O kadar aldanmışız ki hayatımız da
Kimi nereye koyacağımızı bilemez olduk
O kadar yanılmışız ki düşüncelerimiz de
Kime ne için güveneceğimizi bilemez olduk
Zamanın kapatamadığı sayfalar var hala
Geriye baktıkça yarınlara inanamaz olduk
Her şeyi sorgulamamıza şaşıranlar varmış
Biz sorgulamadıklarımızın kurbanı olduk
Nereden bileceksin kimin hedefinde ne olduğunu
Biz düşünmeden sevdiklerimizin
Ezip geçtikleri bir heves olduk...
Ne kış ne fırtına yıkabildi bizi
Biz inandıklarımızın elinde solduk...
Sorgulanmadan yargılandık hep
Dost dediklerimizin acımasızca infazına uğradık
Riyakar insanların adaletsizliğin de boğulduk
Sevdiklerimizin yüreğinde kaldığımız kadar
Hiç bir yerde nefessiz kalmadık
Nereden bileceksin insanların fikrinde ne olduğunu
İyi insan rolünü oynayan çok iyi oyuncular var
Umudumuzu bağladığımız kişilerin
Kalleşliğin de kendimizi bulur olduk
Hep birilerini uğurladık hayatımızadan
Elvedalarla yaşadık, yaşlandık
Şimdi yalnızlığımıza söz ediyorlarmış
Biz bu yalnızlığa etrafımızda ki
Kalabalıklardan savrulduk…
Kimleri gördük kimleri gömdük yüreğimize
Vazgeçilmez dediğimiz kimlerden geçtik
Alıştık ayrılığın her türlüsüne
Bırakıp giden herkesin ardından
Ne umutlar ne hayallerden vazgeçtik
Hangi bahar senin olacak nereden bileceksin
Bugün tanıdığın yarın kim olacak
Hangi tutuğun dal elinde kalacak
Bu sefer hangi hevesin kursağında kalacak
Seni kim yarı yolda bırakacak
Nereden bileceksin…
Zamanın hep ötesinde yaşadık
Şimdilere ayak uyduramadık
Hep ne derler hesabını yaptık
Bu kadar açıyla nasıl yaşarız demedik
Nasıl dayanırız düşünmedik
Hayatımızı hep başkalarının
Ayakları altına serdik
Hep birileri mutlu olsun diye
Kendimizden verdik
Düşlerimizden umutlarımızdan geçtik
Kaç gemi yaktık bu yolda
Ne limanlardan demir aldık sessizce
Fırtınanın her türlüsünü gördü gözlerimiz
Ama yine de durulmak bilmedi yüreğimiz
Zor günler geçer diye diye
En kötüsüne de alıştık artık
Beklentisiz yaşamayı da öğrettik kendimize
Bize zor gelen bir başımıza kalmamız değil
Yanlış tanıdığımız, yüreğimize,
Hayatımıza aldığımız insanların kalleşliğini
Düşünerek yaşamak zorumuza gidiyor
Rüzgar kime ne taraftan eser nereden bileceksin
Yarın nerede hangi zorlukla sınanıcaksın
Kiminle yolun ayrı düşecek
Seni bu sefer kim yıkacak nereden bileceksin
Bize vurdum duymaz diyorlarmış
Bugüne kadar duyduklarımız yetti be gülüm
Bir ihanet daha kaldıracak halimiz yok
İçimize atıklarımız bize yetti
Hiç bir şeyin anlamı yokmuş bu dünya da
İnsanların gözü hep mal mülk parada
Dostluğun zerre değeri yok gözler de
Sen isteğin kadar değer ver bazılarına
Emeklerinin karşılığını alamayacaksın asla
Nereden bileceksin kimin ne yüzle yaklaştığını sana
Hep Ummadığımız sularda boğulmadık mı ?
Hep düşlediklerimizle yıkılmadık mı ?
Asla olmaz dediklerimiz gelmiyor mu başa ?
Suskunluğumuza söz eder olmuşlar gülüm
Biz dile getirip de duyuramadıklarımızın
Kurbanı olduk...
Nereden bileceksin işte
Sevdiklerimizin oyuncağı olduk
Yaşayamadıklarımızın değil
Yaşadıklarımızın esiri
Analayamadıklarımızın
Anlatamadıklarımızın
Kurbanı olduk
Yaman Karaca
Şiirlerin Tamamını fon müzikleri ile birlikte
www.yamankaraca.com da bulabilirsiniz...
Ayrıca Mucizem kitabımız da sitemizde satışa başlamıştır...
Şiir : @yamansiir
Seslendirme :@yamansiir
İnstagram hesabımız : @yamansiir
tiktok hesabımız : @yamansiir_
#ŞİİR #AŞK #DAMAR