Kızım Güneş iki aylık ve şuan ney sesiyle uyudu oğlum Çağatay kolik bir bebek inşallah tez vakitte sakinlik gelsin ona da ikizlerim sizleri çok seviyorum ❤️💙

Gökyüzünde ay parlıyor Hafif bir rüzgar esiyor Kulağıma sessizce fısıldayan sesler Bana hep seni hatırlatır oluyor ey candan içre olan CANIM CANANIM. Elimde tesbihim dilimde Senin adın. Bardağımda demli Çayım boğazımda özlemin acısıyla düğümlenir her yudumlayışım 🥲🌹

Allah seni iki cihanda kurtulanlar dan eylesin🕋🐪🐪🐪🐪🐪🐪🐪🐪

Bunu dinledikçe bütün üzüntülerim kabarıyor

Allah cc hz Muhammed sav ❤

Rabbim doğru yolu göstersin her daim yanımızda olsun rabbim ilimkar dürüst kularından eylesin❤❤❤inşallah...

Naciye Kızı Elif adına bir Fatiha okur musunuz abilerim, ablalarım, kardeşlerim. Elif, benim canım kalbim, ay parçam, canımın canı biricik kardeşim.

Bu ben kamışını kestiler Yedi makam verdiler Bir nefes üflediler Bilmem ki ben NEY oldum

❤❤❤❤❤

Bu yorumu gören kardeşlerim ablalarım abilerim eger bu yorumu görürseniz dua eder misiniz üniversite sınavına hazırlanıyorum benim gibi binlerce kişi için de.. Gerçekten hakkıyla vatanım milletim için güzel şeyler yapmak istiyorum kişinin duası kabul olur ama bir başkasının ettiği dua daha makbulmüş ✨

Ney'de huzur vardır ..

Biz,kısık sesleriz...minareleri, Sen,ezansız bırakma Allahım! Ya çağır şurda bal yapanlarını, Ya kovansız bırakma Allahım! Mahyasızdır minareler...göğü de, Kehkeşansız bırakma Allahım! Müslümanlıkla yoğrulan yurdu, Müslümansız bırakma Allahım! Bize güç ver...cihad meydanını, Pehlivansız bırakma Allahım! Kahraman bekleyen yığınlarını, Kahramansız bırakma Allah'ım! Bilelim hasma karşı koymasını, Bizi cansız bırakma Allah'ım! Yarının yollarında yılları da, Ramazansız bırakma Allah'ım! Ya dağıt kimsesiz kalan sürünü, Ya çobansız bırakma Allah'ım! Bizi sen sevgisiz,susuz,havasız; Ve vatansız bırakma Allah'ım! Müslümanlıkla yoğrulan yurdu, Müslümansız bırakma Allah'ım! ARİF NİHAT ASYA

Allah’ın her emrini öne almalı kişi, Önce namaz kılmalı, sonra yapmalı işi. İş önce gelir diye, namazını aksatma! Namaza öncelik ver, dini dünyaya satma!

O esrarlı yangına bu can nasıl dayandı? Sahile vurdu kalbim,su yandı,kum da yandı. Bir mum gibi eriyip aktı uykusuzluğum, Ölüme başkaldıran dertli uykum da yandı. Yurdundan mahrum edip dolaştırdın Cem gibi. Ruhumla söndü alev,sonra ruhum da yandı.

KAMIŞ BOŞUM DEDİ, ŞEKERLENDİ. KAVAK YÜKSELDİ, BALTAYI YEDİ.

Her defa dinlerken ağlıyorum o kadar rahatlıyorum ki

Vaktinde yaşanmayan her şey zamansızdır . Zaman sızıdır . Derinliği henüz keşfedilmemiş vakitler , ansızdır . Ne vakit iz bırakır zamana ne zaman iz alır vaktinden önce olana . Saat bahanedir çare değil ki yaşanmasını isteyip yaşayamacağın zamana . Gün günü geçiyor , saatlerin , dakikaların ne lüzumu var bu anda . Harbiden gün günü eze eze geçiyor , altında zamanı bekleyen harabeler bırakarak yarınlara . O yüzden ne vakittir telaşa sokan beni ne geçen zaman . Bu telaş o derinliğin içinde sıkışan esarettedir . Esaret ise zamanın tecellisi olmazsa eğer işte o zaman insanın ecelidir .

Onu ikgun gibbi konusmasini huyunu davranışı ni sevdim oda beni seviyor mu ki acaba.❤

Allaha günahlarda ısrar eden güzel kardeslerim Asla ama asla Allah'ın Yüce Büyük MERHAMETİNDEN ümidinizi kesmeyin Allah'a ibadetlerde gayret gösterin her zorluğun ardında birer kolaylığın olduğunu unutmayın... Öleceğiz.. kabirde tek kalacağız karanlık dar ve Kapkaranlık olan yere ışığınızı götürün arkadaşınızı götürün o en güzel arkadaşlar Salih amel Allah rızası için yapılan tüm iyiliklerdir.. geceleri Tebareke okuyun ki gündüz günah işletmenize mâni olsun sizi korusun niyetiniz samimi ciddi olsun cinni müslüman ve cinni melekler sizi kuşatır sizi şeytanın tehlike şerli cinlerden korurlar Allah korursa sizlere hiç birşey zarar veremez ... Allah'a yonelin Allah hakkıyla gören yaşadınız hayatı bilendir Hayırla kalın BERAAT KANDİLİNİZ MUBAREK OLSUN....

Benlikten çıkanlara selam olsun. Kainatın sahibi yüce Allah azze ve celle bile kuran-ı kerimde ben demekten gıpta edip her ayetinde biz diye başlarken ben demek nedir. Benlikten çıkanlara hâlden kâl-e geçenlere selam olsun.

🥰😇🙏💞cok cok tesekkürler💓 wundervolle Musik ich bin tief im Herzen berührt<3 🥰

Huzuru dünyada arayana,!yoktur mutluluk ancak ve ancak Rabbim’i tanıdığında erişirsiniz mutluluğa huzura….

Sen yoktun sultanım Hz. Âdem'deydi nurun Önce cenneti, Sonra yeryüzünü şereflendirdin. Âdem nuruna affedildi Arafat bu affa şâhitti Sen yoktun Nuh'un gemisindeydi nurun... Dalgalar yeryüzünü boğarken Toprağın bağrındaki su Gökyüzüyle buluşurken Ve bu bir ilahi azap derken, Allah nurunu taşıdı binbir sebeple Tûfan, nurunu selamladı edeple... Sen yoktun... Hz.İsmail'in alnındaydı nurun İbrahimî bir dua yükseldi kimsesiz çöllerden 'Rabbimiz' dedi, 'Onlara kendi içlerinden Senin ayetlerini okuyacak Kitap ve hikmeti öğretecek onlara, Onları temizleyecek bir elçi gönder, Amin dedi on sekiz bin âlem Nurunla aydınlanan minicik ellerini semaya kaldırarak Amin dedi İsmail. Hira Nur dağı amin diyerek ayağa kalktı Medine'den adı Uhud olan bir amin yankılandı sevr dağında. Sen yoktun sultanım... Hz.İsa 'Ahmed' diye muştuladı seni Alemlerin efendisi diye sana seslendi. Artık ben sizinle çok söyleşmem, dedi havarilerine. Çünkü bu âlemin reisi geliyor... Bekleyin Ahmed geliyor. Kainata rahmet geliyor. Havarilerin yüzünü okşayan, Ölüleri dirilten bir nefes oldun Ama sen yoktun... Sen yoktun... Hz. Abdullah'ın alnındaydı nurun Başı eğik gezerdi mazlum Huteyle göklerden seni sorardı Varaka seni arardı semada Anneler kız çocuklarını hep ağlayarak sevdiler. Ağlayarak süslediler ölüme... Ağlayarak hadi dayına gidiyorsun dediler. Sen yokken, Canlı canlı toprağa gömülmenin adıydı dayıya gitmek. Anne yüreğinin çıldırtan çaresizliğiydi. Ve yavrusunun ölüme gidişini seyretmesiydi... En son çocuk atılırken çukura Annesinin suretinde bir melek tuttu onu Ve tebessüm ederek hira nur dağını gösterdi. Melekler süslüyordu hirâyı. Efendisine hazırlanıyordu cebel-i nur, Efendisine hazırlanıyordu mekke. Âlem Efendisine hazırlanıyordu Kainatın gözü Hz. Aminedeydi. Toprak yalvarıyordu rabbine, Gel diye ağlıyordu mazlumlar, gözleri semada Ve bir gelişin vardı ya Rasulallah, Bir inişin vardı yer yüzüne... Önünde cebrail! Ardında yalın kılıç melekler! Bir inişin vardı yer yüzüne... Yetimler en huzurlu geceyi geçirdi belki de Öksüzler annelerine sarıldı doya doya. Sonra bir sessizlik kapladı seher vaktini. Herşey sus pus olmuştu. Hadi diyordu yıldızlar, hadi diyordu ay! Kainat bir isim duymak istiyordu. Ve bir ses yükseldi Âmine'nin evinden; Muhammed! Karanlıklar aydınlığa bıraktı yerini. Muhammed! Melekler öptü o nurdan ellerini. Muhammed! Seni yaratan Allah'a kurbânız ey dürri yekta! Sana o adı veren rahmana kurbanız Artık sen vardın Susuz topraklara rahmet indi seninle Annenden sonra anne halime sevindi seninle Yağmura mı ihtiyaç var? Kaldır şehadet parmağını, Yağmurları salsın Allah. Sonra tut ağacın yaprağını, Köklerini çıkarttırıp yanında yürütsün Allah. Yeterki sen iste, Sen iste yarasulallah Deki ben kimim? Dağlar, taşlar dile gelsin, Dilsiz çocuklar ellerinden tutup, Ente Rasulullah desin. Sen vardın Bedir kârdı, Uhut dardı Hendek yârdı. Yiğitlerin vardı. Ölmek için yarışan yiğitlerin... Hele bir enesin vardı senin. Uhut'ta öldüğünü duyunca arkadaşlarına, Niye burada oturuyorsunuz diye sormuştu. Onlar da 'Allah'ın Rasulü öldürülmüş deyince ' Peki o öldükten sonra yaşayıp da ne yapacaksınız? Kalkın ve O'nun gibi ölün! Demişti. Ve savaşın en yoğun olduğu yerde şehit düşmüştü. Hem de ne şehit ey nebi! Vücudu yaralardan tanınmaz haldeydi. Kızkardeşi ancak parmaklarından tanıdı onu... Musab Bin Umeyr'in vardı senin. Uhut'ta sancağını taşıyan. Öyle bir aşkla sana bağlıydı ki Allah o gün melekleri Musab'ın suretinde indirdi. Ebu hureyren vardı... Acıkınca mescidin önünde durur sana bakardı. Sen anlardın, Ya Ebâhir gel! Derdin. Ve sen gittin... Bir gidişle gittin Ardında hüznün kaldı. Hasretin kaldı göklerde. Bilal ezan okuyamaz oldu Ne zaman teşebbüs etse Muhammed rasulullah demeye Dizleri üstüne çöker, kendinden geçerdi. Sonra günler ay, Aylar yıl oldu. Ve asırlar oldu Sensizliğe açtık gözlerimizi. Ama sen bırakmazsın bizi. Sen varsın ey şehitlerin sultanı Sen varsın! Bir şehit bile ölmezken Sana nasıl yok deriz. Ebutalip şama giderken devesinin önüne geçip Beni burda kime bırakıp gidiyorsun demiştin. Ne anam var ne babam... Ebutalip bırakmamıştı bu yüzden. Sensizliğin ızdırabıyla inleyen ümmetini kime bırakıp gidiyorsun Ya Rasûlallah! Bırakma bizi ki; Allah; Sen onların içindeyken onlara azab edecek değiliz buyuruyor. Bırakma bizi! Hayatı seninle öğretti Rahman. Kulluğu seninle tanıdık. Duayı senden öğrendik sevgili! Hz Ömer umre için senden izin isteyince, 'Kardeşcik' dedin ona, Kardeşcik, duanda bana da yer ayırır mısın? Bizler Ömer değiliz ama Bütün dualarımız senin için Ey Rabbimiz! Rasulünü anışımızdan haberdar et! O'na binler salat, binler selam! Habibine Makam-ı Mahmut'u ver O'na vesileyi lutfet. O'nu refik-i Âlâya yükselt Bizi de affet O'nun hatrına affet Zatının hatrına Affet Noolur affet bizi Bizi affet Dursun Ali Erzincanlı

Ay'ı seyir eylerim; perdeler ardında. Başkasına gölge, Bana Ayn'a... Z.E

Eymentoşşşşşşş🎉

İçimdeki karanlık geçmiyor sürekli kendimi orada buluyorum ne yapıcam nereye gidicem bilmiyorum hiç kimse iyi gelmiyor kimle otursam konuşsam bedenim orada ama ruhum başka yerde sanki. İçimde kocaman bir öfke var ama bir o kadar da durgunum nasıl iyileşicem nasıl bilmiyorum bir yol bulamıyorum çok kötüyüm. Bambaşka birisi yaptı bu büyümek beni 😒🥹

Ggggg😢😮😮🎉😂

Efendimiz Hz Muhammed (sav) Hz Ali’ye bir gün bir sır verir. Hz Ali bu sırrın altında ezilir ve dayanamaz şehrin dışında kurumuş dipsiz bir su kuyusu bulur ve onun içine anlatır bu sırrı. Kuyu aşka gelir dolup taşar. Öyle bir taşar ki etrafındaki kuru toprak yeşerir ve bir sazlık oluşur. Bir gün bir çoban o sazlıktan geçerken rüzgârın kamışlardan çıkardığı sesi işitince, bir kamış alıp içine üfleyerek aynı sesi çıkarmaya çalışır. Bir gün Hazreti Muhammed (SAV) ile Hazreti Ali (r.a) develeri ile oradan geçerken bu çobanın çaldığı kamışın sesini duyuyor. Efendimiz (SAV) devesini durduruyor. Hazreti Ali'ye (r.a) dönüp, "Ya Ali, sen benim sırlarımı birine mi anlattın?" diye soruyor. Efendimiz'in (SAV), "Bu kamış parçası kıyamete kadar benim sırlarımı taşıyacak, sadece kalbi açık olanlar duyabilecek." dediği de rivayet ediliyor. O yüzden Mevlana da Mesnevi'nin ilk beyitlerinde şöyle diyor: Sırrın uzak değil, yakın bir yerde ama onu duyacak göz, duyacak kulak nerede?

Allah bizi alemlerin en şereflisi kıldığı için Allah'a hamd olsun

Babamin vefat ettigi gunlerdeki ruhum iste tam bu muzikte .Yasanmislar yasanamamislar acilarimiz sevinclerimiz dogum ve ölüm başlangıç ve son babam ve ben😢

Ve manâ gizlidir ney'de, her üfleyiş bir sırlı kapı aralar.

Çok güzel olmuş.

👏👏

Yaşasın Cumhuriyet 👏👏👏

Tebrikler 👏👏👏

🧿🧿🧿🧿🧿🧿🧿

Sen benim kıymetlimsin Recebim iyiki varsın

🧿🧿🧿🧿🧿🧿🧿

Allah ına kurban senin iyiki varsın altın kalpli Recebim seninle gurur duyuyorum sen bir meleksin melek

👏👏👏👏👏👏👏

İyiki varsın Recebim iyiki varsın Allah yokluğunu göstermesin

Recebim sen bir meleksin melek

👍👍👍👍👍👍

🧿🧿🧿🧿🧿🧿🧿

Recebim cansın can iyiki varsın

🧿🧿🧿🧿🧿🧿🧿

Ağzına yüreğine gönlüne sağlık Recebim iyiki varsın Allah yokluğunu göstermesin seninle gurur duyuyorum sen bir meleksin melek

İnsanlar ne tuhaf.. Bedeni ölene ağlıyorlar da gönlü ölene ağlamıyorlar. Bu ve bunun gibi eserlerde kalbinde zerre manevi hisler depreşmiyorsa vay o kişinin haline. Yaşayan ölüden bir farkı yok. Hisler iptal olduktan sonra beden diye bir ceset taşınır ancak. Rabbim böyle olmaktan muhafaza eylesin bizleri. Amin.

Bir gün Peygamber Efendimiz (SAV) tek başına otururken Hazreti Ali (r.a) yanına geliyor. "Sizi çok dertli gördüm. Bir probleminiz mi var?" diyor. Efendimiz (SAV), "Bana Mirac'da verilen sırları düşünüyorum, ya Ali!" cevabı veriyor. Hazreti Ali de "Birazını benimle paylaşabilir misiniz?" diyor. Efendimiz (SAV), "Ya Ali, kaldıramazsın." diyor. Hazreti Ali (r.a) dinlediği sırları taşıyamayınca... Peygamberimiz (SAV) Hazreti Ali'yi (r.a) çok istekli görünce sırlarınn bir kısmını anlatıyor. Hazreti Ali (r.a) o sırları duyduğu anda göğsünde bir kabarma, taşkınlık hissediyor. Söylemek, bağırmak istiyor. Ama sırdır, söyleyemiyor. Hemen Mekke'nin dışına çıkıyor. Kör bir kuyu buluyor. Ve o kuyuya bağıra bağıra içindekileri anlatıyor. Sonra rahatlıyor. O su vermeyen kuyu, Hazreti Ali'nin (r.a) verdiği sırları kaldıramayarak taşmaya başlıyor. Su taşınca suyun çevresindeki kamışları besliyor. Kamışlar zamanla büyüyor. Bir gün oradan geçen bir çoban, rüzgarın kamışlarda çok hoş bir ses çıkarttığını fark ediyor. Kesip, belirli işlemlerden geçirip onu üflemeye başlıyor. Bir gün Hazreti Muhammed (SAV) ile Hazreti Ali (r.a) develeri ile oradan geçerken bu çobanın çaldığı kamışın sesini duyuyor. Efendimiz (SAV) devesini durduruyor. Hazreti Ali'ye (r.a) dönüp, "Ya Ali, sen benim sırlarımı birine mi anlattın?" diye soruyor. Efendimiz'in (SAV), "Bu kamış parçası kıyamete kadar benim sırlarımı taşıyacak, sadece kalbi açık olanlar duyabilecek." dediği de rivayet ediliyor. O yüzden Mevlana da Mesnevi'nin ilk beyitlerinde şöyle diyor: Sırrın uzak değil, yakın bir yerde ama onu duyacak göz, duyacak kulak nerede?