Bardzo, bardzo ciekawa rozmowa. Fantastycznie słucha się Pani Anny Dziewit Meller.

69plus

❤

Odkryłam Pana niedawno, wsłuchalam sie w Pana....przepadłam, zachwycona❤️😘

No, nie zgadzam się, TO CO ROBI FILIP JEST BARDZO PROSTO PODANE, TA SŁOWNA EKWILIBRYSTYKA TO NAJPROSTSZA, NAJBARDZIEJ DOSADNA, NAJBARDZIEJ DOKŁADNA, NAJBARDZIEJ BEZPOŚREDNIA, NAJBARDZIEJ ERYDYCYJNA ZARAZEM I NAJŁATWIEJSZA W ODBIORZE INFORMACJA O NAS W TU I TERAZ 😘

.......a propos tego fragmentu o hejcie i pani, która na priv skomentowała, to przecież wiesz Filip, że ta pani mówiła o sobie i nic o Tobie. Po terapii to my już to wiemy. Pani niewiele lubi w swoim życiu i projektuje ten swój NIELUB na innych 😘

Życiowe tematy

Wspaniała rozmowa🙂 dziękuje

❤

Jola i Andrzej :) Wszystkiego najlepszego w dalszym życiu!

😅

Super wywiad 😊

Wyczekiwałam podcastu z Anią, a Ania i jej brat Marcin, to już w ogóle extra podcast !!!! ❤❤❤❤😊😊🤗🤗🤗🤗😁☺️🥰

💓

Świetna i poruszająca rozmowa i bardzo wzruszająca ❤ Prowadzący jak zawsze cudowni ❤❤❤🙌Dziękuję 💓

Wyczekiwałam podcastu z Anią, ale rozmowa z dwoma Bosakami, to już w ogóle cudo! 😍

Super przeprowadzona rozmowa , czekam na więcej !!

Cudowne poruszone tematy😍 Uwielbiam ten podcast ❤️

<3 !

Jestem tu pierwszy raz . Jesteś Filipie fajnym człowiekiem- najbardziej mnie wzruszyło to, że nie musimy udawać kogoś , kim nie jesteśmy. W życiu bywa różnie. Wszystkie odczucia i nastroje są dobre i właściwe. Podbudowałeś mnie. Dzięki!Serdeczności i przytulasy !❤😊😊😊😊😊❤

Tata który tak ochoczo chcę mnie odbierać z pociągu nagle stwierdził, że jest deszcz i mu się nie chce. Ja najchętniej bym z tej Warszawy nie wracał, ale nie mam u kogo się zatrzymać a umawianie się na seks jakoś ostatnio nie wychodzi. Ja bym bardzo chętnie wrócił na piechotę, ale rodzice mają wielki problem. Czuję się jak gówno, które nie ma prawa do własnego życia. Przed 10 czerwca chciałbym trafić do szpitala psychiatrycznego, mam skierowanie, ale jeszcze nie umówiłem się na kwalifikację. Niestety ociągam się z tematem. Zawsze miałem duży problem z poczuciem sprawczości i odpowiedzialności w swoim życiu. Skoro ktoś w cztery miesiące dokonuje dużych zmian w swoim życiu to ja też zerwę z swoimi przyzwyczajeniami. Mam 25 lat i nie mam matury, nie mam pracy, lecz szukam, śpię u rodziców, nie mam prawa jazdy. Od dziesięciu lat jestem w psychoterapii oraz jestem osobą niepełnosprawną fizycznie. Bardzo często ciężko jest mi wstawać z łóżka, ale chcę chodzić na wolne słuchanie Fizyki. Boję się, że nigdy nie zdam matury, mam osiem przedmiotów za rok. Powinienem teraz mieszkać w pokoju w Łodzi i być na drugim roku doktoratu. Chciałbym grać na konsolecie, malować murale, obrazy, robić graffiti, mieć tatuaże, rysować i robić tatuaże. Wracałem do domu taksówką, a tata robił wywiad o to skąd wróciłem, za ile i jaką trasą go poprowadziła nawigacja. Facet się przestraszył i odjechał ze mną, zapłaciłem i wrócił. Tacie nie pasowało, że nawigacja wskazywała inną trasę i twierdzi, że zostałem oszukany. Sam wymyślił tę taksówkę a teraz się zdenerwował. Ja najadłem się wstydu, jeszcze mnie nawyzywał jak tylko mógł. Jak miałem 18 lat to nie mogłem nic, jak miałem 20 to nie jeździłem do znajomych na Sylwestra do Wrocławia. Siostra twierdzi, że nie respektuje norm społecznych i nie nadaję się do bycia indywidualną jednostką. Dlaczego mam całe życie być od kogoś uzależnionym? Przez całe žycie nie potrafiłem zbudować swojej indywidualności, zawsze słuchałem najpierw innych a nie siebie. Rodzice wymyślili, że nie mogę wyjść w sobotę dlatego, że oni wychodzą na imprezę. Niestety ciężko im zrozumieć, że mogę wrócić samemu. Za ostatni powrót taksówką i stwierdzenie, że to tata zrobił wielki problem bo mu się nie podobało jaką trasą wracał taksówkarz zbesztano mnie równo i nawyzywano od naiwnych. Mam 25 lat i nie mam nic. Rodzice mi nawet czynią uwagi na temat tego jak się myję. A mi jest potwornie żal tego, że nie mam siły psychicznej stać na prysznicu tylko siedzę i mnie to bardzo boli. Wiecznie robię z siebie ofiarę. Zawsze wychodzę w piątek i w sobotę bo zawsze mam masę planów. Gdybym mieszkał z rodzicami po maturze to czułbym się jak dziecko. Staram się uczyć do matury, lecz mając Polski, Biologię, Geografię i masę innych rzeczy rzucam wszystko po pięciu minutach. Nigdy nie uprawiałem seksu, mogłem zacząć w lipcu 2018, ale bałem się, że dziewczyna zobaczy w mnie zalęknione i zaryczane dziecko. Bałem się ogólnego odbioru mojego sposobu bycia przez dziewczynę. Od sierpnia 2021 przełamałem się i walczę co weekend, nie wychodzi i walczę dalej. Znowu dziś nie byłem na wolnym słuchaniu Fizyki, mam ten problem od listopada. Chciałbym żyć, pracować, podróżować. Chciałbym mieć silną wolę w pracy nad sobą. Siostra twierdzi, że jeżeli rodzice robią coś dla mnie to ja mam powinność dla nich zostać w domu, przez całe życie nigdy mnie nie broni. Ja nie wymagam opieki. Zmarnowałem całe swoje dotychczasowe życie przy komputerze i telefonie. Czuję się jak gówno. Przez całe życie moja mama bardzo mocno kontroluje to w co się ubieram. Nigdy nie walczyłem o to żeby podkreślać swoją indywidualność. Zawsze chciałem chodzić w glanach i nosić się jak Depeche Mode. Raz w życiu kupiłem sobie sam koszulę, jestem wiecznie pod kuratelą i mocną krytyką mamy. Jak ja mam cokolwiek zmienić w tym swoim cholernym życiu skoro płaczę kiedy robię przez pięć minut robię zadanie z polskiego a potem robię sobie kolację i umieram. Miałem obdzwonić miejsca pracy a od 15 maja nie wysłałem żadnego dni. Chciałbym sobie zrobić cztery miesiące takiej intensywnej pracy nad sobą, ale nie mam siły. Wiem, że przez ten okres można bardzo się zmienić. Mam już wszystkiego dosyć. Odczuwam gigantyczny ból psychiczny, który czasami nie pozwala mi nawet chodzić. Bardzo się boję, że nie zdam matury, mam do zdania 8 przedmiotów za 400 od podejścia. Znam chłopaka, który w wieku 23 lat był w Tajlandii, był na Słowacji i w wielu innych miejscach. Ja niestety nie mam nic. Znów nie pojechałem na wolne słuchanie Fizyki, mam ten problem od listopada. Pochodziłbym jeszcze na osiemnastki bo ja tego nie miałem. Teraz moja siostra poszła na noc do chłopaka a ja nie mam dokąd pójść. Nigdy nie byłem na randce. Kolega przez jakiś okres chodził do koleżanki, teraz ona jest jego dziewczyną. Siostra i mama zamówiły mi buty, jakbym sam sobie nie mógł kupić. Czuję się jak zwykłe gówno, znowu nie wstałem na wolne słuchanie Fizyki i ociągam się prawie miesiąc z umówieniem się na kwalifikacje do szpitala psychiatrycznego. Nie mam siły obdzwonić miejsc pracy. Mama psika mnie dezodorantem i nie może mi dać spokoju.

Bardzo wartościowa i szczera rozmowa - dziękuję 🙌

eh ale Pan prowadzący jest sexy, przypomina mi kogoś

💓

Kochani! Super robotę robicie, bardzo podoba mi się Wasz kanał. Oby tak dalej 👏🏻👏🏻🔥🔥. Ocinek z Filipem był strzełem w 10! Czekam na więcej. Wszystkiego najlepszego 😊.

Jaka ciekawa interesujaca i szczera rozmowa Filipa . Jestem wzruszona i szczesliwa ze moglam ten Podcast wysluchac . Dziekuje ❤❤❤

Głęboka poruszająca rozmowa, niezwykle wartościowa i treściwa. Drogi Filipie, ogromny szacunek dla Ciebie za Twoją odwagę i prawdę, za to, że potrafiłeś zawalczyć o Siebie. Również za to, że z myślą o tysiącach zagubionych serc chcesz się tym dzielić.❤ I serdeczne podziękowania dla prowadzących - stworzyliście empatyczną bezpieczną przestrzeń do tej rozmowy.❤

<3!

Pan Pirog to osobowość

Jego sposób na życie super.Bardzo ciekawa osoba.Gospodarze wprowadzają super atmosferę,aby gość się otworzył i pięknie mówił o sobie i życiu.

💓

Filip jest mega 💕

Wartościowa rozmowa, wnosząca do mojego serca piękne ukochania siebie słowa. Dziękuję 💙

❤

Cudowna rozmowa :) Chciałabym poznać Filipa na żywo :) mega zaszczyt :) Kocham takich ludzi i z całego serca kibicuję ❤️

O kurcze, nie słychać między 12 a 13 minutą 🥺 chyba że to tylko na moim jutubie?👀 Pozdrowienia🦄 super gość

Ojjjj....ile ten wartości było......super wywiad,Filip jest moim odkryciem miesiąca a przy okazji poznalam nowy kanał .....wdzięczność🧡

Dziękuję za tą piękną rozmowę. Filipie > pięknie umiesz w słowa, uwielbiam ❤

Dobra relacja to dwie wolności. - piękne.

Poczytałem "Lalkę", oglądałem pianino online, ćwiczyłem, pisałem z koleżanką, szukałem pracy. Czuję się jak gówno. Chciałbym grać na konsolecie, malować obrazy, murale, mam 25 lat i nie mam nic. Ja zaczynam od zupełnego zera moja siostra czeka na przeprowadzenie się do mieszkania dziewięć lat a ja siedem. Od siedmiu lat powinienem być na studiach w Łodzi na Fizyce i być na drugim poziomie już na doktoracie, mieć swoje własne, niezależne oraz samodzielne życie. Niestety od dziesięciu lat leczę się psychiatrycznie, mam zaburzenia psychiczne i nie mam matury. Zastanawiam się ile rzeczy to ja w swoim życiu zniszczyłem a ile zniszczyło się samo, nigdy się o nic nie starałem, nie jestem tego w 100 % pewny. Jestem też osobą z niepełnosprawnością fizyczną. Nigdy nie uprawiałem seksu, mogłem zacząć w lipcu 2018, ale bałem się, że dziewczyna zobaczy w mnie zalęknione i zaryczane dziecko. Bałem się ogólnego odbioru mojej osoby przez dziewczynę. Od sierpnia 2021 przełamałem się i walczę co weekend, nie wychodzi i walczę dalej. Kompletnie nie potrafię gotować, umiem zrobić cztery potrawy, raz w życiu robiłem obiad. Nie czuję osobą sprawczą oraz odpowiedzialną za swoje życie, mam masę pracy. Nie byłem dziś na Fizyce, na wolnym słuchaniu Fizyki na UW bo nie wstałem o 6:00, spałem dwie godziny i niewiadomo czemu sobie odpuściłem. Chciałbym polecieć do Tajlandii, znam chłopaka który był tam w wieku 23 lat. Chciałbym nauczyć się grać na syntezatorach. Bardzo się boję, że nie zdam tych 8 przedmiotów na maturze za 400 zł od podejścia. Czuję się jak gówno, ja nie mam nic i zmarnowałem życie to wszystko mnie bardzo boli i boję się zdawania matury w nieskończoność. Odczuwam ogromny ból psychiczny i nie mam siły się umyć. Mam poczucie odrealnienia, monotonii, jakbym cały czas szedł na bieżni. Przez cztery dni nie brałem dwóch leków bo ciężko mi było po nie sięgnąć. Bardzo mi przykro z powodu utraconego czasu, że np. nie będę już w samotnej podróży zagranicą w wieku 22 lat. Nie czuję, że to jest moje życie. Znów nie wstałem na Fizykę bo ciężko mi było podjąć decyzję czy wstaję rano szybko. Boli mnie cały brzuch, podbrzuszę. Ciągle chcę mi się płakać. Oglądałem pianino online i czytałem "Lalkę", "Chłopów", napisałem do PZP, szukałem pracy, poczytałem "Wilka Stepowego". Zmarnowałem całe swoje dotychczasowe życie przy komputerze oraz telefonie. Dziś też bardzo ciężko było mi się zabrać do obowiązków, zrobiłem 1%. Zgubiłem pół roku temu kodeks postępowania administracyjnego i nie mogę znaleźć. Znowu nie potrafiłem wstać na Fizykę.

bardzo dziękuję za zaproszenie do rozmowy :) było mi z Wami wspaniale. i najserdeczniej ściskam wszystkich, którzy znaleźli w niej wartość. <3

Cudowna rozmowa...ależ sie miło słuchało. Dziekuję

Świetna rozmowa. ❤️ Filipie drogi, z niecierpliwością czekam na książkę.

Piękna,szczera rozmowa.Jak Wy,prowadzący,to robicie,że gość tak się otwiera i szczerze mówi o swoim JA.Poznałam,dzięki Wam,cudowną osobę.Dziękuję❤❤❤

Nowy sezon super

Jestem na tym kanale pierwszy raz, ale nie żałuję ani minuty rozmowy. Turbo wartościowa treść! 💪

Uwielbiam Filipa ❤️

💓

FILIP DZIĘKUJĘ CI ❣❣❣❣❣

Filip jest pięknym i prawdziwym człowiekiem. Uwielbiam z jego filmikami śmiać się i płakać gdy dotknie jakiejś struny w moim sercu ❤️ Fajnie, że jest 🙂