Dzięki dobrze wiedzieć. Jak by był mistrzem to by nie plagiatował.

Czy są jakieś pomysły na wywołanie weny tfurczej do napisania książki? Ja kiedyś napisałam książkę. Teraz po przejrzeniu i chce ją poprawić, poprawić fabułę I takie tam, ale nie mogę bo nie wiem jak zacząć. Chciałabym napisać tą samą książkę tyle że odnowa. Zawsze jak się do tego zabieram to nic mi z tego nie wychodzi. Tytuł brzmi tajemnica Chrysty.

Obawiam się że, gdybym ja chciał stworzyć coś swojego. Np.: bestia - który jest głownym bohaterem, pracuje pod przykrywką jako tajemniczy łowca nagród, jest ciągle w podróży, czegoś szuka i ucieka przed łowcami potworów, żeby nie zostać schwytanym i poddany ekperymentom, albo zostać zmuszonym do niecnych czynów. No to mam obawy, że to co ja wymyślę, to ktoś oskarży mnie o plagiat, bo już ktoś coś podobnego stworzył. Albo to będzie kolejna 38,971 historia o jakimś tropicielu i nikt nie widzi w tym oryginalności. Szczerze to inspiruje się wieloma aspektami, które pomagają mi stworzyć jakiś pomysł i to wykorzystać, żeby to zbudowało świat i bohaterów którzy tam będą.

Jak chodzi o wenę to ja wolę pisać rzadziej ale lepiej. W praktyce do pisania siadam co kilka dni ale zawsze w takim momencie dobrze się czuje i mam tą wenę. Oczywiście jeśli ktoś podejmuje się czegoś co wymaga deadlinów to na wenę nie ma miejsca, ale jeżeli masz komfort bycia samemu sobie szefem to warto wybrać ten system w którym piszesz najlepiej. Też kiedyś pisałem codziennie około pół strony i czasami wychodziły takie gnioty że szkoda gadać, bo byłem zmęczony albo się źle czułem.

W internecie to są takie potwory, nawet po trzy miliony słów! nie znaków tylko słów. A w prawdziwym życiu jak ktoś napiszę powieść na 64 000 słów, już jest zawodowym pisarzem. Nie potrafię tego pojąć. Chociaż istnieje coś takiego jak jakość tekstu, ale mimo wszystko...świat jest totalnie odwrócony

Ma znaczenie. Komentarz dla zasięgu. ;)

nagrałbyś odcinek w którym poruszasz temat wyboru studiów, stacjonarnych czy nie stacjonarnych?

Szkoda, że zamieniłeś fantasy na kryminały. Miałem nadzieję, że Liceum ogólnomagiczne doczeka się tomu drugiego. Również liczyłem na tom drugi Cam girl, ale cóż. To ty jesteś autorem i ty decydujesz co chcesz pisać. Mimo wszystko, życzę powodzenia i trzymam kciuki.

Proponuję ci pójść w jakieś krótkie shortsy bo one mocno wybijają na yt

A jak z pustką w głowie, czy ma Pan takowe? Co wtedy? Jak wtedy siadać i pisać po kilka godzin ?

A będzie kosmiczne bobry 2?

W liceum, do którego chodziłam, była średnio jedna kabina toaletowa na każde ponad 100 uczennic i kolejki były na pół korytarza, a i tak często dzwonek na lekcje dzwonił, kiedy było się zaledwie w połowie owej kolejki. Zakładając, że jeśli siedzimy w szkole 7.25 - 16.05 (bo niestety zdarzały się takie dni i to częściej niż raz w tygodniu), do tego doliczmy, że średnio każdy dojeżdża 45 minut w jedną stronę. Czyli przez te 10 godzin od wyjścia z domu, do powrotu, załóżmy, że każdy chciałby raz albo dwa razy skorzystać z toalety. Do tego, w pierwsze 4 najobfitsze dni okresu, podpaski/tampony powinno się zmieniać między godzinę, a 4 godziny, średnio, co 2,5 godziny, czyli co trzecią przerwę. Jeśli średni czas trwania cyklu miesiączkowego to 28 dni, to znaczy, że 1/7 dziewczyn ma na raz okres. Czyli załóżmy, że na każdą kabinę przypada około 15 dziewczyn z okresem i 90 bez. Zakładając, że każdy robi tylko siku i jest w stanie zmieścić się w minutę, a jeśli do tego zmienia podpaskę/tampon, wyrobi się w 2 minuty, okazuje się, że dzienni, żeby każdy mógł skorzystać z toalety, potrzeba 120 minut. Jeśli w takim jednym dniu szkolnym mamy 3 przerwy po 10 minut i 5 po 5 minut i weźmiemy pod uwagę, że podczas pierwszej przerwy prawie nikt jeszcze nie potrzebuje skorzystać z toalety, to wychodzi nam 50 minut przerwy łącznie. Odliczmy jeszcze po około minucie z każdej przerwy, bo przecież nie zdarza się niemal wcale, żeby nauczyciel pozwolił wyjść z klasy równo z dzwonkiem, zazwyczaj chciałby jeszcze dokończyć wątek, podyktować zadanie domowe, potem trzeba spakować zeszyty i piórnik i jeszcze przebiec (albo powoli przeciskać się w tłumie) pół korytarza do tej toalety. I w ten sposób okazuje się, że tylko około 1/3 dziewczyn była w stanie załatwić swoje potrzeby na przerwie. I nic dziwnego, że nabawiłam się dość nieprzyjemnych problemów z nerkami już w wieku nastoletnim (jest szansa, że już się z tego nie wyleczę), nie mówiąc już o tym, jak trudno dobrze napisać sprawdzian, skoro podczas jego pisania skupiam się głównie na uczuciu pełnego pęcherza (a podczas sprawdzianów/kartkówek nauczyciele już zupełnie nie chcieli wypuszczać uczniów do toalet, pewnie spodziewając się, że każdy kibelek obklejony jest ściągami, zresztą często pytań na sprawdzianie było tyle, że nie opłacało się skracać sobie czasu na jego napisanie). Chciałabym zaznaczyć, że tak właściwie to zgadzam się z większością tego co mówisz, ale uważam, że nauczyciel powinien zawsze wypuszczać ucznia do toalety, zamiast mówić, że mógł to zrobić na przerwie, bo zazwyczaj naprawdę nie mógł. Nie będę przecież w zimie pędzić do pobliskiego parku, żeby zrobić siku pod krzakiem, nie mówiąc już o tym, że nawet pełnoletni uczniowie, nie mogą wychodzić poza teren szkoły w trakcie przerwy.

Krzysiek, Ty to jesteś robotny chłopak 👍

Ja też marzę o pańskim podpisie o moim tomach kronik swiatozbioriu 😊 (Czekam na spotkanie autorskie w Zagłębiowskiej Mediatece w Sosnowcu😊)

Powodzenia.

Riese👍

no i fajnie Krzysiek a pamiętam jak byłeś sam a już ślub, dom (a bałeś się kredytu;)) i książki. Bobas i jechane w życie:)

Zaczynam się obawiać, że moje high fantasy nie zainteresuje wydawcy(maile już wysłane) więc teraz próbuję sił w romantasy. Również mam nadzieję skończyć do końca wakacji

Chciałbym tylko powiedzieć, że na wielu polach jest Pan dla ludzi (w tym mnie) wielką inspiracją. Trzymam mocno kciuki i na pewno zakupię Pana kryminał z dostawą do domu w UK. Pozdrawiam!

"Dobra, powiem Wam, wyslalem plan do wydawnictwa"- mina bezcenna😂 Fajnie widzieć, jak mówisz z taką radością o swojej pracy:-) A może wakacyjne wyzwanie? :-)

Siema siema dzień dobry Idealnie do śniadanka odcinek widzę Miłego dnia❤

Krzysiek, uwielbiam Ciebie i to, w jaki sposób piszesz!❤❤❤ Marzę o tym, żeby kiedyś pisać jak Ty!❤❤❤ Myślisz, że to ma szansę się udać,(mam 14 lat)???😢😢😢

Czy wklejamy w wysyłany plik obrazki/grafiki które stworzyliśmy? Jeżeli tak to w formie pdf, czy w pliku doc ma być zawarte?

od gracza do pisarza był pan u nas w szkole! dziękujemy za to że pan powiedział nam o tych gorszych stronach grania z tego co pamiętam pana najdłuższa sesja grania to 51 godzin czy coś koło tego chyba mam nadzieję że pan będzie się rozwijał

Bylam na CzytaczFest a dopiero dzis ogladam ten film. No bylam tak wkrecona w to Teoje spitkanie, ze sluchaldm i od razu sama sobue wysylałam notatki! Skarbnica wiedzy ❤ juz jestem fanką!

Obejrzałbym cały film gdyby nie fakt, że jestem zajęty pisaniem książki także łapa dla zasięgu i wrócę potem, żeby nie wpaść w prokrastynację 😂❤

Ja mam wrażenie że fantastyka też zaczyna być dość mocno powtarzalna

Jestem wielkim fanem fantasy i chyba zawsze nim będę szkoda mi troche że ten gatunek nie daje ci tyle co Kryminał ale to dobrze że jesteś w tym szcześliwy i obyś się w tym rozwiał czekam na kolejny film( twoje fantasy było swietne mam nadziej ze kryminały mu dorównają)

35:31 wymieniłeś z wielu tytułów kilka strategii.. strategie mają to do siebie że są mimo wszystko niszom. a grand strategy już zupełnie.. no może poza cyvilizacją .. ale civek to nie strategia.. to klikacz. przystępny dla każdego. a strategie ogólnie są dziś niszą czy to rtsy czy turówki czy gry taktyczne. sama jako fanka tego typu gier wiem jak mało osób w nie gra i nie dziwię sie że niekw kasach się nie zgłasza jak pytasz o takie tytuły bo sama pamiętam jak cały mój rocznik w gimnazjum w ogóle nie grał w strategie.. a ja mam 23 lata.. co jak co to nie było tak dawno, chłopcy grali w cs 1,6 potem go .. minecraft też sie w tedy pojawiał.. a dziewczyny albo udawały że woole nie grają w nic ( niekóre z nich faktycznie nie grały, ale duzo ukrywało to .. bo w tamtych czasach jak ktoś gra to nerd a jak dziewczyna gra to łuuu ale przypał ) a jak już w coś grały to simsy ( których osobiście nie lubię ) lub to samo co chłopcy w zasadzie xD

"Najpierw opowiadanie, potem książka". Polemizowałbym z taką kolejnością. A to dlatego, że głównym problemem nie jest tutaj długość danej formy, tylko motywacja osoby piszącej. Z tego, co obserwuję, znaczna część widzów kanału, kilkunastoletni "wojownicy pióra, czytaj klawiatury" przeżywają po prostu charakterystyczny dla ich wieku przypływ (fanfary proszę) nieukierunkowanej motywacji. Chcą robić COŚ, ale nie bardzo mają pojęcie, co to miałoby być. W efekcie rzucają się na hobby, które owszem, może zaprocentować w przyszłości i to w całkiem wymierny sposób, ale warunkiem wstępnym jest poświęcenie mu odpowiedniej liczby czasu. I tak na przykład młody człowiek może umyślić sobie, że będzie grał na gitarze, ale po dwóch miesiącach okazuje się, że do takiego Sarianiego czy Vai'a mu jeszcze baaaaaardzo daleko. Przerzuca się więc na pisanie książek, oczekując, że już jego pierwsza wprawka pisarska okaże się wielkim hitem, o wydanie którego będą rywalizować ze sobą największe wydawnictwa. Że to one będą błagały go jako autora, "u nas, wydaj to u nas", a nie on będzie zmuszony zabiegać o publikację wszelkimi sposobami. Tak to nie działa i nigdy nie działało. Wracając jednak do postulowanej w temacie kolejności. Opowiadanie i powieść to dwie różne formy, które rządzą się własnymi zasadami. Można napisać setki opowiadań i wciąż nie być w stanie stworzyć czegoś dłuższego, bo pisząc te opowiadania przyzwyczajamy się zresztą do zamykania całości fabuły w znacznie mniejszej liczbie stron/znaków. To trochę tak, jakby zachęcać do nauki jazdy starym, poczciwym Ursusem "trzydziestką" (Vmax to 30 km/h, przy dobrym wietrze), jeśli w planach mamy docelowo śmiganie po torze takimi Koenigseggami na przykład, które od zera do setki rozpędzają się w niecałe trzy sekundy, a wyciągają ok. 450 km/h. Można? Można, ale to bez sensu, bo w końcu trafimy na coś, co nas przerośnie, tak jak panowanie nad przyspieszeniem wyżej wymienionego samochodu. Albo zaczniemy pisać powieść po stworzeniu x opowiadań i stwierdzimy, że to jednak za wysokie progi na nasze nogi. Oczywiście stanie tak w przypadku, gdy młody, początkujący pisarz wyznaczy sobie z góry sztywny termin ukończenia całości ("Za trzy miesiące moja książka będzie leżeć przede mną na biurku, ukończona i wydana".), a zapomni o poradach, które podawałeś choćby i Ty sam w jednym z filmików (szkice, leżakowania i tak dalej). Korzystając z nich, być może byłby w stanie od razu spróbować powieści, skoro go to kręci. Tyle tylko, że cały proces twórczy potrwa wtedy rok, a może więcej, co jest wielce prawdopodobne. W przypadku kilkunastolatków marzących o wejściu do pisarskiego świata wręcz pewne, bo oni muszą znaleźć czas przede wszystkim na naukę, a pisać w wolnych chwilach.

Gratuluję Panie Krzysztofie. Moja książka fantasy również pojawi się w tym roku i bardzo mnie ciekawi, jak zostanie odebrana. Nie wiem, czy powinienem być optymistą, czy pesymistą, bo oba podejścia mają wady i zalety, a że to debiut, to nie mogę być chłodny i niewzruszony :)

Chciałabym zacząć pisać książkę, mam pomysł, ale nigdy tego nie robiłam. Każdy może zacząć, czy wykształcenie jest potrzebne w tym kierunku?

Dzieje Apostolskie 16:30-31 "[...] Panowie, co mam czynić, abym był zbawiony? A oni odpowiedzieli: Uwierz w Pana Jezusa Chrystusa, a będziesz zbawiony, ty i twój dom."

BOSKO!

Trafiłem tutaj dopiero dziś, ale mogę powiedzieć, że napiszę 3 książkę do końca tego roku, czyli 31 grudnia. Dwie napisałem, jedna wydana selfpublishingiem, drugą niedawno rozesłałem do wydawnictw i czekam :) A co do samej motywacji, ostatnio po Twoim pytaniu na innyn filmie "dlaczego piszę?" zastanawiałem się dlaczego tak właściwie piszę i miałem różne rozkminy. Zastanawiałem się czy dla kasy albo sławy, ale ostatecznie doszedłem do wniosku, a właściwie wróciłem do pierwszego jaki miałem, gdy zaczynałem pisać pierwszą książkę. Chciałbym swoim pisaniem dać ludziom jakiś punkt refleksji, pokazać, że ludzie mają problemy i skąd one mogą się brać. Taką mam wewnętrzną misję, bo uważam, że mam coś sensownego do powiedzenia, dlatego przelewam swoje myśli na papier w formie książek. Dzięki!

Fakt, że wiek nie ma znaczenia naprawdę mnie pociesza. Mój challenge to wydać książkę przed szesnastką 👌

W Mary Sue nie chodzi przypadkiem o zbyt idealną postać? Niezależnie na kim opierasz postać.