męża, czyli te przypadki, gdzie nie było żadnych związków krwi.

93:5.1 (1018.6)Chociaż błędne może być mówienie o „narodzie wybranym”, nie jest pomyłką nawiązywanie do Abrahama jako do jednostki wybranej. Melchizedek oddał w ręce Abrahama odpowiedzialność za utrzymanie żywej prawdy o jednym Bogu jako odmiennej od panujących wierzeń w wiele bóstw. 93:5.2 (1018.7)Wybór Palestyny na miejsce działalności Machiventy, opierał się po części na chęci nawiązania kontaktu z jakąś rodziną ludzką, uosabiającą potencjały przywódcze. W momencie wcielenia Melchizedeka, było na Ziemi wiele rodzin tak samo gotowych na przyjęcie doktryny salemskiej, jak rodzina Abrahama. Tak samo istniały uzdolnione rodziny u ludzi czerwonych, żółtych jak również u potomków Anditów, na zachodzie i północy. Jednak żadne z tych miejsc nie było tak korzystnie usytuowane pod względem późniejszego pojawienia się na Ziemi Michała, jak wschodnie wybrzeże Morza Śródziemnego. Misja Melchizedeka w Palestynie i późniejsze pojawienie się Michała pośród narodu hebrajskiego były w niemałym stopniu zdeterminowane geografią, tym, że Palestyna była centralnie zlokalizowana w stosunku do istniejącego wtedy handlu, podróży oraz cywilizacji światowych. 93:5.3 (1018.8)Zarządcy komisaryczni, Melchizedecy, obserwowali przez jakiś czas przodków Abrahama i byli pewni, że w jakimś pokoleniu pojawi się pośród nich potomstwo, które będzie się charakteryzować inteligencją, inicjatywą, bystrością i szczerością. Dzieci Teracha, ojca Abrahama, pod każdym względem spełniały te oczekiwania. Właśnie możliwość nawiązania kontaktu z tak wszechstronnymi dziećmi Teracha wpłynęła w znacznym stopniu na to, że Machiventa pojawił się raczej w Salemie niż w Egipcie, Chinach, Indiach, czy pośród plemion północnych. 93:5.4 (1019.1)Terach i cała jego rodzina byli tylko częściowo nawróceni na religię Salemu, którą głoszono w Chaldei; o Melchizedeku dowiedzieli się z kazań Ovida, nauczyciela fenickiego, który głosił doktryny Salemu w Ur. Wyruszyli z Ur i chcieli iść wprost do Salemu, ale Nachor, brat Abrahama, który nie widział Melchizedeka, był obojętny na jego nauki i ich przekonał, aby zostali w Haran. I dużo czasu upłynęło, po tym jak przybyli do Palestyny, zanim zdecydowali się zniszczyć wszystkich bogów domowych, jakich przynieśli z sobą; nie było im śpieszno porzucić wielu bogów Mezopotamii dla jednego Boga z Salemu. 93:5.5 (1019.2)W kilka tygodni po śmierci Teracha, ojca Abrahama, Melchizedek posłał jednego ze swoich uczniów, Jarama, Hetytę, aby rozszerzyć zaproszenie zarówno na Abrahama jak i Nachora: „Przyjdźcie do Salemu, gdzie usłyszycie nasze nauczanie prawdy o wiecznym Stwórcy, a w waszym, dwóch braci, oświeconym potomstwie cały świat znajdzie błogosławieństwo”. Otóż, Nachor niezupełnie przyjął ewangelię Melchizedeka, pozostał z tyłu i zbudował silne miasto-państwo, które nosiło jego imię; jednak Lot, siostrzeniec Abrahama, postanowił iść wraz ze swym wujem do Salemu. 93:5.6 (1019.3)Po przybyciu do Salemu, Abraham i Lot osiedlili się w twierdzy na wzgórzach, w pobliżu miasta, gdzie mogli się bronić przed wieloma niespodziewanymi atakami najeźdźców z północy. W tamtym czasie plemiona centralnej i południowej Palestyny wciąż najeżdżali Hetyci, Asyryjczycy, Filistyni i inni. Ze swej fortecy na wzgórzach, Abraham i Lot odbywali częste pielgrzymki do Salemu. 93:5.7 (1019.4)Niedługo po tym, jak się osiedlili w pobliżu Salemu, Abraham i Lot poszli do doliny Nilu nabyć zapasy żywności, ponieważ susza panowała wtedy w Palestynie. Podczas krótkiego pobytu w Egipcie, Abraham zastał swego dalekiego krewnego na tronie egipskim i służył królowi jako dowódca w dwu bardzo udanych wyprawach wojennych. W późniejszej części swego pobytu nad Nilem, zarówno on jak i jego żona, Sara, żyli na dworze, a gdy opuszczali Egipt, Abraham otrzymał swój udział w łupach z kampanii wojennych. 93:5.8 (1019.5)Trzeba było wielkiej determinacji Abrahama, aby zrzec się zaszczytów egipskiego dworu i wrócić do bardziej duchowej pracy pod nadzorem Machiventy. Ale Melchizedeka szanowano nawet w Egipcie i kiedy cała sprawa została przedłożona faraonowi, usilnie ponaglał on Abrahama do powrotu, do wypełnienia swoich ślubów dla sprawy Salemu. 93:5.9 (1019.6)Abraham miał królewskie ambicje i w drodze powrotnej z Egiptu przedłożył Lotowi swoje plany podbicia całego Kanaanu i podporządkowania jego ludu rządom Salemu. Lota bardziej pociągały interesy; więc w wyniku różnicy zdań poszedł do Sodomy zająć się handlem i hodowlą. Lot nie lubił ani życia wojskowego ani pasterskiego. 93:5.10 (1019.7)Kiedy Abraham wrócił z rodziną do Salemu, zaczął realizować swoje plany wojenne. Wkrótce został uznany za władcę terytorium Salemu i przyłączył do niego, pod swoim przywództwem, siedem pobliskich plemion. Z wielką doprawdy trudnością Melchizedek powstrzymywał rozpalonego gorliwością Abrahama, aby ten nie poszedł i nie spędził mieczem sąsiednich plemion, aby się szybciej dowiedziały o prawdach Salemu. 93:5.11 (1019.8)Melchizedek utrzymywał pokojowe stosunki ze wszystkimi otaczającymi plemionami; nie był militarystą i nigdy nie był atakowany przez żadne wojska, gdy przechodziły w jedną czy w drugą stronę. Chciał tylko tego, aby Abraham zorganizował pewną taktykę obronną dla Salemu, taką, jaką później zaprowadzono, nie chciał jednak zaaprobować ambitnych planów podbojów swego ucznia; tak więc nastąpiło przyjazne zerwanie stosunków, Abraham poszedł do Hebronu, aby tam założyć swą wojskową stolicę. 93:5.12 (1020.1)Abraham, ze względu na bliskie związki ze słynnym Melchizedekiem, posiadał znaczną przewagę nad otaczającymi go, drobnymi królami; wszyscy oni szanowali Melchizedeka i bardzo się bali Abrahama. Abraham wiedział o tym i tylko czekał odpowiedniej okazji, aby zaatakować swoich sąsiadów a pretekst do tego pojawił się wtedy, kiedy niektórzy z tych władców ośmielili się najechać posiadłość jego siostrzeńca, Lota, który mieszkał w Sodomie. Kiedy Abraham się o tym dowiedział, ruszył na wroga, na czele swych siedmiu skonfederowanych plemion. Jego własna straż osobista, licząca 318 ludzi, dowodziła wojskiem w sile ponad 4.000 ludzi, które wtedy zaatakowało. 93:5.13 (1020.2)Gdy Melchizedek usłyszał, że Abraham wypowiedział wojnę, wyruszył, aby mu to wyperswadować, ale spotkał swego byłego ucznia, gdy ten wracał zwycięski po bitwie. Abraham się upierał, że to Bóg Salemu dał mu zwycięstwo nad wrogami i obstawał przy oddaniu dziesiątej części swych łupów do skarbca Salemu. Pozostałe dziewięćdziesiąt procent zabrał do swej stolicy w Hebronie. 93:5.14 (1020.3)Po tej bitwie pod Siddim, Abraham został przywódcą drugiej konfederacji, złożonej z jedenastu plemion i nie tylko płacił dziesięcinę Melchizedekowi, ale również pilnował, aby wszyscy inni w pobliżu to robili. Jego dyplomatyczne posunięcia w stosunku do króla Sodomy oraz strach, jaki powszechnie otaczał Abrahama, sprawiły, że król Sodomy oraz inni przyłączyli się do wojskowej konfederacji w Hebronie; Abraham był rzeczywiście na dobrej drodze do założenia silnego państwa w Palestynie.

93:6.1 (1020.4)Abraham planował podbój całego Kanaanu. Jego determinację hamowało tylko to, że Melchizedek nie zgodziłby się na takie przedsięwzięcie. Abraham już prawie miał zacząć podbój, kiedy zaczęła go niepokoić myśl, że nie ma syna, który by odziedziczył po nim władzę w planowanym królestwie. Zaaranżował kolejne spotkanie z Melchizedekiem; to właśnie w trakcie tego spotkania kapłan Salemu, widzialny Syn Boga, przekonał Abrahama, żeby porzucił swe plany materialnych podbojów i władzy doczesnej, na rzecz duchowej koncepcji królestwa nieba. 93:6.2 (1020.5)Melchizedek wytłumaczył Abrahamowi niecelowość walki z konfederacją Amorytów i wyjaśnił mu również, że te opóźnione klany z pewnością ściągną na siebie zagładę na skutek swoich niemądrych zwyczajów, tak, że w kilku pokoleniach zostaną do tego stopnia osłabione, iż potomkowie Abrahama, w międzyczasie znacznie pomnożeni, pokonają ich z łatwością. 93:6.3 (1020.6)I Melchizedek zawarł formalne przymierze z Abrahamem w Salemie. Powiedział Abrahamowi: „Spójrz na niebo i policz gwiazdy, jeśli możesz je policzyć; tak liczne będzie potomstwo twoje”. I Abraham uwierzył Melchizedekowi „i poczytano mu to za zasługę”. I wtedy Melchizedek opowiedział Abrahamowi historię przyszłego zajęcia Kanaanu przez jego potomstwo, po wyjściu z Egiptu. 93:6.4 (1020.7)To przymierze Melchizedeka z Abrahamem stanowi wspaniałą umowę, zawartą na Urantii między boskością a człowieczeństwem, w której Bóg godzi się zrobić wszystko; człowiek godzi się wierzyć obietnicom Boga i wypełniać jego zalecenia. Dotychczas wierzono, że zbawienie można zapewnić sobie tylko przez czyny - przez ofiary i dary; teraz Melchizedek przyniósł Urantii dobrą nowinę, że zbawienie, łaskę Bożą, można zdobyć przez wiarę. Jednak ta ewangelia prostej wiary w Boga była zbyt zaawansowana; ludzie z plemion semickich woleli później wrócić do dawniejszych ofiar i pokuty za grzechy przez przelanie krwi. 93:6.5 (1021.1)Niedługo po tym przymierzu urodził się Izaak, syn Abrahama, tak jak Melchizedek obiecał. Po narodzinach Izaaka Abraham zaczął bardzo poważnie traktować swoje przymierze z Melchizedekiem, poszedł do Salemu i wyraził je na piśmie. Właśnie w czasie tej publicznej i formalnej akceptacji przymierza, zmienił swe imię z Abrama na Abrahama. 93:6.6 (1021.2)Większość wiernych w Salemie praktykowała obrzezanie, choć Melchizedek tego nigdy nie nakazywał. Teraz Abraham, który zawsze był przeciwny obrzezaniu, przy tej okazji postanowił uroczyście sformalizować to zdarzenie i uznać formalnie rytuał obrzezania za symbol ratyfikacji przymierza salemskiego. 93:6.7 (1021.3)W wyniku tej autentycznej, publicznej rezygnacji z osobistych ambicji na rzecz szerszych planów Melchizedeka, trzy niebiańskie istoty ukazały się Abrahamowi na równinie Mamre. To ukazanie się miało miejsce naprawdę, pomimo jego powiązania ze zmyśloną później opowieścią, nawiązującą do naturalnego zniszczenia Sodomy i Gomory. I te legendy, o wydarzeniach z tamtych dni, ukazują, jak zapóźniona była moralność i etyka nawet w stosunkowo niedawnych czasach. 93:6.8 (1021.4)Po dopełnieniu uroczystego przymierza, pojednanie pomiędzy Abrahamem a Melchizedekiem było zupełne. Znowu Abraham przejął władzę cywilną i wojskową nad kolonią Salem, która w okresie największego swego rozkwitu miała ponad sto tysięcy regularnych płatników dziesięciny na listach bractwa Melchizedekowego. Abraham znacznie zmodernizował świątynię w Salemie i dostarczył nowych namiotów dla całej szkoły. Nie tylko rozszerzył system płacenia dziesięciny, ale udoskonalił także wiele metod prowadzenia szkół, ponadto przyczynił się znacznie do poprawy funkcjonowania działu propagandy misjonarskiej. Zrobił też sporo dla poprawy gospodarki pasterskiej i reorganizacji planów mleczarskich Salemu. Abraham był sprytnym i operatywnym człowiekiem interesu, człowiekiem bogatym jak na swój czas; nie był zbyt pobożny, ale był dogłębnie szczery i wierzył w Machiventę Melchizedeka.

ja też🙂

Polecam dużą bibliotekę w mieście wojewódzkim. Dużo ciekawych książek w temacie

@@ZdzichaJedziesz ....i przyjazne panie bibliotekarki cieszące się każdym głodnym wiedzy..🙏

Sursum corda!

Uczysz się głupot akademickich🙈

Netflix nie umywa się do tych wykładów, wybieram to drugie 😊

Znowu strata czasu.

​@@mateuszmichal8630 Jeżeli ktoś wprowadza WŁASNE INTERPRETACJE, to żeczywiście jest to strata czasu. A p. Majewski niestety często wplata własną interpretację do tłumaczenia tekstu BIBLIJNEGO i interpretuje często wydarzenia, nie łącząc go z głębokim celem danego wydarzenia. Trzeba bardzo dobrze znać tekst Biblii, aby się nie pogubić w jego własnych - osobistych interpelacjach lub odczuciach. Ale ja czytając od najmłodszych lat Pismo Święte, na szczęście umiem odrzucić czyjąś osobistą interpretację i zrozumieć sens i znaczenie przekazu BIBLIJNEGO. Biblia przypomina puzzle. Trzeba umieć je łączyć. Jestem bardzo wdzięczna p. Majewskiemu za jego wykłady, ponieważ zawsze czegoś nowego się uczę. Zwracam też uwagę na szczegóły, które wcześniej mi umykały. Bardzo ważny jest szacunek do drugiego człowieka i do pracy i wysiłku, jaki On wkłada w swoją pracę i przekaz, którym dzieli się ze słuchaczami. Każdy ma prawo i obowiązek do wyciągania osobistych wniosków - jeżeli zgodne są one z PRZEKAZEM i DUCHEM BIBLII. Serdecznie pozdrawiam ❤.

Tak prawda To Wielki Dar od Boga taka Wiedza Biblijna..SZACUN.

Bóg zapłać ❤

Popieram te pełną wzniesienia Wypowiedź...Tak Ofiara Syna Bożego i Cierpienia Była niewyobrazalna ..Dla Boga..Sami wiemy Jak ktoś Blski po Cierpieniach choroby Umiera...Bóg widzal Też Drogę Cierpienia Swego Syna i Śmierć.....Tam było podwójne Cierpienie...Tak Jak Bywa i w Naszym Życiu. Z Taką różnicą Syn Boga stał się OFIARA ZA NAS WSZYSTKICH...Grzeszników iWielu ludzi nie Potrafi Tego przyjąć i Zrozumieć. JezuUfamTobie...

,,,ostro 😊

no, Biblia zabrania się naśmiewać z ludzi , tym bardziej kobiet. stworzonka , nie taka wasza w tym rola , tzn w upływie czasu do roku 2069 ne 8/9 czerwca. "11 (....) daje rozkaz,a dobrą nowinę rozgłasza ogromna rzesza kobiet. 12 Uciekają, uciekają królowie i ich wojska! Kobieta, która zostaje w domu, ma udział w łupie." Psalm 68: 11-12 - w domu ?? może w domu jednego męża ?? "miały trzeźwy umysł, były czyste troszczyły się o dom, były dobre, podporządkowane swoim mężom, tak by słowo Boże nie było znieważane" list do Tytusa 2:5 - troszczyły się o dom,czyli co najmniej dwie o dom jednego męża. to mi się bardzo podoba.

Pewnie że urocze. Pasuje do większości niemowlaków 🙂

Napisałeś... Czytamy o Jeftem który złożył swoją córkę na ofiarę... Co się z jego córko stało została zabita czy spalona!!! Wyjaśnij proszę.

@@krzysztoffabin1683 Wszystko co wiemy na ten temat jest zapisane w bibli. Wystarczy otworzyć i przeczytać 😉 Zachęcam. Generanie moim zdaniem nie ma opisu szczegułów wypełnienia ślubu Jeftego oraz jakby ostatecznego potwierdzenia czy relacji, że doszło do tego, ale w domyśle tekstu można wnioskować że jednak straciła życie. Natomiast w jaki sposób, to należy domniemywać z ówczesnych zwyczajów i praktyk. Czyli raczej i piersze i drugie.

@@mariuszzet4835 Dz. za zachętę przeczytałem Księgę Sędziów 11 : 35 - 40 i Córka Jeftem dożyła późnej starości usługując w Przybytku Jahwe.

@@krzysztoffabin1683 Skąd taki wniosek, że dożyła późnej starości w przybytku ?

@@mariuszzet4835 wniosek jest prosty nie czytałeś Księgi Sędziów!!!!!?

Oczywiście chodzi o to, co mówi Izaak

W domyśle

TA interpretacja jest typowo naukowa i chora nie ma w niej zadnej prawdy , coz ten czlowiek bredzi ? Czy on dokladnie nie czyta ? Problem jest w nim , ze on nie wierzy w Boga i bredzi bo nie rozumie . Abraham obrazuje Boga ktory daje swojego syna na odkupienie grzechow calego swiata . Coz Bog chcial zobaczyc czy Abraham jest naprawde godny by wlasnie z jego potomstwa urodzuil sie Mesjasz i to wszystko i nic wiecej !!!!Jakie filozofi sie pan tutaj doszukuje ? Abraham byl w sprawiedliwych stosunkach z Bogiem ale blisko Boga nie byl . Co to oznaczy blisko Boga ? Abraham wierzyl Bogu i dlatego byl przyjacielem Boga , gdyz wierzyl mu i ufal z calego serca , A panu kto zabronil ? KAzdy z nas moze byc przyjacielem Boga o ile chce , problem w tym , ze ludzie nie chca . To tak jak by byl chleb na stole ale nikt go nie chce spozyc , a dlaczego , poniewaz trzeba zaplacic , a ludzie nie chca placic . Inaczej mowiac ludzie nie chca sie zmienic , lubia sluchac pierdoly i to co im sie podoba sluchac ale by zmienic sie i zyc wedlug Bibli i jej wzorca , zaden ! Lepiej jest dla pana posluchac tych bredni tego czlowieka niz samemu wziasc Bibli i poczytac ?? A wlasnie nie chce sie , a nawet jak sie czyta , nie chce sie zmienic , bo coz by oznaczalo , nie krac nie pic i nie isc na wojne , a co oznacza nie isc na wojne ? To oznacza w najgorszym wypadku byc rozstrzelanym za dezercje . Czy chrzescijanin moze zabijac ? Bynajmiej , Jezus powiedzial , po milosci poznasz ich . Czy to jest milosc jak teraz rusek walczy z ukraina i sie morduja , czy ta sa owoce milosci ?

Ja jako ateista odrzucam takie tłumaczenie. Bóg nie wiedział, że Abraham będzie chciał ofiarować syna? Kolejna sprawa: nikt jakoś nie zwraca uwagi na to, jaka to musiała być trauma dla Izaaka, strach przed ojcem itd... Po drugie, ten sam Abraham był przecież stręczycielem /by nie napisać dosadniej/ własnej żony Sary, którą podstawił faraonowi i przedstawiał jako swoją siostrę z absurdalnego powodu, jakoby Egipcjanie chcieli go zabić, bo ma piękną żonę. Takie tłumaczenie jest absurdalne! No i dostał za nią wielkie bogactwa. A Bóg nie ukarał Abrahama za stręczycielstwo, lecz faraona, który przecież nie wiedział, że Sara jest żoną Abrahama. To pokazuje też, kim była kobieta dla tamtych ludzi.

Ona nigdy nie była spójną. Zawsze główna bronią kapłanów było wzbudzanie strachu u wiernych wizjami potępienia jakie im niby grozi.by tłumić dochodzenie do głosu wątpliwościom. A niespójna być musi jak wszystko co jest dziełem ludzkim.Bóg wszechpotężny gdyby istniał nie działał by jak złodziej pokazując się tylko wybranym i to na osobności żeby tylko nikt postronny nie zauważył.Albo poprzez mętne i pełne sprzeczności księgi. Przecież może wszystko np ułożyć gwiazdy w napis ja jestem. Tak uważam. no i w końcu chyba nie po to dał nam rozum byšmy potem powstrzymywali się przed jego używaniem.

1. To zależy jak rozumiesz natchnienie. Jeżeli jako dyktando to ok. Jeżeli jednak nie traktujesz Biblii jako podręcznika historii i fizyki ale przyjmujesz że znalazo się tam to co, coś mówi nam o Bogu i moralności i po drugie że są tam treści teologiczne i moralne które Bóg chciał by się tam znalazły, to nie masz racji. Jeżeli dobrze zrozumiałem Marcina to właśnie tak to ujał. 2. Trochę się zapedzileś. Nie możesz tego co Marcin mówi o Prehistorii biblijnej / protologi tak beztrosko ekstrapolowac na Nowy Testament. Pomiędzy tym co Genesis pisze o czasach patryjarchach a ostateczna redakcją Genesis mijają setki lat. Ewangelia Marka zostala napisana jakieś 40 lat po Jezusie. Część listów Pawła wyszła spod jego ręki. Nie można tego stawiać na jednym poziomie.

nie mierz dawnych dzisiejszą miarą wymyśloną przez zniewieściałą psychologie. kiedyś ludzie nie bali się umierać ,tak jak dzisiejsze wymoczki .

Chore to jest to, jak płytko można rozumieć taki tekst. Przede wszystkim Izaak, gdyby nie chciał, to by się nie dał związać staruszkowi. Ale czytanie ze zrozumieniem już dawno wielu sprawia kłopoty...

@@michal_teolog "staruszkowi"? po pierwsze Abraham był jego ojcem...

@@andrzejlasek7927 po drugie był starym dziadkiem. Ty dałbyś się związać swojemu ojcu bez własnej zgody? Izaak się zgodził. Jest to nawet element midraszu, który mówi o tym wydarzeniu.

@@michal_teolog po pierwsze ty już należysz do pokolenia,które nie ma już pojęcia ... kto to był ojciec. i już nie zrozumiesz. bo dzisiaj ojców nie ma, są tylko koledzy i dostawcy towarów z biedronki. nie masz wzorca.. po drugie "dlaczego staruszek"?

Słuszne spostrzeżenie :) ja w tym luźnym wywodzie przyjmuję perspektywę biblijną, która nie stroni od bardzo ludzkich obrazów i zachowań Boga - Bóg jest tu przedstawiany jak człowiek. Pisałem o tym felietonistycznie tutaj: www.tygodnikpowszechny.pl/na-obraz-czlowieka-161519

@@Marcin.Majewski Dziękuję za link 👍🙂 Będę miał lekturę na wieczór 😎

Bóg de facto nie chciał zabić dziecka, ale raczej wypróbować wiarę i posłuszeństwo Abrama, skoro miał być Jego patriarchem. A tak naprawdę to było jedno wielkie proroctwo Ofiary Jezusa w Nowym Przymierzu.

Do tego,,rytuału,, nawiązuje Chrystus podnosząc kielich z winem. Dawniej takie przymierza zawierano, np; pomiędzy pasterzami, czy właścicielami bydła. Taki sojusz pomagał w obronie przed zbójcami. Przymierze krwi( kielich nowego przymierza), czyli obustronna deklaracja ( przez swoje życie) tego, że pójdziemy na śmierć za tym z kim ten kielich pijemy .

Dawniej nacinano dłoń lub rękę, następnie ssano krew. Był jeszcze zwyczaj wymiany śliny między mężczyznami, był to braterski pocałunek z języczkiem. Do niedawna ten braterski pocałunek był praktykowany przez dygnitarzy ZSRR.

Jak ojciec fanatyczny wariat , to syn bezwolny idiota . Pasuje .🤣

No jak tak pan mysli to czego sie spodziewac

nie Bogu, tylko bożkowi, wymyślonemu. Bóg prawdziwy stanowczo zabraniał takich czynów.

@@zbysiu100 A jak odroznic tego prawdziwego od falszywego ? Jefte komu ofiarowal corke ? To samo Abraham . Nie ma sensu wygladzanie postepowania Boga tak , aby pasowalo do naszych wspolczesnych wyobrazen . Owczesny Jahwe byl krwiozerczy , msciwy , zazdrosny i wojowniczy , i to wcale nie przeszkadzalo jego wyznawcom . A jesli zabranial takich ofiar , to tylko dlatego , ze to nie jemu je skladano .

@@wysocki922 Jak miał dzikusów przed sobą, no to musiał być surowy. Bóg ich wytępiał, po prostu likwidował. Skladali ofiary ze swocich dzieci na żywca i inne straszne rzeczy. Poza tym najważdniejsze, ukrzyżowali Chrystusa.

@@zbysiu100 Taki Bog , jacy jego wyznawcy . Nie jestem fachowcem od katolickich dogmatow , ale czy Trojca sw. to nie Jahwe + Jezus + Duch sw. ? I czy nie wszyscy sa jednym ? Jakos mi krwiozerczy Jahwe do milosiernego Jezusa nie za bardzo pasuje .

@@wysocki922 Taki z ciebie wyznawca Chrystusa, ze nie potrafisz właśnie pojąć tej rzeczy. To katolicy, wyznawcy fałszywej ewangelii to wyznają. Nie wszyscy to katolicy. Są na szczęście prawdziwi wyznawcy Chrystusa, którzy rozumieją Ewangelię. Za każdym obrazem, rzeźbą i inną rzeczą kryje się demon. A katolicy właśnie modlą się do tych rzeczy.

Trudny wybór.... najlepiej wziąść obie 😄

To wolę wierne, choć brzydkie tłumaczenie.

Tak, wieczorem prześlę

Proszę: czasopisma.kul.pl/vv

@@Marcin.Majewski Dziękuję!

Podobnie myślę, nie trzeba zmieniać

znała, np mirrę uśmierzającą ból. do dzisiaj nikt nie jest w stanie odtworzyć składu mirry , której odmówił Jezus na palu męki. prawdopodobnie działała natychmiast po spożyciu.

Czytałam i oglądałam film i byłam potem chora, po prostu straszne, wydaje się niepojęte, jak matka może pozwolić, żeby tak potraktowano jej dziecko, co to znaczy siła tradycji, z tego co wiem, to te praktyki są przeprowadzane współcześnie w Europie wśród emigrantów muzułmańskich i jakoś organizacje broniące "praw" kobiet na ten temat milczą, koszmar

@@ceckow3824 , trzeba zaprząc do tej roboty Martę Lempart. Ona tylko chce prawa do zabijania nienarodzonych dzieci.

@Nihilistyczny ateista, z Twojego komentarza można wyciągnąć wniosek, że w judaiźmie dokonuje się obrzezania kobiet/ dziewczynek. Nic takiego nie ma miejsca.

@@sydneypl2848 a gdzie ja tu o judaizmie niby wspomniałem? Waris wywodzi się z afrykańskiego plemienia, jakiś mały, lokalny kult. Żaden judaizm. Przepraszam, ale wyciągnięcie takiego wniosku, jaki tu imputujesz wymaga całych wagonów złej woli i nadinterpretacji.

@@nihilistycznyateista ," W kulturze żydowskiej jest lepiej, bo dziecko jest na tyle małe, że nie pamięta. " To Twoje słowa drogi ateisto. Religia żydowska nazywa się - judaizm.

Podbijam pytanie 😀

Nasuwa się Rdz 25,28: "Izaak miłował Ezawa, bo ten przyrządzał mu ulubione potrawy z upolowanej zwierzyny; Rebeka natomiast kochała Jakuba." Nie znam ciekawych rozważań na ten temat. Ale nie trudno sobie wyobrazić rodzinną intrygę faworyzującą ulubieńca, gdy tyle czytamy w historiach ze starożytności, średniowiecza oraz współczesnych o spiskach jednych przeciw drugim, by wysunąć swego faworyta na czoło.

@@Marcin.Majewski Dziękuję za odpowiedź. Ja osobiście często tłumaczę sobie jej działanie fragmentem z Rdz 25:23 "a Pan jej powiedział: Dwa narody są w twym łonie, dwa odrębne ludy wyjdą z twych wnętrzności; jeden będzie silniejszy od drugiego, starszy będzie sługą młodszego." Stąd jakby „inwestycja” w Jakuba u kobiety. Nie wiadomo też czy Izaak o tej przepowiedni wiedział. Ale nie wiem czy mogę tak upraszczać i teoretyzować ten przeksz spisany przecież po tylu wiekach. Myślę, że pana pragmatyczne podejście i rozumiem tego fragmentu poparte argumentacją historii wieków jest tu bardziej trafione.

Nihil novi sub sole... rodzice zwykle zawsze mają jakieś preferencje dotyczące własnych dzieci, kto ma dzieci albo rodzeństwo ten wie

@@mariuszzet4835 , Rodz. 25:23 tłumaczy wszystko. Bóg pokierował sprawami tak, aby Boży plan spełnił się. To poprzez Jakuba, a nie Ezawa rozmnożył się naród izraelski. Jakub był prawym, bogobojnym człowiekiem. Bóg zawarł przymierze najpierw z Abrahamem, potem Dawidem. Był przez Boga realizowany plan do narodzin Mesjasza. Np.bylo powiedziane, że Mesjasz będzie z potomstwa Judy, jednego z synów Jakuba. Nawet faryzeusze, którzy kwestionowali Jezusa jako Mesjasza, nie mogli mu zarzucić prawidłowego rodowodu. Przechowywano wszystkie dokumenty rodowodowe, uległy zniszczeniu w 70 roku n.e.

Pod strzechy to trafił Rydzyk i trudno będzie go wykurzyć😁

Bardzo ciekawe spostrzeżenia. Tak, zastanawiające jest zakończenie tej historii: "Abraham wrócił do swych sług i wyruszywszy razem z nimi w drogę, poszedł do Beer-Szeby. I mieszkał Abraham nadal w Beer-Szebie." KONIEC. Ani słowa o Izaaku... Jedna z żydowskich interpretacji mówi, że od tego czasu już nie rozmawiali ze sobą nigdy.

@@Marcin.Majewski Co do związywania Izaaka, o którym Pan mówił, to chyba jest jedna tradycja, która mówi, że Izaak wiązał się sam(jakkolwiek to możliwe). Myślałem jeszcze o wątku interpretacji tego wydarzenia, jako doświadczenia, które Bóg chciał dać Abrahamowi, by doświadczył tego co On sam będzie doświadczał. Powiedział Pan przy tym, że jest to wydarzenie jednorazowe, jednak mam wrażenie, że takie postawienie sprawy nie do końca wyklucza podobne sytuacje w przyszłości. Jestem sobie w stanie wyobrazić sytuację w której ktoś uważa, że "Bóg kazał mu coś zrobić" co oczywiście nie będzie właściwe i może użyć argumentu, że przecież Abraham też nie wiedział, że ostatecznie Bóg kiedyś sam będzie to przeżywał. My, znający dalszą część historii możemy widzieć to połączenie bardzo łatwo, jednak wątpię, że miało to wpływ na proces decyzyjny Abrahama. Co Pan o tym sądzi?

@@Marcin.Majewski Panie Marcinie proszę kiedy toABRAM zmienił się na ABRAHAMA

@@leszekjamjest5186 Rdz 17 ...

Ja ci wytlumacze . Abraham obrazuje samego Boga ktory oddal swojego syma Jezusa na okup za nas wszystkich , gdyz jak przez jednago czlkowieka grzech wdarl sie na swiat tak przez drugiego czlowieka Jezusa dostapilismy mozliwosci zbawienia !!! Adam by doskonalym czyli bez grzechu , jednakze zgrzeszyl i juz stracil swoja doskonalosc na zawsze ! Jezus byl doskonaly i przez swoja smierc odkupil jego grzech i co to oznacza teraz praktycznie ? A to oznaczy bay teraz ty jako czlowiek pisaty i czytaty zaczal studiowac Biblie i gdy to co tam pisze zrozumiesz bys stosowal to w swoim zyciu jak i tam pisze . Biblia jest wzorcem dla wszystkich prawdziwych chrzescijan ! POwracajac do Abrahama , ten czlowiek byl sprawiedliwy i przez to spodobal sie Bogu Bog chcial tylko sprawdzic czy w rzeczy samej on moze byc ojcem narodu w ktorym przyjdzie mesjasz czyli Jezus i nic wiecej . A jesli chodzi ci o twoj wstep , masz wrazenie , ze Abraham nie znal Boga to musze ci powiedziec , ze mozesz miec duzo racji , bo niby skad mialby go znac ????????? Jednakze Abraham wyroznial sie w swoim pokoleniu podobnie jak Noe w swoim tzn, milowal sprawiedliwosc a ta sprawiedliwosc to nie taka jak Putin ma teraz , lecz to byla Boza sprawiedliwosc i dlatego Abraham mial dobre stosunki z Bogiem , gdyz to co Bog uwazal za sprawiedliwe to i Abraham uwazal za sprawiedliwe i na odwrot . Kazdy z nas moze bac podobnym do Abrahama , jednakze czy dla ciebie bedzie Boza sprawiedliwosc odpowiadala , smiem watpic , ten swiat ma swoja sprawiedliwosc , np. bzykanie sie bez slubu , sluzba wojskowa , i wiele innych , tych rzeczy Chrzescijanin nie moze czynic , nawet jak by mial umrzec . I coz ty na to powiesz ? A ten gosc ci tego nie powie , bo on sam w Boga nie wierzy , wprawdzie czyta ale nie rozumie , gdyz jego serce jest zatwardziale . Piszesz , e Abraham nie byl milosciwy dla Izaaka , nie mylnego . Przeczytaj sobie ksiege Hioba a zrozumiesz . Abraham nie mial potomstwa do poznej starosci to tylko dzieki Bogu urodzil mu sie syn Izaak , nie zapominaj o tym !! Skoro Pan dal Pan ma prawo wziac !!!!!! Jednakze Abraham wierzyl Bogu ktory mu powiedzial , ze on bedzie ojcem wielu narodow , a skoro w pewnym momencie Bog chcial zabrac mu syna , to Bog wie co czyni . Abraham tym aktem posluszenstwa okazal , ze wierzy Bogu pomimo , ze nie zna jego planow !!!! Czyli nic innego jak zaufanie ! MAsz zaufanie do Boga ? Masz wogole do kogos zaufanie ? Spewnoscia ograniczone i masz racje , gdyz zaufac czlowiekowi nie mozna do konca to widac po rozwodach , jednakze miec zaufanie do Boga to calkiem inna bajka . Skoro ci Bog cos obiecal to mozesz byc pewny , ze to nastapi !!! Bog to nie czlowiek i nigdy nie mierz Boga miara czlwieka . NIkt nikogo nie wystawial na probe , Abraham mial w sodomie bratanka Lota i troska o niego powodowala , ze wstawial sie za sprawiedliwymi . Gdyz Lot byl sprawiedliwy . NIe wyciagaj takich pochopnych wniskow jak slepy , lecz zacznij czatc Bible bys mogl zmienic swoje zycie , bo kiedy Jezus powroci i ciebie zastanie w tej nagosci mozesz byc pewny , ze nie przezyjesz , chcesz tego ?

świat kwantowy ma inne prawa niż makroświat, a nie sprzeczne z nimi; nic się nie zawaliło, za to otworzyły się nowe fascynujące pola badań o bardzo ścisłym rygorze doświadczalnym i matematycznym - polecam czytać Ledermanna albo Wilczka

To oczywiste a zawdzieczamy to wspolczesnemu prawu . Biblia jest pod tym wzgledem beznadziejnie przestarzala .

Równouprawnienie kobiet jest efektem odchodzenia od religii.

Ważne pytanie, de facto o dwie zasadnicze i różne koncepcje wiary i religii: jako coś stałego, pewnego i ustalonego raz na zawsze (duch arystotelesowsko-tomistyczny) czy coś zmiennego, nieuchwytnego, do poznania czego dopiero dążymy, a nie już to posiadamy (teizm ewolucyjny itp.). Religia i wiara potrzebuje chyba jednego i drugiego przy podkreśleniu drugiego, gdyż pierwsze jest intuicyjne, przychodzi łatwo i jest wygodniejsze - drugie jest wyzwaniem.

@@Marcin.Majewski Realizm poznawczy wbrew pozorom nie jest ani intuicyjny (w potocznym słowa znaczeniu), ani nie przychodzi łatwo. Mimo to uczę się go z ogromną fascynacją, z nieopisanym poczuciem spełnienia, jakie daje dotarcie do "Ziemi Obiecanej", po 20 latach błąkania się po, chwilami obiecującej życiodajne oazy, pustyni "teizmu ewolucyjnego". Doczesność każdego z nas jest zbyt krótka, by marnować ją na fantasmagorie.

@@Marcin.Majewski Panska odpowiedz to czysta zenada , co was tam ucza , ze piszecie taki belkot ani to po Bozemu ani po swiecku , pisac by pisac

@@astris3397 Kolezanko pieszesz 20 lat , widzisz oni byli tam 40 lat na tej pustyni , uzywaz slow a wiedzy zero , coz ci po tych durnych okresleniach , myslisz , ze przez to bedziesz madrzejsza ? A wiesz co to miotla trzymalas kiedys w reku , wartalo by .

@@tadeusroman4075 Kolego, radzę nie zapominać o wieczornych lekach lub zmienić lekarza. Pozdro.

Bóg w oczywisty sposób ewoluuje, tak jak ewoluuje człowiek... W czasach totalnie barbarzyńskich, również zachowania Boga są barbarzyńskie [z dzisiejszej perspektywy oczywiście] i nie zmienią tego wcale żadne "ekwilibrystyczne" interpretacje teologów, czy "uczonych w piśmie"... Zbyt to wszystko zawiłe i skomplikowane jak na coś, co pisane ponoć było pod "natchnieniem" bożym dla całego bożego ludu...