จังหวะที่พี่โอ๊ตพูดว่า "ผมให้คนอื่นมาเยอะให้มาโดยตลอด พอได้กลับมาน้อยหรือได้ไม่เท่าที่เราให้ไปผมก็จะนอยด์ ผมก็อยากถูกรักถูกโอบกอดบ้างเหมือนกัน" น้ำตาไหลตามเลย โคตรเข้าใจ เป็นคนทุ่มเทให้หมดเหมือนกันแต่ไม่ค่อยจะได้เท่าที่เราให้เขาไปเลย🥺

เข้าใจทุกคำ ทุกประโยค ทุกความรู้สึก ที่พี่โอ๊ตอธิบายเลยค่ะ เพราะเราเคยเป็นเคยผ่านจุดนั้นมา emotional breakdown, ว่างเปล่า, ไม่อยากเป็นตัวเอง (ไม่อยากยอมรับตัวเอง), นั่งอยู่กลางดึกเงียบๆบางครั้งก็น้ำตาไหลออกมาเฉยๆ มันเป็นความรู้สึกที่อธิบายออกมาได้ยากมากค่ะ แล้วมันก็ดิ่งลงๆเรื่อยๆด้วย แต่เราไม่ได้ไปหาหมอเพราะติดเรื่องค่าใช้จ่าย เลยนั่งทบทวนคิดกับตัวเองว่าความรู้สึกพวกนี้เกิดขึ้นมาได้ยังไง พอเริ่มย้อนนึกได้ว่า เราไม่ยอมรับความล้มเหลว ความคาดหวังสูง ความมั่นใจแบบผิดๆ ของตัวเอง เอาตัวเองไปเปรียบเทียบกับชีวิตคนอื่น มันเลยกลายเป็นปมในใจและก็เลือกที่จะไม่ยอมรับ กลายเป็นกดทับความรู้สึกนั้นลงลึกไปอีก แต่พอนานปีมันกัดกินความรู้สึกมากๆและทำให้เกลียดตัวเอง จนคิดได้ว่าเราก็คือเรา ที่เราเป็นอย่างทุกวันนี้มันก็คือสิ่งที่เราเลือกแล้ว ถ้าไม่เลือกก็ไม่รู้ ชีวิตก็จะไม่มีบทเรียน และเลิกมองชีวิตคนอื่น เพราะเราไม่ได้เลือกเหมือนกัน เลยได้เริ่มพูดกับคนรอบตัวมากขึ้นว่าเราเคยเป็นแบบนี้ แล้วก็รู้สึกดีขึ้นมากด้วยค่ะ เพราะมันคือการยอมรับตัวเอง ต่อไป ก็จะใช้ขีวิตที่เหลือให้ดีที่สุดค่ะ ☺️

ยิ้มให้คนทั้งโลก ร้องไห้กับตัวเอง ข้างนอกดูเหมือนเก่ง โปรดเห็นข้างใน หนึ่งใจที่เจ็บต้องเก็บอาการใครจะรู้บ้างไหม

ถ้าโอ๊ตได้อ่านนะครับ 1.เรื่องความรัก อยากให้ลองปล่อยไปตามธรรมชาติ อย่าคาดหวังว่ามันจะได้อย่างใจเรา พอเราอายุมากขึ้น ผมเชื่อว่า ทุกคนต้องการความสงบหรือผ่อนคลายทางจิตใจ อยู่กับใครแล้วสบายใจ จงเลือกอยู่กับคนนั้น ความรักมันไม่ควรมีอะไรที่ซับซ้อน มันควรเป็นเรื่องสบายๆ ผ่อนคลายซึ่งกันและกันมากกว่า ตราบใดที่ยังรู้สึกว่ายังรักตัวเองไม่มากพอ อย่าเอาเขาเข้ามาในชีวิต 2.เรื่องมีปัญหากันแล้วชอบเงียบ สะสมปัญหาแล้วระเบิดทีเดียว แบบนี้ไม่ดีแน่ๆ ผมเคยมีแฟนที่เป็นแบบนี้ อยู่ด้วยแล้วโคตรอึดอัด มีอะไรต้องคุยกันครับ ถ้าแก้ไม่หาย ลองคุยกับคุณหมอดู 3.Panic ผมก็เคยเป็น แต่ดีรู้ตัวเร็ว เป็นไม่มาก รักษาเลยไวขึ้น เหมือนที่พี่วู๊ดดี้บอกเลยครับ เข้าใจและยอมรับว่ามันเป็นส่วนนึงของเรา เดี๋ยวมันก็จะเล็กลง หาเวลาพักบ้าง นั่งมองดูความคิดและจิตใจตัวเอง ว่าต้องการอะไรกันแน่ ถ้าคิดไม่ออก ลองกลับไปนอนหนุนตักแม่ บางทีมันอาจจะดีขึ้นก็ได้นะ ***บางครั้งนายก็ต้องหาจุดสมดุลให้ชีวิตตัวเอง ตึงไปบ้างก็หย่อนลงหน่อย ไม่มีอะไรได้ดั่งใจหวัง เมื่อทำดีที่สุดแล้ว ก็จงยอมรับมัน แล้วค่อยๆทำให้ดีกว่าเดิมในโอกาสต่อไป เป็นกำลังใจนะ นายมันโคตรเก่งอยู่แล้ว

เห็นคุณโอ๊ต พูดเรื่อง Panic Disorders เลยอยากจะแชร์ประสบการณ์ส่วนตัวนะคะ เราเคยมีอาการ Panic Disorders บ่อยมากๆ เวลาที่ทำงานหนักๆ มีความเครียดมากๆทั้งรู้และไม่รู้ตัว แต่พอเริ่มเป็นหลายๆครั้ง เริ่มเข้าใจกับอาการนี้มากขึ้น เวลาเป็นขึ้นมาก็จะเริ่มเฝ้าสังเกตความรู้สึก แล้วก็เตือนตัวเองว่า ตอนนี้สารเคมีในสมองมันไม่ balance ความรู้สึกที่เป็นอยู่ไม่ใช่ความรู้สึกจริงๆ มันเป็นอาการของร่างกายที่เกิดขึ้น ที่เราไม่สามารถควบคุมมันได้ แล้วก็หายใจลึกๆ เหมือนทำสมาธิ แค่เฝ้าสังเกตตัวเอง ยอมรับกับอาการที่กำลังเกิดขึ้น… อาการก็ค่อยๆดีขึ้น แล้วก็หายไป เวลาที่มีอาการ Anxiety (เป็นตั้งแต่เด็กแต่ไม่เคยรู้มาก่อน) เราก็จะใช้วิธีคิดคล้ายๆกัน แต่ส่วนตัวทำได้ยากกว่า เพราะเวลาที่เป็น Anxiety เราจะไม่ค่อยรู้ตัว เพราะมันจะมาแบบหายใจสั้นๆ เหมือนแค่กำลังกังวล ไม่สบายใจกับอะไรบางอย่าง คล้ายๆมีลางสังหรณ์ว่าจะมีสิ่งไม่ดีเกิดขึ้น แต่พอเป็นหลายครั้งเข้า ก็เริ่มรู้สึกตัวไวขึ้น ส่วนตัวเรารู้ว่าสมองหลั่งสาร Dopamine ไม่พอ ก็ทานยาเพิ่มสาร Dopamine ให้สมอง ตอนนี้ดีขึ้นมาก ไม่มีอาการมานานแล้ว knock on wood 😅 จริงๆมันคล้ายๆกับว่าร่างกายพยายามส่งสัญญาณอะไรบางอย่าง ว่าเรากำลังใช้ร่างกายและสมองเราหนักไปหรือไม่ เป็นกำลังใจให้คนที่กำลังเป็นอยู่นะคะ แค่เราเปิดใจ ลองทำความรู้จัก มีความเข้าใจกับอาการเหล่านี้ แล้วยอมรับมัน เราก็จะอยู่กับมันได้อย่างมีความสุข แล้วที่สำคัญ เราไม่โดดเดี่ยวแน่นอน ลองดูสถิติทั่วโลก จะเห็นว่าคนเป็นเยอะมากๆๆๆ 😂😂 แต่คนไม่ค่อยชอบที่จะพูดถึงกัน เท่านั้นเอง 😊

พี่โอ๊ตทำงานหนักมาก นึกถึงหลายปีก่อนที่เราดูนั่งยางโชว์ เราอยากให้คนที่เราประทับใจความเฮฮา ประทับใจเสียงของเค้า มีงานเยอะๆ อยู่ในสื่อ มีผลงานให้เราเห็นเยอะๆ จังเลย ... มาวันนี้เค้าทำงานเยอะมาก มีผลงานให้เห็นเยอะมากกกกก ทุกรูปแบบเลย อยากบอกพี่โอ๊ตว่า ไม่รู้ว่าหลังบ้านพี่เป็นยังไง แต่เป็นห่วงนะคะ ✌🏻♥️ พี่เป็นPassionงานออนไลน์ของน้องมากๆ มาวันนี้น้องทำงานKZfaqได้ด้วยแรงบันดาลใจนี้แบบสนุกมากเลย อยากฝากบอกพี่โอ๊ตว่า .. พักผ่อนด้วยนาาาาพ่อ .. ❤️🐻 ส่งกำลังใจไปให้นะคะ

ที่น่ากลัวกว่าคือ มันยังมีคนที่คิดว่าโรคนี้เป็นโรคดัจริต เป็นโรคที่ดาราเอามาใช้พูดกันไปเรื่อย คนพวกนี้ต่างหากที่แม่งทำให้โลกเราน่ากลัว เราแม่งต้องอาศัยอยู่กับคนที่ไม่เข้าใจว่าคนอื่นป่วย และพูดจาดูถูกเหยียดหยามเขา มันยิ่งทำให้ผู้ป่วยแย่ลงมาก เราแม่งภาวนาไม่ให้เราเป็นโรคนี้เลย เพราะกลัวคนรอบข้างจะไม่เข้าใจ เป็นกำลังใจให้ผุ้ป่วยโรคนี้ทุกๆ ท่านนะครับ

เราเป็นโรคนี้ตั้งแต่ประถม จนตอนนี้ เพราะสมัยนั้นมันไม่มีใครเข้าใจโรคนี้เลย ขนาดตัวเราเอง เรายังนึกว่าผีเข้า วูบๆวาบๆ เราเคยไม่อยากจะอยู่ในจุดจุดนึง จนกรี๊ดออกมา เราเหมือนคนบ้า กรี๊ด ทุกคนรอบตัวต้องเข้ามากอดเรา บอกว่าเรายังอยู่ ต้องโทรหาพ่อ ต้องเปิดไฟ เรากลัวความตาย จากปีละสามครั้ง ถี่ขึ้นเรื่อยๆ จนมาทำงานกทม ถี่แบบนาทีต่อนาที แล้วเราไปยืนตรงสะพาน อยากจะไปจากลาจากความเป็นตัวเอง จากไม่อยากตาย เป็นโคตรอยากจะตาย ช่วงนั้นมีเพื่อนโพสเรื่องแพนิคลงในเฟส เราถึงได้รู้ว่า สิ่งที่เราเป็นเรียกว่าแพนิก เรารีบโทรหาพ่อแม่ ขอให้เราได้รับการรักษา พ่อแม่รีบนัดหมอให้ที่ตจว. นั่งเครื่องบินกลับไปหาเกือบตะทันที ตอนเราเจอหมอ หมอถามว่าเราเป็นอะไร เราบอกแพนิก หมอบอกเล่าให้หมอฟังหน่อย เราเล่าไป น้ำตาไหลไป ร้องไห้หนักมาก และหมอก็บอก ใช่หนูเป็นแพนิค หนูเข้าใจถูกแล้ว เราได้รับการรักษามา 4ปี ตอนนี้เราได้ลดยาแล้ว เพราะเราลาออกจากงานและยาก็ช่วยปรับความคิดเราได้ในระดับที่คิดแบบคนปกติได้แล้ว ที่ผ่านมาเราทรมาณมาก เราไม่เคยหายใจอิ่ม หัวเราะวันนี้ มากลัวตายตอนกลางคืน เราโดนดักความสุขของเราด้วยแพนิกมาตลอด ตอนนี้เรามีความสุขมาก ขอให้ทุกคนไปหาหมอ และขอให้ดีขึ้นไวๆ มันอาจจะไม่หายขาด แต่อย่างน้อยเราก็ได้ใช้ชีวิต

เรื่องความรักของพี่โอ๊ต บางทีผมว่าพี่คิดเยอะมากสุดๆเลย จนทำให้กลายเป็นคิดมากจนกลายเป็นหาข้อเสียของอีกคน แล้วถ้าอีกฝั่งพลาดแสดงข้อเสียออกมาแล้วพี่จะคิดซ้ำไปซ้ำมาว่าถ้าเป็นแบบนี้จะอยู่กันตลอดรอดฝั่งไหม มันเป็นนิสัยของคนคิดมากครับ ผมก็เคยเป็น ลองทำให้มันง่าย คิดให้น้อย แสดงความรักต่อกันให้เยอะ มันจะดีขึ้นและเจอคนที่เข้ากับเราหรือพร้อมจะเข้ากับเราได้ไม่ยากครับพี

การยอมรับได้ในสิ่งที่เราเป็น และแก้ไขในสิ่งที่เราทำให้คนรอบข้างเจ็บปวด คือสิ่งที่คนๆนึงควรจะทำ เพื่อตัวเอง และเพื่อคนที่เรารัก เป็นกำลังใจให้ผู้ป่วยจิตเวชทุกท่านค่ะ เพราะ Panic disorder เป็นโรค ที่สามารถแก้ไขได้ ด้วยตนเองร่วมกับการได้รับคำแนะนำทีถูกต้องจากผู้เชี่ยวชาญค่ะ สำหรับใครที่คิดขัดเรื่องค่าใช้จ่าย แนะนำให้ติดต่อ โรงพยาบาลรัฐบาล หรือ โรงพยาบาลที่คุณมีสิทธิ์ในประกันสังคม หรือ บัตรประกันสุขภาพค่ะ จากอดีตผู้ป่วยโรค Panic disorder เป็นเวลา 4 ปี และ หายขาดได้ด้วยสิทธิ์ประกันสังคมค่ะ

คำพูดพี่ วด.จริงครับ ที่ว่ามันเป็นส่วนหนึ่งของเรา ผมเองเจอโรคประหลาดมาสิบปี มันทำให้การมองเห็นของผมเสื่อมลง จนตอนนี้เห็นได้แค่แสงและเงา ก็คือคนพิการ มันยากมากครับที่จะต้องทำใจกับสิ่งที่เราต้องเป็น และไม่ง่ายเลยที่จะต้องทำใจต่อสู้กับทัศนคติของคนรอบข้าง รวมถึงทัศนคติของสังคมที่มองว่าเราพิการและเปราะบาง แต่ทำไงได้ มันคือเรา และเราแค่ต้องยอมรับมันครับ

รักพี่โอ๊ตนะครับ #ติดตามผลงานอยู่ตลอด

เคยเป็นแบบว่า เหมือนทำอะไรอยู่แล้วรู้สึกว่า ‘นี่เราทำอะไรอยู่ไม่อยากทำเลย ทำไมเราต้องมาอยู่ตรงนี้ อยากไปที่อื่นที่ไม่ใช่ตรงนี้ ‘ ลองถามเพื่อนเพื่อนบอกไม่เคยเป็น แต่เราว่ามันอาจจะเป็นแค่อารมณ์อะไรแวบหนึ่ง แต่เวลาเป็นจะรู้สึกระแวง กลัวอะไรแปลกๆ ทำไทอะไรอยู่คือจะหยุดแล้ววางเลย แล้วก็จะชอบฟุบลง. จะเป็นช่วงที่เรียนบ่อยมาก อาจจะเกอรจากอาการที่เราเครียดและกดดันแหละ. แต่ตอนนั้นมันอารมณ์ดิ่งและแย่มากจริงๆ

ยิ้มให้คนทั้งโลก ร้องไห้กับตัวเอง

ไม่เคยเห็นมุมนี้ของพี่โอ๊ตเลย ส่วนใหญ่ก็จะเห็น ร้องเพลง ถ่ายรายการ ให้ความสุขเเก่คนอื่นๆ เเต่ลึกเเล้วคือเเบบ เศร้าเลยยย อะ รักเเละเป็นห่วงตลอดจ้าา

ใช่ค่ะเป็นเรื่องที่สำคัญนะแม่เราก็เป็นหาหมอ3-4ปีเลยค่ะอยากมากที่คนรอบข้างนะจะเข้าใจมองเราอตัวอะไรที่แปลกๆๆมองว่าเป็นบ้าไปแล้ว เราก็สู้ๆค่ะ

เท่าที่ฟัง เหมือนคุณย้อนแย้งในตัวเอง วันที่ไม่มีตัวตน คุณไขว่คว้า วันที่มีงาน บอกเหนื่อย คุณต้องปรับมายเซต เพื่อ..รักตัวเอง เคารพตัวเอง ปล่อยวางบ้าง ทำงาน และพักผ่อนให้มันบาลานซ์ มันฟังยาก แต่ทำได้.....

ที่จริงอ่ะ ชอบความคิดพี่โอ๊ตมากๆเลย คือแบบเหมือนกันแบบมากๆ พอดีนู๋ทำงานกลางคืน เปนเด็กเอนบ้างเซลล์บ้าง Pr บ้างคือสายเทาอ่ะ ยิ้ม สนุกกับงาน พออยุ่คนเดียว จะไม่ชอบตัวเอง วันเกิดตัวเองยังซื้อเค้กให้ตัวเองมาเป่าเองคนเดียว กินคนเดียวในห้องเลย ดูหนังคนเดียว หมูทะคนเดียว แต่ก้อชอบคนเดียวตอนที่คือได้นอน ขอนอนอย่างเดียว เราทำอาหารก้อเก่ง ดูแลก้อเก่ง ต่อให้แฟนขี้ไม่ล้างก้อล้างให้แทนได้อ่ะ รักคือสุดใจ แบบไปปี้กะหรี่ก้อไปเลยอ่ะ แค่ป้องกัน แต่มันจะมีบ้างเล็กๆๆๆๆๆๆ ที่แบบจุดเชื่อมต่อสำหรับบางคนไม่เท่ากัน นี่เอ็นจอยกับทุกเรื่อง มองบวกมากไป ขนาดเปนโควิทยังแบบ เออดีแล้วที่เปนจะได้มีภูมิ คือแบบเอ็นจอยกับทุกเรื่อง ปล.คุยได้น่ะ ไม่มีข้อจำกัดใดๆซักอย่าง ยกเว้นอย่าเอาเมียน้อยมาวุ่นวาย แค่นี้พอ ข้อเดียว เพราะผ่านที่แบบโหดๆมาหมดแระ

เข้าใจพี่โอ๊ตค่ะ ตอนนี้หนูก็เป็น ทำงานที่ไม่ได้ชอบ บวกกับฝืนตัวเองพยายามเป็นอีกคนเวลาทำงานเหมือนมันใช้เอเนอจี้ในการเป็นคนอื่นมากไป จนกลับมาร้องไห้รู้สึกเหนื่อย อยากแก่แล้วจะได้เลิกทำงาน

พี่โอ๊ตเหมือนหนูเลยค่ะ หนูเคยเป็นตอนเรียนมหาลัยปี4 ความรู้สึกนั้นยังจำได้ และมันก็พ่วงมาถึงทุกวันนี้ มันอาจหายแล้วอาการนั้น แต่กลายเป็นอีกคนที่เซนซิทิฟ ร้องไห้เก่ง

ชอบดูพี่โอ๊ตกลับอ้ะอาย ขอให้กลับมาร่วมงานกันอีกนะชอบตอนพี่โอ๊ตเขียน🤭 ถ้าหนูสวยหนูจะจีบแม่งเลยจะข้ามแม่น้ำโขงไปเลย5555 ฝันหนูแม่งหวานเจี๊ยบ

จริงครับ เวลาอาการมันมาเราไม่ต้องการอะไรเลย นอกจากคำพูดที่ว่า "เราอยู่ตรงนี้นะ ต้องการอะไรบอกนะ" เป็นประโยคง่ายๆแต่มันช่วยให้เราดีขึ้นกว่าการกินยาสะอีก

น้องชอบพี่โอ๊ตที่สุดเลย สำหรับหนูแล้วพี่โอ๊ตทำให้หนูหายเครียดแต่หนูไม่เคยเห็นมุมนี้ของพี่ฌอ๊ตเลยสู้ๆนะคะ

เราเป็น1คน ที่เป็นแพนิค อาการเล่ามามันใช่เลย จากที่เคยเป็นคนใช้ชีวิตแบบ บุก ลุย ทึก อยู่ๆวันนึงก็กลัวตาย หรือ ถ้าเกิดจะต้องเผชิญสถานการณ์ ที่ต้องทำไรแบบอึดอัดใจ อาการจะมาเลย ชอบคิดไปก่อนล่วงหน้า กลัวความไม่ปลอดภัย หายใจไม่ออก มือไม้สั่นเท้าเย็นเฉียบ จะอ้วก พะอืดพะอม แบบหายใจไม่ทันอาการเหมือนกูเป็นอะไรเนี่ย ยิ่งตอนไปอยู่เมืองนอก แฟนต้องไปทำงาน อยู่บ้านคนเดียว Homesick เป็นอะไรที่โครตทรมานมาก ปัจจุบันอาการก็ยังเป็นอยู่ แต่พอมีลูก มีความหวัง มีกำลังใจ พยายามสูดลมหายใจ รู้เท่าทันว่าเราเป็นแพนิค มันจะไม่ตาย แต่ทรมานจริงๆ ยังไม่มีโอกาสไปหาหมอเลย พยายามอยู่กับสติให้มากขึ้น เพราะมันโรคคือเคมีในสมองมันไม่เท่ากัน โชคดีไม่มีอาการซึ้มเศร้า ขอดีของโรคนี้คือการกลัวตาย ซึ่งเราจะไม่ทำอะไรตัวเองแน่ๆ และระมัดระวังความปลอดภัย ข้อเสียคือกลัวไปหมด เป็นอะไรนิดหน่อยคิดไปไกลแล้ว..สู้ไปด้วย

ผมเข้ามาดูเพราะทราบว่าโอ๊ตเป็นแพนิค ผมก็เป็นเหมือนกัน ช่วงเวลาใกล้เคียงกัน ตอนนี้รักษามา2ปีแล้ว ใกล้หายเป็นปกติเกือบ100% แต่ยังทานยาอยู่เหมือนกัน โรคนี้ทรมานมาก เป็นตอนแรกคิดเหมือนกันมันมีโรคแบบนี้ในโลกด้วยเหรอ สุดๆจิงๆ

ครับ ผ่านจุดนั้นมาแล้วพี่ถึงมานั้งคุยกันได้ เจอตัวเองแล้ว เบาลงเล็กลงคลายทุกอย่างลงแล้ว หลายๆอย่างเราเข้าใจของเราเองนั้นแหละ

เข้าใจทุกสิ่งที่พี่โอ๊ตพูดเลย ขอบคุณที่ออกมาพูดเรื่องนี้ ที่ผ่านมาผมไม่เคยรู้เลยว่าผมเป็นอะไรอยู่พึ่งรู้ว่าเป็นโรคนี้จากการฟังที่พี่โอ๊ตเล่าเลย อ่อผมเป็นโรคนี้นี่เอง ที่ผ่านมาตอนผมเป็น ผมไม่รู้ว่าผมเป็นอะไร อธิบายให้ใครฟังก็ไม่ช่วยไม่มีใครเข้าใจ แล้วผมก็ไม่รู้ด้วยว่าผมกำลังเป็นอะไร รู้แค่ตอนเป็นมันทรมานมากๆ หัวใจเต้นเร็ว วูบวาบ รู้สึกเหมือนกำลังจะเป็นบ้า กำลังจะตายจริงๆ เหมือนที่พี่โอ๊ตพูดทุกอย่างเลย บางทีนอนไปแล้วตื่นขึ้นมาเป็นตอนดึกๆในห้องมืดคนเดียวทรมานมากเหมือนจะตายนอนไม่ได้เหมือนจะเป็นบ้า การที่ได้ฟังได้รับรู้ว่าอ่อมันคือโรคชนิดนึง แล้วเราไม่ได้อยู่ตัวคนเดียวบนโลก มีคนที่เป็นแบบนี้เหมือนเรา มันทำให้ผมรู้สึกดีขึ้น ตอนนี้ก็ยังคงเป็นอยู่แต่ไม่ได้ไปหาหมอ ผมอยากไปมากอยากหาย อย่างน้อยถ้าไม่หายขาดดีขึ้นหน่อยก็ยังดี แต่ไม่มีเงินไปหาหมอ และผมว่าอีกหลายคนเลยที่เป็นโรคนี้ แล้วไม่ได้มีเงินไปหาหมอแบบผมก็คงมีไม่น้อย ที่หนักคือเป็นแล้วไม่เข้าใจไม่รู้ว่าตัวเองเป็นอะไร ขอบคุณพี่โอ๊ตมากจริงๆ เหมือนที่พี่โอ๊ตพูดเลยใครไม่เป็นโคตรโชคดี และคนที่เป็นคุณไม่ได้อยู่ตัวคนเดียวนะ มันคือโรคชนิดนึงที่มีคนเป็นอยู่ไม่น้อยเลย

พี่โอ๊ตเป็นความสุขของคนอื่นเสมอ...อยากให้ความรู้สึกที่ส่งให้แฟนๆ คืนกลับไปให้พี่มีแต่ความสุขที่ได้ทำแบบนี้ทุกวันเช่นกัน ❤️

ฟังพี่โอ๊ตพูดตอนเป็นโรค ผมรู้สึกเหมือนตัวเองเลยครับ หลังจากที่เป็นแล้วมันอ่อนไหวง่ายมาก คล้ายกับที่ผมเป็นมากเลยครับ คล้ายๆจริงๆ เราทำทุกอย่างแต่เหมือนเราว่างเปล่าแล้วน้ำตาก็ไหลออกมาเฉยเลย เวลาเราเศร้าๆขอแค่ใครสักคนที่แบบ อยู่ข้างๆไม่ต้องพูดอะไร ไม่ต้องทำอะไรก็ได้ แค่หันมาเจอก็พอแล้ว นี่ผมก็เป็นโรคนี้เหมือนกันเหรอเนี่ย

สำหรับเด็ก ต้องให้ความรู้กับพ่อแม่ ต้องเข้าใจ ต้องยอมรับ ต้องรักษา ต้องใช้เวลา สามารถเกิดได้กับทุกวัย

คนที่พร้อมจะเข้าพี่โอ๊ตคือคนที่เจออะไรแบบที่พี่เล่ามาทั้งหมด และผมก็คือหนึ่งในคนที่เจอแบบนี้และรู้สึกว่าจริง เข้าใจพี่โอ๊ตครับ

เรื่องที่ว่าแค่พูดชื่อ คนก็เบะปาก เข้าใจเลยพี่ เขามองแค่เปลือกนอกเราจริงๆ สุดท้ายไม่ทีใครเคยมาถามหรอว่าจริงเราเป็นอะไร

ชั้นรักโอ๊ต ปราโมทย์ มากๆ เราเชื่อว่าเค้ามีมุมอ่อนโยน ตั้งแต่ชั้นโตมา ใครถามชอบผู้ชายแบบไหนชั้นจะบอกเสมอ "แบบโอ๊ตปราโมทย์" เป็นกำลังใจให้เสมอนะคะ ถ้าผ่านมาอ่าน

เป็นเหมือนกัน ทำให้คนอื่นเยอะๆ แล้วเก็บไปคิดเองว่า เวลาได้กลับมาแล้วรู้สึกว่าเราได้น้อยกว่าที่ให้ จริงๆมันก็ไม่ดีแหละ เพราะเราเลือกที่จะไม่พูดเอง พูดยากเนอะ เพราะเราดันเป็นคนไปวัดมันเอง ว่าเขาให้เยอะเท่าที่เราให้รึเปล่า พูดออกไป ก็เหมือนเห็นแก่ตัวอีก

เป็นเหมือนกัน ก่อนมีความรักดีมากชีวิต สนุกสนาน เงิน งาน บ้านครอบครัว ทุกอย่างดี พอมีความรักเริ่มพัง ไม่มั่นใจ ปั่นป่วน กลัว ไม่เป็นตัวของตัวเอง สุดท้ายระแวง ขี้หึง ตอนไม่พังตอนที่เต็มไม่หึงไม่ระแวงนะ

พอมาฟังคุณโอ๊ตพูดเรื่องการร้องไห้ง่ายขึ้นแล้วมองตัวเอง (16:30 เป็นต้นไป) ที่เมื่อก่อนเก็บน้ำตาได้ดีกว่าตอนนี้มากๆ ทุกวันนี้แค่ทำงานเหนื่อยก็ร้องไห้ได้ แล้วประโยคที่คุณโอ๊ตพูดว่า 'empty' มันโคตรทัชใจเราเลย เรารู้สึกแบบนี้บ่อยๆ เป็นกำลังใจให้คุณโอ๊ตสู้กับโรคนี้และใจดีกับตัวเอง เปิดโอกาสให้ตัวเองมีความสุขบ้างนะคะ

ใช่ครับ แพนิคเป้นแบบที่เค้าพูดมาจริงผมเป็นอยู่ คือ มันกลัวตายครับ เหมือนคนที่เป้นโรคหัวใจ มันกลัวที่จะตาย

ผมเป็นแพนิคมาสามปีกว่าแล้วว แต่กินยาตามหมอสั่งตลอด มันทรมานจริงๆ เหมือนตายทั้งเป็นแต่ก็ต้องอยู่กับมันไปให้ได้ ทุกวันนี้กินได้นอนหลับ ก็พอใจแล้ว

โคตรเข้าใจกับคนเป็นโรคพวกนี้เลย เราเป็นคนนึงที่เป็นซึมเศร้า แล้วหลายคนไม่เปิดใจยอมรับว่าโรคนี้แม่งมีอยู่จริง หาว่าเราคิดไปเอง 🥺

เป็นเหมือนกันครับโรคแพนิค ทรมานที่สุดในชีวิตเลย จากที่เคยทำงานเต็มที่ ตอนนี้เหลือแค่ 50%

รักพี่โอ๊ตนะคะ กอดแน่นๆ เข้าใจที่พี่โอ๊ตสื่อสารทุกคำพูด กระทั้งแววตา กิริยา ขอให้พี่มีความสุข และหายไวๆ รักพี่โอ๊ตมากคะ💕

ผมรักพี่โอ๊ตนะเว้ย โคตรชอบพี่เลยติดตามมาตลอด พี่แม่งโคตรคนอ่ะแคร์ทุกคน ดันทุกคนรอบตัว ผมตามตั้งแต่ทำช่องแรกๆจนวันนี้ก็ยังเห็นพี่ทำเพื่อคนอื่นตลอด ดูแลตัวเองบ้างเว้ยพี่✌🏼

ผมชอบคุณมากครับ คุณโอ๊ต เพราะผมเองก็เหมือนคุณ ทุ่มเทให้คนอื่นมากมาย แต่ไม่เคยได้รับอะไรจากใครเลย เพราะอย่างนี้ถึงอยากอยู่คนเดียว อยู่กับตัวเอง อยู่ในโลกของเรา มันรู้สึกถึงความปลอดภัยในทุกๆด้าน #สู้ๆครับ

คุณเข้าใจตัวเองได้เท่าไรพี่ก็จะเข้าใจคนทั้งโลกได้เท่านั้นครับ คุณเป็นแบบอย่างที่ดีมากครับ

เราเป็นซึมเศร้า+แพนิค คือเข้าใจเลยค่ะ มันหนักมากๆรักษาเกือบ 6 ปีเสียค่ารักษารวมๆไปหลักล้านเลยค่ะ สุขภาพจิตสำคัญมากๆค่ะ

ขอบคุณพี่วู้ดดี้ที่สัมภาษณ์พี่โอ๊ต ชอบพี่โอ๊ตมากค่าา เป็นคนที่มีทัศนคติดี ทุ่มเทกับการทำงาน เป็นกำลังใจให้ทำผลงานดีๆออกมานะคะ

เรื่องโรคแพนิคที่พี่โอ๊ตพูดถึงคือเข้าใจเลย เราเป็นแบบนั้น นั่งรถกู้ชีพไปรพ.หลายรอบเพราะอาการแบบนี้แต่หมอตรวจไม่เจออะไร จนท้ายที่สุดโชคดีเจอจิตแพทย์เลยเคาะเลยว่าเป็นโรคแพนิคนะ ซึ่งโรคนี้คนชอบเอามาพูดตอนเครียดคิดมากว่าเป็นแพนิคบลาๆ ทั้งที่จริงแล้วคนที่เป็นโรคนี้ตอนโรคกำเริบคือมันเหมือนจะตายจริงๆ วูบได้วูบอะ แล้วมันเป็นนาทีชีวิตที่เราต้องต่อสู้กับตัวเอง บอกตัวเองว่ามันไม่มีอะไร เหมือนมีร่างAกับร่างBเถียงกันอะ 😥

ผมเข้าใจคำพูดของพี่นะคับ ผมเองก็เป็น ผมพยายามพาตัวเองไปอยู่ในจุดที่มันดีขึ้นคิดด้านบวกให้มากขึ้น มันจะมีจุดๆนึงที่มันดึงเราลงไป ทรมานมากคับ

ขอให้พี่โอ๊ตสดใสในทุกๆวัน ทำงานที่สนุกและมีความสุขนะคะ เป็นกำลังใจให้เสมอค่ะ

ผมชอบmindsetการทำธุรกิจของพี่โอ๊ต คนติดตามจริงๆจะรู้เค้ารักคนอื่นก่อนรักตัวเองเสมอ รักเพื่อนรักลูกน้องมากเป็นเจ้านายเป็นเพื่อนที่สุดยอด คนอื่นจะตัดสินเค้ายังไงไม่รู้แต่สำหรับผมเค้าคือ คนเก่งอีก1คนในใจเลย เป็นกำลังใจให้ครับ

เข้าใจความรู้สึกมากๆ ดำดิ่งสุดๆ เป็นกำลังใจให้เข้มแข็ง แข็งแรงดีนะคะ

เราก็มีอาการแบบนี้เหมือนกัน กลัวตัวเองตลอด เหมือนมีตัวเองหลายๆแบบ ร้องไห้ง่ายมากบอกใครไม่ได้มันเป็นความรู้สึกที่ทรมานมาก พยายามจะตายหลายครั้งมากสติหลุดไปชั่วขณะคนที่น่ากลัวที่สุดก็คือตัวเองนี่แหละ

อยู่ตรงนี้นะ 💗 รักพี่โอ๊ต เค้าก็เป็นแบบนี้เลย กำลังจะรักษา เราเก่งเราเก่ง ทำเพื่อตัวเองฮึบ✌🏻❤️

เค้าเปนคนเอื้อเฟื้อ และนึกถึงคนอื่นเสมอนะ จากที่เราตามดูงานเค้ามาตลอด รักทุกอย่างที่เป็น โอ๊ต ปราโมทย์

ฟังแล้วร้องไห้เลยค่ะ กำลังเป็นอยู่เลย

มันจะเป็นมาจากความจริงอาชีพศิลปินบางคนมีความอินโทรเวิดไหมนะ​ แต่ความเป็นเราลึกๆมันดันขัดแย้งกับอาชีพ​ ที่ต้องเอนเตอเทนคน​ พอสะสมเข้ามากๆ​ มันก็เลยกลายเป็นความไม่สมดุลของเคมีในตัวเอง​ แบบอินโทรเวิดคือถ้าต้องสนุกสนาน​ สังคมตลอดเวลา​ มากๆเข้าคือ​ เหมือนจะหมดพลังตายไปเลย​ แบบเหนื่อยมากกกแบบไม่รู้ทำไมมันถึงเหนื่อยขนาดนี้​

เข้าใจพี่โอ๊ตเลย เรื่องร้องไห้ ปกติเราก็ร้องไห้ยาก แต่พอถึงจุดที่มันไม่ไหวแล้ว แล้วร้องไห้หนักสุดๆหลังจากนั้นดูอะไรก็เศร้าง่ายร้องไห้ง่ายไปเลย

เพลงยิ่งสูงยิ่งหนาว ของลุงเต๋อ เรวัติ เขากับพี่ครับ แต่ตอนนี้พี่ผ่านมาได้ เก่งมากๆครับ พี่เก่งมาตั้งแต่สมัยเรียนด้วยกันแล้ว ขอให้มีโอกาสได้รับคืนบ้างนะพี่

เข้าใจในสิ่งที่ โอ๊ตพูดทุกอย่าง เราเคยเป็นและเคยอยู่ในจุดนั้น เราลาออกจากงานมาเพื่อรักษาตัวเอง และกลับมาใช้ชีวิตกับครอบครัวมากขึ้น ครอบครัวเราพร้อม Support, ให้กำลังใจ ผ่านไปประมาณเกือบๆ 1 ปี จนทุกวันนี้เรากำลังจะหาย 100% กับอาการซึมเศร้า กำลังจะหยุดยาแล้ว ไม่อยากให้ใครเป็น หรือใครเริ่มรู้สึกไม่ดี ไปหาหมอ นะครับ เป็นกำลังใจให้

ชอบเทปนี้ค่ะ ชอบความเปิดใจ สนุก กันเอง คุณวู๊ดดี้ยังคงให้อารมณ์อบอุ่น เหมือนมาคุยกับพี่ชาย ขอบคุณเทปดีๆอีกเทปค่ะ

พี่เก่งมากๆนะพี่ เป็นกำลังใจให้ทุกเวลาครับ ความสามารถพี่topประเทศ ผมจอเอาพี่เป็นแรงบันดาลใจนะครับ เชียร์พี่ตลอดครับ ถ้ายังเอิญเจอพี่ ขอกอดพี่สักทีนะครับ พี่เจ๋งโคตรๆเลยๆ

ผมก็เป็น แพนิค มา หลายปี แล้ว ทรมานมากครับ มีผลกับการใช้ชีวิตมากๆ กลายเป็นคนกลัวการเดินทาง กลัวที่ต้องออกนอกบ้าน ก็ยังภาวนา ให้มันหายไปในสักวัน จะได้ใช้ชีวิต ไปไหนมาไหน ได้อย่างเดิม 😭

เข้าใจคุณโอ๊ตมากๆ เวลาที่เราพยายามทำดีใก้คนอื่นจนตัวเราอ่อนโยน ใจดีน้อยลงเรื่อยๆ เพราะเราแบกมากไป...ต้องรีบถอยออกมา ไม่งั้นความคิดแบบ เออ...ถ้าจะตายก็ตายเลย..มันจะมาจริงๆ... กอดๆ❤

เข้าใจเลยค่ะ มีประสบการณ์หลายอย่างที่คล้ายๆกันเลยค่ะ ส่งความรักและกำลังใจให้คุณโอ๊ตและเพื่อนๆทุกคนเลยนะคะ big hug for you kaaa😊

สงสารพี่โอ๊ต น้องเข้าใจค่ะ เราเคยเป็นภาวะซึมเศร้ามาก่อน ตอนนี้หายแล้วเลิกกินยาแล้ว ใช่ว่าคนพร้อมจะเข้าใจเราทุกคน แต่มันจะมีแค่เพื่อนสนิทกับครอบครัวเราเท่านั้นที่พร้อมอยู่ข้างและพร้อมเข้าใจ ขอให้พี่โอ๊ตอาการดียิ่งๆ ขึ้นไปนะคะ

ขอบคุณที่ทำรายการดีๆค่ะ ให้อะไรๆหลายอย่างค่ะ ขอบคุณค่ะ

อย่างที่ในเพจคำคม หรือเพจความรักทั้งหลายพิมพ์ๆมามันก็จริงนะ ลองเปลี่ยนความคิดดูครับบางทีความรัก สิ่งที่เราให้ไปหากเราคาดหวังสิ่งที่จะได้กลับมามันรู้สึกนอยแบบนี้ล่ะครับ ลองเปลี่ยนเป็นให้ด้วยใจที่อยากให้เขา แค่ให้เราก็สุขแล้วนะครับ แน่นอนผู้หญิงของเราก็มีความสุข ลองดูครับ แล้วความรักมันจะง่ายและสบายใจขึ้น คนเราไม่มีใครเพอร์เฟค คนเราไม่มีทำตามความต้องการของเราได้ 100% แค่อย่าคาดหวังแล้วทำด้วยความเต็มใจ ทำเพื่อทำให้วันนี้ดีที่สุดวันนึงถ้าความรักมันไม่ใช่ของเราเราจะไม่รู้สึกเสียดายมันเลยอย่างน้อย เราก็ทำเต็มที่แล้ว จากใจผมเอง คนที่ไม่เคยเป็นแบบที่พิมพ์ และตอนนี้ทำอยู่ ทำต่อ และจะทำต่อไปเรื่อยๆ สู้ครับ🥰🥰

ดูมาสองสามรอบแล้ว เข้าใจทุกความรู้สึกที่พ่อหมีเป็นเลย ชอบมากว่า ถ้าสมมติมีลูกก็อยากจะให้ลูก โหยหาความ success ดูพ่อเป็นตัวอย่างสิ้ แบบเข้าใจเลย รีกพ่อหมีเน้อ เป็นกำลังใจรักตะเหมอ 💖✨

“ยิ้มให้คนทั้งโลก ร้องไห้กับตัวเอง” มันมีจริงนะ ขอแค่มีใครสักคนนั่งข้างๆ ก็พอ

ตอนนี้กำลังเป็น แต่ไม่รู้ถึงขั้นแพนิคมั้ย แต่รู้สึกว่าเหนื่อย จุก จนพูดไม่ออก อยากร้องไห้อย่างเดียว

Thank you both for speaking about topics like this. It will definitely help out a lot of people. ❤️

เราก็เคยเหนื่อยมากๆ จนร้องไห้เหมือนกันค่ะ ตอนนั้นเป็น extern อยู่เวรติดกันสองวัน ไม่ได้นอน 72 ชั่วโมง ตอนขับรถกลับหอ อยู่ๆ น้ำตาก็ไหล ตอนนั้นงงเลย เหนื่อยมันร้องไห้ได้จริงๆนะ เหมือนร้องไห้สงสารตัวเอง55

เป็นเหมือนกันเลยพี่ หลังจากรักษาซึมเศร้ามาระยะนึงละเริ่มอยู่ตัวอยู่กับมันได้ กลายเป็นอ่อนไหวกับอะไรง่ายมาก ร้องไห้ง่ายมาก แต่ตอนนี้ดีขึ้นเยอะแล้ว ขอให้พี่เจอคนที่หลังจากพี่ลงจากเวทีหรือกลับบ้านมาจากงานเหนื่อยๆเขาจะคอยกอดและเสิร์ฟแฮปปี้มีลให้พี่นะ🤍🤏🏻

เข้าใจโอ๊ตทุกคำ ทุกความรู้สึก ตอนนั้นประมาณ 2 ทุ่ม นอนงีบแล้วสะดุ้งตื่นมา แล้วแอทแทรคเลย จากนั้นไม่กล้าอยู่คนเดียวกลางคืนอีกเลย กลัวมันเป็นแล้วจะไม่มีคนช่วย กลัวตายไปคนเดียวไม่มีใครเห็น เข้าใจความรู้สึกโอ๊ตทุกคำพูดเลย ทรมานมาก

ลองลดอีโก้ลงหน่อยเดี๋ยวดีเอง ที่บางทีเค้าไม่กล้าเข้ามาเพราะเค้าประเมินแล้วว่าเค้าคงผ่านความเป็นตัวเรามากๆ ไปไม่ได้ ไม่เข้ามาเลยดีกว่า

โอ๊ตเก่ง มีความสามารถ ชอบมุมมองความคิด

ติดตามพี่โอ๊ตมาตลอดค่ะ ชอบมากกกกกกก เลยแนะนำว่า…….รักตัวเองให้มากๆนะคะ

ไม่ชอบตัวเองเวลามีความรัก อันนั้นโครตจริงเลยครับพี่โอ๊ต ปกติผมไม่เคยคอมเม้นในไหนเลย แต่อันนี้โครตจริงครับพี่

เป็น1ในคนที่เป็นแพนิค ทรมานจริงๆ แต่ของเรา เป็นทุกครั้งที่นั่งรถแล้วรถติด อยู่ที่แคบๆเช่นบนสะพานแล้วรถติดๆ เหมือนจะตายหัวใจเหมือนจะหยุดเต้น มือสั่นเหงื่อออก ช็อตตั้งแต่หัวถึงเท้าเหมือนพี่โอ๊ตเลย ร้องไห้จนแม่พาไปหาหมอ ไม่เคยรู้จักโรคนี้เหมือนกัน แต่พอได้ใบแพทย์มาพร้อมยาก็ค่อยๆเรียนรู้กับมัน อยู่กับมันมากขึ้น

ขอให้พบคนที่ดีๆค่ะ ดีจริงๆ ดีแบบไม่ใช่ใครก็ได้เท่านั้น แต่คือใครที่ใจดี บริสุทธิ์ใจ เพิ่งจะรู้ก็วันนี้เอง ว่า อาการที่เราเป็น ก็คือ panic disorder ไม่อยู่ตรงนี้แล้วได้ไหม ใจเต้นแทบจะทะลุอก เหงื่อชุ่มร่างเหมือนไม่ได้นั่งในห้องแอร์ บางครั้งจิกขาให้อยู่ต่อ นึกว่าตัวเองไม่มีสมาธิ คิดว่าหงุดหงิดเฉยๆ พอเก็บตัว introvert มันก็ดีขึ้นมาเรื่อยๆ จนเกือบจะลืมไปแล้ว

ส่งกำลังใจให้นะค่ะ พี่โอ๊ตยังเป็นคนที่มีคุณภาพเสมอ…..❤️💚

นี่ก็เป็นโรคนี้อยู่เลย เหนื่อยไม่อยากจะกินยาเลย.ความสูขแทบจะหาไม่มีเลย อยากหายแล้วไม่อยากกินยาแล้ว ทรมาน

โรคนี้น่ากลัวมากๆเลย คนสมัยนี้เป็นเยอะมาก รู้สึกฟังเเล้วจะร้องไห้ เคยฟังเรื่องของพี่อุน อันนั้นคือร้องไห้เลย เเงงง พี่โอ้ต สู้ๆนะคะ

ชื่อเสียง เงินทอง เป็นความสุขเเค่ชั่วคราว ความสุขที่เเท้จริงคือ ความเพียงพอกับความสุขรอบตัวกับครอบครัว คนรอบข้าง มิตร

ทำไมฟังแล้วร้องไห้ ก็คือจริงที่ว่าถ้าบอกว่าเราเป็นมันก็จะมีคำถามตามมามากมาย แต่ไม่มีใครพูดว่าไม่เป็นไรฉันอยู่ตรงนี้คอยซัพพอตเรานะ แม้กระทั่งคนในครอบครัว

ช่วงเวลาที่คุณโอ๊ตปลีกตัวออกมาอยู่นิ่งๆคนเดียวนั่นสำคัญนะครับ นิ่งจริงหรือเปล่าหรือคิดอะไรอยู่ คนที่จะนิ่งได้จริงๆนี่ยากนะครับถ้าไม่เคยฝึกมาก่อน แต่ถ้าทำได้คิดว่าน่าจะเป็นประโยชน์มากนะครับ

ผมก็คนนึงที่เป็นแพนิค พอเป็นแล้วคิดเยอะพ่วงไปถึงโรคประจำตัว+กังวล+ซึมเศร้า รวนไปหมดทั้งร่างกายเลยครับ มันหยุดคิดไม่ได้จริงๆ ผมพยายามเอาชนะมันแต่ทุกครั้งที่มันกำเริบมันก็หนักเอาเรื่อง ใช้ชีวิตประจำวันแทบไม่ได้เลยครับแต่ตอนนี้ผมเริ่มควบคุมมันได้แล้ว พี่ๆคนไหนมีทริคอะไรแนะนำบอกผมได้เลยนะครับ

เป็นกำลังใจให้โอ๊ตค่ะ เราชอบดูโอ๊ยกับซานิ ทำให้เราหัวเราะได้

เข้าใจเลย แพนิค เพราะเราเป็น ฟังแล้วจะร้องไห้

เข้าใจคุณทุกคำพูด​ มันคืออาการเดียวกันหมดเลย​

พี่อุ้ดดี้ พูดจากใจทุกๆคำ ทำให้ รู้สึอบอุ่นเสมอๆ

ติดตามทุกรายการและทุกผลงานของพี่โอ๊ต เป็นกำลังใจให้เสมอนะคะ

ไม่รู้จะพูดยังไงพอได้ดูคลิปนี้ เป็นอะไรที่พูดกับใครก็ดูเค้าจะไม่เข้าใจ ขอบคุณพี่วู๊ดดี้พี่โอ๊ต ที่ทำคลิปนี้มาบอกคนที่ไม่เข้าใจให้เข้าใจว่ามันมีแบบนี้อยู่🙏

เป็นกำลังใจให้เสมอนะคะ. รักๆ

รักตัวเองไม่ได้แล้วคอยวิ่งเอาความรักจากคนอื่น ความรักแบบนี้เติมเท่าไหร่ก็ไม่เต็ม เหมือนเติมน้ำในขวดก้นรั่ว

ขอบคุณที่อธิบายเรื่องแพนิคครับ คนส่วนใหญ่หาว่าเราบ้าบ้างอะไรบ้าง บลาๆ

ติดตามทุกผลงานของพี่โอ๊ต รักในความเป็นพี่โอ๊ต ทัศนคติของพี่ ติดตามทุก EP ค่ะ

❤ส่งกำลังใจให้น้องโอ๊ต พ่อหมีของพวกเราค่าา

ลูกพี่ลูกน้องเราก็เป็นค่ะ ทุกวันนี้เลิกกินยาแล้ว แต่คุณหมอจะโทรหาตลอด แต่สิ่งที่ไม่ทำเลยคือขับรถ พอขับปุ๊บร้องไห้ มือสั่น หายใจไม่ออก มันไม่ใช่เรื่องตลกจริงๆนะ ต้องเข้าใจมั่นใจมากๆ

เราเคยเป็นแพนิค เป็นมานานแต่ไม่เคยรู้เลยว่ามีโรคนี้จริงๆ ทำงานไม่ได้เลย (เป็นไกด์) แล้วเสือกกลัวตาย เราไม่สามารถนั่งบนรถได้เลยอ่ะมันกลัวตาย มันหายใจไม่ออก ใจเต้นแรง เหงื่อออกมือ จนรู้ว่ามีโรคนี้เพราะพ่อหมีเลย พอเช็คอาการแล้วเป๊ะเลย