Şarkıya "hoşçakal" diye başlayıp "görüşürüz" diye bitirmesi... Hoşçakal deme bana çünkü ben hoş kalamam. Zaman seni geri verecekse beklemeye razıyım.

Bir çocuk vardı, Mehmet. Başında arkadaştık ve her şey iyiydi. Sonradan ben ondan hoşlanmaya başladım, arkadaşlığımız bozulmasın diye söylemedim de. Sonra bir gün ben ne oldu anlamadan benden hoşlandığını söyledi, o gün cennetim oldu. Çok güzel bir ilişkimiz oldu onunla. Kitap okumayı hiç sevmezdi, ama ben ona okuduğumda ya da anlattığımda hiç sıkılmadan dinlerdi. Birlikte hayaller kurardık, gelecekte ki evimizi bile hayal etmiştik onunla. Hâlâ hatırlıyorum merdiveni nereye koyacağız tartışmamızı. Bilgisayar oyunlarının hastasıydı, o oynarken ben yine bir şeyler anlatırdım. Bazen oyunu bitsin diye beklerken uyuya kaldığım olurdu, o sırada benim için tatlı şeylerdi bunlar. İkimizin de ailevi sorunları olduğu bir sıra ağlamıştım ona anlatırken, hiç unutmuyorum sesinin titreyişini. Beni göremeyecek diye bile ağlardı bazen, içim giderdi. Birlikte güler, eğlenir birlikte üzülürdük. Benim için doğru insandı her anlamda. Sonra bundan iki yıl önce yılbaşı akşamı ayrılmak istediğini söyledi. O gün annemin yanında çok ağladım, annem bile çözememişti neden bu kadar ağladığımı. Ama ben o akşam evimi kaybetmiştim. Ev sadece pencere, oda değildir. Ev bazen insanlar olabiliyormuş. Biz ayrıldıktan 1 ay sonra en yakınlarımdan biriyle çıkmaya başlamış, kızın bana karşı uzak tavırlarından belliydi ama beklemezdim ondan. Çünkü ben ona Mehmet'in ilk aşkım olduğunu söylemiştim, onunla dertleşmiştim. Yapmazdı, ama yaptı. Üzerinden yıl geçti, dün onlar birinci yıllarını kutlarken ben bir kez daha onun için ağladım. Gerçek aşklar unutulmuyormuş, bir aşk diğer bütün sevgileri hükümsüz kılabiliyormuş. Ve üzerinden yıllar da geçse ben hâlâ ona aşığım, hâlâ ona sadık kalıyorum. Eğer bunu okursan ki pek sanmıyorum. En sevdiğim şarkı disfruto değil artık, belki bir gün özlersin dinlerken kalbime gölge gibi çöküyorsun, sevdiğin hırkamı eskisi kadar giymiyorum, ekmek arası cipsi unutmadım, doğum günlerini seviyor musun bilmiyorum ama ben kutladığımda sevdiğini söylemiştin. Seni unuttum derken hep yalan söylüyorum, anneme hâlâ seni anlatıyorum. Ben seni hâlâ çok seviyorum.

''Bizim aşkımız bir 21.yüzyıl aşkı değildi edebî aşklar ebedi olur''

Ben hiç dünyaya alışamadım. Sanki bu devirde yaşamak beni yoruyor, üzüyor. Geçmişte yaşamam gerekiyormuş gibi hissediyorum bu deviri hiç sevemedim . Beni sanki o hiç yaşamadığım yıllarda yaşıyormuş gibi hissetiren bu güzel şarkıları paylaşan güzel yürekli İclal...

Aşk benim için hep çok farklı şeyler çağrıştırdı bu zamana kadar. Bazen annemin babama her zaman yaptığı kekin kokusu gelirdi aklıma, aşkı sorgularken. Tarifinde bir tutam aşk olurdu her zaman. Annem öyle öğretmişti. Bazense en sevdiğim şarkıda arardım aşkı. Sonra bir gün bir şey oldu ve ben aşkı birinde buldum. Hoş, onun haberi yoktu. Hiç de olmadı ama olsun, onu sevebilmek bile ayrıcalıktı benim için. Sanırsam aşık olmak için fazlasıyla küçük hissediyordum kendimi o zamanlar. Ziyadesiyle hırçın, inatçı bir kız çocuğu olduğumu biliyordum. Onu gördüm ve büyüdüm sonra. İlk başlarda garipti her şey, sonrasında aşk tanımıma uyan her şeyin bu harikulade çocukta olduğunu gördüm. Hislerimi küçücük yüreğimden gökyüzüne, yıldızlara yolladım. Arkasından da mutlulukla el salladım. Yıldızlar sırdaşım oldu, gökyüzü yoldaşım. Sanırım aramızda pek bir şey olmadı, sadece çok güzel kokan bir çiçek verdiğini ve tatlı bir bahaneyle elimi tuttuğunu anımsıyorum. Bir de sürekli kitaplardan bahsettiğimizi. Birileriyle konuşurken gizlice dinler, konu kitaplara geldiğinde büyük bir mutlulukla yanıma gelir ve kendi okuduğu kitaplardan da konular açardı. Bunlar bile senelerce yetti bana. Tabii sürekli görüşüyorduk da. Aynı ortamda olmanın büyüleyici hissiyatı beni benden alıyordu. Uzun bir süre devam etti bu. Onunla iletişim halinde olduğum süre zarfında kitaplar, çiçeğim ve gökyüzü hayatımın bir parçası haline geldiler. Sonra bir gün o gitti, arkasından bakakaldım. Dediğim gibi, hırçındım. Buna rağmen gittiği için kızamadım bile. Onunla aşkı buldum ben, ne olursa olsun kızamazdım ki! Kitapları yine çok sevdim. Çiçeğimi saklamaya devam ettim. Her neyse, gitmeden önce keşke hislerimle kalbine dokunabilseydim sevgilim. Beni unutmaman dileğiyle. Çünkü ben seni hiç unutmadım!

Belki de sevgilim, hiç aşık olmamak daha iyidir, bir gün artık birbirimizi sevmemekten... çok güzel

Hoşçakal denmemeli asla bir daha hoşgeldin diyemeyeceğini bildiğin bir kişiye, kuru bir hoşçakaldansa - ki bana her zaman ironik gelmiştir çünkü biliyorsun sensiz hoşluktan ziyade yalnızca boşluk vardır benim için- bir şarkı armağan edilse kırıklarımı sığdırabileceğim .. işte bu elveda bana romantik geliyor. Bir umuttansa bir anı bırakmak daha mâkuldür solmaya müsait ruhlar için.

Çok ihtiyacım olan birini bulmuştum. Her şeyim olmuştu ve gitmeyeceğine inandırmıştı. Nefret ettiğimiz insan tipleri vardı, şimdi onlara dönüştü. En beklemediğim anda gitti. Bu yıla seninle girmek istiyordum Krizantem'im. Seni hep sevdim, hâlâ seviyorum. Umarım olduğun kollarda mutlusundur. Tapılası dokunuşlarının bıraktığı çiçekleri hiç unutmayacağım. Bir gün, daha doğru bir zamanda karşılaşmamız dileğiyle.

Yorumları okuyunca neden benim hikayem de olmasın ki dedim... Benimki masum platonik bir aşktı. Sevdiğim çocuk hemofili hastası olduğu için sürekli burnu kanardı. Çantamda defterden çok peçete vardı. İlk ona verebilmek içindi. Her burnu kanadığında o kadar korkardım ki kalbim yerinden çıkardı. Okulumuz bime çok yakındı. Bigbobble sakız vardı. Bilirsiniz ucuz ama tadıda güzel bir sakız. Hergün alırdım bir paket yarısı ona yarısı bana. Kış geldiğinde arkadaşımla montlarin olduğu sıraya oturur, Onun montunun olduğu yere gelip uyurdum. Kokusu azıcık burnuma gelsin diye. Farkındaydı ona olan ilgimi. Sınıfa peçetesi olan var mı diye bağırdığında benim gözlerimin içine bakar bende onaylardım. Hastalığı gitgide ilerliyor burnu daha çok kanıyordu. Kan kaybından dolayı rengi bembeyaz oluyordu. Sınıfça birşeyler yapmalıyız diye düşündük. Yaşadığımız şehrin gazetesinde bir sayfa haberlerde bir kısım yer istedik. Gerekli para toplansın ve o iyleşsin diye. Bir ay boyunca harçlığımı biriktirdim. 50 TL. O zamanlar yüksek bir rakam. Herkes 2 TL verirken ben 50 TL verdim. Para toplandı az çok. Ama yarım kaldı. Umudumuzu kesmedik. Kendi kendime söz vermiştim. Karne günü açılcam. Bir gün okula gelmedi. Endişelendim. Arkadaşım saçmalama hasta olmuştur gelir yarın demişti. Bu düşünceyle rahatladım. Yakın arkadaşı vardı Enes. Ertesi gün oldu. O yine yok. Enese sorduk. Trafik kazası yapmışlar ailecek. Hastanedeymiş. Kalbim atıyor ama durmak üzere. Ne tepki vereceğimi bilemedim. Etrafıma bakıyorum. Elimde sakız paketi. Ne yapacağımı bilmiyorum. Bir ay boyunca gelmedi okula. Bir anda listeden ismi silindi. Okul mu değiştirdi diye düşündüm. Hayır yanılıyormuşum. Kazada yaralanmış. Hemofili hastası olduğu için de çok kan kaybetmiş. 2 hafta tutunabilmiş hayata. Enes söylemişti bana bu haberi. Eve gidene kadar ne kadar çok ağlamıştım. Onun için taşıdığım peçetelerle göz yaşlarımı silmiştim. Sakız yiyemiyorum o günden beri. Boğazıma diziliyor...♡

Hadi beni de dinleyin. 4 sene ağır depresyon geçirdikten sonra evden kaçmaya karar verdim. Sırt çantamı alıp gidecek gezecektim nereye olduğunu bilmeden zaten ölmek istiyordum sorun değil dedim. Birileri ile tanıştım gezdik bir gece alkol aldık istemediğim halde biri bana dokundu bende o üzüntüyle gittim oradan. 1 hafta sonra arkadaşlarım bana güzel bir yer bulduklarını söylediler yanlarına gittim bir çocuk daha vardı orada. Sohbet etmeye başladık zaten güvenmiyordum kimseye ama bu çocuk güzel konuşuyordu. Filmlerden kitaplardan konuştuk akıllıydı bilgiliydi hayatımız hakkında konuştuk. Before sunrise filminden bahsettik sonra akşamında bana o filmdeki sözleri söyledi ‘Bunu söylemediğime pişman olabilirim. Düşün şimdi, bundan yıllar sonra evlenmişsin ve çocukların olmuş. Hayatın monotonlaşmaya başlıyor, kocandan sıkılıyorsun. İşte o gün geriye bakıp hayatına giren adamları düşünüyorsun. Ben de onlardan biriyim. Farz et ki yıllar sonra bana evet demediğine pişman oluyorsun ve yaşayabileceğin şeyleri merak ediyorsun. Şimdi benimle burada trenden in ve hayır dersen neler kaçırabileceğimizi görelim.” Ve biz yola çıktık ertesi gün. Güney doğuyu gezdik Ege’yi gezdik dolandık Türkiye’de kışı beraber bir köyde geçirdik sonra bana Avrupaya gitmek istediğini söyledi… kavgalar başladı aramızda kabul edemedim uzaklaştı benden ama gidene kadar 6 ay yanındaydım her gün gideceğini bilerek uyandım. En sonunda gitti giderken sol kolumdan öptü. Oraya before sunrise yazdım. Gitti Almanya’ya kaçtı. Ben kaldım ardından hastalandım gidişiyle birlikte 10 kilodan fazla verdim iştahım gitti . Bağırsak hastalığı çıktı. Sonra defalarca iletişim kurduk ama kesmek zorunda kaldık olmadı

Bu dünyada yaşamaya alışamadım. Böyle hayal etmemiştim geleceği planlarken. Kendime hep derdim, yıllar sonra şöyle yapacağım, bunların olacak. Mutlu olacaksın. Olmadı. Kimse mutlu olacağını garanti edemiyormuş. Onun yerine şuan mutlu olmayı öğrenmeye çalışıyorum. Şarkılar insanın kendisini dinlemesi sağlıyor. Teşekkürler iclal dere. Şuan mutluyum. Geleceği ise bilmiyorum...

Sevdiğim kişiyle evlendim. ♥️ Umarım burdaki herkes, sevdiği kişilere kavuşur. Umarım herkes çok çok mutlu olur ♥️

bu sarkiyi bilen bir turkle tanismamistim daha once hic... sanki biri bana ozel bir seyi bulmus, kesfetmis ve sormadan almis gibi hissettim istemsiz :"

Hayat sona ermiş değil ya,henüz ..

Bana veda etmeyi bile istemedi, ben ona kollarımı sarmak için her gün gözümü açarken. Ansızın, öylece çekip gitmek istedi. Anlayamadım n'aptığını o an, sordum. Bana sadece "kusura bakma" dedi, ben onun hiçbir kusuruna bakmamıştım ki zaten. O ise bende kusur bulmak için çok çabalamış ama sanırım... Yine de hoşça kal sevgilim, istemesen de bir vedamız olmalıydı...

C'est Magnifique Zélie

Görüşürüz sevgilim! Belki bir başka güne... Belki bir başka seneye...

Tam ders çalışmak için şarkı ararken sayfamda geziniyodum şaka mı

Her geçen gün aşka daha da hasret duyuyorum, her geçen gün aşktan daha da nefret ediyorum.

sensiz geçen 400.gün, canımın içi. "peut-être un autre jour, peut-être une autre année"...

Bizimle paylaştığın şarkıları hiç düşünmeden çalma listeme ekliyorum

Çok sebdiğim şarkılardan... Ellerine sağlık meleğim. Yine harikalar yaratmışsın.. daha da büyümeni diliyorum.

Acı çekilen zamanlarda bazı şarkılar daha fazla can buluyor.

çok güzel yaa ❤ yapıyorsun bu işi ✨✨

Beni tesadüflere inandırdıgın İcin tesekkur ederim Ali.(sana yazmak isterdim bunu ama gereği yok.) İnanmamam gerektiigini, gercek olmadıgını ogrettin. belki de yanlış zamanda harcanan dogru insanlardık bilmiyorum ama artık sondu. artık dogru insan olmaya calısmayacagım bir ise yaramıyormus. Ama umarım sen dogru insanı bulursun. ve evet siz pes etmeyin bu lanet igrenc 21.yuzyılda kendiniz İcin elbet dogru insanı bulucaksanız. inancınızı yitirmediginiz surece :'). çeviri guzel olmus eline saglık admin

21. yüzyıldayız ama güzel sevenler var çok değil güzel sevenler var ve hepsi mutsuz bende bir gün mutsuz biri olacağım diye korkuyorum

Kesinlikle zevkine hayranım ellerine saglıkkk

la vie n'est pas finie la vie n'est pas passée...

Zaman kapsülünde bir yerlerdeyim sevgilim, seni ruhun bedenle hayat bulduğu bu şarkıda buluncayadek hoşça kal sevgilim, hoşça kal henüz kimliğini bilmediğim ruh eşim

Güzelmiş Gerçekten!...❤🐢

Sesi asiri güzel

ne kadar da dokunaklı sözler bunlar...

Teşekkür ederim bana bu şarkıyı kattığın için.

Arama bende neşe Boş bir çapa bilirsin sende Ben sende görüceğim neşe Öylece seyredeceğim seni kendimce Ve de birleştireceğim kederlerimizi tek bir gecede

Çok güzell

Niçin hazırlanıyorsun böyle Beni tanımamak için mi?

Bende bir zamanlar kandığım adama adıyacağım bir şarkı arıyordum ve... buldum okumayacaktır çünkü dinlemez dinlemez çünkü unursamayacaktır eminim ama biliyorsun ki seni hala unutamadım seni izliyordum gözlüyordum seni özlüyorum ama çok geçti artık beni bir kuş saydın uçarken kanadımı kopardın yoldukça ulaşamadım sana Hoşçakal sevgilim! Diyemem ama belki yaşamanı dilerim o sevdiklerini nasıl üzdüğünü beni nasıl kandırabildiğini görmeni isterim ah yarim ben hala buralardayım bu kalp hala kırıp onarılamaz ama belki yüreğime o kopan kanatlarımı tamir edecek birisini bulma ümidiyle yaşıyorum bu hayatı umarım bulurum(sunuz). Ben beklemesemde... Belki olur olucaktır kanayan yerimi kapayan beni yüreğine sığdıran kitliyip saklayan umarım

Yeni kalktım bi müzikle basliyim dedim ders çalışmaya efkarlandım be once gidip bi intikam alan manhawa okuyım eniyisi

❣️❣️❣️❣️💞

Belki beni sevmedin ama seni çok güzel sevdim. Ruh ruha bir uyumumuzun olmadığını biliyordum sevgilim. Ruh ruha bir doyumumuzun olmayacağını da... Tutkularımız, ellerimiz, gözlerimiz yarım kaldı, yolun ortasında kestirip attın kalbimi, tam çiçek açmaya başlıyorken. Neden diye sordum sevgilim, bunu gören gözlerin ne hissetti? İnanç uyumsuzluğu, karakter zıtlığı ve kimyamız oldukça farklıyken ben sana nasıl bu kadar çekildim sevgilim, ilk aşkım? Senden hiçbir çıkarım olmadı, bir tek evimde olmak istedim. Senden bir çiçek bile beklememiştim. Ben gözlerini öpmek istiyordum, beni özüne ulaştıran o gözlerini... Tam kapıyı aralıyorken sen girmemi engelledin, sen sana tamamen kavuşmama izin vermedin. Benim zifir olduğumu düşünüp yıldızlarını örtmemden mi korktun? İyi geceler sevgilim, seninle geçirdiğim ve seni sevdiğim zamanı bir güne sığdırıyorum. Yeni sabahlara daha erken uyanıyorum biliyorsun hayatımın rutinlerine bağlıyım. Rutinlerimin ne olduğunu bilmek bile istemezsin. İyi geceler sevgilim, seni uykunla baş başa bırakıyorum. Sana sensiz her günümle ihanet ediyorum, bilmek istemezsin. Ne olursa olsun senin beni gördüğün zifirin içerisindeyim. İçeride hangi varlıkların dolandığını görmek istemezsin. Benim enerjimi ve tinimi hissettiğin bizi kavuşturan günü hatırla! Işığa koştuğumu söylemiştin. Peşimden geliyordun ama ışığa doğru kör şekilde koşuyordum değil mi? Güzel kehanet, zifirin içerisinden gözlerim ışığa odaklanır şekilde kaçıyorum senden. Karanlık, kasvetli ve tenha yolların içinden...

ben de içimi dökeyim mi? çok seviyorum onu, gündüzleri, geceleri, akşamları, sabahları. varlığıyla severdim önceden şimdi yokluğuyla seviyorum. kimseye süslü laflar etmemiş ben ona süslü laflar etmekten kendimi alıkoyamıyorum. içimi gördün ya benim. içimi. kalbimi. kalbimin yeşillenen kısımlarını. ezmedi beni, yüceltti. bense hep kendimi ezdim. o kadar pişmanım ki. hep savundu beni, ezme kendini dedi. o dedikçe ben ezdim. şimdi biliyorum ben bu satırları yazarken o da beni düşünüyor. yalandan değil. gerçekten. beni düşündüğünü biliyorum sevgilim. tüm süslü sözlerim senin olsun. yeter ki beni duymayı iste. bak bugün üçüncü gün. üç gündür kırık kalbinle ve kırık kalbimle hayattayız. hoşça kal sevgilim demeyeceğim. bugün dememin aksine, hoşça kalmayacağız. ya ikimiz de acı dolu zindanlara gömüleceğiz, ya da güneş gibi parlayacağız. her şey senin elinde sevgilim. her şey. tüm hayatım dudaklarının arasındaki iki çift söz. ya seni seviyorum diyeceksin ya da seni affetmeyeceğim. bekliyorum sevgilim, bugün üçüncü gün. bu gece de yalnız uyuyacağım sevgilim. bu gece de yalnız uyuyacaksın. başka tenlerde beni arıyor musun? başka yüzlerde beni görüyor musun? ben ne arıyorum ne de görüyorum. unutma beni sevgilim. unutma. sıcak tenine dokunmanın hasretiyle izninle beklemeye biraz daha devam edeceğim. görüşürüz sevgilim.

Şarkının çok değişik bir havası var

O benim için farklıydı ilk elini tutan bendim sarılan bendim onun bana olan bu sevgisini ben öldürdüm çünkü yol yakınken bitirmek en iyisidir severek ayrıldım ben onun bana sevgisi kalmamış ama artık hoşçakal sevgilim

Hoşça kal sevgilim.

L’amour D’autrefois çevirir misin ✨

nerede hazirsin beni gormemeye

''Görüşürüz sevgilim! Belki bir başka güne... Belki bir başka seneye...'' Görüşeceğimiz anın yeni yılda birlikte olmasını istedim ileride her şeye rağmen biz olduk diyebilmek için yazdım cevap almam için belki çok erken belki yazdığımı görmedin veya cevap vermek istemedin hangisi daha kötü bilmiyorum görmemiş ve belki de bu yazdıklarım dahil hiçbirisini görmeme ihtimalin mi yoksa görmene rağmen bir cevap vermemiş olma ihtimalin mi ama sorun değil zaman seni bana geri verecekse ben sonsuza kadar da beklerim yazarken bile cümleleri bitirmek zor oldu artık hislerim kelimelerle ifade edilecek seviyeyi çoktan geçti o yüzden kısa tutacağım seni çok seviyorum p.

Mon amour ne demek?

Şu müzik çalmasın ki bir daha mest olmayayım sana Okumayayım bir kitap daha ki çalışmayayım şu akla Ay yüzlü olsanda bitiveririm şu anda sanmaki aşkına belki de ihtişamına Yıkılı vereki kederimin ezeli bir harp misali Gelip görürsünki zoraki tebessümleri ile yaşayan şu ilahi aşka

🤍✨

türkler dinler miymiş bu şarkıyı ya

Hayat sona ermiş değil ya, henüz...

Görüşürüz sevgilim! Belki bir başka güne... Belki bir başka seneye...