განმარტებას კითხულობთ? პირდაპირ რატო იღებთ?

+Samsung Samsung საზოგადოდ კი, ძველი აღთქმისადმი ქრისტიანების დამოკიდებულებაზე ნეტარი თეოდორიტე ასე მსჯელობს: „დედები ჯერ ძუძუს აწოვებენ ახალშობილებს, შემდეგ მსუბუქ საზრდოს აძლევენ და ბოლოს მოზარდებსა და ყმაწვილებს მაგარი საკვებით კვებავენ. ასევეა ღმერთიც - იგი თანდათანობით უმხელდა ადამიანებს სრულყოფილ ცოდნას. მაგრამ მიუხედავად ამისა, ჩვენ პატივს მივაგებთ ძველ აღთქმას, როგორც დედას, რომლის რძით უკვე აღარ ვიკვებებით. სრულყოფილთათვის ზედმეტია დედის რძე, თუმცა მართებთ პატივი მიაგონ, რადგან მისგან აღიზარდნენ. ასევე ჩვენც, მართალია, აღარ ვასრულებთ წინადაცვეთას, შაბათის წესს, მსხვერპლშეწირვას, სხურებას, მაგრამ ძველი აღთქმიდან სხვაგვარ სარგებელს ვიღებთ. იგი სრულად გვასწავლის კეთილმსახურებას, ღვთისადმი რწმენას, მოყვასის სიყვარულს, თავშეკავებას, სამართლიანობას, სიმამაცესა და, რაც მთავარია, მისაბაძ მაგალითებად ძველ წმინდანებს გვისახავს“. kzfaq.info/get/bejne/ZtxhiM-K18ewZmQ.html&t - "მკაცრი" და მოსიყვარულე ღმერთი. - ასევე ამის ყურებასაც გირჩევდით. kzfaq.info/get/bejne/b7uRorCYltumn3U.html&t - თეოლოგი გიორგი გვასალია - ძველი და ახალი აღთქმის ღმერთი (04.03.2015) kzfaq.info/get/bejne/jtyaiLpy2-DRp30.html&t - თეოლოგი გიორგი გვასალია - „ კითხვა - პასუხი “ 04 03 2015

+Samsung Samsung სხვა სიტყვებით, ჯერ ძველი აღთქმის ეპოქის ნიშნეულობების გააზრება გჭირდებათ. დავითის შესახებ თხრობა მარტო ფსალმუნებიდან არ ვიცით. მეფეთა წიგნშია აღწერილი, თუ როგორ გახდა დავითი მეფე და რა ხდებოდა მისი მეფობის პერიოდში. ხოლო რაც შეეხება გაცამტვერებას და ა.შ., ფსალმუნებს სხვადასხვაგვარი გააზრება აქვს, იქნება ეს ისტორიული, საწინასწარმეტყველო-სახისმეტყველებითი შინაარსისა თუ პირადი ლოცვისა - აქედან არცერთი არ გამორიცხავს ერთიმეორეს, პირიქით, ავსებს. დავითი, როგორც ძველი აღთქმის ადამიანი, ჯერ კიდევ დაავადებული ბუნების მქონეა და კურნებას საჭიროებს, როგორც ნებისმიერი წარმართი და სხვა ერის წარმომადგენელი, ამიტომაც დამახასიათებელია ძველი აღთქმისთვის ერთი შეხედვით "სასტიკი" წინადადებები, რომლებიც აუცილებლად ეპოქალურ ჭრილში და ძველი აღთქმის ადამიანის მდგომარეობის მიხედვით უნდა განიხილებოდეს. დღევანდელი, ახალიაღთქმისეული პერსეპქტივით თუ შევხედავთ ძველ აღთქმას: „დღინდელ დღედმდე, რაჟამს აღმოიკითხვის მოსესთჳს (კ. ანდაც მთლიანად ძველი აღთქმა, მნიშნველობა არა აქვს), საბურველი გულსა მათსა ძეს. ხოლო რაჟამს მოიქცეს უფლისა, მოეძარცუის საბურველი იგი... რამეთუ ქრისტეს მიერ განქარდების“ (2კორ. 3,15-16; 3,14) ამიტომ, შეგიძლია ვთქვათ, რომ მაცხოვარს ძველი აღთქმის რჯული არ გაუუქმებია, ახალი აღთქმის დადგომით გაუქმდა მხოლოდ იუდეური წესჩვეულებათა კანონი. - მხოლოდ აამაღლა, სრულყოფილად განმარტა და მისი საუკეთესო მხარეები წარმოაჩინა, მისი შტრიხები შეავსო და ტილოზე დახატული ნაშრომი კიდევ უფრო ნათელყო ახალი აღთქმის რჯულით და ეკლესიის დაარსებით (მაგ. 'გიყვარდეს მოყვასი შენი, ვითარცა თავი თვისი' - ეს ძველაღთქმისეული მცნებაა და ახალ აღთქმაში ახალი არაფერია ამასთნა დაკავშირებით; "თვალი თვალის წილ", არსობრივად არ განსხვავდება მეორე ლოყის მიშვერისაგან, უბრალოდ ძველი ადამიანი ვერ ჭვრეტს ამ შინაარსს ამ სიტყვებში, ეს მათდამია მისადაგებული. სხვა ადგილებში, თვით ძველი აღთქმაც კი კრძალავს პირად შურისძიებას ბოროტი მიზნებიდან გამომდინარე. იკრძალება მტრის სიძულვილი იმ გაგებით, რომ გიხაროდეს მისი სატკივრები და მწუხარებანი (იგავთა 24:17). და მრავალი სხვა). როდესაც ჩვენ ვკითხულობთ ფსალმუნებს, უნდა ვიცოდეთ, რომ არსობრივად თითქმის არაფერი შეცვლილა ფსალმუნთა შინაარსში. თქვენ რაც ახსენეთ, ეს მორწმუნე ქრისტიანისთვის სხვა არა არის რა, თუ არა ბრძოლა ამა სოფლის წყლებთან, მის მღველვარებასთან, ვნებებთან, ცოდვებთან და ა.შ., რომელთა შესამუსრავადაც ჩვენ ღმერთს ვევედრებით.

@@user-ig3lm4hb7q დიდი მადლობა.

@@user-ig3lm4hb7q ნამდვილად კარგი თეოლოგია ბატონი გიორგი. რამდენჯერმე მაქვს მოსმენილი და კარგად ხსნის. მოვისმენ აუცილებლად.