Henüz 22 yaşında genç bir kızım. Tam da bugün ailemden ayrılıp yeni bir hayata yelken açıyorum. Bir yanım buruk bir yanım kıpır kıpır. Memleket de uzak artık yıldızlar da. Gençliğimse memleketten de yıldızlardan da uzak.

1978 yazında çeşme de dinlerdik..ellerimiz tütün kokardı.şarap içerdik.küçük şeylerden mutlu olurduk.hiçbisey canımızı sıkmazdı.sahilde midye pişirir yerdik.sandalımız vardı.denizde gezerdik.koca çınarın altında şarkılar söylerdik..bi de sen vardın..sarı saçlarını sallar,mavi gözlerinle bana bakardın..içimi yakardın..yanardım..bir gece denize açıldın..dönmedin..deniz seni geri vermedi..ben her yaz aynı yerde ateş yakıp seni bekledim..Tam 40 yıl oldu..yakında yanına geleceğim...Çeşme yi artık sevmiyorum..

50 yıldır dinliyorum. Yaşarsam bir 50 yıldır daha dinlerim. Yüreğine ve sesine kurban

Yaş otuz oldu anlatacak bir hikayem yok.. deseniz dün ne yaşadınız kocaman bir hiç ;ancak bir pencere kenarında oturup tepede güneş varken radyoda bu türkü çaldığı zaman işte o zaman kocaman roman oluyorum etimle kemiğimle..

Bu kadar çok yönlü bir sanatçı daha gelmez bu ülkeye. Saygılar sevgiler sana Zülfü Livaneli.

''Ölüm eşitliktir.Mezar imparatorla mahkumu, zenginle yoksulu, güzelle çirkini, bilgeyle deliyi eşit kılar...'' (Zülfü Livaneli)

Nazım Hikmet Moskovadan Türkiye ye ve İstanbula özlemini dile getirmiş. Büyük üstat Ömer Zülfü Livaneli mükemmel yorumlamış..Nazım Hikmete hitaben..

Daha ilkokul okurken çalışmaya başlamıştım. Şuan rahmetine kavuşan bir ustam vardı. Kahvehane işletirdi. Abbas ismiydi. Nam-ı diğer Çiçek Abbas derlerdi. Beraber çalıştığımızda eski radyosunda kasetler olurdu. Zülfü Livaneli, Fatih Kısaparmak, Suavi ve daha onlarcası. Bu eserleri dinleyerek büyüdüm ustam sayesinde. Ve onun sayesinde iyi bir insan olduğuma inanıyorum. Ruhun şâd olsun Abbas ustam

2018’de büyük oğlum, 2020’de küçük oğlum doğdu. Doğdukları ilk günden beri, her gün yatırırken ninni yerine ikisine de Karlı Kayın’ı söylüyorum. 4 yaşında büyük oğlum ezbere biliyor, mutlu oluyorum. Büyüyüp koca adam olduklarında Nazım’ı, sizi ve bizi anlasınlar, hiç unutmasınlar. Çok yaşayın…

Şırnak'da askerde keşvettim bu güzel türküyü nasıl mı... Herşeyden uzak dağ başında uzmanından teğmenine astsubayına oturduğumuz kederli bir Aralık akşamıydı elektirikler kesik masada çaylarımız herkes içinden gelen türküyü okurken bir uzman abim okudu bu türküyü ve sözleri beni çok etkilemişti memleket mi yıldızlar mı gençliğim mi daha uzak?Bırakıp gelmişiz hepimiz memleketimizi vatani görevdeyiz hayatım boyunca unutmayacağım bu parçayı ve o günü.

Yaş oldu 67.Dinliyorum gözüm yaşlı

Bu türkünün klibi yok çünkü herkesin klıbi gözünü kapatınca başlar.

Karlı kayın ormanında

19 yaşında olmama rağmen dinleyince tüm hayatım gözümün önünden geçiyor

Bakıyorum hep 67 yaş insanı toplanmış burada bende öyle. 70-li yıllardı Livaneli’nin bir kasetini almış gece gündüz dinliyordum, Üniversite öğrencisiydim ben ders çalışırdım teyip de kaseti çalardı, biter çeviririm bir daha…

Gitar çalmayı öğrendiğim sıralarda gelip çalacağım şarkıyı tahmin etmeni istemiştim, sen de ben bilmem senin çaldığın şarkıları demiştin gülümseyip başladığımda eşlik etmiştin. İkimizin de sesi kötüydü ama keşke beraber çok daha fazla şarkı söyleyebilseydik.

62 Yaşındayım. 1978 yılında Mersin'de verdiği konserde dinlemiştim Sevgili Zülfü LİVANELİ ustayı. Nazım HİKMET Şiirlerini türküye döken büyük sanatçı yazar bestekar. Her yönüyle büyük bir insansın.

9-10 yaşlarımdayken babam ''Memleket mi, yıldızlar mı yoksa gençliğin mi daha uzak'' demişti. Memleket yakın arabayla 4-5 saat gençliğime de 7-8 yıl var diye düşünmüştüm ve soruya yıldızlar daha uzaktır diye cevap verdim. Bugün 24 yaşındayım hala gencim belki ama bir gün bana en uzak olacak şeyin gençliğim olacağını ne yazık ki biliyorum, en az dün kadar uzak olacak.

Memleket mı Yıldızlar mı Gençliğim mi daha uzak...

Melodisi bile boğazımı dügümlemeye yetiyor ya Rabbim döktüğüm her damla gözyaşımin hesabını sor ,ah'mızı kötülere yanına bırakma Allah'ım