Batujoy siz oyunları sıkılmadan oynayın diye kendisi oynar, özetleyerek hap halinde tüm bilgiyi size sunar. Batman Arkham , GTA, Mafia gibi çeşitli oyun serilerine uyarladığım bu konsepti şu an God of War serisine uyguluyorum.
--------------------------------------------------------------------------------------------------------
●Instagram; / batujoy
●Steam; steamcommunity...
●Discord; / discord
●İletişim, iş birliği, sponsorluk için: batuhandemirbas@gmail.com
--------------------------------------------------------------------------------------------------------
Ghost of Sparta, serinin PSP için çıkan son oyunu ve bu yapım, hayranların gözünde özel bir yere sahip. Çünkü Kratos’un geçmişine, ama geçmişine derken öyle Sparta generali olduğu zamanlara değil. Çocukluk zamanlarına, kardeşi ve annesiyle olan ilişkisine tanıklık etmemize imkan sağlıyor bu oyun. 2010 yılında piyasaya sürülen, 4-5 saatte bitirebileceğiniz, hikaye sıralaması olarak serinin 4. Oyunu olan bu yapım, ne anlatıyormuş gelin birlikte bakalım.
Kratos, artık bir savaş tanrısı olarak olimposlular arasında yerini almış, Ares ölmüş olsa da karakterimizin geçmişi onu hala rahatsız etmeye devam etmekte. Bu görsellere bir yenisi ekleniyor ve Kratos tahtında düşünceli bir şekilde otururken birden çocukluğuna ait kareler, bir kadının ona “Yardım et.” dediği kesitler görüyor. Söz konusu tanrılarsa hiçbir şeyin göründüğü gibi olmadığı anlayan Kratos, bunun sıradan bir hayal ürün olmadığını düşünerek Poseidon’un tapınağı olan Atlantis’e bir yolculuğa çıkıyor.
Bu özelliği karşılaştığı düşmanları öldürüp, onlardan parça alıp kapıları açarak kullanan Spartalı, Scylla’yla son kez karşılaşıyor ve ilk oyundaki Hydra’yı öldürmesine benzer bir şekilde bu sorunu kökten çözüyor. Tabii sizin için aşılan bir engel, tanrılar için büyük problem. Bu cavanarın ölmesi, Poseidon’un krallığının sarsıp Atlantis’in batmasına yol açıyor. Hani mitolojide burası için okyanusun dibine gömülmüş, kaybolmuş bir şehir derler ya? İşte bunda bile Kratos’un parmağı var.
Kratos, Sparta’nın hapishane kısmına indiğinde orada hala Ares’e sadık olan bir isyancı görüyor ve bu adam ona ulaşamayın diye yol boyunca üzerinize mini boss tadında canavarlar yolluyor. Kratos, sonunda adamı bir dövüyor, oradan oraya fırlatıyor ve bıçaklayınca da cesedini kapı tutacağı olarak için kullanıyor. Ares’in Tapınağı’na ulaştığınızda eski savaş tanrısının heykelini devirip, yerine sizinkini koymak için uğraşan askerler var. Buradaki adamlardan biri sizin için bir şeyim var, döneceğim diyerek ayrılıyor ve Kratos tapınağa giriyor.
Atlantis’in derinliklerinde sahip olduğu yetenekler ve eşyalarla platformu oluşturan Kratos, 4 saatlik bir oynanış sonrası artık ölüm diyarına giriş yapıyor. Oyun boyunca karşılaştığınız düşman tipleri, sarmaşıklar, kuşlar, basit bulmacalar derken Kratos, burada fazla vakit geçirmiyor. Tapınağın içerisiyse daha eğlenceli. Düzen bozmaya ant içmiş karakterimiz, butün işleyen sistemleri mahvettikten sonra nihayet kardeşine ulaşıyor. Adam çocukluğundan beri esir tutulmasına rağmen formundan hiçbir şey kaybetmemiş. Neredeyse Kratos kadar heybetli ve güçlü.
Deimos’un aldığı yaralar sonucu ölmesi, Kratos’u öyle bir sinirlendiriyor ki Spartan Rage açmış gibi gücü 10 kat artıyor ve ölüm tanrısının kendisini bile tek başına öldürüyor. Bir aile üyesini daha kaybetmiş olan karakterimiz, Deimos’u kollarında taşıyıp mezarcının çoktan hazırlamış olduğu mezara koyunca, tekrar aynı konumda duruyor, yine intiharı düşündükten sonra kendi kendine “Ben neye dönüştüm böyle?” diye sorduğunda arkadaki mezarcı “Ölüm, Dünyaların yok edicisi.” Diyerek ortadan kayboluyor.
6 dakika bu creditsin bitmesini beklerseniz, mezarcının Callisto’yu mezara koyarken “Şimdi sadece biri kaldı.” Dediği bu sahneyi görebilirsiniz. Deimos ve Callisto’nun yattığı bu iki mezarda, üçüncünün de Kratos için olduğu ima ediliyor. Tabii yeni dövülmüş zırhı ve tanrılara olan öfkesi üst boyuta ulaşmış olan Kratos, aynı fikirde değil. Bu sahneden sonra da zaten God of War 2 başlıyor.