İnsanların çoğu yalnız kalamadığı için evlenir, büyütemedikleri çocuklar yetiştirir. Toplum tarafından onaylanmak için Travis'ler yaratırlar fark etmeden. O yüzden sahicidir Taxi Driver. Sanat tarihinin en özgün eserlerinden biridir.

“Yapyalnızım, ama bir kente yürüyen ordu gibiyim” (Bulantı) Jean-Paul Sartre

Lise bitti 3 yıl oldu. Doğru düzgün bir iş bulamadım. Bazı sağlık problemleri yaşadım. İşitme kaybı ve çınlama artışı var. Özgüvenim yerle bir oldu. Kendime hiç bakmadım. Ufak tefek işlerde 3 - 5 kuruş para kazandım. Geçimimi kın kanaat sağlıyorum. Özel hayatım yok. Hayatım iş - ev arası. Yalnızlık bana çok şey öğretti. Kafamın içinde yeni insanlar yarattım. Kendime yeni arkadaşlar buldum. Kafamın içinde ki "Ben" çok başka bir insan. Düzgün bir işi sağlıklı bir hayatı var. Gerçekte ki ben gibi değil. Bunun Delilik olduğunu bilsem de en azından kafamın içinde ki İnsanlar ve orada ki ben bana huzur veriyor. Yalnızlık aslında bana göre yanlızlık değil. Yalnızlıktan bana göre aslında yeni kalabalıklar edinmektir. Çünkü dışarı da yalnız olsam da beynimin için de hep sosyal bir insanım.

Filmle ilgili en tat kaçırıcı noktalardan biriyse yaşanan onca şeyden sonra adamın hayatında hiçbir şey değişmedi, yine aynı rutine takılmış olarak devam edecek

14 yıldır yalnız yaşıyorum. Günümüzde yalnızlık kavramındaki yalnızlık'tan değil. Gerçek yalnızlık. Babamla travmatik problemler yaşadıktan sonra özellikle. üniversiteyi yarıda bırakıp tamamen eve kapandım. Özel hayatımda da yalnızlığa itildim, aldatıldım. Sosyal biri olmadim hiç bir zaman. Travis gibi. Yıllarca, konuştuğum tek insan ekmek aldığım bakkal oldu. Arada sırada kendi sesimi unutuyordum ve şarkı mirildaniyordum yalnızken. Dünyadan soyutlanmış bir gençlik yaşadım. 20 yaşımdan 30 yaşıma kadar. Şu an 34 yaşındayım. Hala yalnızım. İki yıldır iyi bir işim var. Hala asosyalim. İş yerindekiler gorunusumden dolayı beni sürekli birileriyle takılan biri sanmıştı ilk baslarda. İki kişiden fazla insanın olduğu yerde nefes alamıyorum. İnsanlara tahammülüm yok. Kimseye de anlatmadım 10 yıllık "yalnızlığım"ı. Anlatsam da anlamazlar. Günümüzde üç saat yalnız kalınca yalnızlık üzerine konuşan insanlar var. Bu filmi de defalarca izledim. Koluma da o cümlenin dövmesini yaptırdım "I'm God's lonely man"

Yalnızlık; düşündüklerinizin kafanızın duvarlarına çarpıp tekrar içeride kalmasıdır.

Bende 2 yıl önce liseden mezun oldum şimdi üniversite okuyorum ama üniversite hayatı denilince akla gelen o eğlenceler, etkinlikler, kulüpler, aktiviteler, arkadaşlar hiçbiri yok bende. Lisede de yoktu.Hiç sevgilim de olmadı ve çok fakir bir ailede doğup büyüdüm sonra ailem de dağıldı. Tek başıma kaldım ve dolayısıyla kafamın içinde kusursuz seneryolar kurdum ve gerçek insanlar ile hayali karakterleri karıştırmaya başladım. Her ne kadar kendi kendimi bir şekilde avutup mutluymuş gibi davranmaya çalışsam da hayatın gerçeklerini gördüğümde hep yıkılıyorum. Buradaki benim gibi insanlar umarım sizde mutlu yaşarsınız bende.

ilk defa felsefeye böyle ılımlı yaklaştım okullardaki eğitim sistemide yalın ve sıkıcı anlatılmayıp senin gibi sunsa belki de felsefe ile ilgilenen genc nesil olur

Knk bütün videolarını zevkle izledim lütfen bu işi hiç bırakma en sevdiğim kanallar listesinde 1. sin

Daha yeni keşfettim ve farkettim ki sizi izleyip yorum yazanlar neredeyse hepsi düzgün, aklı başında insanlar. Böyle bir izleyici kitlesine sahip olmak her kanalın harcı değil. Gerçekten canı gönülden kutluyorum yaptığınız işi. Yolun açık olsun.

o dönemde travma ve düşük sosyal beceri sebebiyle bu yalnızlığa mahkum olmuş bu karakter, bugünse böyle sebepler gerekmeden bu yalnızlıkla bizzat baş başayız. bu konu hem toplumsal hem kişisel açıdan büyük sorun ve gittikçe de artacak bence

Yalnızlık bana hiç kimsenin hayal bile edemeyeceği düzeyde huzur veriyor. Sonsuz sessizlik ve durgunluk asıl huzur.

yalnızlık, bir daha kırılmayacağın ve üzülmeyeceğin bir huzurdur. onu çekilmez yapan tek şey ise yenilmişlik duygusudur.

yalnızlık, başaramama korkusu, özgüvensizlik... bunların vücut bulmuş hali benim. son bir buçuk yıldır en fazla konuştuğum kişi benim. hayatım boyunca hiç bir zaman depresyona giren insanları anlamadım. hatta kendimin de hiç girmediğini düşünüyordum ama sanırsam yaklaşık 3 yıldır ağır bir depresyondayım

yalnızlığın boğduğu gecelerden birinde bu videonun bildirimini görmek hoş olmadı. yine de seni dinlemek güzel. yaptığın bu şeye hep devam etmelisin..

Yalnızlıkta, sessiz bir odada kendimle tanışmaktan korktuğum için bir başkasının kendisi ile tanışma filmlerini ve bu yalnızlığın felsefesinin anlatıldığı videoları izliyorum.

Yaklaşık 7 yıldır odamdan çıkmadan yaşıyorum, hiç arkadaşım yok kimseyle konuşmuyorum işsiz olduğum için anne babam dışında kimseyi görmüyorum. Sadece kendim ve düşüncelerim var odada. Ve ilk yıllarda birşeylerle oyalanmak düşüncelerimin bozulmasını önlese de son 1 yıldır artık kendi beynimle savaş içindeyim. sadece sinir, pişmanlık ve ümitsizlik duyguları içinde aklımın kendi kendini yediğini farkettim. Kimseyle hiçbirşey konuşmamak beni çok duygusuzlaştırdı. İnsan beyni değirmen gibidir, hiçbirşey atmasan kendi kendini öğütür lafını bizzat deneyimledim. Duygusuzluğum lk önce başarısızlığa evrildi, bu devamlı başarısızlık da (tahminime göre yaklaşık 2 yıl önce) mental olarak patlama yaşamama ve kendimden nefret etmeye dönüştü. 8. Yılımda da odamda oturmaya devam edersem ve duygularımda başka birşeye dönüşürse bu yorumu güncelleyeceğim. Siz siz olun yalnız yaşamaya falan çalışmayın sonu hiç iyi değil..

tam olarak bu karakterle aynı hayatı yaşayan bir insanım mesleğim şoförlük tek başıma yaşıyorum ve çalışmadan geçirdiğim her dakika bana kafayı yedirtiyor bu yüzden fazladan mesailer alıyorum genelde insanlar hareketlerimi garipser ve benden uzaklaşmaya çalışır veya sürekli yargılar bunlar gibi sebepler yüzünden bu filmi izlediğim an kendimi gördüm ve bendeki yeri çok büyük oldu benim gibi yalnızlığa mahkum insanlara selam olsun

2 senedir işsizim ve okb + anksiyete hastası olduğum için sağlıklı ilişkiler kuramadım. Üzerinde bir de depremde evim yıkıldı ve şu an bir yerde yalnız başıma kalıyorum. İş de bulamadığım için zor bela geçiniyorum sürünüyorum resmen. Üstüne yalnızlık da beni delirtiyor. Kahramanlığı falan bilmiyorum tek bildiğim hayat acılardan ibaret. Bunlara dayanma süremiz ömrümüzü belirliyor bence. Bazen çabuk bitsin diye dua ettiğim oluyor.

Filmi ayda 1 kere izliyorum. Her izlediğimde gelip sizden felsefesini dinliyorum.Travis, Betsy'i sinemaya götürmeden önce ilişkileri gayet iyi. Ama Travis'in hiç sevgilisi olmadığı için Betsy'i yetişkin filmine götürüyor. Çünkü kendisi hep yetişkin filmlerine gidiyor.Kendi kendine "İnsanlar böyle filmlere gidiyor. Betsy'i de bu filme götürebilirim." diyor. Betsy ile ilişkisi varken bile yalnızlık yine kendisinin yakasını bırakmıyor. Travis'in de dediği gibi "Birinin kendi isteklerini baltalamak istemesini anlayamıyorum."

Yalnızlık ve varoluş sancısı yaşamayan aklını kaybetmemek için çaba sarf etmek zorunda kalmayan insanlarda sorun var bana göre, ulaşılan amaç kazanılan şeyler vesaire bunlarda en nihayetinde tatmin etmez insanı yani hayat neresinden tutarsan tut elinde kalır.

Edebiyatı, felsefeyi, okumayı seviyorsan bu kanal tam sana göre!

Ah Travis, o kadar bensin ki... Hadi sen savaşa gittin kan gördün vahşet gördün travma yaşadın da bu hale geldin. Peki bana ne oldu da böyleyim? Yalnızlığın içine gerçekten düşmeyen bilmez zorluğunu. Kalabalıkların içinde yalnızım, kadınlarla aram kötü, istesem de sevemiyorum artık, sevsem de iletişim kuramıyorum, etkileyemiyorum. Yakın bir arkadaşım bir kadınla tanıştırmak istediğinde daha adını dahi duymadan reddediyorum köşe bucak kaçıyorum çünkü korkuyorum ilişkiden. Ciddi ciddi korkuyorum. Duyduklarım, gördüklerim... Bu yaşa gelmişim ilişkim olmamış, hala annem hariç hiç bir kadın tarafından sevildiğimi duymadım. Bu baya can sıkıcı bir durum. Bu çelişkilerle ne kadar yaşanır bilmiyorum. Ailemi sevmeme rağmen kimseye de dertlerimi açmak istemiyorum. Yaptığım hiçbir aktiviteden keyif alamıyorum. Yaşadığım hayat bomboş ve anlamsız geliyor, intihar fikri dolanıyor bir süredir kafamda. Geleceğe dair hiçbir motivasyonum kalmadığı için geleceğimi belirleyecek olan aylarca çalışmak gereken sınava da odaklanıp çalışamıyorum. Çalışamadıkça kalıyorum kaldıkça daha büyük moral bozukluğu oluyor. Adım atamıyorum tek bir adım. Geleceğim için tek bir adım atamıyorum. Üniversiteye girerken ne hayallerim vardı, ne kadar mutluydum. Özgüvenim yüksekti. Keşke bu kadar kırılgan olmasaydım. Bu kadar kendimi bulduğum bir film karakteri olmamıştı daha önce. Sayenizde tanımış oldum, teşekkürler.

Taxi Driver gibi efsane bir filmi kendini eleştirmen sanan aptallardan uzak ve gerçekçi bir şekilde duygusuyla mesajıyla felsefesiyle anlattığın için çok teşekkürler...

Yalnızlık ve yalnızlık duygusu arasında müthiş bi ayrım var. Umarım bu ayrımı anlayacak kadar yalnızlığınız ileri boyuta taşınmaz.

Uçakta sabun satan kırmızı ceketli bi adamla tanıştım

Bu video başlığını gördükten hemen sonra filmi izledim ve az önce de bu videoyu izledim incelemenizde de dediğiniz gibi filmi izlerken karakteri kendime o kadar çok benzettim ki gerçekten de bir gün böyle birisine dönüşmekten korktum çok ciddi dersler veren düşündüren bir yapım.

biraz geç oldu ama.. bu videoyu görünce ilk filmi izledim ve sonra bu videoya geçtim. süpersin gerçekten süper.. herkese bol şans(yalnız kalmayın)

dostum şuraya bir yorum bırakıyorum umarım sürekliliğini bozmadan devam edersin geleceğin parlak.

Taxi driver beni görse ben yalnız değilmişim hatta ne çok insan varmış etrafımda der

Mükemmel bir filmdi bitirdikten sonra tekrar izlerken bile birçok detay farkettim mesela ana karakterimiz bir sahnede yardım et diye taksiye binmeye çalışan kadını taksinin içine almıyor ve kızın yanında kızı zorla götüren adam ona rüşvet olarak 20 dolar veriyor ve bu paranın kirli bir şekilde kazanıldığını belli etmek için para kirli ve buruşmuş şekilde veriliyor sonra ise fuhuş için gittiği evde ücret olarak adama o buruşmuş 20 doları verir kirli kazandığı parayı kirli bir işte ödüyor değişik bir ayrıntı bilerek verilmiş bir ayrıntı filmde heralde çünkü aynı cepten aynı kirli parayi çıkarıyor

Tam 4 Sene ******'görev yaptım. ve şimdi evdeyim çok şükür. Sızma ve çatışmalara şahit oldum yaralı verdik şehitler verdik vatan sağolsun. Allah şehitliklerini kabul etsin... Sözüm şu; ben görevdeyken arkadaşlarım kız erkek fark etmeksizin beni ararlardı '' gel özledik , şuraya gidelim , burada bunu yapalım , gezelim tozalım '' gibi cümleler kurarak her zaman motive ederleri sahiden de öyle oldu , o an Motive oldum. Şimdi ise sanki beni dışlıyorlar... Bi arayıp soran bile yok. Instagram da olmasa yapayalnız kalacağız be !!!

Filmi 1 sene önce izlemiştim. En sevdiğim 5 film arasında değildi belki ama bu videoyla şu an itibariyle bende daha farklı bir iz bıraktı. Gerçekten ana karakterimiz Travis’le benzer özelliklere sahip olduğumu, benzer şeyler yaptığımı görmüş oldum. Ancak tabi ki ondan en büyük farkım bir ailem ve kaybedecek şeylerimin olması, bir de savaş geçmişinden ziyade hayatımın sınav ve sosyal hayatta hep dışlanma geçmişleriyle geçmesi... Aynı onun gibi bir kız için “kahraman olma psikolojisiyle” benzer eylemlerde bulundum. O eylemler ise o kızı mutlu etme, onun etkisiyle bana yakınlaştırma amaçlı yapılmış derslerine yardım etme, onun sorunlarına yardım edip yanında olma gibi eylemlerdi. Yaptığım ekstrem eylemler ise benden 350 km uzakta olan onu ziyaret etmeye 2 kez gitme oldu ki aynı Travis gibi dengesiz ve sosyal anlamda gelişmiş biri olmadığımdan onu ilk görüşmede kendimden soğuttum... Bir ailesi ve kaybedecek şeyleri olan biri olmasam muhtemelen o kızı mutsuz eden etmenlere karşı birtakım “daha” ekstrem eylemlerde bulunabilirdim ancak neyse ki öyle biri değilim. Bu olayın ardından geçen 1,5 yılda ise benim için sosyal anlamda hiçbir şey değişmedi. Muhtemelen 2-3 yıl içerisinde mezun olacağım ancak geçen her zamanda sosyal olarak daha kötü bir noktaya doğru ilerliyorum. Zamanında internet ve oyunlarla tanıştığım 5-6 yakın arkadaşım ve ailem olmasa durumum çok daha vahim bir hal alırdı. Şimdi ise hayata karşı sadece umutsuzum. En büyük hayalim hayatta ailem dışında birinden sevgiyi görmek ve bunun sonucunda bir kız arkadaşımın-sevgilimin olması. Ancak bunun çok uzun yıllar gerçekleşmeyeceğini biliyorum...

Yalnızlık sadece travmalar veya başarısızlıklarla ilgili olmuyor her zaman. 30 yaşıma kadar çok geniş arkadaş çevrem, saatim saniyem yalnız geçmezdi, çok sayıda kız arkadaşım ve çok yakın arkadaşlarım oldu. Orta düzeyin üzerinde yakışıklık, orta düzeyin üzerinde gelir durumu, iyi bir eğitimim, yurtdışında iyi bir çalışma ve gezme geçmişim, insanlarla çok iyi iletişim kura bilme yeteneğim ve s. yani kısaca hiç bir açıdan her hangi travma veya eksiklik veya başarısızlık söz konusu olmadan son 2 yıldır insanlardan uzaklaşmaya başladım, iş gereği etrafımda halen insanlar oluyor tabi ama kafa olarak tüm gün kafamın içindeyim evde de, işde de her yerde sadece kendimle baş - başayım. Kendimce nerdeyse her şeyi çözmüş ve hiç bir şeyin anlamı olmadığını anlamış gibi hiss ediyor, bunun için artık eskisi gibi her hangi bir şeye çaba göstermiyorum. Hayatım sağlıklı ve kaliteli devam ediyor yani beslenme düzenim ve beslenme kriterlerim sağlıklı, haftada 3 kez düzenli sporum, dünya ve bir çok gündemi aktiv takip etmem yerinde duruyor. Yani dışarıdan gayet normal bir hayatım var ama tamamen yanlız olduğumu biliyorum. İşin aslı zaten derin düşünse her kes yalnız ama insanlar bununla baş edemiyorlar onun için kendilerini meşgul ederek kafalarını ve düşünmelerini önlüyorlar. Ben etrafımda onca çevre ve insana rağmen aslında çocukluğumdan hep yalnız hiss ettim ama sevginin veya arkadaşlığın gereğini getirmek adına üzerime düşen neyse en iyi şekilde yaptım ama sonunda gerçektende yalnız olduğumu her defasında daha iyi anladım. Dediğim gibi hayata yalnız geldik yalnız da gideceğiz her kes yalnızdır zaten. Sadece bununla yüzleşe bilmek kolay değildir. Gerçek varlık sadece her şeyi Yaratanın kendisidir, dünya bizler tüm evrnler ve s. ruhumuza seyr ettirilen görüntü, dinletilen birer sestir. Yalnız hiss etmemenin gerçek çaresi yalnız olduğumuzu anlayıp kabul edip sadece bizi her an oluşturanla baş başa olduğumuzun farkına varmak. Yani özetle Kuranda Allahın buyurduğu gibi "Sizin Allahtan başka dostunuz ve veliniz yoktur". İşin aslı budur. Gerçekten yalnız olduğunu anlayıp kabul edip sadece Allaha güvenerek, ona dayanarak, onunla yaşamayı öğreneceksin, ki bunu yapa bilirsen acayip bir özgürlük kazanıyorsun dünyadaki en özgür insan hiss ediyorsun kendini, insanlarla iyi geçiniyorsun hayatın gerekliklerini yapıyorsun ama kafanda her zaman sadece Allahlasın dünyada yalnızsın, daha hala gencim belki ilerde fikirlerim değişir ama şimdilik anladığım doğrusu bu. Yani özetle yorum yazma sebebim, yalnızlık sadece travma ile veya eksiklikler ile olmuyor her şeyin olsada tamamen düşünce ile hayatı anlama ile de insan yalnızlaşa biliyor, yani etrafınızda yalnız takılan birini gördüğünüzdü illa sorunları olan biri gibi bakmayın belki de Sizden farklı olarak tüm sorunlarını aşmış kafası rahat yaşayan biridir (benim gibi) sadece hayat biçimi olarak yalnızlığı seçmiştir.

Videolarınız gerçekten çok başarılı,Türkiye’de böyle bir kanal olması mutluluk verici

Gözü açık olan ve insanların gerçek yüzünü gören bir insan"Varoluş sancısı","Depresion" zaten yaşar

Ne kadar yalnız olsak da milyarlarca insandan daha zeki olduğumuz gerçeği ile özgüven kazanabiliriz. Milyarlarca insan asla bu hayatta ne yaptığını sorgulamıyor, hayattaki hedeflerinin onlara bir şey katmayacaklarının farkında değiller. Toplum gerçekten hastalıklı bir yapı, birilerinin tarafından hasta olmaktansa kendimi yaralamayı tercih ederim.

Junglar, travmalar, arketipler; vallahi tebrikler, bütün kavramları da bağlantılarıyla ortaya koymuşsun film üzerinden. İlk kez denk geldi izledim videonu ama diyebilirim ki yolun bayağı açık bence. Kolay gelsin, başarılar.

Stresi hastalığı yenmenin yolu 1. Seni seven kadın 2.senin sevdiğin bir işin olması bu kadar kolay

30 yaşındayım. 6 yıldır ailemden ayrı bir şehirde yaşıyorum. 6 yıl yalnız yaşadıktan sonra, insan bir yerde yalnızlığı sevmeye başlıyor ve bu iyi değil. Özgüvensiz, orta halli ve çirkin biri olduğum için hoşlandığım kimseye açılamadım ve bu beni daha fazla yalnızlığa itti. Şu an sanki geri dönülemez bir yerdeyim ve yalnız öleceğime inanmaya başladım.

ciddiyim rastgele bulduğum en iyi kanal. ders çalışacaktım gidip diğer videoları da bitiriyim.

Dostum videolarını izledikçe anlıyorum ki sen tam manasıyla bir Melankoliksin. Yeni videolar yapmaya asla ara verme çünkü muhtemelen bizler(izleyici kitlen) senin hayatının amacı haline gelmişiz güzel kardeşim. Aslında anlatımlarında özgün bir felsefede yapıyorsun ve takdiri hakediyorsun.

“Samurayın yalnızlığından daha büyük bir yalnızlık yoktur; belki ormandaki kaplanınki hariç.” Alain Delon'un oynadığı 67 yapımı ''Le Samouraï'' filmini de öneririm arkadaşlar.

bilmiyorum ama yalnızlık bana çok iyi yarıyor.sürekli bir şeyler okuyup bir şeyler izliyorum.yalnız olmadığım zamanları hiç sevmiyorum.İlla biriyle sohbet etmek zorunda ve gereksiz hareketler yapmak zorunda oluyorsun.Bence yalnızlık dünyanın en iyi şeyi

-Yalnızlık Kapalı bir pencereden sokağı izlemektir. Bence dünyanın en güzel doğa olayı gecedir,bunu en iyi yalnızlar bilir...

Kendinizi, kendinizle zaman geçirmeyi yalnızlık sanmayacağınız şekilde yetiştirin." - Tarkovski

Bu videoyu merak edip filmi izledim, şimdi tekrardan aratmadan gezerek videoyu buldum. Keyifli bir video olmuştur umarım.

Bu travis kesinlikle ben olmalıyım.. Biraz daha türkiye atmosferine uyarlanmış versiyonuyum

Kendimi gördüm tek fark yanlız olmıyanları gördüğümde kıskançlık nefret ve şiddet hissediyorum

ilerde çok iyi konumlara geleceğine inanıyorum , kaliteli içerik ve kanal bulmak çok zor , bu işten vazgeçme başarılar .

Ne kadar cok yalnız insan var eminim hepiniz cok iyi insanlarsinizdir bence benim hayalim bu yalnız ama kaliteli insanlari bir araya getirmek eminin hepimiz birbirimizi cok iyi anlariz hep beraber şöyle içten bir sarilsak butun derdimizi unuturuz

Bu kanala bağımlı olmuş olabilirim. Cidden içerikleriniz çok güzel, daha fazla abonelerde görüşmek üzere~

Mükemmel bir anlatım. Sizi tebrik ederim,büyük bir zevk ile izledim.

Çok güzel. Umarım bir gün seri üretime geçme telaşıyla kaliteden ödün vermezsin. Gerekirse ayda bir video yayınla ama bu emeği hep görelim. Yolun açık 🌸☀️

19 yasimdayim bana o vaat edilen üniversiteyi okuyorum su an. Yurtta kaliyorum, etrafimda kimse yok ailemle aram hep kötü oldu. Sosyallesmeye calisip artik kizlara olan ilgimi arttirmaya calisiyorum fakat ne zaman bir kiz ile tanışsak iletişimimiz 2 hafta içinde kesiliyor. Sanırım bu problemde filmde değindiği gibi dengesiz hareketlerimden kaynaklaniyor. Antidepresanlar kullanıyorum fakat sadece kisa bir süreliğine hayatın yaşamaya değer bir yer olduğunu anımsatıyor. İntihar ile yüz yüzeyim ve bunun tek sebebi kendi kanaatimce hayatımda hic istedigim o ilgiyi, sevgiyi bulamamış olmam. Her gece kendime farklı sözler veriyorum yeminler ediyorum ama artık yaşamın ne kadar gereksiz ve absürt olduğunu kendime kanıtladığımı zannediyorum ki varlığım acı çektiği için yokluğa karışmak istiyorum. Bu yorumu okuyan varsa içinizden kendinize iyi bakın demeyeceğim çünkü hayat bakmayacaktır.

Taxi driver...Robert de nironun sinema tarihinin en büyük aktörü olduğunu bizlere kanıtladığı muhteşem film...

Açıp filmi izledten sonra sizin incelemenizi izlemek çok hoşuma gitti bir emek; metin yazarlığı, kurgu, düşünce boyutunda iyi iş çıkarmışsınız kalitenizden hoşnut kaldım Squid Game'in metaforik olduğunu düşünenlerdenseniz bir inceleme videosu beklemekteyim :) Kolay gelsin

"Hayatını rayına oturtmayı bir türlü beceremez. Hayatta herhangi bir amacı yoktur ve bunu düzeltmek için bir motivasyonu da yoktur!"

Gercekten urettigin icerikler cok kaliteli hem aciklayici hem de cok uzun degil basarilarinin devamini dilerim

Abi sana çok şey borçluyum bu videolar için. Bütün kalbimle teşekkürler 💗💞💖

Filmi izlerken karakterde kendimi görmem gerçekten üzdü. Bir amaç olmadan yaşayıp devam etmenin saçmalığını görüyor, yozlaşmış dünyadaki bu insanlara bakarken onlara acıyor ve nefret duyuyorum. Travis ile aramdaki fark onun faaliyete geçmesi ve benim kendi düşüncelerimi beynimin ücra köşelerine hapsetmeye zorlamam ve bunun daha fazla acı vermesi. Kısacası filmin başındayım. Gerçi filmin sonunda da başa dönmüş havası var hiçbir şey değişmiyor. Bu halden nasıl kurtulur, bilmiyorum.

Genellikle soyal anksiyete bozukluğu (sosyofobi) olan kişiler bu durumdan muzdariptir. Kendimden örnek vermem gerekirse son 4 yilda bu olay ortaya çıktı öncesinde sosyal ortamlarin bir numarasi gozden düşmeyen adami insanlarin en ufak hareketinde bile benden onay bekledigi biriydim. Sonra universite sinavi basladi tabi iceri kapandim sıfır sosyal hayat her aksam birileri arardi acmazdim acardim gelemiyorum derdim no man olmuştum bi anda . Sonra universite basladi daha bi icime kapanik oldum insanlarla iletisim kurmak hosuma gitmiyordu ve beceremiyordum her sosyallesme firsatindan kacar oldum en ufak bi firsati bile degerlendirmez oldum. Yemin edebilirim ki günlük kullandigim kelime sayim 10u gecmezdi .hosuma gidiyordu baslarda yalniz olmak. Kendi kendini test etmek felan sonra tabi insanlarla hic konusamaz oldum insanlarla iliskimi ihtiyaçlarimla sinirlar oldum herseyi kendi basima halleder oldum. Suan durumun cok farkinda oldugum icin kendimi duzeltmeye calisiyor ama faydasi yok uykularim duzensiz hayatim plansiz hersey karman corman en son ne zaman mutlu oldum onu bile hatirlamiyorum. Yalnizlik çok sey katti bana ama cok sey de götürdü . Suan tip fakultesi 3. Siniftayim haftaya psikiyatriste gidecem buyuk ihtimal serotonin yazip yollayacak bakalim degismek istiyorum ama degisebilir miyim bilmiyorum çünkü cok yıprandım basit bi sohbet yaw basit bi sohbet ne kadar zor olabilir aklim almiyor sabki konusurken dusunemiyorum sabki konusma yetimi kaybediyorum hala umudum var biraz umarim kendime daha fazla zarar vermeden bu yoldan donebilirim.

Yani saçma tiktok videolarını izlemek yerine toplumumuz bu tür içerikleri olan görseller ya da anlatımlar ile kendini genişletip geliştirebilir Selam olsun taxi driver

Yalnız kalmak en güzeli.Kimse yok sadece sen varsın, istediğimi yapıyorum alıyorum alkolümü sigaramı keyfime bakıyorum.Bu konuda da kimseye birşey anlatma gibi bir zorunluluğum da yok.Yaş da oldu 27.Sadece çevremden değil aileden bile darbe yedim o yüzden kendi kendime yetmeyi öğrendim.İleride evlenmeyi de düşünmüyorum hiçbir şekilde Allah nasip ederse.Çünkü o sevginin yerini artık çoktan nefret aldı bile..Videoyu görünce yazayım dedim ilk defa karşıma çıktı tesadüf değil diye düşündüm yazmak istedim..

Burdan tüm yalnızları soğuk bir kış gecesinden sokak lambasının zar zor aydınlattığı tenha bir sokaktan tanıdık içten birinin size orda sarılması gibi sarılıyorum saygılar.

Bu adam aynı ben. Aynı benim gibi benden daha çok bana benzeyen bir ben daha önce görmemiştim. Bu adamla o kadar ortak yanımız var ki sanki kendimi izliyor gibi hissettim. Bu kadar bana benzemesi, ben olması son derece beni benden aldı sanırım bu kadar ben olması beni biraz kendimi yani beni sorgulamama sebep oldu. Acaba bu adam aynı ben olucak kadar kendime yani ben e ne yapmıştım ?

Gayet özünde bir analiz olmuş. Teşekkürler.

Betsyinin zoru görünce kaçması üstüne eklenen majör depresyon yalnızlık ortaya çıkan şey bir mesih benim gözümde

Bu filmi sevenler mutlaka "Filth" izlesin

Lütfen içerik üretmeyi bırakma senin gibi insanlar geleceğe ışık tutuyor saygılar sevgiler.

Filmi izledikten hemen sonra bunu izlemek ilaç gibi geldi

Defalarca izlediğim bir filmdir. Kendimi belli yönlerden Travis'e benzetiyorum. Elinize sağlık, güzel bir video olmuş.

En büyük depresyon bir insana çok değer verip ve o insandan o değerin karşılığını görmeyip sonra da o kişinin seni bir an da terk etmesi ve kendini boşlukta hissetmen yaşam çok anlamsız geliyor senaryoyu yazan kişi de bunu yaşamış bundan kurtulmanın yolu da insanlarla fazla samimi ve fazla değer göstermeden sosyalleşmek evde yalnız kalıp kendinizle hesaplaşmanız size çok acı verecektir bunu çok az yapın

Yalnızlık bana bazen yaşadığımı bazende çoktan ölmüş olmam gerekiyormuş gibi hissettiriyor.

Videonun ilk dakikalarındayım. Kalite kokuyor. Tebrik ederim çok iyi olmuş.

bu gün her yer taxi driver larla dolu, birileri yüzünden, birilerine çok değer verdikleri yüzünden. Bir güzel söz vardır: "Sakın yalnız kalma, yoksa bunun nasıl güzel bir şey olduğunu görüp alışırsın"

Yaş 29 arkadaş yok kız arkadaş zaten hiç olmadı olamazda düzgün iş yok Amacım hiç ama hiç yok mental sağlığında yerinde olmadığını düşünüyorum hayatın ilk yarısı bitti ikinci yarıyıda böyle götürürsem kurtulurum gibime geliyor

İnsanin kafa dengi arkadaşlarının olması büyük bir nimettir.

Bu kanal değerlenmeli. Umarım değerlenecek. Metinlerin çok kaliteli seçtiğin filmler ve konular bana hitab ediyor gerçekten. Çoğu kişinin kendi içinde sorguladığı meseleler olduğunu düşünmüyorum. Lütfen içerik üretmeyi bırakma.

Admin, kanalını keşfedeli 2-3 gün oldu, karşılaştığım en iyi kanallardansın. Devam et sakın bırakma.

Sahte ilişkilere katlanamayan İnsanlara selam olsun 🖐️🖐️...

Bu film benim hayatımi anlatıyor 3 yıldır yapayalnız yaşıyorum kendimi ve varoluş sancısını sorgulamaktan kafayı siyirmak üzereyim kendi sorunlarımi eş geçip başkalarına yardım ediyorum tek eksiğim taksici degilim

Video'nun finali bile çok iyi olmuş, gerçekten çok akıcı videolar üretiyorsun dostum, tebrik ederim.

Sen var yaaaa süpersin böyle devam et ckm basarlili olacaksin emin ol.

recep ivedik felsefesi bekliyoruz hocam

Yalnızlık ömrüm boyunca tanımadıgım bir yabancıydı onunla şimdilerde beraber uyanıyoruz Sagopa Kajmer 24’

Kesinlikle aradığım kanallardan biri. Taxi driverı izledikten sonra tam olarak anlamlandıramamıştım bu video ile soru işareti kalmadı. Aynı şey American Psycho filmi içinde geçerli. Başarılarınızın devamını dilerim.

Sen muhteşem bir kanalsın dostum her videoda kendimden bir şeyler buluyorum.

en sonda betsye olan tavrı cok iyiydi :)

Depresyonun en dibinden merhabalar. Yaklaşık 1.5 senedir depresyonla ve hormonlarla mücadele ediyorum, yaklaşık 3 ay ilaç kullandığım bir dönemim oldu. Şu 1.5 senedir geçmişte ilgilendiğim sanatla, müzikle, felsefeyle, eğitimimle aramı iyi tutamıyorum fakat tutmaya gayret gösteriyorum. Kendimi bildim bileli çok düşünen, bunun getirisi olarak da kendini beğenmeyen ve özgüvensiz olan birisi olarak yorumladım. Hiç iyi yaşayamadım çünkü bunu kendime yakıştıramıyordum, hep iyi anlarımda dahi bir buhrana kapılıyor, yaşadığım andan kopuyordum. Aklımı ve irademi kontrol etmeye çalıştığım ilk zamandan beri bu sorunlarla uğraşıyorum. Şu son 1.5 senelik dönemimden bahsetmek istemem ama şimdiye kadar okuduğunuz her şey aslında bu döneme dahil. Çünkü bahsettiklerim geçmişimde kaldı. Bu depresyon dönemi boyunca geçmişi, anılarımı, şuan ki durumumu, geçmişteki ve gelecekteki karakterimi, sorumluluklarımı ve daha bir çok şeyi sorgulayıp, düşünüp durdum. Zaman zaman aklımdakilerle mutlu oldum, en azından mutlu olmak için çabaladım. Fakat dönüp baktığımda içimdeki onca çaba, onca savaş, onca amaç, onca yol ve onca zaman hiçbir şey katmamış bana. Son olarak da, bu kanalda tanıdığım, idol gibi benimsediğim bir yazarın sözünü sizinle paylaşıp, cümlelerime son verip, karmaşanın içerisinde savaş vermeye devam etmeye gidiyorum ve herkese de yaşanmaya değer hayat diliyorum.. "Mutsuzluğunu sev, Mutluluğundan iğren. Her şey birbirine karışır. Tüm kazanımlar birer kayıp, Tüm kayıplar birer kazanımdır." - Emil Michel Cioran

Bu filmi yarış marış filmi sandığım için yıllarca izlemeyi ertelemiştim

27 yaşıma gireceğim hep yalnızdım ve herhangi bir zararıni görmedim. Karşınızdaki insanın düşüncelerinin yüzde yüz dogru oldugunu düşünmeyin.

bu diziden çok fazla gta 4 vibeı alıyorum.

Boş insanlarla olmaktansa yalnız olmak daha iyidir

Emeğine sağlık çok güzel bir anlatımın var konular çok güzel seçilmiş. Merakla yeni videolarını bekliyorum. Teşekkürler ☺️

yalnız çok olamadım ama en kötüsü ruhsal yalnızlık kimsenin seni anlayamayışi ve benim gibi kimsenin düşünmemesi. artık böyle bir kimliği de aramıyorum gerçi anlasalar ne olur ama toprağın altında gömülüp gideceğim kısa süreli bir ortam için fazla daraliyorum

çok keyifli bi iş olmuş. aklına sağlık.

Sonda Bettsy'ye yol verince ben aşırı mutlu oldum. Birde ablamiz hafif karaktersiz çıktı

Fazla kasmayın mezarada yalnız gidicez çevrede olup bitenlere çok takılmayın çünkü onlarda birgun yalnız kalacaklar.