22:10 "İnsan sadece istediği kişi tarafından sevilmek istemez, istediği kişi tarafından istediği şekilde sevilmek ister." Cemre Demirel

"Bir adam tanıdım, kafasız bir kadına yaşamının 20 yılını verdi. Her şeyi feda etti ona; dostlarını, emeğini, dürüstlüğünü bile... Ama bir akşam, kadını hiç sevmemiş olduğunu anladı. Canı sıkılıyordu, hepsi bu. İnsanların çoğu gibi canı sıkılıyordu." Albert Camus - Düşüş

''Sevmeye değer insanı bulmak sevilmekten çok daha zor.''

Yalnızlık hayatım boyunca nereye gitsem peşimi bırakmadı. Barlarda, arabalarda, kaldırımda, dükkanlarda, her yerde... Bundan kaçış yok. Ben tanrının yalnız adamıyım.

''Çevremde kimse olmadığından değildir benim yalnızlığım, yalnızlığımı anlatacak kimsem olmadığı için yalnızım ben.''

Samimi arkadaşımı dinliyor gibi hissediyorum video boyunca.Bize iyi geliyorsun kendine dikkat et Cemre:)

Yalnızlığını kabul etmezsen kabullenmezsen hiç olmayacak insanlara aşırı anlamlar yüklüyorsun ne kadar güzel ve her şeyi özetleyen bir cümle..

kuş uçmaz kervan geçmez bi yerdesin su olsan kimse içmez yol olsan kimse geçmez her gün yüreğimin kökünde ötüyor şu dünyanın ıssızlığı tanrı kimseye vermesin böyle bi yanlızlığı

Cemre hocam seni överek rahatsız etmek istemiyorum. Övmenin felsefesini bilirsin insanı mahcup ve dar bir duruma sokar, ama bu video gerçekten şuan ihtiyacım olan şeydi. Teşekkür ederim gerçekten.

"En büyük mutsuzluk sevilmemiş olmak değil, sevmemektir." -Albert Camus.

*_"Kötü kader diye bir şey yoktur; 21. yüzyıl vardır ve bu yüzyıl yavrucuğum; bir kelebeği bile intihar ettirebilir."_* *- Filin Yolculuğu /José Saramago*

"Yalnızlık düşündüklerinizin kafanızın duvarlarına çarpıp tekrar içeride kalmasıdır." Jean Paul Sarthe

Ailem ve sevdiğim birkaç yakınım dışında kimsem yok. Arkadaşım yok. Kendi halinde takılan biriyim. Hedeflerime ve hayallerime ulaşmak için kendi kendime saatlerimi harcıyorum. Sosyal ortamlarda hani o görünmez, sessiz olan kişi benim. Çoğunlukla bu benim "kişi" kavramımı zedeliyor. Kalabalıklar içerisinde yalnız olunca sorun ben miyim diye düşünmeye başlıyorum hatta bazen göğsümde baskı ve daralma hissediyorum. Bu kadar insan, karşısında onu dinleyebilecek insan bulabilmesine rağmen benim gün içerisinde halini hatrını sorabileceğim kimse olmuyor. Çoğu kafasına kurduğu seni kabul ediyorlar ve ön yargılı davranmayı seçip bunu bakışlarından ve tavırlarından sana hissettirebiliyorlar. Sanki istenmiyormuş gibi hissediyorsun ve insanlar bunu sana hissettirdiği için belki de mutlu. Onlar eve gidince eğlenecek ve gülecekler. Sen ise biraz da kafana taktığından dolayı üzüleceksin belki sonraki gün gözlerin şiş aynı ortamda bulunman gerekecek ardından göreceksin ki sen üzülürken onlar mutlular, gülüyorlar. Eskiye nazaran artık daha az bazı şeyler üzerine kafa yormaya başladım. İnsanların empatisiz tavırları onların sorunu ve ben dahil buradaki yalnız insanlar, lütfen üzülmeyin hepimiz değerliyiz ve elbet bir gün bir şeyler değişecek.

"Yalnızlığının reçetesi, başka insanlar değildir. Senin, yalnız olduğunu kabullenmenle başlar..." O kadar doğru ki...

İçimde sebebini açıklayamadığım sürekli beni yiyip bitiren bir kötü hissiyat vardı ve sebebini bulmak yıllarımı aldı. Cevap çok basitti aslında; cemre hocamın bahsettiği yalnızlıktı. Çevremde çok insan vardı, onlarla vakit geçirmek iyi geliyordu fakat ağrıkesici etkisinden farkı yoktu. Sebepsiz yere sürekli kötü duygular hissetmemin sebebi ise bu yalnızlığımı insanlarla gidermeye çalışmak ve onları hayatımın merkezine koymaya çalışmamdı. Çünkü bu insanlar bir gün giderse ne yaparım korkusu vardı. Hepsi birer birer belirli sebeplerden hayatımdan çıkınca durumumun farkına varıp cemre hocamın bahsettiği gibi; o insanları hayatımın merkezine koymaya çalıştığım için ne kadar aptal olduğumu hissettim. Herkes görmek istediği insanlarla beraber olmak istiyor, insanlar ise o insanların görmek istediği insana dönüşmeye çalışıyor. Ben asla böyle bir insan olamayacağım için kendi yalnızlığımı kabullendim, ne kadar çok insan olursa olsun çevrende değişen bişey olmayacak. Demek istediğim odur ki ben gibi sebepsiz yere, kendini yiyip bitiren duygulara sahip insanlar varsa bunun cevabını hiçbir insan veya doktorda aramasın, cevap kendi içinizde. sağlıcakla kalın

Yalnızlıktan daha zor olan bir şey var üstadım. Unutulmak.

Yalnız hissetmemin sebebi etrafımdaki kimseyle kafa yapımın uyuşmamasından kaynaklanıyor. İlgi alanları, konuştukları konular o kadar boş geliyor ki kendilerinden tiksiniyorum.

Yalnızken hissettiğim bütünlüğü ve huzuru kimselerle birlikteyken hissedemediğimden dolayı, yalnızlığın bir ayrıcalık olduğunu anlamıştım.

Şu video lise sondan üniversite yl a kadar yılda bir kere öğrencilere izletilmeli. Ülke kalkınması bile bence buradan geçiyor. Biz ne hissettiğimizi neden hissettiğimizi bile bilmiyoruz. En verimli zamanlarımız bu varoluşsal yalnizlikla, eş aramak gibi şeylerle heba oluyor. Teşekkür ederim Cemre.

Ayfer Tunç'un Suzan Defter isimli kitabında beni çok etkileyen bir nokta vardı. karakterlerden bir tanesi yalnızlığını bastırmak için evini satılık ilanına veriyordu. amaç, eve bakmaya gelen insanlarla bir nebze olsun konuşabilmek. yalnızlığını unutmaya çalışmaktı. benim için yalnızlık tamamiyle bu. hem fiziken, hem ruhen hem de varoluşsal olan yalnızlık. seçim olmayan, zorunda bırakılan bir yalnızlık. üzülerek söylüyorum arkadaşlar, çoğumuzun yalnızlığı aslında bir seçimden ibaret.

‘’Yalnızlık, insanın çevresinde insan olmaması demek değildir. İnsan kendisinin önemsediği şeyleri başkalarına ulaştıramadığı ya da başkalarının olanaksız bulduğu görüşlere sahip olduğu zaman kendini yalnız hisseder.’’ Carl Gustav Jung.

Belki de bu sonsuz yalnızlık hissi Allah'ın 'benden başka kimsen yok' deme şeklidir.

"seçilmiş bir yalnızlık insanın sahip olabileceği en büyük lükstür" -Bukowski

yalnızlık bu zamana kadar bana hiç güç vermedi. günün sonunda konuşabileceğim kimse olmayacağını bile bile o günü verimli geçirmem imkansız zaten. çok yalnızım ve yalnızlığı güzelleyen kadife arkadaşlara asla katılmıyorum. insan maalesef doğası gereği sosyal bir varlıktır. yalnızlığa uzun süre katlanamaz. katlanamıyorum, dayanamıyorum artık.

46 dakikayı aralıksız izledim ağzına sağlık Cemre. Beni benden daha iyi anladığın/anlattığın bir video olmuş. Dediğin gibi varoluşsal yalnızlığı kabullenmemiş olsan bu video da olmayacaktı. Hayat her zaman pros and cons.

bu bir teşekkür yazısıdır Cemre abi seni geçen ay tanıdım depresyondaydım goy goy videoların bana ilaç gibi geldi 1 ayda tüm videolarını tükettim bu gün her şey güzel giderken bir de bu videonun gelmesi beni aşırı mutlu etti keyfim aşırı yerinde dilerim senin de öyledir inşallah

yorumlar günlük hayatımda çevremle kurduğum ilişkilerden dahi daha samimi, daha az yalnız hissettirecek cinsten valla.

Üçüncü tür yalnızlığımla mutluyum. İnsanların aklımda ne olup bittiğini bilmemesi iyi bile. Sosyal ilişkilerimde insanlara ne kadar alan tanıyorsam o kadar müdahil olmalarını yararlı buluyorum. Üçüncü tür yalnızlık olmasaydı insanlar birbirini tamamiyle anlayabilirdi. Peki anlayınca ne olacak? Ben belki anlaşılmamak istiyorum. Her şeyin kontrol ve dikta eden toplumumuzda, bana ait tamamiyle özgür tek alan bu. İşte üçüncü tür yalnızlık benim bu özgürlüğümü koruyor.

Bu , sonu olan veya ölümlü dünyada belki tanışamayacağız ama sonsuzluğun olduğu yerde senin gibi bir kardeşle zaman geçirmeyi, sohbet etmeyi çok isterdim Cemre. Böyle gerçek, böyle samimi ve böyle "benden" olan az sayıdaki insandan birisin. Senin gibi kardeşlerimin olması, şu sıkıntılı dünyada, bana iyi geliyor. Seni seviyorum.

Her videoda farklı bir tiple çıkıyor karşımıza, bazen toparlak, bazen eli yüzü düzgün, bazen bakımlı ve bazen de ikinci sınıf komedi filminde mağara adamı tiplemesiyle.. :)

Bu varoluşsal yalnızlık hissine özgüvensizliğin verdiği insanlardan kaçma hissi eklenince daha kötü oluyor. Video da anlatılanların çoğuna katılıyorum ve bu yalnızlık hissini dibine kadar yaşayan birisi olarak tek çareyi bir sekilde topluma ayak uydurmak olarak görüyorum. Aynı zamanda yalnızlığın insan ömrünü kısalttığına da inanıyorum. 22 yaşımdayım, spor yapmama ve sağlıksız alışkanlıklarımın olmamasına rağmen elimde egzema çıktı ve kalbimde ağrılar hissediyorum. Yalnızlığı kabullenip yaşamak zaten ölücem diye sağlığını hiçe saymak gibi bir şey.

"kendi kendinle vakit geçirmeyi öğrenmeden" , bunu ne zaman söyleyeceğini çok merak ediyordum. ağzına sağlık hocam.

Yalnızlığın sadece fiziksel olanını bilmek beni sürekli aklımda çelişkiye çekiyordu, sübjektif yalnızlığı duymak kendimi tanımlamak adına öğrendiğim faydalı bir kavram oldu. Kanalı yeni keşfettim ve video benim için gayet güzel ilerliyor. Ağzına sağlık.

Çok ihtiyaç duyduğumuz zamanlara ve yalnızlığimizin çaresizliğine ilişkin evladiyelik yatırım gibi video yapmışsınız ne kadar teşekkür etsek az 🙏

Videolarını kafam dağınıkken, ders çalışırken, yatmadan önce açıp izliyorum. Garip bir şekilde sakinleştirici bir etkin var üzerimde. Umarım daha çok video atarsın.

Yalnızlık gerçekten hiç arkadaşının olmamasıyla olmuyor sadece insan bazen etrafında çok insan olsa da yalnız kalabilir kendi kendine yetinmek gerçekten çok önemli bazen insan yine de üzülüyor sağ kolu olacak birisini istiyor

Kişisel olarak en beğendiğim videon,resmen yalnızlık çekenlere kullanma kılavuzu niteliğinde.Ne kadar iyi değerlendirirsek o kadar kâr.

"Yalnızlığıma yenilip düşkünlüğümü başkalarına anlatacak olduğum ender zamanlardan sonra, hep kendi kendimden nefret etmişimdir."

Son günlerde okul başlandığından beri yalnızlığı derin bir şekilde hissettim hatta yalnız kalmayayım diye hiç sohbet etmeyeceğim kişilerin yanına gidip onlarla konuşmaya başladım ve en azından arkadaşım olmasını istedim.Ancak bana yansıttıkları davranışlar pek de iç acıcı değildi neyse işte artık yalnız kalmanın çok kötü birşey olmadığını aksine kullanıldığı zaman kişiye iyi geleceğini anladım :) Artık kafama takmıyorum bu durumları.

Sorarlarsa, 'Ne iş yaptın bu dünyada?' diye, rahatça verebilirim yanıtını: Yalnız kaldım. Kalabildim! Altı milyar insanın arasında doğdum. Ve hiçbirine çarpmadan geçtim aralarından..." - Hakan Günday

Hocam, videonun yarısında şöyle bir sonuca varmak istedim. İnsanı iyi eden şey değer yaratmaktır. Bu değerin çevresine zararlı olup olmaması da ayri bir değerlendirme konusu olmakla birlikte, insan bir durumu "kendince daha iyiye" dönüştürdüğü anda daha iyi hisseder ve daha iyisini yapma motivasyonu yakalar. Bunu da ne kadar çok kişi için yaparsa o kadar mutlu biri olur diye düşünüyorum. Düşünen ve paylaşan dostlara selam olsun.

Çok teşekkür ederim. Bu videoya kadar yalnızlığımın neden bir türlü geçmediğini anlayamamıştım hep doğru insanın hayatımda olmamasından dolayı olduğunu sanıyordum şimdi ise doğruyu anladım kendi ruhsal yallnizligimla barışmam gerektiğini ve hayatımı buna göre düzenlemek gerektiğini anladım. Bize bu videoyu armağan eden yalnızlığınıza da ayriyeten teşekkürler.

Uzun süredir yanlızlık, depresyon, intihar gibi konuları düşünüyordum melankonik olduğumdan falan değil ama ben de aynı şekilde yalnızlık hissediyordum ve yanlış yaraya yanlış tedavi uyguladığımı bu videoyla farkettim ve senin de dediğin gibi s/ke s/ke kucakladım abi tam ihtiyacım olan videoydu. Varoluşsal yanlızlığa subjektif yalnızlık tedavisi uyguluyor muşum ne zamandır ve ilaç olamadığı için de yanlış insanlar seçtiğimi düşünüyordum ne kadar yanımda olsalar da. Bu video ve bu kanal yeni keşfetmeme rağmen bana çok şey kattı gerçekten çok teşekkür ederim cemre abi :)

Başka kültürler de sosyal etkileşim nasıl gerçekleşiyor bilmiyorum ama bizim kültürümüz de sosyal olmak için bir savaş vermen gerekiyor. En çok ben konuşmalıyım, en alfa ben olmalıyım, benim dediklerim olmalı vs... Herkes birbirini ezmek için yer arıyormuş gibi. Bunları geçtim bu video ile farkettim ki beni asıl yalnızlığa iten şey varoluşsal yalnızlıkmış. Çünkü sosyalleşmek adına attığım adımlar beni daha da kötü hale soktu.

Yalnızlık gerçekten sonumun gelmesini tetikleyen en büyük şey.

Cemre, bence sosyal medyadaki takipçilerin sayesinde yalnızlığın azalıyordur ve seçilmiş yalnızlığının ağırlığından kurtuluyorsundur. Sonuçta günlük hayatta karşına çıkmayacak konuşamayacağın insanlara ulaşabiliyorsun ve seninle aynı fikirdeler. Senin yalnızlıkla mücadele yöntemin bu bence ama gayet sağlıklı bir yöntem diğer saçmalıklara bakılınca.

-Sevmeye Değer İnsanı Bulmak, Sevilmekten Çok daha zor

Teşekkürler, ihtiyacım olan videoydu. Aklımda olanlar rayına oturdu sayende.

5 senedir yalnız yaşıyorum ve insan sevmiyorum ailemle bile bir kaç ayda bir görüşüyorum yakın yüz yüze görüştüğüm hiçbir arkadaşım yok sevgilim de yok gayet huzurluyum çünkü bütün zarar insanlardan geliyor

Yalnızlığı yaşasak da sadece hissetsek de istediğimiz gibi ifade edemiyoruz çünkü ya ergen oluyoruz ya karamsar ya da derbeder hemen bi damga yapıştırıyorlar kendi sessizliğimize gömüldüğümüzde çok daha zor oluyor her şey bizim için

Cemre hocam videolarınız çok iyi ve samimi, umarım gençlerimiz tez zamanda sizleri keşfeder.İyiki varsınız.

Teşekkürler abi eski videoları tekrar izliyorum izlerken yanlızdım hala yanlızım

"Loneliness has followed my whole life. Everywhere. Bars , cars , restaurants , sidewalks , everywhere. There is no escape. I am God's lonely man"

Benim için yalnızlık açıkçası 7 milyar diye bahsettiğin insan sayısından kaynaklanan bi yalnızlık. Tüm düşüncelerim, bahsedeceğim her şey daha önceden düşünülmüş ya da söylenmiş. Yaşadığım her fiziksel veya ruhsal olay daha önceden başkası tarafından yaşanılmış. O yüzden ne ağzımdan çıkan söze ya da yaşadığım bir duruma anlam yükleyemiyorum. Benden sonra da başka biri aynı olayları yaşayacaksa neden bu kadar özel olsun ki yaşadıklarım? Yapacağım hiç bir şeyin anlamı olmayacak nasıl olsa başkası da bunları yaşayacağından. Belki de özsaygı eksikliğimden dolayı böyle düşünüyorum ya da böyle düşündüğüm için özsaygım eksik. Ama bunu düşündükçe asla anlam yükleyemiyorum yaşadıklarıma veya yaşayacağıma. Yalnız olmak veya başkalarıyla yaşamak fark etmiyor o yüzden.

''nefret sevgiden her yönde daha güzeldir çünkü nefret sahte değildir.'' -Adıgüzel Tekin

Kaliteli yalnızlık anlamsız kalabalıktan daha iyidir...

Bir yalnızlığı diğerinden ayıramazsınız, hepsi içiçe geçmiş vaziyette. Gece kafayı yastığa koyunca insan varoluşsal yalnızlığı yerine sosyal yalnızlığı düşünüyor genellikle, varoluşsal yalnızlık, insanın diğer özellikleri gibi toplum tarafından inşa edilen bir şey. Toplum olmasa varoluşsal yalnızlığın farkına varamazdık. Varoluşsal yalnızlığı hissetmek için sosyal ilişkiler kurmamız gerekli. Varoluşsal yalnızlık, toplumun bize armağanı.

Aslında her insan yalnızdır sadece bazıları farkında değildir. Ve tek bilinç olduğunu farkedenlerin karamsarlığa düşmesi çok daha muhtemel. Evet arkadaşlar sancıyı dindirir ama bitirmez. Hiçbir şeyin çaresini dışardan bekleyemezsin yoksa hayal kırıklığına uğrarsın. Beklentiler zaten çoğu zaman insana daha kötü hissettirir istediğinin olmadığını farkedince. Elbette her sorunda olduğu gibi ilk aşama kabul etmek olucak. Değiştiremediğin bir şeyi ancak kabul edebilirsin. Ve bununla huzurlu olabilirsin sadece teslim olarak. Çözüm yalnızlığı gidermek değil;kabul etmek,teslim olmak ve allaha/evrene güvenmek. Video da çok güzel anlatmış bunları teşekkürler.

Zihnimde ki her şeyi kelimelere dökmüşsün,tam çökmek üzere olduğum bir dönemde böyle kılavuz ve on numara tespitler ile yapılmış bir video, ağzına sağlık dostum.

"Yalnızlık sıçarken tuvalet kapısını kapamamaktır " bunu dinlerken tamda bu durumdaydım haykırdım ödşdk4prnwa

Cemre bu videoda ki yorumlara şöyle bir baktım da seni takip eden insanların sana çok ihtiyacı var be dostum, bana farklı bakış açıları kattığın için seni takip ediyorum ben, benim için o kadar da vazgeçilmez değilsin, yanlış anlaşılmasın her videonu bir kaç kere izledim yazılarını okudum çok da seviyorum seni ancak sana gerçekten ihtiyacı olan insanlar var eğer kendinde enerji buluyorsan vaktin varsa ve insanların hayatına katkın olsun istiyorsan haftada bir video çekmeni rica ediyorum, biliyorum ki hayatta bir misyonun var ne zaman öleceğimiz belli değil birikimini kalıcı hale getir dostum... Aslında bu yorumu kendim için yazıyorum, kendimi gaza getirmek için sadece plan yapma başla artık iz bırakmaya fırsatın olmayabilir, bu hayata iz bırakmadan gidersem tek ve en büyük pişmanlık bu olur benim için.

Yalnızlığın en iyi yanı, seçenekler yoktur. "Yapsam mı?" veya "Yapmasam mı?" gibi şeyler yoktur.

Yalnızlık hissi frekansların tutmamasından ibaret bence. Ve insan ne kadar giriftse, o kadar farklı ve özel frekansa sahip, dolayısıyla bunların tutma olasılığı karşıdakilerinkiyle o kadar zor. Temel ihtiyaçlar için temel frekanslarda uyuşup kişinin kendi dünyasına çekilip üretmesinden başka yol yok gibi

Yalnizlik hayatım boyunca peşimi birakmadi

Bu video yayınlanır yayınlanmaz izlemiştim ve üzerinden 1 hafta geçti, düşünmeye devam ettim, anlatılanları hayatımda bir bir görebildim, kendimle ilgili bir aydınlanma yaşadım, aldığım kararlar, yaptığım seçimler, yalnızlığa olan yaklaşımım... Yalnız kalabildiğini düşünen birisiydim ama her zaman bir yoldaşlık arayışım vardı, bu arayış ile kendime iki tarafında iyi niyetli ve araşyışları örtüşen arkadaşlıklar zaman zaman kurabilme şansım oldu, ama yanız kalma korkum, beni kendimden ödün vermeye, istenilen gibi birisi olmaya zorlamaya ve kendimle olan iç huzurumu bozmaya yönelik hareketlere girmeme sebebp oldu, her iki tarafında samimi ve iyi niyetli yaklaşımı malesef dostlukları ve yoldaşlıkları yürütmeye yeterli değil, iç huzur olmadıkça ve talep edilmese bile yalnız kalmaktan korktuğunda kendinden verdiğin ödünler birer yük haline geliyor ve ilişkilerini her iki taraf da samimi olsa bile kimsenin bir hatası olmasa bile bozabiliyor, çünkü en başında bu arkadaşlık bir mesafe gerektiriyor, o insanı hayatının en öneml yerine konumlandırman, taşıyabileceğinden fazla anlam vermen, kötü sonuçlanıyor. Bu işin sonunda deneyimleyerek kendimle barışmayı, ödün vermemeyi ve hayatımda değer verdiğim kişilerle bile arama gereken mesafeyi koymak zorunda olduğumu, ne kadar değer verirsem vereyim ödün vermenin herşeyi bozabileceğini öğrendim. Keşke bu videoyu 20 li yaşlarımın başında izleme şansım olsaydı, ilişkilerimde doğru kararlar alabilirdim, ama işin sonunda aldığım deneyim kendi yalnızlığımla iyi geçinmemi ve kendimden ödün vermeden de arkadaşlıklar kurabileceğimi öğrettiği için top yekün bir zarar içinde ve umutsuzluk batağında değilim. Aksine bu deneyimler ile geleceğime daha iyi bakabiliyorum. Bunu okuyan genç arkadaşlar varsa, keşke dediğim şeyi öneri olarak sizlere bırakayım önce cemre demirelin yalnızlık videosunu arkasından Diamon Tema' nın motivasyon videosunu eğer kanal sahibi de müsade ederse peşpeşe izlemenizi tavsiye ediyorum. bu yorumu her iki kanala da görünürlük olması açısından bırakacağım. İçerik ve herşey için iki kanala da teşekkür ediyorum.

Öncelikle yeni video geldiğini görünce çok mutlu oldum. Konunun ''yalnızlık'' olması da ayrı güzel. Ben yalnızlık hissediyorum ama etrafımda insan yok değil aksine gereksiz fazla insan var. Ama bu insanlara dokunduğumu hissetmiyorum. Yani hayatlarında, kalplerinde yer tutmuyorum gibi. Neyse ben bu yalnızlığı içselleştirdim bile artık. Ben yalnızlığımı kabullenmişim bundan sonra bana ne yapar yalnızlık!

22:10 “ İnsan sadece istediği kişi tarafından sevilmek istemez istediği kişi tarafından istediği şekilde sevilmek ister “ Cemre Demirel gerçekten okuldaki tüm derlere girsen tüm derlerinden geçerim

Video altına videoyu çeken kişinin o videoda söylediği bir sözü yazmak düpedüz o kişiyi yüceltmek, idolleştirmek ve hatta tanrılaştırmaktır; "Benim kendime ait düşüncelerim yok, sadece tabi olmak için yaşıyorum." demenin bir başka yolu da olabilir.

Yalnızlık sorun değil ruhumuz için hazinedir, güvenilir alandır.Hiç bir insana mahçup olma,rezil olma vs gibi sorumlulukların olmaz,O insanın getireceği özgürlük kısıtlayan etkiler olmaz,O insan bizim yaşam takvimimizi etkileyemez vs vs. %100 özgür ve 0 sorumlu olmak yalnız olmayı gerektirir.

Yalnızlık bazen hiç sen olmadığın bir topluluğun içinde olmaktır, yalnızlıktan utanan insanın en iyi kamufulesi böyledir sanirim bu yüzden hiçte bulunmak istemediğimiz kalabalıklarda bulunuruz ,ama bu acı vermemeli o yalnızlığa çare bulana kadar onlar gibi davranmak insanı çıldırma noktasından geri çevirir.

Yıllar yıllar önce ilk gençliğimde kitabını okumuştum. Şimdi bu videona denk geldim. O zamandan bu zamana zaman zaman içine sigamadigim yalnızlık hayatımı mahvediyor. Öyle böyle yaşamaya devam. Saygılar sevgiler.

çok ihtiyacım olan bir çöküş anında denk geldim,çok anlamlı geldi her söylenen şey.teşekkürler:)

Yalnız doğduk yalnız ölucez kabullenmek lazım, acı her zaman var ve normal. Çok güzel video olmuş abi btw eline sağlık :)

dünya üzerindeki bütün insanlar aniden yok olsa hatta sadece insanlar değil, tüm canlılar. gözleri görmeyen, kulakları duymayan bir insan olarak gezegenin yeryüzünde bir ben kalsam ancak bu kadar yalnız hissedebilirdim.

Bu adamı her gün oturup saatlerce boş boş konuşmak zorunda kaldığım onlarca insandan daha çok seviyorum daha yakın hissediyorum

senin gibi olan çok insan var bende dahil duygularına tercüman oluyorsun çok iyi birisin teşekkür ederim❤

KZfaq önerilerinde belki şuana kadar karşıma gelen en iyi videoydu, cidden videoların çok kaliteli be, samimi mütevazı birisin, buda böyle konularla birleşince harika oluyor ;D

Senelerdir yalnızım. Artık o kadar sıkıldım ki. Sanki lanetlenmiş hissediyorum kendimi ömrüm boyunca yalnız kalıyormuşum gibime geliyor. Gerçekten artık hayattan keyif almıyorum. Yanında bir sevdiğin bir arkadaşın yoksa olmuyor gerçekten olmuyor. Şimdi burda herkes gelipte yalnızlık güzel demesin. Yaşamayan bilmez.

unutmaya bastırmaya calıştıgım duygunun herkesçe yaşandıgını anladım. ya da biliyordum bildiğimi bastırmaya çalışıyordum. artık gerek kalmadı. teşekkürler.

aslında az önce kocaman br paragraf yazmıştım sonra farkettim en iyi sessizlik anlatabilir yalnızlığı

32:57/34:54 "Duygusal mısın lan sen al şu oku git babanı vur bakayım " sjshsgfjs acının tatlı tebessümü ile izledim yine ya, senin videoları dinlerken zoruma gidiyor bazı şeyler sonra böylesin işte kabul et adam yüzüne gerçeği söylüyor diye nefret edemezsin diyorum :D Allah senden razı olsun.

Güzel ve anlamlı bir sohbetti dinlemekten çok keyif aldım. Teşekkür ederim.

İlk defa videon karşıma çıktı. Başladım tek solukta bitti. Karşılıklı muhabbet gibi geçti 46 dakika. Diğer videolarını da teker teker izleyeceğim. Bilgine, emeğine, yüreğine sağlık abi. Hayat sana hep güzellikler getirsin.

Yalnızlık konusundaki düşüncelerimin yalnızlığını giderdiğin için teşekkür ederim.

Bıktım hayatın insana biseyler diretmesinden bazı şeylere mecbur hissetmekten zoraki yapmaktan. Uyumak uyumak uyumak..

Kendimi yalnızlıktan kurtarmak için sosyal ortamlar kurmaya çalıştım elimden geldiğince, kurulan ortamların sonlari hep aynı en iyi kurulan ortamlar veya dostuklarda da keza öyle sonsuz döngü ve bu döngünün ne kadar bilincinde olmak kolay olsada bu döngüyü kırma bilincinde olmakta bi o kadar da zor. Yalnızlığa ve hatta hayata karşı insanoğlunun erken yaşlarda öğrenmesi gereken şey kendine yetebilme ve ben olabilme öğretisi bu da sanırsam deneyimle oluşan bir olay. Bu video birazda olsa bilinçlendirdi aslında sonsuz dönen çarkımın nasıl durucağını farkettim hayatmin su noktasından itibaren kendime yetebilmeye, ben olmaya çalışmaya çalışıcam.

O kadar yalnızım ki youtuba yalnızlık yazıp bu videoyuyu buldum

Orda bir adam var, adamın içi dapdar, beyni başı patlar, kendinden geçer. Yalnız mı kaldın? Bitek sen mi varsın? Belki alışman lazım. Uzak dur yakınıma, bu mesafe bizi bozar. Yalnızlık paylaşılmaz. Hiç durmadan ararlar. Hiç yalnız olmasınlar mutsuzlar. Kendi kendilerine kalmak ne zor gelir ki. Neden yalnızlık mı yoksa nedensizlik mi bilmem. Sorun bende mi yoksa çevremde mi kimim ben? Ayrıca sen de varsın. Uzun ince bir yoldayım. Bir gece vakti ansızın fark ediverdim yalnızım. Üryan geldim yine üryan giderim. Elimden gelen bişey yok, büyük değil vaatlerim. Kendini rahat bırak biraz daha. Bazen insana huzur gerek. Yes, it's a good day for singing a song.

Konuşmaların ,değindiğin konular tamamen benim sorunlarımı anlatıyosun abi. Genelde çevremde konuşucak beni anlayabilicek zeki kimsecikler yoktur sen konuşunca ben rahatlıyorum.

Sanki kalbimden geçenleri anlatmışsın gibi ilaç gibi geldin iyi ki seni keşfedebildim ❣️

Mukemmel bir sohbetti sizi bu videoyla tanıdım ❤

Yalnız hissetmeyeyim diye böyle bir video yüklemiş, tekrardan adamsın Cemre abi

yorumlardaki herkese sarilayim lutfen

Bu video uzun zamandır daha sonra izle listemde duruyordu, nihayet izlemek için doğru zaman olduğunu hissediyorum.

Bir kaç yıl sonrasını görebiliyorum. Yine yalnızım fakat bu defa mezar taşı seçiyorum.

Şunu söylemeliyim eğer yalnızlığa alışırsanız sizin peşinizi bırakmayacaktır

bence yalnızlığın tanımı, içeriği, ona ne kadar anlam yüklemek 'zorunda' olduğumuz değişkenlik gösterir. özünde ise yalnızlık bir hissiyattır : koyu, dibe çeken, karanlık bir hissiyat. kimisi yalnız olmayı tercih eder, kimisi yalnız kalır. kalabalıkların içinde yalnız hissedebilir insan. tek başınayken yalnız hissedebilir insan. arkadaşının yanında,ailesinin yanında, sevdiği birinin yanında yalnız hissedebilir insan. bu hissiyatın yaşantıyla çevreyle geçmişteki yaşananlarla ilgisi ve daha birçok nedeni kişiden kişiye farklılık gösterir. ama en acı ve zor olanı da bence, zihninle başbaşa kaldığın anlarda,düşünmekten kafayı sıyırdığın zamanlarda, anlatıp anlatıp anlaşılamadığını hissettiğin o anlarda, dinlenilmediğin zamanlarda, daha da dibe çökerken haykırışların yanıtsız kaldığında, hıçkırıkların nefesini keserken seni duymadıklarında, görmezden gelindiğinde,ciddiye alınmadığında hissettiğin yalnızlık en acısıdır. o yüzden ben de şu söze katıldığımı belirtmek isterim: "İki kişi yalnız kalmaktansa kalabalıkta yalnız olmak çok daha kolay."

Yalnızlığı uzun süredir kabullenmiş özümsemiş biri olarak şöyle bi düşüncem var abi bana yalnızlık konusunda sitem eden dostlarım var ve ben dediğin gibi reçete olarak sosyalleşmeyi öneriyorum. Çünkü benim gibi hem fiziksel hem ruhsal bi yalnızlık yaşayacak imkanları yok koca bir yıl izole geçirdim. Bu sürenin sonunda kekelemeye cümle kuramamaya başladım ama yalnızlık başka bi evreye geçti. Her neyse hayat hikayemi anlatmaya gerek yok ama gözlemlediğim kadarıyla dediklerin doğru. Bu arada yalnızlık gözlem, analiz, ilişkilendirme yeteneklerini had safhaya çıkarır ama duygusal zekayı nerdeyse sıfırlar mantığı hayatının merkezine koyar.

Değindiğiniz çok güzel noktalar var, özellikle "sevme ihtiyacı", yalnızlığın getirdiği çoğu şeyden ağır basıyor. Çünkü bir şekilde rol yaparak, onlar gibi olarak insanların arasına kolayca karışabiliyorsun. Takındığın ve büründüğün kişilik ne kadar sahte olsa da bir şekilde seni seviyorlar. Yalnızlığım tam olarak hangi kategoride bilmiyorum. Kimi zaman o kadar yalnız, boktan ve komik günler geçirdim ki hangisi nasıldı, ne şekilde iç içe geçmiştir tahmin edemiyorum. Artık yüzeysel ve sığ ilişkilerin getirdiği aptal arkadaşlarımla fiziki olarak hiç de yalnız kalmıyorum, galiba beni de seviyorlar. Muhtemelen birkaç yıl önce yapayalnızken daha mutlu ve doymuş hissediyordum. Nasıl ifade edebilirim bilmem, çok yakın bağlarım da oldu fakat ne olursa olsun, tek başına kalıyorsun. Saatlerin sonunda, günün sonunda, yaşamının sonunda... Sırf bu yüzden bir yaratıcıya inanmayı çok istiyorum. Çünkü anlam arayışı, anlam yüklemeye çalışmak birilerine, bana sadece ıstırap veriyor. Belki bir yaratıcıya inanmak, ona tutunmak bu acılarımı dindirebilir gibi geliyor. Yorumları okumak da iyi geldi:D Umarım bu beni, kötü bir insan yapmıyordur. Sadece sahip olunan acının başkaları tarafından paylaşıldığını görünce tekrar kendimin değersiz ve herkes gibi olduğunu hatırlıyorum. Sıradanlığımız garip bir şekilde acılarımı dindiriyor. Bir videoda, bir yorumda, bir şiirde, bir satırda... Aynı ve tanıdık yalnızlıklar okudukça ve dinledikçe kendime kızmamaya başlıyorum. Herkes, herkes kadar yalnız. Komik ve boktan olan yanı bu, kimse kimseden daha fazla yalnız değil. Kimileri bu yalnızlığını daha iyi örtüyor. Şimdi bu videoyu kapattığımda oluşacak his ve bu videoyu izlememişim gibi arkadaşlarımın yanında sırf sevilmek için büründüğüm kişilik için rol yaparken yalnızlığım tekrar su yüzüne çıkacak, tam olarak o an hissettiğim duygu ne zaman önemli olacak, bilmiyorum. Ne zaman "Artık bunu ciddiye almalıyım." derim, bilmiyorum. Belki de bunlara hiç kafa yormamak gerekiyordur.

Yalnızlığın en büyük sebebi toplumun ön yargıları ve empatisizliktir karşılıksız sevgi yoktur çıkar ilişkisi vardır kimse sizi tam olarak eksizsiz ve kusursuz sevmiycek o yüzden bunları dert etmeyin maalesef gerçek bu hedeflerinize odaklanın o çok istediğin şeyi satın almak için uğraş o hayallerini süslüyen arabayı al bunları önemseme bu arada benimde bir arkadaşım yok sevgilim de yok yani sevdiğim insan diye bir şey yok değersizlik ve önemsizlik beraberinde yalnızlığa terk ediyor beni bu duruma alışıyorum ama gerçekten durum böyle yapıcak pek bir şey yok