"Zaangażowanie" to dla mnie najważniejsze słowo w tym materiale ;) Żadna gra w historii nie wciągnęła mnie tak mocno, grając w gry z tej serii, nawet po odejściu od monitora, ciągle myślałem co mogę zrobić następnym razem. W zamian za zaangażowanie, gra oferuję mnóstwo emocji i satysfakcji! Akurat Soulsy "trafiły do mnie" i widać, że fanów serii jest coraz więcej ;) Świetny materiał quaz9 ;) Chwalmy Słońce!

Niesamowite, że rzeczywiście powstała cała kategoria pt. "soulsy" :D i że przeszło to do słownika codziennego. To się nazywa zbudować markę!

Miałem podobną historię. Mnie również "soulsy" w ogóle nie interesowały. Nie rozumiałem dlaczego ludzie się tym zachwycają. Przecież to męczarnia a ja mam ciekawsze rzeczy do roboty niż podchodzenie do danego bossa x razy. Jednakże zawsze fascynowały mnie wszelkiej maści monstra i klimat, który jest w stanie stworzyć dana gra/film/książka. Postanowilem sięgnąć po bloodborne. Pomyślałem - nawet jeżeli gra nie przypadnie mi do gustu, to zawsze popatrzę sobie na design potworów :) Jeżeli mam być szczery to po odpaleniu gry i przegraniu kilku godzin utwierdzałem się w przekonaniu, że to nie są gry dla mnie. Są trudne i momentami frustrujące, ale... trzeba przyznać, sprawiedliwe. Po nastym razie podejścia do Bestii kleryka, przy niemal całkowitym skupieniu w połączeniu z doświadczeniem nabytym przy poprzednich podejściach, w końcu padła. I to było chyba to. Mimo tylu niepowodzeń, to właśnie ten jeden raz w którym się spiąłem i ją pokonałem sprawił, że coś we mnie zaskoczyło. Pomyślałem sobie, że satysfakcja jaką wtedy czułem ma się nijak do tego przez co przechodziłem aby w końcu wygrać ten pojedynek. Następny był Ojciec Gascoine, którego pokonałem za pierwszym podejściem - wtedy już wiedziałem, że "soulsy" to coś czego mi od lat brakowało. Jeszcze tego samego dnia kupiłem DS3 ze wszystkimi dodatkami.

Zgadzam się całkowicie. To uczucie kiedy w końcu powalisz bossa po xxx podejściu. Niezapomniane.

Ja przed tym materiałem dwa razy rozpoczynałem przygodę z Dark Souls (pierwszej części): Przy pierwszym zagraniu była frustracja, zmieszana z gniewem, odinstalowałem ową grę dość szybko Przy drugim zagraniu podszedłem do tego powoli, zacząłem zwracać na wiele rzeczy uwagę, uczyć się patternów przeciwników, i w pewnym momencie odkryłem, że ta gra daje mi jakąś niezrozumiałą satysfakcję, ginąc coraz rzadziej zacząłem odczuwać prawdziwą przyjemność, ciągnęło mnie do niej każdego dnia. Teraz z powodu braku czasu nie mogę wrócić do tej przyjemności, ale wrócę, by ginąć, ale też walczyć z samym sobą. Pozdrawiam Quaz, świetne wideo, może i w jakimś stopniu potrzebne by przekonać ludzi do tych gier.

Nabyłem właśnie co pierwszą część Dark Souls, zawsze lubiłem gry tego pokroju... Ale naprawdę, powiem to już teraz pomimo iż w grze mam przegrane dwie godziny. Dark Souls to fenomen w świecie gier. Sprawiedliwa walka, wymóg zaangażowania, przecudna kreacja świata i wszystkiego co w nim żyje, inteligentne rozdysponowanie przeciwników ich zachowanie niezwiązane z walką itp. Natomiast, to co pomija marketing... Niecodzienny naprawdę świat, z niesamowitym klimatem, to coś co naprawdę ów tytuł wyróżnia. To nie tylko dzieło z obszerną dobrą rozgrywką, to przede wszystkim dzieło z obszernym zagęszczonym wręcz światem - dedykowanym dojrzałemu odbiorcy.

Ja dzięki tej Serii pokochałem gry tak na poważnie. Dark Souls to coś niezwykłego i wspaniałego. Jedynka nadal jest niedoścignionym wzorem co do spójności świata. Te wszystkie skróty i możliwość teleportowania dopiero po zabiciu Ormsteina i Smouga. Ah i to pierwsze przejście. Ta satysfakcja po zabiciu kolejnych bosów. Potem dołączenie do społeczności. Granie PVP. Wbicie platyny w jedynce(wszystkie osiągnięcia). Zabawa w SL1(przejście gry na pierwszym poziomie). Rozkminianie fabuły, oglądanie filmy z lora na yt. Tak samo w dwójce. Platyna do wbicia, próby na SL1 - może kiedyś ;) Ale ta seria jest tak fenomenalna, że aż żałuje, że nie jestem osobą, która dopiero pierwszy raz będzie wszystko poznawać. To dopiero frajda! Polecam. W takie majstersztyki trzeba zagrać!

Quazie numer 9. Podziwiam w jak rzetelny i inteligenty sposób wypowiedziałeś się na temat gier, które dały mi tyle przyjemności, mimo że dwójka nadal zasmuca mnie swoimi brakami. Podzielam twoje przekonanie że te gry wymagają zaangażowania aby się świetnie bawić, trzeba w nich dać coś z siebie a nie być tylko biernym odbiorcą jak w grach z serii Elder Scrols. Oby więcej takich dobrych materiałów. Umabas.

Gdy widziałem pierwszy raz twoje materiały, nie mogłem się przekonać. Coś mi nie pasowało. Z perspektywy czasu widzę ile wysiłku i pasji w to wkładasz. Polubiłem Cie jako osobę, a nawet jeżeli ktoś by Cie nie polubił, to nie może Ci odmówić profesjonalizmu i pasji. Świetny kanał.

Początek w Bloodborne był piekłem. Pierwsza lokacja to było jakieś 30 zgonów, i to nie na bossie, na wieśniakach z widłami. O dziwo, Ojciec Gascoigne zginął przy drugim podejściu, a potem natrafiłem na Bestię Żądną Krwi, która zmęczyła mnie fizycznie i psychicznie, którą dalej uważam za zarówno najtrudniejszą jak i jedyną nieuczciwą walkę w grze, i której szczerze nienawidzę. Potem Pastor Amelia, na której znów się zaciąłem. Ale za to to tu nastąpił przełom, ogarnąłem system walki i przestałem ginąć tak często. Po czym w Zakazanym Lesie konsola się zawiesiła i wyłączyła podczas zapisywania, a gdy włączyłem ją ponownie, moich zapisów już nie było. Sto przekleństw i dwie minuty tłuczenia łbem o ścianę później zacząłem od nowa, z kontrolerem w zębach, rzucając pod nosem wulgarne wiązanki. Po przemknięciu przez pierwsze lokacje i ponownie zacięciu się na Bestii Żądnej Krwi, wróciłem do Amelii, zabiłem ją za pierwszym podejściem, i od tamtej pory żaden boss nie zatrzymał mnie na dłużej. Oprócz trójki tropicieli z Yahar'gul.

Nareszcie wartościowy materiał o tej serii gier. Jako ich weteran mogę je polecić każdemu. Tak. każdemu, bo mimo, że są trudne to naprawdę wspaniałe i przede wszystkim uczciwe dla gracza. Quaz zasłużony like i subskrypcja, więcej takich materiałów.

"Bo kiedy po dwunastym podejściu wreszcie pada znienawidzony boss"... - Dwunastym? Optymista. Czterdziestym i to po dziesięć minut drogi od "ogniska" (respa), usianych takimi wrogami, że i nie zawsze się do tego bossa docierało.

Soulsy to gry stworzone przez pasjonatów, a community częściej zaskakuje (pozytywnie) niż denerwuje. To JEDYNA gra, w której przeciwnik mi się kłaniał albo trollował bez hacków. Praise the sun A, no i quaz nawet nie wspomniał o covenantach, ukrytych przedmiotach, pvp, jolly cooperation, dwuznaczności fabuły (co drugi boss nie jest 'zły'), przesłaniu (przynajmniej w DkS, nie ma dobrego i złego zakończenia- obydwa doprowadzają do zguby), rozbudowanej mechanice NG+ i wielu innych. No, oczywiście o soundtracku też nic nie powiedział, a szkoda. To już jest motyw do wydania kilkudziesięciu złotych. OSTy, zwłaszcza z walk z bossami, są nieziemskie, a theme Gwyna czy Gehrmana to mistrzostwo.

Quaz - jak zwykle wspaniała robota, choć o multiplayerze mogłeś rzucić ciut więcej informacji(choć strzępek) - ponieważ dla niektórych to on będzie meritum gry w Soulsy.

Quazie trafiłeś do mnie z tym materiałem... gdy śmierć kosztuje, życie ma wartość, w sytuacji zagrożenia rodzą się emocje - uwielbiam to w grach. Strach przed stratą, w połączeniu z odpowiednim poziomem trudności = dzika satysfakcja, gdy coś się udaje - ostatnio czułem to w Ori (przy przechodzeniu dłuższych sekwencji). Przygodę z Soulsami zacznę od DS2 (mam go na steamowej kupce wstydu). Dzięki za materiał, jak zwykle świetny. Gratuluję 70k subów na liczniku :D

Piękne i prawdziwe słowa :D gratuluje twórczości, w życiu bez internetu został byś genialnym pisarzem :)

Dziękuje za ten materiał,dzięki niemu zmotywowałem się do kupna i przejścia drugiej części. Przeszedłem ją, na dodatek obecnie gram w trzecią odsłonę a gdzieś z tyłu mam Bloodborne przy którym poległem.Pierwszy kontakt z grami From software był jak uderzenie rakiety lub pociągu.Naprawdę dziękuje kawał dobrej roboty.Szacunek Quazie.

Świetny materiał,ja osobiście jako moje pierwsze podejście do Souls'ów wybrałem Bloodborne i pomimo wielu smutków na początku rozgrywki,po lekkim treningu aktualnie odczuwam wielką satysfakcje po pokonaniu pierwszego bossa. :)

Gram w Dark souls remastered mam 35 godzin przeszedłem jakieś 3/5 gry. Nie jestem jakiś świetny ale jakieś doświadczenie mam. Powiem tak w tym filmie jest to bardzo dobrze wytłumaczone. Soulsy są trudne na początku jakieś 10 godz a potem to już tylko lecisz dalej. Ta trudność jest jak gdyby mądra na zasadzie że masz się uczyć grać i zastanawiać się nad taktyką dla danego przeciwnika. Dla mnie jest to świetne gdy rozwalasz bosa dzięki temu że odkryłes swoją własną taktyke.

Fear the old blood! Od kiedy poznałem deamon souls, to zakochałem się w tej grze, potem wyszło Dark Souls, które pochłonęło mnie w setkach godzin i fabuła, która cały czas i chyba nawet do dzisiaj jest interpretowana przez fanów zachwyciła mnie. Potem wyszło DS2, które było takie meh, ale na szczęście dostaliśmy "project beast", które było też zadowalające ;) Soulsy to piękna seria, którą warto poznać. A na koniec taki ranking. Deamon Souls>Dark Souls>Bloodborne>Dark Souls 2

7:49 12 podejść to lajcik :D przy niektórych bossach można pół dnia spędzić :D

Ohoho! Quaz wrzucił coś o soulsach, czas zabierać się do oglądania.

Doskonałe podsumowanie soulsów, wciąż aktualne. Cudowne gry :D

BB i DSy to DROGA DO DOSKONALENIA SAMEGO SIEBIE! świetny materiał:)

Bałem się podejść do tej gry z racji na jej renomę. Potym materiale spróbowałem, pokochałem i ciągle do noej wracam. Pozostałe gry po Soulsach wyglądają jakby mniej atrakcyjnie. Dzięki 👊

Dzięki quaz za ten film! :P Uchroniłeś mnie przed sprzedażą mojej kopii DS1 :D

Quaz. Materiał pierwsza klasa!!! Twoje recenzje są najlepsze na polskim youtube!!! Trzymaj tak dalej. Grałem tylko DS1 ale to była fantastyczna przygoda. Nigdy nie zapomnę tej zagwózdki... Iść w siłę zręczność czy może w wytrzymałość. Gdy drugi raz zagrałem w DS1 poszedłem w piromantę i niech to szlag... Bawiłem się nawet lepiej niż za pierwszym podejściem:) Dwojeczkę kupię na dniach. Pozdrawiam!!!

Imponujące i quazastyczne (jak zawsze) :)

Genialny film, wreszcie ktoś mi wytłumaczył, w czym tkwi fenomen soulsów, naoglądałem się tylu gamplay`i i nie mogłem rozgryźć, co w tej grze jest, że tak pociąga.

Praise the Sun!

Najlepsze recenzje na całych polskich youtubach, dobra robota Tomku jak zwykle!

Świetny materiał Quaz.

Twój najlepszy materiał panie Tomaszu. Widać zrozumienie fenomenu serii, które zostało klarownie przekazane laikom. Miewasz gorsze i lepsze materiały, ale dla takich jak ten zdecydowanie warto cię subskrybować. Pozdrawiam.

Ach, akurat, kiedy pomyślałem, że fajnie byłoby, gdybyś coś wrzucił :D.

Jest dokładnie, tak jak mówisz, ja na razie mam za sobą ok 10 godzin gry. Łatwe zgony uczą jak przeżyć i zwyciężyć. Gra się miodnie. Dzięki :)

Bardzo dobry materiał, widać ZAANGAŻOWANIE :)

Jako wielki fan Soulsów napisze tylko, że świetny materiał. Dobra robota :)

Po takim czasie od wrzucenia filmiku, postanowiłem zakupić Soulsy 1 i 2. Bawie się świetnie. Dzięki Quazie :)

Świetny materiał widać, że wiesz na czym polegają Soulsy, Praise The Sun Bro!

Fajny podkład muzyczny :) Nie wiem czy to z gry bo nie grałem w solsy. Jak zawsze porządnie wykonany materiał pozdrawiam :)

Tutaj Panie Tomku trafił Pan w sendo, Soulsy Uczą, nie frustrują przy każdej śmierci..jestem dość nerwowym graczem i niejednokrotnie przy Call of duty czy innych grach zdarzyło mi się rąbnąć w stół często przez wyimaginowany poziom trudności nie mający nic wspólnego z wyzwaniem tylko czymś co się zwie "Fair" W Soulsach przy każdej śmierci analizuje swój poprzedni ruch... i tak oto Soulsy są Najpiękniejszą grą na świecie, muzyka jest wyborna...zwłaszcza w 2 części Menu - Nieświadom niczego nowy gracz słyszy dark fantasy muzykę, spokojną, piękną, a dosłownie za moment gra przymierza się do "przetestowania" gracza To jest w soulsach piękne...fabuła również...nawiązania do mitologii nordyckiej, teoria czym jest człowieczeństwo itp. Osobiście polecam angielską wersję bo Soulsy są tłumaczone dwukrotnie Japoński-Angielski-Polski Dość chaotycznie napisałem za sprawą wczesnej pory, ale mimo że jestem starym wyjadaczem soulsów to z chęcią obejrzałem Pana materiał - gratuluje dobrego filmu Co do bloodborne się niestety nie wypowiem, bo nie stać mnie na PS4 ;c a bardzo bym chciał, gdyż Bloodborne ma ten klimat co lubie, Ultra mroczny-kojarzy mi się troche z darkest dungeon (Dla kogoś kto napisał książke, muzyka z soulsów jest absolutnie przepiekna)

Soulsy to najlepsza (poza wieśkiem) seria gier jaką do tej pory zrobiono. Szkoda, że nie wspomniałeś o fabule :)

Ja ukończyłem dark souls 2 i uznałem że gra jest piękna, może nie trudniejsza od 1 ale piękna. Mam zestaw vendricka, havla, strażnika tronu, Demona kuźni (i jeszcze wiecęj zbrój)i jeszcze kosę pragnień. Aż tak mnie gra wciągnęła i zamierzam jeszcze kiedyś zrobić NG+

Dziękuję. Pomocny materiał.

AMEN ! Dobry materiał :) Pozdro

to jest prawidłowe podejście do dark souls w ogóle to jedna z najlepszych gier jakie są na rynku. " Ta gra to takie trochę wczasy, tego się nie zapomina jeśli się wejdzie i ukończy to wyjdzie się odmienionym"

Świetny materiał

Jak ktoś 'boi się' zaczynać od soulsów to proponowałbym Lords of the fallen, takie casualowe soulsy, sam przeszedłem i w sumie mi się podobało, więc teraz zastanawiam się nad Bloodborne :)

Osobiście nie gram najlepiej w żadną grę, ale zagrałem w Soulsy i przyznaję, że nawet dla największego nooba gra może być do ogarnięcia i to zaskakująco szybko :D Wymiatać w tej serii nigdy pewnie nie będę, ale da się nauczyć grać tak by ginąć po prostu rzadziej. Sam zacząłem ginąć już tylko najwięcej przez głupotę lub zlekceważenie prostego wroga, bo przecież pokonałem takich już kilka... a śmierć daleko od ogniska i po zebraniu dobrej sumki dusz boli. Polecam każdemu spróbować chociaż :3

Nic dodać, nic ująć. Lepiej bym tego nie opisał. Co prawda mam za sobą tylko pierwszą część Dark Souls'ów, ale pomimo tego , że gra doprowadza mnie do białej gorączki nie potrafię się od niej oderwać. Aż się boję co będzie jak sięgnę po kolejne części. GameOn💪

Bardzo fajny materiał.

W DS 1 wszyscy przeciwnicy, przedmioty, obiekty w środowisku zostały ostrożnie nadziubdziane w odpowiednich miejscach. Widać, że chińczyk myślał i zastanawiał się, gdzie powinien być przeciwnik, wiadomo, że jeśli przeciwnik jest nie na miejscu, jest ku temu jakiś powód. Dark Souls I ma sens pod każdym względem (w Bloodborne i Demon's Souls nie grałem, chociaż bloodborna dość dużo oglądałem i jest tam chyba podobnie). Natomiast w DS 2 połowa itemow, postaci, npców i przeciwników jest tam wsadzona "z dupy", a twórcy udowodnili to doskonale z najnowszą aktualizacją. Nie mogę tworzyć długich na piętnaśćie stron teorii o smoku, który pojawił się w Heide za sprawą gównododatku który miał na celu tylko zmienić poziom trudności. Rozumiem dlaczego materiał o tym nie mówi, ja sam grałem w ds1 z 300h i nie oczekuję, że ktokolwiek inny spędzi tyle samo czasu, ale warto wspomnieć. Dark Souls 1 wciąga i nie pozwala znaleźć niczego co by pozwalało od niego odejść. Dark Souls 2 to bardziej przypomina rejdż gejm którym można pochwalić się przed znajomymi "przeszedłem soulsy, jestem pro". Takie moje trzy grosze, przepraszam za słabo napisany tekst, ale chyba da się zrozumieć przekaz ;p

Bałem się Soulsów opierając się im przez długi czas. Później zdecydowałem się zagrać. Uruchomiłem Dark Souls 1, pograłem godzinę - okej, ginę ale jest okej. Uruchamiam ponownie z trzęsącymi się rękoma zabijam drugiego bosa - nie mogę oderwać się od gry. A teraz mam za sobą 1,2 i lecę przez Bloodborne. Tak mi się spodobało, że aż zainspirowało do stworzenia kanału na yt. Kurcze, lubię takie produkcje. Przy nich czuje dlaczego fajnie jest być graczem. ACZKOLWIEK dodatki do Dark Souls 2 znienawidziłem i rzuciłem je w kąt!

Chwalmy Słońce!

Ostatnio kupiłem Sołls 2 na PS3. Cholera jasna, ta gra jest świetna! Fakt faktem, że każdy przeciwnik może na wbić kosę w dupę i walka w tej grze to nie jest taki Wiedźmin czy Batman Arkham gdzie z jednego przeciwnika przechodzisz na drugiego tworząc dynamiczne kombosy. W Soulsach trzeba też myśleć nie tylko cisnąć na oślep każdy z przycisków (co jak narazie i tak robię hehe|). Polecam bez zastanowienia.

Praise the sun, and fear the old blood!

Padanie w tym samym miejscu parę razy aż nauczymy się map i mechanik bossów na pamieć i walka hit & run. Dziękuję postoję.

Zauważyłem, że ten film może być idealnym przykładem na różnice pomiędzy 30fps, a 60.

konkret materiał

Quaz dzięki tobie rozpoczęła się moja przygoda z tymi grami. Dzięki wielkie ;D

Soundtrack z DS ll!

Świetny film \[T]/ Chwalmy Słońce

Akurat to "zaangażowanie" to może być też minus bo im bardziej się wciągniemy tym bardziej zaczniemy marnować czas spędzając go przy tej grze i myśląc o niej w trakcie dnia. Nie żeby coś ale uzależnianie się od gry nie jest dobrym zjawiskiem :P Tak, wiem, przesadzam. Po prostu zauważyłem że często uzależnieniowość lub wymagane większe zaangażowanie w grę jest pokazywane jako plus a przecież ma to nas tylko uzależnić od tej właśnie gry. Takie tam wolne przemyślenia

To prawda soulsom trzeba poświęcić dużo czasu. Będziemy na początku wyzywać, rzucać padem itp, lecz kiedy to przetrwamy nagle stanie się coś magicznego. Gdy w końcu gra zasymiluje nas w swoje sidła i zaczniemy rozumieć mechanikę i prawa rządzące tym światem zaczynamy odbierać grę zupełnie inaczej. Dlatego kocham soulsy za to, że trzeba pokonać pewien próg bólu, który niestety nie każdy gracz jest w stanie znieść i zbyt szybko rezygnują. Uważam, iż należy dać szansę a gra odpłaci się z nawiązką za nasze wysiłki. Szkoda tylko, że jest tak ogromna przepaść między Dks a Dks2. Jako stary wyjadacz pierwszej części, można to zauważyć po paru godzinach grania. Niezbyt uczciwa walka często ginąłem przez niedopracowane hitboxy. Ogrom rzeczy zostało skopiowane z jedynki, o ile nie było by źle gdyby wykonali to dobrze ale niestety zrobili to gorzej a nawet znacznie gorzej, Lokacje bez werwy i żadnego polotu nic nie pamiętam z tej gry, może oprócz Majuli. Muzyka podobnie niektóre po prostu skopiowane perfidnie i lekko przerobione niezbyt adekwatne do danej sytuacji. Teleportacja od samego początku moim zdaniem była największym grzechem tej gry. Spowodowało to totalny brak immersji. W Dks1 występowały sieci połączeń dzięki którym do jednego miejsca mogłeś się dostać na 2-4 różne sposoby. Dzięki czemu lokacje z Dark Souls pamiętam do dziś, gdzie co leży poprzez trud jaki musiałem pokonać, każdy zakamarek należało znać na pamięć aby nie zginąc. Należy również zwrócić uwagę na fabułę która jest słaba w Dks2. W Dark Souls 2 jest więcej nawiązań do Dks1 niżeli własnej fabuły co jest pójściem na łatwiznę przez From Software. Postacie występującę są bezpłciowe bez żadnego polotu. Nieposiadających indywidualnych cech osobowych, które mogły by spowodować aby daną postać można zapamiętać na dłużej. Praise The Sun

Ja kupiłem Demon Souls nawet nie wiedząc o co chodzi w tej grze i że jest taka trudna.Prawie się popłakałem jak przez pierwsze 30 min gry zginąłem ponad 15 razy. Po dobrej motywacji ukończyłem grę oraz jej następce i kiedyś może jeszcze wrócę do serii :) Tak nawiasem świetny materiał i mam nadzieję że zrobisz nadrabianie z Just Cause 2 przed premierą 3 :D

Eh, miałem zostawić DSII w cholerę a znowu namówiłeś mnie do powrotu do tego piekła...

Quaz, dziękuję Ci że naprawiłeś swój błąd który popełniłeś przy recenzji DS1. \|T|/ Chwalmy słońce!

Nic nie wywarło na mnie takiego wrażenia jak Dark souls :x Najlepsza gra w jaką grałem. Mam przegrane w niej ponad 1000 godzin (nawet nie wiem dokładnie ile) Po odejściu od komputera o niczym innym nie mogłem myśleć xD wiem ze brzmi to dość dziwnie ale to plus. A satysfakcja z pokonanego bossa była najlepszym uczuciem na świecie. Niesamowite jak bardzo zwykła gra może wpłynąć na człowieka :D Moim mentorem był, jest i zawsze będzie LobosJr czyli Speed/Challenge runner Dark Souls. To on nauczył mnie grać w tą grę i godzin spędzonych przed Dark Souls nie zamienił bym na nic innego

1:50 to wygląda jak wiwerna, a nie jak smok

właśnie gram w DS2. Dużo mówi się o satysfakcji płynącej z pokonania bossa po wielu zgonach i najczęściej, tak właśnie jest, ale nie miałeś w tych grach momentu który wydawał się mocno niesprawiedliwy? Droga ognisko>boss gdzie już między nimi walki potrafią być ciężkie i można zginąć po drodze, zmiany w atakach bossa przy określonym stanie życia. Może nie mam doświadczenia w tych grach bo Dark Souls nie dokończyłem, choć jak się okazało, miałem chyba 2 ostatnich bossów do pokonania. Dark souls 2 dopiero zaczynam, ale są momenty w których jestem tak wściekły, że po pokonaniu bossa po np. 20+ próbach czuje jedynie złość i zmęczenie psychiki. Tak jakby wygrana z tym przeciwnikiem należała mi się a czuję, że ginąłem nie z mojej winy. Czy tylko ja tak mam? Pewnie za bardzo się denerwuje, ale jestem ciekaw czy inni doświadczyli tego uczucia... załamki. Załamania nerwowego wręcz xD

Kiedy będzie recenzja hardlina? A przy okazji może zrecenzujesz albo zrobisz ocb z Verdun?

No bo w trudnych grach, śmierć gracza to przed nią zwiad, zebranie informacji na temat celu, które pomagają w jego oiągnięciu.

Zgadzam się w 100%

Szkoda że pokazywałeś w większości materiały dark souls 2 a nic z 1 części ;< W 2 nie spotykamy już niestety rycerza słońca :< Wydaję mi się że w DS 1 postacie były ciekawsze i bardziej wkuwały się w pamięć niż te z 2. Może to dlatego że dark souls było dla mnie startem i zaczarowało mnie kompletnie a zaczynając przygode z 2 częścią tej gry już spodziewałem się co mnie czeka.

Well said!

Oglądam już piąty raz. Co za miodny materiał... :3

Jako osoba w pewnym stopniu uzależniona od Soul'ów (jedynkę przeszedłem 4 razy i przechodzę ją aktualnie kolejny raz, dwójkę ,,tylko" dwa razy) zgadzam się praktycznie ze wszystkim, co Quaz wymienił - to nie są gry trudne dlatego, że twórcy dali nam mało HP, a przeciwnikom duże obrażenia. W Soulsach wystarczy grać powoli, analizować wszystko po kolei i nie narażać się, aby znacznie rzadziej ginąć. No i rzecz jasna poświęcić się dla tej gry, gdyż dopiero wtedy cały świat będzie dla nas wspólny, a żaden przeciwnik przy przedmiot nie będzie przypadkowy. Praise The Sun!

Chcę kupić DSII na steamie [promocja jest :D] i w tej samej cenie kupię i oryginalną dwójkę,i scholar of the first sin i ponieważ pierwszy raz podejdę do tej serii to mam pytanie czy scholar of the first sin to tylko dodatek,czy będę tam miał pełną wersje?

Hej mam do was pytanie myslicie ze warto kupowac Dark souls 1 na pc bo slyszalem ze im troche ten port nie wyszedl a pomimo tego na steamie sa pozytywne recenzje wiec poprawili ten port czy nadal daleko mu do idealu bo bardzo chcialbym zagrac w soulsy ale nie usmiecha mi sie wydawac pieniadze na konsole

Aż mi się demon kuźni przypomniał

Hej quaz zrecenzujesz divinity oryginal sin? Jestem ciekawy tego tytułu :) pozdrawiam :)

Mnie głównie odrzuca, że twórcy zbindowali pod jednym klawiszem skok, roll i sprint

soulsy to arcydzieło 😃

końcówka została pięknie powiedziana

Co do fabuły zgadzam się, ale jest kilka a nawet kilkanaście odniesień z DSII do DS. Choćby pojawiające się na ng+ dodatkowe dusze z 4 głównych bossów. A tak poza tym bardzo dobry materiał ;)

Witam. Czy orientujesz się może czy da zmieniać się wygląd postaci?

soulsy to najlepszy cykl gier kocham from software za wszystkie soulsy i bloodborne

5 lat po premierze tego filmu mogę powiedzieć że kupiłem bloodborne i gra serio jest trudna ale jestem już przy piątym bossie i ta gra przebiła wszystkie moje faworyty

Bloodborne i DS3 platyny ❤️

U mnie zaangażowanie skończyło się na DS 1. Pierwszy raz, wspaniały lore...dziesiątki godzin zabawy z kombinacjami broni, pancerzy, po prostu buildów. Może mniejszy świat, jednakże w mojej opinii oferujący znacznie więcej niż DS 2, który po za lepszą mechaniką i kwestiami wizualnymi jest gorszy klimatem od poprzednika, a szkoda.

quaz pokonałeś w Bloodborne bosa zwanego Ebrietas

Eee tam gram w DS III, około 9h i... Uważam że prostsza a na pewno bardziej dynamiczna niż Lords of the Fallen, którego przeszedłem w 34 Klerykiem (tylko 4% graczy to zrobiło...) ! :P Jest rozbudowana bardziej. Ale wg mnie łatwiej levelować, i pierwszego Bossa sam naklepałem już za jakimś 5 razem :P Jak już trochę podlevelowałem to nie ginę tak często a nawet bym powiedział że rzadko :P

Dobre video. Właśnie zastanawiałem się dlaczego ta gra aż tak do mnie nie trafia. Nie chce mi się już angażować w gry i to się już nie ma szansy zmienić. No chyba że będę miał 80 lat i nie będę mógł wstać o własnych siłach z krzesła.

Drogi Quazie Jako fan gier wyścigowych i shooterów typu GTA nieznoszących RPG powinienem maczać portfel w tej serii?

Ojj tak... Chwalmy słońce :)

Quaz, będzie materiał dotyczący Rogue Legacy?

ZA 12 RAZEM RACZEJ ZA 20 ALBO 40 PRZYPOMNĘ CI ORSTAINA I SMOUGHA !!!

Quaz, co byś bardziej polecił: Dark Souls 2 czy Bloodborne?

Zakupiłem Dark Souls 2 i to mnie wciągnęło

pytanie do bloodbornowcow: czy dla was początek też był tak cholernie trudny? ja pierwszą lokacje przechodziłem kilkanaście razy (droga od początku do mostu, wpizdu (!) podstawowych przeciwników i kilka psów). Btw na tych przeciwnikach z widlami czy mieczami ginalem niezliczoną ilość razy a bestie kleryka rozwalilem za pierwszym xD