"moge to tak? o, dzięki" 💅🏻💅🏻

1. Jesli nie dostaniecie się na wymarzony kierunek za pierwszym razem, krótka odpowiedź: NIE MA TO ZNACZENIA :) naprawdę nic się nie stanie przez ten rok 2. Często nie ma dzis znaczenia nawet czy się dane studia skonczy czy nie, oczywiscie zalezy to od branzy. Pracowalem w kilku korporacjach i znam dziesiątki kolegów, którym do ukończenia studiów została do napisania tylko praca inżynierska/magisterska, a i tak pracują na swoich stanowiskach od lat. 3. Jeśli czujecie, że wasze studia to strata czasu i chcielibyście rozwinąć się w innym zawodzie - lepiej zrezygnować z tych studiów nawet na 2 czy 3 roku i rozpocząć studia na kierunku, na którym czujecie się pewnie i chcecie to studiować. 4. Renoma kierunku w ponad 95% przypadków nie ma znaczenia :) 5. Studia prywatne to nie jest gorsza opcja, ba, często to może być o wiele lepsza opcja. 6. Sami pilnujcie własnych spraw, studia uczą życia. Nikt za was nie będzie pilnować dopisania do np. listy na przedmiot obieralny, czy na egzamin poprawkowy. 7. Zróbcie WYCZERPUJĄCY RESEARCH na temat waszych potencjalnych wydziałów. Od tego zależy jak będzie wyglądać kolejne kilka lat waszego życia. Nie warto jest tracić czas na stresy, których moglibyście uniknąć na innym wydziale studiując to samo. Kilka przykładów: - kolega z lawki licealnej nie dostal sie na wybrany kierunek, zawalił maturę, poszedl na trzeci z listy na ktore aplikował(politechnika). Studiował pół roku, szło mu bardzo dobrze ale studia były absolutnie beznadziejne i rzucił to po semestrze. Poszedł na pół roku do pracy do HMu, napisał maturę jeszcze raz, zasięgnął przede wszystkim DOBREGO RESEARCHU, odłożył pieniądze które wystarczyły mu do opłacenia czesnych na prywatnej uczelni na której już wiedział po co jest. Dziś jest menedżerem projektów IT w korporacji. - koleżanka z klasy aplikowała na studia medyczne 3 czy 4 razy rok po roku. W czasie gdy wielu kolegów chwaliło się licencjatem, ona dopiero zaczynała swoje studia. Minęło kolejne 10 lat. Dziś jest dentystką, i prawdopodobnie nie żałuje swojego wyboru życiowego :) - moja była dziewczyna przez lata studiowała zarządzanie zupełnie tego nie czując. Nigdy nie zastanawiała się nad tym po co to studiuje i bała podjąć się męskiej decyzji o rzuceniu tego w cholerę. "E tam, do tego magistra zostało już tylko 1,5 roku". Podczas studiów zaczęła pracę z systemem SAP, na który nie mogła po roku patrzeć. Zaraz po studiach zajęła się grafiką komputerowa, bo zawsze była w tym świetna, bezpośrednio po skończonym magistrze poszła na podyplomowe studia z tym związane i dziś jest graficzką komputerową :) Jeśli coś wam nie wyjdzie na pierwszym roku czy czujecie że marnujecie swoją szansę - bierzcie życie na spokojnie. Na pewno wszystko się ułoży :) Rozejrzyjcie się po rynku, kogo trzeba, co czujecie że moglibyście robić, gdzie zwiększy/zmniejszy się popyt, jakie certyfikaty i jaka ilość wiedzy jest potrzebna w każdym zawodzie, w czym jesteście dobrzy i jak wyglądają dane stanowiska pracy. Potem przeczytajcie O WSZYSTKIM co istotne na danym wydziale przed wyborem studiów, poszukajcie na forach, nawet te opinie na Google Maps mogą wam trochę dać. Powodzonka :)

Gdzie udało ci się znaleźć te spodnie ? 😍

masz super glos!! bardzo przyjemnie sie slucha:D w pazdzierniku prawdopodobnie zaczynam moja przygoda z budownictwem na politechnice sama i stres troche jest.. mam nadzieje, ze wszytsko bedzie okej

Właśnie w wieku 24 lat złożyłam papiery na pierwsze studia 😂 zobaczymy co z tego bedzie. Fajny film na początek, jak człowiek jeszcze nie ma zielonego pojecia z czym to się je

Tata który tak ochoczo chcę mnie odbierać z pociągu nagle stwierdził, że jest deszcz i mu się nie chce. Ja najchętniej bym z tej Warszawy nie wracał, ale nie mam u kogo się zatrzymać a umawianie się na seks jakoś ostatnio nie wychodzi. Ja bym bardzo chętnie wrócił na piechotę, ale rodzice mają wielki problem. Czuję się jak gówno, które nie ma prawa do własnego życia. Przed 10 czerwca chciałbym trafić do szpitala psychiatrycznego, mam skierowanie, ale jeszcze nie umówiłem się na kwalifikację. Niestety ociągam się z tematem. Zawsze miałem duży problem z poczuciem sprawczości i odpowiedzialności w swoim życiu. Skoro ktoś w cztery miesiące dokonuje dużych zmian w swoim życiu to ja też zerwę z swoimi przyzwyczajeniami. Mam 25 lat i nie mam matury, nie mam pracy, lecz szukam, śpię u rodziców, nie mam prawa jazdy. Od dziesięciu lat jestem w psychoterapii oraz jestem osobą niepełnosprawną fizycznie. Bardzo często ciężko jest mi wstawać z łóżka, ale chcę chodzić na wolne słuchanie Fizyki. Boję się, że nigdy nie zdam matury, mam osiem przedmiotów za rok. Powinienem teraz mieszkać w pokoju w Łodzi i być na drugim roku doktoratu. Chciałbym grać na konsolecie, malować murale, obrazy, robić graffiti, mieć tatuaże, rysować i robić tatuaże. Wracałem do domu taksówką, a tata robił wywiad o to skąd wróciłem, za ile i jaką trasą go poprowadziła nawigacja. Facet się przestraszył i odjechał ze mną, zapłaciłem i wrócił. Tacie nie pasowało, że nawigacja wskazywała inną trasę i twierdzi, że zostałem oszukany. Sam wymyślił tę taksówkę a teraz się zdenerwował. Ja najadłem się wstydu, jeszcze mnie nawyzywał jak tylko mógł. Jak miałem 18 lat to nie mogłem nic, jak miałem 20 to nie jeździłem do znajomych na Sylwestra do Wrocławia. Siostra twierdzi, że nie respektuje norm społecznych i nie nadaję się do bycia indywidualną jednostką. Dlaczego mam całe życie być od kogoś uzależnionym? Przez całe žycie nie potrafiłem zbudować swojej indywidualności, zawsze słuchałem najpierw innych a nie siebie. Rodzice wymyślili, że nie mogę wyjść w sobotę dlatego, że oni wychodzą na imprezę. Niestety ciężko im zrozumieć, że mogę wrócić samemu. Za ostatni powrót taksówką i stwierdzenie, że to tata zrobił wielki problem bo mu się nie podobało jaką trasą wracał taksówkarz zbesztano mnie równo i nawyzywano od naiwnych. Mam 25 lat i nie mam nic. Rodzice mi nawet czynią uwagi na temat tego jak się myję. A mi jest potwornie żal tego, że nie mam siły psychicznej stać na prysznicu tylko siedzę i mnie to bardzo boli. Wiecznie robię z siebie ofiarę. Zawsze wychodzę w piątek i w sobotę bo zawsze mam masę planów. Gdybym mieszkał z rodzicami po maturze to czułbym się jak dziecko. Staram się uczyć do matury, lecz mając Polski, Biologię, Geografię i masę innych rzeczy rzucam wszystko po pięciu minutach. Nigdy nie uprawiałem seksu, mogłem zacząć w lipcu 2018, ale bałem się, że dziewczyna zobaczy w mnie zalęknione i zaryczane dziecko. Bałem się ogólnego odbioru mojego sposobu bycia przez dziewczynę. Od sierpnia 2021 przełamałem się i walczę co weekend, nie wychodzi i walczę dalej. Znowu dziś nie byłem na wolnym słuchaniu Fizyki, mam ten problem od listopada. Chciałbym żyć, pracować, podróżować. Chciałbym mieć silną wolę w pracy nad sobą. Siostra twierdzi, że jeżeli rodzice robią coś dla mnie to ja mam powinność dla nich zostać w domu, przez całe życie nigdy mnie nie broni. Ja nie wymagam opieki. Zmarnowałem całe swoje dotychczasowe życie przy komputerze i telefonie. Czuję się jak gówno. Przez całe życie moja mama bardzo mocno kontroluje to w co się ubieram. Nigdy nie walczyłem o to żeby podkreślać swoją indywidualność. Zawsze chciałem chodzić w glanach i nosić się jak Depeche Mode. Raz w życiu kupiłem sobie sam koszulę, jestem wiecznie pod kuratelą i mocną krytyką mamy. Jak ja mam cokolwiek zmienić w tym swoim cholernym życiu skoro płaczę kiedy robię przez pięć minut robię zadanie z polskiego a potem robię sobie kolację i umieram. Miałem obdzwonić miejsca pracy a od 15 maja nie wysłałem żadnego dni. Chciałbym sobie zrobić cztery miesiące takiej intensywnej pracy nad sobą, ale nie mam siły. Wiem, że przez ten okres można bardzo się zmienić. Mam już wszystkiego dosyć. Odczuwam gigantyczny ból psychiczny, który czasami nie pozwala mi nawet chodzić. Bardzo się boję, że nie zdam matury, mam do zdania 8 przedmiotów za 400 od podejścia. Znam chłopaka, który w wieku 23 lat był w Tajlandii, był na Słowacji i w wielu innych miejscach. Ja niestety nie mam nic. Znów nie pojechałem na wolne słuchanie Fizyki, mam ten problem od listopada. Pochodziłbym jeszcze na osiemnastki bo ja tego nie miałem. Teraz moja siostra poszła na noc do chłopaka a ja nie mam dokąd pójść. Nigdy nie byłem na randce. Kolega przez jakiś okres chodził do koleżanki, teraz ona jest jego dziewczyną. Siostra i mama zamówiły mi buty, jakbym sam sobie nie mógł kupić. Czuję się jak zwykłe gówno, znowu nie wstałem na wolne słuchanie Fizyki i ociągam się prawie miesiąc z umówieniem się na kwalifikacje do szpitala psychiatrycznego. Nie mam siły obdzwonić miejsc pracy. Mama psika mnie dezodorantem i nie może mi dać spokoju. Mam epizod zaburzenia dysocjacyjnego, wiem, że to co powiem nie jest najbardziej antydysocjacyjne, ale od tamtego czasu bardzo mocno sobie uświadomiłem, że życie jednak pamięta się skrawkami. Od tamtego czasu są też nowe skrawki, a każdy dzień jest niepowtarzalny bo zostawia w nas nanosekundy w pamięci. Ostatnio wspominam skrawkami różne rzeczy: początek ochotniczej pracy w radio, jakieś wiecznie niewyspane twarze z liceum czy wspomnienia, że ktoś na swoich studiach śpi dwie godziny czy "Na Wspólnej" 2004, które teraz oglądam dla beki. Nie wiele zostaje w życiu z nas samych i niewiele zabiera się na później. Moi znajomi mają normalne žycie, mieszkania, dziewczyny a ja nie mam nic. Mam wszystkiego dość i jest mi potwornie przykro. Zastanawiam jak to zrobić żeby wrócić do spania u rodziców i coś robić a nie leżeć i ryczeć. To co produjemy codziennie zostanie jedynie w doświadczeniach, skrawkach, migawkach. Chciałbym mieć tatuaże i robić tatuaże. Znam faceta, który był na Malcie, na Słowacji, w Włoszech, 8 razy w Amsterdamie, w Japonii, Litwie, w Mediolanie, w Maroko, w Tajlandii i w wielu innych miejscach a ja nie mam nic. Nigdy nie byłem nawet z znajomymi na Mazurach. Czuję się jak gówno. Mam wrażenie, że oprócz braku kompetencji w wykonywaniu czynności domowych cierpię także na brak kompetencji społecznych dzięki temu co przeżyłem z swoimi rodzicami. Nigdy nie wynosiłem śmieci. Nie zagubiłem się bez nawigacji kierując samochodem, nie grałem z kolegą Jam Session na gitarze. Znam chłopaka, który w czasie samoizolacji chodził na nielegalne ravy w pandemii. Ja nigdy nie miałem takiej swobody i przestrzenii do decydowania o sobie w swoim własnym życiu. On nie mając planów wakacyjnych pojechał spontanicznie z znajomymi nad morze. Tata wchodzi do pokoju i uchyla mi okno kiedy tylko chce. Chciałbym się nauczyć grać na syntezatorach, czuję się bardzo pusty. Nie powinno mnie być osiem lat u rodziców. Nie wyszedłem dziś z domu, a miałem iść min. na "Trujące Kwiaty". Za późno wstałem. Oni traktują mnie jak gówno, małe dziecko. Rodzice wyjeżdżają do Bułgarii i już kpią i robią problemy. "Przecież Karol jest dorosły, sam to ostatnio powiedział". Codziennie będę wychodził i wracał bo zależy mi na wolnym słuchaniu Fizyki, robieniu sobie obiadów. Leżę i płaczę, nie jestem w stanie wyjść z domu, poza piątkiem, sobotą, środą i czwartkiem. Mam ogrom pracy i jestem tym wszystkim przerażony. Nigdy nie byłem w stanie dobrze napisać matury z polskiego, mimo wydłużonego czasu zawsze brakowało mi pomysłów bo nie przeczytałem lektur z powodu rezygnacji i nie wiedzy czy starannie czytałem po 11 roku życia. Czuję ogromny ból psychiczny, dobrze, napisałem tylko angielski, ale system zabrał mi go po pięciu latach od niezdania matury. Za niedługo idę do szpitala psychiatrycznego i nie wiem czy pojadę na Nowe Horyzonty, chciałbym pojechać na weekend nad morze. Chciałbym robić wizualizacje na koncerty. Tata do mnie mówi: "Ta... ugotujesz sobie pierdolisz !", raz w życiu robiłem obiad. Jak można powiedzieć tak raniące słowa do osoby dwudziestopięcioletniej?W poniedziałek u rodziców śpi ich irytująca koleżanka, nie chcę mieć z nią doczynienia. Niestety nie mam u kogo się zatrzymać. Nie mam w życiu nic oprócz nieustannego pierdolonego bólu i żalu.

Bardzo przydatny filmik!

ja na studia co chialbym wiedziec idac na nie, gdzie w ogole znajduje sie budynek XD

Ja ostatnio też mam brak motywacji do wszystkiego 😅 ale cieszę się, że u ciebie wszystko dobrze! Trzymam mocno kciuki za ciebie ze wszystkim ❤️

Dobrze widzieć, że u ciebie wszystko idzie dobrze <3

Potrzebuje ten budżet z excela 🫣 Zapytaj dziewczyny od której masz czy mozesz udostępnić arkusz ♥️

Czy w rekrutacji na studia liczą sie tylko i wylącznir matury czy liczą sie też oceny na świadectwie z liceum?

❤️nagrałabys może filmik albo powiedziała po prostu o tym w filmie mianowicie jak najlepiej uczyć się angielskiego, masz jakieś sprawdzone aplikacje do nauki jeśli nadal regularnie się douczasz ? cokolwiek. coś umiem po angielsku, umiem się jakoś dogadać ale chciałabym zacząć płynniej rozmawiać używać bardziej zaawansowanego słownictwa a nie tylko podstawowego.. aktualnie nie uczę się nigdzie angielskiego dlatego mimo wszystko tracę to co już umiem i czuję że zapominam słówka… chciałabym zacząć się uczyć, może masz jakieś rady od siebie ? ❤ pozdrawiam 🌺🌺

Kocham tą serie!

Hejka. Piękny kolor oczu, i głos. Nie jestem na studiach ale mam zamiar iść I się boję. Moje pytanie troszkę z innej beczki. Kiedy poznamy tą osobę? Drugą

co po studiach... życie.

Masz bardzo kojący głos. Tym bardziej wybrzmiewa to w tym filmiku. 🥰🥰

Ale masz śliczny kolor oczu!

Twoje coffe talki są jak rozmowy ze starszą siostrą <3 Z jednej strony wiem, mniej więcej, w jakim kierunku chce iść, ale z drugiej nie wiem, jak do tego celu dojść. Boję się, że nagle skończę studia i nie będę wiedziała, co dalej ze sobą robić. Mam totalny mętlik w głowie. Ale też daje sobie czas i staram się być cierpliwa w stosunku do siebie. Powodzenia wszystkim studentom!

Wreszcie coffe talk <3 Ale masz piękne cięcie!

Dopiero od zeszłego roku liczę przeczytane książki i udało mi się prawie osiągnąć Twój cel z tego roku - miałem na liczniku 23 książki. A w tym, cóż, jeśli dobrze liczę to już przeczytałem 13. Ile wyjdzie ostatecznie? Nie wiem. Czy przebiję wynik z zeszłego roku? Myślę, że tak. Ale nie czytam dla samej ilości, tylko dla wartości poznawczej, ilość przychodzi obok. W jakim kole jesteś?

Jako zapalony biolchem czytam właśnie 'Homo Hapticus - dlaczego nie możemy zyć bez zmysłu dotyku'. Polecam, dużo ciekawostek :D

Ja mam zazwyczaj wysyp przed okresem i zawsze jest duży spadek samooceny niestety. Ale trzeba iść dalej :) Trzymam kciuki za licencjat, jak ja myślę o swoim w przyszłości, to aż mi się płakać chce 😭 Ja się uczę koreańskiego i lekcje mi bardzo pomagają i motywują, ale poza samymi lekcjami też mam problem, żeby coś zrobić dalej. Jestem do tyłu ze słówkami, mimo że porobiłam fiszki, ale ciężko jest się wyrobić jednocześnie studiując haha

uwielbiam twój kanał, jesteś bardzo prawdziwia i uwielbiam to! jestem teraz w trakcie pisania pracy inżynierskiej także wiem co czujesz 😫 a co to cery, gdybyś sama o tym nie powiedziała to uwierz że nawet bym nie zauważyła🫶🏻

Trzymam kciuki za pisanie pracy! Twoje filmiki sa takie insporujace for me, so yea.. dziekuje ❤️

Zwykle nie piszę komentarzy, ale chciałam dać znać, że twoj dał mi dużo do myślenia. Zaniedbałam ostatnio naukę hiszpańskiego (prawie nie znam tego języka mimo tego, że uczyłam się go 6 lat w szkole) oraz mam kryzys z cerą i aktywnością fizyczną. Podoba mi sie, że pokazujesz jak przezwyciężasz te sytuacje! Dzięki temu filmikowi pobrałam na nowo Duolingo, byłam na siłowni i dokładniej myję twarz ;). Jesteś super, buźka

Ja już po studiach i rozumiem przez co przechodzisz. Mnie też dużo kosztowały. Widzę, że jesteś mądra dziewczyna, dasz sobie radę i dociągniesz do końca. Obecnie pomaga mi oglądanie Twoich vlogów. Mieszkam za granicą od niedawna i jestem zmuszona do nauki tyle że hiszpańskiego. Nie jest łatwo i też miewam załamki, ale dzięki Tobie się motywuję.

Ja też chce popracować nad niemieckim. Kupiłem sobie Short stories in german, dokupię dostęp do audiobooka i plan jest taki, że będę słuchał historii śledząc tekst, potem powtarzał za lektorem i ćwiczył słownictwo z poszczególnych rozdziałów. A czytam Kamienie musiały polecieć. Wymazywana przeszłość Podlasia Aneta Prymaka-Oniszk, Rozgrywka królowej Elizabeth Fremantle, Wielkie idee dla zabieganych Thomson Jonny

na wysyp nawet uwagi nie zwróciłam, bo jedyne co widzę to te zajebiste brwi <3 zazdro <3

totalnie się utożsamiam z trądzikiem, bo męczyłam się z nim przez pół liceum:( także wiem jak się czujesz, ale pamiętaj że jesteś piękną dziewczyną i szczerze absolutnie nie zwróciłabym na niego uwagi!!<3 powodzenia z niemieckim:3

powodzenia w pisaniu pracy! Totalnie rozumiem, pisze prace magisterska i na dodatek w języku angielskim(widzę, ze Ty tez!) i tak jak po polsku szlo lzej tak teraz jest katastrofa, duzo wiecej trzeba sie namyslic haha, trzymam mocno kciuki i damy rade!!🫂🤍 p.s. polecam deeply🤫momentami duzo potrafi pomoc

To, że pokazałaś, że Twoja cera w tym momencie nie wygląda nieskazitelnie dało mi ulgę - bo moja też nie wygląda najlepiej. Pisanie prac dyplomowych jest walką - najtrudniej jest usiąść do pisania. :D Wysyłam dużo energii i motywacji (lub dyscypliny)! <3

super filmik !!! mega organizacja ❤

Lubię też serię ❤

będziesz kontynuowała studia? jakaś mgr?

<3

Lubię tę serie ❤️ Trzymam mocno kciuki

Super filmik szkoda że tak rzadko wrzucasz :/ A kiedy się pochwalisz nam chłopakiem? 😘

Bardzo tęskniłam Tamarka!

Od Lewusa Pozdroooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooo

Ten film nie byl tylko przydatny, byl rowniez strasznie motywujacy, a jak zaczelas mowic o kółkach to juz w ogóle. Strasznie sie ciesze i ekscytuje, dziekuje bardzo!

I ❤ you 🎉

Wypinaj sie mocniej :-)

Spóźnione gratulację i szczęśliwego nowego roku Tamara! Jesteś niesamowita

Tęskniłam za tą serią!

Dosłownie godzinę temu wchodząc do domu pomyślałem o Tobie! :D a tu bum :)

Gdzie można się odezwać, żeby dostać planer?

I miss u!

Strasznie czekałam na twój film, nawet godzinę przed dodaniem tego sprawdzałam czy czasem nic nie wrzucałaś😅❤

Miło Cię widzieć ✨Powodzenia w osiąganiu celów ;))))