Biraz benziyor ama tam göstermiyor kendini

Kullandığım kaynaklar aşağıdadır. Hamilton A. R. Gibb. (2005). The Arab Conquests in Central Asia. ISBN: 9789759899431. Publisher: Çağlar. s. 125. Hasan Celâl Güzel, C. Çiçek, S. Koca, Y. Halaçoğlu, H. İnalcık, et al. (2002). The Turks, Volume 1. ISBN: 9756782331. Publisher: Yeni Türkiye Yayınları. Türk Tarih Kurumu. (2011). A Gift to Beyrunî. ISBN: 9789751624710. Publisher: Türk Tarih Kurumu. s. 302. Prof. Dr. Zekeriya Kitapçı. (2014). The Conquest of Turkistan by Muslim Arabs. ISBN: 9789759863494. Publisher: YEDİ KUBBE YAYINLARI. Erdem Avşar. 100,000 Turks Massacred: The Arab Massacre of Turks. (January 31, 2022). Retrieved: February 2, 2024. Source: Yeni Çağ Sören Stark. The Arab Conquest Of Bukhārā: Reconsidering Qutayba B. Muslim’s Campaigns 87‒90 H/706‒709 CE. Retrieved: February 2, 2024. Source: Academia Handwiki. Religion: Talkan And Curcan Massacres. Retrieved: February 2, 2024. Ed. C. Schefer. (1892). Tārīkh-I Bukhārā. Publisher: Schefer. Christopher I. Beckwith. (1993). The Tibetan Empire In Central Asia: A History Of The Struggle For Great Power Among Tibetans, Turks, Arabs, And Chinese During The Early Middle Ages. ISBN: 0-691-02469-3. Publisher: Princeton University Press. s. 77. Trapeznikov G. E.. (1959). Materials from the Ancient City of Charjou (Amul) (From the Works of the South Turkmenistan Archaeological Complex Expedition). Sovetskaya Arkheologiya, s. 268‒273.

Amin inşallah

Harika olacak tabii

Mükemmel eser

Takip ettiğiniz için teşekkür ediyorum paragraflarınız için fikirlerimi değil, dünya üzerinde kabul görmüş tarihi gerçeklikleri belirteceğimi söylemek isterim. 1. paragraf için cevaplayayım. Semavi dinler, dünya üzerindeki en büyük dini grubu oluşturur ve esas olarak Yahudilik, Hristiyanlık, ve İslam inancı olarak bilinen üç ana dinden meydana gelir. Bu dinlerin ortak noktalarından biri, isimlerini ata İbrahim'den almalarıdır; bu nedenle "İbrahimi dinler" olarak da adlandırılırlar. Hepsi, tek bir tanrıya inanma anlamına gelen tektanrıcılık uygulamasıyla birleşirler. Yahudilik, bu dinler arasında en eski olanıdır ve İbrahim'in soyundan gelenler tarafından benimsenmiştir. Yahudilik, Tanrı'nın İbrahim ve onun soyuyla yaptığı ahitlere dayanır. Yahudiliğin kutsal kitabı Tevrat'tır ve bu kitapta Tanrı'nın emirleri, yasaları ve İbraniler'in tarihi anlatılır. Yahudilikte tektanrıcılık, Tanrı'nın bir ve tek olduğuna inanmayı gerektirir ve bu inanç, Yahudi ibadetlerinin ve dini uygulamalarının temelini oluşturur. Hristiyanlık, Yahudilikten sonra ortaya çıkan ve İsa Mesih'in öğretilerine dayanan bir dindir. Hristiyanlık, İsa'nın Tanrı'nın oğlu olduğuna ve insanlığın günahlarını affetmek için çarmıha gerildiğine inanır. Hristiyanların kutsal kitabı İncil'dir ve bu kitap Eski Ahit (Tevrat) ve Yeni Ahit olmak üzere iki kısımdan oluşur. Hristiyanlıkta tektanrıcılık, Tanrı'nın Baba, Oğul ve Kutsal Ruh olarak üçlü birliğe sahip olduğu inancıyla birlikte gelir. Bu inanç, Hristiyan doktrinlerinin ve ibadetlerinin temel taşını oluşturur. İslam, 7. yüzyılda Arabistan'da ortaya çıkan ve Hz. Muhammed'in peygamberliğine dayanan bir dindir. Müslümanlar, Allah'ın tek ve mutlak varlık olduğuna inanır ve Muhammed'in O'nun son peygamberi olduğuna iman ederler. İslam'ın kutsal kitabı Kur'an'dır ve Müslümanlar, bu kitabın Allah'ın kelamı olduğuna ve Muhammed'e vahyedildiğine inanırlar. İslam'da tektanrıcılık, Allah'ın eşi ve benzeri olmayan, tek ve yegane ilah olduğuna inanmayı içerir. Bu inanç, İslam'ın ibadetlerinin, hukuk sisteminin ve günlük yaşamın merkezindedir. Bu dinlerin her biri, İbrahim'in Tanrı'ya olan bağlılığı ve sadakatiyle ilgili hikayelerle zenginleşmiş olup, İbrahim'in Tanrı tarafından seçildiğine ve kutsandığına inanırlar. Yahudiler, İbrahim'in soyundan geldiklerine ve Tanrı'nın onlara vaat ettiği topraklara sahip olduklarına inanırlar. Hristiyanlar, İbrahim'in imanının İsa Mesih'te tamamlandığına inanır ve İslam, İbrahim'i büyük bir peygamber ve tektanrıcılığın örneği olarak görür. Sonuç olarak, semavi dinler, İbrahimi dinler olarak da bilinirler ve hepsi tek bir Tanrı'ya inanma temelinde birleşirler. Bu dinler, İbrahim'in Tanrı ile yaptığı ahitler, tektanrıcılığa olan sıkı bağlılıkları ve Tanrı'nın yeryüzündeki rehberliği konusunda ortak bir inanca sahiptirler. Yahudilik, Hristiyanlık ve İslam, her biri kendi kutsal metinleri, peygamberleri ve ibadet şekilleri ile zengin bir dini ve kültürel mirasa sahiptir. Bu dinler, semavi din olarak kabul edilir, bu bir fikir değil tarihi gerçekliktir. 2. paragraf için cevaplayayım. Türklerin İslamlaşma süreci, tarihsel açıdan oldukça karmaşık ve çok yönlü bir olaydır. Bu süreç, çeşitli askeri fetihler, zorlamalar ve uzun vadede gerçekleşen kültürel dönüşümlerle şekillenmiştir. Özellikle Kuteybe bin Müslim gibi komutanlar aracılığıyla gerçekleştirilen askeri harekatlar ve katliamlar, bu sürecin önemli bir parçasıdır. Kuteybe bin Müslim'in liderliğindeki Arap orduları, Orta Asya'da geniş çaplı fetihler gerçekleştirmiş ve bu fetihler sırasında birçok yerel halk İslam'a geçmek zorunda kalmıştır. Ancak, bu tür zorlamalar ve askeri baskılar altında gerçekleşen Müslümanlaşma, sadece anlık bir dönüşüm sağlamış ve pek çok bölgede halk, Arap orduları çekildikten sonra eski inançlarına geri dönmüştür. Türklerin bir kısmı, işte bu tür şiddetli ve zorlayıcı yöntemlerle Müslüman olmuştur. Kuteybe bin Müslim'in Buhara'da ve diğer bölgelerde yaptığı seferler, bu zorlayıcı Müslümanlaştırma sürecinin en belirgin örneklerindendir. Bölgede yaşayan insanlar, tekrarlanan askeri seferler ve katliamlar sonucunda İslam'ı kabul etmek zorunda kalmışlardır. Ancak, bu tür yöntemlerle gerçekleştirilen dönüşümler, genellikle kalıcı olmamış ve halkın bir kısmı fırsat buldukça eski dinlerine geri dönmüştür. Diğer yandan, Türklerin İslamlaşması sadece askeri zorlamalarla sınırlı kalmamış, yüzyıllar süren bir süreç içinde daha doğal ve kalıcı bir şekilde de gerçekleşmiştir. Ticaret, kültürel etkileşimler ve evlilikler gibi sosyal faktörler de bu dönüşümde önemli rol oynamıştır. Özellikle Abbasi Halifeliği döneminde, Türkler İslam kültürüne daha fazla entegre olmuş ve zamanla kendi istekleriyle İslam'ı kabul etmişlerdir. Bu süreçte, Türklerin İslam'a geçişi, askeri zorlamalardan ziyade, İslam'ın sunduğu sosyal ve kültürel değerlerin benimsenmesiyle gerçekleşmiştir. Bu sebeple, Türklerin İslamlaşma sürecini anlamak için kullanılan kaynakların niteliği büyük önem taşır. Destanlar ve efsaneler, halk arasında dolaşan hikayeler ve mitolojik anlatımlar olarak, sosyal tarihin önemli bir parçasını oluştururlar. Bu tür kaynaklar, toplumun yaşantısına, değerlerine ve inançlarına dair bilgiler sunar. Ancak, bu tür anlatımların tarihsel olayları doğru ve objektif bir şekilde yansıttığı söylenemez. Destanlar, genellikle abartılı ve mitolojik unsurlarla süslenmiş hikayeler içerir ve bu nedenle, gerçek tarihi olayları anlamak için güvenilir bir kaynak olarak kabul edilmezler. Gerçek tarihsel olayları ve süreçleri anlamak için, destanlar yerine tarihi belgeler ve arkeolojik buluntular gibi somut ve doğrulanabilir kaynaklara başvurmak gereklidir. Tarihi belgeler, dönemin resmi kayıtları, mektuplar, antlaşmalar ve kronikler gibi yazılı kaynaklardır. Bu belgeler, olayların kronolojik sıralaması, katılan kişilerin kimlikleri ve gerçekleşen olayların detayları hakkında daha güvenilir bilgiler sunar. Ayrıca, arkeolojik kazılar ve buluntular, dönemin maddi kültürüne dair somut kanıtlar sağlayarak, tarihi olayların doğruluğunu destekler. İslam inancı için kaynak göstermek amacıyla, Kur'an-ı Kerim, hadisler ve dönemin resmi kayıtları gibi sağlam ve doğrulanabilir belgeler kullanılmalıdır. (-ki buna rağmen birçok hadis-i şerif ile ilgili şüpheler ve iddialar vardır.) Destanlar, bu bağlamda, İslam'ın yayılma süreci ve tarihsel gerçekler hakkında güvenilir bilgi sunmak için yetersiz kalır. Sosyal tarihin ve halk kültürünün bir parçası olarak değerlendirilebilecek olan destanlar, tarihsel olayları anlamak ve yorumlamak için ikincil bir rol oynar. Sonuç olarak, Türklerin İslamlaşma süreci, çeşitli zorlama ve doğal etkileşimlerin bir bileşimi olarak gerçekleşmiştir. Kuteybe bin Müslim gibi komutanların gerçekleştirdiği askeri fetihler ve zorlamalar, bu sürecin bir yönünü oluştururken, yüzyıllar süren kültürel etkileşimler ve sosyal dönüşümler, Türklerin İslam'ı daha kalıcı ve gönüllü bir şekilde benimsemelerini sağlamıştır. Bu süreci anlamak için kullanılan kaynakların niteliği ise, tarihsel gerçekleri doğru bir şekilde yansıtmak açısından büyük önem taşır. Destanlar ve efsaneler, halkın kültürel belleğinin bir parçası olarak değerli olmakla birlikte, tarihsel olayları anlamak için tarihi belgeler ve somut kaynaklar daha güvenilir ve geçerlidir. Videoda ve yazılarda kullandığım kaynakları aşağıya bırakıyorum. 1. ed. C. Schefer. (1892). Tārīkh-I Bukhārā. 2. Hasan Celâl Güzel, C. Çiçek, S. Koca, Y. Halaçoğlu, H. İnalcık, et al. (2002). Türkler, Cilt-1. ISBN: 9756782331 3. Trapeznikov G. E.. (1959). 4. Sören Stark. The Arab Conquest Of Bukhārā: Reconsidering Qutayba B. Muslim’s Campaigns 87‒90 H/706‒709 Ce. Yine de yapmış olduğunuz yorumdan dolayı ve fikrinizi belirttiğinizden dolayı teşekkür ediyorum. Farklı kaynaklardan, farklı bakış açılarından istifade etmek güzeldir ve elzemdir. İyi bayramlar dilerim :)

@@TalhaNarmann Yalnız teslis inancı olan bir din semavii olamaz sonuçta üç tanrılı din ve 4 havarinin yazdığı kitap insana aittir ilaha değil İbrahimi dinler kavramını Kuranı kerim reddeder. Ayeti kerimede; “İbrahim ne yahudi ne de hıristiyandı. Fakat o Allah’ı bir tanıyan dosdoğru bir müslümandı. Müşriklerden de değildi.” (Âl-i imrân: 67) 2. Verdiğiniz kaynakları bilmiyorum . Müsait zamanda bakarım inşallah Size ve Ailenize hayırlı bayramlar dilerim.

mustafa47 eline sağlık, bu herif ingiliz ajanı zaten herkez öğrensin

@@enesAbii bunu bilmeyen mi var zaten rockefeller ailesinin damadının adamları bunlar senden benden iyi türkçe konuşuyorlar. küçüklükten türkçe öğretip bu işler için kullanıyorlar bilmeyenlerde öğrensin bunu